-
exsulāris (exulāris) -e (ex[s]ul) ki se tiče pregnanstva ali pregnancev: maeror, poena Amm.
-
exsulātiō (exulātiō) -ōnis, f (ex[s]ulāre) pregnanstvo: Fl.
-
exsulō (exulō, star. ex[s]olō), -āre -āvī -ātum (ex[s]sul)
1. intr. zunaj domovine (v tujini, v pregnanstvu) živeti, izgnanec (pregnanec) biti: iam dudum exulo Acc. fr., hinc abire foras exolatum Pl., Italiā prohibetur; exsulat Ci., cui Romae exulare ius est Ci., levare … Telamonem pulsum patriā exulantem atque egentem Ci., aptissimus ad exsulandum locus Ci. ep., Suessam Pometiam exulatum ire L., damnatus absens in Volscos exulatum abiit L., Protei Menelaus adusque columnas exsulat V. tava, blodi kot pregnanec okrog, per oras extremas exsul O.; pren.: perii, nam domo exulo nunc Ter. ne smem domov, exsolatum abiit salus, perfidia ex urbe et avaritia si exsolant, ut (cor) exsolatum ex pectore aufugiat meo Pl., cum omnes meo discessu exulasse rem publicam putent Ci. da je bila brezdomka, da je ni bilo več, etiam cum manent corpore, animo tamen exulant Ci. so z duhom odsotni. — Depon. soobl. exsulor -ārī: Hyg., Lact. —
2. trans. pregnati: Fulg.
-
exsultābundus (exultābundus) 3 (ex[s]ultāre) neprestano poskakujoč; pren. od veselja poskakujoč, veseleč se: Iust.
-
ex(s)ultāns -antis, adv. ex(s)ultanter, gl. exsultō.
-
exsultantia (exultantia) -ae, f (ex[s]ultāre) poskakovanje, naskok, napad: hostilis Paul. Nol.; pren.: doloris exsultatio Gell.
-
exsultātiō (exultātiō) -ōnis, f (ex[s]ultāre)
1. veselo poskakovanje: Q., Cael., exsultatio puerilis (jagnjet) Col., novam lunam exultatione adorari Plin. (o opicah).
2. met. vrisk, brezmejna veselost, prešernost, razposajenost: Auct. b. Afr., Gell., illa exsultatio Athamantis Ci., non cantus, non exsultatio armorumque agitatio L., salutationis nova quaedam exsultatio Vell., animus in exsultationem … extrahendus, ex minimis ac puerilibus causis exsultatio Sen. ph., exsultationes succlamationesque populi Suet.
-
exsultim (exultim), adv. (ex[s]ilīre) prešerno poskakujoč: H.
-
exsuperābilis (exuperābilis) -e (ex[s]uperāre)
1. premagljiv: non exsuperabile saxum (sc. Sisyphi) V., nec exsuperabile Diris ingenium mortale Stat.
2. premagujoč, zmagonosen: Quadr. ap. Gell.
-
exsuperantia (exuperantia) -ae, f (ex[s]uperāre) izvrstnost, odličnost: Gell., exsuperantia virtutis Ci. vsaka odlična vrlina.
-
exsuperātiō (exuperātiō) -ōnis, f (ex[s]uperāre) ret. fig. pretiravanje: Corn.
-
exsuperō (exuperō) -āre -āvī -ātum
I.
1. intr. dvigniti se, vzdigati se nad kaj
a) (o sapi): aegris faucibus exsuperat gravis halitus Pers.
b) (o ognju) = kvišku udariti (udarjati), buhniti: ignis … summa ad fastigia … volvitur; exsuperant flammae V.; pren.: magis exsuperat violentia Turni V. vzplameni.
2. trans. vzdigati se nad kaj: angues exsuperant undas V., vites exuperant ulmos Plin.
— II. pren.
1. iti čez kaj, prek česa, kaj prestopiti (prestopati), prelesti, prehajati, prekoračiti, preseči (presegati): exsuperare angustias L., solum Helori V. jadrati prek … , iugum V., clivum Sen. ph., amnem Plin., Nilus exuperavit sedecim cubita Plin., mulli binas libras ponderis raro admodum exuperant Plin., (vitis) vino … quod genuit aestatem non exuperans Plin. katere vino se ne drži dlje od enega poletja, tu vero, pater, vive et me quoque exsupera Val. Max. in preživi tudi mene; o abstr.: id summum exsuperat Iovem Ci. poet. presega celo moč najvišjega Jupitra, magnitudo sceleris omnium ingenia exsuperat S. presega vse, kar si more človek misliti, multitudo Gallorum omnem sensum talis damni exsuperans L., operum fundamenta exsuperare L., alicuius laudes exsuperare L., materiā vires exsuperante meas O.; z abl. = prekositi (prekašati) koga (kaj) v čem, presegati koga (kaj) v čem: aliquem impudentiā Enn. fr., omnes Tarquinios superbiā L., qui … exsuperans morum nobilitate genus O., sol montem Idam exoriens exuperat latitudine Plin.; brez obj.: quantum feroci virtute exsuperas V.
2. premagati, zmag(ov)ati, obvladati; abs.: cum sol et vapor … exsuperarint Lucr., si non poterunt exsuperare, cadant O., cum copia humoris exsuperat Sen. ph.; z obj.: Turnus exsuperat moras V., caecum exsuperare consilium V., exuperans astu Sil. — Od tod adj. pt. pr. ex(s)uperāns -antis izvrsten, odličen: exsuperantes viri Pac. fr., mulier exsuperanti forma Gell., uter esset exsuperantior, certabatur Gell., equus colore exsuperantissimo Gell., providentia summi exsuperantissimique deorum Ap., exsuperantissimi dei cultus Aug.
-
extendō -ere -tendī -tēnsum in -tentum
I.
1. nape(nja)ti, razpe(nja)ti, iztegniti (iztegovati), raztegniti (raztegovati): Lucr., quam magis extendas, tanto adstringunt artius Pl., extendere brachia, digitos Ci., extensis digitis L., extento capite currere L. (o konjih), maiores pennas nido extendisse H. (o godnih ptičih, katerih peruti so razpete čez gnezdo), per extentum funem ire H. po napeti vrvi hoditi = kaj posebno težkega delati, extendere lineam Plin., extentis tumet uva racemis O., extendere manūs O., Cels., Lact., manum Q., cervicem Vell., cutem mulierum, crura ad longitudinem Plin., aures, labellum Iuv.; refl.: in vacuum poterunt se extendere rami V.; med.: (Cerberus) terga resolvit fusus humi totoque ingens extenditur antro V. se razteza, rex veluti mortuus extendi Cu.; od tod pesn.: Buten … moribundum extendit harenā ali multā porrectum extendit harenā V.
2. širiti, razširiti (razširjati), razprostreti (razprostirati), podaljš(ev)ati, poveč(ev)ati: coepit agros extendere victor H., extendere munimenta castrorum Cu., fastigium totum extendi iussit Cu. izravnati, extendere verba Q., extendi epistulam ali extendi me epistulā Plin. iun. = pismo mi je naraslo, extendere pretium Suet. povišati, fenus in usuras T. denar na obresti dajati in s tem povečevati glavnico; med.: ignis per latos campos extenditur V., extenditur una … per latos acies Volcania campos V., plaga extenta in medio quattuor plagarum (= vroči zemeljski pas) V., iussit extendi campos O.; occ.
a) geogr. raztezati; refl. in med. raztezati se, razprostirati se, segati do … , držati do … : promunturium reliqua extendit in latius Mel.; Asia ad Hellesponticum fretum se extendit, Hispania se in nostrum et Oceanum mare extendit, extendit frons illa ad promunturium, longo rectoque limite extentus (Pontus) Mel.
b) voj. raztegniti, razvi(ja)ti: aciem in radicibus montis L., cornua aciei, aciem latius, agmen ad mare, phalangem in duo cornua, cornua extenta Cu., adversariorum equites sese extendere coeperunt Auct. b. Afr., ex consuetudine classem extendere Front.
3. (časovno) raztegniti (raztegovati), zatezati, podaljš(ev)ati, zavleči (zavlačevati): suam aetatem Pl., pugnam ab hora tertia ad noctem L., ad medias sementem extende pruinas V. daj ji trajati, vivet extento Proculeis aevo H., extendere curas in annum venientem V. raztegniti na prihodnje leto, sua itinera extendere L. podaljšati, itineribus extentis ire L. pomikati se v dolgotrajnih pohodih, nequiquam avidos extendere cursūs V., se magnis itineribus extendit C., ultra tricesimum diem luctus suos extendat Val. Max., extendere vitae spatium Vell., vitam an mortem Sen. ph., labores in horam quintam Mart., consulatum suum, tempus epularum suarum, memoriam sui operibus Plin. iun., in variis sermonibus vespera extenditur Plin. iun. se prebije, preide, extendere bellum Sil., venatu vitam Sil. preživjati se ob lovu, comissationes ad mediam noctem Suet.
— II. pren.
1. pregnati = prek moči gnati, preveč gnati: pecudes vehementer agitare et extendere Col.; supra vires se extendere L. prek svojih moči se napenjati.
2. raztegniti (raztegovati): in Asiam quoque cognitionem L., spem suam in Africam L., dare civitatem (državljanstvo) omnibus Italicis, extendere eam paene usque Alpes Vell. extendere partitionem ultra tres propositiones Q.
3. razširiti (razširjati), razglasiti (razglašati): famam factis V., nomen in ultimas oras H. — Od tod
1. adj. pt. pf. extentus 3
a) v širino se raztezajoč, širok, razsežen, prostran: latius extenta … Lucrino stagna lacu H., castra … quam extentissimā potest valle locat L., extenti oculi Q., campi Sil.
b) zategnjen, zategel: sonus Plin.
2. adv. pt. pf. v komp. extensius: Tert. razsežnejše, obširnejše, ali extentius: Amm. razsežneje, bolj raztegnjeno.
-
exter in exterus -tera -terum (pravzaprav komp. k ex; prim. inter: in)
I. poz. (v nom. sg. masc. zelo redek) zunanji = tuj, inozemski: exterae civitates, exterae nationes et gentes Ci., nationes C., Lact., gentes Cels., Suet., vis, res extera Lucr., extera quaerere regna V. v tujini, heres exter Dig.; subst. exterus -i, m = inozemec, tujec: emancipatus aut exterus Icti., apud exteros Plin.; subst. neutr. pl.: extera Europae Plin. zunanji deli = skrajne meje, extera corporum Plin.
— II. komp. exterior -ius, gen. -iōris, bolj zunanji, bolj zunaj, zunanji (vselej ob dvojnosti subjektov): orbis Ci., collis, vallum, munitiones C., pares munitiones contra exteriorem hostem perfecit C. proti zunanjemu sovražniku (= proti sovražniku, ki oklepa oblegance), ne tamen illi tu comes exterior … .. ire recuses H. iti mu kot spremljevalec ob levici, spremljeti ga ob levici, exterius sitae urbes O., intrinsecus et exterius Col.
— III. superl. extimus (extumus) 3 (prim. intimus: in) najzunanjejši, najskrajnejši: Varr., Fr. idr. pozni pisci, quorum (orbium) unus est caelestis, extumus Ci., extima membrorum circum caesura Lucr., extimus mons, extimae gentes, promunturium oceani extumum Plin.; subst. neutr. pl. = najskrajnejši deli, skrajna meja: Apuliae extuma Plin., extima Galliarum, limitum Amm. Večinoma v obl. extrēmus 3 (iz extrā; prim. suprēmus: suprā)
1. (krajevno) najskrajnejši, najbolj oddaljen, zadnji: extrema pars nominis, quaestionis Ci., in extremis atque ultimis gentibus Ci., extremum oppidum Allobrogum C., cum iam extremi essent in prospectu C. zadnje vrste, primos et extremos tribunos locare S. na čelo in na konec postaviti, extremi addenset acies V. zadnje bojne vrste pritiskajo na prve, primi et extremi H. prednje in zadnje vrste, virtute, ingenio extremi primorum H., extremis usque priores H. zadnji med prvimi, pa vendar pred zadnjimi, occupet extremum scabies H. = zadnjega vzemi vrag, si quem tellus extrema submovet oceano V.; subst. extrēmum -ī, n zadnje, najskrajnejši del, najskrajnejši kraj, konec: quod (caelum) extremum atque ultumum mundi est Ci., beluarum hoc quidem extremum Ci., quod finitum est, habet extremum Ci., ad extremum Ci. ob koncu (pisanja), telum hastili … tereti praeterquam ad extremum L., citerioris provinciae extremum C., extremum montis S., in extremum O. do konca, in extremum mundi Sen. ph., gulae extremum Plin.; v pl.: extrema pelagi V., ali agri, finium, agminis L., Africae Plin., Galliae Fl.; predik. (partitivno) česa zadnji del, najskrajnejši del, konec česa: extremus pons, extremi Remorum fines, extremae fossae C. konec mosta, ozemlja, jarkov, in extremis lingulis promunturiisque C., extrema impedimenta C. zadnji del prtljage, in hac insula extrema Ci., extrema India Ci. ali Africa S. najdaljnejša Indija, Afrika, extremos ad Indos H. do najdaljnejših Indov, extremus Tanais H., extremi hominum Morini V. ki stanujejo na skrajnjem zahodu, extremi orbes clipei V. rob, cuspis extrema O. ost sulice, extremis ut dicitur attigisse Ci. s konci prstov, extremus vinitor V. ki je prišel na konec vinograda = ki je s svojim delom pri koncu, extremus imber V. konec dežja, ignis V. pojemajoči ogenj, extremis in vicis H. v zakotnih vaseh, in extrema oratione Ci. proti koncu govora, in extremo libro tertio ali in codicis extrema cera Ci. ali in extrema fere parte epistulae Ci. ep. ob koncu tretje knjige, ob robu voščene (pisalne) deščice, ob koncu pisma.
2. (časovno) zadnji, (po)slednji, skrajni: dies Varr., extremis diebus consulatus mei, mensis extremis anni Februarius, extrema vox servi morientis, extremus conspectus liberorum Ci., extremo tempore diei Hirt. = zvečer, haec extrema fuit aetas imperatorum Atheniensium N. zadnja doba, v kateri so se odlikovali atenski poveljniki, extremus dominorum T.; pren.: extremum spiritum edere Ci. zadnjikrat vzdihniti, extremo spiritu exsanguis Ci. ob zadnjem dihu, multarum deliciarum comes est extrema saltatio Ci. je nazadnje ples; kot subst. neutr. v sg. in pl. konec: extremum habet oratio mea Ci., extremum aetatis, diei S., noctis Sil., extremo anni L. konec leta, ad extremum H. nazadnje; principiis cognitis facilius extrema intellegetis Ci., Dido ferro extrema secuta V. smrt, extrema imperii T. konec, razpad; occ. predik. (partitivno) končen, iztekajoč se, konec česa: extrema et prima luna Varr., extremā pueritiā miles fuit Ci., bellum Pompeius extrema hieme apparavit Ci. konec zime, manus extrema non accessit operibus eius Ci. „zadnja roka“ = dovršenost, ad extremam orationem C. na koncu govora, extrema aetate S. v visoki starosti, ad extremam aetatem N. do konca življenja, extremo bello Peloponnesio N. proti koncu … vojne, extremo tempore N. slednjič, končno, extremis temporibus magnum in odium pervenit civium suorum N. v zadnjem času svojega političnega delovanja, extrema hiems V. konec zime, extremo anno V., L. konec leta, extrema in morte V. = v jamo viseč.
3. pren. (po stopnji) zadnji, najskrajnejši = kar se le v najhujši sili stori ali uporabi: res ad extremum perducta casum, hic extremus perorandi locus, salus nostra spe extremā pendet Ci., in extrema spe salutis C., extremum illud senatūs consultum: videant consules … C., hoc extremae dementiae est S.; subst. neutr.: defendenda usque ad extremum Ci. do zadnjega, cum extrema conceditis Ci., ad extremum tenax O. do skrajnosti, extrema periculorum L. skrajne nevarnosti; occ.
a) najskrajnejši = najhujši, največji, najnevarnejši: extremum discrimen Ci., Cu., plaga illa extrema, extrema defensio, extremo summoque supplicio Ci., extremum bonorum, malorum Ci. največja dobrina, največje zlo, in extremis suis rebus C. v najhujši sili, extrema fortuna C. najhujša sila, extremam famem sustentare C., extremum auxilium C. skrajni, zadnji pripomoček, extrema fata V.; subst. neutr.: hoc reservato ad extremum consilio C. za najhujši primer, omnes suas fortunas in extremo sitas S. v največji nevarnosti, per omnia extrema V. najhujše, najnevarnejše, extrema pati V. smrt, famem ferrumque et extrema pati T., ad extrema perventum est Cu. ali ventum ad extrema, nisi … T. do skrajnega, vitam ipsam ad extremum adductam T. v skrajno (največjo) nevarnost, plura de extremis loqui pars ignaviae est T., extrema metuere Suet.; z gen.: quae captarum urbium extrema sunt, patiebantur L: konec, quotiens in extrema periculorum ventum L. v največje nevarnosti, compellere ad extrema deditionis Fl.
b) najslabši, najhudobnejši: haud Ligurum extremus L., extremi ingenii est, qui … L. čisto topoglav je, povsem nesposoben je, extrema mancipia Sen. ph., extrema alimenta vitae T., sortis extremae iuvenis Iust.
4. adv. obl.
a) acc. neutr. sg. extrēmum, pesn. tudi acc. neutr. pl. extrēma = zadnjič, slednjič: extremum adfari V., adloquor extremum maestos abiturus amicos O., luctibus extremum … tabuit O., illum exspirantem atque extrema gementem linquunt V.
b) redkeje abl. sg. neutr. extrēmō naposled, nazadnje: Suet., Dig., extremo Hannibalem imperatorem fecerunt N., prius … dein … extremo Ci.
Opomba: Iz superl. extrēmus so pozni pisci napravili nov komp. extrēmius: Ap., Tert., in superl. extrēmissimi: Tert.
-
exterminō -āre -āvī -ātum (ex in terminus)
1. „čez mejo pognati“, prek meje spoditi, izgnati, pregnati, iztirati: peregrinos urbibus ūtī prohibere eosque exterminare Ci., oppidis exterminati Ci., regibus exterminatis Ci., illum exterminari volebam Ci.; med.: cubiculo exterminari Ap. spraviti se iz …
2. pregnati. Od kod?: z abl.: Protagoras … Atheniensium iussu urbe atque agro est exterminatus Ci., s praep: C. Marcellum … exterminandum ex illa urbe curavit Ci., exterminabit cives Romanos edicto consul a suis dis penatibus … ? Ci., hoc omne genus … impium ex hominum communitate exterminandum est Ci., de civitate exterminari Ci.
3. pren.
a) odstraniti, odpraviti, iztrebiti: haec tanta virtus ex hac urbe expelletur, exterminabitur, proicietur? Ci., auctoritatem vestram e civitate exterminare Ci., nec tamen istas quaestiones physicorum exterminandas puto Ci., exterminare herbam sulcis Col.
b) (s)pačiti, potvoriti: facies suas Vulg.
c) exterminatus (po drugih externatus) animi = ἐκτὸς φρενῶν, zmeden, brezumen, iz uma: sic exterminatus animi … vigilans somniabar Ap.
-
extimēscō -ere -timuī (—)
I. intr. (z)bati se, splašiti se, prestrašiti se, strah (zona) oblije (obliva) koga: extimuit tum illa? Pl., cur tantopere extimueras? Pl., extimui ilico Ter., numquam extimescere Ci., equi ipsi gladiatorum repentinis sibilis extimescebant Ci., Salmacis extimuit O.; z de: de fortunis communibus extimescebam Ci.; s quod: Auct. b. Alx., non equidem extimui, Danaûm quod ductor … fores V.; z zanikanim finalnim stavkom: non extimesco, ne Plancio custodia obsit Ci., extimui, ne vos ageret vesania discors H.
— II. trans. zbati se česa, strah je koga česa,
1. z acc.
a) rei: Aur., adventum nostrum Ci. ep., victoriae felicitatem Ci., unum illud extimescebam, ne quid turpiter facerem Ci. ep., extimescere plura C., nimiam civium potentiam N., situm locorum et vim fluminum Cu., sestertium centies Sen. ph.; v pass.: a quo maius periculum extimescendum est Ci., quarum rerum omnium nostris navibus casus erat extimescendus C.
b) personae: extimescere patrem Ter., magistrum H., victorem orbis terrarum Ci., non extimescere victorem Val. Max., neque est, quod curiosum aliquem extimescas Petr.; v pass. brezos: cuius si filius hostili in solo adultus in regnum venisset, posse extimesci, infectum … omnibus externis T.
2. z inf.: non extimui credere me pelago O., sunt quae videre extimescas Sen. ph., non extimuit fateri T.
-
extorris -e (iz ex in terra s preglasom, kakor npr. exsul iz ex in solum)
1. „iz dežele izgnan“, pregnan, brez domovine, brez doma, ubežen, kot subst. masc. = pregnanec, ubežnik, brezdomec: qui nos extorres expulit patriā L., ne exulem, extorrem populum Romanum ab solo patrio … in hostium urbem agerent L., extorres egit oppido Suet., exsul extorrisque esto Gell. Od kod? z abl.: extorris patriā, domo S., finibus V., agro Romano, regno L., agmen extorre sedibus suis L., extorris aris et focis Fl.; z gen.: extorris regni Stat., regionum suarum extorres Amm.; z adv.: hinc CXXXII patres familias extorres profugerunt C., extorre hinc omne Punicum nomen L.
2. pren. rešen česa, brez česa; z gen.: extorris cathedrae et plebis Cypr.
-
extrahō -ere -trāxī -trāctum (po nekaterih -trăctum)
I.
1. izvleči, vleči iz česa, izdreti, potegniti (potegovati) iz česa; abs.: nequitia est ut extrahas mergere (illum) Sen. ph.; z obj.: extrahere ferrum N., telum L., cervices boum ad aratra extrahenda natae Ci., extrahere aquam Pl., materiam, venenum, cucurbitulā, virus, telum forcipe, polypum unco ferramento, infantem Cels., retia Suet., Eutr.; z dat.: spinas extrahere corpori, venena extrahere corpori Plin., anulum sibi deficienti Suet. sneti. Od kod? z abl. (večinoma pesn.): vivum puerum alvo H., extrahe turbā (sc. eum) H. potegni ga iz gneče, extrahere aquam specubus ac puteis Auct. b. Afr., aliquem arundineto Vell.; s praep.: rete ex aqua Pl., telum e corpore Ci., de vulnere telum O., cultrum ex vulnere Lucretiae L., gladium e vulnere Q., velut ab inferis extractus L.; z adv.: inde guttam Cels., aliquem inde Mel.; pren.: Epicurus … ex animis hominum extraxit radicitus religionem Ci. je iztrebil, se ex aliquo malo Ter., ali urbem ex periculis maximis extrahere Ci. oteti iz … , se ac suos omnes extraxit incolumes N. je rešil, extrahere copias ex hibernaculis N. odvesti, secreta mentis Sen. ph. razodeti, odkriti, candidatos Sen. ph. pripomoči jim k častnim službam, aliquem poenae (dat.) Sen. ph. odtegniti, se ab hac vita Sen. ph. Kam?: ex occultis ea (scelera) tenebris in lucem extraxerunt L. so na dan spravili (dali), extrahere aliquem ad honorem L.
2. siloma izvleči, potegniti iz česa: extrahitur domo latitans Oppianicus a Manlio Ci., ex tenebricosa popina consul extractus Ci., extrahere senatores vi in publicum L., aliquem cubili T., ab his extractus e latebra Suet.; pren.: datis vadibus qui rure extractus in urbem est H. ki je prisiljen s kmetov iti v mesto na sodišče, extractus falsis rumoribus Suet. na cesto zvabljen; voj. (sovražnika) zvabiti na kaj, prisiliti k čemu: (hostes) in aciem invitos extraxit L., extractos ad certamen fudit L.
— II.
1. (časovno) zavleči (zavlačevati), odložiti (odlagati), odlašati: res ab adversariis extracta variis calumniis Ci. ep., extrahere obsidionem, certamen diutius, certamen usque ad noctem, proelium prope ad noctem L., extractum bellum est in tertium annum, extrahi rem ex eo anno viderunt L., se tergiversando in adventum eius (collegae) rem extracturum L., extrahere diem de die (dan na dan, dan za dnem) Sen. ph., extrahere has materias in infinitum Q., pugnā in posterum extractā T., quem (somnum) plerumque in diem extrahunt T., ki ga navadno daljšajo do belega dne.
2. (osebe) za nos voditi: Suet., eludi atque extrahi se multitudo putare L., populumque ducesque extrahit incertis Stat.
3. (čas) (po)tratiti: triduum disputationibus, dicendi morā dies, extracto primo noctis tempore C., cum id (= non multum aestatis) facile extrahi posse intellegeret C., ne … sine ullo effectu aestas extraheretur L., extrahere tempus morando, cunctando diem L., biduum Cu., aliquantum temporis Cu., Front., noctem vigiliis Cu.
-
extrīcō -āre -āvī -ātum (ex in trīcae)
1. izviti, izmotati, med. izviti se, izmotati se: extricata densis cerva plagis H., silvestris ager facile extricatur Col. se otrebi, margaritae extricatae Plin. ne nanizani; pren.: deficientibus argumentis in hanc foveam … decidit, unde se extricare non posset Lact. izkopati se.
2. pren.
a) kaj s težavo dognati, na dan spraviti, nabaviti (nabavljati): de aliquo nihil Vatin. in Ci. ep. nobene vesti ne dobiti, nummos undeunde H., magna cum minaris, extricas nihil Ph. ob vsem trudu nič ne doženeš. Depon.: extricabor aliquā (ope) Pl.
b) pregnati, preplašiti: fumus eius extricat omne genus daemoniorum Vulg.
-
extrūdō -ere -trūsī -trūsum
1. izriniti (izrivati) , odriniti (odrivati) , pahniti iz … , izgnati, odgnati, odpraviti (odpravljati): me ex aedibus ali samo aedibus Pl., me foras, eo (tjakaj) aliquem invitum Ter., te in viam extrudam et eiciam Ci., is tamquam extruderetur a senatu in Macedoniam Ci., quo in numero tu certe fuisses, nisi te extrusissemus Ci. ep. ko bi te ne bili s silo odpravili (šalj. = ko bi te ne bili prisilili iti k Cezarju v Galijo), a latebris suis extrusi (hostes) T.; pren. (z acc. rei): extrudere mare aggere ac molibus C., mirando pondere saxa Lucr., qui vult extrudere merces H., Euboea ad meridiem promunturium … extrudit Mel.
2. pren. spodriniti: rerum novitate extrusa vetustas Lucr.