Franja

gromóvnik (-a) m

1. pren. oratore potente, facondo; (glasnik) messaggero

2. knjiž. (Giove) Tonante

altitonante agg. knjižno z višin grmeč:
Giove altitonante gromovnik Jupiter

Giōve m

1. mitol. Jupiter; Zeus:
i fulmini di Giove Jupitrove strele
Giove altitonante Jupiter gromovnik
Giove pluvio pren. šalj. deževno vreme
per Giove! inter. pog. zaboga!, presneto!

2. astr. Jupiter

tonitruante agg.

1. knjižno grmeč:
Giove tonitruante gromovnik Jupiter

2. šalj. gromek; bobneč