Franja

Zadetki iskanja

  • collūsiō -ōnis, f (collūdere) skrivno (varljivo) sporazumljenje, skriven (varljiv) sporazum; abs.: per collusionem Sen. rh., Paul. (Dig.); s praep.: tuorum comitum c. cum decumanis Ci., c. inter raptae patrem et raptorem Sen. rh., inter virum et uxorem Ap.
  • collūsor (conlūsor) -ōris, m (col-, conlūdere)

    1.
    a) dečkov soigralec: Plin. iun., Iuv.
    b) soigralec pri slepi igri (alea): Suet., Ulp. (Dig.), Licinium Denticulum, de alea condemnatum, conlusorem suum, restituit Ci.

    2. pren. kdor se skrivaj sporazumeva s kom v škodo tretjemu, sotovariš pri prevari: Cod. Th.
  • collȳris -idis, f (gr. κολλυρίς)

    1. kruhek: Eccl.

    2. kolirida, ženski naglavni nakit: Tert.

    3. kolirida, bot., tudi malva erratica: Ap. h.

    4. riba trska: Plin. (tudi s soobl. collȳrus -ī, m).
  • colōnia -ae, f (colōnus)

    1. kmetija, pristava, zakupno (v zakup vzeto) zemljišče ali posestvo: Paul. (Dig.), vilicus coloniae suae terminos egredi non debet Col., villae vel aliae coloniae Ulp. (Dig.).

    2. naselbina, naselje, selišče: L., Cu. idr., ne in Ianiculo coloniam constituatis Ci., decemviri colonos deducant in colonias Ci., (Cimon Amphipolim) decem milia Atheniensium in coloniam misit N. kot naselnike, da bi se naselili; šalj. bivališče, stanišče: ut commutet coloniam Pl., ut importem in coloniam hunc auspicio commeatum Pl.; Pseudolum facere ut det nomen ad Molas (gen.) coloniam Pl. da se mora dati vpisati za naselnika pri Moli (mlinski boginji) = da bo za kazen poslan v mlin.

    3. met. naselniki, naseljenstvo: coloniam mittere in locum Ci., colonias deducere novas Ci. novo množico izseljencev (s Kapitolijskega griča) peljati = novo naselbino ustanoviti. Od tod pogosto kot mestno ime Colōnia -ae, f Kolonija; poseb. Colōnia Agrippinēnsis ob Renu, Agripinska Kolonija (zdaj Köln): T.
  • color, st.lat. colōs, -ōris, m

    1. barva, šara: albus, niger Ci., Lucr., caeruleus C., ater O., Plin., fuscus O., liquidus H., purpureus Vitr., Lucr., V. idr., scuta … lectissimis coloribus distinguunt T., Iris mille trahens adverso sole colores V., quo (astro) duceret … uva colorem V. naj se barva; barva = barvilo: colorem bibere, accipere Plin. (o volni ipd.), colorem (colores) ducere, perhibere Sen. ph., colores terere Plin., regionis natura … colorum ferax Fl.

    2. occ.
    a) barva lica, polt, ten: L., Tib., Fr., verus Ter., fucatus H., egregius, suavis Ci., colos ei exsanguis S. bleda, crebra coloris mutatio Ci., mutare colorem Cu., Q. ali colores H. ali colorem vertere Sen. ph. barvo (barve) spreminjati, naspr. colorem obtinere Pl., toda colorem mutare Sen. rh. pobledevati (od vztrajnega učenja), sine colore adstitit Ci. obledel, tales virgo dabat ore colores V. tako je spreminjala barvo obraza, color non mansit ei V., color excĭdit O. je izginila, colorem perdere O., non sui coloris esse Petr.; preg.: homo nulli coloris Pl. popolnoma neznan človek; pren.: ac ne carmen quidem sani coloris enituit Petr. in niti pesništvu ni ostala zdrava svežina; beseda s polnim pomenom = sveža barva, svežina: robur et colos L., nimium ne crede colori V. svežemu licu = lepoti, abiit corpusque colorque O.
    b) pl. colores lepota cvetličnih barv: lilia per varios lucent … colores Val. Fl.; met. v čudovitih barvah bleščeče se cvetje: aspice, quo submittat humus formosa colores Pr.
    c) barva = lesk, sijaj: nullus argento color est avaris abdito terris H.

    3. pren. barva =
    a) lice, videz, zunanja kakovost, zunanjost, stanje, položaj: Stat., amisimus … etiam colorem et speciem pristinam civitatis Ci. ep., colorem ducere Q. navzeti se barve, pridobiti si zunanjost, novimus quosdam, qui … ne colorem quidem (philosophorum) duxerint Sen. ph. ki se niso nič naučili (od filozofov), captivi colore transivit Gell. na videz kot jetnik, quisquis erit vitae color H. življenjski položaj, omnis Aristippum decuit color H. vsaka barva je Aristipu pristajala = Aristip se je znašel v vsakem položaju, c. tertius (hominum) Sen. ph. zvrst.
    b) poseb. α) (o govoru) barvitost, kolorit, značaj govora, slog = način (zvrst) sloga: habitum orationis etiam et quasi colorem aliquem requiritis Ci., urbanitatis c. Ci. olikan ton, c. tragicus H., orationis antiquae Sen. rh., totus dicendi ali actionis c. Q.; tudi poživljajoča barvitost, lepota, okrasek govora: flos et c. (pigmentorum) Ci. β) lepšanje, lepotilo: Sen. rh., Dig., Cod. Th., dare colorem turpibus rebus Q. lepšati … stvari, dic aliquem colorem Iuv.
  • cōlum1 -ī, n (menda sor. s caulae) cedilo, cedilnik, precejalnik: Ca., V., Col., Plin., Mart., Ap.; pesn. pren. vrša: Aus.
  • columna -ae, f (prim. celsus)

    I.

    1. steber, stolp (kot podpornik ali okras poslopja): V., H., Vitr. idr., lapidea Varr., ahenea, marmorea Ci., lignea L., templa innixa columnis O.; šalj.: ecce autem aedificat; columnam mento suffigit suo Pl. o človeku, ki si med premišljevanjem z roko podpira brado; preg.: incurristi amens in columnam Ci. butnil si … z glavo ob zid.

    2. occ. prosto stoječ steber,
    a) častni steber, obelisk: α) c. Maenii Plin., nav. c. Maenia ali samo columna Ci., Plin., Porph. Menijev steber, postavljen l. 338 na rimskem forumu na čast Gaju Meniju, ki je z L. Furijem Kamilom premagal Latine; ob tem stebru so izrekali svoje sodbe tresviri capitales zločincem in dolžnikom, ki so zamujali s plačilom: ad columnam Maeniam reus Ci., od tod: ne ad columnam adhaeresceret Ci. da ne bi obvisel ob (Menijevem) stebru = da bi odšel brez sramote, ad columnam pervenire Ci. β) columna rostrāta z ladijskimi rilci okrašeni steber, postavljen na čast Gaju Duiliju, ki je l. 260 premagal Kartažane v pomorski bitki pri Milah: Q. γ) columna Iulii Caesaris: Ci., Suet.
    b) knjižni steber, na katerem so založniki naznanjali prodajana ali pravkar izšla dela: mediocribus esse poëtis … non concessere columnae H.
    c) geogr. ime α) Herculis columnae Herkulova stebra (= predgorji Calpe v Evropi in Abyla v Afriki) ob Gadskem prelivu (gibraltarski morski ožini): Cu., Mel., Plin.; imenujeta se tudi Gaditanae columnae Gadska stebra: Ap.; pesn. po analogiji Protei columnae Protejeva stebra = otok Faros in egiptovska obala, obenem = vzhodne meje sveta: V. β) superesse adhuc Herculis columnas fama vulgavit T. (Germ. 34) = Sund med Dansko in Švedsko (ali pa Irminov stolp ali morske čeri po drugih). γ) c. Rhegia Regijski steber = skrajni jugozahodni italski rt pri Regiju: Mel., Plin.

    3. pren. steber = podpora, zaslomba: ne … proruas stantem columnam H. trdno stoječega stebra moči (= Avgusta), te, columnam virtutum Sid., esto columna tu piis semper et ancora nobis Paul. Nol. —

    II. pren. o stebrastih stvareh,

    1. steber: c. ignis Sen. ph., Hier., Vulg. ognjeni steber, c. nubis Ambr., Vulg. oblačni steber, c. ignis et nubis Vulg., c. fumi Vulg. dimni steber.

    2. vodni stolp, vodna troba, morski smrk: Plin., in mare de caelo tamquam demissa columna Lucr.

    3. moško spolovilo: Mart. (VI, 49, 3 in XI, 51, 1).

    4. c. narium nosnica = nosna kost: Isid.
  • colus1 -ūs, f in colus -ī, f, poseb. v abl. sg. colō in acc. pl. colōs (menda sor. s κλώϑω, κλώσκω predem)

    1. preslica: Cat., Tib., Pr. idr., quando ad me venis cum tuo colo et lanā? Opimius ap. Ci., colus et fusus O., Plin., colo vitam tolerare V., colūs vacuare Sid. poet.; kot pridevek Parkam, ki predejo niti življenja: O., Stat., Fr.

    2. met. nit volne: coli, quas indoctae nevere manus Sen. tr.; nit življenja: rumpere supremas colos Val. Fl.

    Opomba: Masc.: O., Cat., Pr., Amm.
  • Comāna -ōrum, n (Κόμανα) Komane,

    1. Comāna Pontica (Κόμανα τὰ Ποντικά) Pontske Komane, bogato pontsko mesto s svetiščem Artemide Tavrske, ki ga je postavil Orest: Auct. b. Alx., Plin.

    2. Comāna Chrysē (Κόμανα Χρυσῆ) Zlate Komane (El Bostan), mesto v kapadoški Kataoniji, prav tako s svetiščem Artemide Tavrske, ki ga je baje postavil Orest: Auct. b. Alx., Plin. Od tod preb. Comānēnsēs -ium, m Komanci: Cod. I.
  • comāns -antis (coma)

    1. lasat, dlakav, kosmat: Stat., Sil., Gell., colla equorum V. grivati, saetae (hircorum), tori (leonis) V., crista V., galea V. s konjskim repom okrašena, stella O. repatica (prim. gr. κομήτης), astro comantes Tyndaridae Val. Fl. zvezdolasa (o plamenčkih na njunih glavah), c. folia Plin.

    2. pren. listnat, poln listja: caules V., sera (acc. neutr. pl. serō) comans narcissus V. poznolisten = kasno zelen, silva Stat.
  • combibō -ere -bibī (—)

    1. intr. piti z drugimi: Sen. ph.

    2. trans. vpi(ja)ti, vsesa(va)ti, posrka(va)ti, vsrka(va)ti, vase potegniti (vleči), požreti (požirati): Ca., Col., Plin., Stat., Mart., corpore c. venenum H., combibit ara cruorem O. popije, combibitur (fluvius terrā) O., cogor lacrimas combibere ipse meas O. svoje solze požirati = skrivaj se jokati; s proleptičnim obj.: combibit os maculas O. posrka tekočino in dobi madeže; pren. = navze(ma)ti se česa, temeljito preučiti (preučevati) kaj: quas artes (puer) si, dum est tener, combiberit Ci., c. illapsos per viscera luxus Sil.
  • comedō -ere -ēdī -ēsum in -ēssum, redk. -ēstum (cum in edere)

    I. trans.

    1. pojesti, použi(va)ti, zauži(va)ti: Ca., Cat., Mart., Suet. idr., prandium Pl., ex se natos Ci. (o Saturnu), celerius potuit (venenum) comestum quam epotum in venas … permanere Ci., haec porcis hodie comedenda relinques H., c. panem Afer ap. Q., cotidianum panem Eccl.; pren. z abstraktnim obj.: quid scientiae comedendum mihi apponeret Aug.; preg.: tam facile vinces, quam pirum volpes comest (gl. opombo) Pl., cenā comesā venire Varr. = prepozno priti.

    2. pren.
    a) z acc. personae: aliquem totum c. Luc. ap. Non. koga iz (gole) ljubezni snesti (hoteti), molles pueros oculis c. Mart. z očmi požreti = oči poželjivo v … dečke upreti, se c. Pl. izjedati se (od bolečine, žalosti idr.), qui se ipse comest Ci. ap. Non.
    b) z acc. rei zažreti (zažirati), (skozi grlo) pognati (poganjati), potratiti, zapraviti (zapravljati): rem, argentum, aurum Pl., dotem alicuius Tit. ap. Non., pecuniam paternam Nov. ap. Non., dona Afr. ap. Non., bona alicuius Ci., H., patrimonium Ci., Q., beneficia alicuius Ci., cantherium Ci. ep. ceno konja skopljenca ali zanj izkupljeni denar; redk. c. aliquem = c. alicuius pecuniam ali rem familiarem uničiti (uničevati), ugonobiti (ugonabljati) koga, imetje koga pognati (poganjati): Varr. ap. Non., hostīsne an civīs comedis, parvi pendere Pl., at ego … hunc comedendum vobis propino et ebibendum Ter. a jaz vama prepuščam njegovo kuhinjo in klet, cito rapturus de nobilitate comesa quod superest Iuv. —

    II. intr. jesti, zauži(va)ti od česa: de caelesti pane Hier.

    Opomba: Kontr. obl. comēs (= comedis), comēst (= comedit), comēstis (= comeditis), comēsse(s) (= comēdisse[s]): Pl., Ci. idr., comēstur (= comeditur): Lact. — Star. obl. comedim itd. (= comedam [cj. pr.]): Kom., Ci. ep., comēssis (= comēderis): Pl.
  • comes -itis, m f (cum in īre)

    1. spremljevalec, spremljevalka, tovariš, tovarišica; kot masc.: Ter., Lucr., Cat., Plin. idr., absolve me … , ne comites morer Pl., dixit hoc comes P. Clodii, C. Clodius Ci., aliquem comitem alicui adiungere Ci., adiunctis de suis comitibus locum tutum reliquit N., dare (alicui) comitem Cu., aliquem L. ali sese comitem alicui addere V., esse comitem alicui O., comitem (sc. se) negare O. ne hoteti iti s kom, ibimus, o socii comitesque H.; z gen.: c. fugae (na begu) Ci. ep., L., Vell., Sen. tr., Suet., victoriae (tovariš pri zmagi) C., Suet., si nemo tantae virtutis exstitisset comes L. ko se ne bi bil niti eden ponudil za spremljevalca pri njegovem velikem dejanju, c. calamitatis, furoris, honoris Ci., fatorum V., exsilii Mart. v pregnanstvu; z dat.: aliquem comitem habere consiliis suis Pl.; z in in abl.: comitem in ulciscendis quibusdam se praebere Ci. ep. Kot fem.: comitemne sororem sprevisti moriens? V., his Laodamia it comes V., iuro … me tibi venturam comitem O., data sum comes inculpata Minervae O., nec (Fides) comitem (sc. se) abnegat H. in ne odreka spremstva onim, ki … O neživih subj. (pren.): Pl., Lucr., Plin., ira et metus et reliqui motus animi, comites superiorum Ci., furor sceleris comes Ci., pacis est comes otiique socia … eloquentia Ci., invidia gloriae comes N., eminentis fortunae comes invidia Vell., culpam poena (Poena) premit comes H. krivdi je kazen za petami, grammatice dulcis secretorum c. Q.

    2. occ.
    a) spremljevalec = voditelj, učitelj: pater Aeneas … custodem ad sese comitemque impubis Iuli Epytiden vocat V., Philippus (medicus) Alexandro comes et custos salutis datus Cu., haec iterent comites praecepta senesque paterni Stat., comes et rector eius (= privigni Gai) Suet.
    b) spremljevalec = eden iz spremstva, nav. pl. = spremstvo: comes scribaque Neronis H., sequebatur raeda cum lenonibus, comites nequissimi Ci., comites Graeculi, quocumque ibat Ci., comitum coetus Cat.; poseb. spremstvo oblastnikov, zlasti pretorja v provinci: comites magistratuum, praetoris Ci., quorum comes in provincia fuit Suet. V cesarski dobi cesarski dvor, dvor cesarskih princev: inter comites Neronis Suet., comites a se removere Suet.; v bizantinski dobi je comes dvorni ali državni uradnik ali častnik: Icti., c. stabuli Cod. Th. dvorni konjar, vrhovni konjušnik, comes rei castrensi praefuit per Africam Amm. kot general.
  • cōmis -e, adv. cōmiter dobre volje, dobrovoljen, dobrosrčen, prijazen, priljuden, vljuden, dobrohoten, ustrežljiv (naspr. asper, severus): o osebah in njihovem mišljenju: „comes“ benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur Ci., c. dominus Ci., fuerit Lucilius … comis et urbanus H., conviva c. H., c. anus O., (Iulia Augusta) comis ultra, quam antiquis feminis probatum T., Pylius orator eloquio comis Ap., quis vero C. Laelio comior? Ci., senex comissimus Ap., animus c. Ter., ingenium c. N.; z dat.: dum illis comis est Pl., ut erat comis bonis T.; s praep.: c. erga Lysandrum Ci., in uxorem H., quamvis comis in amicis tuendis fuerit Ci.; o stvareh: comes garrire libellos H. zabavne, comi hospitio accipi L., comibus est oculis alliciendus amor O., c. victus inter hospites T., comi sermone et congressu T., sermones comissimi Ap. Kot adv.: Pl., Ter., Varr., Plin., Q. idr., qui erranti comiter monstrat viam Enn. ap. Ci., cum senibus graviter, cum iuventute comiter vivere Ci., maritus c. invitat regios iuvenes L., c. administratā provinciā T.
  • comitātus -ūs, m (comitārī)

    1. spremlj(ev)anje, spremljava, spremstvo: Q., T., ingressus est urbem quo comitatu vel potius agmine Ci., ex tanto comitatu virorum amplissimorum Ci., comitatu equitum XXX ad mare pervenire C.; pren. ujemanje, sočasnost: tanto virtutum comitatu (opus est) Ci., pruna hordearia appellata a comitatu frugis eius Plin. ker zori obenem s tem sadežem, utriusque causae c. Plin.; occ. pravica do spremlj(ev)anja, pravica spremljati kakega vladarja: Orthanes exornatus comitatu Alexandri Plin., deici congressu et comitatu T.

    2. met.
    a) spremstvo = spremništvo, spremljevalci: cum ducibus, non cum comitatu confligant Ci., gladiatores ex praetoris comitatu Ci., delicatus ancillarum puerorumque comitatus Ci., magno comitatu venire V.; pren. (o pticah) spremstvo, prevoj: (Phoenix advolat) multo volucrum comitatu T.
    b) družba na potovanju, popotna družba, sopotniki: Allobrogum comitatus S. Alobrogi in vsa njihova popotna družba, magni comitatus, qui iter habent ad Caesarem, ad flumen constiterunt C., magnum comitatum circumvenire L. veliko karavano.
    c) (kraljevsko, cesarsko) spremstvo, dvorjanstvo, dvor: comitatu fere regio Ci., c. imperatoris, principis T.
  • commeātus -ūs, m (commeāre)

    1. prehajanje z mesta na mesto, prost odhod in prihod, prosto občevanje, promet: in eo conclavi ego perfodi parietem, quā commeatus clam esset hinc huc mulieri Pl., si viae publicae exemptus commeatus sit Ulp. (Dig.).

    2. met.
    a) dovolitev prostega občevanja = dopust, poseb. voj.: Corn., Hyg., Q., Plin. iun. idr., collegis in castra scribit, ne Verginio commeatum dent L., commeatum sumere L., in commeatum mittere L., liberi commeatus L. dopusti, ki se lahko dobijo, qui in commeatu Syracusis remansit Ci. ki je ostal na dopustu, sine commeatu Italiā excedere Suet.
    b) prevoz, pošiljatev, „karavana“: Auct. b. Afr., Ap., duobus commeatibus exercitum reportare C., frequentia negotiatorum et commeatuum S., Londinium copiā negotiatorum et commeatuum celebre T. dovažanja blaga, promet.
    c) dovoz živil, dobava živeža, živež, živila, preskrba, proviant: Suet., Front., Iust., c. abunde (erit) ali (parare) adfatim commeatum S., c. largus Cu., commeatus maritimi L. po morju, commeatūs accipere L., commeatum convehere, advehere, subvehere L., commeatum portare S., commeatus ab urbe in castra portare L., petere commeatum C., aliquem commeatu et privato et publico prohibebamur Ci., aliquem commeatu intercludere C. = alicui commeatum intercludere Pl. komu dovoz (živil) zapreti (preprečiti); pogosto (v naspr. s frumentum) druge vojne potrebščine: frumentum ac commeatus, res frumentaria commeatusque, supportare frumentum commeatumque ex Sequanis C.; šalj.: proficisci ad commeatum argentarium Pl. za dobičkom od denarnih poslov.
    č) vojni pratež, tren: commeatum omnem … non ante transmisit, quam … Suet.
    d) (po)potna vprega: commeatus per municipia … disponere Suet. ustanoviti prepregališča.
  • commemorātiō -ōnis, f (commemorāre)

    1. spominjanje, spomin: istaec commemoratio quasi exprobratiost inmemori benefici Ter., gemitus est factus commemoratione Ci.; s subjektnim gen.: posteritatis Ci. ep. pri potomstvu; z objektnim gen.: hominum, officiorum, nominis nostri Ci., paterni hospitii L.

    2. omemba, omenitev, navajanje: qui … non in oblivione iacuisset, sed in adsidua commemoratione omnibus omnium flagitiorum fuisset Ci. čigar vsa sramotna dejanja so vsi venomer omenjali; z objektnim gen.: mei nominis, antiquitatis Ci., Autronii commemoratio memoriam Sullae rettulisset Ci., rei gestae c. Q., liberalium artium c. T.
  • commendātiō -ōnis, f (commendāre)

    1. priporočanje, priporočitev: si quid momenti habet commendatio mea Ci., egere commendatione Ci. ep.; s subjektnim gen.: c. nostra ceterorumque amicorum Ci. ep.; pren.: obrepsisti ad honores commendatione fumosarum imaginum Ci. priporočèn po zakajenih podobah prednikov, dulcissima c. naturae Ci.; z objektnim gen.: commendationem ineuntis aetatis ab scelere duxit Ci., c. sui Ci.; z ad: c. ad Macedonum gentem L.

    2. priporočilo, priporoček = kar koga priporoča, vrednost, milina idr.: tanta erat commendatio oris atque orationis, ut … N., c. ingenii Ci., morum Q. značajnost.
  • commentō -āre -āvī (intens. glag. comminīscī), redka obl. = commentor -ārī: Ap., Paul. Nol., Prisc. — Pt. pf. commentātus 3 (s pass. pomenom) spada h glag. commentor -ārī.
  • commentor -ārī -ātus sum (intens. glag. comminīscī)

    1. natanko (dobro, prav, kakor je treba) premisliti (premišljati), preudariti (preudarjati), proučiti (proučevati): Varr. ap. Non., Q., ut cito commentatus est Pl. kakor hitro se je domislil (laži); z acc.: multos menses nihil aliud Ci., futuras secum miserias Ci.; z de: consules … multos menses de populi Romani libertate commentati atque meditati Ci.

    2. occ.
    a) v mislih (za)snovati, proučiti (proučevati): cum in hortos D. Bruti auguris commentandi causā venissemus Ci.; poseb. stalni izraz o govornikovi pripravi in vaji: cum in villa Metelli complures dies commentatus esset Ci., orationem in reum c. Ci. učiti se, crebro digitorum labiorumque motu commentari Q. poskušati; od tod pt. pf. commentātus 3 s pass. pomenom: sua et commentata et scripta Ci. ustni in pismeni pripravljalni nauki.
    b) pismeno ali ustno kaj (za)snovati, zastaviti (zastavljati), načrtovati, (na)pisati: alter commentatur mimos Ci., c. quae audierat Gell., de militari disciplina c. Plin. svoje misli zapisati.
    c) kaj razlagati, pojasnjevati, „komentirati“: Achillem Aristarchi Pl., carmina Suet.