Franja

Zadetki iskanja

  • praelocūtio -ōnis, f (praeloquī) predgovor, uvod, uvodna beseda, prelokúcija: Aug., Silo Pompeius sedens et facundus et litteratus est et haberetur disertus, si a praelocutione dimitteret Sen. rh., nec morabor ulla praelocutione Front.
  • prae-lūdō -ere -sī -sum (prae in lūdere) igrati pred čim =

    1. za poskus (poskušnjo, vajo) kaj prej storiti, poskusiti (poskušati) prej, pred čim; z dat.: Tert., Nero praeludit Pompeiano Plin. prej pôje za poskušnjo (za vajo) za Pompejevo gledališče, p. tragoediis Gell.

    2. metaf. = quasi per ludum aliquid facere, quod postmodo serio faciendum sit ali leve quiddam ceu maioris rei initium praemittere (od)igrati predigro, (za)igrati (= narediti) uvod v kaj; z dat.: magnis fatis Cl., sic maria bello quasi tempestate praeluserant Fl., aliquid operibus suis p. Stat. kot predgovor (uvod) postaviti na začetek, vnaprej omeniti; abs.: rabies Mariana iam intra urbem praeluserat, quasi si experiretur Fl.
  • prae-mandō2 -ere (prae in mandere) komu kaj (vnaprej) prežvečiti (prežvek(ov)ati), metaf. natančneje razložiti (razlagati): si me tibi praemandere, quod aiunt, postulas Gell.
  • prae-meditor -ārī -ātus sum (prae in meditārī) (vna)prej (poprej) premisliti (premišlj(ev)ati), razmisliti (razmišljati) o čem, (vna)prej (poprej) misliti na kaj, pripraviti (pripravljati) se na kaj, (vna)prej (poprej) preizkusiti (preizkušati), (vna)prej (poprej) (z)vaditi: L., Sen. ph., Sil., Amm. idr., praemeditari, quo animo accedam ad urbem Ci. ep., est enim sapientis, quicquid homini accidere possit, id praemeditari ferendum modice esse Ci., si reus horum nihil fecerit, accusator dicet eum usque adeo praemeditatum fuisse, quid sibi esset usu venturum Corn.; abs.: praemeditatus adsistentibus phonascis T. prej vadeč (poskušajoč) po navodilih (ob napotkih) učiteljev petja; tako tudi: tentans citharam et praemeditatus T.; pt. pf. s pass. pomenom: nec fieri meliora mala praemeditata Ci. prej premišljena (preudarjena), nihil praemeditati Q., praemeditata dicere iam parabat Amm.
  • praemium -iī, n (nam. *prae-emium iz prae in emere)

    1. plen, lovína: Pl., Tib., Val. Fl. idr., spectat sua praemia raptor O., praemia pugnae V., praemia malle quam stipendia T., leporem et gruem iucunda captat praemia H. (o lovcu), captare calamo (sc. aucupatorio) praemia Pr.

    2. metaf.
    a) plačilo, častno darilo, nagrada (naspr. poena, supplicium): Ter., V., Lucan., Stat., Suet. idr., legibus et praemia praeposita sunt virtutibus et supplicia vitiis Ci., honores et praemia Ci., aliquem praemio afficere Ci. naplačati, poplačati, nagraditi koga, praemio aliquem donare Ci., alicui praemium (praemia) dare pro aliqua re Ci., alicui praemium tribuere Ci., praemium exponere Ci., praemium proponere Ci., honores et praemia spondere Ci., praemio elicere Ci., praemia extorquere Ci., alicui praemium persolvere Ci., alicui praemium deferre Ci., praemia ab aliquo expectare C., praemio deduci C., praemium ponere S. ustanoviti, postaviti, določiti, alicui praemium reddere Cat., hederae doctarum praemia frontium H., si sibi praemio foret L. ko bi bil naplačan, praemia dare O., praemium dare Plin. iun.; praemium est z ACI: age, hoc non est praemium, unum spectare omnium cruces? Sen. rh.; iron. plačilo = kazen: cape praemia facti O. plačilo (= kazen) za zločin.
    b) nadpravica, predpravica, posebna pravica, korist, dobiček, odlikovanje, ugodnost, izkazovanje naklonjenosti (milosti), protežiranje, v pl. tudi darovi, zakladi (ki jih ima kdo pred drugimi): omnia praemia donaque fortunae Ci., frontis urbanae praemia Ci. predpravica velikosvetne (velikosvetske, svetovljanske) drznosti, praemia vitae Lucr., praemia insani scribae H., licebat celerius legis praemio Ci. po posebni ugodnosti zakona.
  • prae-molliō -īre -īvī -ītum (prae in mollīre) poprej (o)mečiti, (o)mehčati: frustra sparseris semina, nisi illa praemollitus foverit sulcus Q., dragantum mulso et vino Cael.; tudi metaf.: his igitur velut fomentis, si quid erit asperum, praemolliemus Q., quo genere defensionis etiam offendisset nondum praemollitas iudicum mentes Q.
  • prae-moneō -ēre -uī -itum (prae in monēre)

    1. vnaprej opozoriti (opozarjati), (vna)prej (po)svariti, (vna)prej spomniti (spominjati), (vna)prej opomniti (opominjati), (vna)prej pripomniti (pripominjati), (vna)prej svetovati, (vna)prej namigniti (namigovati) na kaj, (vna)prej nakaz(ov)ati na kaj; z acc.: conatūs hostis L. na sovražnikove napade, caeli varietatem mutationemque (glede na … ) ex hoc commentario praemoneri Col.; pass. z nom. personae: praemoniti a filio vatis legati Plin., praemoniti oraculo Plin.; z ACI: licet nobis futuros (sc. principes) praemonere, nullum locum, nullum esse tempus … Plin. iun., hic ipse fraudes esse praemonuit dolus Sen. tr.; s finalnim stavkom: benevolo animo me, ut magno opere caverem, praemonebat Ci., ut te sortitum provinciam praemonerem plurimum tibi credas nec cuiquam satis fidas Plin. iun., iam tunc praemonente fortuna, ut diu penitusque perdisceres Plin. iun., igitur praemoneo, ne villicum ex eo genere servorum … instituamus Col., praemonito filio, ne alii … cederet Iust.; z odvisnim vprašalnim stavkom: convenit … praemonere, quid debeas fugere Plin. iun., ut futuri principes … praemonerentur, quā potissimum viā possent ad eandem gloriam niti Plin. iun.; s quod (da): praemones, numquam scripta quod ista legat O.; z de: de ipsā regionis eius horā praemonuisse conveniat Plin.; subst. neutr. pl. pt. fut. pass.: praemonenda praemonuit Ap.

    2. kaj prihodnjega (iz prihodnosti, prihodnost) naznaniti (naznanjati), napoved(ov)ati, prerokovati: futura Iust., haruspices praemonuerunt superna vulnera Plin., et vatum timeo monitus, quos igne Pelasgo Ilion arsurum (sc. esse) praemonuisse ferunt O., quae tum maxime accidebant, casura praemonens L., plurima animalia pericula praemonent non fibris modo extisque, sed aliā quādam significatione Plin., si quartam lunam orbis rutilus cinget, et ventos et imbres praemonebit Plin., ferunt terribiles tubas auditaque cornua caelo praemonuisse nefas O. Od tod subst. pt. pf. praemonitum -ī, n = praemonitiō: Gell.
  • prae-nōscō -ere -nōvī -nōtum (prae in nōscere) (po)prej spozna(va)ti, ugotoviti (ugotavljati), dozna(va)ti, v pf. prej vedeti, prej (po)znati: Suet., Gell., Ap., Veg., Macr., Amm. idr., neque non possunt futura praenoscere Ci., officium autem esse eius praenoscere Ci., hoc signum veniens poterunt praenoscere nautae Ci. poet., nate deā, nam te famā praenovimus, inquit O., promissumque sibi voluit praenoscere caelum O., quae praenoscere sine lumine animi Col., posse praenosci Sen. ph., facta sentiat (sc. mens), quae futura praenosci non possint Plin., qui stimulante metu fati praenoscere cursus Lucan., si praenoscere casus contentus Lucan., rerum praenoscere fata iubetur Sil., aut ego multo nequiquam didici casus praenoscere Marte Sil., at grandaeva deum praenoscens omina mater Sil., parens Latius, cuius praenoscere mentem fas mihi Stat., mille etiam praenosse vices Stat., iter praenosse Stat., praenosse laborem Stat., cui genitor tribuit monitu praenoscere divum omina Val. Fl., siquid ab excitis melius praenosceret umbris Val. Fl., ab ea se quae agenda aut vitanda essent praenoscere adseverabat Front.
  • prae-parō -āre -āvī -ātum (prae in parāre) (vna)prej (poprej) pripraviti (pripravljati), (vna)prej (poprej) imeti kaj pripravljeno, (vna)prej (poprej) preskrbeti (preskrbovati), (vna)prej (poprej) (s potrebnim) oskrbeti (oskrbovati), (vna)prej (poprej) opremiti (opremljati), (vna)prej (poprej) oborožiti (oboroževati): Lucan., Eutr. idr., ova Mart., hiberna Vell., exercitum Vell., machinationes Vitr., bellum Veg., suos milites ad proelia Veg., res necessarias Ci., ea, quae videntur instare Ci., hortos Ci., rem frumentariam C., locum domestici belli causā C., classem Cu., pecunia stipendio militum praeparata Cu., se proelio (dat.) magis quam fugae praeparare Cu., naves, scaphas, frumentum, commeatum L., praeparato ad talem casum perfugio L., praeparatis iam omnibus ad fugam L., onerarias naves ad incendium C. za zažig, profectionem Suet. odpravljati se (odhajati, napravljati se) na pot, gladios Suet., se et suos milites ad proelia S., se bello (dat.) Sen. ph., praeparat se pugnae Plin., cibos hiemi Plin., potum cantharidum Plin., arva frumentis Col., necem fratri T.; metaf.: Petr., aditum nefariae spei Cu. krčiti si pot do upanja, praeparata accusatio, oratio L., qui praeparati erant gratiā principum L., bene praeparatum pectus H. srce, dobro pripravljeno za vse, praeparare animos ad (k) sapientiam concipiendam Ci., meditata et praeparata Ci., praeparato animo se dare quieti Ci., aures (sc. auditorum) praeparatae Ci., gratiam adversus publicum odium T., praeparare se poenae Sen. rh., se scholae Iuv., Suet., omnia efficere nitens, quae animo praeparasset Eutr.; z inf. = nameravati, kaniti, imeti namen, misliti, namerjati: ex ea (sc. Massilia) navigare ad filium praeparabat Eutr., pro quibus sanguinem fundere praeparabat Aug. Subst. praeparātō: quam nihil festinato, nihil praeparato fecisse videtur Milo! Q. ali ex praeparātō: non enim ex praeparato locutus est, sed subito deprehensus Sen. ph. s pripravljanjem (pripravo), toda ex ante praeparato L. iz pripravljenih zalog.
  • prae-pediō -īre -īvī (-iī) -ītum (prae in pes; prim. im-pediō)

    1. spredaj zamotati, spredaj speti, spredaj zvezati, priklopiti, pripreči: praepeditus latere forti ferreo Pl., praepeditis Numidarum equis T.; pren.: sine modo sese praedā praepediant L.

    2. metaf. zadrž(ev)ati, ovreti (ovirati), zavreti (zavirati), preprečiti (preprečevati), odvrniti (odvračati): Fr., Fl., Veg., Amm. idr., linguam praepedior Pl., timor praepedit dicta linguae Pl., timor praepedit verba Pl., in re nostra aut gaudio sumus praepediti nimio aut aegritudine Ter., cernere saepe nequimus, lumina luminibus quia nobis praepediuntur Lucr., praepediuntur crura vacillanti Lucr., si forte aliquos flumina, nives, venti praepedissent Plin. iun., recitantium vero praecipua pronuntiationis adiumenta, oculi, manus, praepediuntur Plin. iun., imperitorum mentes timor praepediebat Auct. b. Hisp., cum lassitudo ac vulnera fugam quoque praepedissent L., sed aliquotiens dicere incipientem cum lacrimae praepedissent L., singultu medios praepediente sonos O., et subitus dextrae praepedit ossa tremor O., sese praedā praepediant L. naj se le zamotajo v plen = naj jih le zadržuje (mudi) plen, praepeditus morbo Ci., in consule nostro multae bonaeque artes [et] animi et corporis erant, quas omnis avaritia praepediebat S., fletu praepediente T., verba sua praepediens T., valitudine praepediebatur T., praepedita singultibus anima Hier.; z inf.: etiam si temeritas afuerit praepeditusque sit perculsas tot victoriis Germanias servitio premere T.
  • prae-ponderō -āre -āvī -ātum (prae in ponderāre)

    I. intr.

    1. imeti večjo težo, več tehtati, pretegniti (pretezati, pretegovati), prevesiti (prevešati), prevagniti, prevag(ov)ati, nagniti (nagibati) se, prevesiti (prevešati) se, pretehtati: ne portionum aequitate turbatā mundus praeponderet Sen. ph., quotiens in alterum latus praeponderans declinarat sarcina Ap.

    2. metaf. nagniti (nagibati) se na kako stran: in neutram partem Varr., in partem humaniorem Sen. ph., quo tanti praeponderet alea fati Lucan., si neutro litis condicio praeponderet Q.; occ.
    a) nagibati se pretežno na eno ali drugo stran, eni ali drugi strani da(ja)ti prednost, biti bolj naklonjen eni ali drugi strani, biti pristranski (v korist ene ali druge strani): inter duos liberos pari desperatione languentes, da bonum patrem, non praeponderabit Ps.-Q.
    b) imeti premoč ali prednost: praeponderavit iniuria Sen. ph., quamvis iniuriae praeponderent Sen. ph., honestas procul dubio praeponderat Gell., tacite praeponderat exsul Stat.

    II. trans.

    1. dati čemu zalet (polet, razmah, omah, pretežo, premoč); v pass. (pren.) dobiti zalet (polet, razmah, omah, pretežo, premoč), premag(ov)ati, preseči (presegati): neque ea volunt praeponderari honestate Ci.

    2. s svojo pretežo (preveliko težo, premočjo) potlačiti (zadušiti, preobremeniti): ne praeponderent vos peccata vestra Vulg.
  • praeposteritās -ātis, f (praeposterus) obrnjen (vrstni, besedni) red, obrnjena stava, inverzija: si Iuno est aer, Graeci nominis (sc. Ἥρα in ἀήρ) praeposteritate repetita Arn.
  • prae-secō -āre -secuī -sectum in -secātum (prae in secāre) spredaj odrezati, spredaj porezati, spredaj prerezati: O. idr., si qua pars (sc. favorum) nihil habet, cultello praesecatur Varr., mulierum crines C., aures L. epit., sibi gulam Sen. ph., impetu teli gulā praesecatā Ap., proiecturas tignorum Vitr.; pren.: carmen reprehendite, quod … praesectum deciens non castigavit ad unguem H. „s skrbno obrezanim nohtom“ = prav (zelo) natančno. Soobl. prae-sicō: Varr.
  • praesēnsiō -ōnis, f (praesentīre) predčut(en)je, vnaprejšnje čutenje, (pred)slutnja: haec praesensio notioque (= gr. πρόληψις) nostra Ci., rerum fortuitarum Ci., artificiosa Ci., innumerabiles praesensiones non fortuitae Ci., praedictiones et praesensiones rerum futurarum Ci., praesensio et scientia futurarum rerum Ci., nulla videbatur in auguriis aut praesensio aut scientia veritatis futurae Ci., si intellegendi divini editionem multiplicem et praesensionum originem mente vegeta quisquam volverit Amm.
  • praesentāneus 3 (praesēns)

    1. trenuten, hipen, takojšen, takojšnji, nemuden: commotio Lact.

    2. takoj kažoč svojo moč, takoj delujoč, takoj učinkujoč: remedium, medicamentum, vis Plin., apri cinis vel suis Plin., articulis luxatis praesentaneum est sebum pecudis Plin., venenum Plin., Suet., Ps.-Q., virus Ps.-Q., tu illos boletos, voluptarium venenum, nihil occulti operis iudicas facere, etiam si praesentanei non fuerunt? Sen. ph. Adv. praesentāneē takoj, nemudoma, nemudno, hipno: Th. Prisc.
  • prae-sertim, adv. (iz *prae-serō, prim. I. serō; = „spredaj vtaknjeno“) posebej, posebno, zlasti: Ter. idr., patres familias, praesertim homines illius ordinis Ci., eae res dolorem commovent, mulierculis praesertim Ci.; pogosto pred kondicionalnimi in kavzalnimi stavki: ignis totum nemus exurit, praesertim si tempestas incubuit V., non videbatur posse esse privatus, praesertim cum ad imperii cupiditatem trahi videretur N., praesertim quod, praesertim quoniam Ci.; vrinjeno: cum praesertim confiderem Ci.
  • praestīgiātrīx -īcis, f (fem. k praestīgiātor) (slepilna, sleparska) igralka (glumačica), mamilka, sleparka, varavka, varljivka, goljufinja, prevarantka, rokohitrka, sleparka, zapeljivka: aut pol haec praestigiatrix multo mulier maxumast aut pateram hic inesse oportet Pl., et iners Marsica dudum fieret praestigiatrix M., ut si quis dicat „persuasitrices praestigiatrices atque inductrices striges“ M. Starejša (prvotna) obl. praestrīgiātrīx (prim. praestīgiae, praestīgiātor): nunc mulier factast iam ex viro: mala's praestrigiatrix Pl.
  • prae-struō -ere -strūxī -strūctum (prae in strūere)

    1. spredaj zgraditi: Col.

    2. metaf.: fraus fidem in parvis sibi praestruit L. si vnaprej zagotovi zaupanje, tacitas vindictae iras Cl.; occ. (prej) pripraviti, uravnati, napeljati: illud Plin. iun., cum praestructum consulto esset Suet.

    3. spredaj zagraditi, zadelati, zapreti, zamašiti, zajeziti, zagátiti: aditum vasti praestruxerat obice montis O., porta praestructa fonte O.
  • prae-tepēscō -ere -tepuī (prae in tepēscere) prej se razgre(va)ti, metaf. prej se (raz)vne(ma)ti: si tuus in quavis praetepuisset amor O.
  • praeter (prae; prim. in-ter: in, sub-ter: sub)

    I. adv. v krajevnem pomenu

    1. mimo, kot predpona v sestavljenih glag. praeter-ago, praeter-eo, praeter-fero, praeter-fluo idr.

    2. metaf. (v stavku) razen, izvzemši, z izjemo = praeterquam (gl. praeterquam); sklon je odvisen od predhodnega ali sledečega glag.: Ci. ep., Col., Plin., Suet., ceterae multitudini diem statuit … praeter condemnatis S., omnium civitatum exsules praeter caedis damnati restituebantur Iust.; poseb. za nikalnico (= nisi): Gell., Suet. idr., ne quis praeter armatus violaretur L., nil praeter … canna fuit O. nič kot … ; v zvezi z drugimi partikulami: praeter si Varr. razen če, praeterque Plin. in tega, praeter quam, gl. praeterquam.

    3. v komparativnem pomenu = več, bolj (s quam): virgo, quae praeter sapiet quam placet parentibus Pl., quod mihi videre facere praeter quam res te cohortatur tua Ter.

    4. (star. in vulg.) praeter prōpter (praeterpropter) = „dalje ali bliž(j)e“ = več ali manj, bolj ali manj, približno: Enn. ap. Gell., Ca. ap. Gell., Varr. ap. Gell.

    II. praep. z acc.

    1. mimo, ob: Pl., H., T., Plin., Lucr. idr., copias suas praeter castra Caesaris transduxit C., praeter oculos omnia ferebant Ci., Ligures … in naves impositos praeter oram Etrusci maris Neapolim transmisit L., vela dabant praeter utrumque latus O.

    2. metaf.
    a) nad, čez, proti: Ter. idr., praeter modum Ci., haud sum annos natus praeter quinquaginta et quattuor Pl., praeter consuetudinem Ci., Cu., N. ali praeter solitum H. čez navado, več (bolj) kot običajno, nenavadno, praeter naturam Ci. drugače kot zahteva narava, proti naravi, nenaravno, praeter spem Ci., L. ali praeter opinionem N., C., Ci. ali praeter exspectationem Ci. zunaj (izven) pričakovanja, proti pričakovanju, praeter aequum Kom., praeter iustum Lucr.
    b) (o preseganju) pred, nad, bolj (več) kot: Pl., Ter. idr., praeter ceteros iustus appellatus N., quae me igitur praeter ceteros impulit? Ci., Argonautas praeter omnes mirata est ducem H.
    c) (pri izključevanju) razen, izven, zunaj, izvzemši, z izjemo; za nikalnico kot, kakor: Iust., Corn. idr., omnes praeter Hortensium Ci., obstrictis aliis praeter Iapyga H., praeter haec Ter., Cu., Cels. mimo tega, vrh(u) tega, poleg tega, ut neque vestitūs praeter pelles habent quidquam C., nihil praeter id, quod honestum sit Ci., nihil praeter astra videt et undas H., nihil praeter plorare H.; pogosto je treba acc. dostaviti v mislih: nulla civitas v mislih Plataeensinum (sc. civitatem) V., nullas litteras accepi praeter (sc. eas) quae mihi redditae sunt Ci., praeter (sc. id) quod C. razen (poleg) (tega), da …
    d) (pri dodajanju) poleg, razen: Col., Mel. idr., ut praeter se deos ad colloquium adducerent C., num quid aliud ferret praeter arcam? Ci., Romanos praeter insitam industriam animis fortuna quoque cunctari prohibebat L.