Franja

Zadetki iskanja

  • exigō -ere -ēgī -āctum (ex in agere)

    I.

    1. izgnati (izganjati), odgnati (odganjati), pregnati (preganjati), spoditi: exigere omnes foras Pl., uxorem Pl., Ter., Suet., odsloviti, zavreči, hiberno tempore non prius pastum (na pašo) exigere, quam pruina evanuit Varr., Tarquinius exactus est Ci., post reges exactos Ci., exactos tyrannos … bibit aure vulgus H., hoc initium fuit exactorum N., lupos fames exegit V. je ven pognala, exactus furiis suis O., exigere elephantos ultra aciem Cu. Od kod? z abl.: indigne exigor patriā innocens Naev. fr., campo exiguntur quadrigae L., eum domo exegerunt L.; s praep.: virum ab se Pl., capellas a grege Varr., reges ex civitate Ci., hostem e campo L., cervam e montibus L., e stratis corpus Stat. vskočiti s … Pren.: labore lassitudo est exigunda ex corpore Pl., vestimentis exigere frigus atque horrorem Lucr., exigere curas H., non vis exiget otium H., ne bo pregnala (motila) miru, agrorum exigere fructūs L. izvažati, merces Col. prodajati, aliquem vitā exigere Sen. ph. usmrtiti; pesn.: Hebrus exigit aquas O. izliva svoje vodovje v morje.

    2. occ.
    a) igralca ali igro žvižgaje ali cepetaje z odra pregnati, izžvižgati, izcepetati, v pass. tudi = propasti: spectandae an exigendae sint vobis prius Ter., partim sum earum exactus Ter.
    b) (o rastlinah) pognati (poganjati): radices Cels., latum folium, duplices uvas, brevem materiam Col.
    c) (kako orožje) pognati (poriniti) v kaj, skozi kaj, zamahniti s čim v kaj, prebosti kaj: ensem per costas, ensem per medium iuvenem V., ferrum per ilia V., O., ferrum per viscera Lucan., gladium per viscera Fl., exactus viribus (s silo) ensis O., exigere tela in aliquem Sen. ph., manum Q., illum exigit hasta Val. Fl.; pren. (pri)siliti k čemu: exigi in poenas Stat.

    II.

    1. izterjati, poterjati, pobirati, preje(ma)ti, s silo nabaviti (nabavljati), zahtevati: frumentum, numerum tritici, nomina sua, nummos, pecunias a civitatibus pro frumento, quaternos denarios in singulas vini amphoras portorii nomine, vectigalia Ci., tributa Ci. ep., in nautis remigibusque exigendis Ci. pri nasilnem odvzemu, exigere acerbissime pecunias imperatas, obsides ab Apolloniatibus, equitum peditumque certum numerum a civitatibus C., aes H., vigilias vicatim L., talenta Cu.; z dvojnim acc.: unum quemque iuxta vires exegit tam argentum quam aurum Vulg.; v pass. z acc. rei: exigor portorium Caecil. fr. carina se zahteva od mene, sese pecunias maximas exactos esse Q. Metell. Num. ap. Gell.

    2. occ. zahtevati, da se kaj pogodbi primerno opravi, od tod
    a) (uradno o cenzorjih) nadzorovati: sarta tecta L. stavbno stanje (poslopij), viam tensarum Ci., aedes privatas velut publicum opus L., opus Col.; pesn.: ipsa, quod hae faciunt, opus exigit O.
    b) meriti, izmeriti, odmeriti, premeriti (premerjati), umeriti (umerjati), preteht(ov)ati, preisk(ov)ati: ad perpendiculum columnas Ci., aliquid mensurā, materiam ad regulam et libellam Plin., pondus margaritarum suā manu Suet.; pren. meriti, preteht(ov)ati, presoditi (presojati): ad summam veritatem legitimum ius Caelius in Ci. ep., nolite ad (po z loc.) vestra instituta exigere ea, quae Lacedaemone fiunt L., exigere opus ad vires suas, humanos ritus ad caelestia O.

    3. pren.
    a) zahtevati, siliti k čemu: a teste veritatem exigunt Ci. zahtevajo, exspectabo ea, quae polliceris, neque exigam Ci., exigere promissum ab aliquo, a se mercedem caritatis suae Ci., duplices ab aliquo mercedes Q., officia a suis, a singulis ius iurandum Cu., rationem Val. Max., Sen. ph. idr., ab aliquo rationem alienae culpae Sen. rh., disciplinam severissime Suet.; o kazni (ki se je sprva le plačevala, in sicer z živino ali denarjem): antiquo memores de vulnere poenas exigit alma Venus O. Venera zahteva nespravljivo kazen za … = kaznuje za … , tako tudi: exigere a violatoribus gravia piacula L. hudo jih kaznovati, supplicium de aliquo Fl. kazen izvršiti na kom, ab aliquo exigere ultionem necati infantis Iust. maščevati se komu zaradi … ; pesn. z dat.: huic poenam exigit ira deae O. ga kaznuje, exigerem nostrae qualia damna notae? O. V pass. z acc. rei: intellegeres, quod multo minora exigaris ab eo Vulg. da te dokaj manj kaznuje, ferus sacrae viae vastator poenas exactus est vastationis suae Cass. je bil kaznovan za … , je pretrpel kazen za … — Skladi (glag. v pomenu zahtevati): s finalnim stavkom: hanc a te operam exigo, ut me audias Ci., si tamen, ut referam breviter mala iuncta pudori, exigis O., ille haud amplius, quam ut duo ex tribus filiis secum militarent, exegit Cu., cum exigis a quoquam, ne peieret Iuv., nihil … a comitibus exegerat quam ne potestas cuiquam capitis sui fieret Suet.; z ACI: Suet., Paul. (Dig.); v pass. z NCI: ubi exigitur argentarius rationes edere Ulp. (Dig.); o stvareh, večinoma abs.: ubi res vigiliam exigeret Vell. ko bi bilo treba budnosti, prout res exigit Plin. nanese, si ita res familiaris (gospodarstvo) exigat T., si quid res exigeret Vell.
    b) occ. povprašujoč zvedeti, izvedeti, izprašati kaj: facta alicuius O., exacta refero V. kar sem izvedel, rei causam exigere Cu., exactum et a Titidio Labeone, … cur … ultionem legis omisisset T.; prim.: rationem saporum exigere H. proučiti.

    III.

    1. (do konca) dognati, dovršiti, izvršiti, (do)končati: exegi monumentum H., exacta carmina H., iamque opus exegi, quod … O., his demum exactis V., exactus tenui pumice versus eat Pr. skrbno opiljen, suo cultu ad magnificentiam exacto Cu., commentarii ita exacti Q.

    2. mimo česa iti, mimo česa priti, kaj preiti, prehoditi (prehajati), prevoziti (prevažati), za seboj pustiti (puščati) kaj: cum primus equis exegit anhelis Phoebus Athon Val. Fl., exigere hibernum mare Plin.

    3. pren.
    a) (dobe) preteči (pretekati), dokončati: mediam dies exegerat horam O., Iuppiter … spatiis exegit quattuor annum O. je leto v štiri dobe dokončal, Phoebe, qui aestivos spatiosius exigis ignes Pr. = ki delaš dolge poletne dneve; v pass. = izteči se, poteči, preteči, miniti: tertiā vigiliā exacta, temporibus exactis Ci., aestas prope exacta erat C., ante exactam hiemem C. pred koncem zime, iam aestatem exactam esse S., aestatibus tribus exactis V. po preteku treh poletij, annuus exactis completur mensibus orbis V., dies exactus erat O.; occ. prebiti, preživeti: aerumnam Pl. prestajati, malam aetatem Pl., exactā aetate mori Ci. v visoki starosti, zelo prileten, exacta sua aetate S. ko se je bližal smrti, exigere aevum Lucr., V., O., vitam Ca. fr., Luc. fr., Ter., S., Vitr., Val. Max., Petr., Sen. ph., ut tecum annos exigat omnīs V., exacto tempore vita cedat H., eodem anno Q. Fabius Maximus moritur exactae aetatis L., ali exacta aetate feminae T. v visoki starosti, exigere senectutem Val. Max., noctem Petr., triginta dies in exspectatione mortis Sen. ph., diem supremum noctemque T., exacto per scelera die T., exigere ullum tempus iucundius Plin. iun., exactā pueritiā Iust.
    b) določiti (določati), odrediti (odrejati), ukreniti (ukrepati), skleniti (sklepati), posvetovati se, dogovoriti (dogovarjati) se glede česa, pogajati se za kaj, preudarjati kaj, premišljati kaj: non satis exactum, quid agam Ci., ali nec satis exactum est, corpus an umbra forem O. še ni določeno (dognano, gotovo), non habet exactum, quid agat O. ne ve natančno, de his rebus ut exigeret cum eo Plancius in Ci. ep., tempus secum ipsa modumque (moriendi) exigit V., talia exigentīs … hostes oppressere L. sklepajoče, talia secum exigere O., quo (die) de his coram exigere possimus Plin. iun. Od tod adj. pt. pf. exāctus 3, adv. -ē, dovršen = natančen, točen, določen, popoln, skrben: difficile est, quot ceciderint, exacto numero affirmare L., exacta fides O., acies falcis Plin., frugalitas Sen. ph., cura exactior Suet., nil exactius … est Mart., exactissimus cultus caerimoniarum Val. Max., exactissimum ingenium Sen. rh., vir exactissimus Plin. iun., exactissima diligentia Front., exacte perorare Sid., exactius disserere Gell., exactissime pascere Sid.; z gen. (v čem): morum fabraene exactior artis O.
  • exiguus 3, adv. (ex in agere; prim. ambiguus) „skopo odtehtan“, „natanko umerjen“, od tod

    1. ozek, tesen, skop = pičel: toga H., exigue sumptum praebere Ter., exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam Ci., exigue dierum habere triginta frumentum C. komaj za 30 dni.

    2. (krajevno) tesen, majhen: fines, pars terrae Ci., castra, civitas C., aedificia Hirt., locus, sedes, rus, urbs, pars montis V., casa O., vicenariam exiguiorem faciunt Front.; subst. exiguum -ī, n majhnost, majhen del: campi, spatii L.; occ. majhen = majcen, kratek, droben, šibek: cor Ci., corpus N., H., femur H. suho, umbra H., mus V., Calvus O.

    3. (po količini) majhen, neznaten, malo česa: exiguus numerus oratorum, non exigua pars populi, exiguae copiae amicorum Ci., exiguis copiis dimicare N., exigere humor, pulvis V., census H., haustus O., exiguior aqua Ulp. (Dig.), aridum si dabis, exiguius dato Col., de fratrum populo exiguissima pars restat O., legatum exiguius Paul. (Dig.), exiguissima legata Plin. iun.; subst. neutr. = malenkost, malo: exiguum naturalis vigoris L., aquae O., tritici Cu., mellis Plin., salutis Sil., exiguo adsueta iuventus V. zmernosti (na)vajena, exiguum tument vela Lucan., exiguum sapio Plin. iun.

    4. (časovno) kratek: tempus, vita, vitae curriculum, dies (rok) Ci. exigua pars aestatis C., exigua nox V., requies O.; subst. neutr. = malo časa, nekoliko časa: exiguum contingis amanti O., exiguo post obitum eius Plin. (za) malo časa po … , exiguum dormire, exiguum temporis Plin. iun.

    5. (po kakovosti) majhen, neznaten, skop = skromen, nepomemben, slab(oten): fructus, ingenium, laus Ci., pabulatio, facultates C., vires, ignis, solacia V., vox V., Q., Suet. slaboten, tenek, exiguior vox Ulp. (Dig.), exiguus sonus, exiguum conamen, exiguae dapes O., elegi H., materia Ph., genus exiguius, nummi exiguiores Ulp. (Dig.); z gen.: exiguus animi Cl.

    Opomba: Komp. exiguior -ius in superl. exiguissimus 3 neklas.
  • exitus -ūs, m (exīre)

    1. izhod, odhod = izhajanje, odhajanje: vestigiis exitus eorum ex illo loco comparent Ci., singulorum hominum occultos exitus asservent C.; o stvareh: exitus ut classi felix faustusque daretur Lucr. odplutje, liber minus exitus amni Lucr. iztok, (tibiae) recto exitu graviorem spiritum reddunt Q.

    2. met.
    a) izhod = izhodna pot: exitum non habet ac pervium non est iter Varr., insula undique exitus maritimos habet Ci., per horum corpora salutem sibi atque exitum pariebant C., omni exitu et pabulatione interclusi C., ne exitus inclusis ab urbe … esset L., exitus introitusque elementis redditus Lucr.; pren.: erranti exitūs dare Ci., pravo pot pokazati.
    b) izhod (kod kraj), izhodišče: in exituportūs Ci., angustus exitus portarum C., in omnibus partibus aedificii exitūs habebat N., septem exitūs e domo fecerat L., qua veris facilis datur exitus umbris V., obsessi naturales exitus adaperiuntur Col., exitus alvorum Plin., cibi Plin. zadnjica, paludis Plin., ali Istri Val. Fl. ustje.

    3. pren. izid, konec: belli exitum timemus, exitum diei exspectare, exitum huius familiaritatis cognoscite, hi recentes rerum exitus Ci., exitus exitiales Ci. zadnji pogubonosni dogodki, tristes exitus habuit consulatus Ci., in exitu est meus consulatus Ci. se bliža koncu, adducta ad exitum quaestio est Ci., ut exitus principio simillimus reperiatur Ci., huius orationis difficilius est exitum quam principium invenire Ci., exitus mimi, fabulae Ci. preobrat (katastrofa), exitus orationis, oppugnationis C., ita magnarum initia rerum celerem et facilem exitum habuerunt C., exitus vitae N., vitae mortisque Vell., quem exitum tantis malis sperarent S., docuit post exitus ingens V., hinc omne principium, huc refer exitum H., exitus superioris anni L., in exitu iam annus erat L. se je že nagibalo h koncu, exitus veris Plin.; occ.
    a) konec (življenja), smrt, pogin: exitus C. Caesaris Ci., boni bonos exitus habent Ci., Romulum natura ad humanum exitum abripuit Ci., talem exitum plerique clari viri habuerunt N. tako so večinoma končali svoje življenje, hic exitus illum sorte tulit V., nunc manet insontem gravis exitus V., Seiani exitus T.
    b) konec ali izid = (končna) posledica, uspeh: exitus consilii Ci., incerto etiam nunc exitu victoriae C., exitus fortunae C., ut si de exitu divinaret N., exitus futuri temporis H., Liber vota bonos ducit ad exitus H., disceptatio sine exitu fuit L.; preg.: exitus acta probat O.
  • exonerō -āre -āvī -ātum

    1. razbremeniti (razbremenjevati), iztovoriti (iztovarjati), izprazniti (izpraznjevati), (iz)čistiti: navem Pl., alvum Plin., vesicam Petr., stomachum, ventrem Suet.; pren.: exonerare colos O. kodeljo na preslicah popresti, aliquem ex agro Pl., ali multitudinem in proximas terras T. pregnati, odpraviti, exonerari laborum meorum partem fateor T., amnes et lacus in Padum sese exonerantes Plin. se izlivajoča.

    2. pren. olajš(ev)ati, rešiti (reševati) česa: exonerata fide mea L., exonerare conscientiam suam Cu., se Cu. znebiti se svoje skrivnosti, dolorem convicio Petr., curas Sen. tr., aliquid in quaslibet aures Sen. ph. zaupati komur si bodi, aes alienum Icti. dolg odriniti. Česa: z abl.: civitatem vano forsitan metu L., regnum praegravante turba (preobljudenosti) L. (prim.: plebem exoneratam praestare L. preobljudenosti rešiti), parte curae exonerarunt senatum consulis litterae L., exonerare animum sollicitudine Cu.
  • exōsus 3 (ex in ōdisse)

    1. act. povsem mrzeč (sovražeč): Sen. ph., Fl., Gell., exosus bella, Troianos V., pugnas exosa relinquo V., patrios mores exosus es Cu.; z gen.: uxor vitae huius exosa Boet.; pesn. (o stvareh): templa oculos exosa viriles O. ki mrzijo moške oči.

    2. pass. povsem pristuden: Macr., Amm., universis exosus esse coepit Eutr., si forte tibi exosus est Oriens Hier.
  • expediō -īre -īvī (-iī) -ītum (ex in kor. ped, od koder pēs, pedica, gr. πέδη; pravzaprav „nogo [spone] rešiti“, naspr. impedire)

    I.

    1. odvozla(va)ti, razvozla(va)ti: restim Ap.; pren.: nodum Ci.

    2. pren.
    a) koga oprostiti (oproščati), osvoboditi (osvobajati), rešiti (reševati), pomoči (pomagati) komu (iz težkega položaja): haererem, nisi tu me expedisses Ci., in proscriptorum numero relatum expedivit N., vix inligatum te triformi Pegasus expediet Chimaerā H., expedit errantem nemori gratissima coniunx O., sapientis est, quoquo modo possit, se expedire Ci., ducente deo flammam inter et hostes expedior V. uidem, ubežim, (Claudias manūs) curae sagaces expediunt per acuta belli H., per quot discrimina rerum expedior? Val. Fl. Od kod? (česa, iz česa, od česa)? z abl.: non mortis laqueis expedies caput H., expedire se aerumnis, curā, crimine T.; s praep.: expedire ex servitute filium Pl., in quot se laqueos induerit, ex nullo se umquam expediet Ci., te in tanta hereditate ab omni occupatione expedire Ci. ep.; z adv.: hinc tamen se expedivit N. iz tega si je znal pomagati, amor me tenet, unde expedire non amicorum queant consilia H.; occ. težave česa premag(ov)ati, s težavo kaj dobi(va)ti, s težavo kaj pridobi(va)ti: omnis ratio expediendae salutis Ci. rešiti se, prope iam expeditam Caesaris victoriam interpellaverunt C., rem frumentariam expedire C. dovažanje žita olajšati, curis expeditis H. znebivši se skrbi, brez skrbi, per rupes iter fugae non expediebant L., alimenta arcu expediens T., expedire aditūs C., sibi locum L., agrum saxosum lectione lapidum Col.
    b) pesn. (brez težave) metati, (za)degati, (za)lučati: saepe disco, saepe trans finem iaculo nobilis expedito H.

    3. (težke posle, težke stvari) dovršiti, izvršiti, izvesti, dognati, rešiti, o(d)praviti, napraviti, narediti: docte fallaciam Pl., exitum huius institutae orationis Ci. ep., negotia Ci. ep., expedire et conficere Ci., unumquidque transigere, expedire Ci., se rem expediturum N. da bo pomagal iz zadrege, cetera res expediet S. vse drugo pride samo, qua ratione, quod instat, expedias, docebo V., expedire non tantum praevisa, sed etiam subita T., consilia sua T., minutatim ex tabellis compactā crassitudine Mercuriolum Ap.

    4. kaj (ustno ali pisno) razvi(ja)ti, razložiti (razlagati), pripovedovati, povedati, sporočiti (sporočati), naznaniti (naznanjati): capita rerum expedito Pl., hoc mihi expedi primum Ter., quin rem expedi! Pac. fr., omnia elegantissime expedire Ci. ep., priusquam huiusmodi rei initium expediam S., ut omnem expediat morbi causam (Nereus) V., altius omnem expediam primā repetens ab origine famam V., pauca tibi e multis expediam dictis V., nunc initia causasque motūs Vitelliani expediam T.; z de: ea de caede quam verissime expediam T., pauca de isdem expediam carptim Amm.; z odvisnim vprašanjem: qui maneant nepotes, expediam dictis V., cuius (ager), non dico hominis, sed populi fuerit, expedire potes? Sen. ph., quo facinore dominationem raptum ierit, expediam T.; z ACI: ego aecum esse expedibo (gl. opombo) atque eloquar Enn.

    II.

    1. kaj na dan spraviti, iz česa pripraviti (pripravljati), dobaviti (dobavljati), prirediti (prirejati): se Pl., cibaria pastoribus Varr., virgas Ci., pyxidem Ci., convivia mediis tectis Val. Fl., pecuniam Suet.; pesn.: expedire contos, latices et aëna, Cererem Cerealiaque arma V., vela O., quis expedivit psittaco suum χαῖρε Pers. ji je izvabil, jo je naučil; z abl.: Cererem canistris expedire V. kruh iz košev prinašati.

    2. occ.
    a) voj. za (na) boj ali vojno pripraviti (pripravljati), oborožiti (oboroževati): expedire arma C., V., T., vineas in occulto C., ferrum L., tela equosque L., exercitum L., remiges ac militem L., legiones C., manūs V., copias T., naves L., ali classem Auct. b. Alx. pripravljati na odplutje; refl.: se ad pugnam (ad proelium, ad oppugnationem) expedire L. ali samo se expedire C., S. pripravljati se na udar (naskok); med.: Caecinam expediri ad bellum iubet T. ravnati se na vojno; act. v refl. pomenu: quotiens expedierat T. se je bil oborožil, magnam consularium partem Otho … expedire iubet T.
    b) uravna(va)ti, v red spraviti (spravljati), urediti (urejevati): agrum probe, agrum sationibus faciendis Col., sarcinas Petr. = na pot se odpravljati, capillum pectine cotidie Fr. počesati.

    III. expedit, sprva = „odpravlja težave“, pozneje uspešno je, koristno je, dobro je, koristi; subj. pojem se izraža

    1. (neklas.) s subst.: nequiter paene expedivit prima parasitatio Pl., amoris artes eloquar quemadmodum expediant Pl.

    2. z zaimki: ut non idem expediret Ci., non opinor id cuiquam expedire Ci., non idem ipsis expedire et multitudini N.

    3. z inf.: Q., qui omnino vivere expedire nemini putat Ci., expedit matris cineres opertos fallere H., quia … expediebat simulare L.

    4. ob menjajočem se subj. z ACI: expedit bonas esse vobis Ter., omnibus bonis expedit salvam esse rem publicam Ci., ut eis pacem expediat esse Ci.

    5. (poklas.) s finalnim stavkom: neque expedire, ut ambitione aliena trahatur T., expedit omnibus, ut singulae civitates sua iura et suas leges habeant Iust., rei publicae expedit, ne sua re quis male utatur Iustin. Inst.

    6. expedit z inf. ali ut in s quam v poreku = uspešneje je, bolje je, koristneje je: Tert., Vulg.

    7. brezos. (subj. se lahko dostavi v mislih): si ita expedit Ci. ep., etiamne si rei publicae non expediat? Ci., Volsci totiens hostes, quotiens patribus expediat L., sic magis expedit Q. Adj. pt. pf. expedītus 3, adv.

    I. (o osebah)

    1. neoviran, prost, lahek, pripravljen, hiter: ut expeditus in Galliam proficisci posset Ci., brez opravkov, brez zadržkov, omnibus membris expeditis C. z vsemi udi prosti, iter patet expedito (subst.) C. lahkemu pešcu, expedito nobis homine et parato … opus est Ci., expeditus latro Ci., obviam fit ei Clodius expeditus in equo Ci., expeditus ad caedem, ad dicendum Ci., Italia ad omnem contentionem expedita Ci., expedita Sagana H. izpodrecana (da se lažje giblje), expedite fabulari Pl., expedite explicare, expeditius navigare Ci., expeditissime se aliquo conferre Ci. ep., expeditius os reponere Cels., expedite loqui Suet. gladko, expeditius loqui Pl., expeditissime defensus Plin. iun.

    2. occ.
    a) na boj pripravljen, na udar pripravljen: copiae C., cohortes, manipuli S., manūs Cu.; pren. (o stvareh): naves C. ali classis L., impediri non potuit, quominus ipse ad dimicandum manum haberet expeditam N.
    b) brez prateža, prtljage: expediti levis armaturae C., (Iphicrates) expeditiores milites reddidit N. je vojakom olajšal pratež.
    c) lahko oborožen: pedites S., iaculatores L.; pogosto subst. expedītī -ōrum, m lahko oboroženi vojaki: cum equitatu expeditisque C., Catilina cum expeditis in prima acie versari S., cum mille expeditis Ambraciam profectus L.

    — II. (o stvareh)

    1. neoviran, lahek, ugoden, pripraven, (pri)ročen: expeditus ad suos receptus C., expedita via L., cum illam viam sibi videant expeditiorem ad honores (pren.) Ci., iter (potovanje) expeditum Ci., iter expeditius C., L., reditum in caelum patēre … cuique expeditissimum Ci., expedita erat et perfacile currens oratio Ci. lahek in gladko tekoč, expedito loco … navigia relinquit C., re frumentaria expeditiore uti C. lažje žito dovažati, cena expedita Plin. iun. ki se da lahko (brez truda) pripraviti, machinam iussit expeditius fabricari Amm.; expeditum est z inf. lahko je: non expeditissimum est Cels., ei expeditius fuit tradere imperium quam obtinere T.; subst. neutr. in expedito est lahko je: Cu., Sen. ph., copias in expedito habere L. pripravljene imeti, promptum hoc et in expedito positum Q. stanje (v) pripravljenosti.

    2.
    a) opravljen, urejen: negotia Ci., expeditissima pecunia Ci. ki je na razpolago.
    b) odločen: victoria C., senatus consultum expeditum est Ci. senatovemu sklepu se ne ugovarja.

    Opomba: Star. fut. act.: expedībō Enn., Pac. fr., Acc. fr., Pl.
  • expellō -ere -pulī -pulsum

    1. izgnati (izganjati), odgnati (odganjati), pregnati (preganjati), iztiriti, spoditi, prepoditi, izpodriniti: tyrannum Ci., Collatinum innocentem suspicione cognationis expulerunt Ci., Tarquinio expulso Ci., expulsa filia Ci. zavržena, expellere tendunt nunc hi, nunc illi V., nos expulit ille H., expellere aliquem manu O., matrem, uxorem Iust. Od kod? z abl.: regem regno Ci., C., Catilinam urbe Ci., me domo mea per vim expulistis Ci., illum vitā exp. Ci. usmrtiti dati, bonis (iz svoje imovine) expulsi Ci., fortunis omnibus expulsos esse socios Ci., ipsi potestate expulsi N. iz svoje oblasti izpodrinjeni, expellere hostes finibus, Romanos castris, humiliores possessionibus, aliquem tectis, Italiā C., aliquem agris C., S., aliquem domo, regno fortunisque, aliquem Africā S., pecus portā Esquilinā (skozi … vrata) L., stabulis vaccas Tib., monte iuvencos O., aliquem aethere toto O., collegam armis foro Suet.; s praep.: Hannibalem ex Italiā, cives a (ex) patria, aliquem e patrimonio, tribunos plebis e rostris Ci., aliquem de fundo, de praedio, ex oppido, ex silvis C., ex portu insulaque expelli inopiā C., expellere Lacedaemonios ex arce N., praesidium ex arce Eutr.; z adv.: unde pater et avus meus expulere Syphacem S. Kam? (redko): expellere aliquem in provinciam C. (brahilogija =) pregnati in prisiliti, da se umakne v provinco, expellere fucos in opera Plin., pecus ad pastum stabulis Macr.; occ. pregnati: aliquem patriā Ci., finibus patriis V., eum Athenis N., conlegam ex urbe Ci. Od tod subst. pt. pf. expulsī -ōrum, m pregnanci: Ci.

    2.
    a) kaj pognati (poganjati), pahniti iz česa, izpahniti (izpahovati), izbiti, izriniti (izrivati): sagittam (sc. ex corpore) O., genis oculos O. iz lic iztrgati, se in auras O. riniti na svet = roditi se, (Iuppiter Phaëthontem) pariterque animāque rotisque expulit O. je … pahnil z voza in ubil, segetem ex radicibus expellunt venti V. izrujejo s koreninami; pren.: naturam expellas furcā, tamen usque recurret H., expellere animam O. izdihniti.
    b) (iz morja) na suho vreči, metati: navis illa expulsa fluctu Ci., classis in litus expulsa Ci., naufragio expulsus Ci. poet., ruptis undis expelli O., expellere magnas phocas O., corpora, navigia in ripam Cu., margarita, … prout expulsa sint, colligi T.; pren.: socer fluctibus rei publicae expulsus Ci.
    c) (ladjo) odriniti (odrivati) od obale (brega, kraja): ab litore naves in altum L., ratem Cu.
    č) spustiti (spuščati), (s)prožiti: sagittam arcu O., expulsuri tela nervos retro tendimus Q.

    3. pren.
    a) kaj pregnati, odpraviti, odstraniti, (od)vzeti, znebiti (otresti) se česa: expellere corde desidiam Pl., dolis me illo expuli periculo Pl. sem se rešil one nevarnosti, expellere omnem dubitationem C., beneficiorum memoriam C. dobrote iz spomina izbrisati, cuncta ex animo dictis Lucr., somnum V., somnos, quietem, spem O., (h)elleboro morbum bilemque H., tussim pectore Cat., curas pectore Lucan., famem T., neque tamen praeceps vitam expulit T. in si ni prenagljeno vzel življenja, tertia (sententia) expulsa (est) Plin. iun. se je zavrglo.
    b) spraviti koga ob kaj, v pass. izgubiti kaj: utraque re expelli Auct. b. Afr.

    Opomba: Nenavaden inf. pf. act.: expulsisse Dig.
  • expergēfaciō -ere -fēcī -factum (expergīscī in facere)

    1. prebuditi, zbuditi, v pass. prebuditi se, zbuditi se: repente expergefactus, expergefactus e somno Suet.

    2. pren.
    a) (v)zbuditi: si forte expergefacere te posses Ci. ep. osvestiti se, hic Italiam tumultus expergefecit terrore subito Corn. je vzbudil Italijo iz njenega miru, cura illa expergefactum caput erigere infit Lucr. zbujeno glavo.
    b) vzbuditi = storiti: flagitium probrumque magnum Pl., musaea mele, per chordas organici quae mobilibus digitis expergefacta figurant Lucr. izvabljene.
  • expergīscor -scī -perrēctus sum (iz *exper-grīscor, indoev. kor. ger, gerēi vzbuditi se; prim. lat. pergere, najbrž iz pt. pf. expergitus, gr. ἐγείρω) zbuditi (zbujati) se, prebuditi (prebujati) se, vzdramiti se: si dormis, expergiscere! Ci., Endymion … nondum, opinor, est experrectus Ci., ut ter aut quater expergisceretur Suet.; pren.: Pl., nunc porro expergiscere Ter., quin (zakaj ne) igitur expergiscimini? S., experrecta nobilitas Ci., ut te ipsum serves, non expergisceris? H. Adj. pt. pf. experrēctus 3 bedeč, buden: ut sint apes experrectiores Col. Act. soobl. expergisceret: Pomp. fr.

    Opomba: Pt. pf. expergitus 3: Lucr. in pozni pisci.
  • explānō -āre -āvī -ātum (ex in plānus)

    1. docela sploščiti, zravnati, razprostreti: cortex … in denos pedes explanatus Plin. ki se razprostira.

    2. pren. razjasniti (razjasnjevati), razložiti (razlagati), razločno povedati, jasno razvi(ja)ti: Ter., cum doceo et explano Ci., plane quid sit, non intellego; explanabis igitur Ci., rem obscuram explanare interpretando Ci., hoc facilius intellegi quam explanari potest Ci.; occ.
    a) (jasno) popisati (popisovati), opisati (opisovati), razpravljati: explanandum est diligentius eorum causā, qui locum ignorant Ci., de cuius hominis moribus pauca prius explananda sunt S., explanare eam partem curationis Cels., argumentum nondum verbis explanatum Q., explanare alicuius vitia Amm.
    b) razkladati: responsa Pac. fr., carmen L.
    c) jasno, razločno izgovarjati: verba Plin. iun. Adj. pt. pf. explānātus 3, adv. jasen, razločen, natančen: explanata vocum impressio Ci. zmožnost razločnega izgovarjanja, parum explanatis vocibus sermo praeruptus Sen. ph., si fuerit os (izreka) facile, explanatum Q., explanate scriptum Gell., definire rem explanatius Ci.
  • expleō -ēre -plēvī -plētum (ex in *plēre; prim. plēnus)

    I. izpolniti, napolniti (napolnjevati), nasuti (nasipati), zasuti (zasipati): totas ceras quattuor Pl. cele štiri strani napolniti (napisati), fossam aggere, paludem cratibus atque aggere C., locum militibus C. docela zasesti, milites disponit … , ut omnem munitionem expleant C. da bi … zavzeli, explere rimas Ci., bonis explere mundum Ci., fucoque et floribus oras explent V., piscibus … ingluviem ranisque … explet V. si polni … svoj … trebuh, expletus dapibus V., oblivioso levia Massico ciboria exple H., bovem … strictis frondibus exples H. krmiš, sit numquam venter expletus Hier. prenapolnjen.

    — II. pren.

    1. izpolniti (izpolnjevati), izvršiti (izvrševati): Val. Max., Icti., munus (nalogo) Ci., vitam beatam cumulate Ci. popolnoma srečno storiti, poenas sanguine V. pokoriti se s krvjo, officium, munia Cu., mortalitatem T. = svoja leta doživeti; occ. (o času, številu, meri) dopolniti, izpolniti, dovršiti, dokončati, doseči (dosegati): Vell., Q., Vulg., expletis mensibus Ci. poet., expletum annum habeto Ci. polno leto, fatales iam nunc explevimus annos Tib. imamo za seboj, quosdam in Aetolia ducentos annos explere Plin., explere unum et tricesimum aetatis annum T., triginta septem annos explevit T. je doživel 37 let, supremum diem explere T. umreti, explere iustam muri altitudinem C. primerno višino dosegati, quinque orbes cursu V. preleteti, triginta orbes imperio V. 30 let vladati, trecentas urbes erroribus Tib. prebloditi, centurias (tribūs) non explere L. ne dobiti zadostnega števila glasov, aurum summam talenti Attici explet L. zlato je vredno cel atiški talent, copiae explent ducenta milia Cu. čet je celih 200000 mož.

    2. izpopolniti (izpopolnjevati), dopolniti, nadomestiti (nadomeščati): nautarum numerum Ci., legionem S., exercitum, deminutum patrum numerum L., id, quod deperierat C. izgubo nadomestiti, damna L. škodo popraviti, discedam, explebo numerum reddarque tenebris V. bom zopet izpopolnil število senc (= se bom vrnil).

    3. zadovoljiti, pomiriti, utešiti, utolažiti, zadostiti čemu, ugoditi čemu: Ap., me unum explere Ter. željo izpolniti meni edinemu, animum suum Ter., animos invidorum Ci., libidinem Ci., cupidinem Lucr., S. nasititi, cupiditatem L., spem L., iram Cu., sitim Ci. željo ugasiti, famem ex epulo Ci. lakoto utolažiti; z abl.: scribendo te Ci. ep., avaritiam suam pecuniā Ci., odium suum sanguine inimici Ci., odium factis dictisque L., te rapinis explevisti Ci., explere aliquem divitiis S., expleri tuendo nequit V. ne more se nagledati, nullas sibi opes esse, quibus tantum regem expleat Iust.; pesn. (podobno kakor reklo plenum esse) z gen.: animum explesse (= explevisse) iuvabit ultricis flammae V. Adj. pt. pf. explētus 3 dovršen, popoln: expleta et perfecta forma honestatis Ci., quod perfectum expletumque sit omnibus suis numeris et partibus Ci., quae natura desiderat, expleta cumulataque habere Ci., aures, quae … parum expleta desiderant Q.
  • explicō -āre (pri Ci. le) -āvī -ātum (po V. tudi) -plicui -plicitum

    1. razgubati, odvi(ja)ti, razvi(ja)ti, razgrniti (razgrinjati), razprostreti (razprostirati): ventus velum explicat Pl., explicare capillum pectine Varr., vestem, suum volumen Ci., villam pictam Ci. podobo vile, pennas O., deus (namreč v kačji podobi) explicat orbes O. se odvije, explicare funem Vitr., aliquem sagittis Lucan. po dolgem podreti = ustreliti, mare Sen. tr. pomiriti, plagas, fusos Mart.; pesn.: cenae sollicitam explicuere frontem H. so razgubale (razvedrile) … čelo, explicuit seria contractae frontis H.; pren.: explica … intellegentiam tuam Ci. razvij, napni; tudi izviti, izmota(va)ti: apes difficile se a lanis ovium explicantes Plin., navis … nullo alio modo nisi praecisis funibus se explicare potuit Dig.; pren.: si … ex his te laqueis exueris ac te … explicaris Ci., volo videre, quomodo ex his laqueis … expliceris Sen. ph.

    2. (v prostoru) širiti, razširiti (razširjati), razprostreti (razprostirati), raztegniti (raztezati): forum … usque ad atrium Libertatis explicare Ci. ep., Capua planissimo in loco explicata Ci., pampinus frondes explicat omnes V., montes Asiae nobilissimi in hoc tractu se explicant Plin., atria congestos satis explicatura clientes Stat. ki bi … klientom dajale dovolj prostora, intestina sua explicari per omnem terrarum … ambitum Suet.; pesn.: luxūs suos explicare Lucan. razpostavljati; occ.
    a) voj. razvi(ja)ti, razmestiti (razmeščati), razpostaviti (razpostavljati), razprostreti (razprostirati): legio explicat cohortes V., explicare agmen L., aciem, copias Cu., vix explicandi ordines spatium Etruscis fuit L., equites se turmatim explicare coeperunt C., ut multitudo navium explicari non posset N., ut ordo navium ad terram explicari posset L., explicare equitatum Auct. b. Afr., classem Auct. b. Alx., Vell.
    b) pesn.: natura … arida ligna explicat in flammas Lucr. razvije suhi les v plamen.

    3. (zamotane stvari) razmota(va)ti, razrešiti, urediti (urejati): pulcre ego hanc rem explicatam tibi dabo Pl., cur vos induitis in eas captiones, quas numquam explicetis? Ci., cum illius Verrucios explicabam Ci., confusum agmen explicare C.; pren.
    a) na čisto dognati, v red dajati (spraviti), urediti, opraviti, izvršiti: rationes meas, solutionem, eius negotia Ci. ep., nomen illud Ci. ep. tisti dolg plačati, res C., reliquum consilium C. preostali načrt izvršiti, fugam L., iter commode, hos quoque (elegos) Plin. iun., bellum Fl.; abs.: de hortis explica Ci. ep. glede vrta doženi stvar do jasnega.
    b) nabavo česa omogočiti, denar priskrbeti za založitev kakih stroškov: rem frumentariam Hirt. dovoz živeža olajšati, sumptūs rei militaris Auct. b. Alx., onera Suet.
    c) kaj pripraviti (pripravljati): explicatur totus adversus infelicem feminam tyrannicae crudelitatis apparatus Sen. rh.
    č) (iz kakega zamotanega, nevarnega položaja) rešiti, osvoboditi: Sicilia, quam multis undique cinctam periculis … consilii celeritate explicavit Ci., quemadmodum se explicent dicendo Ci., ut legatos, quo minus violarentur, fuga explicuerit L. epit., explicare aegrum Cels., explicitus ex longa et gravi valetudine Sen. ph., explicet se … ex hac voragine Lact.
    d) kaj nejasnega ustno ali pisno razvijati, pojasniti (pojasnjevati), razjasniti (razjasnjevati), razložiti (razlagati), razpravljati, (p)opis(ov)ati, pripovedovati: de aegritudine, de rerum natura Ci., de scorpionibus et catapultis Vitr.; večinoma z acc. rei: causam, crimen, verbum, eius temporis rationem, omnia vitia atque peccata filii, res gestas narrando Ci., summorum oratorum Graecas orationes Ci. prosto prevesti, res N., eorum vitas multis milibus versuum explicarunt N., ut ea explicem, quae exorsus sum N., funera fando explicare V.; v pass.: vita ab initio ad hoc tempus explicata Ci., explicatis consiliis L.; redkeje z acc. personae: imperatores (= vitas imperatorum) N.; z odvisnim vprašanjem: Acc. fr., quale sit, explicabo Ci., ut explicarem, quid esset optimum factu Ci., ut explicemus, quae sint materiae Q.; brezos.: eo loco explicitum est Cels. Od tod adj. pt. pf.

    1. explicātus 3 adv.
    a) urejen, uravnan: provincia … apta explicataque Ci.
    b) jasen, razločen: in causa facili atque explicata Ci., litterae tuae, quibus nihil potest esse explicatius Ci. ep., explicate dicere de aliqua re Ci., explicatissima responsa Aug.

    2. explicitus 3 brez težave izvedljiv, lahko izvedljiv, lahek: ex propositis consiliis duobus explicitius videbatur Ilerdam reverti C.
  • exprimō -ere -pressī -pressum (ex in premere)

    I.

    1. iztisniti (iztiskati), iztlačiti, izgnesti, izže(ma)ti, ože(ma)ti: lacrimulam oculos terendo Ter., nubium conflictu ardor expressus Ci., expressus salsus de corpore sudor Lucr., liquor exprimitur per densa foramina O., Venus madidas exprimit imbre comas O., sucus ex sesama expressus Cu., suco expresso semini Plin., exprimere spongiam Cels., nasum Mart. usekniti se, sucina solis radiis expressa T., (Epicharis) vinclo fasciae … spiritum expressit T. si je sapo „iztisnila“ = se je obesila; occ.
    a) kvišku pognati (poganjati), (po)vzdigniti, zvišati: quantum has (turres) cotidianus agger (nasipavanje) expresserat C., Appias expressis aëra pulsat aquis O. brizga vodo v zrak, exprimere aquam in altum Plin., ali in altitudinem summi clivi Vitr., si vertices isti terrena ex humili in altum exprimere possent Sen. ph.
    b) besede krepko iz grla iztiskati = (jasno) izgovoriti (izgovarjati): nolo exprimi litteras putidius Ci., septimo anno lingua sermonem exprimit Q., exprimere verba ore libero Q., quamquam soni verba non exprimunt Q.

    2. pren. iz koga kaj izsiliti (izsiljevati), prisiliti (prisiljevati), iz koga kaj izvleči, spraviti, komu kaj izsiliti: exprimere pecuniam Ci., Suet., nummos ab aliquo blanditiis Ci. izmamiti, nihil ab egentibus, laudem ab invitis, ab eis tantum exprimi frumentum, nihil dolore expressum, dictum per dolorem expressum, decretum officio expressum Ci., quam (legem) … ex natura ipsa … expressimus Ci., cur tu in iudicio exprimis, quod non fit in campo? Ci., exprimere vocem C., eam coronam amor, non vis expresserat N., utilitas expressit nomina rerum Lucr., deditio necessitate expressa L., exprimere alicui confessionem L., Sen. ph., Suet., exprimere laetitiam Auct. b. Alx., veritatem Cu., tantum ab aliquo, quantum concupierat Sen. rh., risum magis quam gemitum Plin. iun.; s finalnim stavkom: expressi, ut conficere se tabulas negaret Ci., expressit tandem, ut … operam polliceretur Cu.

    — II.

    1. kiparsko upodobiti (upodabljati): expressa in cera imago Pl., faber … ungues exprimet H., expressi vultus per ahenea signa H., exprimere simulacra ex auro Cu., litteras Cu. po vosku pisati, imaginem hominis gypso e facie ipsa Plin., arma casus tuos expressa Val. Fl. ki so na njem tvoje nezgode upodobljene, tako tudi: ara casus suos in marmore expressa T.; pesn.: pictura concubitus varios Venerisque figuras exprimens O; ret.: cuius (athletae) lacertos exercitatio expressit Q. je napravila v oči bijoče, veste … singulos artus exprimente T.

    2. pren.
    a) posnemajoč upodobiti (upodabljati), posne(ma)ti: oratorem imitando effingere atque exprimere Ci., exprimere alicuius vitam et consuetudinem Ci., expressa imago vitae Ci., N., liberalitate vitam patris expresserat filius Ci., virtutum nostrarum effigies expressa Ci., in Maeandri persona esse expressam speciem civitatis Ci., vitia imitatione ex aliquo expressa Ci., litterae lituraeque omnes adsimulatae et expressae Ci., exprimere solitos incessus vultumque sonumque loquendi O., incessum alicuius Sen. ph.; occ. α) preložiti (prelagati), prevesti (prevajati): verbum de verbo Ter., ali verbum e verbo Ci. dobesedno, fabellas Latinas ad verbum (dobesedno) a Graecis expressas non inviti legunt Ci., κατάληψις verbum verbo exprimentes comprehensionem dicemus Ci., ut Latine uno verbo exprimi non possit Ci., si modo id exprimere Latine potuero Ci., aliquid aemulari Latine et exprimere Plin. iun. β) (z besedami) izraziti (izražati), razločno (jasno) določiti (določati): haec verba non satis exprimunt fideicommissum Dig.
    b) izraziti (izražati) = (p)opis(ov)ati, pripovedovati, povedati, natančno razložiti (razlagati), predočiti (predočevati): exprimere atque effingere verbis corporis cuiusquam formam Corn., mores alicuius oratione Ci., dicendo sensa exprimere posse Ci., exprimere intimos sensus civitatis Ci., omnīs hominis libidines, stupra, adulteria delicatissimis versibus expressit Ci., Charybdim poëtae exprimunt Ci., in Platonis libris omnibus fere Socrates exprimitur Ci., multas nobis imagines fortissimorum virorum expressas scriptores Graeci et Latini reliquerunt Ci., Mithridaticum bellum magnum atque difficile totum ab hoc expressum est Ci., aeque efficaciter odium fraternum hac sententia exprimere Sen. rh. — Skladi: z odvisnim vprašanjem: qui … dicat diligenter oportere exprimi, quae vis subiecta sit vocibus Ci., quam fuerit eventus exitiabilis, vix verbis exprimi potest Vell., exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus Plin. iun.; z ACI (v zvezi z glag. dicere): nemo … superiorum non modo expresserat, sed ne dixerat quidem posse hominem nihil opinari Ci. (Tusc. disp. I, 26, 65) Od tod adj. pt. pf. expressus 3, adv. -ē,

    1. krepko (iz grla) iztisnjen, razločen: litterae neque expressae neque oppressae Ci. niti razločne niti pogoltnjene, verba expressa, sermo expressior Q., expressior loquacitas Plin., ut ea (R littera) a nullo expressius efferretur Val. Max.

    2. izrazit, razvit: species deorum, quae habeat … nihil expressi Ci., corpora … lacertis expressa sunt Q. mišičasta, omnibus membris expressus infans Q.

    3. pren. izrazit, jasen, nazoren, natančen, določen, razločen: iustitiae expressa effigies, expressa sceleris vestigia, non expressa signa, sed adumbrata virtutum Ci., haec profecto vides, quanto expressiora … futura sint Ci., expresse conscripta ponere oportet exempla Corn., quid ad exemplar antiquitatis expressius? Plin. iun., expresse dicere Plin. iun., quod ipsum expressius hoc versu Hesiodus significavit Col., ut expressius dicam ali dicatur Aug., expressius continere Cod. I.
  • exprōmō -ere -prōmpsī -prōmptum (decomp. iz ex, prō in emō)

    1. poseči po čem in docela na dan spraviti: heminas octo in urceum Pl. izliti, longa oratio est expromenda? Ci., expromere omnes apparatus supplicii L.; od tod: supplicia in civīs Romanos expromere Ci. uporabiti (uporabljati), expromere cibos Plin.; pesn.: expromere querelas Cat. ali maestas voces V. ali veras voces Lucan. oglasiti se.

    2. pren. na dan dati, očitno napraviti, dejansko razode(va)ti, (po)kazati: exprome benignum ex tete ingenium Pl., vel hilarissimum convivam hinc indidem expromam tibi Pl., quoniam in meo inimico crudelitatem exprompsisti tuam Ci., quorum omnis industria vitae … in antelucanis cenis expromitur Ci., in qua (causa) vis eloquentiae possit expromi Ci.; occ. (z besedami) razode(va)ti, jasno razložiti (razlagati), naznaniti (naznanjati), povedati: apud quem expromere omnia mea occulta … audeam Ter., expromere tantam causam oratione Ci., istas leges de religione Ci., si quae dici possunt, coner expromere Ci., expromere sensūs Lucr., causas O., causas et ordinem belli L., sententiam (nasvet) T.; z ACI: expromit repertum (esse) in agro suo specum T.; z odvisnim vprašanjem: quanta vis sit eius (eloquentiae), expromere Ci., expromerent, quid sentirent L., quid sentirent, expromere iubet Cu. Od tod adj. pt. pf. exprōmptus 3 takoj pripravljen: malitia atque astutia Ter.
  • exsistō in existō -ere -stitī (extitī)

    I. intr.

    1. izstopiti (izstopati), nastopiti (nastopati), vstati: conaris hoc dicere neminem exstitisse, qui Quinctium defenderet Ci. da ni nihče nastopil, reliqua, quibus (za kar) domini non exstitere L. Od kod? z abl: spelunca, qua Ditem patrem ferunt repente … exstitisse Ci., exsistere mediā alvo O.; s praep.: ab ara, de terra, ex arvis Ci., ab inferis L.

    2. occ.
    a) na dan (na vrh) priti (prihajati), pokazati se, prikazati se: equus submersus voraginibus non exstitit Ci., in media ferme urbe armati terrā (iz podkopa) exsistebant Cu.
    b) voj. prodreti, planiti iz … : qui signo dato omnes e latebris exsisterent L., exsistere ex collibus primis Auct. b. Afr.
    c) (nastajajoč) vzdigniti (vzdigati) se, pojaviti (pojavljati) se, nasta(ja)ti, roditi se: a media fronte inter aures unum cornu exsistit C., palma … ex pavimento exstitisse ostendebatur C., existere terris Lucr. (o živalih), stercore de taetro Lucr. (o črvih); pren.: scriptum est … vocem ab aede Iunonis extitisse Ci. da se je oglasilo, fons exsistit L., O. izvira.

    3. pren.
    a) nasta(ja)ti, posta(ja)ti, nastopiti, bi(va)ti: lacum repente exstitisse Ci., ut illa flamma divinitus exstitisse videatur Ci., magna … in ipsis operibus flamma exstitit Hirt., intolerabilis aestus exsistit, acrior flatus exsistit Cu., discidium exstiterat, bellum exsistit ex Sicilia, ex luxuria exsistat avaritia necesse est, in qua (tertia parte animi) irarum existit ardor, exsistit autem hoc loco quaestio subdifficilis, nisi Ilias illa extitisset Ci., exsistit motus, tanta malacia repente exstitit, magna inter eos controversia exsistit, plerumque in calamitate ex amicis inimici exsistunt C., nihil exstitit nobilius N., ne qua vis exsisteret N., exstitit externum bellum L., tumultus Suet.; z dat.: dictis captivorum fides exstitit L. izpovedi so … se potrdile (= uresničile), promisso fides exstitit Cu. kar je obljubil, je tudi izpolnil. V logičnem pf. = biti: si extitisset in rege fides Cu. ko bi bila. S predik. določilom α) v nom.: ego huic causae patronus extiti Ci., harum rerum Torquatus particeps exstitit Ci. je postal, timeo, ne in eum exsistam crudelior Ci. ep., magnus omnium iudicio vir exstitit N. se je izkazal velikega moža, in praetura novarum tabularum auctor exstitit Vell., omnium in litteris studiorum antiquissima musice exstitit Q., exstiterat quidam Scribonianum se ferens T. ki se je oznanjal za Skribonijana, tam civilis erga quosdam amicos exstitit Eutr. β) s predik. abl. qualitatis: cuius pater singulari exstitit fide Ci. je bil, qui primi consilio praestanti exstiterunt Ci. so bili. Z relat. finalnim stavkom: deinde alius exsistet, qui … Ci., solum qui piacula exigeret exstitisse Iust.
    b) iz česa (logično) izhajati, slediti (s posledičnim ut ali ACI): exsistit illud, ut amici per se expetendi sint Ci., ex quo exsistet, ut de nihilo quippiam fiat Ci., exsistit illud, multa esse probabilia, quae … Ci.

    — II. trans. kaj na svetlo postaviti: suum sibi exsistendo principium Aug.
  • exsolvō (exolvō) -ere -solvī -solūtum (decomp.)

    I.

    1. odvezati, razvezati, odpreti: restim, cistulam Pl., nexūs Lucr., glaciem Lucr. raztopiti, venas T. ali bracchia ferro T. odpreti, prerezati si žile, alvus exsoluta T. odprto telo, driska, exsolvere amictūs Stat.

    2. pren.
    a) razvozlati, razmotati, (raz)rešiti, odpraviti, pregnati: nodum huius erroris L. vozel te negotovosti (raz)rešiti, exsoluti plerique legis nexus T., vinclis exsolutis T.; exsoluisse (= exsolvisse) famem O., exsolvere metūs Lucan., pudorem Stat., obsidium T. ukiniti, končati.
    b) razložiti, razjasniti: exsolvere nobis, quare … Lucr.

    — II.

    1. rešiti (reševati) česa: iube sis me exsolvi cito Pl., vinculis exolutus Suet., exsolvere sese omnibus e nervis Lucr., paulatim exsolvit se corpore V., exsolutum a latere pugionem reddebat T.; pren. (z abl.): česa oprostiti, rešiti, osvoboditi: illas errore et te simul suspicione exsolves Ter., exsolvere se occupationibus Ci., facile me vituperatione exsolveritis Ci., artis religionum animum nodis exsolvere Lucr., exsoluti religione animi L., exsolvere plebem aere alieno L., nexos L. epit., me exsolvite curis V., exsolvere se voto Petr., Iturium poenā exsolvere, custode exsolutus T., aliquem sollicitudine Plin. iun.

    2.
    a) poslovno plačati, izplačati, poplačati: pretium Pl., nomina mea Ci. ep., stipendium praeteritum L., ali stipendia pluribus retro debita Lamp. zaostalo mezdo, mercedem decurioni, legata, domuum et insularum pretia T., aes alienum PLin. iun., dotem uxori Aur.
    b) pren. (kaj dolžnega, obljubljenega) dopolniti, izpolniti: vota Pl., nec exsolvit id, quod promiserat Ci., exsolvere recte factis gratiam L. ali grates T., fidem L., Plin. iun. besedo držati, ius iurandum L., praemia poenasque L. razdeliti (razdeljevati), poenas morte T. s smrtjo plačati, poenas male consultorum Vell. kazen trpeti, culpam T. izbrisati, poravnati, beneficia T. (po)vrniti, promissum suum T.
  • exsorbeō (exorbeō) -ēre -sorbuī in (redko) -sorpsī (—)

    1. docela izsrka(va)ti, posrka(va)ti, vsrka(va)ti, vsesa(va)ti, izpiti, popiti: gustaras civilem sanguinem vel potius exsorbueras Ci., vestis sanguinem exsorbuit Ci., exsorbere ova Plin.; pesn.: (striges) pectora exsorbent avidis infantia linguis O.

    2. pren. pogoltniti, požreti: flumen multas arbores cum magna soli parte exsorbuit Cu. je požrla = je odtrgala, izpodnesla; occ.: animam amborum exsorbebo Pl. bom izgnal, quantas iste Byzantiorum praedas exsorbuit? Ci. je požrl = si je prisvojil, multorum … difficultatem exorbuit Ci. mnogih trmo je okusil = je izkusil, cum tot congiaria principum et ingens Capitolii vectigal singulis comissationibus exsorpsisset Sen. ph. je bil požrl = potratil, viros (sc. concubitu) exsorbere Iuv. možem moč izpiti = oslabiti jih.
  • exspīrō (expīrō) -āre -āvī -ātum

    1. izpih(ov)ati, izpuha(va)ti, puhati iz … , izdihniti (izdihavati)
    a) trans.: de corpore odorem expirans acrem, sanguinis exspirans de pectore flumen Lucr., exspirare flammam, flammas V., colorem Plin. izgubiti, sonos per saxa Sil.; o umirajočih: exspirare auras O., animam V., O., Gell., animas V., animā nondum exspiratā Auct. b. Afr.
    b) intr. (večinoma pesn.): necessest … ignis corpora … exspirare foras ali ut Aetnae expirent ignes Lucr. puhnejo, exspirant vermes Lucr. prihajajo na dan, vis fera ventorum … exspirare aliquā cupiens O. izhlapeti, unguenta expirant Plin. se izdišijo, expirat halitus Averni Val. Fl.; pren.: irae pectoris exspirant Cat. jeza izbruhne.

    2. occ. (intr.) izdihniti (izdihovati), namreč dušo, preminiti, umreti (umirati): calcibus atram tundit humum exspirans, exspirans Accam … adloquitur V., ubi perire iussus exspiravero H., exspirare inter primam curationem, inter verbera, in pugna et in acie L., rescisso vulnere exspiravit L. epit., nuntiatā fratris repulsā in petitione consulatus ilico exspiravit Val. Max., effuso cerebro exspiravit Vell., saucii subinde exspirabant Cu., tradidit infantem et exspiravit Sen. rh., gaudio exspiravit Plin., exspirare super corpus viri Petr.

    3. pren.
    a) (po)giniti, miniti, prestati = nehati, preiti: si ego morerer, mecum exspiratura res publica erat? L., ne res publica exspiraret, effecit Val. Max., Sophroniscum Socrates exspirare non patitur Sen. ph. v pozabo priti, exspirante iam libertate Plin. iun.
    b) jur. miniti, prestati, veljavnost (moč) izgubiti: prior obligatio exspirat, criminis causa exspirat Dig.
  • exspoliō (expoliō) -āre -āvī -ātum

    1. (popolnoma) sleči: se exspoliare tunīcā Aug. sleči si tuniko.

    2. (dočista) opleniti, oropati, rešiti koga česa, (od)vzeti (odtegniti) komu kaj: improbis sese artibus Pl., urbem Ci.; pren. z abl.: exercitu et provinciā Pompeium Ci. ep., eam (virtutem) rerum selectione Ci., isto bono exspoliari potes Ci., nolite hos vestro auxilio exspoliare, qui … C. Depon. soobl. exspolior -ārī: Quadr. ap. Non.
  • exstīnctiō (extīnctiō) -ōnis, f (ex[s]tinguere)

    1. ugašenje: ignis, luminis Boet.

    2. pren. uničenje: Ambr., Aug., si supremus ille dies non extinctionem … adfert loci Ci.