Franja

σήπω [fut. σήψω, aor. ἔσηψα, pass. aor. ἐσάπην, fut. σαπήσομαι, adi. verb. σηπτός, pf. 2 σέσηπα, ep. aor. pass. cj. 3 sg. σαπήῃ] 1. trans. storim, da kaj zgnije, pokvarim. 2. intr. (se)gnijem, (s)trohnim.

σής, σητός σεός [Et. iz τϝης, twe(i)s, lat. tinea, molj, od σίνομαι škodovati] molj NT.

σθένος, ους, τό ep. poet. [Et. iz zgwhenos] 1. jakost, moč, krepkost, σθένος Ἰδομενῆος jaki, močni Idomenej. 2. moč, mogočnost, oblast, vojna moč, vojstvo, παντὶ σθένει s celo vojsko; pogum, junaštvo.

σίγμα (σῖγμα), ατος, τό črka Σ (znamenje na ščitih Sikioncev).

σῑμο-πρόσωπος 2 (πρόσωπον) s toponosim obrazom.

σῑμός 3 1. navzgor upognjen; a) s topim ali (navzgor) zavihanim nosom; b) πρὸς τὸ σιμόν navkreber, vbreg. 2. upognjen, otel γαστήρ.

Σιμωνίδης, ου, ὁ 1. lirski in elegijski pesnik s Keja (556-467). 2. jambski in elegijski pesnik iz Amorga.

σῑ́νομαι, ion. σινέομαι [Et. iz σιν-jο-, idevr. twi-n-. – Obl. impf. iter. ep. σινέσκοντο, ion. impf. 3 pl. ἐσινέατο, aor. ἐσίναντο]. 1. delam (prizadevam) škodo, poškodujem, škodujem s čim τινί. 2. ranim, pustošim; uplenim, ugrabim komu kaj τινά τι.

σκάζω ep. [Et. idevr. (s)kn̥g-jō, nem. hinken] šepam, šantam.

σκαλμός, ὁ poet. [Et. slov. čoln, kor: (s)qel, gl. σκάλλω] klin (kol), na katerega se je natikalo veslo; drugi: luknja, v katero se je vtikalo veslo.

σκάπτω [Et. kor. (s)qap-, slov. kopati. – Obl. fut. σκάψω, aor. ἔσκαψα, pf. ἔσκαφα, pass. pf. ἔσκαμμαι, aor. ἐσκάφην] kopljem, prekopavam; τὰ ἐσκαμμένα majhen jarek (kot mera pri skakanju; kdor je dalje skočil, je bil zmagalec).

σκεδάννῡμι, κεδάννῡμι, (σ)κίδνημι [Et. sor. σχίζω, lat. scindo. – Obl. fut. σκεδάσω, at. σκεδῶ, ᾷς, ᾷ, aor. ἐσκέδασα, med. pass. σκεδάννυμαι, (σ) κίδναμαι, aor. ἐσκεδάσθην, pf. ἐσκέδασμαι, adi. verb. σκεδαστός; ep. aor. act. σκέδασα in ἐκέδασσα]. 1. act. raztresam, trosim, razsipljem; razpršim, razpodim, razganjam, raztepem, velevam raziti se; prelivam αἷμα; θυμόν obupavam. 2. pass. in med. raztresam se, razpršim (razkropim) se, razhajam se, ἅμα ἡλίῳ σκιδναμένῳ ko solnce vzhaja, s solnčnim vzhodom.

σκέπτομαι d. m. [Et. sor. σκοπέω, po metatezi iz kor. spek', lat. -spex (n. pr. au-spex), σκοπός, specio, speculum, nem. spahen, Späher. – Obl. fut. σκέψομαι, aor. ἐσκεψάμην, pf. ἔσκεμμαι tudi s pas. pom.] 1. a) gledam (okrog sebe), ogledujem, opazujem ῥοῖζον, (po)gledam koga ἔς τινα, μετά τινα; b) o-, zapazim, spoznam ἔκ τινος, motrim, gledam τινά, τί. 2. opazujem položaj, preiskujem, preudarjam, premišljam, pregledujem, pretresam, izmislim τύχην, πρὸς ἐμαυτόν pri sebi, s sledečim αἴ κεν, εἰ, ἐάν, πότερον … ἡ itd.; ἐσκεμμένος ἥκω pridem s premišljenim predlogom, ἐσκεμμένα λέγω govorim, kar sem dobro preudaril (premišljeno). 3. skrbim za kaj, oziram se na kaj τί, τὸ δίκαιον.

σκευάζω (σκεῦος) [fut. σκευάσω, ion. pf. pass. 3 pl. ἐσκευάδαται, plpf. ἐσκευάδατο] 1. act. a) pripravljam, izgotavljam, prirejam, narejam τί τινι, θηρία; b) pre-, oskrbim s potrebnim (orožjem), opravljam, oborožim, krasim, oblačim τινά τινι. 2. med. a) pripravljam, prirejam zase; b) zasnujem, izmišljam, povzročam προδοσίαν, πόλεμον.

σκιᾱμαχέω (μάχομαι) bojujem se s senco, maham po zraku, delam kaj brez uspeha.

σκλη-ρός 3 (σκέλλω) 1. a) suh, posušen, trd, krhek, okorel; neraven, hrapav, σώματα napet, poln, τὸ σκληρόν neravna tla, ἐν σκληρῷ v neprijetnem (pustem) kraju; b) o glasu: zamolkel, hreščeč, votel, βρονταί zamolklo (votlo) grmenje. 2. pren. a) o značaju in mišljenju: trd(osrčen), trmoglav ψυχή, utrjen (Sof. Trach. 1260), neupogljiv φρονήματα, ἦθος, krut ἀοιδός; b) o stvareh: silen, močen ἄνεμος NT, trd, težaven τροφή; σκληρόν ἐστι težko je NT; subst. τὰ σκληρά kar je neugodno, neprijetno, pogubno; δάκνει τὰ σκληρά trda beseda peče, boli, σκληρὰ μαλθακῶς λέγω krijem svoj krut namen s sladko besedo, τὰ σκληρὰ πατρὸς ἀρωμένου strašna očetova kletev. – adv. σκληρῶς težko, siromašno βιοτεύω.

Σκῦρος, ἡ otok vzhodno od Evboje; preb. ὁ Σκύριος, ὁ. – adv. Σκυρόθεν s Skira.

σκῡτεύω sem črevljar, bavim se s črevljarstvom, delam črevlje.

σμάω [Et. kor. smēi, otirati. – Obl. skrč. σμῇς, ῇ, ῆν itd., ion. σμᾶται]. 1. act. otiram, brišem. 2. med. a) otiram si, brišem si τί; b) namažem se, mazilim se, τί, τινί s čim.

σμερδ-αλέος 3 ep. σμερδ-νός 3 ep. [Et. kor. (s)merd-, nem. Schmerz, lat. mordeo] grozen, strašen, grd, umazan.