oddeli|ti (-m) sondern, absondern, abteilen
oddelíti to divide, to sunder, to set apart; to separate; to part; to keep apart; to detach; to segregate; to isolate
oddelíti séparer, détacher, désunir; isoler, mettre à part
oddelíti (-ím) | oddeljeváti (-újem)
A) perf., imperf.
1. distribuire
2. separare
B) oddelíti se (-ím se) | oddeljeváti se (-újem se) perf., imperf. refl. distanziarsi, dissociarsi:
oddeliti se od stališč, zahtev dissociarsi dai punti di vista, dalle richieste di
oddelíti -im
1. odijeliti, odeliti: oddeliti brata, sinove
2. odvojiti, izdvojiti: oddeliti rudo od primesi; nekateri so se oddelili od skupine
oddelíti -ím dov., відділи́ти -ділю́ док., ви́різнити -ню док.
oddelíti -ím dol.
1. a pune deoparte
2. a separa, a detaşa
abteilen razdeliti, (abtrennen) oddeliti; (einteilen) razporediti; die Haare abteilen počesati na prečo, narediti prečo
appartare
A) v. tr. (pres. apparto) ločiti, oddeliti
B) ➞ appartarsi v. rifl. (pres. mi apparto) umakniti, umikati se, odstraniti se, oddaljiti se, izolirati se
bar2 [ba:] prehodni glagol (from)
zapahniti, zapreti; ovirati; prepovedati; izločiti; oddeliti; zadržavati
sleng ne marati, grajati
box off prehodni glagol
pregraditi, oddeliti
compart [kəmpá:t] prehodni glagol
oddeliti, predeliti, razdeliti
destacar [c/qu] oddeliti (od), ločiti, odtrgati
destacarse odražati se; ločiti se od glavne vojske
detach [ditǽč] prehodni glagol (from)
ločiti, izločiti, oddeliti, odcepiti, odvezati, odsekati
détacher [detaše] verbe transitif
1. odtrgati, od-, razvezati; odstraniti, odvzeti; oddeliti, ločiti; dodeliti (uradnika) drugam na delo; militaire detaširati; odposlati, delegirati; figuré odtujiti, odvrniti (de quelque chose od česa); zadati (udarec)
2. odstraniti madeže (quelque chose iz česa)
se détacher odtrgati se, ločiti se od; osvoboditi se; odvrniti se (de quelqu'un od koga); odreči se; odražati se, pokazati se
savon masculin à détacher milo za odstranjevanje madežev
détacher sa ceinture, le chien odvezati si pas, odvezati psa
détacher les yeux, le regard, son attention de quelque chose obrniti, odtrgati pogled, pozornost od česa
détacher quelqu'un au-devant d'un hôte odposlati koga gostu naproti
dispungō -ere -punxī -punctum „s pikami ločiti“, od tod pren.
1. račun(e) pregled(ov)ati: nostram et Iulii Attici rationem Col., rationes expensorum et acceptorum Sen. ph., rationes Icti.; pren.: vitae tuae dies Sen. ph. preračunati, elogia sententiis Tert.
2. razdeliti (razdeljevati), oddeliti (oddeljevati): intervalla negotiorum otio Vell.
3. končati: ordinem coeptum Tert.
4. ločiti: anima dispuncta Tert.
distaccare
A) v. tr. (pres. distacco)
1. odtrgati; oddeliti, oddeljevati; oddvojiti, oddvajati
2. ločiti, ločevati; razdružiti, razdruževati
3. voj. detaširati; oddeliti; premestiti, premeščati; ekst. prestaviti:
distaccare un impiegato presso un altro ufficio premestiti uslužbenca v drugo pisarno
4. šport pridobiti si prednost pred nasprotniki, pustiti zasledovalce daleč za sabo
B) ➞ distaccarsi v. rifl. (pres. mi distacco)
1. ločiti, ločevati se; oddaljiti se
2. pren. odtujiti, odtujevati se
3. pren. (emergere) odlikovati se; izstopati, razlikovati se; biti nad:
distaccarsi dalla media izstopati od povprečja
distinguō -ere -stīnxī -stinctum (prim. īnstīgō), „z barvami razločiti“, od tod
1. raznoliko (po)barvati, (po)pisati, pestro (po)slikati, (po)risati: iam tibi lividos (proleptični atrib.) distinguet autumnus racemos H. ti bo raznoliko pomodrila, nigram medio frontem distinctus ab albo O. z belo liso sredi črnega čela, auro album d. Cu. pretkati.
2. raznoliko (o)krasiti, (o)lepšati, (o)zaljšati, (na)kititi, obložiti s čim: pocula ex auro, quae gemmis erant distincta clarissimis Ci., distincta gemmis fulgentibus pocula Lact., litora distincta tectis et urbibus Ci., via illa nostra castris Threiciis distincta Ci., gladius, cuius vagina gemmis distinguitur Sen. ph., planitiem eius crebris distinguentibus rivis Cu. poživljajo, d. vestem clavo Sil., parietes lapide Suet., silva … palmeto et opobalsameto distinguitur Iust., distincta radiis corona Fl. žarni venec; pren.
a) (o govoru): d. orationem Ci., L., id non debet esse fusum aequabiliter per omnem orationem, sed ita distinctum, ut … Ci. ampak mora biti tako razporejeno, da …
b) kaj premenja(va)ti, spremeniti (spreminjati), nekaj spremembe da(ja)ti čemu: ut … voluptas distingui possit Ci., d. historiam varietate locorum Ci., ab quibus utrisque variatur aliquid, distinguitur Ci. ki oba (pesnik in glasbenik) nekaj spreminjata in premenjavata (= glasovno vrsto in časovno mero), hoc carmen (pesništvo) … , quod apte quantaslibet occupationes curasque distinguit Plin., d. cenam comoedis, graviora opera lusibus Plin. iun., epulas ludo Sil.
3. odločiti (odločevati), ločiti, oddeliti (oddeljevati), deliti: onus inclusum (zemljo) eodem numero O., vites semitis decumanisque Col.; occ. lase na prečo počesati: crinem doctā manu Sen. tr., capillum Ap., cedo acum crinibus distinguendis Tert., caput (= capillum) acu d. Cl.
4. pren. razločiti (razločevati), razlikovati, ločiti: Sil., Suet., Amm., servos Ci., crimina Ci., T., artificem ab inscio, Granium a Cassio, vera a falsis Ci., vero d. falsum H., d. oratorum genera aetatibus Ci., voces in partes Ci., distingui intervallis Ci., fetus suos non distinguunt ferae Sen. ph., simiarum genera caudis inter se distinguuntur Plin., d. genera causarum Q., dies ordine Iuv., ut discretus labor fortes ignavosque distingueret T.; z odvisnim vprašanjem: quid inter naturam et rationem intersit, non distinguitur Ci.; v absolutnem abl.: non distincto, suā an alienā manu T. ne da bi se bilo razločilo; occ.
a) gram. z ločili ločiti: versum Q., exemplaria Suet.
b) konč(ev)ati: contationem (= cunctationem) Ap.
c) dognati, poravnati, razsoditi (razsojati): causas Lamp., Cod. I., iurgia Amm. — Od tod adj. pt. pf. distinctus 3, adv. -ē
1. raznoliko (po)barvan, pester, barvit, pisan: distinctae floribus herbae, retia maculis distincta O.
2. raznoliko okrašen, ozaljšan, uravnan: urbs delubris distincta, Cynosura stellis distincta, caelum astris distinctum Ci., vitae genus distinctum Plin. iun.
3. raznolik, mnogovrsten: illa (Macedonum) phalanx … unius generis, Romana acies distinctior L.
4. strogo ločen, določen (-čna -čno): d. gradus dignitatis Ci., distincta genera esse delictorum Ci.; (o govoru) razločen, jasen in določen, natančen: sermo Q., apte, distincte, ornate dicere Ci., distincte scribere Ci., cum in eo (libro) distinctius (natančneje) dictum sit, disperse (le tu in tam) autem de confirmatione Ci., distinctius in Graeco reperias ϑεοσέβειαν Aug.; pren. (o govorniku) jasen in določen = jasno in določno govoreč: in utroque genere et creber et distinctus Cato Ci., utroque (sc. C. Graccho et Crasso) distinctior … Cicero T.
5. po času različen, časovno oddaljen: Hesiodus circa CXX annos distinctus ab Homeri aetate Vell.
fence off prehodni glagol
(z ograjo) oddeliti; odbiti; izogniti se