Franja

Zadetki iskanja

  • arbiter -trī, m

    1. očividec, opazovalec, gledalec, sovedec, priča: sine arbitro L., T., sine arbitris L., sine testibus et arbitris Ci., remotis arbitris Ci., L., Cu., submotis arbitris L., arbitris procul amotis S., procul est, ait, arbiter omnis O., locus ab arbitris remotus Ci., secretorum omnium arbiter Cu., omnium arcanorum arbiter Cu., arbiter sermonis T.

    2. jur. razsodnik, ki ni bil nameš-čen po zakonu, temveč so ga v starejši dobi izbrale stranke v sporu, pozneje pa pretor; arbiter razsoja, kakor se mu zdi prav (ex fide bona), iudex po pisanih zakonih: pro communi amico atque arbitro controversias regum componere C., nihil ad id quidem arbitro aut iudice opus est L., utrum iudicem an arbitrum dici oporteret Ci., arbiter litis, decisionis Ci., arbitrum capere Ter., arbitrum sumere Ci., aliquem arbitrum adigere, arbitrum postulare, dare arbitrum, ad arbitrum confugere, uti aliquo arbitro, esse arbitrum in aliquam rem Ci.;

    3. pren.
    a) sodnik: arbiter es formae (Paris) O., pugnae H. vojni razsodnik (βραβευτής): (Mars) arbiter armorum O., arb. pacis et armorum O., arb. pacis ac belli Iust., favor arb. coronae Mart., arb. irae Iunonis (Eurystheus) O.
    b) vladar, voditelj, oblastnik, gospodar: arbiter imperii (Augustus) O., regni, rerum T., an praemia sub dominis, poenas sine arbitro esse? T., elegantiae arbiter (Petronius) T. odločevalec o rečeh dobrega okusa, quem Venus arbitrum dicet bibendi? H. simpoziarha (βασιλεὺς τοῦ συμποσίου): arb. Hadriae (Notus) H., locus effusi late maris arbiter H., arb. mortis (Plutus) Sen. tr., Taurus arbiter innumerarum gentium Plin., dii populorum arbitri T., arbitri funerum Suet. fr.
  • sessor -ōris, m (sedēre)

    1. sedec, posed(ov)alec
    a) v gledališču = gledalec: in vacuo laetus sessor ... theatro H.
    b) v javni hiši, kurbišču = obiskovalec: CAT. (37, 8).
    c) na konju = jezdec (naspr. konj): SEN. PH., SUET., VEG., VULG., AUG.

    2. occ. naseljenec, nasélnik, stanovalec, prebivalec: sessores veteres urbe insulāque eiecit N.
  • spectātor -ōris, m (spectāre)

    1. gledalec, poseb. v gledališču in cirku(su): nunc spectatores, … clare plaudete Pl., non solum spectator, sed actor et acroama Ci., certaminis L.

    2. metaf.
    a) ogledovalec, opazovalec: Mel., Mart. idr., Archimedes, unicus spectator caeli siderumque L., quasi spectatores superarum rerum atque caelestium Ci., mearum ineptiarum testis et spectator Ci. ali testis spectatorque virtutis atque ignaviae L. očividec, priča, certaminis, cui destinatur frequens spectator Q. (o govorniku začetniku); occ. nadležen opazovalec, prežalec, prežač, oprezovalec: non spectator adnotatorque convivis imminens tuis Plin. iun.
    b) preizkuš(ev)alec, preskuš(ev)alec, po(s)kuševalec, presojevalec, pregledovalec, nadzorovalec, ocenjevalec, poznavalec: elegans formarum spectator Ter., acrior virtutis spectator ac iudex L., pecuniae spectatores Don., proprii ponderis Cl.
  • vīsor -ōris, m (vidēre) gledalec, ogledovalec: Aug.
Število zadetkov: 4