Franja

Zadetki iskanja

  • cōnservātiō -ōnis, f (cōnservāre)

    1.
    a) (s)hranitev, shranjevanje česa: frugum ceterorumque fructuum Ci.
    b) ohranitev, rešitev živih bitij: animantium, civium Ci., Marii Val. Max.

    2. ohranjanje, obdržanje, vzdrževanje abstr. stvari: Corn., Q., aequabilitatis, decoris, naturae Ci., illa est εὐταξία, in qua intellegitur ordinis conservatio Ci.
  • explicātus -ūs, m (explicāre)

    1. razvoj: crurum Plin. iztegovanje.

    2. razlaga, (raz)rešitev: difficiles explicatus habere Ci.
  • exsolūtiō -ōnis, f (exsolvere)

    1. osvobojenje, rešitev: Fest., mors dolorum omnium exsolutio est Sen. ph.

    2. plačevanje: totius debiti vectigalis Icti.
  • līberātiō -ōnis, f (līberāre)

    1. osvobojenje, osvobajanje, osvoboditev (kake države idr.): ne iterum rem publicam sub obtentu liberationis invaderet Iust., l. populi sui Vulg.

    2. osvoboditev, oprostitev, rešitev (od) česa, pred čim: cum a te non liberationem culpae, sed errati veniam impetravissent Ci., l. malorum Q.; occ.
    a) sodna oprostitev, proglasitev (razglasitev) za nedolžnega (nekrivega): quid ego … acerbissimas damnationes, libidinosissimas liberationes proferam? Ci.
    b) oproščenje (oprostitev) dolga (bodisi da se poplača ali odpusti), poplačilo, odpust dolga: liberationis verbum eandem vim habet quam solutionis Dig., l. legata Dig. oporóčen odpust dolga.
  • lūx, lūcis, f (iz indoev. kor. subst. iz baze *leu̯k- svetiti; prim. skr. rócate [on] sveti, sije, rúci-, roká- svetloba, gr. λευκός bel, svetel, bleščeč, blesteč, λύγδος beli marmor, ἀμφι-λύκη somrak, λεύσσω vidim, λύχνος svetilo, svetilka, lat. lūceō, lūcus, lūmen, lūna, lūstrō1, lucerna, sl. luč, hr. lûč svetloba, žarek, stvnem. liocht = nem. Licht, ang. light, got. lauhatjan = stvnem. lougazzen = nem. leuchten).

    1. luč, svetloba, svetlost, soj, sij: l. solis Lucr., solis ac lychnorum Ci., luce ali solis luce clarius Ci. jasno kot beli dan, stella multa cum luce cucurrit V., sub luce maligna (sc. lunae) V., lucem (= ignem) efflare V. (o Sončevih konjih), l. aestiva V., diurna Lucr., brumalis O. zimska svetloba, zimski čas, ille refert: „o lux inmensi publica mundi, Phoebe pater ...“ ali lucis auctor (= Phoebus) O.; o svetlih stvareh = lesk, sijaj, blesk: l. zmaragdi Lucr., aēna V., gemmae Plin., genarum Stat., campum ... lux cuspidis implet Stat., thoracis Sil., fulsit lux ab armis Sil., praeeuntibus signis insidebat aureo solus ipse carpento fulgenti claritudine lapidum variorum, quo micante lux quaedam misceri videbatur alterna Amm.

    2. occ.
    a) dnevna svetloba, dan: ante lucem Ci., Suet. pred dnem (svitom, zoro, zorom), ad lucem Ci., Suet. ali sub lucem C., V. in sub luce L., O. ali circa lucem, prope lucem Suet. proti jutru, pod jutro, lucī (loc.) ali luce Pl., Ci. idr. ob dnevu, podnevi, čez dan, tu mihi luce dolor, tu mihi nocte venis O., in luci Lucr. ob luči, podnevi, cum luci simul Pl. s soncem, z jutrom, ob svitu (zori), prima lux L. svit, zor(a), primā luce Ci., C., L., Suet. ali cum primo luci Pl., Ter., Ci. (De offic. 3, 31, 112), Gell. s prvim svitom, ob prvem svitu, ob prvem zoru, a prima luce Ci. od svita, multā luce C. ko je (bil) že dan, že pozno v dan, certā, obscurā luce L., luce clarā L., Auct. b. Hisp. ali luci claro Plin., Varr. = in maxima luce Val. Fl. pri belem dnevu, in lucem quiescere Cu. do belega dne, in primam lucem convivia protrahere Suet. do svita, do zgodnjih jutranjih ur; meton. α) dan kot doba 24 ur: centesima lux ab interitu Clodii Ci., crastina l. V., l. natalis O. rojstni dan, his lucibus O., l. iugalis O. poročni dan. β) nebesno svetilo, nebesno telo: illae quae fulgent luces Ci. (Arat.).
    b) luč življenja, življenje: lucem intueri Ci. ali videre O. živeti, lucem aspicere Ci. = in lucem suscipi Ci. ali edi Ci., Sen. tr. = luci edi Ci. poet. roditi se, ut propter quos hanc suavissimam lucem aspexerit (je prišel na ta na moč prijetni svet), eos indignissime luce privarit Ci., sub lucem dare Iuv. roditi, lucem propriam accipere (sc. po rojstvu) Ci., finis huius lucis Ci., frui optata luce V., corpora luce carentum V. = mrtveci, mrliči, relinquere lucem V. zapustiti svet, umreti, contemptor lucis animus V., o luce magis dilecta soror V., nobis accĭdit brevis lux Cat., lucem supremam exhalare Sil.; kot ljubkalna beseda = „son(če)ce, sr(če)ce moje“: lux, salve! Pl., mea lux Ci. ep. ali lux mea O.
    c) svetloba oči, oko, vid: damnum lucis ademptae O., effosa lux Stat., oculorum lux Amm.

    3. metaf.
    a) luč (svetloba) duha, presvetlitev, razsvetlitev, razsvetljenje, razbistritev, razbistrilo, pojasnilo: historia testis temporum, lux veritatis Ci., sententiae auctoris lucem desiderant Ci., lucem eripere conantur Ci. jasnost spremeniti v noč.
    b) „luč javnosti“, javnost, spregled: Isocrates luce forensi caruit Ci. ni javno nastopal (govoril), in luce atque in oculis civium magnus Ci., lucem non aspicere (zase, zasebno življenje živeti), carere publico Ci., res occultas in lucem proferre Ci. na ogled postaviti (postavljati), da(ja)ti v javnost, beneficia in luce collocari volunt Ci. biti postavljene v javnost (v ospredje), Deiotarus vestram familiam ... obscuram e tenebris in lucem evocavit Ci. je postavil ... iz teme na svetlo = je objavil, naznanil, in Asiae luce versari ali in luce Italiae cognosceris Ci. vpričo (pred očmi) Azije, Italije.
    c) rešitev, pomoč, zaščita, odrešitev, novo življenje: lux venisse quaedam et spes videbatur Ci., lucem adferre rei publicae Ci., vide, quanta lux ... mihi ... aboriatur Ci., lucem dispicere Ci., lucem porrigere civibus Ci., lux quaedam adfulsisse civitati visa est L., omnis in armis lucis causa sita est Sil.; o osebi: o lux Dardaniae V. (o Hektorju).
    d) sonce = sijaj, dika, (o)kras, središče: video enim mihi videre hanc urbem, lucem orbis terrarum ... Ci., laude populari atque honoris vestri luce caruerunt Ci., levis animi lucem splendoremque fugientis est iustam gloriam repudiare Ci., Cicero, lux doctrinarum altera Plin.
    e) slava, čast, sijaj: illi sine luce genus Sil.
  • redēmptiō -ōnis, f (redimere)

    1. odkup, odkupovanje, odkupnja: captivis redemptio negabatur L., redemptionis pretium Sen. ph. odkupnina, ducis Q., sacramenti Auct. b. Alx. od vojaške prisege (vojaščine).

    2. podkupovanje: huius iudicii Ci.; v pl.: reorum pactiones, redemptiones, acerbissimas damnationes proferre Ci.

    3.
    a) zakup: triticum redemptionis iure tollere Ci.
    b) najem: non temeritate redemptionis aut negotii gerendi inscitiā Asc.

    4. prevzem kake pravde in z njo povezanih nevarnosti proti odškodnini: Ulp. (Dig.).

    4. odkup, (od)rešitev: animae suae Vulg.; abs.: Vulg.
  • resolūtiō -ōnis, f (resolvere)

    1. razvezanje, razvezovanje, razvezava: lori Gell.

    2. metaf.
    a) razstavitev na posamezne enote ali dele: cum ergo et contextio ipsius pari aequalitate procedat, et resolutio aequaliter redeat usque ad monadem Macr., fabulae Don.
    b) popustitev, omlahavelost, mlahavost, slabost, slabotnost, oslabelost, šibkost, ohromelost, (o)hromitev, hromenje, hromost, mrtvoudnost: nervorum, maxillarum Cels., ventris Cels. slabost, ventris ali alvi Cels. driska.
    c) razveljavitev, preklic, izterjava, zaseg, rubež: venditionis Ulp. (Dig.).
    d) osvoboditev, rešitev, pobeg: Vulg.
  • salūs -ūtis, f (gl. salvus)

    1. zdravje: PL. idr., terra pestem teneto, salus hic maneto FORMULA AP. VARR., quod cum salute eius fiat TER. ne da bi škodovalo njegovemu zdravju, medicinā ad salutem reducere CI. (p)ozdraviti, sine spe salutis N. brez upanja na ozdravitev, medicis non ad salutem, sed ad necem uti CI., (sc. medicus) regi custos salutis datus CU., potiri firmā salute O., salutem alicui imprecari (pri kihanju) AP. zaželeti zdravja, reči „na zdravje“.

    2. blaginja, blagostanje, blagovitost, blagodat, blagoslov, blagodejnost, ugodje, blagougodje, blaženost, sreča, srečne (ugodne, naklonjene) okoliščine, ugodne razmere, dober (ugoden) položaj: O. idr., rediit suā salute PL. na svojo srečo, bonā salute CA. = kar bog prepove, communis salus CI., C., salus civitatis, urbis, civium CI., spes salutis CI. na boljše čase, restitutio salutis meae CI. mojih srečnih razmer (= poklic nazaj iz pregnanstva), augurium salutis CI. EP. za blaginjo države (nekak avgurij, pri katerem so božanstvo vprašali, ali dovoli moliti za državno blaginjo), saluti esse S., C., L., N., nulla salus bello V.; kot ljubkovalna beseda: quid agis, mea salus? PL., o salute meā salus salubrior PL.; poseb. Salūs -ūtis, f ( Ὑγίεια) Sálus (Salúta) = Blaginja, boginja blaginje s svetiščem na Kvirinalu: PL., TER., CI., L., VAL. MAX., PLIN. idr., Salutis augurium CI., T., SUET. (v besedni igri glede na apel. pomen te besede; gl. zgoraj augurium salutis); occ. ohranitev obstanka, obstanek, obstoj: non de imperio, sed de salute dimicare CI.

    3. rešitev, ohranitev življenja: suae saluti consulere C., fugā salutem petere C., nec in fuga salus ulla ostendebatur L., salutem ferre ali afferre alicui CI. rešiti, ote(ma)ti koga, pecuniae salutem attulit C., quibus se oppresso nulla spes salutis relinqueretur N., alia, nisi haec, salutis via nulla est GELL.; occ.
    a) življenje: IUST. idr., si illi redderet salutem N. če mu pusti življenje, in summo periculo suam salutem fore S.
    b) varnost, zavarovanje, zaščita: iuris, libertatis, fortunarum suarum salus in istius damnatione consistit CI.; meton.
    a) rešitev (o osebah) = rešitelj: LUCAN. idr., Lentulus, salus nostra ali vitae nostrae CI., tu suprema salus V.
    b) rešilo, reševalo, rešilno sredstvo, rešilna bilka, rešilni ukrep: una est salus erumpere hinc atque abire L., una salus victis, nullam sperare salutem V.

    4. pozdrav, pozdravljanje, pozdravni nagovor, pozdravílo, voščilo: LUC. AP. NON., AUS. idr., salutem nuntiare CI. EP. povedati pozdrav, salutem impertire alicui multam CI. EP. ali plurimā salute impertire aliquem TER. (prav) lepo pozdraviti (pozdravljati) koga, poslati (pošiljati) komu lepe pozdrave, salutem dare L. ali afferre alicui O. pozdraviti (pozdravljati) koga, salutem reddere PL., L. vrniti (vračati) pozdrav (pozdrave), odzdraviti (odzdravljati), salute data (accepta) redditaque L. po obojestranskem (medsebojnem, vzajemnem) pozdravu, mittere salutem alicui CI. EP. poslati (pošiljati) komu pozdrav (pozdrave), salutem ascribere CI. EP. pripisati pozdrav, secundum salutem, ut assolet, scriptum erat (sc. v pismu) L., salutem dicere alicui PL., CI. EP. pozdraviti (pozdravljati) koga, Atticae salutem dices CI. EP. pozdravi mi Atiko, dic a me illi salutem CI. EP. pozdravi mi ga, alicui salutem dicere iubere PL. naročiti pozdraviti koga, naročiti izročiti komu pozdrav(e); poseb. na začetku pisem, pogosto okrajšano: S. D. = salutem dicit; S. D. M. = salutem dicit multam; S. D. P. = salutem dicit plurimam pozdravlja, (prav) lepo pozdravlja: Quintus Marco fratri S. D. Q. CI. AP. CI. EP.; elipt.: Anarcharsis Hannoni salutem CI.; pren.: salutem et foro dicere et curiae CI. EP. dati slovo.
  • salūtāris -e, adv. salūtāriter (salūs) zdravju koristen, zdravilen, hasnovit, koristen, dober za zdravje, zdravilno učinkujoč, blagodejen, blagonosen = v prid, uspešen (naspr. nocens, mortifer, perniciosus, pestifer): COL., Q., SEN. PH., PLIN. IUN., AMM., ARN., potio CU., calor CI., herbae O., ars H. zdravništvo, zdravilstvo, res CI., tuus videlicet salutaris consulatus, meus perniciosus? CI., oratio salutaris, exemplum salutare L., salutariter armis uti CI., quinque consulatus salutariter rei publicae administrati VAL. MAX.; z dat.: COL., PLIN., Q. idr., consilium salutare utrique CI., hominum generi cultura agrorum est salutaris CI., nihil nobis salutarius CI.; z ad: PLIN. idr., illud ad firmandam vocem salutare CI., cur stella Iovis aut Veneris coniuncta cum Luna ad ortus puerorum salutaris sit CI. ugodna; s contra: herba Britannica ... salutaris ... contra anginas et contra serpentes PLIN.; redko o osebah: agri ipsi tam beneficum, tam salutarem, tam mansuetum civem desiderunt CI. za občo blaginjo skrbnega; tako tudi: bonus et salutaris princeps SUET.; occ.: salutaris littera CI. blagonosna črka (tj. črka A kot kratica za absolvo „oproščam“ na glasovnicah sodnikov; naspr. littera tristis, tj. črka C kot kratica za condemno „obsojam“); salutaris digitus SUET., M. kazalec (morda tako imenovan, ker se uporablja pri pozdravljanju: salūtō -arē). Subst.

    1. salūtāre -is, n rešitev, rešilo, rešilno sredstvo, rešilna bilka: VULG., ECCL.

    2. salūtāria -ium, n
    a) zdravila, leki: pro salutaribus mortifera conscribere CI. (o zdravniku).
    b) darila za ozdravitev: TERT.
    c) salutaria habere AP. na zdravje piti. – Salutaris v zvezi s kakim subst. kot adj. propr. Collis Salutaris VARR. Blaginjin grič (grič boginje Blaginje, eden izmed štirih vrhov Kvirinala), Porta Salutaris FEST., P. F. Blaginjina vrata (vrata boginje Blaginje ob Kvirinalu; na vrhu je imela Blaginja (Salus) svetišče, od tod ime vrha in vrat), Iuppiter Salutaris (= Ζεὺς Σωτήρ) CI. Jupiter rešitelj; prim.: qui (sc. Iesus) dicitur Latine salutaris (blagonosnik, zveličar) sive salvator (rešitelj) LACT.

    Opomba: Superl. maxime salutāris ali saluberrimus.
  • salvātiō -ōnis, f (salvāre) (od)rešitev, (od)rešenje: VULG., BOET.
  • sōspitās -ātis, f (sōspes) blagor, blaginja, blagostanje, rešitev, srečno stanje, sreča, zdravje: Hier., Vulg., Symm., observatum, ut pro familiarium sospitate pueri mactarentur Maniae deae, matri Larum Macr., auctor est et publicae sospitatis Macr., unde et Apollinem, id est solem, modo sospitatem modo pestem significantibus cognominibus adoramus Macr., sospitati quidem tuae gratulor ut futurus, si velis, amicus Amm., exiguis imbribus disiecto concreto spiritu et crassato sospitas retenta est corporum firma Amm.
  • vindicta -ae, f (vindicāre)

    1. osvoboditev, rešitev, obramba: mors una vindicta est L., vindicta invisae huius vitae L. rešitev od … , v. libertatis L., Vell., vindictae quisque favete suae O.

    2. meton. osvoboditvena (osvobodilna) palica, palica osvoboditve, s katero se je pretor dotaknil sužnja pri osvobajanju: Pers., Plin. iun., Icti. idr., istoc verbo vindictam para Pl. = osvobodi me s to besedo, si neque censu neque vindictā neque testamento liber factus est Ci., ter vindicta quaterque imposita H., quos vindictā patronus non liberaverit T.

    3. kazen: Plin., Petr., Iuv. idr., legis vindicta severae O., quod tamen admissum, quae sit vindicta, docebo O., facilis vindicta Ph.; occ. maščevanje: Artabanus … cupidine vindictae inardescere T., nec dilata foret vindicta O.
  • subsidium -iī, n (subsidēre: sub in sedēre)

    1. kot voj. t.t. zadnja bojna vrsta (triarijev), ki je ostala v ozadju in sedela na tleh, dokler se sprednji dve nista znašli v stiski, rezerva, pomoč, nadomestilo, zaledje, rezervno (pomožno, nadomestno, zaledno) moštvo, rezervne (pomožne, nadomestne, zaledne) čete ali enote (naspr. (prima) frons, prima acies): Fest. idr., subsidium dicebatur, quando triarii subsidebant in extrema acie Varr., inpulsa frons prima et trepidatio subsidiis inlata L., in primam aciem suas legiones Sempronius induxit; in subsidiis locatae P. Licinii legiones L. kot rezerva, subsidia et secundam aciem adortus L., iaculatores fugerunt inter subsidia ad secundam aciem L., cohortis veteranas … in fronte, post eas ceterum exercitum in subsidiis locat S., aciem triplicibus subsidiis instruere S., neque certa subsidia collocari poterant C., in subsidiis pugnacissimas locaverat gentes Cu.

    2. meton. abstr. kot voj. t.t. (vojaška) pomoč, podpora, zaledje, rešitev pred zasedbo: legatos mittunt subsidium rogatum C., subsidium ferre C., commune in Germanos Gallosque subsidium T.; večinoma v dat. subsidio na pomoč: subsidio ire N. ali venire Ci. ep., H. ali alicui subsidio proficisci Ci., C., funditores subsidio oppidanis mittit C., integros subsidio adducit C.; nam. dat. tudi in z acc.: equites in subsidium mitere, missi in subsidium milites T.

    3. metaf. sploh pomoč, podpora, opora, zaslomba, zavetje, varstvo, zavetišče, okrilje: quaere, ubi iuri iurando tuo sit satias subsidi Pl., nemo est enim, qui invidiae sine vestro ac sine talium virorum subsidio possit resistere Ci., mihi hoc subsidium iam inde ab adulescentia comparavi Ci., subsidium (po drugih praesidium) ponere in fuga C., deserto non aliud subsidium quam misericordia Caesaris fuit T., militare aerarium eo subsidio niti T. se naslanja (opira) na ta prispevek; poseb. subsidio esse alicui, alicui rei biti v pomoč, biti v dobro komu, čemu, biti komu v hvalo, pomoči (pomagati), koristiti komu, čemu: nec tibi subsidio praesens sit numen O., subsidio esse oblivioni Ci., his difficultatibus duae res erant subsidio C.; occ.
    a) pomagalo, pomoč, pripomoček: subsidia belli Ci., tria frumentaria subsidia rei publicae firmissimis praesidiis … munivit Ci., cum industriae subsidia atque instrumenta virtutis in libidine audaciaque consumeret Ci., his ego subsidiis ea sum consecutus Ci. ep., secundum inopiae (zoper pomanjkanje) subsidium C., fidissimum annonae subsidium L., quod auri sibi … ad subsidium fortunae a maioribus relictum foret L., desolata subsidiis aula Suet.
    b) pribežališče, zavetišče: subsidium … bellissimum existimo esse senectuti otium Ci., vix modicis navigiis pauca subsidia T., qui … in hortos Pomponii quasi fidissimum ad subsidium perfugisset T.
  • Berenīcē (Beronīcē), v sinkop. obl. Bernīcē -ēs, f (Βερενίκη, Βερονίκη, mak. Φερενίκη, od tod žensko ime Veronica Veronika) Berenika, Beronika, Bernika,

    I. gr. žensko ime. Poseb.

    1. hči kirenskega kralja Mage (Magas), žena kralja Ptolemeja III. Evergeta, za čigar rešitev je bogovom žrtvovala svoje lepe kodre, ki so bili kot ozvezdje uvrščeni med zvezde na severni polobli: Hyg., Iust. (po Plin. je Berenices crinis neko drugo ozvezdje na južni polobli). Od tod adj. Berenīcēus (Beronīcēus) 3 bereniški, beroniški, Berenikin, Beronikin: vertex Cat.

    2. hči judovskega kralja Agripe I., žena Heroda Halkidskega, po čigar smrti je bila osumljena, da ima krvoskrunsko razmerje s svojim bratom Agripo II., pozneje pa je bila ljubica ces. Tita: Iuv., T., Suet.

    3. Grkinja s priimkom Callipatra: Val. Max., Plin.

    — II. gr. mestno ime.

    1. mesto v Kirenajki, prej Hesperis ali Hesperia (zdaj Benghazi): Plin., Amm. Od tod subst. Berenīcis -idis, acc. -ida, f pokrajina okoli Berenike, pesn. = Kirenajka: Lucan., Sil.

    2. mesto v Arabiji ob Elanskem zalivu (sinus Aelanites): Mel.

    3. mesto ob Rdečem morju z vzdevkom Epidires (ἐπὶ δειρῆς): Mel., Plin.

    4. mesto v Trogloditiki z vzdevkom Panchrysos): Plin.

    5. tržišče med Egiptom in Trogloditiko: Plin.
  • cōgitātiō -ōnis, f (cōgitō1) mišljenje, in to

    1. abstr. mišljenje kot duševno dejanje, premišljanje, razmišljanje, preudarjanje: dicebas speciem dei percipit cogitatione, non sensu Ci., quod neque oculis neque auribus neque ullo sensu percipi potest, cogitatione tantum et mente complectimur Ci. povzemamo z mišljenjem, razumevamo kot pojem; pogosto: aliquid cogitatione complecti, comprehendere ali intellegere Ci. zamisliti (zamišljati) si kaj, domisliti si kaj, predstaviti (predstavljati) si kaj, toda: cogitatione complecti aliquem absentem Ci. v mislih objeti... odsotnega; ea, quae cogitatione depingimus Ci. podoba v naši domišljiji, ad hanc causam non sine aliqua spe et cogitatione venerunt Ci. brez... premisleka, cogitationem de aliqua re suscipere Ci. začeti premišljati o čem, ad patriam liberandam omni ferebatur cogitatione N. vse misli so mu bile obrnjene na osvoboditev (rešitev) domovine; z objektnim gen. = misel na kaj, preudarjanje glede česa: c. timoris praeteriti Ci., cogitationem habere alicuius rei Ci. misliti na kaj, c. belli C., L., periculi Cu., ipsā cogitatione suscepti muneris fatigor Q.; redkeje misel v pomenu misel (na kaj) z odvisnim vprašanjem: subit cogitatio animum, qui belli casus... sit L., ali z ACI: Sen. ph., c. animum subit... indignum esse... saevire L., sedet illa cogitatio, quosdam fore, qui... Q.

    2. met. konkr. misel (= to, kar se misli), pomisel, predstava, mnenje; v sg.: Cels., Cu., Plin., Q., inanis c. Ci., quaero a vobis, num ullam cogitationem habuisse videantur ii, qui... Ci.; pogosteje v pl.: liberae sunt enim nostrae cogitationes Ci., mandare litteris cogitationes suas Ci., intimae cogitationes Ci., omnes curas et cogitationes in rem publicam conferre Ci., suas omnes cogitationes in rem tam humilem... abicere Ci., haec contentio occupaverat cogitationes hominum L. pozornost, stultae cogitationes barbarorum Hirt., c. inanes Ci., Q., tristes Cels., variae, vanae Cu., simplices T.; occ. zamisel, namera, namen, nakana, načrt, osnova: c. accusationis Ci., rerum novarum Ci., T., obstabat eius cogitationibus nemo praeter Milonem Ci., minor cogitatio intervenit maiori (postranski načrt, glavni načrt) L., magnae cogitationis manifestus T. ki ima očitno v mislih velik načrt, vix a tam praecipite cogitatione revocatus Suet.

    3. (do)miselnost, domišljija: ratio, cogitatio, mens Ci., Verrem ingenio et cogitatione nulla fuisse Ci.
  • cōnsulō -ere -suluī -sultum (cōnsul; prim. cōnsilium) pravzaprav „skupaj sesti, skupaj stopiti v posvet“, od tod

    I. intr. sniti (shajati) se k posvetovanju,

    1. posvetovati se, svèt imeti, svèt sklepati, v posvet (na razgovor) vzeti (jemati) kaj, premisliti (premišlj[ev]ati), preudariti (preudarjati): nunc mihi magnae curae est …, ne quid in consulendo adversi eveniat Ca. ap. Gell., consulam Pl. premisliti hočem, etiam consulis? Pl. še pomišljaš? post consulam Ter., trepidare magis quam consulere L., quia consulendi res non dabat spatium L., brevis consulendi occasio C., consulens curia H., prius quam incipias, consulto, et ubi consulueris, mature facto opus est S. preudarjanja … ravnanja, facto, non consulto in tali periculo opus esse S., ubi facto magis quam consulto opus esset T., consulere bene, perverse S., de integro L., tamquam integrā re cum suis L., cogor vestram omnium vicem (namesto nas vseh) … unus consulere L., c. in longitudinem Ter. na bodočnost misliti, in medium V., L., Lucan., T. ali in commune Ter., L., Cu., T. ali in publicum Plin. iun. svet imeti za občno blaginjo, c. in unum T. skupno se posvetovati; z notranjim obj. (v čem, o čem, glede česa): (id), quod ad famam pertinet, consulite Ci., quae reges atque populi … male consuluerint S.; v pass.: consulta sunt consilia Pl., re consultā et exploratā Ci., neque parari neque consuli quidquam occulte potest S., nihil salutare in medium consulebatur L.; nam. notranjega obj. z de: de Capua diu consultum est Ci., c. de communibus negotiis, de Rhodiis S., omnibus de rebus T., ali z odvisnim vprašanjem: Galli, quid agant, consulunt C., si Hannibal consulat, an in Italia remaneat, an domum redeat Corn., consulite, utrum praesens deditio eorum fieri possit, an in diem differatur L.

    2. met. skleniti (sklepati), odločiti (odločati), ukreniti (ukrepati), postopati, ravnati s kom, s čim; z notranjim obj.: quid in concilio consuluistis? Pl., tun' consulis quidquam Ter., ut id consulerem, interea vita ut in tuto foret Ter.; večinoma z adv. in prepozicijskimi določili (pogosto poleg notranjega obj.): c. ab re Pl. kaj škodljivega skleniti, qui nil aliud nisi quod sibi soli placet, consulit advorsum filium, nugas agit Pl., aliter mihi de illis ac de me ipso consulendum est Ci. ep., libere c. ad summam rerum (glede na občno blaginjo) C., obsecro, ne quid gravius de salute tua … consulas C. in Ci. ep., c. de uxore honestius (dostojneje) S., bene c. decreto memoriam alicuius abolendo Val. Max., nullis certis mandatis ex re (po vsakokratnih okoliščinah) c. T., sapienter in rem c. Iust. modro ukrepati stvári v dobro, de perfugis gravius consultum quam de fugitivis L. se je ostreje sklepalo, in secundis rebus nihil in quemquam superbe ac violenter consulere decet L., in humiliores libidinose crudeliterque consulebatur L., nec in deditos gravius consultum Cu., si quid in Croesum crudelius consuluisset Iust.; s predikatnim gen. v reklu: aliquid boni consulere imeti (spoznati) kaj za dobro, vzeti (jemati) kaj za ljubo, zadovoljiti (zadovoljevati) se s čim: parva videntur, tu tamen haec, quaeso, consule missa boni O., tu quoque non melius, quam sunt mea tempora, carmen … consule, Roma, boni! O., boni consulere eum libellum Augustus ap. Suet. ali hoc munus Sen. ph. ali nostrum laborem Q.; z inf.: eane fieri bonis bono genere gnatis boni consulitis? Ca. ap. Gell., minium invenisse Plin.; z odvisnim vprašanjem: Varr., Sen. ph.; s si: Sen. ph.

    3. (na)svet(e) da(ja)ti, (na)svetovati, (svetujoč) pomoči (pomagati), (po)skrbeti za koga, za kaj, gledati, misliti, paziti na koga, na kaj, včasih tudi prizanesljivo ozirati se na koga, na kaj; z dat.: dicebam, pater, tibi, ne matri consuleres male Pl., tuae rei bene consulere cupio Pl., dum illi consulas Ter., qui parti civium consulunt, partem neglegunt Ci., c. multis civibus, miseris civibus S., oratoribus parcere et consulere debuistis Ci., sibi c. Ci., S., H. zase skrbeti, na svojo rešitev misliti, reliquum est, ut egomet mihi consulam N. da si sam pomagam, eodem quo venerant receptu sibi consulebant C. pomagali so si s tem, da so se po isti poti umaknili, c. rebus suis N. rešiti se (z begom), patriae male in eo (pri tem) N., militibus L., curae patribus esse ostendit, ut consulatur plebi L., dea, consule nostris ignibus O., c. fugientibus T., non populo, non senatui, ne templis quidem ac delubris deorum c. T., voci laterique c. Plin. iun. (o govorniku) varovati glas in pljuča; z abstr. pojmi: c. concordiae L., senatūs concordiae Ci. priskočiti na pomoč, dolori potius quam fidei vestrae Ci., existimationi suae, pudori Ci., melius famae, melius pudicitiae Ci., magis irae quam famae c. S., c. libertati populi Romani L., saluti suorum Ci., suae ac militum saluti C., quod perterritus miles … timori magis quam religioni consulere consuevit C. ravnati se bolj po svojem strahu kakor po prisegi, c. vitae et fortunis suis Ci., alicuius vitae C. prizanesti komu, pustiti mu živeti, suae vitae durius c. C.(evfem.) = usmrtiti se, ite et Romanae consulite historiae Pr., securitati magis quam potentiae c. T.; z abl. (s čim) poleg dat.: rationibus alicuius providere et c. quibuscumque rebus potero Ci. ep., c. manu (z bojem) militibus S., timori alicuius cotidie singulis vel binis epistulis Plin. iun., sumptibus aliquanto rectius suā continentiā quam alienā contumeliā Plin. iun.; z notranjim obj.; v pass.: sed tamen aliquid consuli et prospici poterit Ci. ep.; s finalnim stavkom: ut urbi … satis esset praesidii, consultum atque provisum est Ci., ne qua manus se attollere nobis a tergo possit, custodi et consule longe V.; za zanikanim glag. quominus: ne pupillo tutores propinquique consulerent, quominus fortunis omnibus everteretur Ci.; s kondicionalnim stavkom v cj.: qui vomere bis in mense vult, melius consulet (sc. sibi), si biduo continuarit Cels. bo bolje storil (ravnal).

    II. trans.

    1. vpraš(ev)ati za svèt, svéta prositi, da(ja)ti si svetovati, povpraš(ev)ati glede česa, za kaj; z acc. personae: non iubeo, sed, si me consulis, suadeo Ci.; v pass.: neque (relegatam filiam) adiri a quopiam libero servove, nisi se consulto, permisit Suet.; z neživim obj.: speculum consulat ante suum O., in suscipiendo onere consulat suas vires Q.; za kaj? zastran česa? z notranjim obj. (poleg acc. personae): nec te id consulo Ci. ep., consulere prudentiorem coepi aetates tabularum Petr.; z de (poleg acc. personae in včasih še z notranjim obj.): consuluisti me per litteras (pismeno) de Capua tu quidem Ci. Ep. c. aliquem cotidie de se Sen. ph.; z de in neživim obj.: consule de facie corporibusque diem O.; z zavisnim vprašanjem (poleg ak. pers. in včasih tudi še z notranjim obj.): L. idr., ibo et consulam hanc rem amicos, quid faciendum censeant Pl., nunc ego, iudices, iam vos consulo, quid mihi faciendum putetis Ci.; z neživim obj.: quid se deceat, spectatas consulit undas O.; v pass.: Aristonius orsus est dicere, Alexandrum consultum, cui relinqueret regnum, voluisse optimum deligi Cu. Pogosto brez acc. personae (ki se lahko iz povezave dostavi): cum … nuntios misisset in Asiam consultum (sc. eum), utrum regnum repetitum in Macedoniam veniret N., rem nulli obscuram nostrae nec vocis egentem consulis (sc. nos) V. ne vprašaš nas ničesar, kar bi bilo dvomljivo in bi potrebovalo naš nasvet, de hoc quoque consuluit (sc. Tiberium) Suet., consulis (sc. me), an existimen te in tribunatu causas agere decere Plin. iun.

    2. occ.
    a) kako božanstvo, njegove svečenike ali preročišče idr. vpraš(ev)ati za svèt, povpraš(ev)ati glede česa, za kaj: Apollinem Ci., N., Suet., Hammonem, Iovem Cu., deumque consuluit auguriis, quae suscipienda essent L., numen … nunc extis, nunc per aves consultum L., c. ipsos deos O., hominum fibris deos T., ego Tiresiam … consulam, quid faciundum censeat Pl., c. haruspicem Ci., augures Iust., anum Cumaeam (= Sybillam) O., visam primum avem O. (o avguru), Phoebi oracula O., manes ut oracula Mel., oraculum dei Carmeli Suet., lucos V., spirantia exta V., trepidantia exta O.; brez objektnega acc.: id possetne fieri, consuluit Ci., miserunt Delphos consultum (sc. Apollinem) N., consuluit deinde (sc. sacerdotem), an totius orbis imperium fatis sibi destinaretur Cu., cum consuleret, quam cito HS sexcenties impleturus esset, invenisse se exta duplicia Plin. iun.; v pass. brezos.: se praesente de se ter sortibus consultum C. da so zastran njega (bogove) trikrat z žrebom povprašali; brezos. in pogosto abs.: si publice consuletur, … sin privatim T.
    b) kakega oblastnika (kralja ali cesarja) vpraš(ev)ati, povpraš(ev)ati za njegovo mnenje, voljo, prositi ga za odgovor: c. regem de aliis (= de aliis rebus) L., ut te consulerem, reddendum eum poenae suae an gravius aliquid constituendum putes Plin. iun.
    c) senat, ljudstvo, kako svečeništvo (uradno) vpraš(ev)ati za svèt, voljo, mnenje: consulente Cicerone frequens senatus decernit S. na Ciceronovo vprašanje, senatum consului de summa re publica, quid fieri placeret Ci., c. senatum de foedere S., de istis rebus in patria maiores natu consulemus, quo pacto ius nostrum adipiscamur L., consulit vos (= kartažansko starešinstvo), an cum eo confligere debeat Val. Max.; v pass.: senatus statim consulitur S., senatus a Bestia consultus est, placeretne legatos Iugurthae recipi moenibus S.; zastran česa? z notranjim obj.: (eam rem) delatam consulere ordine non licuit L.; v pass.: cum ea, quae consulebantur, ad exitum non pervenirent Ci. o čemer se je poizvedovalo; de imperio suo populum consuluit curiatim Ci., in omnia c. plebem L.; v pass.: nihil de eius morte populus consultus Ci., ignorare … mihi videmini. Quirites, non utrum bellum an pacem habeatis vos consuli …, sed … L.; brez obj. populum: nec plus quam de singulis rebus consulunto Ci., seniores de tribus consulendum dixerunt esse L.; senatus pontificum collegium consuli iussit, num … L., consulti per ludibrium pontifices, an concepto necdum edito partu rite nuberet T.
    č) (v pravu) vpraš(ev)ati za pravni svèt, iskati, prositi za pravni poduk, dati se poučiti v kaki pravni zadevi: cum consuleretur plurimum Ci., consuli quidem te a Caesare scribis; sed ego tibi ab illo consuli mallem (v besedni igri z I. 2.) Ci. ep., qui aut consuluntur aut defendunt Ci. ali pravoznanci ali zagovorniki; večinoma s kakim določilom: o čem? si tibi necesse putas etiam adversariis amicorum tuorum de iure consulentibus respondere Ci., qui de iure civili consuli solent Ci.; redk. v tem pomenu z acc. ius: si ius consuleres, peritissimus L.; z odvisnim vprašanjem: consulens eum, an primipilari seni iam testato rursus suaderet ordinare suprema iudicia Q.; za koga? v kaki stvari (zadevi)? pro te nunc hoc consulo, post tempus et in aliena re, quoniam tu in tua re, dum tempus erat, consulere oblitus es Ci.; čisto abs.: licet consulere? (vljudnostno besedilo, s katerim so nagovarjali pravnike, kadar so hoteli pravni poduk) Ci., ut … eodem tempore et discentibus satis facerent et consulentibus Ci., ad aliquem consulendi causā venire Val. Max. — Od tod

    I. subst. pt. pr. cōnsulēns -entis, m Posvetovalec, Jupitrov vzdevek (po gr. Ζεὺς βουλαῖος ali βουληφόρος; prim. cōnsul 3): Vop. —

    II. adj. pt. pf. cōnsultus 3, adv.

    1. (o stvareh) premišljen, preudarjen, premotren: consultum consilium Pl., Gell., Icti., omnia consulta ad nos et exquisita deferunt Ci., sapientiae via consultissima Petr., lex consultissima Icti., consulte, docte aliquid L., ferocius quam consultius rem gerere L., reciperare gloriam avidius quam consultius T.; consulte = cōnsultō (gl. spodaj): Cod. I.; consultius est z inf. pametneje je, bolje je: Icti., Ambr. — Od tod subst. cōnsultum -ī, n (po posvetovanju sprejeti) sklep, odlok, ukrep, odredba, načrt, osnova; redk. še z deležniško močjo: bene consultum inconsultum est, si inimicis sit usui Pl., civitas … ita communicatos honores pro bene aut secus consulto habitura L.; v pl.: male consulta, bene consulta Vell.; večinoma čisto subst.: consulto collegae … victoria parta est L., ex consulto factum Corn. (= cōnsultō, gl. spodaj); animi consultum Cu.; pogosteje v pl.: facta et consulta fortium et sapientium Ci., oportere quinquenni consulta et decreta omnia rescindi S. vse v (zadnjih) petih letih sprejete sklepe, adprobare collegam consulta referens L., dum consulta (sc. oraculi) petis V. poizveš po prerokbi, mala consulta T., mollia c. T. mile odredbe, Sostratus … ubi laeta … exta magnisque consultis adnuere (da odobrava) deam videt T., fervida Gracchi consulta Sil.; poseb. pogosto senatūs consultum (star. senati consultum S., kratica SC)
    a) v Rimu senatski sklep, kateremu so pritrdili ljudski tribuni in ga s tem uzakonili (prim. senatus auctoritas): novissimum illud SC Suet., tudi consultum senatus Fl. ali consulta senatus Sil.; SC de Vatinio, de tributo conferendo Ci., vetus SC de rhetoribus Suet., senatus consultum (per)scribere (zapisati, sestaviti) Ci., facere Ci. ali perficere (storiti) L., senatus consultum facere de ambitu in Afranii sententiam Ci. ali contra rem publicam Ci. ali contra illum pro religione Ci. ali in aliquem L., tudi SC facere, ut neve … neve Ci. ali SC facere, ne T.; habemus senatus consultum in (zoper) te, Catilina, vehemens et grave Ci., provinciae ab iis … optineantur, quoad cuique ex (po) senatus consulto successum sit Ci., senatus consultum intercedit (nasprotuje) Ci., si quis intercedat senatus consulto L., per senatus consultum sancire, ut … Suet., senatus consulto cavere, ut … ali interdicere, ne … Suet.; redk. opisano: omnia illius ordinis (= senatūs) consulta Ci., sententiae nostrae consultaque Ci., consulta patrum H., vetus consultum patrum Plin., inde agitant consulta patres Sil.
    b) sklep sicilskega starešinstva (βουλή): ne senatus consultum Siculi homines facere possent Ci. — Od tod adv. abl. cōnsultō namenoma, hoté, s premislekom, premišljeno, po (gotovi) osnovi, nalašč: H. idr., consulto hoc factum est, mihi ut insidiae fierent Pl., c. fecisse aliquid Ci., non consulto, sed casu in eorum mentionem incidi Ci., ut ea, quae gignuntur, donata consulto nobis, non fortuito nata videantur Ci., c. cedere C., c. lenius agere, bellum c. trahere S., seu consulto seu temere vulgata opinio L., c. vitare aliquid T.

    2. (o osebah) „dobro posvetovan“, od tod izvéden, izkušen, spreten v čem, vešč česa, v čem, moder; z abl. respectus: nemo igitur iure consultus dicit Ci., iure consultus Gell., iuris scientiā consultissimus Aur.; z gen. relationis: iuris consultus Ci., Gell., iuris magis quam iustitiae consultus Ci., iuris atque eloquentiae c. L., consultissimus vir omnis divini et humani iuris L., consultoque fui iuris Amore vafer O.; insanientis dum sapientiae consultus erro H. učenec … modrosti, universae disciplinae c. Col.; abs.: consultiores sibimet videntur deo Tert. Kot subst. cōnsultus -ī, m pravnik, pravoznanec, jurist: consultorum alter disertissimus, disertorum alter consultissimus Ci., qui ita iustus est et bonus vir, ut naturā, non disciplinā, consultus esse videatur Ci., tu, consultus modo, rusticus (eris) H., in consultorum atrio Sen. ph., scripti et voluntatis frequentissima inter consultos quaestio est Q.; pogosto še s pristavkom iuris: Ci. idr., ali iure: Gell., peritus iuris consultus (dobi se tudi iurisconsultus) et magnus imperator N. (o starejšem Katonu), consultus iuris et actor causarum H.
  • extollō -ere (le v obl. iz prezentovega debla, druge nadomešča efferō)

    I. vzdigniti (vzdigovati), povzdigniti (povzdig[ov]ati): Lucr., Auct. b. Afr., extollere pedem Pl., pedes Nov. fr., onera in iumenta Varr., caput (v znamenje upanja na rešitev) Ci., cruentum alte extollens pugionem Ci., extollere primas gurgite palmas Pr. okonce rok pomoliti iz … , cachinnum Ap. smeh zagnati; pren.: extollere iacentem Ci., quem civem perculsum res publica suis manibus extolleret Ci., extollere novos S., aliquem supra ceteros T. povišati (v dostojanstvu); occ. kvišku (z)graditi: Paul. (Dig.); pren.: fundamentum substernunt liberorum, extollunt Pl. = vzgajajo otroke.

    — II. pren.

    1. povzdigniti (povzdigovati), vzdigniti komu samozavest: extollere animos Ci. prevzeti se, adulescentium animos praematuris honoribus ad superbiam Ci. pooholiti, se Ci. osvestiti se, se magis S. gnati se za višjim, se supra modum Q. preveč duška dajati svoji samozavesti, aliquem secunda oratione S., irā promptum alicuius animum T. še bolj razdražiti, alicui animos Iust. opogumiti koga, nimiā nautas hilaritate Ph. v preveliko veselje spraviti; occ.
    a) (o)krasiti, (o)lepšati: Baiarum suarum piscinas T., hortos … insigni magnificentiā T.
    b) okrepiti: vocem per gradus et ceteros motus Sen. ph.

    2. (z besedami) povzdig(ov)ati, poviševati, poveličevati, častiti, hvaliti, slaviti: dum Planci in me meritum verbis extollo Ci., aliquem in caelum laudibus extollere ali samo aliquem ad caelum extollere Ci. ali aliquid in caelum extollere Amm. v zvezde kovati, vos meam fortunam deprimitis, vestram extollitis? Ci., alios praeter modum extollere, alios nimium deprimere L., extollere aliquid laudando Ci., S. ali laudibus, verbis S., extollere malos S., gentis Aemiliae bene facta S. fr., aliquid oratione S., ali aliquid verbis in maius L. ali samo aliquid in maius Plin. iun., Iust. poveč(ev)ati, extollere vires gentium V., humilia Q., vetera extollimus recentium incuriosi T.

    3. odlikovati, počastiti: strenuum quemque praemiis Aur.

    4. odložiti (odlagati), preložiti (prelagati): hoc malum in diem Pl., res serias omnīs extollo ex hoc die in alium diem Pl., extollere nuptias Caecil. fr.

    Opomba: Plpf. act. cj.: exsustulissent Sen. rh.
  • Leōcorion -iī, n (Λεωκόριον) Leokórij, svetišče v Atenah v notranjem Keramejku, zgrajeno na čast Leoidam (Lēoides, po drugih Leontides, Λεοντίδες), trem deviškim hčeram (κόραι) atiškega heroja Leoja (Λέως), ki jih je oče ob kugi žrtvoval za rešitev domovine: Leontidum est delubrium Athenis, quod Leocorion nominatur Ci. (De natura deor. 3, 19, 50).
  • luō2 -ere, luī, luitūrus (iz *luu̯ō ali *lui̯ō, indoev. kor. *lēu-, *ləu-, *lu- rezati, odrez(ov)ati, (raz)rešiti; prim. skr. lunáti, lunóti reže, odrezuje, lavitram srp, gr. λύω (raz)rešujem, λύα razpust(itev), ločitev, λύσις (raz)rešitev, λύτρον odkupnina, lat. luēs, re-luere, solvere [iz *se-luere], got. lun odkupnina (acc. sg.), got. lausjan = stvnem. lōsen, lōsōn = nem. lösen, got. fra-liusan = stvnem. far-liosan = nem. ver-lieren, got. fra-lusts = stvnem. for-lust = nem. Ver-lust, got. laus = stvnem. lōs = nem. los)

    1. plač(ev)ati kaj s čim (z glavo, življenjem), pokoriti se za kaj, plántati za kaj: l. stuprum morte Ci., si in me aliquid offendistis, cur non id meo capite potius luitur quam Milonis? Ci., sanguis istius supplicio luendus Ci., l. sponsionem L., temeritatem morte ali aliā temeritate L., cladem piaculo L., proelia tristia damnis L., qui (sc. obsides) capite luerent, si pacto non staretur L., ne sanguine liberorum suorum culpa defectionis lueretur L., l. peccata L., V., l. delicta maiorum H., culpam maiorum posteri luēre Cu., nec facta luisses impia funeribus O., huc caede luatur, quidquid Romani meruerunt pendere mores Lucan., petulantiam patroni litigator luit Q., nosterque luat cur foedera sanguis? Sil.

    2. s pokoro ali kaznijo kaj odvrniti (odvračati), odbi(ja)ti: pericula publica L., ut … raptā luat responsa pharetrā Val. Fl. da bi razveljavil (po nekaterih izdajah ludat).

    3. (po)plačati, (iz)plačati, poravna(va)ti, (iz)brisati: noxam pecuniā l. L., aes alienum l. Cu., debitum l. Cod. Th.; od tod tudi odkupiti kako stvar s poravnavo dolga, ki se je drži: pignus ali praedium a creditore ali fundum a testatore obligatum Icti.

    4. globo, denarno kazen plačati za kaj: cautumque est XII tabulis, ut, qui iniuriā cecidisset alienas (sc. arbores), lueret in singulas aeris XXV Plin.; od tod poenam (poenas) luere, pravzaprav plačati kazen (ποινή), potem = kazen (pre)trpeti, pokoro delati, pokoriti se za kaj: illi … impii … etiam ad inferos poenas parricidii luent Ci., poenam pro caede l. O., Latiaris, ut rettuli, praecipuus olim circumveniendi Titii Sabini et tunc luendae poenae primus fuit T., constet licet, Domitianum cupiditatis ac saevitiae poenas luisse Suet., poenas temere inlati belli genti innoxiae luit Iust.; tako tudi: l. supplicia Iust. ali supplicium Cod. Th., l. supplicia crucibus Iust. smrt na križu (pre)trpeti, na križu umreti, augurium malis l. Plin. utrpeti nesrečo, ki jo je naznanil avgurij.

    Opomba: Pt. fut. luitūrus le: Cl. in Cod. Th.
  • nau-fragium -iī, n (iz nāvi-fragium; nāvis in frangere)

    1. ladjelom, brodolom: Vitr., Fl., Amm., naufragium (naufragia) facere Ci. ep., Sen. ph. ali naufragium pati Sen. tr., Eutr. doživeti brodolom, Domitius naufragio periit Ci., naves ad unam omnes naufragio interierunt C., falsa naufragia ementiri L., naufragio interceptus T.; preg.: cupio istorum naufragia ex terra intueri Ci. ep. iz (varnega) zavetja gledati njihove nevarnosti, naufragium in portu facere Ps.-Q. ponesrečiti se na samem cilju.

    2. pren. nesreča, (nesrečna) usoda, pogibel, uničenje, poguba, propad, propast, razkroj, razpad, izguba (imetja, premoženja), denarni polom, finančni zlom (polom), neuspeh: excipe naufragium nostrum O. mojo nesrečo = mene nesrečnika, credo mollia naufragiis litora posse dari O. da bi se dalo mojo usodo olajšati, ko bi mi bil odkazan boljši kraj, n. urbis, rei publicae, fortunarum Ci., qui ex naufragio luculenti patrimonii ad haec Antoniana saxa (kleči) proiectus est Ci., n. rei familiaris Ci. ep., haec me una ex hoc naufragio tabula (rešilna deska = rešitev, tolažilo) delectat Ci. ep., ex naufragio patriae salvus nemo potest enatare Corn.; occ. poraz (na morju ali na kopnem): classes regiae bis fecerunt naufragium N. so bila dvakrat poražena, per Italiam naufragia sua latius trahere Fl., naufragium maris Iust. na morju, pauci naufragii comites Iust.

    3. meton.
    a) nevihta, vihar: quasi naufragiis magnis multisque coortis Lucr.
    b) razbitine, ostanki (razbite ladje), blago z razbite ladje: naufragium supprimere Dig., ubi nubifer Eurus, naufragium spargens operit freta Sil., totum pelagus naufragio suo operire Fl. (o ladjah), naufragium suum colligere Ulp. (Dig.); pren. ostanki sploh: addite illa naufragia Caesaris amicorum Ci., in quo (sc. rei publicae naufragio) colligendo Ci.