Franja

ὑπ-αισχῡ́νομαι d. p. nekoliko se sramujem, τινά τι pred kom radi česa.

ὑπ-αίτιος 3 kriv, τινός česa, τινί odgovoren komu; ὑπαίτιόν ἐστί μοί τι πρός τινος (ob)dolži me kdo česa, očita mi kdo kaj.

ὑπ-ακούω [gl. ἀκούω, ep. aor. ὑπάκουσα] 1. slušam, poslušam, τινός kaj, τινί koga, pazim na kaj. 2. uslišim, ubogam; a) odgovarjam ποιμήν; b) odpiram, spuščam noter θυρωρός; c) prihajam pred sodišče εἰς κρίσιν. 3. sledim, pokoravam se, sem pokoren, privolim τινί, τινός; v čem τί.

ὑπ-αλεύομαι d. m. ep. [aor. pt. ὑπαλευάμενος] izognem se, uidem, (u)bežim τί, odidem.

ὑπ-ανᾱλίσκω [aor. ὑπανήλωσα] popolnoma porabim (potrošim) τί.

ὑπ-άρχω [fut. ὑπάρξω, pt. pf. pass. ion. ὑπαργμένος] 1. začnem, pričnem, dam prvi povod, sem prvi, ἀδικίης prvi delam krivico, τινός, τί, τινί s čim, τινὰ ἄδικα ποιῶν storim komu prvi krivico; οἷσπερ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι ὑπῆρξαν s čimer (t. j. krivičnim ravnanjem) so tudi L. začeli; pass. ὑπῆρκτο αὐτοῦ začelo se je bilo s tem (z gradbo) že prej; τὰ ἐκ πατρὸς εἰς ὑμᾶς ὑπηργμένα kar je storil moj oče za vas. 2. a) izviram, nastanem, pridem komu v delež, zadenem koga εὔνοια παρά τινος, κλαύμαθ' ὑπάρξει τοῖς ἄγουσιν kazen bo zadela, πᾶσι ὑπάρχει τὸ μισεῖσθαι; b) sem, nahajam se, sem pri rokah (na razpolago), obstojim, sem gotov (pripravljen), τοιούτων ὑπαρχόντων dasi obstoje taki razlogi; ἃ δ' ὑπάρξαι δεῖ παρ' ὑμῶν za kar morate vi poskrbeti; τοὺς ὑπάρχοντας ἕκαστοι πολίτας vsak svoje državljane, προποιηθεῖσαι ὑπῆρχον bile so na razpolago, ker so bile prej zgrajene, τὰ δ' ἄλλα ὑπάρχει ostalo je izgotovljeno; pogosto = εἶναι: βέλτιστον ὑπάρχει, εὐμάρεια πόρου ὑπάρχει; τῷ χωρίῳ zapovedujem, vladam; c) sem koristen (naklonjen), sem na uslugo, pomagam komu τινί, χρείαν donašam korist; pt. ὑπάρχων pričujoč, sedanji, obstoječ, pri rokah; τὰ ὑπάρχοντα kar imam, imetje, premoženje NT; sredstva, (ugodne) razmere; pass. τὰ παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν ὑπηργμένα to, kar se nam je od bogov podelilo. 3. impers. ὑπάρχει (μοι) tako je, mogoče je, dovoljeno (mi) je, imam, pripade mi kaj, doleti me, v moji moči (oblasti) je, οὐχ ὑπάρχει εἰδέναι ni mogoče vedeti, ὑπάρχει σε μὴ γνῶναί τινα tako je, da te nihče ne pozna, ὡς ὑπῆρχε kakor je bilo ravno mogoče, ὡς ὑπάρχον μοι ker mi je bilo mogoče; ὑπάρχον ὑμῖν πολεμεῖν ker se morete (smete) vojskovati; s pt. ἐθέλοντας ὑπάρχειν = ἐθέλειν; slično: εἰδότας, ἐγνωσμένους; z inf. ἐπιχώριον εἶναι ὑπῆρχε navada je bila v oni deželi.

ὑπ-άτοπος 2 brez okusa, nekoliko neokusen, neslan, precej nenavaden (v tmezi: ὑπό τι ἄτοπος Pl. Gorg. 493 c).

ὑπ-είκω [fut. ὑπείξω itd., ep. praes. ὑποείκω, impf. ὑπόεικον, fut. med. ὑποείξομαι, aor. ὑπόειξα, cj. 1 pl. ὑποείξομεν, vzpor. obl. ὑπεικάθω] 1. umikam se, izogibljem se, odstopam, odhajam, τινός od česa, τινὶ ἕδρης vstanem pred kom s sedeža, dam prostor komu, χεῖρας ubežim, uidem, πρός τι nagibam se k čemu. 2. pren. vdajam se, uklonim se, odjenjam, odneham, popustim, sem podložen, pokoravam se, τινί τι komu v čem; λόγων τινί dovoljujem, prepuščam komu prvo besedo; s pt. χωόμενος neham se srditi.

ὑπ-εκπέμπω skrivaj odpošiljam, spremljam τινά, τί kam, τινός iz česa.

ὑπ-εκτίθεμαι 1. med. skrivaj odpravljam, spravljam (svoje) v varnost τινά, ἔς τι kam. 2. pass. spravijo me skrivaj v varnost.

ὑπ-εκφέρω 1. trans. skrivaj odnesem, odvedem τινὰ πολέμοιο, nekoliko odmaknem, odtrgam τινά, τί. 2. intr. odhitim, pretečem, sem pred kom, ἡμέρης ὁδῷ za dan hoda.

ὑπ-εκφεύγω skrivaj uidem, pobegnem, ubežim τινά, τί.

ὑπ-εξαλέομαι d. m. ep. [aor. inf. ὑπ-εξαλέασθαι] skrivaj se umikam (izogibljem) τί.

ὑπ-εξέρχομαι med. grem polagoma ali skrivaj iz česa, odhajam, odplazim se, prvi ubežim, umikam se, izseljujem se, ἔς τι kam, τινά pred kom.

ὑπέρ, v anastrofi ὕπερ, ep. ὑπείρ [Et. sor. ὑπό, ὑπέρα; nem. (der) obere, lat. super, supernus (iz s + upero-)] A adv. poet. v obrambo (sc. γῆς Sof. Ant. 518); še več, še bolj (NT 2 Kor. 11. 23). B praep. I. z gen. 1. krajevno na vprašanje kam? in kje? a) črez, nad, na στέρνον ὑπὲρ μαζοῖο, οἱ Σικελοὶ οἱ ὑπὲρ τῶν ἄκρων na višinah, τὸ οὖρος τὸ ὑπὲρ τῆς Τεγέης ki se dviga nad Tegejo, στῆ δ' ὑπὲρ κεφαλῆς nad glavo (pri glavi), χιτωνίσκους ἐνδεδύκεσαν ὑπὲρ γονάτων nad koleni so bili oblečeni v; b) onkraj, onostran ὑπὲρ πόντου, ὑπὲρ Χερρονήσου. 2. pren. a) za, v obrambo, v korist ὑπὲρ νεῶν τεῖχος ποιήσασθαι, μάχομαι, κινδυνεύω, βοηθέω, θνῄσκω, λέγω ὑπέρ τινος, ἐκατόμβην ῥέζω ὑπέρ τινος; εἰμὶ ὑπέρ τινος sem na strani koga NT; b) namesto (v imenu) koga ἀποκρίνομαι, ἐρωτάω, προλέγω, αἰσχύνομαι ὑπέρ τινος; c) zavoljo, zaradi αἰτιᾶται ἐμὲ ὑπὲρ τὸῦ πολέμου, εὐδαιμονίζω τινὰ ὑπέρ τινος, φοβέομαι, φροντίζω, δίκαν δίδωμι ὑπέρ τινος; d) pri λίσσομαι ὑπέρ τινος; ὑπὲρ τοῦ z inf.: zato, da; e) (= περί) o αἴσχε' ἀκούω ὑπὲρ σέθεν, διαλέγομαι ὑπέρ τινος, τὰ λεγόμενα ὑπέρ τινος; f) bolj nego, nad τὰν ἔκπαγλα τιμᾷς ὑπὲρ πασᾶν πόλεων. II. z acc. nad, preko, črez, onkraj 1. kraj.: ὑπείρ ἅλα κίδναται ἠώς, ὑπὲρ ὦμον ἀριστερὸν ἤλυθ' ἀκωκή; βαδίζω ὑπὲρ Πύλας, ὑπὲρ γῆν nad zemljo, οἰκέω ὑπὲρ Ἑλλήσποντον. 2. čas.: ὑπὲρ τὰ στρατεύσιμα ἔτη γέγονα prekoračil sem leta, ki so vojaščini podvržena; včasih = pred ὁ ὑπὲρ τὰ Μηδικὰ πόλεμος. 3. pri določilih mere in pri števnikih: a) črez, nad, več (bolj) nego, ὑπὲρ δύναμιν črez moč, ὁ φιλῶν πατέρα ὑπὲρ ἐμέ bolj kot mene NT, ὑπέρ ἄνθρωπον φρονέω več si domišljam nego bi si kot človek smel, ὄνομα ὑπὲρ τοὺς πολλοὺς ἔχω imam ime, ki nadkriljuje druge; εἴ τι ὑπὲρ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἀκούει ako kaj sliši, kar presega njegove zmožnosti (moči); ἔπεσον ὑπὲρ διακοσίους ἄνδρας padlo je nad dvesto mož, ὑπὲρ ἥμισυ nad polovico; b) proti: ὑπὲρ μοῖραν (μόρον, αἶσαν) proti usodi (zoper usodo), ὑπὲρ θεόν proti božji volji, ὑπὲρ τὴν ἀξίαν proti zaslugi, ὑπὲρ τὴν ἐλπίδα proti pričakovanju.

ὑπερ-αγαπάω neizmerno, črez mero ljubim, posebno spoštujem, zelo sem vesel česa τί.

ὑπερ-αίρω 1. trans. dvignem nad kaj, presegam τί. 2. intr. in med. pridem vun črez kaj, prevzamem se NT; dvignem se proti komu ἐπί τινα NT.

ὑπερ-αλγέω ion. poet. preveč žalujem, silno se žalostim, čutim neznosne bolečine τινός, τινί; μή τι πάθηθ' ὡς ὑπεραλγῶ kako me peče skrb (sem v skrbeh), da ne bi se vam kaj hudega pripetilo.

ὑπερ-άλλομαι d. m. [aor. ὑπερᾶλτο, pt. ὑπεράλμενος] skočim črez kaj, preskočim τινός, τί.

ὑπερ-βαίνω [gl. βαίνω; ep. aor. ind. 3 sg. ὑπέρβη, 3 pl. ὑπέρβασαν, cj. ὑπερ-βήῃ] 1. grem, korakam, plezam črez kaj, prekoračim, prestopim τεῖχος, οὐδόν; preseljujem se; izstopim, izlivam se εἰς τὴν χώρην. 2. pren. a) prestopim, kršim, prelomim νόμους; b) pregrešim se, grešim NT; c) preidem, ne omenjam, zamolčim τινά, τί ali inf.; d) segam predaleč, prevzamem se.