Franja

volján, vóljen obediente; dócil; dispuesto a hacer lo que se le pide; complaciente; gustoso; flexible, elástico

vóljen (-a -o) adj. eletto

vóljen (-jna -o) adj. di volontà, di volere; volitivo:
jur. voljna sposobnost capacità di volere

vóljen -a -o biran: -i člani komiteja, univerzitetnega sveta

vóljen prid., охо́чий прикм.

vóljen -ljna -o prid.
1. mlădios, docil
2. dispus, gata

vóljen | volján (vóljna -o) adj.

1. duttile, morbido; tenero; docile, arrendevole:
voljno blago tessuto morbido

2. disposto, pronto:
biti voljen pomagati essere disposto ad aiutare

3. nareč. abile, atto, capace

4. nareč. mite, soave:
voljen glas voce soave
voljna zima inverno mite
FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
bibl. duh je voljan, ali meso je slabo lo spirito è forte, ma la carne è debole

míljen -a -o voljen, drag, mio: miljen otrok

volján, vôljen prêt à, disposé à; obéissant, docile, complaisant; souple, flexible

voljan delati prêt à travailler