Franja

per-incertus 3 (per in incertus) zelo negotov: at Cn. Lentulus patriciae gentis, collega eius, cui cognomentum Clodiano fuit, perincertum stolidior an vanior, legem de pecunia, quam Sulla emptoribus bonorum remiserat, exigenda promulgavit S. fr. ap. Gell.

per-incommodus 3, adv. perincommodē (per in incommodus) zelo (nadvse) neprijeten, zelo nedobrodošel, res nepravočasen (ob nepravem času), zelo (nadvse) neprimeren, zelo (nadvse) nepriličen, zelo (nadvse) neustrezen: sed accidit perincommode quod eum nusquam vidisti Ci. ep., quae nihil admodum Romanis, eadem perincommoda regiis erant L.

per-indigeō -ēre (per in indigēre) zelo potrebovati, zelo potreben biti: Tert.

per-indignus 3 (per in indignus) zelo nedostojen, zelo nespodoben, zelo nevreden: perindignum est deliberare Sid.; adv. perindignē zelo ne(je)voljno, z veliko ne(je)voljo: tulit etiam perindigne actum in senatu, ut titulis suis quasi Augusti, ita et Liviae filius adiceretur Suet.

per-indulgēns -entis (per in indulgēre) zelo prizanesljiv: magnus vir in primis et qui perindulgens in patrem idem acerbe severus in filium Ci.

per-ineptus 3 (per in ineptus) zelo neprimeren, zelo neustrezen: hoc enim perineptum est Porph.

per-infāmis -e (per in infāmis) zelo zloglasen, zelo razvpit: vir innocens et industrius, sed amore libertinae perinfamis Suet.; z gen. (zaradi česa? po čem?): alioquin publicitus maleficae disciplinae perinfames sumus Ap.; z abl. (zaradi česa? po čem?): viā Appiā est prope urbem monumentum Basili, qui locus latrociniis fuit perinfamis Asc.

per-infīrmus 3 zelo slab(oten), zelo šibek (šibak): sunt enim levia et perinfirma, quae dicebantur a te Ci., id enim ex viribus hominis colligendum est: et si is (sc. homo) perinfirmus est, potest satis esse quinquagies; si robustior, potest ducenties Cels.

per-ingeniōsus 3 (per in ingeniōsus) zelo bistroumen, zelo bister, zelo dovtipen, zelo iznajdljiv: alios, quod melius putent dicere se posse quam scribere, quod peringeniosis hominibus neque satis doctis plerumque contingit Ci.

per-ingrātus 3 (per in ingrātus) zelo nehvaležen: peringratus est, qui cum amisit, pro accepto nihil debet Sen. ph.

per-inīquus 3 (per in inīquus)

1. zelo nepravičen, zelo krivičen, zelo neprimeren: quare videant ne sit periniquum et non ferendum illorum auctoritatem de Cn. Pompei dignitate a vobis comprobatam semper esse (z ACI) Ci.

2. zelo ne(je)voljen, zelo (prav nič) hladnokrven: etsi periniquo patiebar animo te a me digredi Ci. ep. nikakor mi ni bilo vseeno, da … , id Romani, modo ne quid moverent, aeque satis, Poenus periniquo animo ferebat L.

per-iniūrius 3 zelo krivičen: nam periniurium (čisto po krivem, zelo krivično) siet, cum mihi ob eos mores quos prius habui honos detur, ubi datus est, tum uti eos mutem atque alii modi sim Ca. ap. Prisc.; z ACI: Min.

per-insīgnis -e (per in insīgnis) zelo viden, zelo očiten: an corporis pravitates, si erunt perinsignes, habebunt aliquid offensionis, animi deformitas non habebit? Ci.

per-invalidus 3 (per in invalidus) zelo slab, zelo šibek: ne quies perinvalido adhuc necessaria pulsu remorum impediretur Cu.

per-invīsus 3 (per in invīsus) zelo zoprn, zelo mrzek, zelo neprijeten: memoria teneo, cum primum senatores cum equitibus Romanis lege Plotia iudicarent, hominem dis ac nobilitati perinvisum Cn. Pompeium causam lege Varia de maiestate dixisse Ci. fr. ap. Asc.

per-invītus 3 (per in invītus) zelo (prav) nerad: unas (sc. litteras) de legatis a me prohibitis proficisci, alteras de Appi[an]orum aedificatione impedita, legi perinvitus Ci. ep.

per-īrātus 3 (per in īrātus) zelo jezen, zelo ogorčen, besen: alicui Ci. na koga.

per-iūcundus 3, adv. -ē zelo (nadvse, kaj) prijeten, zelo razveseljiv: litterae, disputatio Ci., cum Scipioni eorum adventus p. et pergratus fuisset Ci., fuit periucunde Ci. ep. bil je zelo dobre (židane) volje; v tmezi: nobis ista sunt pergrata perque iucunda Ci.

per-laetus 3 (per in laetus) zelo vesel, zelo radosten, zelo prešeren: supplicatio perlaeta fuit L., rex gratiam sibi relatam a Sisimithre perlaetus sex dierum cocta cibaria ferre milites iussit Cu.

per-lātē, adv. (per in lātē) na dolgo in široko, zelo daleč: quem enim nos ineptum vocamus, is mihi videtur ab hoc nomen habere ductum, quod non sit aptus, idque (sc. verbum „ineptus“) in sermonis nostri consuetudine perlate patet Ci. ima zelo širok pomen, ima zelo široko pomensko polje.