-
ταλαί-πωρος 2 [Et. od τλῆναι in πωρός, gl. πῆμα] kdor prenese napore, utrjen, težaven, nadležen, mučen, nesrečen, beden, reven. – adv. -ως s težkočami.
-
ταμιεύω (ταμίας) [impf. iter. ταμιεύεσκε] 1. act. a) sem oskrbnik, upravljam, oskrbujem, branim, čuvam, varujem, τινός kaj, τινί pri kom; b) odmerjam, določujem τί. 2. med. odmerjam sebi, določujem po svoji volji, prihranjujem, razpolagam s čim.
-
τανύ-φλοιος 2 (φλοιός) ep. s tenko skorjo, tenkolub, vitek κράνεια.
-
τανύω ep. [Et. lat. tenuis, slov. tenek, nem. dünn. – Obl. fut. ep. τανύω, aor. ep. τάνυσ(σ)α, pf. pass. τετάνυσμαι, plpf. 3 sg. τετάνυστο, aor. pass. 3 pl. ep. τάνυσθεν; vzpor. obl. τάνυται, praes. pass. 3 sg. od τάνυμι] 1. act. a) raztegujem, nategujem, napenjam, ravnam, vodim, podim βοείην, ἵππους; b) razgrinjam, razprostiram ἶριν; c) mečem (treščim) ob tla ἐπὶ γαίῃ, κληῖδα zapahnem, τράπεζαν, ἔγχος postavljam, μάχην, ἔριδα vnemam. 2. med. napenjam si τόξον, iztegnem se, zleknem se διὰ μήλων, hitim, drevim ἵπποι. 3. pass. razprostiram se νῆσος; napenjam se, postanem poln γναθμοί, vijem se ἡμερίς, sem razprostrt (položen) τάπης, ἠλακάτη.
-
ταῦρος, ὁ [Et. idevr. (s)teuro-, lat. taurus, slov. tur, nem. Stier (got. stiur)] bik, vol, junec.
-
τάχος, ους, τό ταχυτής ῆτος, ἡ (ταχύς) brzina, naglica, hitrost, ἀπὸ ποίου τάχους s kakšno hitrostjo, ὡς εἶχε τάχους kakor hitro je mogel. – adv. τάχος hitro, urno (= ἐν, σὺν τάχει, διὰ, μετὰ τάχους); πρὸς, κατὰ τάχος naglo, hitro, jadrno, ὅσον (ὅτι) τάχος kar najhitreje.
-
τεθριππο-βάτης, ου, ὁ (βαίνω) ion. kdor se vozi s štirimi konji (s četverovprego).
-
τελευτάω [ion. pt. praes. τελευτέων, fut. τελευτήσω, med. τελευτήσομαι tudi s pas. pomenom] 1. trans. a) dovršim, dokončam, ὅρκον izgovorim do konca, τὸν βίον (τὸν αἰῶνα) umrjem; kakor παύομαι tudi z gen.: λόγου sklenem govor, τοῦ ἐπαίνου ἐτελεύτα ἐς τάδε τὰ ἔπη svoj pohvalni govor je končal s temi besedami, τοῦ βίου umrjem; b) izvršim, izpeljem, izpolnim ἔργα, ἃ μενοινᾷς, τὸ ἔνθεν, γάμον, τινὶ κακὸν ἦμαρ pripravim, εὐχομένοισι τάδε ἔργα uslišim, podelim; pass. izpolnim se, dovršim se, zgodim se. 2. intr. a) o času: končam se, bližam se koncu, potečem, minem ἔτος, τοῦ θέρους τελευτῶντος; b) o dejanju in stanju: končam se, izidem se ναυμαχία, κατὰ νόον ὁ πόλεμος vojna se srečno konča; ἐς τοῦτο τελευτῶ tako se končam, τὸ κεφάλαιον ἐς τοῦτο τελευτᾷ teži po tem, obstoji v tem, ὃ μὴ εἰς ταῦτα τελευτᾷ, εἰς τί ποτε ἐλπὶς ταῦτα τελευτῆσαι kakšnega konca se moremo pri tem nadejati; τελευτάω ἐπί τι dospem (naposled) do česa; c) izpolnim se ὄψις τοῦ ὀνείρου; d) o osebah: umrjem, poginem, ὑπό τινος umori me kdo, νούσῳ umrjem za boleznijo, γήραϊ vsled starosti; e) neham (govoriti), καλῶς τελευτᾷς konec tvojega govora je dober, dobro govoriš, τελευτάω καταλέγων neham naštevati; f) o prostoru: končam se, neham ᾗ τελευτᾷ τὰ τῆς Λιβύης, τῇ ἡ Κνιδίη χώρη ἐς τὴν ἤπειρον τελευτᾷ, ἐς γράμμα končam se s črko; g) pt. τελευτῶν se prevaja adverbialno; τελευτῶν εἶπε naposled (končno) je rekel, τὴν τυραννίδα τελευτῶσαν (naposled) χαλεπὴν γενομένην.
-
τέλος1, ους, τό [Et. iz qweles- iz kor. qwel, vrteti; prv. pomen: zvršitev, višek = konec; sor. τέλλω] 1. a) konec, meja, izid, sklep, konec življenja, smrt, τέλος ἔχω po meni je NT, mrtev sem, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος začetek in konec NT, εἰς τέλος τοῦ ζῆν ἀφικνέομαι dospem na rob življenja, πρὸς τέλος γόων ἀφικνέομαι neham tarnati, τέλος γίγνεται τῇ ἡμέρᾳ dan se bliža (nagiba) h koncu, ἡ θυσία τέλος εἶχεν daritev je bila končana; μύθων konec govora, οὐ τέλος ἵκεο μύθων nisi še vsega povedal (kar bi moral povedati); b) (določen) rok χρόνου, μισθοῖο čas plačila; c) cilj, namen, smoter; τῆς πίστεως namen vere NT, τέλος (χαριέστερον) početje, dejanje; θανάτοιο τέλος = θάνατος, slično γάμοιο, νόστοιο τέλος = γάμος, νόστος; d) adv. τέλος, τὸ τέλος končno, naposled, nazadnje, slednjič, εἰς τέλος naposled, do konca NT, διὰ τέλους neprestano, popolnoma. 2. a) do-, izvršitev, uresničenje, izpolnitev, odločitev, τέλος ἔχει τι izpolnjuje se kaj, ἐν ἐμοὶ τέλος γίγνεται v mojih rokah je odločitev, τούτου τέλος ἐν θεῷ ἐστίν o tem odločuje bog; τέλος τίθημι καλῶς srečno dokončam, τόσσον τέλος ἔχον do tod (tako daleč) so bili narejeni, τέλος μάχης γίγνεται bitka se konča, ἐς τέλος ἔρχομαί τινος dospem do konca, končam (μανίας rešim se blaznosti), τέλος ἐπιτίθημί τινι končam kaj, ὃ πᾶσι τοῖς προτέροις ἐπέθηκεν τέλος s čimer je vsa prejšnja dejanja prekosil, τέλος γίγνεται ἐπ' ἀρῇσιν kletve se izpolnijo; τέλος ποιοῦμαί τινος dovršim kaj; b) uspeh ὁδοῦ, zmaga πολέμοιο, posledica τῶν γενομένων, δίδωμι ἀγαθὸν τέλος podelim uspeh, ἶσον τείνω πολέμου τέλος postavim izid vojne od obeh enako daleč, podelim (obema) enako bojno srečo. 3. vrh(unec), višek, poglavitna stvar, τῶν παίδων popoln razvitek, popolnost, vzor, τοῦ τέλους ἅπτομαι dosežem vzor, αἱ ἐν τέλει γυναῖκες zakonske (omožene) žene; τέλος λαμβάνω dozorim (o žitu), ἥβης τέλος mladostna moč, moška zrelost. 4. (državna) služba, čast, dostojanstvo, oblast, moč, πρὶν τέλος τι τούτων ἔχει predno bi postali pogoji pravnomočni, τέλος ἔχω imam oblast, εἰς τέλος καθίσταμαι, ἐν τέλει γίγνομαι nastopim službo; pos. τὰ τέλη (ἔχοντες), οἱ ἐν τέλει ὄντες višje oblasti, gosposka, vlada, oblastniki, uradniki, vojni svet, οἱ μάλιστα ἐν τέλει najvišji uradniki. 5. a) davek, carina, mitnina NT; b) stroški, izdatki, τοῖς οἰκείοις (ἰδίοις) τέλεσσι na lastne stroške, τέλη λύειν (= λυσιτελεῖν) koristiti τινί; c) (obljubljeno) darilo, daritev, nagrada, ἔγκαρπα sadni darovi, πάγχαλκα τέλη bojna oprava sovražnika, ki se mora Zevsu darovati. 6. pl. posvečenje, posvetitev, svete skrivnosti (misteriji), verska slavnost, praznik, νυμφικά svečano venčanje.
-
τέμνω [Et. iz tm̥-nō, slov. tnala, strslov. tьną, tęti, razklati, cepiti. – Obl. fut. τεμῶ, τεμοῦμαι, aor. ἔτεμον, ἐτεμόμην, pf. τέτμηκα, pass. pf. τέτμημαι, aor. ἐτμήθην, fut. τμηθήσομαι, fut. 3 τετμήσομαι, adi. verb. τμητός, τμητέος; ep. ion. τάμνω, aor. ἔταμον, τάμον, cj. 3 sg. τάμῃσι, inf. ταμέειν, med. aor. ἐταμόμην; ep. τέμω in τμήγω, pt. aor. 1 τμήξας, aor. 2 act. ἔτμαγον, pass. 3 pl. ἔτμαγεν]. I. act. in pass. režem 1. o zdravniku: režem, izrezujem; pass. pustim, da mi izrežejo rano, τμήμα τέμνομαι urežejo me. 2. razrežem, δίχα razdelim na dva dela, κατά τι razdelim v (na) kaj, τετμημένος ἐξ ἑνὸς δύο iz enega na dva dela razdeljen; pos. a) razrežem, razdelim δέρμα, κρέα, ἰχθῦς, κατὰ μέλη razkosam; b) razsekam, prebodem, ranim χρόα χαλκῷ; c) zakoljem κάπρον Διί (Zevsu na čast); ὅρκια πιστά prisegam (z daritvijo) zvestobo, sklenem trdno zavezo (pogodbo) θάνατόν τοι ὅρκια ἔταμον tebi v smrt sem sklenil zavezo; abs. τάμνω τινί sklenem s kom pogodbo; τομήν povzročim razkol (razpor). 3. odrežem a) σῖτον kosim, žanjem; (po)sekam δένδρεα, δρῦν, ξύλα; z dvojn. acc. ἐρινεὸν τάμνε ὄρπηκας z divje smokve je odsekal mlade vejice; τρίχας, πλόκον itd. strižem; odsekam κεφαλήν, κάρα, τράχηλον; b) izrežem ἱμάντας ἔκ τινος, βέλος ἐκ μηροῦ; τέμενός τινι oddelim, odrežem, nakažem; o rekah: ločim, delim Λιβύην. 4. obrežem, obsekam δούρατα; pren. opustošim χώραν, γῆν, τῆς γῆς opustošim kos zemlje. 5. izkopljem ὀχετούς, napravim ὁδόν, ὁδὸς τετμημένη uglajena pot. 6. (pre)režem (zrak ali vodo), vozim se, peljem se, prepotujem κύματα, θάλασσαν, ὁδόν krenem po poti, τὴν μεσόγαιαν τῆς ὁδοῦ po sredini, μέσον krenem po srednji poti. II. med. 1. (raz)režem, (raz)sekam, koljem zase; orjem (sebi), λίθους obdelujem, lomim. 2. odrežem, posekam zase, ὅρκια sklenem zavezo. 3. ulovim, polovim, odženem si kaj, ἀμφὶ βοῶν ἀγέλας odrežem na obeh straneh, prestrižem, polovim.
-
τερμιόεις 3 lepo obrobljen; s širokim robom ἀσπίς, z lepim obšivom χιτών.
-
τετμεῖν ep. [def. aor.; ind. ἔτετμον, τέτμον] doseči, dospeti, dohiteti, najti, sniti se s kom τινά.
-
τετραγωνο-πρόσωπος 2 ion. s četverooglatim ploščatim licem (obrazom).
-
τετρα-θέλυμνος 2 ep. s štirimi skladi (plastmi), sestoječ iz štirih kož σάκος.
-
τετρα-κόρυμβος 2 s štirimi češuljami, grozdnat.
-
τετρά-πεδος 2 s štirimi ploskvami, λίθος četveroogeln rezan (štirjaški) kamen.
-
τετρά-ρρῡμος 2 s štirimi ojesi, četveroojesen.
-
τετρα-φάληρος 2 (φάλαρον) s štirimi kovinskimi glaviči oziroma s štirimi rogovi, štiriglavičast; drugi s štirimi grebeni, četverogrebenast κυνέη.
-
τετρά-φαλος 2 (φάλος) ep. s štirimi rogovi, štirirogat; drugi: s štirimi obroči ali grebeni, četverogrebenast.
-
τεύχω [Et. sor. τύχη, τυγχάνω; nem. taugen (got. dugan = tauglich), tüchtig, Tugend. – Obl. fut. τεύξω, aor. ἔτευξα, pf. τέτευχα, pass. pf. τέτυγμαι, inf. τετύχθαι, plpf. ἐτετύγμην, fut. 3 τετεύξομαι, aor. ἐτεύχθην, ἐτύχθην, adi. verb. τυκτός, med. fut. τεύξομαι – ep. impf. 3 du. ἐτεύχετον, aor. 1 τεῦξα, aor. 2 (redupl.) τέτυκον, inf. τετυκεῖν, pf. pass. 3 pl. τετεύχαται, plpf. τετύγμην, 3 pl. (ἐ) τετεύχατο, aor. 2 med. τετυκόμην, inf. τετυκέσθαι, ion. plpf. act. ἐτετεύχεα]. ep. poet. I. act. 1. pripravljam δεῖπνον, narejam, izdelujem, gradim, tešem δώματα, νηόν, εἴδωλον; tkem εἵματα. 2. prirejam, povzročujem, učinjam, izmišljam δόλον, zaženem krik βοήν, vnemam, začenjam ἔριν; τινά τι narejam koga za kaj ἄγνωστόν τινα; τί σ' ἔτ' τεύξω kaj naj še s teboj naredim (počnem)? II. med. dam si kaj napraviti, pripravim si kaj τί. III. pass. 1. pripravljam se, izdelujem se, τετυγμένος dobro (lepo, umetno) izdelan κρητήρ, τινός iz česa, ἀγρός dobro obdelano polje, νόος zdrav, popoln, τινί preskrbljen, okrašen s čim. 2. zgodim se, postanem ἀνσχετὰ ἔργα, nastanem, vnamem se νεῖκος, μάχη, κακόν, usojen (določen) sem ὁμοίη μοῖρα, φόνος umor je sklenjen; pogosto (= εἰμί, ὑπάρχω) sem Ζεὺς ταμίης, Διὸς ἱρεύς, ξεῖνος τέτυκτο, γυναικὸς ἄρ' ἀντὶ τέτυξο obnašal si se kakor ženska. IV. pf. τέτευχα 1. ion. sem pripravljen (narejen), τινός iz česa; s pt. slučajno kaj delam, ἐτετεύχεε ἐπισπόμενος Καμβύσῃ slučajno je prišel s Kambizom. 2. ep. pt. τετευχώς napravljen, narejen.