Franja

αἶσα, ης, ἡ (iz αἰτjα) ep. poet. 1. pristojen (usojen) del, delež; ἔτι ἐλπίδος αἶσα še smemo upati. 2. (od bogov odločena) usoda, prisojeni čas življenja, dolgost življenja; ἐν θανάτοιο αἴσῃ v smrti; αἶσά μοι usojeno mi je, κακῇ αἴσῃ na nesrečo; αἶσα ἄπλατος blaznost; κατ' αἶσαν po pravici, kakor je prav, ὑπὲρ αἶσαν proti volji usode, po krivici; pers. Αἶσα boginja usode.

ἄλη, ἡ (ᾱ, ἀλάομαι) bloditev, blodnja, strah, blaznost.

ἀπόνοια, ἡ obup(nost), blaznost.

κακοδαιμονία, ἡ 1. obsedenost, besnost, blaznost, zaslepljenost. 2. nesreča, beda.

λύσσα, ἡ, at. λύττα [Et. iz λυκjα] besnost, blaznost, pasja steklina.

λυσσητήρ, ῆρος, ὁ ep. (λύσσα) λυσσώδης 2 (εἶδος) ep. poet. besneč, besen, divji, razjarjen, stekel, νόσος blaznost.

μανία, ἡ, ion. -ίη (μαίνομαι) 1. besnost, blaznost. 2. zamaknjenje, navdušenje Μουσῶν.

μανιάς, άδος, ἡ (μαίνομαι) poet. besna, blazna, νόσος blaznost.

μανικός 3 μανιώδης 2 (εἶδος) (μανία) 1. besen, blazen, brezumen, nespameten ὑπόσχεσις, τὸ μανιῶδες blaznost. 2. navdušen, sanjarski, prenapet(ih misli).

νόσος, ἡ, ion. νοῦσος 1. a) bolezen, bolehavost, kuga, pomor; b) blaznost θεία νόσος; ἱερά padavica; c) (νοσηλεία) gnojna rana. 2. pren. a) zlo, nesreča, muka, bolečina; strast, napaka, greh, hudobija; b) o osebah: poguba, kuga, nesreča νόσος πόλεως.

παράνοια, ἡ nespamet, blaznost.

παραφρονία, ἡ παραφροσύνη, ἡ (παρά-φρων) blaznost, neumnost, nespamet(nost).

προσ-βαίνω [gl. βαίνω; aor. 3 pl. ep. προσέβαν, med. προσεβήσετο] pristopam, grem, prihajam, stopam gori (kam) h komu, stopam na πρός τι; ἀταρπόν grem po stezi; pren. popadem, obidem, τίς σε μανία προσέβη kakšna blaznost te je obšla?

πτοέω, πτοιέω ep. ion. [pf. ἐπτόημαι] 1. act. a) (pre)plašim, strašim, pripravljam v strah; b) očaram. 2. pass. a) prestrašim se, plašim se, bojim se; b) strastno sem razburjen, sem nemiren, hlepim, drhtim po čem εἰς, ἐπί τι; τὸ πτοηθέν blaznost.