Franja

Zadetki iskanja

  • alimentum -ī, n (alere)

    1. (nav. v pl.) hrana, živež, živilo: alimenta mitia, fruges O., desiderabat alimenta corporis Cu. telesno hrano, alimenta incolarum (za preb.) L., tridui (za tri dni) alimenta portare Cu., alimenta arcu expedire T. z lokom si iskati hrano, preskrbeti si jo, alimentorum penuria T., alimenta lactis (gen. epexegeticus) puero dare O. mlečno hrano, hranilno mleko; pren.: alimenta flammae O. ali ignis, ignium L., Sen. ph. gorivo, iubet igni dari alimenta Cu. netiti ogenj, Iris... alimenta nubibus affert O. napaja oblake, alimenta famae, seditionis, temeritatis T., addidit alimenta rumoribus adventus Attali L. je pomnožil govorice.

    2. jur. alimenta hrana, preživnina, t. j. vse za preživljanje potrebne reči, ki jih daje kdo drugemu, npr. starši otrokom in obratno: Plin. iun., Dig.; od tod met. stroški za preživljanje in vzgojo: Q. in dojnina in vzgojnina (= alimentorum merces Iust.): Ci.; prim.: minas decem pro alimentis dare Ter. deset min hranarine.
  • cibus -ī, m

    1. jed(ilo), hrana, živež: Pl., Ter., Varr. idr., in cibo et vino Ci. v jedi in pijači, cibus et potio Ci., L. idr., c. gravis Ci., acer, mollis, levis Cels., levis et facilis Plin. iun. lahka in preprosta, dulcis V., vilis H., conferti cibo Ci. cibum sumere N., Plin. iun. ali capere Ci. ep., S., Lucr. zauživati, cibo se abstinere N., cibos ministrare T. jedi na mizo prinašati, cibos potusque gustu explorare T., non multi cibi hospitem accipies, multi ioci Ci. ep. ki mu ni do (mnogih) jedi, pač pa do (mnogih) šal, (homo) cibi minimi, plurimi Suet. ki malo (veliko) poje; occ.
    a) (živalska) hrana, krma, piča, klaja: animalia cibum oris hiatu et dentibus capessunt Ci., cibo uti N. (o konju) jesti, aves cibis ali bovem cibo abstinere Col., cibum capere nolle Plin. (o psu) žreti ne hoteti, (cani, porco) cibum obicere Sen. ph., Plin.
    b) vaba, nastava: cibi fallaces O., cum tenues hamos abdidit ante cibus Tib.

    2. hranilo, redilo, živilo: animalis Ci. ki jo pljuča vsrkajo iz zraka, esse maioris ali maximi cibi Varr. (o jedeh); poseb. mezga: Ci. (De nat. deor. II, 55, 137); redilni sok za rastl.: Lucr. (I, 352), Plin. (XVII, 2, 2, 12).

    3. pren. hrana: quasi quidam humanitatis cibus Ci., c. furoris O., causa cibusque mali O. kar povzroča zlo in ga goji.

    4. uživanje jedi: omnis cibus causa cibi est O.
  • nūtrīmen -inis, n (nūtrīre) živilo, živež, hrana: Iuvenc., Th. Prisc., naturaeque suum nutrimen deerit edaci O.
  • nūtrīmentum -i, n (nūtrīre) živilo, živež, hrana, hranilo: Cael., pro nutrimento omni est raritas volneris Plin.; metaf. hrana, živež: sollicitudinis n. Sen. ph., iste sermo trunculentiae hominis nutrimento fuit Ap.; pogosteje pl. nūtrīmenta -ōrum, n

    1. nutrimenta ignis Val. Max., Iust. gorivo, suscepitque ignem foliis atque arida circum nutrimenta dedit V. suho gorivo.

    2. metaf.
    a) prva vzreja, vzgoja: nec reddita caro nutrimenta patri Val. Fl. in dragi oče ni prejel (po)vračila za vzgojo, nutrimentorum locus Suet., per hanc nutrimentorum consuetudinem Suet.; konkr. = gojenci, učenci: digna nutrimenta, quae in exitum patriae converterentur Val. Max. (o Hamilkarjevih sinovih).
    b) redko klas. in le v pomenu hranjenje in nega, prvi razvoj: educata huius (sc. generis) nutrimentis eloquentia Ci., nutrimenta culpae Val. Max., favoris nutrimentis prosequi Val. Max. z izkazovanjem dobrohotnosti oživljati in krepiti, per arcanos susurros nutrimenta fictis criminibus subserentes Amm. (o lakomnikih) nov živež dajajoč.
  • pāstus -ūs, m (pāscere)

    I.

    1. krmljenje, hranjenje: ad pastum accedere Ci.

    2. meton. krma, hrana: pastum capessere Ci. žreti; tudi človeški živež, živilo, hrana: hominum pastus pecudumque cibatus Lucr.; metaf.: p. animorum Ci. dušna paša.

    II.

    1. (po)pasenje, žr(e)tje: eius herbae Plin.

    2. meton. paša, pašnik: Lucan., Gell. idr., equus in pastum equarum tendit V.
  • penus2 -oris, n ali penus -ūs in -ī, m, f ali penum -ī, n (indoev. kor. *pen- krmiti, pitati, sor. s kor. *pā(i)- v pāsco; prim. lit. penù krmiti, pitati) zaloga živeža, živež, živilo, hrana, jestvina: est omne, quo vescuntur homines, penus Ci., sibi penum alium adornet Pl., penum aliud Pl., penī (gen. sg.) Pl., penūs (gen.) Lucr., Vitr., omnem penum congerebat Ter., magna penus consumpta peribit Luc. ap. Non., in penum herile Afr. ap. Prisc., portet frumenta penusque (acc. sg.) H., in locuplete penu Pers., avium … multiplex penus Suet., penus ponderibus onerata Vitr., penori in penui, penu certā, traditā peno, penoris aliquid, penum meam Icti., penus anuos Pl., priusquam penora contingat Col.
  • sustentāculum -ī, n (sustentāre)

    1. opora, podpora, podstava, podlaga; pren.: victoriae sustentaculum T., sustentacula alimentorum Aug. vzdržujoče (redilne) moči živil.

    2. metaf. živež, živilo, živila, hrana, prehrana, prežitek: corporis Aug.
  • vīctus -ūs, m (vīvere)

    1. vzdrževanje, hrana, prehrana, živež, živilo, jed: Auct. b. Afr., Ph., Cels., Col., Plin., Macr. idr., cotidianus Pl., Ci., diurnus T., liberalis L., luxuriosus (naspr. frugi) Q., inops O., tenuis, tenuissimus Ci., victum quaerere Ter., Ph., Gell., Hier., Lact., victum dare H., maior pars eorum victūs in lacte, caseo, carne consistit T.; v pl.: faceti, lepidi victus Pl. jedi, persequi animantium ortus, victus, figuras Ci., auctor victibus invidit … priorum O. je zavrnil prejšnjo (preprosto) hrano, victus feri Tib.

    2. (v širšem, jur. pomenu) sredstvo za preživljanje, življenjska potrebščina, vključno z obleko: Icti.

    3. meton. način življenja, življenje: Persarum Ci., in omni vita victuque excultus Ci., neque hanc consuetudinem victus cum illa comparandam (sc. esse) C., custodes, qui eum a pristino victu deducerent N., quali igitur victu sapiens utetur … ? H.; poseb. glede na hrano: nihil de victu, nihil de vestitu Laconum mutare N.

    Opomba: Star. gen. sg. vīctuis: Varr. ap. Non.; vīctī: Pl.
  • Lōtophagī -ōrum in -phagōn (-phagûm) m (Λωτοφάγοι) Lotofági = „Lotojedci“, „jedci lotosov“; po bajki zelo gostoljubno afriško pleme ob mali Sirti, kjer je lotos še dandanes živilo: O., Mel., Plin., Hyg., Sil., Amm.
  • merx, mercis, gen. pl. -ium, f (merēre)

    1. blago: Q., Amm. idr., mercem in frigidaria ferre Luc. fr., mercem dare Pl., m. invendibilis, m. improbae Pl., merces peregrinae L., merces feminae O. žensko okrasje, mercem gestare H., nakit, m. esculenta Col. živilo, jestvina, tabes mercium Plin. preležano, založeno blago, frumenta in merce sunt Plin. spadajo k blagu, se prištevajo k blagu, Poeni primi mercaturis et mercibus suis Ci. ap. Non., Ci., merces mutare V., T., Ap. trgovati na osnovi izmenjave, merces suas evehunt externasque invehunt Plin. metaf. stvar, zadeva, reč: ut aetas mala merx est tergo Pl., novi illas malas m. Pl. prazne muhe, mala merx haec est Pl. to je slabo blago, slaba stvar (o človeku), tako tudi pl. o eni osebi: o merces malae Pl. Star. soobl. (v rokopisih in izdajah) mercis, merces (npr. S. fr.) in mers.

    2. meton. cena blaga, blagovna cena: mercium quantitas Cypr.
Število zadetkov: 10