položi|ti (-m) polagati
1. legen (čez kaj darüberlegen, eno čez drugo [übereinanderlegen] übereinander legen, [aufeinanderlegen] aufeinander legen, na kaj auflegen, nad kaj darüberlegen, pod kaj darunterlegen, nazaj zurücklegen, noter hineinlegen, sem hierherlegen, skupaj [nebeneinanderlegen] nebeneinander legen, [zueinanderlegen] zueinander legen, zraven dazulegen, visoko hochlegen)
položiti na legen an, anlegen an, komu roko na ramo, knjigo na mizo ipd.: legen auf
položiti v kaj einlegen (in)
položiti na mizo denar ipd.: hinlegen, hinblättern
2. (odložiti) hinlegen, niederlegen, flachlegen, hinstrecken
3. človeka na posteljo, na tla: betten, lagern; noge visoko: hochlegen, hoch lagern; v drugo posteljo/v nov grob: umbetten
4. napeljave, talne obloge: verlegen, kable v čem: (etwas) verkabeln; denar: erlegen; varščino: (deponirati) hinterlegen; venec: (einen Kranz) niederlegen
položiti v grob ins Grab legen
položiti v krsto einsargen
5.
figurativno položiti na jezik in den Mund legen
položiti na srce [nahelegen] nahe legen, ans Herz legen, auf die Seele binden
položiti na tla koga z udarcem ipd.: zu Boden strecken
položiti orožje die Waffen strecken/niederlegen
položiti v zibelko in die Wiege legen
položiti račune Rechenschaft geben/ablegen
zahtevati, naj kdo položi račune Rechenschaft verlangen/fordern
Zadetki iskanja
- polòžiti pòložīm
I.
1. položiti: položiti temelj čemu, nadu u što, u koga; položiti koga na zemlju; stoci hranu; ispregnu volove i položi im
2. položiti račun poračunati, obračunati s kom, dati račun o čem
3. položiti oružje vdati se
4. deponirati, položiti: položiti novac u banku
5. opraviti: položiti ispit
6. položiti zakletvu priseči
7. položiti lozu pogrobati trto
8. položiti oko po pušci pomeriti
II. položiti se položiti se - polòžiti pòložīm
1. zakuriti: odmah položismo vatre, te uzavre voda, pa kuvaj
2. pokuriti: kad je napadao ono veliki snijeg, položismo svu ogradu od bašte - položíti to put (ali to place, to set) down; to deposit
položíti kavcijo to deposit caution-money
položíti koga k počitku to lay someone to sleep (ali to rest)
položíti orožje to lay down arms
položíti račun to render account (of)
položíti temeljni kamen to lay a foundation stone - položíti (re)mettre, placer, poser, déposer; étendre, coucher ; (napeljavo) installer, poser
položiti izpit passer son examen
položiti jamščino, kavcijo verser une caution
položiti karte (pred koncem igre) abattre ses cartes (ali son jeu)
položiti komu kaj pred noge déposer quelque chose aux pieds de quelqu'un
položiti komu na srce bien recommander à quelqu'un
položiti mine miner, poser (ali mouiller) des mines
položiti na appliquer
položiti na sonce mettre au soleil
položiti na stran mettre de côté
položiti na tla, na zemljo mettre (ali poser) à terre
položiti nasprotnika (šport) envoyer son adversaire au tapis
položiti nazaj replacer, remettre à sa place
položiti orožje mettre bas (ali déposer) les armes, rendre les armes, capituler, figurativno baisser pavillon
položiti račun rendre compte de
položiti roko na kaj mettre la main sur quelque chose
položiti temelje jeter les fondements, fonder, établir (ali poser, jeter) les bases (ali les fondements), asseoir les fondations
položiti temeljni kamen poser la première pierre
položiti vmes interposer
položiti v posteljo coucher (ali mettre) au lit - položíti (-ím) perf. glej polagati | položiti
- položíti -ím, položi-ite, položil-ila, položen -ena
1. položiti: položiti cevi za vodovod; kable, parket
2. metnuti, staviti: položiti knjigo na mizo; položiti mrliča na oder
3. oboriti: bolezen ga je položila v posteljo
4. položiti: položiti denar v banki; položiti orožje
predati se - položíti poner; colocar; meter (v en) ; (napeljavo) instalar ; (vod) tender
položiti na zemljo poner en tierra
položiti v posteljo acostar en la cama
položiti temeljni kamen poner la primera piedra
položiti pasianso (igro) hacer un solitario
položiti na sonce poner al sol
položiti komu kaj v usta (fig) sugerir a/c a alg
položiti komu kaj na srce recomendar encarecidamente a/c a alg
položiti volneno odejo preko česa extender una manta sobre a/c - položíti -ím dov., покла́сти -ладу́ док.
- položíti -ím dov.
1. a pune, a aşeza, a culca, a aşterne
2. a depune, a plasa - adagiare
A) v. tr. (pres. adagio) položiti
B) ➞ adagiarsi v. rifl. (pres. mi adagio)
1. zlekniti se, udobno se namestiti:
adagiarsi sul divano zlekniti se na divan
2. pren. prepustiti se, vdati, vdajati se:
adagiarsi nell'ozio vdajati se brezdelju - addō -ere -didī -ditum (ad in dare)
I.
1. prida(ja)ti, doda(ja)ti, pridoda(ja)ti (naspr. demere, adimere, detrahere, deducere): Ter., H., Suet., cum aliquid ... additur aut demitur Ci., auget, addit, accumulat (acervos pecuniae) Ci., add. ad decumas tritici modios triginta Ci., multas res novas in edictum N., quorum maiores multum rei publicae addiderant S., add. numerum colonorum L., annos duos ad duo lustra O.; skrajšana rekla: gradum addere (sc. gradui) Pl., L., Plin. iun. korak doda(ja)ti koraku = korake pospešiti, quadrigae addunt in spatia (sc. spatia) V. pospešijo tek; occ. mat. seštevati: addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat Ci.
2. pren. pridejati (pridevati), dostaviti (dostavljati), pristaviti (pristavljati), privze(ma)ti: add. historiae maiorem sonum Ci., vim victis V. pomnožiti, noctem operi V. še noč uporabiti za ..., hominem Troiae periturae V. zaplesti v propad Troje, sceleri scelus L. ali scelus in scelus O. zločin na zločin nalagati, laborem ad cotidiana opera C., addito tempore T. sčasoma = addita aetate Plin., quo nihil addi potest Ci. = ki mu ni vrste, poëmata pronuntiabat sic, ut nihil posset addi N. = izborno, quid ad hanc mansuetudinem addi potest? Ci., addita denuntiatione belli Cu.; poseb. o govoru: verbum adde unum! Pl. le besedico še zini! verbum non amplius addam H., add. aliquid ore, verbis V., addit "aratorum pecunia" Ci. vstavi v stalno besedilo besedi ..., add. ad hoc maledicta alia S., addito metu mortis Cu. zapretivši mu celo s smrtjo, addunt etiam de Sabini morte C.; z ACI: Ter., C., addit etiam illud, equites non optimos misisse Ci.; s quod: Plin. iun.; s finalnim stavkom: Plin. iun., addidit, ut redirem in patriam Ci., ut media nocte proficiscamur, addunt C.; od tod poklasično v absolutnem abl. addito s pristavkom, pristavivši: Plin., Ap., Lamp., vocantur patres, addito consultandum (esse) super re magna T., miserat duas praetorias cohortes Caesar, addito, ut magistratus Calabriae ... suprema erga memoriam filii sua munera fungerentur T., paucis receptis et addito, ne caelestis religio decerneretur T. Pogosto imp. adde, adde huc (his), adde eo dodaj še k temu, primisli še temu; z obj.: adde ductūs aquarum Ci., adde huc fontium perennitates Ci., adde his saltatores Ci., adde eo exsilia, luctūs Ci., adde huc populationem agrorum L.; s kavzalnim stavkom: adde, quod: L., O.; oblika adde tudi, če se ogovarja več oseb: L. (XXVI, 41).
II.
1. prideti, sploh kam dati, postaviti, naložiti (nalagati), položiti (polagati) (naspr. demere, adimere): Varr., Tib., Col., Plin., Sil., eas (epistulas) in eundem fasciculum Ci. ep., manūs alicuius in vincla, soleam pedi O., frena feris V. uzde nadeti živalim, obrzdati jih, equo calcaria L. in (pren.) calcar (calcaria) alicui H., Plin. iun. izpodbosti (izpodbadati) koga, iugis arcem V. prizidati, album in vestimentum L., venenum in plagam Suet. vli(va)ti; occ. pridružiti, pridodeliti: T., Argum Iovi custodem Pl., aliquem alicui comitem V., L., his ego te ductorem milibus addam V. additis auxilio (dat.) perfugis S.; od tod additus alicui komu v nesrečo pridružen, komu sovražen, nadležen: Luc. ap. Macr., Teucris addita Iuno V., nequitiae additus custos H.
2. pren. pridevati = komu kaj da(ja)ti, navdihniti koga, navda(ja)ti koga s čim, prizadeti komu kaj, vzpodbujati v kom kaj, pripraviti (pripravljati) koga do česa: pudicitiae vitium Pl., fidem contioni L., alimenta rumoribus L., dignitatem, favorem alicui S. nakloniti (naklanjati), decus ebori V., alicui honorem L. ali honores V. izkaz(ov)ati, (alicui) cognomen V. ali nomen (nomina) C., Plin. iun. ali vocabulum T. nadeti, sibi nomen gloriamque S. pridobi(va)ti si, alicui animum (animos) Ter., Ci. ep., L., V., O. ali mentem H. osrčiti koga, furorem animis V. razbesniti srca, mentibus ardorem V. razvne(ma)ti srca, audaciam, virtutem S., formidinem S., iram O., metum T., strenuis vel ignavis spem metumve T., spes addita V. ponovljena, nova, add. alicui alacritatem scribendi Ci.; occ. addere alicui z inf. naučiti koga: ille viris ... ferro circumdare pectus addiderat Sil. - adhibeō -ere -hibuī -hibitum (ad in habēre)
1. držati kaj k čemu, obrniti (obračati) kaj kam, položiti (polagati) kaj kam, da(ja)ti kaj na kaj, kaj čemu: huc adhibete aures Pl., huc adhibe vultus O.; adh. medicas manus ad vulnera V., vultum ad aliquem O., odores ad deos Ci. v dar prinesti (prinašati); z dat.: manūs genibus O. kolena (z rokami) objeti, vincula captis O. ali civibus Romanis Ci. vkleniti jih; pren.: manus adh. vectigalibus Ci. lotiti se, alteri calcaria, alteri frenos Ci. enega izpodbadati, drugega brzdati, amorem procul Pl. odvračati, diis cultūs, honores, preces Ci. v dar prinesti (prinašati), vocem precesque T. glasno prositi, adhibete animos Ci. ali animos adhibete V., O. (προσέχετε τὸν νοῦν) pazite, vostrum animum adhiberi volo Pl. hočem, da me pazljivo poslušate, vacuas aures mihi et te (= animum tuum) adhibe veram ad rationem Lucr. zvesto me poslušaj in pazi na nauk resnice; occ. vzeti (jemati) kaj k čemu, privze(ma)ti, doda(ja)ti, združiti (združevati) kaj s čim: cur non adhibuisti ... tympanum Pl., ad panem nihil praeter nasturstium Ci. s kruhom ... jesti, adh. ad domesticum morem adventiciam disciplinam Ci., quattuor intiis rerum quintam naturam Ci.
2. pren.
a) (s posebnim namenom kaj za kaj imeti), kaj pri kom ali čem rabiti, uporabiti (uporabljati), oprije(ma)ti se česa: remedia Cu., morbis remedia, curationes Ci., vinum aegrotis Ci., cibum et potionem adh., ut reficiantur vires Ci., sanae parti corporis scalpellum adhibetur Ci. se nastavi, adh. medicinam lugenti, rei publicae Ci. ali voluptates, consolationem alicui Ci. nuditi, forti viro vim Ci. silo storiti, adhibenda vis est veritati Ci. se mora delati sila, adh. orationem ad vulgus ali sermonem alicui Ci. govoriti ljudstvu, orationem ad daterrendum omnibus Ci., sermonem in poculis Ci., govorjenje vezati, vezano govoriti, alicui fictum ad eius voluntatem sermonem Ci. govoriti komu pogodu, adh. numerum iambicum in fabulis Ci., adhibitā audaciā C. z drznostjo, adh. nutrices puero, nutrices ad praebendum lactem Gell.; occ. (kar se misli) kazati: modum quendam Ci. ali modum rei Ci., Suet. mero imeti, zmernosti se držati pri (v) čem, in iudicio modus nullus est adhibitus Ci. se ni kazala nikakršna zmernost, adhibere misericordiam, crudelitatem Ci. usmiljenega se kazati, saevitiam in famulos Ci., officium erga aliquem, reverentiam adversus deos Ci., diligentiam Ci., fidem Pl., Ci. zvesto, pošteno ravnati, curam Ci. ep., N., celeritatem Ci. ep., N. podvizati se, memoriam rei N. pomniti kaj, sollertiam C., belli necessitatibus patientiam L. kazati vztrajnost za ...
b) osebe (po)klicati k čemu, poz(i)vati k čemu, pritegniti k čemu: Dianam ad partus Ci., aliquem ad consilium C., ali in consilium Ci., Plin. iun. ali ad deliberationem Ci. k posvetovanju povabiti, za svet spraševati koga, aliquem in convivium Ci., N. ali ad convivia Ci. na pojedino povabiti, aliquem ad ministerium dapemque L.; tudi z dat.: adh. aliquem castris V., penates epulis V., alteris te mensis adhibet deum H. ti kot bogu prinaša pri poobedku vino v pitni dar, adh. aliquem convivio (= in convivium) L., mensae suae Col., cenae Suet., adh. aliquem consilio (= in ali ad consilium) C.; adh. consilium L., Cu., adhibito consilio (naspr. remoto consilio) Ci.; pogosto adhibere aliquem poklicati koga na pomoč, za pomočnika, za sodelavca, (upo)rabiti koga: adh. accusatorem, oratorem, medicum, collegium praetorum Ci., interpretes S., adhibito interprete Cu., adh. fratrem C., adhibitis amicis ... uxorem interrogavit Ci., nunc adhibemur, ut ea dicamus, quae ... Ci.; z dvojnim acc.: adh. aliquem patronum, arbitrum Ci., Siciliam testem, Iovem testem Ci. za pričo vzeti (jemati) Sicilijo, Jupitra; occ. quicumque deus, quicumque adhibebitur heros H. se spravi na oder, nastopi, adh. aliquem Plin. iun. povabiti koga (kot poslušalca) na predavanje.
c) (z adv.) sprejeti koga, ravnati s kom: aliquem liberaliter, severius Ci. ep., imperat, ut is quam liberalissime commodissimeque adhiberetur Ci.; refl. vesti se: sic se adhibere in potestate Ci. ep. - adiciō -ere -iēcī -iectum (ad in iacere)
I.
1. vreči kam, zagnati kam, metati kam: laqueos funium ad saxa eminentia Cu., hostes non longius aberant, quam quo telum adici posset C., adiectae (auribus) voces Ci. udarjajoči na ušesa; od tod met.: volnera corpori adi. T. zada(ja)ti; preg.: album calculum adi. rei Plin. iun. (gl. calculus); occ. da(ja)ti, (po)staviti, položiti (polagati) kaj na (v) kaj, k čemu: capiti insignia Cu., Armeniae manum Vell. lotiti se Armenije, napasti jo, rogum ... ad aedes alienas Tab. XII ap. Ci., olivas in vas Col., humores clystere intus Cels.; pren.: quid virus in angues adicis? O. množiš kačam strup?
2. pren. vreči, metati, obrniti (obračati) kaj na kaj: oculos ad aliquem Pl., cum ad omnia vestra pauci homines cupiditatis oculos adiecissent Ci., quo ne imprudentiam quidem oculorum adici fas fuit Ci. kamor se ni smelo vreči oči niti nehote?, adi. animum ad virginem Ter., animum ad consilium L. domisliti se načrta; z dat.: animum militi Pl., oculum hereditati Ci., animum novo consilio L., dictis mentem O. misliti, začeti ... (prim. animum advertere); modum adi. (= adhibere) T.
— II.
1. vreči, metati k čemu = pride(ja)ti (pridevati), pridoda(ja)ti: denas vestes, mille talenta ex praeda Cu., maiorem munitionem C.; aggerem ad munitiones C.; z dat.: aggeri ac vallo loricam pinnasque C., Britannos imperio H., Coronidem sacris urbis (v mestu čaščenim bogovom) O.
2. pren.
a) pridoda(ja)ti, priložiti (prilagati), pomnožiti (pomnoževati), (po)večati (naspr. demere, detrahere): centuriones L., morem ritusque sacrorum V., adiecere bonae paulo plus artis Athenae H.; s praep.: legiones ad exercitum L., hordei numerum ad summam tritici Ci., ad belli laudem doctrinae ... gloriam Ci., ira adicitur ad violentiam Cu. se pridružuje, adi. aliquem super legitimum numerum Plin. iun.; z dat.: unum donis istis adicias V., adi. muneri agri aliquantum L., aggeri latitudinem Cu. nasip razširiti, constantiam dictis T., fessis ingentem terrorem L., favor adicit animos iuveni O., aliquantum ea quoque res duci famae adiecit L.; pren.: stimulos frementi adi. O. še bolj spodbadati; brez objektnega acc.: magnitudini Pori Cu. večati, prioribus Q. presegati, celeritati Cels., beneficio adicit, iniuriae demit Sen. ph.; occ. (v govoru) pridati, dostaviti (dostavljati), pristaviti (pristavljati) kaj: mala verba Pr., minas Cu., talia carminibus celebrant: super omnia Caci speluncam adiciunt V.; z ACI: Valerius ... adiecit M. Furium sibi pro dictatore ... futurum L., adiecit in domo eius venenum esse T.; s quod (da): adiciunt his, ... quod saepe ... eadem in aliis defendant Q.; poseb. α) adice dostavi si še v mislih: huc natas adice septem O., adice, si vis, et illud Sen. ph.; adice, quod ...: Sen. ph., T., Plin. iun.; tudi adice, ut ...: Sen. ph. β) absolutni abl. adiecto s pristavkom: adiecto trepidam sibi vitam (esse) T.
b) poslovno (pri kupovanju, na dražbi) doda(ja)ti, več ponuditi (ponujati): supra adiecit Aeschrio Ci., adi. plus Icti., pretium Icti. - apply [əplái]
1. prehodni glagol (to)
položiti, priložiti; prilepiti; uporabiti; usmeriti
2. neprehodni glagol
posvetiti se, sklicevati se (to)
obrniti se (na koga) (for)
pogajati se, zaprositi za kaj (to)
prilagoditi se; tikati se; veljati
to apply brakes zavirati
to apply o.s. to prizadevati si; lotiti se
to apply one's mind to study pridno se učiti
that rule applies to all to pravilo velja za vse
this applies to you to se tiče tebe (vas)
apply to Mr. X javite se pri g. X
to apply a match to a candle prižgati svečo - appoggiare
A) v. tr. (pres. appōggio)
1. prisloniti, nasloniti:
appoggiare una scala alla parete prisloniti lestev k zidu
2. položiti, postaviti:
appoggiare i bicchieri sul tavolo postaviti kozarce na mizo
appoggiare un colpo zadati slab udarec (v boksu)
appoggiare uno schiaffo primazati klofuto
appoggiare la voce su una parola z glasom podkrepiti besedo
3. pren. podpirati:
appoggiare un partito politico podpirati politično stranko
4. absol. šport poslati predložek (v nogometu)
B) ➞ appoggiarsi v. rifl. (pres. mi appōggio) opreti, opirati se, nasloniti se (tudi pren.):
appoggiarsi a un amico opreti se na prijatelja - appōnō (adpōnō) -ere -posuī -positum
I. (ad s pomenom dodajanja) doda(ja)ti, prida(ja)ti, priložiti (prilagati): aetas... illi, quos tibi dempserit, adponet annos H., postulare id gratiae adponi sibi Ter. da se mu to šteje v uslužnost, quem fors dierum cunque dabit, lucro adpone H. štej (imej) za dobiček, vitiis app. modum Ci.; aqua et igni interdictum reo adpositumque, ut teneretur insulā T. in dodalo se je (= dodan je bil ukaz), naj...
— II. (ad s krajevnim pomenom)
1. položiti (polagati) kaj kam (tja, sem), postaviti (postavljati) kaj (k) čemu: at tu appone (sc. onus) Pl., appone hic mensulam Pl., app. rastros, appositum mensā lumen Ter., scalis appositis L., columnae machinā appositā deiectae Ci., gladium propter appositum e vagina eduxit Ci.; z dat.: Lucr., Sen. ph., app. cucumam foco Petr., candelam valvis Iuv.; s praep.: puerum ante ianuam Ter., dum ego haec appono ad Volcani violentiam Pl., dominum lavit... captiva cruentum, adpositum flavis in Simoënta vadis Pr.; occ.
a) (jedi, pijačo) postaviti (postavljati) pred koga, na mizo prinesti (prinašati, nositi), (po)streči komu s čim: quamquam adpositum est ampliter Pl., pueri, mensam (jedi) adponite Pl., cena dubia adponitur Ter., iis apposuit, quod satis esset Ci., appositā secundā mensā Ci., alicui exta app. L., pabula plenis adpone canistris V., ne panis adustus adponatur H., app. aliquid vasis fictilibus Ci., cenam in argento puro Plin. iun., aprum in epulis Plin., alicui liberos epulandos Sen. ph., appositi pisces et volucres Amm., vina adposita H., adposito Lyaeo O.; tudi o postavljanju posode na mizo: argentum ille... purum apposuerat Ci., apposuit patellam Ci., pocula adp. O.
b) (mrliča) v krsto položiti, shraniti: obiit appositusque est ad populum suum Vulg.
c) pismeno kaj kam postaviti (postavljati), kaj čemu pristaviti (pristavljati): notam epistulis Ci. ep. ali ad malum versum Ci., syllabis apicem Q., versum Naevi Gell.
2. (osebe) komu prida(ja)ti, prideliti (prideljevati), privrstiti (privrščati): custodem assiduum Ioni apposuit virgini Acc. ap. Prisc., vereor,... ne... praevaricatorem mihi apposuisse videar Ci., appositi erant custodes N., adpositi custodes T., aliquem (kot poveljnika) custodiae ad. T.; z dvojnim acc.: „custodem“, inquit, „Tullio me apponite“ Ci., eo magis adducor, ut credam Larcium... moderatorem et magistrum consulibus appositum L.; pogosto v slabem pomenu = koga napelj(ev)ati, nagovoriti (nagovarjati), k čemu, da bi kaj storil, naje(ma)ti koga: iudicem Luc., illicitatorem, mancipem Ci., calumniatores ex sinu suo (ob svoji mošnji) Ci., apponit de suis canibus quendam, qui dicat Ci., appositus erat ab isto... quidam, qui emeret Ci.; s predikatnim določilom: accusator apponitur civis Romanus Ci. — Od tod adj. pt. pf. appositus (adpositus) 3, adv. -ē
1. blizu (česa) ležeč (stoječ), bližnji: adpositi nemoris latebrae O., adposita crepido Cu. vštric nasuta; z dat.: statio, quae portae apposita erat L., regio urbi (petrae) adposita Cu. sosednja, castellum Lupiae flumini adpositum T., gentes Thraciae adpositae T. sosednja.
2. klas. le pren.
a) bližnji, blizu: audacia (fidentiae) non contrarium, sed appositum est Ci., iudicis natura noscenda est, iuri magis an aequo sit appositus Q. se nagiba bolj k strogemu pravu ali k pravičnosti; subst. (gram. in ret.) appositum -ī, n pridevnik, adjektiv, pridevek, epitet: Q.; pl. apposita -ōrum, n približevalno: Q.
b) priležen, primeren, pripraven, uporaben, sposoben: homo bene appositus ad istius audaciam Ci., adpositior ad ferenda quam ad auferenda signa Ci., cetera apposite tibi mandabo Ci. ep., dicere apposite ad persuasionem Ci. ali ad persuadendum Q., apposite scribere Gell.
Opomba: Pf. apposīvī: Pl., apposīvērunt: Ap. ap. Prisc. - asentar [-ie-] postaviti, posaditi, položiti; zadati (udarec); vdelati; nabrusiti, (iz)gladiti; skleniti (pogodbo), dogovoriti se; trditi; sesti, nastaniti se, počivati
asentarse usesti se, sesti; zjasniti se - aşezá aşéz
I. vt.
1. posaditi, posesti
2. nameščati, namestiti; polagati, položiti
II. vr.
1. usesti se
2. naseliti (se) - aştérne aştérn vt.
1. položiti, polagati
2. pogrniti
3. zapisati; vr. razprostirati se