Franja

ῥοιζηδόν adv. s prasketom, hrupno, s šumom NT.

ῥόος, ὁ, skrč. ῥοῦς ep. ion. tek, tok, potok, reka, val, κατὰ ῥόον doli po vodi, s tokom reke, z vodo, πρὸς ῥόον proti toku reke, proti vodi.

ῥῡ́σιον, τό (ἐρύω) ep. poet. 1. ugrabljeno, (bojni) plen, rop ἐλαύνομαι. 2. a) zastava, zalog; b) kazen, povračilo, odkupnina, odškodnina, φόνον φόνου ῥύσιον τείσω s svojo smrtjo bom njih smrt poplačal.

ῥυστάζω ep. frekvent. od ἐρύω [impf. iter. ῥυστάζεσκεν] vlačim semtertja κατὰ δώματα grdo ravnam s kom τινά.

σαλπίζω [fut. σαλπίγξω, aor. ἐσάλπιγξα, ep. σάλπιγξα; NT fut. σαλπίσω, aor. ἐσάλπισα] trobim, trobentam, dajem s trobento znamenje; donim, bobnim οὐρανός.

σανδαράκινος 3 ion. s surikom pobarvan, svetlordeč.

σαρκίζω (σάρξ) ion. δέρμα ostržem meso s kože.

σάττω [Et. iz σακjω, twnq-jō, kor. tweng-, tlačiti. – Obl. aor. pt. σάξαντες, pf. σέσαγμαι, ion. plpf. pass. 3 pl. ἐσεσάχατό]. 1. napolnjujem, natlačim, napham. 2. opravim, obtvorim, preskrbim s čim ὕδατι, oborožim.

Σειρῆνες, αἱ Sirene (dve sestri, ki sta stanovali med Ajajo in Skilo in sta popotnike s svojim lepim petjem k sebi vabili in jih ubijali).

σεμνῡ́νω 1. act. a) sijajno, prekrasno uredim, ταῦτα περὶ ἑωυτόν obdal se je s takim sijajem (veličastvom); b) povzdigujem, častim, olepšavam, pretiravam. 2. med. z aor. med. in pass. ponašam se, baham se, ustim se, sem ponosen.

σεύω ep. poet. [Et. iz kor. qjeu-, vzbuditi, vzdigniti. – Obl. impf. ἔσσευον, aor. ἔσσευα, med. ἐσσευάμην; ep. impf. σεῦον, aor. σεῦα, σευάμην; σεύομαι: impf. ἐσσευόμην, aor. 2 med. ἐσσύμην, ἔσσυο, ἔσ(σ)υτο, σύτο, pt. σύμενος; pass. ἐσσύθην, pf. ἔσσυμαι, pt. ἐσσυμένος, plpf. ἐσσύμην, ep. med. praes. 3 sg. σεῦται]. I. trans. act. in med. 1. storim, da se kaj hitro giblje; a) zapodim, poženem, tiram pred seboj, gonim, podim, priganjam, ščuvam na ἐπί τινι; b) od-, prepodim, preženem, hitro odpeljem ἀπὸ χθονός; c) storim, da se ulije, izvabim αἷμα. 2. vihtim, mečem, lučam. II. intr. med. in pass. 1. a) hitro se gibljem (premikam), hitim, tečem, derem, drevim (se), vihram, planem iz česa; adv. ἐσσυμένως hitro, urno; b) πάλιν hitim nazaj; odhitim. 2. pren. žene me kaj, prizadevam si, hrepenim, želim, ἐσσύμενος zelo željen česa, pohlepen po τινός.

σημαίνω [fut. σημανῶ, aor. ἐσήμηνα, (-μᾱνα), pf. σεσήμαγκα, pass. pf. σεσήμασμαι, 3 sg. -ανται, inf. -άνθαι, pt. -ασμένος, aor. ἐσημάνθην, fut. σημανθήσομαι; med. fut. σημανοῦμαι, aor. ἐσημηνάμην; ep. fut. act. σημανέω, aor. σήμηνα] I. act. 1. zaznamenujem, označujem, zapečatim; πλῆθος obračam pozornost na. 2. a) dam znamenje, da se kaj izvrši, dam geslo, povelje (v vojni), dogovorim se s kom po znamenju, τὸ πολεμικόν dajem (s trobento) znamenje, ἀνακώρησιν za umik, impers. σημαίνει zatrobi se; b) sploh: dam povelje, zapovedujem, velim, ukazujem, sem komu gospodar (poveljnik) τινί, τινός (ep.), ἐπί τινι, z inf.; c) kažem, razglašam τί; d) o bogovih: dajem, pošiljam usodno znamenje, naznanjam prihodnost; o stvari: pomenjam. 3. a) javljam, naznanjam, sporočam (da se je kaj zgodilo) πρός τινα; s pt. Κρέοντα προσστείχοντα da se Kreon bliža; b) tolmačim, razlagam; c) dokazujem. II. med. 1. označujem kaj za svoje (za sebe), (za)pečatim si, dam si zapečatiti. 2. spoznavam iz znamenj, sklepam, domnevam.

σήπω [fut. σήψω, aor. ἔσηψα, pass. aor. ἐσάπην, fut. σαπήσομαι, adi. verb. σηπτός, pf. 2 σέσηπα, ep. aor. pass. cj. 3 sg. σαπήῃ] 1. trans. storim, da kaj zgnije, pokvarim. 2. intr. (se)gnijem, (s)trohnim.

σής, σητός σεός [Et. iz τϝης, twe(i)s, lat. tinea, molj, od σίνομαι škodovati] molj NT.

σθένος, ους, τό ep. poet. [Et. iz zgwhenos] 1. jakost, moč, krepkost, σθένος Ἰδομενῆος jaki, močni Idomenej. 2. moč, mogočnost, oblast, vojna moč, vojstvo, παντὶ σθένει s celo vojsko; pogum, junaštvo.

σίγμα (σῖγμα), ατος, τό črka Σ (znamenje na ščitih Sikioncev).

σῑμο-πρόσωπος 2 (πρόσωπον) s toponosim obrazom.

σῑμός 3 1. navzgor upognjen; a) s topim ali (navzgor) zavihanim nosom; b) πρὸς τὸ σιμόν navkreber, vbreg. 2. upognjen, otel γαστήρ.

Σιμωνίδης, ου, ὁ 1. lirski in elegijski pesnik s Keja (556-467). 2. jambski in elegijski pesnik iz Amorga.

σῑ́νομαι, ion. σινέομαι [Et. iz σιν-jο-, idevr. twi-n-. – Obl. impf. iter. ep. σινέσκοντο, ion. impf. 3 pl. ἐσινέατο, aor. ἐσίναντο]. 1. delam (prizadevam) škodo, poškodujem, škodujem s čim τινί. 2. ranim, pustošim; uplenim, ugrabim komu kaj τινά τι.