colōnia -ae, f (colōnus)
1. kmetija, pristava, zakupno (v zakup vzeto) zemljišče ali posestvo: Paul. (Dig.), vilicus coloniae suae terminos egredi non debet Col., villae vel aliae coloniae Ulp. (Dig.).
2. naselbina, naselje, selišče: L., Cu. idr., ne in Ianiculo coloniam constituatis Ci., decemviri colonos deducant in colonias Ci., (Cimon Amphipolim) decem milia Atheniensium in coloniam misit N. kot naselnike, da bi se naselili; šalj. bivališče, stanišče: ut commutet coloniam Pl., ut importem in coloniam hunc auspicio commeatum Pl.; Pseudolum facere ut det nomen ad Molas (gen.) coloniam Pl. da se mora dati vpisati za naselnika pri Moli (mlinski boginji) = da bo za kazen poslan v mlin.
3. met. naselniki, naseljenstvo: coloniam mittere in locum Ci., colonias deducere novas Ci. novo množico izseljencev (s Kapitolijskega griča) peljati = novo naselbino ustanoviti. Od tod pogosto kot mestno ime Colōnia -ae, f Kolonija; poseb. Colōnia Agrippinēnsis ob Renu, Agripinska Kolonija (zdaj Köln): T.
Zadetki iskanja
- columna -ae, f (prim. celsus)
I.
1. steber, stolp (kot podpornik ali okras poslopja): V., H., Vitr. idr., lapidea Varr., ahenea, marmorea Ci., lignea L., templa innixa columnis O.; šalj.: ecce autem aedificat; columnam mento suffigit suo Pl. o človeku, ki si med premišljevanjem z roko podpira brado; preg.: incurristi amens in columnam Ci. butnil si … z glavo ob zid.
2. occ. prosto stoječ steber,
a) častni steber, obelisk: α) c. Maenii Plin., nav. c. Maenia ali samo columna Ci., Plin., Porph. Menijev steber, postavljen l. 338 na rimskem forumu na čast Gaju Meniju, ki je z L. Furijem Kamilom premagal Latine; ob tem stebru so izrekali svoje sodbe tresviri capitales zločincem in dolžnikom, ki so zamujali s plačilom: ad columnam Maeniam reus Ci., od tod: ne ad columnam adhaeresceret Ci. da ne bi obvisel ob (Menijevem) stebru = da bi odšel brez sramote, ad columnam pervenire Ci. β) columna rostrāta z ladijskimi rilci okrašeni steber, postavljen na čast Gaju Duiliju, ki je l. 260 premagal Kartažane v pomorski bitki pri Milah: Q. γ) columna Iulii Caesaris: Ci., Suet.
b) knjižni steber, na katerem so založniki naznanjali prodajana ali pravkar izšla dela: mediocribus esse poëtis … non concessere columnae H.
c) geogr. ime α) Herculis columnae Herkulova stebra (= predgorji Calpe v Evropi in Abyla v Afriki) ob Gadskem prelivu (gibraltarski morski ožini): Cu., Mel., Plin.; imenujeta se tudi Gaditanae columnae Gadska stebra: Ap.; pesn. po analogiji Protei columnae Protejeva stebra = otok Faros in egiptovska obala, obenem = vzhodne meje sveta: V. β) superesse adhuc Herculis columnas fama vulgavit T. (Germ. 34) = Sund med Dansko in Švedsko (ali pa Irminov stolp ali morske čeri po drugih). γ) c. Rhegia Regijski steber = skrajni jugozahodni italski rt pri Regiju: Mel., Plin.
3. pren. steber = podpora, zaslomba: ne … proruas stantem columnam H. trdno stoječega stebra moči (= Avgusta), te, columnam virtutum Sid., esto columna tu piis semper et ancora nobis Paul. Nol. —
II. pren. o stebrastih stvareh,
1. steber: c. ignis Sen. ph., Hier., Vulg. ognjeni steber, c. nubis Ambr., Vulg. oblačni steber, c. ignis et nubis Vulg., c. fumi Vulg. dimni steber.
2. vodni stolp, vodna troba, morski smrk: Plin., in mare de caelo tamquam demissa columna Lucr.
3. moško spolovilo: Mart. (VI, 49, 3 in XI, 51, 1).
4. c. narium nosnica = nosna kost: Isid. - comes -itis, m f (cum in īre)
1. spremljevalec, spremljevalka, tovariš, tovarišica; kot masc.: Ter., Lucr., Cat., Plin. idr., absolve me … , ne comites morer Pl., dixit hoc comes P. Clodii, C. Clodius Ci., aliquem comitem alicui adiungere Ci., adiunctis de suis comitibus locum tutum reliquit N., dare (alicui) comitem Cu., aliquem L. ali sese comitem alicui addere V., esse comitem alicui O., comitem (sc. se) negare O. ne hoteti iti s kom, ibimus, o socii comitesque H.; z gen.: c. fugae (na begu) Ci. ep., L., Vell., Sen. tr., Suet., victoriae (tovariš pri zmagi) C., Suet., si nemo tantae virtutis exstitisset comes L. ko se ne bi bil niti eden ponudil za spremljevalca pri njegovem velikem dejanju, c. calamitatis, furoris, honoris Ci., fatorum V., exsilii Mart. v pregnanstvu; z dat.: aliquem comitem habere consiliis suis Pl.; z in in abl.: comitem in ulciscendis quibusdam se praebere Ci. ep. Kot fem.: comitemne sororem sprevisti moriens? V., his Laodamia it comes V., iuro … me tibi venturam comitem O., data sum comes inculpata Minervae O., nec (Fides) comitem (sc. se) abnegat H. in ne odreka spremstva onim, ki … O neživih subj. (pren.): Pl., Lucr., Plin., ira et metus et reliqui motus animi, comites superiorum Ci., furor sceleris comes Ci., pacis est comes otiique socia … eloquentia Ci., invidia gloriae comes N., eminentis fortunae comes invidia Vell., culpam poena (Poena) premit comes H. krivdi je kazen za petami, grammatice dulcis secretorum c. Q.
2. occ.
a) spremljevalec = voditelj, učitelj: pater Aeneas … custodem ad sese comitemque impubis Iuli Epytiden vocat V., Philippus (medicus) Alexandro comes et custos salutis datus Cu., haec iterent comites praecepta senesque paterni Stat., comes et rector eius (= privigni Gai) Suet.
b) spremljevalec = eden iz spremstva, nav. pl. = spremstvo: comes scribaque Neronis H., sequebatur raeda cum lenonibus, comites nequissimi Ci., comites Graeculi, quocumque ibat Ci., comitum coetus Cat.; poseb. spremstvo oblastnikov, zlasti pretorja v provinci: comites magistratuum, praetoris Ci., quorum comes in provincia fuit Suet. V cesarski dobi cesarski dvor, dvor cesarskih princev: inter comites Neronis Suet., comites a se removere Suet.; v bizantinski dobi je comes dvorni ali državni uradnik ali častnik: Icti., c. stabuli Cod. Th. dvorni konjar, vrhovni konjušnik, comes rei castrensi praefuit per Africam Amm. kot general. - comitō -āre -āvī -ātum (comes) iti s kom, spremiti (spremljati) koga: Lucr., Pr., Sen. ph. idr., Pirithoum Theseus Stygias comitavit ad umbras O., magna comitante caterva O.; v pass.: ingenio meo comitor O. spremlja me, vodi me. V klas. prozi le pt. pf. comitātus 3 spremljan; abs.: Q., bene c., parum c. Ci. z velikim, z majhnim spremstvom; komp.: Plin., Ap., puero et uno esset comitatior Ci.; z abl.: Cu., Sen. tr., T. idr., mulier alienis viris comitata Ci., ipse uno graditur comitatus Achate V., Iliadum turbā et Phrygiis comitata ministris V., militibus venio comitatus O., comitata dolore Tib. — Pogosteje dep. comitor -ārī -ātus sum
1. pridružiti se kot spremljevalec, (po)spremiti, spremljati; z acc.: Sil., Stat., Gell., comitati eos ex civitate excessere C., c. matrem Lucr., nautas fugā, hostiam V., patrem Cu., Suet., aliquem in exsilium Suet.; z notranjim obj.: ille meum comitatus iter V. ki me je spremljal na svoji poti, qui supremum comitentur honorem V. ki naj bi mu kot pogrebci izkazali zadnjo čast; podobno: cum (apes) defunctas progerunt funerantiumque more comitantur exequias Plin.; abs.: Mart., Sil., Plin. iun., Suet. idr., lanigerae comitantur oves (sc. Polyphemum) V., sex milia Dalmatarum, recens delectus, comitabantur T.; pren.: nubere non comitante deo Pr. brez spremstva = brez privoljenja boga (Himeneja).
2. occ. spremiti (spremljati) koga k zadnjemu počitku, iti v sprevodu za mrtvecem: iuvenem exanimum V., elatus est … comitantibus omnibus bonis N.
3. pren. (o neživih) subj. spremljati, združen biti, spojen biti: comitatur atrem decor Q.; z dat.: illi … prospera fortuna comitata est Ci. mu je stala ob strani, tardis mentibus virtus non facile comitatur Ci.; abs.: etiamsi nulla comitetur infamia Ci., revocatus est comitante opinione T. pri tem pa je šla govorica … - commeō -āre -āvī -ātum shajati se, stekati se, odhajati in prihajati, potovati, (sem ter tja) hoditi, iti svojo pot, zahajati,
1. o bitjih
a) (o ljudeh): Pl., Ter., Plin. iun. idr., insula Delos, quo omnes undique cum mercibus atque oneribus commeabant Ci. kamor so prihajali, ad eos mercatores commeant C., illa via, quā omnes commeabant N., legatos commeare ultro citroque L., inter Veios Romamque nuntios commeare L., c. per hunc pontem ultro citroque Suet., c. invicem T.; v pass. brezos.: ut eā (viā) publice iretur, commearetur Ulp. (Dig.).
b) (o živalih): Varr., Iust., thynnis non commeantibus Plin., per maria terrasque c. Plin. (o pticah selivkah), in alienos fines non c. Plin. (o jelenih).
c) pren. (o poosebljenih abstr. pojmih): cuius in hortos … libidines omnium commearent Ci.
2. o stvareh
a) (o ladjah in vozovih) (do)pluti, križariti po morju, voziti (se): Suet., navis, quae ad ea furta, quae reliquisses, commearet Ci. ki bi dospela do … , quadrigae inter se concurrentes sine periculo commeare dicuntur Cu. da se morejo druga ob drugi mimo voziti, libero mari c. Cu.
b) (o bojnih napravah): nam illaec catapultae ad me crebro commeant Pl.
c) (o vodovodu): per quorum praedia ductus (aquae) commeat Cod. Th. teče.
č) (o svetovih, nebesnih telesih) premikati se, gibati se: sursum deorsum Ci., ultro citroque Plin.; pren.: animum esse per naturam rerum omnem intentum et commeantem Ci.
d) (o rastlinah): in alienas terras non c. Plin. ne dati se presaditi.
e) (o pismih in dogovorih) prihajati: crebro illius litterae ab aliis ad nos commeant Ci. ep., posse eodem Flacco internuntio sermones commeare T. s posredovanjem … se morejo dogovori sem ter tja nositi.
f) (o dihanju, glasu) prihajati in izhajati (odhajati): eadem (anima) commeabat recens assidue Plin., hanc (gulam) per vices operit, cum spiritus tantum ac vox commeat Plin., per alteram autem fistulam … spiritum a summo ore in pulmonem … commeare Gell.
g) (o duši) preseliti (preseljevati) se: animas de corporibus in aliorum animalium corpora commeare Lact., animas in alia nova corpora saepius commeare Min. - comminīscor -scī -mentus sum (prim. meminī, mēns)
1. priklicati si kaj v spomin, spomniti (spominjati) se česa, domisliti se: age, comminiscere ergo Pl., iam commentu's? Pl.
2. izmisliti (izmišljati) si kaj, izumiti (izumljati), iznajti: Mel., Epicurus monogrammos deos … commentus est Ci., c. vectigal L., Suet., litteras Suet.
3. (v slabem pomenu) kaj neresničnega izmisliti (izmišljati) si, namisliti (namišljati), zlagati se; abs.: confingere et c. Corn.; z acc.: Ter., Dig., mendacium Pl., quid comminiscar? Ci. ep., c. crimen ex re fortuita L., tantum scelus Q.; z odvisnim vprašanjem: Pl. Od tod pt. pf. s pass. pomenom commentus 3 izmišljen, namišljen, zlagan: gemitus ficti commentaque funera O., c. sacra O. na laži sloneča, fraus Icti. Od tod subst. commentum -ī, n izmišljotina,
1. izmislek, domislica, izum, iznajdba: Ter., Suet., Iust., opinionum commenta delet dies Ci., id vectigal … alterum commentum L., sine aliquo commento miraculi L. ne da bi se izmislilo kaj čudežnega.
2. occ.
a) namislek, naklep, nasnova, zvijača, prevara: novum et insigne c. Fl., commenta nefanda Iust., callidum c. Ulp. (Dig.)
b) kot govorna podoba domislica: Visellius ap. Q.
3. izmišljotina, laž: milia rumorum commenta O., commenta retexit O. - committō -ere -mīsī -missum skupaj da(ja)ti
I.
1. stakniti (stikati), zložiti (zlagati), strniti (strinjati), (z)vezati, (z)družiti: ea terra maria, quae nunc dividit, committeret, nisi … Cu., c. opera L., commissis mālis C. zvezavši gredi, plagarum orae committuntur Cels. se strnejo; z dat.: moles urbem continenti committit Cu. veže s … , vir equo commissus O. = Kentaver; pren.: c. ea, quae natura videtur diremisse Cu., nondum commissa inter se munimenta L., (Iuppiter) commisit duas noctes O.; med.: Hydaspes amnis Acesini committitur Cu. se združuje z … , pistrix delphinum caudas utero commissa luporum V. pošast z delfinjimi repi, zraslimi na trebušju morskih psov, commissa in unum crura O. zrasli, toda: dextram dextrae c. O. roko v roko položiti.
2. occ. (z zunanjim obj.)
a) k boju zgrniti (zgrinjati), v boj spustiti (spuščati), k boju izz(i)vati, na boj (vz)dražiti koga: infirmas legiones postibus committere non audebat Hirt., pugiles Latinos cum Graecis c., aequales inter se c. Suet., acies commissas solvere Pr.; pesn.: manum c. Teucris V. „roko na Tevkre položiti“ = napasti Tevkre.
b) vzporediti (vzporejati), primerjati: sua scripta antiquae Corinnae Pr., vates Iuv.
3. (s proleptičnim obj.) priče(nja)ti, zače(nja)ti, prirediti (prirejati); voj.: Caesar suos cohortatus proelium commisit C. je pričel boj, se je spustil v bitko, equites nostri cum hostium equitatu proelium commiserunt C. so se udarili s … , commissum erat proelium inter Macedones Ariosque Cu., c. certamen, bellum L. ali obsidionem Cu., infausto committitur omine pugna V.; sinekdoha tudi o nadaljevanju boja: pugna cum rege commissa est Ci. se je bíla; abs. = udariti se, bojevati se: priusquam committeretur Suet. pred začetkom boja, parva manu cum copiosissimo hoste Eutr.; pren. v nevojaškem pomenu: longo intervallo iudicium hoc primum committitur Ci. se drži ta sodba, c. rixam L., tuba commissos canit ludos V. naznanja pričetek iger, fausto committitur omine sermo O., c. agona musicum Suet. prirediti glasbeno tekmovanje.
4. kaj nedopustnega poče(nja)ti, storiti, delati, kaj zagrešiti, zakriviti, abs. = pregrešiti se, biti kriv: Luc. ap. Non., Suet., Icti., multa antea commissa maleficia Ci., tanto scelere commisso Ci., qui tantum facinus commiserunt Ci., c. delictum maius C., facinora S., fraudem H., caedem O., caedes, nefas Cu., incestum cum filia Q., quid Aristides commisisset N., neque a se commissum esse (sc. quidquam), quare timeret C. da ni nič takega zakrivil, zaradi česar bi se mu bilo bati, multa enim et in deos et in homines impie nefarieque commisit Ci., quid meus Aeneas in te committere tantum, quid Troes potuere … ? V., quod secus a me erga te commissum videretur Ci. ep., quae Philippi … bello … adversus populum Romanum commisissent L., c. adversus testamentum Dig., contra legem Ci. ali contra leges Dig. protizakonito (nezakonito) ravnati, c. in legem Iuliam Dig. pregrešiti se zoper … , c. lege censoria Varr. ali lege de sicariis Q. prekršiti zakon … ; čisto abs.: nemo enim committeret Ci., cum verisimile erit aliquem commisisse Ci.
5. pogosto s finalnim stavkom zakriviti, povod da(ja)ti, privesti do tega, da … , napeljati tako, da … : Pl., Ter., Luc. ap. Non., committis, ut verum esse videatur Ci., neque committebant, ut ingrati existimarentur Ci. in niso dajali povoda, ne committeret, ut is locus … ex calamitate populi Romani … nomen caperet C., quos commisimus, ut quisquam ex Cannensi acie miles Romanus superesset L.; pesn. in poklas. z inf.: committit saepe repelli O., non committunt scamna facere Col.
6.
a) storiti, da kako pravno ali pogodbeno določilo pride v veljavo, tako določilo izpolniti (izpolnjevati), (iz)vršiti, uresničiti (uresničevati): distulit in seram commissa piacula mortem V. poravnavo storjenih pregreh, sponsio commissa L. prevzeto poroštvo, c. edictum, stipulationem Icti. izvršitev odredbe … dognati, stipulatio (cautio) committitur Icti. dobiva veljavo, dies committendi Icti. dan zapadlosti (dospelosti); pren.: hunc ego devotionem capitis mei convictam esse et commissam putabo Ci. in da je nastopil čas njegove izpolnitve, discrimen omne c. Q.
b) zaslužiti kazen, zapasti (zapadati) kaj ali čemu: ut illam multam non commiserit Ci., poenam octupli commissam non persequebantur Ci., praedia committuntur in publicum Dig. se zasežejo; od tod pt. pf. commissus 3 zapa(de)l: hypothecae commissae Ci., hereditatem Veneri Erycinae commissam esse dixerunt Ci., hanc fiduciam (nepremičninska zastava, hipoteka) commissam esse dicis Ci. —
II.
1. preda(ja)ti, da(ja)ti, izročiti (izročati), prepustiti (prepuščati), zaupa(va)ti, poveriti (poverjati): alicui filiam, liberos suos Ter., gnatam suam alicui uxorem Ter., Africam Varo Ci., iurato aliorum tabellas Ci., locum, bella alicui Ci., imperium alicui N., aliquem fidei potestatique alicuius Ci., aliquem fidei tutelaeque alicuius Cu., salutem suam alicuius fidei Cu., gens … externo commissa duci V., c. semina sulcis V., terrae semina Tib., semen solo Col., collum tonsori Ci., caput tonsori H., qui … commisit pelago ratem H., c. iudici litem Petr., quaedam domestica litteris non c. Ci., c. mihi urbem tuendam Ci. poveriti obrambo mesta, alicui aliquem alendum O.; pogosto refl.: se alicui c. Ci. zaupati se komu, quis navigavit, qui non se mortis periculo committeret Ci. ne da bi se podajal v smrtno nevarnost, semel se ludis commisit Ci. si je upal iti gledat igre, si me huic itineri commisero Ci. če si bom drznil nastopiti to potovanje, c. se urbi Ci. upati si v mesto, se nocti ac solitudini C. upati si iti v noč … , se longius a portibus C., se nusquam proelio L., sese ponto V. upati si na morje, se in populi conspectum Ci. upati si v javnost, se in senatum Ci., se in aciem (v boj) L.; pren.: se civilibus fluctibus c. N. prepustiti se valovom političnega življenja.
2. occ.
a) kako zadevo komu poveriti, naročiti (naročati), vele(va)ti komu: cum senatus ei commiserit, ut videret, ne quid res publica detrimenti caperet Ci.
b) zaupa(va)ti se, razode(va)ti se, odpreti (odpirati) se komu: sanan'es, quae isti committas? Pl., eis commisi et credidi Ter., quibus (ventis) necessario committendum existimabat C., haec cum scirem, commisi tamen Heio Ci., cui denique commisit, quo adiutore usus est? Ci.
c) v kak položaj spraviti (spravljati), pustiti (puščati), da pride kaj do česa, pritirati kaj do česa: rem proelio C., rem in aciem L., rem in casum ancipitis eventus L. pripeljati do položaja, ko se ne ve, kakšen bo konec, rem publicam in discrimen L., ne rem committeret eo, ubi duae acies timendae essent L. — Od tod subst. pt. pf. commissum -ī, n
I.
1. podjetje, početje: supererat nihil aliud in temere commisso L.
2. occ.
a) prestopek, prekršek, pregrešek, krivda: Pl., Sil., Stat., c. audacius Ci., turpe H., poenā commissa luetis V., praemia commissi O., cum per ignorantium scripturae multa commissa fierent Suet. ker se je pripetilo mnogo prestopkov zaradi nepoznavanja zakonskega besedila.
b) pripadnost državni zakladnici, zasega: in commissum venire Ps.-Q., in commissum cadere, in commissi causam cadere Icti., commisso tolli, vindicari Icti. —
II. kar se komu zaupa, skrivnost, tajnost: commissum tegere H.; večinoma v pl.: ab homine propter vim doloris enuntiante commissa Ci., commissa celare N., Iuv., commissa tacere, prodere H.
Opomba: Sinkop. pf. commīstī (= commīsistī): Ter. - commodus 3 (cum in modus)
1. primeren, prikladen, ugoden, ustrezen, pristojen, po volji: c. statura Pl., vide, quam commodam defensionem excogitaris Ci., spes salutis commoda Ci., commodissima belli ratio C.; z dat. prikladen, pripraven za koga ali kaj: nec pecori opportuna seges nec commoda Baccho V. pripravna za trtje, nulla lex satis commoda omnibus est L.; tudi z ad: vestis c. ad cursum O. Pogosto commodum est primerno (po volji, po godu, všeč) je: ut commodum est et lubet Pl., dum erit commodum Ter., utrum tibi commodum est, elige Ci., quantum commodum est, aufert Ci.; z inf. ali ACI: si quando tibi peregrinari commodum est Ci. ep., nihil duco esse commodius quam de his rebus nihil iam amplius scribere Ci. ep., commodissimum esse statuit omnes naves subduci C.; od tod z relat. atrakcijo (glag. dostavimo le v mislih): quam tibi commodum est (sc. eligere), tribum unam elige Ci., eum iudicem, quem commodum erat (sc. dare), dabat Ci., quos ei commodum fuit, compellavit Ci.
2. occ. (po)poln: viginti argenti commodae minae Pl. polnih = celih 20 min, tribus aut novem miscentur cyathis pocula commodis H., valetudo minus commoda C. ne povsem trdno, vivere filium atque etiam commodiorem esse simulabat Plin. iun. da mu je celo bolje.
3. zlóžen, udoben, prilagojen, lahek: potuisti ad tuum ius faciliore et commodiore iudicio pervenire Ci., aliud longius, ceterum commodius iter ostenditur L., commodissimus in Britanniam traiectus C.; pesn. (iron.): intervalla vides humane commoda H. = inhumane incommoda.
4. primerno ležeč, priročen, ugoden: Ter., hiberna L., litterae satis commodae Ci. ep., si commodius anni tempus esset Ci. ep., commodior status (rerum) C., stella homini commoda Pr.
5. uslužen, ustrežljiv, ugodljiv, udvorljiv, vljuden, prijazen, obziren, spregledljiv, prizanesljiv, ljubezniv, prikupljiv: Pl., Ter., Enn. fr., Corn., Suet., at mores commodi Ci., multo et iam esse commodiorem mitioremque nuntiant Ci.; z dat.: mihi commodus uni H. skrbeč samo zase; pesn. pren.: spondeos stabilīs in iura paterna recepit commodus et patiens H. voljan in potrpežljiv. — Od tod
I.
1. adv. commodē
a) primerno, prikladno, ustrezno: Pl., Ter., Varr., Q. idr., numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant Ci., eam pro dignitate c. laudare nemo potest Ci.
b) dobro, prav, prav dobro, izvrstno, spretno: c. cogitare Ter., orationem Lysiae c. scriptum esse Ci., parum c. scribere Plin. iun., multo commodius dicitur apud regem verba fecisse N., commode saltare N., non minus commode Ci. prav tako dobro, minus c. audire Ci. ne na prav dobrem glasu biti, res minus c. gerere Ci., perficere rem commodius Ci., commodius rem publicam administrare C., commode facere Cels. (o zdravilih) dobro deti, commode valere Plin. iun.
c) zložno, prilagodljivo, udobno, brez težav, lahko: c. navigare Ci. ep., in Tusculano commodius ero Ci. ep., non satis commode pugnare poterant C., quo itinere commodissime vallem transire posset C., commodius quam tu vivo H.
č) ustrežljivo, ugodljivo, vljudno, prijazno, prikupljivo: bene et c. accipi Pl., c. respondere Pl., commodius loqui Ter., facis commode, quod … Ci. ep. prav godi mi (tvoja) usluga, da … , tribuni commodius fecissent, si … Ci.
d) o pravem času, pravočasno, ravno prav: c. exire Pl., Tit. ap. Char., c. de parte superiore descendere Sis. ap. Char.
2. adv. acc. neutr. sg. commodum
a) pravočasno: c. adveni domum Pl.
b) pravkar, ravnokar, zdajci, ravno: ecce autem c. aperitur foris Pl., id cum hoc agebam c. Ter., c. enim egerem diligentissime Ci. ep., c. enim volo ad Serapim defferri Cat., sectatoribus c. dimissis Gell.; v zvezi s temporalnimi stavki: postquam me misisti ad portum … , c. radiosus sese sol superabat ex mari Pl., cum hac respicio ad virginem, illa sese interea c. huc advorterat Ter., adtrahitur Lollius, c. cum Apronius e palaestra redisset Ci.; z et: c. limen evaserant et fores … resurgunt Ap. —
II. subst. commodum -ī, n
1. zložnost, prikladnost, udobnost, ugodnost, ugodni položaj, ugodni (pravi) čas: naves, quas sui quisque commodi causā fecerat C., commodo meo, tuo, suo itd. Ci. meni, tebi itd. (zame, zate itd.) udoben ex utriusque commodo dies sumitur Ci. dan, ki je bil za oba ugoden, quod tuo commodo fiat Ci. ep. cum erit tuum commodum Ci. Ep. če ti bo ustrezalo, per commodum ali ex commodo ali samo commodo = udobno, lahkotno, ob ugodnem času, ob ugodni priložnosti: ubi … copias per commodum exponere posset L., percunctatusque, satin' per commodum omnia explorassent L., melius ratus ex commodo pugnam facere S., cum (ex) commodo mori non licuisset Sen. ph.; commodum alicuius exspectare Ci. čakati ugodnega časa.
2. hasek, korist, obrestek, prid, dobiček, tudi (poseb. v pl.) blaginja, sreča; v sg.: Ter., Cat., Q., Lact., sui commodi causā nocere alteri Ci., commodo rei publicae facere aliquid Ci., C. državi v prid, quod commodo valetudinis tuae fiat Ci. ep. če ni tvojemu zdravju v škodo, contra valetudinis commodum laborare Ci. zdravju v škodo, ne id contra commodum (valetudinis) faceret Suet., si per commodum rei publicae posset L. ali quantum per commodum rei publicae fieri posset L. ne da bi bilo državi v škodo, amicitias inimicitiasque non ex re, sed ex commodo aestumare S. ne samih po sebi, ampak po koristi; v pl.: Pl., Ter., O., Q., commoda vitae Ci., Lucr., rei familiaris commoda C. zasebne koristi, salutem sociorum suis omnibus commodis … praeferre Ci., commoda consequi, praetermittere C., adversus populi commoda stare N., in publica commoda peccem H. zoper državno blaginjo, c. plebis Vell., communia T.
3. v pl. = od države podeljene ugodnosti, prednosti, pravice, svoboščine, privilegiji: tribunatūs commoda contemnere Ci. ep., militum c. Ci. ep., veteranos commodis augere Brutus et Cassius in Ci. ep., provincialia ornamenta commodaque Ci., Romule, militibus scisti dare commoda solus O., c. emeritae militiae, emeritorum praemiorum, missionum, sacerdotum Suet., primipili Dig.
4. v sg. = (iz)posojilo, (iz)posojene stvari: qui forum et basilicas commodis hospitum, non furtis nocentium ornarent Ci.
5. (po katahrezi) meritev, merjenje: commoda verborum Fulg., metrica verborum commoda Fulg. — Od tod adv. abl. sg. commodō po udobnosti, poljubno, po želji: dictitare Pl. fr. - commoveō -ēre -mōvī -mōtum
1. (z)ganiti, (za)gibati, premakniti (premikati): vectibus subiectis signum Ci., columnas Ci. odpraviti, glebam commosset (gl. opombo) in agro … nemo Ci. nihče ne bi bil razbil grude, si una littera commota sit Ci. ko bi se z mesta vzela, nummus in Gallia nullus … commotus est Ci. noben belič se ni obrnil = porabil, ni prišel v promet, c. languentem ali aliquem sui commodi causā Ci. na noge spraviti, radit iter liquidum neque commovet alas V. in pri tem ne gane s perutmi, c. caput Petr., colla Col. izviniti, izpahniti, aequora Lucr. razburkati, saxa, membra stupentia Cu., limites Tert., commoto simul omnium aere alieno T. ker se je vsem hkrati odpovedalo posojilo; pren.: alicui bilem c. Ci. ep. žolč razdražiti = razjeziti; arma c. Cu., Sil. orožje premakniti = (za) orožje zgrabiti, vojno začeti. Od kod? aliquem ab Amalthea Ci. ep., favos sedibus suis (abl.) Col. Posebne zveze: hunc (cervum) … rabidae venantis Iuli commovere canes V. so vzdignile (podžgale); obr.: sacra c. V. (o praznikih) sveto premo zganiti (okrog nositi), tako tudi: c. tripodes Sen. tr., ancilia Serv., struem deo ali samo struem Ca.; pren. (šalj.): mea si commovi sacra (= prevaro) Pl.; voj.: agmen loco c. Sis. ap. Non. premakniti, posteaquam … praetorem commosse (gl. opombo) ex eo loco castra senserunt Ci. da se je pretor vzdignil, da je odrinil, c. aciem L. bližati se v bojnem redu, hostem ali hostium aciem L. prisiliti k umiku; pren.: experiamurque, si possimus cornua commovere disputationis tuae Ci. Pogosto refl. se commovere ganiti (gibati) se, premakniti (premikati) se: neque me commovere possum prae formidine Pl., quis sese commovere potest, cuius ille (Roscius) vitia non videat? Ci., commovere se non sunt ausi N., si se commoverit L., Lanuvii hastam se commovisse L., iam se omnis turba commoverat Plin. iun. Od kod? c. se istim Ci. ep., se ex eo loco Ci., domo ali Thessalonicā se non c. Ci. ep. ne ganiti se, ne oddaljiti se.
2. pren. telesno ali duševno vzdražiti, razdražiti, dražiti, razvne(ma)ti, (z)motiti: quod perleviter commotus fuerat Ci. ep., quae causa Oppianici mentem maxime commovebat Ci., mente commotus Plin. zmeden, commotus habebitur H. za zmešanega, norega, mens commota H., Plin. zmešanost, norost; occ.
a) ganiti koga, seči komu do srca, pretres(a)ti, prevze(ma)ti, zbuditi (zbujati), mikati, zanimati koga: (puella) commorat (gl. opombo) omnes nos Ter., c. iudices Ci., theatrum Q., multitudo misericordiā commota, populus lacrimis Iunii commotus, commoveri Roscii morte, civium fletu Ci., commoti patres vice fortunarum humanarum L., non odio, sed miseratione commotus Cu. ganjen, fortes viri dulcedine gloriae commoti Ci. ki jih je prevzela slast; nec sane satis commoveor animo ad ea, quae vis, canenda Ci. ep. te stvari, ki naj jih opevam po tvoji želji, me sploh ne zanimajo dovolj.
b) vzburiti (vzburjati), razburiti (razburjati), vznemiriti (vznemirjati), (pre)strašiti, osupniti: si quos adversum proelium commoveret C., non solum commoveor animo, sed etiam toto corpore perhorresco Ci., senatus commotus perturbatusque discedit Ci., quibus rebus vehementer commotus C., quibus ex rebus Caesar vehementer commovebatur Auct. b. Afr., nova re commoti N. preplašeni, militum interitu commotus rex Cu., commotus est Tiberius T.; in hac (virgine) commotus sum Ter. pri tej (devici) sem se presenetil, zaljubil sem se vanjo, vidi enim vos in hoc nomine, cum testis diceret, commoveri Ci. da ste pri tem imenu osupnili.
c) (raz)dražiti = razjeziti, razkačiti, razsrditi, razbesneti: animi iudicum impudentiā defensionis commoventur Ci., cum esset ex aere alieno commota civitas Ci., sensit Neptunus graviter commotus V., qui me commorit (gl. opombo), flebit H., c. contionem Cu.
č) omajati, spodnesti (z neslogo): commotā principis domo T.
d) koga nagniti (nagibati), spodbuditi (spodbujati), napotiti, priganjati k čemu: commovit me Ci., neque aequitate orationis neque auctoritate Marcelli commotus est Ci., ab his historia commota est, ut auderet uberius … dicere Ci., usque eo commotus est, ut … Ci., commoveri et amore fraterno et existimatione vulgi C., tua nos voluntas commovit, ut de ratione dicendi conscriberemus Corn., c. homines ad turpe compendium Corn.; pogosto pt. pf. commōtus 3, ki se večinoma ne sloveni: his iniuriis commotus Ci. zaradi teh krivic, hoc nuntio commotus C., N. na to vest, his litteris nuntiisque commotus C.
3. (s prolept. obj.) vzbuditi (vzbujati), povzročiti (povzročati), napraviti (napravljati): risum, alicui misericordiam Ci., miserationem Q., qui desideria imperitorum misericordiā commovet Ci., c. magnum et acerbum dolorem Ci., invidiam in me Ci., suspicio commovebatur Ci. sum se je začel vzbujati, ira tyranni commota est O., c. tumultum aut bellum in Sicilia Ci. povzdigniti, magnos belli aestus Lucr., tempestates certo signo commoventur Ci., hoc infiniti clamores commoventur Plin. iun., plures lacrimas c. Cu. izvabiti; occ. sprožiti, zastaviti besedo, začeti govoriti o čem: nova quaedam c. Ci. — Od tod
I. adj. pt. pr. commovēns -entis ganljiv, v srce segajoč, živ; v komp.: hoc castigandi genus commoventius visum Sen. rh. —
II. adj. pt. pf. commōtus 3
1. omahljiv, negotov, nestalen, neodločen: genus (dicendi) in agendo Ci., aes alienum T.
2. vzburjen, razburjen, razvnet, razsrjen, srdit, vzdražen, razdražen, pobesnel: Sen. ph., Aur., commoto similis Suet., commotus maiorem in modum Claudius T., commotior animus Ci., commotius ad omnia turbanda consilium L. sklep, sprejet v razburjenosti in zmožen, da vse sprevrže, commotissima et familiaris oratoribus figura Fr. — Adv. v komp.: contradicere aliquanto commōtius Aug.
Opomba: Kontr. obl. iz perfektove osnove: commōrunt (= commōvērunt): Lucr., commōrit (= commōverit): Caelius in Ci. ep., H., commōrat (= commōverat): Ter., commōssem, commōsset, commōsse (= commōvissem, commōvisset, commōvisse): Ci. - compēscō -ere -pēscuī (—) (iz *comparcscō, prim. star. comparsit = compescuit Ter. ap. P. F., parcere, parcus)
1. okleniti (oklepati), utesniti (utesnjevati), zadrž(ev)ati: qui (Pluto) ter amplum Geryonem Tityonque tristi compescit undā H., neque compedibus nec me compesce catenis O., equum celerem artato c. freno T.
2. pren. zatreti (zatirati), (za)dušiti, (za)moriti, (u)krotiti, brzdati: Pr., Lucr., Suet. idr., cretam Tit. ap. Non. razteptati, hunc (animum) frenis, hunc tu compesce catenā H., c. mentem (nejevoljo) H., risum mappā H., clamorem H., curas O., timor officium cautus compescit O. zavira, sitim compescuit unda O. je pogasila, famem compescunt poma Sen. tr. utešijo, c. ignes ignibus O., incendia Plin. iun. (po)gasiti, ramos V. ali luxuriantia H. ali spatiantia (arborum) bracchia O. ali arundinem, vitem Col. obrez(ov)ati, culpam ferro V. škodo iztrebiti = bolno ovco zaklati, mores dissolutos vi Ph., alicuius furorem armis Vell., damna cantu (= solari) Stat., civem seditiosum Q., seditionem T., tumentes populos Plin. iun.; z inf.: compesce in illum dicere iniuste Pl. nehaj, nikar. Opomba: Prisc. navaja sup. compescitum, ne da bi ga izpričal. - compleō -ēre -plēvī -plētum (cum in *plēre; prim. plēnus)
1. izpolniti (izpolnjevati), napolniti (napolnjevati): Lucr., Pr., Col., Auct. b. Hisp., Q., Sil., ea (aula = olla) saepe deciens complebatur in dies Pl., c. paginam Ci. popisati, referto foro completisque templis Ci. prenapolnjena, hostes … fossam complent C., c. naves longas C. (o plimi), metu, ne complerentur navigia L. da se ladje ne bi prenapolnile, complentur valles V. se polnijo (z grozdjem), parvam quod non bene compleat urnam O., c. vestibulum Cu. (o oboroženih možeh); z abl. instrumenti: Tib., Lucan. idr., corpora telis Pl. obsipati, multo cibo et potione completi Ci., c. se conchis Ci. nažreti se, Dianam coronis et floribus Ci. Dianin kip obsipati, bogato okrasiti, meministis corporibus civium Tiberim compleri Ci., armis, cadaveribus, cruore … omnia compleri S., complere circum bestiis L., fossas sarmentis et virgultis, fossam aquā C., naves fluctibus complentur C., c. exercitum omnium rerum copiā C. obilno založiti, cupas sevo, pice Hirt., amphoras plumbo, statuas aëneas pecuniā N., litora coetu, ripas agmine V., munus Apolline dignum (= bibliothecam) libris H., atria turbā O., ora et exitus specuum sarmentis virgultisque T.; redk. (kot adj. plēnus) z gen.: Pl., Lucr., cum completus iam mercatorum carcer esset Ci. polna, convivium vicinorum cotidie compleo Ci. vsak dan imam v gosteh mnogo sosedov.
2. occ.
a) c. aliquam nabrenkati, nosečo narediti: quem propter corpus suom stupri compleverit Pl. ki se je spečala z njim, alias alii complent magis Lucr., de semine Iovis compleri Arn. zanositi.
b) voj. α) kak prostor ali kraj z ljudmi ali vojaki napolniti (napolnjevati), poseliti, docela zasesti: oppida multitudine, Italiam coloniis Ci., totum montem hominibus compleri iussit C., c. turrim militibus, scaphas longarum navium militibus, naves colonis pastoribusque C., naves bis denas seu plures V., classem sociis navalibus L. ali milite armato Sen. ph.; (o vojakih samih): milites murum celeriter complerunt C., ripam equi virique compleverant Cu. β) številčno popolniti, dopolniti (dopolnjevati): Sil., cum legionibus, quas in itinere compleverat C., armatorum decem milia completa sunt N. število oborožencev se je popolnilo na 10.000, neque est ea summa completa Ci. ni polnoštevilna, cohortīs pro numero militum complet S.
3. pren.
a) s čim napolniti (napolnjevati), polniti: ut … ipse Sol mundum omnem sua luce compleat Ci., lunae se cornua lumine complent V., orbem complet luna Tib., omnia … vini, unguenti, corporis odore c. Ci., aures meas complet sonus dulcis Ci., c. forum plangore et lamentatione Ci., clamore et fletu omnia C., omnia clamoribus, locum vagitu, nemus querelis assiduis Lucr., moenia clamore V., caelum clamore Sen. tr., aethera ululatibus V., maria terrasque inani sonitu verborum L., nondum spissa nimis c. sedilia flatu H. (o piščali), timendā voce complesti nemus H., c. atria fremitu, ululatu O., aequora fremitu Pr., vox horrenda Troum Rutulorumque agmina complet V. preleti čete, speluncas complent venti Lucr., spatium antri vox complet Lucan., caede incendioque cuncta c. L., cuncta fugā complentur L.; poseb. koga s kakim čustvom napolniti (napolnjevati) = navda(ja)ti: quoniam gaudio compleretur Ci., c. milites bona spe C., cuncta pavore, omnia fugā et terrore L., urbem luctu Cu., luctu compleri omnia S.; tudi z gen.: aliquem flagitii et formidinis c. Pl.; z ACI: completi sunt animi auresque vestrae me … legi et commodis vestris obsistere Ci. da nasprotujem zakonu in …
b) čas izpolniti, dopolniti, doživeti, preživeti, klas. le v zvezi z annos in glavnim števnikom: Gorgias centum et septem complevit annos Ci., cum septem et septuaginta annos complesset N.; pozneje tudi z annum in vrstilnim števnikom: centesimum annum complevisse Val. Max.; pesn.: genitor sua fata complerat O. je bil dopolnil leta svojega življenja, hic sua (fata) complevit O., c. tempora debita Parcae V., rerum humanarum sorte completā Cu., infans … materna tempora complet O. prebije čas materine nosečnosti.
c) kaj iz(po)polniti (iz[po]polnjevati), (iz)vršiti (izvrševati), dokončati: annuus exactis completur mensibus orbis V., nocturnum erat sacrum, ita ut ante mediam noctem compleretur L., his rebus completis (drugi pišejo confectis, comparatis) C., imperatis sine mora completis Amm. ko se je izvršilo, kar je bilo ukazano; illi enim corporis commodis compleri vitam beatam putant Ci., quo (genere) vita beata compleatur Ci. se izpopolni. — Od tod adj. pt. pf. complētus 3 popoln, dovršen: completus et perfectus verborum ambitus Ci.; komp. complētius Gell.
Opomba: Kontr. oblike iz perfektove osnove: complēstī (= complēvistī), complērunt (= complēvērunt), complērint (= complēverint), complērant, complēsse(m) idr.: Ci. idr. - complexus -ūs, m (complectī)
1. oklep, oklepanje, objem, objemanje, obdajanje, obseganje: Lucr., mundus omnia comlexu suo coërcet Ci. vse obdaja, quam (quercum) dum complexibus ambit O. se ga oklepa, pedes ad gressum compositi, bracchia ad complexum Col., cedrus crassitudinis ad trium hominum complexum Plin. da bi jo trije možje komaj oklenili.
2. occ.
a) objem, objemanje, objetje (iz ljubezni, naklonjenosti idr.): venisti Brundisium, in sinum … et in complexum tuae mimulae Ci. v srce in naročje, in complexu liberorum coniugisque trucidari Ci., complexūs summae benevolentiae Ci., o qui complexus et gaudia quanta fuerunt! H., ferre matri obviae complexum L. materi naproti teči, da bi jo objel, complexus alicui dare O. obje(ma)ti koga, accipere complexum L. pustiti objeti se, haerere in complexu liberorum Q., de matris complexu avellere Ci. iztrgati iz … objema, complexu matris avellere natam Cat.; pren.: me suo complexu patria tenuit Ci. me je imela v svojem naročju, de eius (Catilinae) delectu, immo vero de complexu eius ac sinu Ci. iz njegovega naročja (o njegovih ljubljencih).
b) objetje (borcev), sovražen spoprijem, spopad: complexu luctantur polypodes Plin., in Martis complexu cadere Ps.-Q., complexum armorum vitare T. spopad moža z možem.
3. pren.
a) ljubeznivo negovanje, ljubezen, dobrohotnost, naklonjenost: totius complexus gentis humanae Ci., habere artes in complexu Plin. iun.
b) povzetek ali zveza (v govoru): c. loquendi seriesque, c. brevis verborum, c. sermonis, rerum, temporum, personarum Q. - compōnō -ere -posuī -positum
A. sestaviti (sestavljati), in sicer:
I.
1. z zunanjim obj. sestaviti (sestavljati), zložiti (zlagati), skladati, sklopiti (sklapljati), skupaj spraviti (spravljati): Pl., Ca., Plin. idr., i ergo intro et compone, quae tecum simul ferantur Ter., in quo (loco) erant ea composita, quibus rex te munerare constituerat Ci., pennas compositas parvo curvamine flectit O.; kolekt.: c. ligna in caminum Ca., aridum compone lignum H. naloži; pesn. z dat.: componens manibusque manus atque oribus ora V. roko v roko, usta na usta, virgineum latus Mercurio Pr. položiti k Merkurju.
2. occ. z acc. rei
a) blago za porabo zb(i)rati, čuvati, (s)hraniti: c. opes V., condo et compono, quae mox depromere possim H., c. herbas Col., cepam in fideliā Col., composito securus acervo Tib.
b) pepel in kosti umrlega zb(i)rati, shraniti: cinerem O., ossa Pr., cinerem ossaque Val. Fl.
c) orodje, vrvi idr. spraviti (spravljati), zgrniti (zgrinjati), dol spustiti (spuščati): armamenta (ladijske vrvi) Pl., L., arma H. položiti orožje = mir skleniti, altero erecto, altero composito supercilio Q. povesiti obrv.
3. z acc. personae
a) sovražno nasproti postaviti (postavljati), postaviti drugega proti drugemu, (s)pariti, združiti (združevati): Samnis … cum Pacideiano componitur Luc. ap. Non. (prim. Ci. De optimo genere orat. 6, 17), Aupili et Persi par pugnat, uti non compositum melius (par) cum Bitho Bacchius H., c. Threcem cum Threce Sen. ph., gladiatores sub eodem magistro eruditos inter se c. Q., gladiator compositus ad pugnandum Gell.; pesn. z dat.: componere se alicui, componi alicui Sil. postaviti se komu (na dvoboj): pren.: Lucan., Lact., Min., pergis pugnantia secum frontibus adversis componere H., cum artibus mariti, simulatione filii bene composita T. kos spletkam moža, par deo dignum, vir fortis cum mala fortuna compositus Sen. ph. v boju s hudo usodo, si quis casus duos inter se bonos viros composuerit Q.
b) pred sodiščem drugega proti drugemu postaviti (postavljati), predstaviti (predstavljati) koga iz oči v oči, soočiti (soočati) koga: Epicharis cum indice composita T., ubi cognitum reo seque et libertum pari sorte componi T.
c) prijateljsko zbliž(ev)ati, združiti (združevati), zediniti (zedinjati): is genus indocile ac dispersum montibus altis composuit V., et tabula una duos poterit componere amantes Pr.
4. primerjaje vzporediti (vzporejati), primerjati; z dat.: si audebunt, dignitati horum componant suam Ci., si parva licet componere magnis V., quodsi componere magnis parva mihi fas est O., aut audes cladi componere nostrae, nympha, tuam? O., homines divis componier non aequum est Cat.; s cum: si Metelli dicta cum factis composuit S., causam cum causa c. Q.
II.
1. s proleptičnim obj. celoto iz delov sestaviti (sestavljati), spojiti (spajati), strniti, napraviti, pripraviti (pripravljati): Q., Sil., exercitus eius compositus ex variis gentibus S., genus hominum compositum ex corpore et anima est S. je sestavljen, c. venena O. (z)mešati, medicamentum Col., medicamenta Cels., medicamentum ad idem (malum) Cels., narcissinum (unguentum) ex flore narcisso Plin.; med.: componitur infans per suos numeros O. nastaja del za delom; o besedotvorju: vitilitigatores, quos Cato eleganter ex vitiis et litigatoribus composuit Plin., verba composita, voces compositae Q.; (o zidarjih) (se)zidati, (z)graditi, (po)staviti: qui cuncta composuit Ci. (o stvarniku sveta), tutā possis urbem componere terrā V. ustanoviti, aggere composito tumuli V. nasuti, c. domum Vell., templa deis O., mensam gramine Sil. narediti iz …; pren.: napraviti, skleniti: gratiam inter eas Ter., pacem L., V., Pr., foedus V.
2. occ.
a) ustno ali pismeno kaj sestaviti (sestavljati), (s)pisati, napisati, (s)pesniti, zložiti (zlagati): Plin., Plin. iun., Gell., et meditata manu componit verba trementi O., blanditias tremulā c. voce Tib., c. stipulationes et iudiciorum formulas Ci., actiones, commentarium consulatum sui, testimonium Ci. ep., librum Ci., libros Ci. ep., ab isto libro, quem tibi magister ludi … ex alienis orationibus compositum dedit Ci., c. artes (rhetoricas) Ci., poëma Ci. ep., H., versūs H., Pr., Q., carmen H., O., Q., Suet., carmina compono, hic elegos H., c. tristes libellos Pr. žalostinke, elegije, laudes alicuius, cantūs Tib., amores O., res gestas H., ne quibus litteris crederent nomine Marcelli compositis L., c. leges Lucr., libellos, commentarios, grammaticam, artem Q., bellum Troicum, tempora Iliaca Vell., rationes familiares T.; z dat. (komu, čemu, za koga, za kaj): praetori carmen (besedilo) Ci., Socrati reo orationem Q., carmen, quale componi victoribus solet Q. zmagoslavna pesem, carmen lyrae Pr., carmen celebrandae Metelli memoriae Sen. ph., scaenae (za gledališče) fabulas T.; s praep.: c. artificium de iure belli Ci., volumen de tuenda sanitate Cels., praecepta de liberorum educatione Q., libros de Helvidi ultione Plin. iun.; oratio ad conciliandos plebis animos composita L., c. carmen ad lyram Q.; libri, quos pro te et in illum composuisti Plin. iun.; Kako? c. exordium nimium apparate Corn., c. bene, male Q., aliquid Latine Suet.; verba Aeschyleo cothurno Pr. v Ajshilovem koturnu = v resnem slogu, fortia virorum illustrium facta heroicis composita versibus Amm.; carmina in hunc operis morem c. H., composita in magnificentiam oratio T. v visokem slogu.
b) skupno kaj določiti (določati), (za)snovati, dogovoriti (dogovarjati) se, domeniti se o čem, zastran česa: res composita est Ter., ita compositis rebus S., dies composita rei gerendae L., composito iam ante consilio L., ictum iam foedus et omnes compositae leges V. in vse določbe so dogovorjene, compositā horā H. ob dogovorjeni uri; pogosto slabš. = α) kaj skrivaj določiti, zasnovati: composita est fallacia Pl., c. crimen Ci., composito dolo digrediuntur S., c. crimen et dotum T., proditionem, seditionem T., ubi locus veneficii tempusque composita sint T., c. fabulam Volsci belli L., blandaque compositis abdere verba notis Tib.; z osebnim obj.: napelj(ev)ati koga (h kakemu zločinu): aliquem pretio S. fr. β) (tudi o posamezniku) izmisliti (izmišljati), (za)snovati, hinavčiti, hliniti: tu istuc hodie malo tuo compositis mendaciis advenisti Pl., composita dicta e pectore evolvunt suo Acc. ap. Non., non bene mendaci risus componitur ore Tib., c. insidias alicui Tib. ali in aliquem Pr. ali inter se T., verba et fraudes Pr., adulationem Cu.; tudi: v govoru kazati kaj drugače, npr. večje ali slabše kakor je v resnici, potvarjati: aliquid in maius, in deterius c. S. tr. — V pomenu dogovoriti se se glag. veže: s praep.: c. societatem praedarum cum latronibus S. fr., ut domi compositum cum Marcio erat L., c. res inter se S., compositis inter se insidiis S.; s finalnim stavkom: Pl., ita causa componitur, ut item palaestritae Bidini peterent Ci., compositum inter ipsos, ut Latiaris … strueret dolum T.; z inf.: componunt Florus Belgas, Sacrovir … Gallos concire T.; z odvisnim vprašanjem: cum summa concordia, quos dimitterent quosque retinerent milites, composuerunt L. Od tod kot adv. pt. pf. v abs. abl. compositō po dogovoru, kakor je bilo dogovorjeno: Ter., N., V.; tako tudi ex compositō: S. fr., L., Cu., T., Suet. ali dē compositō: Ap.
B.
1. uravnati, poravna(va)ti, v red spraviti (spravljati), urediti, prirediti (prirejati), (o laseh) počesati, (raz)česati (si): Lamp., Hier., togam H., Q. poravnati, lepo nabrati, se componere O., Plin. iun. (met.) = obleko si poravna(va)ti, torum bene c. O. lepo urediti, pulvinum facili manu O., capillum satis commode Pl., composito et delibuto capillo Ci., compositis crinibus V., c. comas O.; pren. c. vultum (vultūs) obraz kazati: voltūs componere famae Tib.; vultum componere resni, črnogledi obraz kazati: Plin. iun., vultum … componens ad speculum in omnem terrorem Suet. ali miren in brezbrižen obraz kazati, hliniti miroljubnost: Q., Plin. iun. ali (v pl.) prijazen obraz kazati: iam libet … componere vultūs O.
2. occ.
a) uravna(va)ti = v pravo lego (smer, stanje) spraviti (spravljati): diductis aedificia angulis vidimus moveri iterumque componi Sen. ph. in da s tem dobe spet prejšnji položaj, ad ictum … gladii compositā cervice Sen. ph. s tilnikom, uravnanim za …; poseb. uravna(va)ti medic.: c. iugulum, ossa Cels., si (infans in utero) forte aliter compositus est Cels. če ima drugačno lego, ore stamina c. Cael.
b) uravna(va)ti = oblikovati, tvoriti, pripraviti, napraviti (napravljati): linamentum in modum collyrii Cels., circuli compositi ad imaginem … vertebrarum Cels. c. utramque manum ad modum aliquid portantium Q., eodem modo compositum aliquid ex penicillo Cels., cubiculum in ambitionem compositum Sen. ph. opremljena za poveličevanje.
c) voj. čete urediti (urejati), razporediti (razporejati), v red spraviti (spravljati), namestiti (nameščati), razpostaviti (razpostavljati), razvrstiti (razvrščati): c. cohortes, subsidia S. fr., insidias T., Iust., Eutr. zasedo nastaviti, exercitum in hibernaculis S. zbrati, legionem pro ripa T., sua quemque apud signa T., classiarios in numeros legionis T., numero compositi (equites) in turmas V. ali eques compositus per turmas T. nameščeni po eskadronih, agmen ad iter magis quam ad pugnam compositum L., c. exercitum viae (dat.) pariter et pugnae T., compositi firmis ordinibus T. v strnjenih vrstah, compositi hostium ordines T. stisnjene vrste, iam acie compositi T. v bojno vrsto postavljeni, Frisios, Batavos propriis cuneis c. T. v poseb. klinasto bojno vrsto postaviti; c. se ad confligendum Sis. ap. Non.
č) ret. besede primerno postaviti (postavljati), razporediti (razporejati), razvrstiti (razvrščati): quam lepide lexeis compostae (gl. opombo) ut tesserulae Luc. ap. Ci., verba componere et quasi coagmentare Ci., componere et struere verba Ci.
d) pesn. k počitku položiti (polagati), zlekniti se: aulaeis iam se regina superbis aureā composuit spondā V., ubi iam thalamis se composuere V. ko so polegle, vix passus defessa senem componere membra V., bene compositus somno vinoque O., quiete compositi Q.; pren.: diem componet vesper V. bo končal, se componere in villa Plin. iun. iti na pristavo v pokoj; poseb. mrliča položiti na oder: peream, precor, ante toroque mortua componar O., componi in lecto Sen. ph. ali lecto Pers.; od tod evfem. = pokopati, zagrebsti: Tib., componi tumulo eodem O., compositus prope cineres cognatos Cat., sunt tibi cognati? haud mihi quisquam; omnes composui H., placidā compostus (gl. opombo) pace quiescit V. počiva mirno v grobu, iunctos nos arena componet Petr., c. Pisonem T.
3. pomiriti (pomirjati), (po)tešiti, upokojiti: motos componere fluctus V., mare compositum est O. (prim.: Bohinjsko jezero stoji pokojno, F. Prešeren); c. res Cu., turbatas seditione res L., res Germanicas Suet., controversias regum C., negotium S.; pren.: c. lites V., bellum S., V. končati, discordias T., rebelles barbarorum animos pace T., plura moderatione magis quam vi T.; brezos.: summam fuisse voluntatem, ut componeretur C. da bi se poravnal prepir, fieri non potuit, ut componeretur Ci. da bi zavladal mir; occ. (o deželah, narodih idr.): c. Armeniam T., compositi T. umirjeni, pokorjeni; (o osebah ali njihovem duhu): amicos aversos c. H. spraviti, (via) composito Scirone patet O., Vitellianos ad modestiam c. T. do pohlevnosti pomiriti, animum, mentem Cels.
4. urediti, odrediti, prirediti (prirejati), pripraviti (pripravljati): sponte mea componere curas V. zadeve urediti, ex sententia omnibus rebus paratis compositisque S., ego itinera sic composueram, ut Nonis Quinctilibus Puteolis essem Ci. ep. sem bil tako uravnal, quod adest, memento componere aequas H. uredi si ravnodušno, kar je tukaj = uživaj trenutek. Namen se izraža z ad ali in in acc.: auspicia ad utilitatem rei publicae composita Ci. za blaginjo države prirejeni, veste servili in dissimulationem sui compositus T. v suženjski preobleki (da ga ne bi prepoznali); med.: cunctis in tristitiam compositis T. na videz žalostni, tako tudi: compositus in reverentiam T. (prim. compositus 3. c) β)). — Od tod adj. pt. pf. compositus 3, adv. -ē
1. sestavljen, zložèn: (oratio) non continua, sed composita Q.
2.
a) dobro urejen: nihil videtur … magis compositum Ter., c. gradūs V., incessus tute compositus Petr. umirjena hoja, composite ambulare Col. umirjeno korakati, composite sedere Sen. ph. pravilno se držati, composite indutum et amictum esse Gell.
b) (o govoru) dobro urejen = pravilno (po pravilih umetnosti, umetelno) sestavljen: oratio ali dicendi genus Ci., non sunt composita verba mea S., in his quoque erunt eadem aliqua, omnia vero compositiora Q., composite et apte dicere, composite eloqui Ci.; (o govorniku) umirjeno govoreč, umirjen: orator c. Q., fiunt pro compositis exsultantes Q.
c) v red spravljen, urejen, uravnan, pravilen: capillus H., O. počesani lasje, res publica Ci., T. ali civitas T., Fl. dobro urejena država (državna uprava); subst. composita -ōrum, n urejeno stanje, državni red: pax et composita S., movet composita S., composita turbare T.; (o osebah) urejen, določenih pravil: compositum ordinatumque fore talem virum Sen. ph.
3. occ.
a) ustvarjen, oblikovan: equus bene naturā compositus Corn., quae (litterulae tuae) solent compositissimae … esse Ci. ep. prav lični.
b) voj. (dobro) urejen, uravnan: exercitus S., composito agmine legiones ducere L. ali composito agmine ire Cu. ali composito agmine incedere T. v strnjenih vrstah, acrior impetu quam compositior ordine ullo pugna fuit L.
c) „prirejen“ za kaj = α) pripravljen, pripraven, narejen za kaj, izurjen v čem: perficiam, ut nemo umquam … compositior ad iudicium venisse videatur Ci., arte quadam in ostentationem (virtutis) compositus L., pedes ad gressum compositi Col., Titus naturā atque arte compositus alliciendis etiam Muciani moribus (dat.) T. β) (s stranskim pomenom finalnosti) na videz (kažoč) kaj: in adulationem compositus Cu. s priliznjenim obrazom, in maestitiam c. T. z žalostnim obrazom, in securitatem c. T. kakor da se čuti varnega, in obsequium c. T.
č) izmišljen, (pri)hlinjen, nepristen, navidezen: quae ficta atque composita videri volunt Q., haec fabulosa atque composita videntur T., indignatio c. T. hlinjena ogorčenost, litteras compositas pro veris legebat Gell., dolo composito Eutr. pod zvito izmišljeno pretvezo.
4. pomirjen, miren, pohleven, hladnokrven, nestrasten, ravnodušen: c. ac probus vultus Sen. ph., vultu composito T., Plin. iun. ali compositus ore T. z navidezno mirnim obrazom, vir aetate composita T., c. mens Sen. ph., actio, affectūs mites atque compositi Q., compositius cuncta quam festinantius agere T.
Opomba: Nenavaden pf. composīvēre: T. (Annal. IV, 32; tudi conposuere). — Kontr. pt. pf. compostus: Luc. ap. Ci., Varro Atacinus ap. Sen. rh. in Sen. ph., Lucr., V. - compos -otis, sprva subst., abl. sg. compote, gen. pl. compotum (cum in potis)
1. „sogospodar“, solastnik, (so)deležnik, deležen česa, uživajoč kaj; abs.: nec multitudine compotum eius doni vulgari laudem L.; nav. z gen.: aliquem compotem facere libertatis, patriae Pl., culpae compotem esse Pl. kriv biti, qui me huius urbis compotem fecerunt Ci. ki so pripomogli k temu, da spet bivam v tem mestu, tum patriae compotem me numquam siris esse L. da bi živel v svoji domovini, omnes virtutis compotes sunt beati Ci., scientiae compotem esse Ci., c. consili(i) Enn. fr., Ci. razsoden, c. voti L., H., O., Cu., Sen. tr., Suet. ali votorum Augustus ap. Suet. ki se mu je izpolnila želja; podobno: compote voto Sen. tr.; sceleris compotem esse Q. zločin storiti; redk. z abl.: magnis compos et multis malis Acc. ap. Non., praedā ingenti compos exercitus L.
2. pren. gospodar koga ali česa, deležen česa, z oblastjo (močjo) nad čim; z gen.: vix sum compos animi Ter. komaj sem samega sebe gospodar, c. mentis O., Q., Suet., Dig., tu c. mentis? Ci., si tuae mentis compos fuisses Ci. ko bi se bil zavedal, compote mentis pectore T. pri zavesti, vix compotes mentium prae gaudio L. zaradi veselja komajda pri sebi, mentes hominum compotes sui facere L., sui c. L., Cu., Cels. sam pri sebi, pri zavesti; tudi o onemoglih in omamljenih: vix mentis suae compos Cu. skoraj brez zavesti; redk. z abl.: qui essent animo et scientiā compotes Ci., neque animo neque linguā satis compos S. ap. Don., corpore atque animo vix prae gaudio compotes L., vix mente compos Ps.-V. (Culex). - cōnātus -ūs, m (cōnārī)
1. zagon, zalet, poskus: quod in certamine saliendi fieri videmus, ut conatum longius petant Q. da se zaganjajo z večje razdalje, Icarus primo statim conatu iuxta cubiculum eius decĭdit Suet. pri prvem vzletu; pren.: a conatu resistendi deterritus N. od poskusa, da bi se ustavil, in ipso conatu belli gerendi L., multis saepe frustra conatibus factis L. po mnogih, često neuspelih poskusih, nihil probantes nisi planum et humile et sine conatu Q. brez zanosa, crebris parvisque conatibus se attollere Q.
2.
a) telesni trud, napor, prizadevanje: illud mihi indignum industriā conatuque meo videtur Ci., tumultus Gallicus haud magno conatu brevi oppressus est L., profectus magno conatu ad hostes L.
b) duševni trud = podjetje, poskus, namera, početje, drzno dejanje: Q., si non perfectio, at conatus tamen Ci., omnes eius motus conatusque prohibebit Ci., conatus tam audax traiciendarum Alpium L., in mediis conatibus aegri succidimus V., c. furiosus Val. Max., conatus ingentes adversus Britanniam T.
3. gon, nagon: dedit natura beluis et sensum …, ut … conatum haberent ad naturales pastus capessendos Ci. - concēdō -ere -cēssī -cēssum
A. intr.
I.
1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, oddaljiti (oddaljevati) se, oditi, odhajati, proč iti: concedite atque abscedite omnes, de via decedite Pl. umaknite se, stopite na stran, proč s poti!, tempus est concedere Ter.; pren.: ipsae rursus concedite silvae! V. proč z vami, gozdovi! = zapuščam vas, tumor omnis et irae concessere deûm V. sta izginili; Od kod? s samim abl.: ceterā Italiā L., iamque dies caelo concesserat V. svetloba je bila izginila z neba; pogosto pren.: c. vitā T. iti s tega sveta (evfem.) = umreti, concessit vitā Burrus, incertum valetudine an veneno T. umrl je ali naravne smrti ali zaradi strupa; tudi abs.: quandoque concessero T. kadar bom mrtev; s praep.: a foribus Pl., Ter., postquam … superis concessit ab oris V. z gornjega sveta, a parentum oculis c. Ci., pollicita est ea se concessuram ex aedibus Ter. da se umakne, izseli, ex praetorio in tabernaculum suum c. L.; v pass. brezos.: metu concessum barbarus ratus L.
2. s krajevnim določilom kam? = kam podati se, napotiti se, kreniti, umakniti (umikati) se, odpraviti (odpravljati) se, odriniti: huc concede aliquantum Pl., huc tandem concede V., docet, quo fulmen concesserit Ci., c. retro Cu., T., Babylonem concessit Cu., c. cum aliquo Neapolim Gell.; s sup.: Argos habitatum concessit N. umaknil se je v Arge, da bi tam prebival; s praep.: c. Carthaginem novam in hiberna L., cum coniugibus ac liberis in arcem Capitoliumque L. zbežati, in turbam H. v vrvež, ad ianuam concessero Pl., vita per auras maesta concessit ad manes V. je izginilo, trans Rhenum c. T.
3. pren. preiti (prehajati) h komu ali v kaj, zapasti (zapadati) komu ali čemu, pripasti (pripadati): ne omne belli decus illuc (na ono stran) concederet T., victi omnes in nomen imperantium concessere S. vsi premaganci so prešli k zmagovalcem, c. in Tyrias leges Sil., Edessa et Beroea eodem concesserunt L. sta pripadli; occ.
a) kakemu nazoru, čeprav različnemu od svojega pritrditi (pritrjevati), pritegniti (pritegovati), h kaki stranki pristopiti (pristopati): c. in Attali sententiam L., in partes alicuius T. svoji stranki izneveriti se in potegniti s katero drugo, ut in sententiam Pisonis concederetur T., concessum est in condiciones L. pritegnili so pogojem = sprejeli so pogoje.
b) iz kakega položaja v drugačnega priti (prihajati), ukloniti (uklanjati) se čemu, vda(ja)ti se čemu, v kaj: in voluntariam deditionem L., in paucorum ius atque dicionem S., L., in populi Romani dicionem imperiumque L., concessere illuc (= ad illos) S.
II. z dat.
1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, vda(ja)ti se, ukloniti (uklanjati) se, pokoriti pustiti (puščati) se, podleči (podlegati) komu ali čemu: Casina concedit homini nemini Pl., voluptas concedit dignitati Ci., bellum ac tumultum paci atque otio non concessurum Ci., c. temporibus rei publicae Ci. vdajati se v okoliščine, concedat laurea laudi Ci. poet., tempus puerile concessit iuventae O., operi meo concedite O. dajte prostora, obsidioni c. T. oblegance na cedilu pustiti; redk. abs.: postquam concessum propemodum de victoria credebant L. da so se skoraj tik pred zmago umaknili; pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.
2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.
3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.
B. trans.
1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.
2. occ.
a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.
3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti na kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat. pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.
2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.
3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.
B. trans.
1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.
2. occ.
a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.
3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti v kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat. - conciliō -āre -āvī -ātum (concilium)
I. skupaj spraviti (spravljati), združiti (združevati), zb(i)rati: dispersa c. Lucr., corpora permota conciliantur Lucr.; occ. zgostiti (zgošč[ev]ati), (z)valjati: vestimentum Varr.
— II. klas. le pren. (z zunanjim obj.) zediniti (zedinjati), združiti (združevati), sprijazniti, koga pridobi(va)ti; z dat.: parentibus et dis immortalibus et patriae nos primum natura conciliat Ci., legiones sibi pecuniā c. Ci. ep., eam civitatem Arvernis conciliat C., cupiens talem virum sibi conciliari N., deos homini conciliare O., c. sibi iudicem Q., Maurorum animos Vitellio T.; dat. je treba dodati v mislih: aptum ad animos conciliandos Ci., orationem dicitur habuisse ad conciliandos plebis animos compositam L., conciliabat ceteros reges N. skušal je pridobiti, c. accusatorem Q., iudicem ali animum iudicis ali animos iudicum Q., ad conciliandos pollicitationibus militum animos Suet., constat potuisse conciliari animos … liberalitate T.; z inter: res publica nos inter nos conciliatura Ci. ep., feras inter sese natura conciliat Ci.; Čemu? z ad: quo maiore commendatione conciliaretur (Gallia togata) ad consulatus petitionem Hirt. da bi se … pridobila za podpiranje (Cezarja), ko se bo potegoval za konzulstvo; čisto abs.: ut concilies (sc. eum) Pl., conciliare, narrare Q., nihil est ad conciliandum gratius verecundiā Q.; occ.
a) priporočiti (priporočati): dictis artes conciliasse suas (tyranno) O.
b) napotiti na kaj, do koga, napelj(ev)ati k čemu: frui iis rebus, quas primas homini natura conciliet Ci., quas res quosque homines quibus rebus aut quibus hominibus vel conciliasset vel alienasset ipsa natura Q.; v pass.: primum sibi ipsum conciliatur animal Sen. ph. naklanja prvo skrb sami sebi, omne animal primum constutioni suae conciliari Sen. ph. da se ravna po svojem naravnem stanju.
2. s proleptičnim obj. z zedinjenjem osnovati, pridobi(va)ti, naplesti (napletati), napraviti (napravljati), dognati, doseči, izposlovati: affinitatem et gratiam inter aliquos Pl., pacem Ter., pacem inter se Enn. fr., pacem inter cives Ci. ep., pacem inter duas civitates N., otium totā insulā N., quocum (= cum rege Deiotaro) mihi amicitiam res publica conciliavit Ci., c. nuptias N., Iust. naplesti, iugales toros Stat.
3. occ.
a) pridobi(va)ti, priskrbeti (priskrbovati), nakopa(va)ti: quare iste HS tricies uno genere conciliarit et ceperit Ci., pecuniae captae et conciliatae Ci., c. amorem L., O., sibi amorem ab omnibus Ci., conciliandae gratiae causā Ci., c. sibi voluntatem alicuius Ci., artes, quae nobis populi statura concilient Ci., c. favorem L., Suet., sibi favorem Cu., gloriam Ci., famam L., laudem Q., dignitatem T., regnum alicui C., alicui principatum Vell., otii nomine servitutem N., alicui incommoda Lucr., alicui invidiam Vell., alicui odium omnium hominum Plin., odium Q.
b) osebe pridobi(va)ti, priskrbeti (priskrbovati): si ullo pacto ille (filius) huc conciliari potest Pl. če se da … sem spraviti; z dvojnim acc.: cum ei dignatio Iuliā genitam Atiam conciliasset uxorem Vell.
c) s kupovanjem nabaviti (nabavljati), priskrbeti (priskrbovati) komu, sebi, kupiti: alicui peregrinum Spartanum Pl., aliquam pulchre Pl., recte (naspr. male) conciliatus Kom.
č) kako dekle (za)prositi za koga (= da bo komu žena) ali (v slabem pomenu) zvoditi, zapeljati jo (= da bo komu ljubica): aliquam Kom., ut sese ad eum conciliarem Pl., num me nupsisti conciliante seni? O., ut semel es flavo conciliata viro Cat., existimabatur Servilia filiam suam Caesari conciliare Suet. — Od tod adj. pt. pf. conciliātus 3
1. zvezan s kom = priljubljen, drag komu: Hasdrubal … Hamilcari conciliatus L., legatis comitem Excipinon dedit, adhuc admodum iuvenem, aetatis flore conciliatum sibi Cu., cui iam pridem per communem favorem conciliatus esset Suet.
2. nagnjen k čemu, vdan (predan) čemu: homo voluptati a natura conciliatus Gell., ut iudex ad rem accipiendam fiat conciliatior Q. - concurrō -ere, concurrī (redk. concucurrī), concursum
1. steči (stekati) se, od vseh strani skupaj (pri)hiteti, (pri)vreti, dreviti se, prihrumeti, trumoma se zb(i)rati: L. idr., tantus in curia clamor factus est, ut populus concurreret Ci., concurrite, concurrite, cives! Val. Max., unduque ex agris c. N., concurrunt ex gentibus auxilia Cu., omnes cuncurrerunt ad eum opprimendum N., ad me restituendum Romam c. Ci., omnes in unam navem concurrunt N., unde hospites gratulatum Romam concurrerint Ci. Pogosto brezos.: ad fanum ex urbe tota concurritur Ci., ad arma concurritur C. vse hiti pod orožje; occ. zateči (zatekati) se, pribežati: nulla sedes, quo concurrant, qui rem publicam defendere velint Ci., ad Leonidam c. Iust.
2. sniti se, shajati se, skupaj priti (prihajati), sreč(ev)ati se, sesta(ja)ti se; (o stvareh) zade(va)ti se, strniti (strinjati) se, skleniti (sklepati) se: ad druidas adulescentes concurrunt C., concurrunt ponto Cyaneae O., ne prorae navium concurrerent L. da ne bi trčile druga ob drugo, concurrentes rami Cu. zadevajoče se, si ossa forte recte concurrerint Cels. če se prav sprijemajo, concurrunt labra Sen. ph., concurrit os Q., ut neve aspere (verba) concurrerent neve vastius diducantur Ci., quia, si ita diceretur, obscaenius concurreret litterae Ci. (cum nobis bi namreč zvenelo kot cunno bis); pesn.: actor in scaena cum stetit, concurrit dextera laevae (dat.) H. se desnica združi z levico = mu ploskajo, est quibus Eleae concurrit palma quadrigae Pr. z nekaterimi se na cilju dirke sreča = nekaterim pripade; occ. v sovražnem pomenu skupaj trčiti, spopasti (spopadati) se, zgrabiti se, udariti se, udariti, navaliti, planiti na koga ali kaj: Lucan., T. idr., maximo clamore infestis signis concurrunt S., utrimque magno clamore concurritur S., concurritur H., priusquam concurreretur L., cum pedes concurrit L., naves concurrunt rostris L., omnia ventorum concurrere proelia vidi V., c. ferro O., acie Vell.; z dat.: Val. Fl., c. equitibus impigre L., comminus hosti O., audet virgo concurrere viris V., abnueram bello Italiam concurrere Teucris V., credas montes concurrere montibus V.; s praep.: concurrunt hastati cum hastatis L., concurrunt equites inter se C., c. rudibus inter se in modum iustae pugnae L., rostris inter se Cu. (o ptičih), c. in aliquem S., Iust., adversus aliquem L., contra aliquem Auct. b. Afr.; (tudi o boju dveh posameznikov): concurrit centurio cum centurione L., cum hoc concurrit ipse N., mutuis vulneribus c. Sen. rh., Brutus consul primus cum Arrunte … in acie … equo concurrit Val. Max.; pren.: concurrentis belli minae T. nastajajoče vojne, c. cum dolore Sen. ph.; inter se c. Q. (o abstr.) navzkriž si biti, nasprotovati si; jur. = poganjati se s kom za kaj (o pravnih zahtevah): c. alicui, alicui in (za) hereditatem ali in pignus Icti.
3. pren. (o abstr.) znajti se, časovno strniti (strinjati) se, hkrati (obenem) dogajati se, nastopiti (nastopati): tot concurrunt veri similia Ter., saepe concurrunt aliquorum contentiones Ci., quae ut concurrant omnia, optabile est Ci., nisi ista casu nonnumquam, forte temere concurrerent Ci.; concurrit aliquid cum aliqua re Dig. se ujema; posl.: Q., Dig., ut non concurrerent nomina (vzajemno plačevanje) Ci. ep.; medic.: accessiones (febrium) … binae pluresve concurrunt Cels. - concutiō -ere -cussī -cussum (cum in quatere)
1. tresniti (treskati) s čim, skupaj (drugo ob drugo) udariti (udarjati): concussā manu O., c. manūs Sen. ph., frameas T.
2. hkrati (obenem) stres(a)ti, (za)vihteti, (za)degati: concutiens … caput O. z glavo stresajoč, zmajajoč, (manu) concutit arma O., concutiensque suis vibrantia tela lacertis O.
3. (z oslabljenim pomenom predloga) močno stres(a)ti, pretres(a)ti: tonitru concussa repente terra … concutit omnia motu Lucr., terra ingenti concussa motu est L., c. cantu freta O., oraque singultu concutiente sonant O., aries ballistave concutit arces O., c. arietibus munimenta Cu., concussae fores N., c. quercum V., concute pectus V. predrami, te ipsum concute H. pretresaj = preskušaj samega sebe, c. plebem Petr. poet. vzdramiti, tako tudi: c. se Iuv., Fl.
4. pren.
a) pretres(a)ti = omajati, (o)slabiti, izpodkopa(va)ti: rem publicam Ci., opes Lacedaemoniorum N., imperium L., senatūs consultum T., concussi orbis motus T., fides concussa T. omajana zvestoba.
b) pretres(a)ti = (pre)plašiti, (pre)strašiti, (z)ganiti, vznemiriti (vznemirjati): terrorem metum concutientem definiunt Ci., id factum primo populares coniurationis concusserat S., ingensque barbaros pavor … concusserat Cu., casu concussus acerbo V., concussa Caecinae mens T.; z grškim acc.: casuque animum concussus amici V. globoko ganjen, hoc concussa metu mentem Iuturna V., quone malo mentem concussa? H. — Od tod adj. pt. pf. concussus 3 vznemirjen, nemiren: Pallas aliquanto concussior M.
c) occ. (pre)plašiti koga s pretnjami, da bi izsilil denar: Icti.
č) strastno razburiti (razburjati), vzburiti (vzburjati), razvne(ma)ti, od tod pass. concuti razvne(ma)ti se: Sen. ph. - condēscendō -ere spustiti (spuščati) se h komu ali k čemu, da bi podpiral, pomagal; z ad ali z dat.: Eccl.