partītiō -ōnis, f (partīrī)
1. delitev, oddelitev, razdelitev, razdeljevanje: defensionis Ci., si quā in re discrepavit ab Antonii divisione nostra partitio Ci., Graecos partitionem quandam artium fecisse video Ci.
2. occ.
a) kot fil. t.t. logična (raz)delitev (celote na dele; divisio je razdelitev rodu (genus) na vrste (species)), (raz)členitev, razčlemba: Ci., Q.
b) kot ret. t.t. (= gr. μερισμός, διαίρεσις) logična razdelitev snovi: Ci., Q.
3. razdajanje, (raz)delitev: aerarii Ci., aequabilis praedae partitio Ci.; poseb. (raz)delitev dediščine: Ci., Icti.