Franja

Zadetki iskanja

  • bāca, slabše bācca, -ae, f

    1. jagoda: Ca., Vitr., Plin., lauri bacae V., bacae oleae Ci. ali olivae H.; occ. oliva, maslina: agricola cum florem oleae videt, bacam quoque se visurum putat Ci., ubi … certat baca Venafro H., bicolor (= zelena in črna) baca Minervae O. (ker je bila oljka posvečena Minervi); vsak okrogli (drevesni) sad(ež): arborum bacae Ci.

    2. pren.
    a) biser: detractam ex aure Metellae aceto diluit bacam H., nitebant in auribus bacae O., baca Indica Petr.
    b) (verižni) člen, sklep: Prud.
  • concha -ae, f (gr. κόγχη)

    1. školjka: conchas captare Pl. ali legere Ci., Suet., concha hians Ci., conchae viles H., cavae, marinae O.; poseb. margaritarum ali unionum concha, v stiku tudi samo concha Plin. (školjka) bisernica, ostrearum conchae Plin. ostrige z lupinami.

    2. sinekdoha
    a) polž lupinar, polž s hišico, occ. α) polžasto trobilo, velika troblja, zaviti rog, Tritonov rog: Plin., Lucan., cavā dum personat aequora conchā V., c. sonans O. β) polž škrlatnik, bagrenka: purpura … concharum tacta colore Plin.; pesn. met. škrlat, bager: collocat hanc stratis conchā Sidonide tinctis O.
    b) α) školjčna lupina: pina … duabus grandibus patula conchis Ci., fere res omnes aut corio sunt aut etiam conchis … tectae Lucr., squalentīs infode conchas V., ostreaque in conchis tuta fuere suis O.; poseb. unionum conchae biserna matica: cuncta distincta gemmis unionumque conchis erant Suet.; pesn. met. biser: munera fert illi conchas teretesque lapillos O., lucida c. Tib. β) polževa lupina, polžja hišica, polžnica: Col. poet.

    3. pren. školjki podobne stvari
    a) solnica: concha salis puri H.
    b) školjkasta posoda, steklenička, sodček, torilce, pušica: Col., Plin., conchae maiores duae Ca. oljenki, funde capacibus unguenta de conchis H., cum (Falernum) bibitur conchā Iuv.
    c) žensko spolovilo: te ex concha natam esse autumant: cave tu harum conchas spernas Pl.
  • elenchus -ī, m (gr. ἔλεγχος)

    1. velik hruškast biser (kot ušesni okras): Plin., Iuv.

    2. kazalo, pregled vsebine: Plin., Suet.
  • gemma -ae, f

    1. brst, popek, oko (na vinski trti), kolekt. brstje, pop(kov)je: COL., ineunte vere ... existit tamquam ad articulos sarmentorum ea, quae gemma dicitur, a qua oriens uva se ostendit CI., trudit gemmas et frondes explicat omnes V., turgent in palmite (na mladiki) gemmae V.

    2.
    a) dragulj, poseb. svetel, rezan ali izbrušen drag kamen iz prozorne snovi (medtem ko so lapillus, lapis in margarita iz neprozorne snovi), brušen kamen, dragotina: Q., AP., ISID.: nego in Sicilia ... ullam gemmam aut margaritam (fuisse), ... quin conquisierit CI., pocula ex auro gemmis distincta clarissimis CI., duplex gemmis auroque corona V., non gemmis venale H., positae ex ordine gemmae O., g. vitrea PLIN. steklen ulitek, nepristen dragulj.
    b) biser: AMM., gemmae et lapides H. biseri in dragulji, legitur rubris gemma sub aequoribus PR., cedet Erythraeis eruta gemma vadis MART.; metaf. biser, dragotina = (o)kras, dika, lepotičje: multas in digitis, plures in carmine gemmas invenies MART., Hesperius gemma amicorum SID.

    3. meton. z dragulji okrašene ali iz njih narejene stvari, npr.
    a) z dragulji okrašena čaša ali tak kozarec: bibere gemmā V. ali bibere e gemma PR., in gemma posuere merum O., gemmā ministrare SEN. PH.
    b) pečat, pečatni prstan: gemmā signari O. (o pismu), impressā signat sua crimina gemmā O., dat digitis gemmas O., gemmae damnum PLIN.; pren.: ego sub gemmane (pod ključem) abstrusos habeo tuam matrem et patrem? PL.

    4. pesn. metaf. v pl. = očesa na pavovem repu: gemmis caudam stellantibus implet O.
  • lapillus -ī, m (iz *lapid-los, demin. lapis)

    1. kamenček: munera fert illi conchas teretesque lapillos O., grues lapillum pede sustinentes Plin.

    2. occ.
    a) potočni kremenček: invitat somnos crepitantibus unda lapillis O.
    b) glasovalni kamenček (z belimi in črnimi kamenčki se je namreč na sodiščih glasovalo o življenju in smrti obtožencev): lapilli nigri albique O., mos erat antiquus niveis atrisque lapillis, his damnare reos, illis absolvere culpa O. (ta šega je povzeta po običaju Tračanov, ki so dobre in hude dni zaznamovali z belimi in črnimi kamenčki), od tod: diem signare melioribus lapillis Mart. ali numerare diem meliore lapillo Pers. = dan zaznamovati z belim kamenčkom = dan šteti med srečne dni.
    c) dragulj, biser: nivei viridesque lapilli H. biseri in smaragdi, Eoi Pr. ali Indici Mart., Erythraei Mart. biseri, caris aures onerare lapillis O., pendebant ex auribus insignes candore et magnitudine lapilli Cu., gemmae et ex alieno litore petiti lapilli Sen. rh., insignes lapillis et coloribus vestes Lact., auro lapillisque ornamenta distincta Amm.
    d) marmornat košček ali kamenček (za mozaična tla), okrasni kamenček, masivni kamenček, šilják: l. Numidici H., Libyci H. (ker so bila mozaična dela punskega izvora, prim.: pavimenta Poenica Ca.).
    e) ledvični kamen, ledvičnjak, mehurni (sečni) kamen: eiectus lapillus calculoso alligatusque supra pubem levare ceteros dicitur ac iocineris etiam dolores et celeritatem partus facere Plin.
  • lapis -idis, m (prim. gr. λέπας gola skala, kamen, λεπαῖος skalnat)

    1. kamen
    a) konkr.: α) alicuius domus fracta coniectu lapidum Ci. z lučanjem kamenja, lapide (lapidibus) percussum esse Ci., lapidibus aliquem cooperire ali obruere Ci. kamenjáti (kamnáti) koga, aliquem lapidibus prosequi Ci., membra, quae debilitavit lapidibus Ci., lapides iaciendos curare Ci., undique in muros lapides iaci coepti sunt C., lapide ictum ex muro perire C., lapide ictus interiit N., eminus glande aut lapidibus pugnare S., fundā lapides mittere L., lapides mittere in aliquem Petr., aliquem lapidibus prosternere Val. Max., ad lapides et arma discurrere T., vehicula ne lapidibus quidem fulta in eodem vestigio quiescebant Plin. iun., ingenti lapidum saxorumque nimbo classem operire Fl., lapidibus pluit L. (prim. lapidat pod lapidō) kamenje dežuje, kamenje pada (z neba), lapides ardentes L. meteorji, meteoriti, izpodnebniki, lapide candidiore diem notare Cat. zaznamovati dan kot srečen (prim. lapillus 2. b)). β) kot snovno ime: l. silex Pl., Ca., L., quadratus (kolekt.) Varr. fr., Cu., Sen. ph. kvadrasto rezani kamni, kvadri, emporium lapide sternere L. mostiti, utrjevati, e lapide naumachiae circum maximum exstruere Suet., e lapidibus templo Iovis Capitolini destinatis filio monumentum exstruere Suet., l. bibulus V. votlič, plovec, vivus Cu. kresilnik, kresilo, kremen, coctilis Sen. ph., durus Plin., structilis Icti. stavbni (gradbeni) kamen, terminalis Amm. mejni kamen, mejnik, primarius Vulg. temeljni (podkladni) kamen; pren. in preg. kamen (podoba ničvrednosti ali brezčutnosti): verberare lapidem Pl. = zastonj se truditi, „bob ob steno metati“, lapides loqui Pl. govoriti hude, neprijetne besede (ki padejo kakor kamen na srce), grobo, osorno govoriti, alterā manu ferre lapidem, panem ostentare alterā Pl. = javno se dobrikati, da bi na skrivnem škodoval, lapides mehercule omnes flere ac lamentari coëgisses Ci. = kamen bi bil omečil, ad eundem lapidem bis offendere Aus. in (elipt.) bis ad eundem Ci. ep. = dvakrat narediti isto napako, ah lapis est ferrumque Tib.; kamen (podoba toposti, neumnosti): neque habet plus sapientiae quam lapis Pl., i, quid stas, lapis? Ter. = ti štor (teslo).

    2. occ.
    a) mlinski kamen: lapis lapidem terit Pl.
    b) mejni kamen, mejnik: sacer l. L., Sen. tr. posvečeni mejnik, cui lapis cessit Lact.
    c) miljni kamen, miljnik (pogosto v zvezi z vrstilnimi števniki): sepultus est iuxta viam Appiam ad quintum lapidem N. = 5 rim. milj (7,4 km) od Rima (ob velikih rimskih cestah so stali miljniki na vsakih 1000 korakov; 1000 korakov = 1 rim. milja), intra vicesimum lapidem L., ad sextum lapidem a Vienna Sen. ph., ad quartum lapidem, ultra lapidem tertium Suet., ultra centesimum et quinquagesimum lapidem Plin. iun., quinto lapide castra statuere Iust., ad quartum lapidem ab urbe Aur.; pri T. je beseda lapis včasih tudi izpuščena, npr.: ad duodecimum (sc. lapidem) a Cremona ali promoveri ad quartum a Bedriaco castra placuit T.
    d) spominski kamen, spomenik: lapis memoriae Othonis inscriptus Suet.
    e) nagrobni kamen, nagrobnik: fac lapis inscriptis stet super ossa notis Tib., ultimus l. Pr.
    f) marmorni kamen, marmor: Parius l. V. beli paroški (= z otoka Paros) marmor, Phrygius H. pisani frigijski (= iz frigijskega mesta Sinade (Synnada -ōrum)) marmor (toda: Phrygius lapis Plin. (36, 19, 36) = barvilna prst, prst bárvnica), Numidicus, Thasius Suet.; tudi marmorna(ta) mizna plošča, marmorna stranica: lapis albus pocula cum cyatho duo sustinet H.
    g) v pl. kamenčki za masivne pode, masivni šiljáki, masiven pod (tlak): lapides varios lutulentā radere palmā H.
    h) dragulj, poseb. biser: gemmae et lapides H., elapsus aure l. O. biser, lapis Eoa lectus in unda Sen. tr., nec niveus lapis deducat aures, Indici donum maris Sen. tr., lapidum gemmarumque fulgor Sen. tr., lapidum causā pecuniae ad externas gentes transferuntur T., adamantis lapidis copia Amm., diademate lapidum fulgore distincto Amm.
    i) kamen ali kamnita podnožnica, kamnit podnožnik, kamnit oder izklicevalca (praeco) na suženjskem trgu: atque in eopse adstas lapide, ut praeco praedicat Pl.; od tod: praeter duos de lapide emptos tribunos Ci. javno kupljena = javno podkupljena.
    j) Iuppiter lapis Jupitrov kamen, kamena strela (iz kršca), ki so jo (kot Jupitrov simbol) držali v rokah pri prisegi: Iovem lapidem iurare Ci. ep. na Jupitrov kamen priseči (prisegati) = strogo (trdno) (za)rotiti se, strogo (trdno) priseči (prisegati), zakleti (zaklinjati) se.

    Opomba: Star. abl. sg. lapī: Enn. ap. Prisc.; star. gen. pl. lapiderum: C. Gellius ap. Char. — Po gr. ἡ λίϑος f: Enn. ap. Non., Varr.
  • margarīta -ae, f (tuj., prim. gr. ὁ μαργαρίτης sc. λίϑος) biser: Varr. ap. Non., Ci., Sen. ph., Plin. Redkejša soobl. margarītum -ī, n: T., Plin. iun., Ulp. (Dig.); kot ljubkovalna beseda: Augustus ap. Macr., Petr.
  • ūniō2 -ōnis (ūnus)

    I. m

    1. enotnost, edinstvo, enost, enota, enica, enojka, ena: Eccl.

    2. združitev, združenje, združevanje, zedinjenje, soglasje: Vulg., Hier.

    II. f metaf.

    1. posamezen večji in dražji biser: Plin., Sen. ph., Val. Max., Mart.

    2. bot. únio(n), nekakšna posamezna čebula (brez stranskih čebul): caepam, quam vocant unionem rustici Col.
  • albus 3

    1. bel (toda brez leska, naspr. ater; candidus = bleščeče bel, svetlo bel, naspr. niger): alba discernere et atra non posse Ci., alb. color Ci., dentes V., equi L., V., Suet. belci, beli konji, quadrigae Plin., bos, capra L., sulphureā Nar albus aquā V. belo se peneči, parma V. še bel (= še neokrušen) ščit, ščit brez vrezanih podob, opus Vitr. bela štukatura, tectorium Col. mavčni omet, cement, vestes O., Cu.; od tod pesn. met.
    a) belo oblečen: mirator cunni albi H. belo oblečenih gospa (matrone so namreč nosile belo stolo, osvobojenke pa temnobarvno ali pisano).
    b) (s kredo) pobeljen: nuper in hanc urbem pedibus qui venerat albis Iuv. = kot suženj (sužnje so postavili naprodaj nage s pobeljenimi nogami). preg.: albis dentibus deridere aliquem Pl. zasramovati koga s tako glasnim smehom, da se vidijo (beli) zobje = zelo zasmehovati ga; ignorare ali nescire, utrum albus an ater aliquis sit = prav nič ne poznati koga: Q., Ap., nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere, nec scire, utrum sis albus an ater homo Cat., vide, quam te amarit is, qui albus aterne fuerit ignoras Ci., podobno: unde illa scivit, niger an albus nascerer? Ph. od kod me je poznala tako natanko?, aliquem equis praecurrere albis H. precej prehiteti (prekositi) koga (belce so imeli za najhitrejše konje), prim.: nam si huic occasioni tempus sese supterduxerit, numquam edepol quadrigis albis indipiscet postea Pl.; alba avis Ci. ep. bela ptica, bela vrana = nekaj zelo redkega, prim.: corvo rarior albo Iuv.; albae gallinae filius Iuv. „sin bele kokoši“ = „srečnik“ (ker so bele kokoši bolj redke); albā lineā signare Luc. ap. Non., Gell. na beli tabli napraviti belo črto = ne ločiti (razlikovati) česa; albo rete aliena oppugnare bona Pl. z belo (torej manj vidno) mrežo omreževati; album calculum adicere alicui rei Plin. iun. odobriti kaj (gl. calculus). Occ.
    a) siv: Pl., Pers., plumbum C., Lucr., Plin. kositer (cin), aes Plin., barba Pl., coma O., capilli Tib., Pr., asinus Q.
    b) bled: corpore albo Pl., aquosus albo corpore languor H. (o vodenici), turgidus... albo ventre Pers., albus ora inficit pallor H., urbanis albus in officiis (od uradnih skrbi) Mart.

    2. svetel (o zvezdah): sol Enn. ap. Ci., iubar Enn. ap. Prisc., Lucifer O., luces Mart.

    3. met. jasneč, vedreč, jasen: Iapyx, Notus H. (ker razganjata oblake); dober, ugoden: alba stella (Dioskurov) H., per me sint omnia protinus alba Pers.; preg.: genius albus et ater H. dobri in zli. — Od tod subst.

    1. alba -ae, f
    a) (sc. vestis) bela obleka: in albis Vulg. v prazničnih oblačilih, v praznični obleki (naspr. in nigris).
    b) (sc. gemma) bel biser: Lamp.

    2. album -ī, n
    a) belina, beljava, belo: (bos) maculis insignis et albo (= maculis albis insignis) V. lisasta krava, liska, sparsae pelles albo V. belo pikčaste, belo pisane, purpureum diadema distinctum albo Cu., album oculi, nav. oculorum Cels. belo v očeh, toda album in oculo est Col. bela pega (kot bolezen) = albugo oculi; album ovi Cels., Plin. beljak.
    b) bela barva: columnas albo polire L. (po)beliti, ne cui album in vestimentum addere petitionis liceret causā L. oblačilo z belo kredo (o)čistiti.
    c) bela (s sadro prevlečena) deska (tabla) za razglase: multitudinem suorum in album indere Luc., fastos (koledar) circa forum in albo proposuit L.; poseb. α) = annales maximi, bela deska, na katero je pontifex maximus zapisoval dogodke vsakega leta: res omnes singulorum annorum mandabat litteris pontifex maximus efferebatque in album et proponebat tabulam domi, potestas ut esset populo cognoscendi Ci., omnia pontificem in album relata proponere in publico iubet L. β) album (praetoris) deska, na kateri je pretor ob nastopu službe oznanil svoj letni edikt (= razglas načel, po katerih je nameraval soditi): G., Ulp. (Dig.), pa tudi deska za začasne pretorjeve odredbe: Paul. (Dig.); od tod ad album sedentes Sen. ph. = preučevalci pretorskih ediktov, poznavalci pravnih besedil, pravniki, se ad album ac rubricas transferre Q. dobesedno znanje besedil pretorskih ediktov in zakonov državljanskega prava imeti za edino nalogo pravnikov, alicui ex albo iudicium reddere Vell. po pretorskem ediktu soditi; occ. zapisek, imenik:
    a) album senatorium imenik senatorjev, od Avgustovega časa naprej postavljen javno na ogled; iz njega so takoj izbrisali vsakega senatorja, ki je odstopil ali bil izključen: Apidium ex albo senatorio erasit T.
    b) album (iudicum) imenik sodnikov (porotnikov): Sen. ph., splendidum virum... albo iudicum erasit Suet.; šalj.: non eras in hoc albo (sc. iudicum) Plin.
    c) album decurionum imenik dekurionov (v municipijih): Dig., Ulp. (Dig.).
    č) album profitentium citharoedorum imenik kitaredov, ki so hoteli javno nastopiti: Suet.

    Opomba: Superl. albissimus: Cass.
  • oculus -ī, m. (demin. iz *ocus; indoev. kor. *Hoku̯- gledati; prim. skr. ákṣi oko, gr. ὄσσε oči, ὀφϑαλμός oko, h glag. ὁράω fut. ὄψομαι videl bom, pf. ὄποπα videl sem, ὄμμα iz *ὄπμα oko, ὄψ vid, lit. akìs oko, let. acs, sl. oko, menda tudi got. augō in stvnem. ouga = nem. Auge, ang. eye; prim. še sl. okno)

    1. oko: Pl., O., V., Ca., Plin., Sen. ph., Sen. rh. idr., oculi acres, oculi aperti Ci., oculis cernere N. s svojimi očmi, na svoje oči, oculis captus Ci. slep, captus altero oculo Suet. na eno oko slep, in (sub) oculis alicuius C., L. = ante oculos alicuius L. pred očmi koga, metaf. vpričo koga, in oculis esse C. vsem (ljudem) viden (na očeh) biti, o krajih = biti pred očmi, viden biti: O., T.; pren. = pred očmi biti: L. idr., esse in oculis alicuius ali alicui Ci. zelo ljub biti komu, zelo priljubljen biti pri kom, esse ante oculos Ci. pred očmi (na očeh) biti, viden biti, ante oculos esse alicui Plin. iun. biti komu pred očmi (pren.), non libenter esse ante oculos suorum civium N. nerad bi(va)ti pred očmi svojih sodržavljanov; in oculis ferre aliquem Ci. prav veliko staviti na koga, imeti koga pri srcu; meton. vidna moč, vid, pogled: Suet., oculos perdere Ci. = amittere oculos C. ali oculum Ci. ali visum oculorum Plin., veloci oculo percurrere Pl. s hitrim pogledom, ex oculis abire L. iti izpred oči, oculis subicere Ci. dati videti, abesse ab oculis fori et curiae Ci. ne (pri)kazati se ljudem na forumu in v kuriji, procul ab oculis L.

    2. metaf.
    a) „oko“, „punčica“, „biser“ = kaj izvrstnega, imenitnega: (sc. Corinthum et Carthaginem) illos oculos orae maritimae effodere Ci., ex duobus Graeciae oculis (= Sparta in Atene) alterum emere Iust., oculus mundi O. (o soncu), oculi stellarum Plin., sol et luna, duo mundi, ut ita dicam, clarissimi oculi Hier.; kot ljubkovalna beseda: ocule mi! Pl. moje „očesce“, („moja punčica“)!
    b) oko na leopardovem kožuhu ali na pavovem repu: breves macularum oculi Plin., male lise, podobne očesom, pavonum caudae oculi Plin.
    c) oko = brst, popek: Col., Plin., nec modus inserere (vcepljati) atque oculos imponere (delati popke) simplex V.
    d) gomolj na koreninah trsa idr. rastl.: arundinis Varr., Col., Plin.
    e) bot. sicer rast. aizoon maius: Plin. (25, 160).
    f) kot arhit. t.t. „polževo oko“ na jonskih stebrih: Vitr.
  • phȳsēma -atis, n (gr. φύσημα mehur(ček)) prazen biser: Plin.
  • tympanium -iī, n (gr. τυμπάνιον) timpánij = „timpanasti (pavkasti, bobn(ič)asti) biser“, na eni strani plosk, na drugi izbočen: Paul. (Dig.), quibus una tantum est facies et ab ea rotunditas, aversis planities, ob id tympania nominantur Plin.
  • concheus 3 (concha) školjčen: baca Ps.-V. (Culex) biser.
  • dētrahō -ere -trāxī -trăctum (tudi -trāctum)

    I.

    1. dol potegniti (potegovati, potezati), dol (z)vleči: aliquem de curru Ci. ali e curru Val. Max., conlegam de caelo detraxisti Ci. (pren. =) si mu odvzel vzvišeno slavo, d. aliquem equo L., virgam non altā ilice O. odtrgati, coronam capite Val. Max., ex suspendio detrahi Cels., d. aliquem lecto Cu., armatos … secum ad terram Cu., tauros cornibus ad terram, aliquem pedibus e tribunali Suet.; occ. (stavbe) podreti, razdreti, razrušiti: pontes et scalas, muros coloniae, munimenta servitii, castella T., statuas Iust., Lamp.

    2. pren. = poniž(ev)ati: sciat regum maiestatem difficilius ab summo fastigio ad medium detrahi quam … L., filiae olim ex fastigio paterno rerum mutatione detractae Cu.

    II.

    1. odvze(ma)ti, sne(ma)ti, sleči (slačiti), na silo vzeti, iztrgati: signo (epistulae) detracto N., d. vestimenta Ca. fr., vestem Ci., loricam vestemque Cu., soccos Ter. ali socculum Suet., insignibus detractis Ci. ko je odložil uradno oblačilo, ad eius spolia detrahenda advolaverunt Ci. Od kod? S česa? s praep. in abl.: crumenam sibi de collo Pl., de digito anulum Ter., Ci., de (ali e) his (mulis) stramenta detrahi … iubet C., d. ex aure alicuius bacam (biser) H. ali unionem Suet., e veste matris fibulas Hyg., e manu alicuius anulum Val. Max., Eutr., nomen ex scutis Auct. b. Alx. oddolbsti, lapidem … ex opere Plin. iun. vzeti; s samim abl.: corpus Christi patibulo Lact. Komu? Čemu? alicui ungulum Pac. fr., alicui anulum Ter., Suet., torquem hosti, alicui amiculum, vasis emblemata Ci., fasces indigno H., strata, clitellas mulis L., frenos equis L., Aur., copula detrahitur canibus O., d. crinalem capiti vittam O., coronam capiti (suo) L., Plin., diadema capiti, vestem corpori Cu., lectis argenteam laminam Suet., ei Armeniam (upravo Armenije) T.

    2. occ.
    a) (od)vzeti = (od)striči: lanam Col., pecori lanas Ps.-Q., capillos Cael.; = odreti (odirati): pellem H., Ph., pelles vitulinorum marinorum corpori Plin., coria occisis Mel.; pesn.: quid me (= mojo kožo) mihi detrahis? O.; = oluščiti: cucumeris detractis corticibus Cels. oluščena.
    b) hort. sadiko od debla odčesniti, (od)trgati: flagellum matri, malleolos quam maturissimos viti Col.
    c) medic. iz telesa odvajati, gnati, odtočiti, (kri) puščati: sanguinem venis Lucr., si satis materiae (krvi) detractum est Cels., (absinthium) bilem detrahit Plin., cathetre liquorem d. Cael.; (o zarodku): praeseminatio crescens ex omnibus cibi partibus detrahit alimentum in se Vitr. si pridobiva.

    3. pren.
    a) (od)vzeti, odtegniti: omnes equos equitibus C., quod ab alterutra detraxit parte reponit eius in adversa Lucr., d. feros habitus homini O., vindicet (naj vrne) antiquam faciem vultusque ferinos detrahat O., d. ab ore figuram Pr.; glede na številčno razmerje: multae (od globe) novem partes (9/10) detraxit N. je popustil, d. de tota pecunia binas quinquagesimas (2/50 = 4%) Ci., nihil detrahit de vivo (od glavnice) Ci., d. de summa hilum Lucr., neque detractum de pondere quicquam Lucr., od tod abs.: pondere detracto N. odtegnivši od teže; d. auxilia illi, ex tertia acie singulas cohortes, detractis cohortibus duabus et compluribus singillatim C.; (o abstr.): d. inanes sollicitudines Ci., illam opinionem maerenti Ci., alicui calamitatem Ci. koga nesreče oteti, alicui unius mensis laborem Ci., komu odvzeti enomesečni trud, detractā opinione probitatis Ci. če je odvzeta vera v njegovo poštenje = če ni vere … , detractis vitiis orator Ci. brezhiben, detractis de homine sensibus Ci., hunc animis errorem (negotovost) detrahe nostris O., d. molestiam Vitr., senatui infamiam tanti flagitii T. senat rešiti sramote.
    b) koga od česa odvrniti (odvračati): aliquem a deformi proposito Amm.
    c) komu, čemu v škodo biti, škodovati, koga kvariti: multum ei detraxit … , quod alienae erat civitatis N.; occ. α) komu kaj vzeti, jemati, kratiti, odreči (odrekati): alicui dignitatem Ci., S., honorem debitum non homini, sed ordini Ci., alicui res bellicas Ci., vera laus ei detracta est oratione mea Ci., nihil tibi detraxit senatus, nisi id, quod … Ci., saepe etiam facete concedas adversario id ipsum, quod ille tibi detrahit Ci. odreka, d. de suo iure aliquid et commodo, de alicuius fama et gloria, de honestate et auctoritate alicuius Ci., aliquid de amplitudine Marcellorum Ci. v nič devati, de rebus gestis N., magna duo auxilia Romanis, nihil vulgatae opinioni L., tres Pompeio triumphos Pr., caput (načelnika) Vell., pompae simulacrum Suet. prepovedati, da se v sprevodu nosi podobo, multis rebus et locis veterem appellationem d. Suet., cum rerum ortum tribuas naturae, detrahas deo Lact. β) komu kaj (z)manjšati (poseb. dobro ime, ugled, slavo), (o)grditi, obrekovati: ut ipse de me detraham Ci., ne nihil detrahatur Ci., de Pompeio d. Ci.; abs.: de absentibus detrahendi causā maledice et contumeliose dicere Ci.; od tod adj. pt. pr. dētrahēns -entis obrekljiv: mulieres non detrahentes Vulg.

    III.

    1. proč vleči, odvleči, odnesti (odnašati), odpraviti (odpravljati): aliquem manu suā L. epit. Od kod? z abl.: aliquem spectaculis, aliquem spectaculis in scenam Suet. Kam? navem ad terram Auct. b. Alx. potegniti. Čemu? magnam vim materiae faciendo aggeri Cu.; occ. izmakniti (izmikati), ugrabiti, (u)krasti: fetus nido implumes V., deam deae Ci. podobo boginje iz njenega svetišča ukrasti, spolia hostium templis L., ex … templo spolia Gallorum L., arma templo affixa Q., arma templis Fl., pugionem templo Salutis T., gladium delubro Mart., Suet., templis … dona Suet.

    2. pren. osebe iz kakega kraja ali kake posesti spraviti (spravljati), odstraniti (odstranjati), izgnati (izganjati): inimicum ex Gallia Ci., Hannibalem ex Italia ali ex Italiae possessione L.; occ. koga k čemu privleči, prisiliti, primorati: qui mihi homines ex provinciis detrahendi sint Ci., d. aliquem ad hanc accusationem Ci., cum Clodius in iudicium (da bi prišel pred sodišče) detrahi non posset Ci., d. aliquem ad aequum certamen L.

    Opomba: Sinkop. inf. pf. dētrāxe = detraxissē: Pl.
  • dīluō -ere -luī -lūtum (dis in luere)

    I.

    1. razmočiti (razmakati), razmiti (razmivati), odmiti (odmivati): ne aqua lateres diluere posset C., pluvia sata diluit V., multis diluta labella guttis Cat. (suhe) ustnice, orošene od … , pectora sudor diluerat Val. Fl., d. fimum aquā pluviā Plin., colorem Plin. izmi(va)ti, color diluitur O. zbledi, amnes diluuntur Plin. izgubijo barvo in okus (po potokih, ki dotekajo), terra umore diluitur Cu., vulnus aceto d. Petr. izmiti; occ. izplakniti, oplakniti, splakniti (splakovati): dolia olearia Ca., os Cels., pecorum tonsa et uncta membra Pall.

    2. pren. razpoditi, prepoditi, poditi, pregnati (preganjati), odpraviti (odpravljati): quae cogitatio molestias omnes … diluit Ci., cura fugit multoque diluitur mero O., diluitur posito serior hora mero O. uri se odvzame, kar ima nadležnega, vitium ex animo d. Pr.

    — II.

    1. s kako tekočino razkrojiti (razkrajati), v čem raztopiti (raztapljati), razpustiti (razpuščati): favos Baccho V., Hymettia mella Falerno diluta H., aceto d. bacam (biser) H.; occ. s kako tekočino razredčiti (razredčevati), (razkrajajoč) pripraviti (pripravljati), užitno narediti: diluta absinthia Lucr., d. venenum (strupeno pijačo) L., medicamentum Cu., vinum Mart. z vodo razredčiti.

    2. pren.
    a) jasno razložiti, razjasniti: mi quod rogavi dilue Pl.
    b) razdreti (razdirati): amicitias sensim Ci.
    c) (o)slabiti: alicuius auctoritatem Sen. ph. spodkopa(va)ti; od tod tudi ovreči, izpodbi(ja)ti: crimen Ci., L., Cu., T. idr., ego res tam levīs qua ratione infirmem ac diluam, reperire non possum Ci., d. aliquid et falsum esse docere Ci., d. sophisma Gell.
    č) pokoriti kaj s čim: iniurias pauco aere Gell. — Od tod adj. pt. pf. dīlūtus 3

    1. razmočen, vlažen: solum dilutius Plin.; pren. moker (od vina) = pijan: dilutior (sc. mero, vino) Aus.

    2. razredčen = pomešan s kako tekočino: potio diluta, dilutissima Cels., vinum dilutius C., dilutius (adv.) potare Ci. ap. Amm.; subst. dīlūtum -ī, n razredčenje, razredčena tekočina: bibitur et madefacti dilutum Plin.; pren.
    a) bled, jasen (po barvi), svetel: urina Cels., rubor Plin., amethystus dilutior Plin.; o abstr.: dilutior erit defectus Amm. očitnejši.
    b) slab, slaboten: odor (naspr. acutus) Plin.
  • flōs, flōris, m (prim. lat. flāre, flēmina, follis, folium, got. blōma nem. Blume)

    I.

    1. cvet, cvetlica, cvetka: fl. agri V. poljska cvetlica, flores rosarum Lucr., fl. rosae, flores verni H., fl. thymi, croceus O., florum omnium varietas Ci., sepulcrum floribus ornare Ci., flores legere V., O., carpere O., decerpere Lucr., flores coronaeque Cu. (gr. ἕν δὶα δυοῖν) cvetlični venci, flores ad mel faciendum idonei Sen. ph. medne cvetlice, cvetlice, ki tvorijo med, florem mittere Plin. cvet roditi, cveteti, flos (kolekt.) sertus et solutus Ap.; pren. v pl. cvet(je) (= florilegij, cvetober) česa najboljšega: flores rerum carpere Plin. izbrati cvetje iz spisov, breve velut florum corpusculum feci Iust. (o spisu).

    2. meton. v pl. cvetlični sok, medeni sok: Plin. fuco et floribus oras explent (apes) V., rure levis verno flores apis ingerit alveo Tib. apis inde tulit collectos flores O.; pren. o gledališkem odru, poškropljenem z žafranovim sokom in potresenem s cvetlicami: recte necne crocum floresque perambulet Attae fabula si dubitem H. —

    II. metaf.

    1. cvet (življenja, let, dobe), mladostna moč, mladostna čvrstost: Ter., O., fl. aetatis Ci., Lucr., L., O., Cu., iuventae L., Cu. fl. perpetuus aevi O. primaevo flore iuventus V., senectus redit in florem O. se zopet pomladi, viridissimo flore puella Cat., fl. animi Sen. ph., Stat., in flore primo … iuvenis exstinctus est Plin. iun.; evfem. (v spolnem oziru) mladostna čvrstost, nedolžnost: florem aetatis Hasdrubal ipse patri Hannibalis fruendum praebuit L., castum amisit polluto corpore florem Cat., florem aetatis in Bithynia contaminatum Suet.; meton.
    a) (o osebah) cvetoče mlado moštvo, mladina, cvet ali jedro (prim.: Αθηναίων ἄνθος pri Tukididu): fl. equitum Ci., tirones milites, flos totius Italiae ac robur Ci. cvet … in jedro, optimorum civium vel flos vel robur Ci., fl. nobilitatis et iuventutis Ci., quod flos, quod roboris in iuventute erat, amiserunt L., fl. virûm V.
    b) (o rečeh) cvet, jedro = najboljše, najvišje česa: fl. vini Ca., Pac. ap. Non., Pl., Bacchi (= vini) Lucr. moč, flammai (= flammae) Lucr. blesk, sijaj, lactis Vitr. smetana, olei Plin. prvo, najboljše olje, tako tudi fl. cerae, salis Plin., farinae Plin. cvetna moka, visci Plin. kar po vrhu plava, marmoris et gypsi Col. drobnejši in čistejši prah, cenae Favorinus ap. Gell. najboljša jed.

    2. cvet (moči), cvetoča (sijajna) doba: in ipso Graeciae flore Ci., fl. virium L.

    3. kras, dika: Castricium florem iuventutis adpellant Ci., Gallia est flos („biser“) Italiae Ci., agrum Sabinum, florem Italiae, proponere Ci., ipsum florem dignitatis infringere velle Ci. izborno dostojanstvo; o govoru = lepotina, cvetka: intelleges … eorum pigmentorum … florem et colorem defuisse Ci., (oratio) conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus Ci., alia (copia) floribus laeta Q.; occ.
    a) okras brade, mah, puh: tum mihi prima genas vestibat flore iuventas V., fl. genae Lucan. ali fl. iuvenilis Cl.
    b) kot arhit. t. t. cvetlica = okrasek na glavi korintskega stebra ali na kupoli: Vitr.
  • margarides -um, f (gr. μαργαρίδες, μαργηλίδες) bot. margaríde, vrsta kakor biser okroglih palmovih datljev, najbrž maldivski oreh (perz. nargel): Plin.
  • nuculeus (dvakrat pri Pl.) in (sinkop.) nucleus -ī, m (demin. nux preko nucula)

    1.
    a) orehovo jedro, pa tudi užitno jedro drugih podobnih plodov: ampliores nucleo, magnitudine … abellani nuclei Plin., n. pinearum, nucum, olivarum, amygdalae Plin., allii Plin. česnov strok, n. pinei Cels., mella dari nucleosque iubet Mart.; preg.: nuculeum amisi, reliqui pigneri putamina Pl. jedro sem izgubil, a obdržal luščino, qui e nuce nuculeum esse (jesti) volt, frangit nucem Pl. = „komur je mar prida, se ne plaši truda“, kdor res želi uspeti, se za to potrudi.
    b) pečka: mali Persici Cels., cerasi, acinorum Plin.

    2. metaf.
    a) jedro = notranjost, notrina kake stvari: gallae, murrae Plin., conchae Plin. = biser.
    b) najtrše pri kaki stvari: Vitr., ferri Plin. jeklo, densante se pinguitudinis nucleo Plin. otrdlina, zatrdlina.
  • ocellus -ī, m (demin. k oculus)

    1. očesce, oko: Cat., Pers., Pr., Iuv., Mart. idr., ocelli arguti lassi O., quies subrepsit ocellis O.

    2. metaf.
    a) (o izvrstnih, imenitnih stvareh): ocellos Italiae, villulas meas Ci. ep., insularum ocelle, Sirmio Cat. „biser“; kot ljubkovalna beseda: ocelle mi! Pl. „moje očesce“ („moja punčica“)!
    b) gomoljika na trsnih koreninah, sicer imenovana oculus: Plin.
  • per-lūcidulus (pel-lūcidulus) 3 (demin. perlūcidus) precej prozoren, precej prosojen: perluciduli deliciis lapidis (biser) Cat.