Franja

ἑπτά-πορος 2 poet. s sedmimi tiri (poti), sedmerotiren.

ἑπτά-πυλος 2 (πύλη) ep. poet. s sedmimi vrati, sedmerovraten Θῆβαι.

ἕπω [impf. εἷπον, ep. ἕπον, iter. (ἐφ) έπεσκον, fut. ἕψω, aor. ἔσπον, inf. (ἐπι) -σπεῖν] ep. ion. poet. bavim se s čim, imam opravka s čim, opravljam kaj, oskrbujem kaj, trudim se s čim ἀμφί, περί, μετά τι.

ἐπωνυμία, ἡ, ion. -ίη (ἐπ-ώνυμος) priimek, ime; acc. adv. po imenu, s priimkom; ἐπωνυμίαν ἔχω imenujem, zovem se po kom ἐπί, ἀπό τινος.

ἐράσμιος 3 in 2, ἐρατεινός 3 ep., ἐρα(σ)τός 3 ep. (ἐράω) ljubek, ljubezniv, ljub, dražesten, mičen, prijeten, dobrodošel, zaželen.

ἐρέσσω [Et. iz ἐρέτjω, kor. erē, veslati, lat. rēmus, nem. Ruder, gršk. ἐρέτης, ἐρετμόν. – Obl. aor. ἤρεσα, ep. ἔρεσσα]. 1. intr. ep. poet. veslam κώπαις, πτεροῖς frfotam s perotmi. 2. trans. poet. priveslam, premikam, pomikam naprej; ἀπειλὰς κατά τινος grozim, pretim, μῆτιν razmišljam, preudarjam, τόξον jemljem v roke, opravljam, napenjam.

ἐρεύθω [Et. ἐρυθρός, lat. ruber (iz rudh-ro-s), slov. rdeti se, rdeč, nem. rot. – Obl. ep. aor. ἔρευσα] rdečim, γαῖαν αἵματι (o)krvavim; med. rdečim se.

ἐρέφω [fut. ἐρέψω in ἐρέψομαι, aor. ἤρεψα, ep. ἔρεψα] 1. act. pokrivam, napravljam streho nad čim, ovenčam, ovijam (vrče). 2. med. ovenčam se, τινί s čim.

ἐρι-αύχην, ενος, ὁ, ἡ ep. s ponosnim, visokim vratom, isker.

ἐρίζω [fut. ἐρίσω, aor. ἤρισα; ep. impf. ἔριζον, iter. ἐρίζεσκεν, aor. opt. ἐρίσσειε, med. cj. ἐρίσσεται] 1. act. a) prepiram se, pričkam se, kregam se, pravdam se τινί, ἀντιβίην τινί, πρός τινα, περί τινος o čem; πρός τι nasprotujem čemu, παρά τινι odločno trdim; b) tekmujem v čem τινί, περί τινος, potegujem se za kaj ὑπέρ τινος. 2. med. merim se, tekmujem s kom τινί.

ἔρις, ίδος, ἡ [acc. ἔριν, ep. ἔριδα, NT pl. ἔρεις] I. 1. kreg(anje), prepir, pričkanje, nesloga, razpor, prepirljivost; boj, vojna; ἔριν ἵστημι začnem, vnamem prepir, ἔριδι μάχομαι borim se, prepiram se, ἔριδι συνίημι, συνελαύνω spravim v prepir, ἔριδι σύνειμι spopadem se, sprem se, bojujem se, ἔριν συμβάλλω τινί sprem se, prepiram se s kom, ἔριδα Ἄρηος ξυνάγω spopadem se, ἔριδα ῥήγνυμαι storim, da nastane boj, κοινῶν λόγων δώσοντες ἀλλήλοις ἔριν da bi se v skupnem pogovoru posvetovali, ἐν πολλῇ πρὸς ἀλλήλους ἔριδι ἦσαν silno so se prepirali med seboj. 2. tekma, tekmovalni boj, tekmovanje, ἔργοιο v delu, ἀμφί τινι za kaj, ἔριδα προφέρω tekmujem, προφέρομαι ponudim tekmo, pozivljem koga na tekmo, ἀέθλων za bojno nagrado ἐξ ἔριδος v tekmi, κατ' ἔριν τῶν Ἀθηναίων zaradi tekmovanja z Atenci, ἔριν ἐμβάλλω τισὶ πρὸς ἀλλήλους izpodbujam k medsebojnemu tekmovanju. II. pers. Ἔρις Arejeva spremljevalka, boginja boja in prepira.

ἔρρω [Et. iz ϝερσjω, lat. verro (iz vorsō), slov. vršiti (s konji proso), strsl. vrhą, vrěšti, mlatiti (vrhą iz vrsą). – Obl. fut. ἐρρήσω, aor. ἤρρησα]. ep. poet. 1. s težavo hodim, plazim se, vlačim se, hodim, odhajam; ἔρρε izgubi se, poberi se. 2. propadem, poginem, drevim v, zabredem v nesrečo, ginem ἔρρει τὰ θεῖα se ne spoštuje, ἔρρει τὰ κᾶλα ladje so izgubljene, ἔρρει τὰ ἐμά po meni je, izgubljen sem.

ἐρυθρός 3 rdeč, Ἐρυθρὴ θάλασσα ἡ Rdeče morje, Indijsko morje s perzijskim in arabskim zalivom.

ἐρύομαι, ep. ion. εἰρύομαι εἴρυμαι, med. (gl. ῥύομαι) [Et. iz kor. war, zapreti (= varovati); nem. wehren (stvn. werjan). – Obl. praes. 1 pl. εἰρυόμεσθα, 3 pl. εἰρύαται = εἴρυνται; inf. ἔρυσθαι in εἴρυσθαι; impf. ἐρυόμην, ἐρῡ́μην, εἰρύμην, ἔρῡσο in εἴρῡσο; ἔρῡτο in εἴρῡτο, 3 pl. εἰρύατο; fut. ἐρ- in εἰρύσ(σ)ομαι; aor. ep. ἐρ- in εἰρυσ(σ)άμην]. 1. a) rešim, čuvam, varujem, stražim, branim, ščitim Ἴλιον, ἄστυ, νῆα, σανίδες, ἄκοιτιν; φρεσί τι ohranim v srcu (= zamolčim); b) pren. α.) čuvam, pazim, gledam na kaj, menim se za, spoštujem ἔπος, βουλὰς Διός, θέμιστας; β.) prežim na koga, strežem na koga τινά, opazim, izsledim δήνεα. 2. odvračam, zadržujem, odbijam ἔγχος, κῆρα μέλαιναν, oviram Διὸς νόον, krotim, brzdam χόλον.

ἐρύω, εἰρύω ep. ion. poet. [Et. iz ϝερύω, ῥυμός, ῥυτήρ. – Obl. fut. ἐρύσω, ep. ἐρύσσω in ἐρύω, aor. εἴρυσ(σ)α, cj. 1 pl. ἐρύσσομεν, imp. εἴρυσον; aor. med. εἰρυσ(σ)άμην in ἐρυσ(σ)άμην; pf. pass. in med. εἴρυμαι, 3 pl. εἰρύαται, plpf. 3 sg. εἴρυτο, 3 pl. εἰρύατο in εἴρυντο]. I. act. 1. a) vlečem, vlačim, rinem, trgam, ἔγχος potegnem, izderem, νευρήν, τόξον napnem, ἐκ κεφαλῆς potegnem črez glavo, πλίνθους delam opeko, νῆα εἰς ἅλα δῖαν, ἅλαδε potisnem ladjo v morje, ἤπειρόνδε, ἐπ' ἠπείροιο potegnem na suho, νῆες ὁδὸν εἰρύαται potegnili so ladje na pot; b) potegnem iz česa τὶ ἔκ τινος, ὑπό τι potegnem doli pod kaj, ἀνά τι potegnem kvišku ob čem. 2. a) potegnem proč (s silo), odtrgam, potegnem k sebi, iztrgam, νεκρούς (mrtvece, da jih ne bi sovražniki oropali ali sovražne padle vojake, da jih oplenim); b) vlačim (semtertja), potegnem, τινὰ χλαίνης za plašč, ποδός za nogo, περὶ σῆμα vlačim okrog gomile; trgam (o pticah in psih). II. med. 1. potegnem, izderem zase (svojo stvar), ξίφος, ἄορ, μάχαιραν, φάσγανον, δόρυ ἐξ ὠτειλῆς, snamem z ražnjev πάντα, τόξον napnem svoj lok, νῆας potegnem v morje (da se odpeljem). 2. potegnem k sebi, rešim, iztrgam (sovražnikom) νέκυν, νεκρόν. 3. odtehtam, χρυσῷ z zlatom.

ἔρχομαι [Et. iz ἔρ-σκο-μαι. – Obl. v at. prozi večinoma samo ind. praes., impf. ᾔειν, fut. εἶμι, ἥξω, ἀφίξομαι, ἐλεύσομαι, aor. ἦλθον, cj. ἔλθω, imper. ἐλθέ, inf. ἐλθεῖν, ep. ἤλυθον, inf. ἐλθέμεν (αι). NT ἦλθα, pf. ἐλήλυθα, ep. εἰλήλουθα, 1 pl. εἰλήλουθμεν, pt. εἰληλουθώς, plpf. εἰληλούθει] grem, hodim, prihajam, približujem se; potujem, vozim se, plovem, tečem (o reki); dospem, prispem; nastopim, nastanem; odhajam, prihajam nazaj, vračam se (domov). – Rabi se ali absolutno ali v zvezi 1. z adverbi: ἄψ, εἴσω, πάλιν, οἴκαδε, αὖτις itd.; ἐκτὸς ὅρκων prelomim prisego, krivo prisežem, ὁμόσ' ἦλθε μάχη bitka se je začela, ὁμοῦ shajam se, ἄλλῃ grem drugam, γέρας je za mene izgubljeno, gre v druge roke. 2. z acc.: ὁδόν prehodim, hodim po poti, potujem, ἐξεσίην pridem kot poslanec, Ἀΐδαο δόμους v Had, τινά prihajam h komu, κλισίην, πόλιν v šator, v mesto, τὰ θεῶν μελεδήμαθ', ὅταν φρένας ἔλθῃ kadar prešine misel na bogove srce, σὲ δ' ἐλήλυθεν πᾶν κράτος dosegel si vso kraljevo moč. 3. z gen.: πεδίοιο po polju (ravnini), γῆς prihajam iz kake dežele. 4. z dat.: prihajam za koga ali h komu κῆρυξ, ἄγγελοι, τοῖς Ἀθηναίοις ἦλθε τὰ γεγενημένα prišlo je poročilo o dogodkih. 5. s part.: a) θέουσα pritečem, ἦλθε πεφοβημένος pribežal je, φθάμενος prehitel je, οὐ δύναμαι μάχεσθαι ἐλθών ne morem iti in se bojevati; b) s pt. fut. izraža nameravano dejanje: hočem, nameravam kaj storiti, ἔρχομαι οἰσόμενος ἔγχος grem (tja), da si prinesem sulico, ἔρχομαι ἐρέων (λέξων) nameravam govoriti, hočem povedati, takoj bom povedal; ἔρχομαι ὀψομένη da vidim. 6. s predlogi (gl. tudi posamezne predloge) a) ἀπό τινος prihajam od koga, ἦ κέ μοι αἰνόν ἀπὸ πραπίδων ἄχος ἔλθοι tedaj bi se pač zares moje srce iznebilo strašne žalosti; b) διά τινος proderem skozi kaj, διὰ μάχης τινί vojskujem se, spopadem se s kom, διὰ πάντων τῶν καλῶν izpolnjujem vse dolžnosti; c) εἴς τινα prihajam h komu, εἰς λόγους τινί prihajam h komu na razgovor, εἰς μάχην τινί grem proti komu v boj, εἰς χεῖράς τινι spopadem, spoprimem se s kom, εἰς ὄψιν pridem pred oči, εἰς τοσοῦτο αἰσχύνης grem tako daleč v nesramnosti, sem tako nesramen, εἰς ἐμαυτόν spametujem se NT, εἰς ἀριθμόν dam se prešteti; d) ἔκ τινος prihajam iz česa (sem), ἐκ τῶν παρόντων δεῖ ἡμᾶς ἄνδρας ἀγαθοὺς ἐλθεῖν iz sedanjih nevarnosti moramo iziti kot hrabri možje; e) ἐπί τινα grem proti komu, napadem, ἐπί τι grem nad kaj, lotim se česa, ἐπὶ πᾶν poskusim vsa sredstva, napnem vse strune, νόσος ἐπὶ μεῖζον bolezen se hujša; f) παρά τινα prihajam h komu, παρ' ὀλίγον (οὐδέν) ἦλθε malo, nič ni manjkalo, skoraj, malodane, παρὰ τοσοῦτον ἦλθε κινδύνον tako blizu pogina je prišlo (mesto); g) περί τινα obdam, Κύκλωπα περὶ φρένας ἤλυθεν οἶνος vino ga je omamilo, περὶ δέ σφεας ἤλυθ' ἰωή okrog njih se je razlegal glas.

ἐσθέομαι pass. (ἐσθής) samo pf. ion. ἐσθημένος oblečen, τί v kaj, τινί s čim.

ἐσθλός 3 ep. poet.; dor. ἐσλός [Et. es + dhlo-s; es = gl. ἐύ-ς iz ἐσ-υ-ς] dober, plemenit, blag, vrl, pošten, hraber, dragocen, ugoden, srečen, zvest; subst. τὸ ἐσθλόν sreča; ἐσθλόν (ἐστιν) z inf. pomaga, koristi; τὰ ἐσθλά dobro, imetje; οἱ ἐσθλοί odlični, plemeniti ljudje.

ἑσπέρα, ἡ, ion. -ρη [Et. lat. vesper, vespera, slov. večer, idevr. we-spero-s; poleg tega kor. je idevr. we-qero-s = slov. večer] 1. večer, εἰς τὴν ἑσπέραν proti večeru. 2. zapadne dežele, zapad πρὸς ἑσπέραν proti zapadu, zapadno.

ἑστι-οῦχος 2 (ἑστία, ἔχω) poet. ki ima ognjišče ali oltar, s svetimi žrtveniki, domač, svet πόλις.