Franja

Zadetki iskanja

  • coitus -ūs, m (coīre)

    1. shajanje, sestanek, stikanje: illarum (stellarum nobilium) Sen. ph.; occ. prehod nebesnega telesa pred drugo: lunae (pred soncem) Plin.

    2. medic.
    a) stekanje, zbiranje tekočin v telesu: materiae Cels., sordium in auribus Cels.
    b) sklep: recens coitus eius (venae) Cels.

    3. evfem. = spolno (telesno) (z)druženje, telesni spoj, (o živalih) plemenitev, spoj, (o ptičih) parjenje: Col., Plin., Suet., Ap., coitus novi O., primi Cels., Venerem, quam coitum dixisse magis decet Q., ad unum coitum mulier concepit Vulg.; pren. oplojevanje rastlin s cvetnim prahom, trosi: Plin.; occ. stikanje s cepljenjem: Plin.

    4. strnitev (spojitev) zlogov ali besed: Gell., syllabarum Q.
  • comparātiō -ōnis, f

    I. (od comparāre = pripravljati)

    1. pripravljanje, priprava: veneni L., tempus … ad comparationem novi (belli) contulit Ci., c. pugnae Auct. b. Afr., c. disciplinaque dicendi Ci., ut nihil de mea comparatione (= de comparatione meae defensionis) deminuam Ci. ep.

    2. pridobitev, pridobivanje, nabava, nabavljanje, priskrba, priskrbovanje, nakup: testium, suffragatorum, rerum, voluptatis Ci., adornata c. criminis Ci., c. anxia divitiarum Val. Max., c. amicitiae novae Sen. ph., frumentorum Traian. in Plin. iun. ep. = c. frumentaria Icti. nakup, c. servorum Dig. —

    II. (od comparāre = primerjati)

    1. primerjanje, primerjava, primera, prispodabljanje, vzporedba; abs.: haec aliquam comparationem habent Ci. te reči se dajo nekako primerjati, in comparationem prodire Sen. rh., magnitudo habet motum incertum: comparatio illam aut tollit aut deprimit Sen. ph., non audere se in comparationem demittere Suet., nullius exempli capere comparationem Tert. (o bogu) ne dopuščati nobene primere; sine comparatione Ci., Sen. ph., per comparationem Q., sub comparatione Ps.-Q.; z gen.: Vell., Q., Ps.-Q., T., c. utilitatum Ci., maiorum, minorum, parium Ci., c. militum generis armorumque fit L., ex comparatione regis novi desiderium excitabatur amissi Cu., quas (sarcinas) in comparatione meliorum avaritia contempserat Cu. v primerjavi z … , in comparatione beneficii Sen. ph., ex comparatione astantis alicuius procerioris Suet., suos (pullos) comparatione eius (coccygis) damnat Plin.; z odvisnim vprašanjem: c., quibus plurimum sit tribuendum Ci., c., uter melior uterve utilior (sit) Q.; s cum: c. orationis suae cum scriptis alienis Ci.

    2. occ.
    a) ret. c. criminis primerjajoča vzporedba zločina s plemenitim dejanjem, zaradi katerega se je zgodil zločin (v nasprotju z retorskim izrazom adornata c. criminis pod I. 2.): Ci. (De inventione I, 15 in II, 72), Corn. (I, 24 in 25).
    b) gram. α) stopnjevanje, komparacija: Don. β) primernik, komparativ: Q., Char.

    3. met.
    a) enako, isto, pravo (medsebojno) razmerje ali stanje: Vitr., ad eandem inter se comparationem confectis omnium spatiis Ci.
    b) poravnava, pogodba, dogovor (zastran uradnih poslov): Manliis … Volsci provincia sine sorte, sine comparatione, extra ordinem data L.
    c) parjenje, oplemenjevanje, plemenitev: custodiendum est, ne in comparatione (boum) vel staturā vel viribus impar cum valentiore iungatur Col.
  • concubitus -ūs, m (concumbere)

    1.
    a) skupno ležanje (za mizo, na blazinjaku): quaeris concubitus? Pr. vprašaš, kako smo ležali? (o stvareh): c. dentium Cael. skupno ležanje.
    b) leganje k spanju: Varr.

    2. evfem. telesna združitev, spolni odnos: H., Tib., Sen. rh., Suet., Dig., plebis patrumque concubitus L. nezakonite zakonske zveze med plebejci in patriciji, ficti deorum cum humano genere concubitus Ci., concubitus alicuius petere, fugere O.; (o živalih) parjenje, plemenitev, spoj: Col., (apes) non concubitu (dat.) indulgent V., turpes pecudum concubitus sequi V., anguis immanis concubitu conceptus L.
  • Hȳmēn -mĕnis, m (Ὑμήν) Himén,

    1. poročni (svatbeni) bog, sin Apolona in ene izmed Muz: Stat., affuit … Hymen O., turpia famosus corpora iunget Hymen O., nec quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia, curat O.

    2. meton. svatbena (ženitvena) pesem: Cl., Cantatus Hymen O. — Od tod hymenaeus (-os) -ī, m (gr. ὑμεναῖος)

    1. svatbena (ženitvena) pesem, ki so jo peli, kadar so nevesto peljali na novo domovanje: hymenaeum cantare Pl., Ter., occentare Pl., fremere Pac. fr., hymenaeon canere O., canere hymenaeos V., clarus Hym. Lucr. vriskajoča.

    2. meton. (večinoma v pl.) nevestin sprevod, ženitovanje, svatba, svatovščina, pirovanje: Sil., Stat., hic hymenaeus erit V., vetiti hymenaei V., Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos V., rex … novo auctus hymenaeo Cat., Thetis humanos non despexit hymenaeos Cat.; metaf. (o živalih) = paritev, parjenje: aetas Lucinam iustosque pati hymenaeos (zev!) desinit ante decem … annos V.

    3. pesn. Hymenaeus -ī, m (= Hymen) Himenáj, poročni (svatbeni) bog: Varr., Sen. tr., Stat., Tert., Pall., Cl., Serv., Ciconum Hymenaeus ad oras tendit O.; v zvezi Hymen, Hymenaee O., Cat.
  • initus -ūs, m (inīre)

    1. prihajanje, prihod, bližanje: volucres significant initum Veneris Lucr.

    2. metaf. začetek: initum capere, creare Lucr.

    3. telesno druženje, telesna združitev, spolni odnos, parjenje, plemenitev: O., Plin.
  • mīxtūra (mīstūra) -ae, f (mīscēre)

    1. mešanje: talis Varr. ap. Non., rerum Lucr., unguentorum Plin.; metaf. združitev, spojitev: figurarum Q., vitiorum atque virtutum Suet.

    2. poltena, telesna združitev, spolni odnos, parjenje: cum fero Plin., Veneris Lucan.

    3. meton. mešanica, zmes: eā misturā … lingua perfricatur Col.
Število zadetkov: 6