dētruncō -āre -āvī -ātum
1. odsek(ov)ati: caput bipenni O., pedes Lact., alam regis apium Plin., superiorem partem (arboris) Col.
2. met. obsekati, prisekati, oklestiti: arbores detruncatae L.
3. pren. okrniti, obglaviti: detruncata corpora brachiis cum humero abscisis L., d. Amastrum Val. Fl., hos (Dalmatas) incensā urbe quasi d. Fl., a spadonibus Aegyptiis detruncatus Lact.