Franja

τέ enkl. členica [Et. iz gwe, lat. -que, ne-que] 1. veznik: in; veže navadno stavke, pa tudi posamezne pojme; τέ … τέ in τέ … καί i … i, deloma … deloma, ne le … ampak tudi, kakor … tako ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλαν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις, πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε, δύσετο τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί, αὐτός τε ἔδησα καὶ παρὼν ἐκλύσομαι; οὔτε (μήτε) … τέ sicer ne … pač pa (lat. neque … et). 2. v epskem jeziku pristopa τε (indefinitum) k relativom, relativnim členicam in veznikom, da tesneje veže stavke: ὅς τε, γάρ τε, δέ τε, ἐπεί τε itd.; navadno se v tej zvezi ne prevaja.

τῆ ep. poet. nâ, nata, nate, tu imaš, vzemi!

ἄλλο-τε adv. drugikrat, drugipot, v nekem drugem slučaju, prej enkrat; ἄ. ἄλλῃ sedaj sem (tukaj) – sedaj tja (tam); ἄ. μὲν – ἄ. δέ sedaj – sedaj; ἄλλοτε – τότε δέ sicer – tedaj pa; ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε včasih, zdaj pa zdaj.

εἴ-τε – εἴ τε [Et. iz εἰ (če, ako) + τε iz qwe] bodisi (da) – bodisi (da); ali – ali (li).

ἔσ-τε [Et. iz ἐνσ-τε, gl. εἰς] 1. praep. do, tja do, pogosto z ἐπί, πρός, εἰς. 2. conj. dočim, medtem ko, dokler ne; veže se z inf., z ind., opt. ali s cj. in ἄν.

μή-τε in ne, μήτε … μήτε niti … niti, μήτε … τέ ne … pač pa.

ὅσ-τε gl. ὅς ὅστις.

ὁ-τέ adv. ep. včasih, ὁτὲ μὲν … ἄλλοτε δέ včasih … drugič pa, sedaj … sedaj pa.

οὔ-τε adv. in ne, tudi ne, οὔτε … οὔτε niti … niti, οὔτε … τέ sicer ne … pač pa (= οὔτε … καί Evr. If. T. 591).

πάντο-τε adv. (πᾶς) vsakikrat, vedno, vselej NT.

τε' = τεά gl. τεός.

τε-ταγ-ών pt. aor. 2 z redupl. [Et. lat. tan-go, tetigi, in-teger] ep. zgrabivši za τινός.

τό-τε adv. 1. a) v onem času, tedaj, ὁ τότε tedanji, οἱ τότε tedaj živeči ljudje, sodobniki, predniki, εἰς τὰ τότε do tedaj, ἐκ τότε od tedaj; b) nekdaj, poprej. 2. korel. k ὅτε, εἰ, ἐπεί tedaj, nato, potem, tedaj še le.

ὥσ-τε I. adv. (pri Hom. tudi ὥς τε) 1. = ὡς tako, kakor, ἤσθιεν ὥστε λέων. 2. kot, ker, ὥστε θεός kot boginja, ker je bila boginja, ὥστε περὶ ψυχῆς ker je šlo za življenje, ὥστε φυλασσομένων τῶν ὁδῶν ker so bila pota zastražena. II. veznik 1. v glavnih stavkih: torej, zato, tedaj, in tako, in zato. 2. v zavisnih stavkih: a) konsekutivno: α.) z ind., ako izraža resnično posledico: tako da (nikalnica οὐ): οὕτως δοκεῖ παντὸς ἄξια εἶναι, ὥστε πάντες φεύγομεν da se vsi varujemo; β.) z inf., ako je posledica namišljena, možna ali nameravana (nikalnica μή): ἤδη γὰρ ὑπέφαινέ τι ἡμέρας, ὥστε καταφανῆ αὐτὸν γενέσθαι tako da sem ga mogel videti; posebno za komp. ἢ ὥστε: μεῖζον κακὸν ἢ ὥστε φέρειν kakor da bi se moglo prenašati; tudi za. pozit. ψυχρὸν ὥστε λούσασθαι premrzlo, ἡμεῖς γὰρ νέοι (premladi) ὥστε διελέσθαι; ἄν stoji pri inf., ako bi stal v nezavisnem stavku opt. z ἄν: ὥστε καὶ ἰδιώτην ἂν γνῶναι; b) kondicionalno z inf.: pod pogojem da, da le, samo da, samo ako (bi): χρήματα ἐδίδοσαν, ὥστε μὴ ἐμβάλλειν; ἃ ἐπαγγέλλοιντο, ὥστε ἐκπλεῖν; βούλεται πονεῖν, ὥστε πολεμεῖν samo da se more vojskovati; c) finalno: da bi (za glagoli ἱκανός εἰμι, ἔξεστι, μέλει μοι, διαπράττομαι itd.:) ἐμέλησεν ὥστε εἰδέναι, ἀνήλωσεν γυνὴ λόγων ἐλέγχους ὥστε σὴν πεῖσαι φρένα.

ἄγε, ἄγετε (imp. od ἄγω) le, daj(te), hajdi(te), kvišku.

ἀγρεύω, ἀγρέω ep. poet. lovim, ujamem, λόγῳ v besedi NT, ἀγρεύω ἄγραν grem na lov, ulovim; αἷμα τραγοκτόνον hlepim po krvavem klanju ovnov; imp. ἄγρει, ἀγρεῖτε hajdi(te), na noge, naprej!

ἀ-θᾰ́νᾰτος 2 ep. poet. 1. nesmrten, neumrljiv, večen, neminljiv; οἱ ἀθάνατοι nesmrtni (bogovi); trajen. 2. pri Perzijanih se je zvala četa 10.000 izbranih pešcev οἱ ἀθάνατοι; ἀθάνατος ἀνήρ posamezen vojak te čete.

ἄλλος, ἄλλη, ἄλλο [Et. iz ἄλjος, lat. alius, gal. Allo-broges, stvn. ali-lanti "druga dežela", nem. odtod Elend –. – gen. pl. ion. ἀλλέων]. 1. drugi (= alter); drugi izmed dveh; ἄλλος μὲν – ἄλλος δέ eden – drugi; ἄλλος ἄλλα λέγει eden govori tako, drugi drugače (= vsak drugače); ἄλλος ἄλλοθεν ἦλθεν vsak je prišel od druge strani; ὥς τις καὶ ἄλλος kakor katerikoli drugi. 2. (s spolnikom) ὁ ἄλλος ostali (τὸ ἄλλο, τὰ ἄλλα, τἆλλα ostalo, drugo) οἱ ἄλλοι ostali, ὁ ἄλλος χρόνος bodočnost; τῇ ἄλλῃ (ἡμέρᾳ) drugi dan. 3. drugačen, različen (πρόφασις); tuj, inostranski, neprimeren, neistinit; ἄλλα τῶν δικαίων = ἄδικα. 4. ἄλλο τι ἤ (= nonne); ali ne? kaj drugega nego? Nič drugega? Kajneda? 5. adv. ἄλλως a) drugače, sicer, v ostalem, razen tega, ἄλλως πως na kak drug način; b) zaman, brezuspešno, na slepo srečo, tjavendan, τὴν ἄλλως zastonj; c) v ostalem, vobče; d) ἄλλως τε καί (i iz drugih razlogov i) zlasti ἄλλως ἄλλοι eden tako, drugi drugače.

ἅμα 1. [Et. iz sm̥ma, ἀ copul.; εἷς, podstava: sem] adv. vkup, skupno, obenem (lat. simul); οἱ ἅμα z njim skupaj; ἅμα τε καί in hkrati, in obenem tudi; καὶ ἅμα in hkrati, vrh tega; ἅμα μὲν – ἅμα δέ deloma – deloma, zdaj – zdaj; ne samo – ampak tudi; s pt.: med tem ko, za, ob: ἐμάχοντο ἅμα πορευόμενοι med potovanjem, med tem ko so hodili; ὀρύσσοντες ἅμα med kopanjem; ἅμα ταῦτ' εἰπών ko je to izgovoril; sploh izraža ἅμα istodobnost: ἅμα μῦθος ἔην, τετέλεστό τε ἔργον jedva je bila beseda izgovorjena, je bila stvar dovršena; ἅμα δὲ ταύτας τε ἐξευρεθῆναι λέγουσι ἀποικίσαι ob istem času, ko so bile te igre iznajdene; pri gen. abs. τῆς ἀγγελίας ἅμα ῥηθείσης προσεβοήθουν brž ko se je to sporočilo, so prihiteli na pomoč. 2. praep. z dat. zajedno s (z); hkrati, obenem z, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ s prvim svitom; ἅμα πνοιῇσι hitro kot veter; ἅμα τῷ σίτῳ ἀκμάζοντι ob času, ko zori žito.

ἀμβροσία, ἡ, ep. ion. -ίη, ambrozija, jed in mazilo bogov, krma njih konj, (ker so tudi te smatrali za nesmrtne).