trītūra -ae, f (terere)
1. drgnjenje, drgnitev, otiranje: pectora copulae sparteae tritura continua exulcerati Ap.; meton. odrgnjeno mesto, žulj: trituras pedum mitigat Plin. Val.
2. mlatev (mlatva) starodavnikov z mlatilnico, imenovano tribulum: Varr., Col., Pall., cum magno veniet tritura calore V.