Franja

ioculāris -e, adv. ioculāriter (ioculus) šaljiv, burkast, šegav, smešen, kratkočasen: ioculare istuc quidem et a multis derisum Ci., ioculare tibi videtur Ph. šutasto, norčavo, neumno, omejeno, audacia Ter., licentia Ci., convicium Sen. rh., facetiae Arn., ioculariter carmina canere Suet., alicui aliquid ioculariter obicere Plin., ioculariter loqui, dicere Don.; subst. ioculāria -ium, n šale, burke, smešnice: iocularia percurrere, ridere H., fundere L.

nūgālis -e (nūgae) burkast, malovreden, ničvreden, nekoristen, slab: theoremata Gell., quaedam nugalia Gell., scholica quaedam Gell., apage sis nec postidhac nugales ausus lege hymeneia et culpae velamine licentis obnuberis M.; subst. nūgālia -ium, n nekoristne reči, norčije: vellem autem tantum mihi vigoris aut studii adesse, quantum adfuit cum illa olim nugalia conscripsi „Laudem fumi et pulveris“ Fr.

scurrīlis -e, adv. scurrīliter (scurra)

1. veseljaški, burkaški, burkast, norčav, skurilen, pavlihast, pavlihovski, šaljiv, hudomušen, (po) pavlihovsko se vedeč (obnašajoč), glumaški: iocus CI., VAL. MAX., dicacitas CI., Q., scurriliter ludere PLIN. IUN. ali iocari IUST. – Soobl.: scurrūliter obsequor PORPH.

2. šaljiv, vesel: in rebus seriis ... in scurrilibus lusibus VAL. MAX.