Franja

Zadetki iskanja

  • impulsiō -ōnis, f (impellere)

    1. sunek, udar, zadetek, zadetje, zunanji vpliv, pogon, zunanji nagib: Arn., Don., omnis enim coagmentatio corporis vel caloris vel frigoris vi vel aliqua impulsione vehementi labefactatur et frangitur Ci., aliam quandam vim motus (atomi) habebant a Democrito impulsionis, quam plagam ille appellat Ci., quos (sensus) iunctos esse censuit e quadam quasi impulsione oblata extrinsecus, quam ille φαντασίαν, nos visum appellemus licet Ci.; pren. kot ret. figura: ad hilaritatem impulsio Ci., Q. nagibanje k … , vzbujanje veselosti (s šalo, dovtipi).

    2. notranji vpliv, notranja sila, nagon: causa tribuitur in impulsionem et [in] ratiocinationem. Impulsio est, quae sine cogitatione per quandam adfectionem animi facere aliquid hortatur, ut amor, iracundia, aegritudo, vinolentia Ci.
  • in … 2 (gr. ἐν, ἐνι in εἰς = ἐνς, sl. v, nem. in, v sestavah ein). Glasoslovne opombe: pred ustničniki b, p, m se „in“ (v sestavi) nav. priliči v im-, pred jezičnikoma l, r v il-, ir-; pred gn stoji samo i-; prim. ī-gnōscere; pred f in s se je samoglasnik izgovarjal dolgo, obenem pa se je oslabil soglasnik: ī(n)-ferre, ī(n)-sipiens; sicer kratko: in-tuli. Uporablja se:

    A. adverbialno (v sestavi)

    1. pri pojmih mirovanja: v, notri, na, ob: incolere, instare, inesse; pri adj.: insignis, illustris.

    2. pri pojmih gibanja: v, noter: incidere, incidere, inire, inludere, inlaqueare, instituere, insuere idr.; pri adj.: in-curvus na znotraj ukrivljen; occ. pomeni začetek: in-gravesco, in-dolesco, in-auguro idr.

    3. oba odnosa v eni besedi: includere in carcerem ter in carcere Ci., innare Ci., V., L.

    B. prepozicionalno: v; kakor vsi predlogi določa prvotno tudi „in“ glagolski pojem krajevno; po glagolskem pomenu stoji torej ali acc. (pri pojmih premikanja) ali abl. (pri pojmih stanja, mirovanja).

    I. pri acc.

    1. kot sklon smeri, in sicer krajevno in metaf.: noter — v, na, tja — proti; prvotni pomen sklonov se je ohranil popolnoma v mestnih imenih: Romam venire Ci.; enako tudi v običajnih oblikah: domum domov, rus na kmete idr. Za natančnejšo določitev prostora (kraja) se uporabljajo praep.: ad urbem vel potius in urbem exercitum adducere Ci., ex Asiā in Europam exercitum traiecit N., in castra Sullae mors Roscii nuntiatur Ci., de convivio in vincla atque in tenebras abripi Ci., corpus abiecit in mare Ci., se in conclave committere Ci., se in Thraciam abdere N., Ci., in aram confugere Ci. na … , quam longe est hinc in Galliam? Ci., augur fit in Metelli locum Ci., in familiae luctum nubere Ci. v žalujočo rodbino se primožiti, se in medios hostes inmittere Ci. v sredo sovražnikov; od tod tudi samo v določitev smeri: omnes in unum spectant Ci. tja nanj, terra vergit in septentrionem C. proti severu, in Galliam versus S., in meridiem versus Cu. Od tod pogosto pren.: in eos est scripta lex Ci. zanje = zoper njih, suspicio in vosmet ipsos recidit Ci. pada na vas nazaj, in aliquid peccare Ci.; pogosto: in aliquid vertere, convertere, mutare L., Cu. v kaj spremeniti, Himera in muliebrem figuram formata Ci. upodobljena v ženski podobi (kot ženska), in utramque partem disputare Ci. za in proti. Pri adj., ki izražajo kako duševno stanje: ita in te animatus Ci., aequus, iniquus, acerbus, crudelis in te Ci., tam durus in plebem noster ordo Ci., putarem te gratum in deos Ci., dicax in aliquem Ci., idem in Dolabellam, qui in Carbonem fuit Ci. prav tak (takih misli) nasproti … , kakor … Tako tudi pri subst., ki izhajajo iz glag.: aditus in id sacrarium non est viris Ci., adventus in urbes Ci., ascensus in Capitolium Ci., iter in Graeciam Ci. ali pa izražajo kako duševno stanje: in rem publicam habebat animum eius modi Ci., amor in patriam Ci. ljubezen do domovine, odium patris in filium Ci., praestanti in me benevolentia fuerunt Ci. tudi: iudex in eum sum Ci., lex de vi est in eos, qui … Ci. je naperjena proti tistim, supplicium reperitur in eum Ci., multi in istum testes Ci. tako se uporablja „in“ poseb.:
    a) da označi raztezanje v prostoru: patere in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX C., murus in altitudinem pedum XVI C., trecentos (pedes) cippus in agrum hic dabat H. 300 čevljev „v globino“ (naspr. in fronte, gl. cippus).
    b) pri razdelitvah: Gallia divisa est in partes tres C., orationem divisam esse in partīs duas Ci., distribui causam in crimen et in audaciam Ci., agrum in iugera dena discribere Ci.; tako poseb.
    c) pri distributivnem razmerju: discribebat censores binos in singulas civitates Ci. po dva na vsako mesto, ne amplius in iugera singula quam terna medimna exigeret Ci., quaternos denarios in singulas vini amphoras exegit Ci., lex in annos singulos sacerdotem capi iubet Ci. vselej za eno leto, in annos singulos sexagena milia imperavit Ci. za posamezno (vsako) leto, letno, terna milia in singulos menses N. mesečno; tako tudi: in singulos dies ali in dies Ci., C., H. od dne do dne, vsak dan; prim.: in dies dolores accrescunt N., quid quisque vitet in horas … H. od ure do ure.
    č) iz pojma smeri se je razvil pojem namena (smotra): in huius modi sponsionem testīs dare Ci., nullam pecuniam Gabinio nisi in rem militarem datam Ci., haec civitas mulieri in redimiculum praebeat … Ci., in classem sumptum facere N., in consilium dari N. kot pridani svét(niki), pecuniae erogatae in operum locationes Ci., servos in quaestionem polliceri Ci., postulare Ci. za preiskavo.
    d) „in“ prehaja v načinoven pojem: cives Romani servilem in modum cruciati et necati Ci., hostilem in modum L., classis in speciem (navidezno) praeclara, sed infirma Ci., mirandum (admirandum H.) in modum aptus Ci. ali patiens H., tabulae in ordinem confectae Ci., ne quis in perniciem populi popularis esse posset Ci.; pesn.: in plumam V. kakor pero; tako poseb.: in eam rationem loqui Ci. v tem smislu = tako, recitatae sunt tabellae in eandem fere sententiam Ci., senatus consultum fit in haec verba L.; prim. in eas leges L. na te pogoje = s temi pogoji, pod temi pogoji, in ea munera T. pod pogojem, da se prinesejo ti darovi.
    e) pogosto v zvezi s subst. v popolnoma adverbialnem pomenu: invicem vzajemno (drug drugega); tudi: izmenoma, po izmeni, izmenjaje, zdaj eden, zdaj drugi, incassum slepo, brez uspeha, in universum Ci. v obče, splošno, in rem esse S., L. stvari primeren biti, stvaren biti, in quantum Ci. kolikor, in tantum Ci. toliko, in incertum L. negotovo, tjav(en)dan.
    f) elipt. brez glagola: inde senatus in Capitolium Ci., non multo post in domum Ci.

    2. časovno: v, tja v, tja do; occ.
    a) določajoč časovno mejo do katere kaj sega: do: in lucem dormire H. do belega dne, in horam vivere Ci. tjav(en)dan živeti (samo od ure do ure), in multam noctem pugnare Ci. pozno v noč, tudi samo: in noctem V., Plin. iun., in multum diei C. pozno: usque in (venomer, vse do) adventum eius tenuit urbem L. O izrazih kakor so: in singulos dies crescit hostium numerus Ci. ali: id malum manat in dies latius, prim. B., I., 1., c).
    b) naznanjajoč trajanje: za, na: ei ille honos in illum annum debetur Ci., aliquem in posterum, diem invitare Ci., in crastinum differre Ci., aliquid in vitam suscipere Ci.; tako poseb. pogosto: in reliquum tempus id sanxit Ci., sanxit in posterum, ne … Ci. za prihodnost, salus urbis in posteritatem interiit Ci., aliquid in perpetuum retinere Ci. za vse čase. Zlasti pomni različne pomene rekla in diem, ki pomeni α) tjav(en)dan: in diem vivere Ci. β) od dne do dne: in diem poenam reservare Ci. γ) vsak dan, dan za dnevom, dan na dan: in diem rapto vivere L. δ) na ta dan, na določeni (dogovorjeni) dan: in diem fundum emere N. ki se mora plačati na dogovorjeni dan. ε) samo za en dan: in diem adesse L.; podobno: praesens quod fuerat malum, in diem abiit Ter. samo za nekaj časa. Podobno pomeni in dies α) za en (posamezen) dan: panem in dies mercari S. β) od dne do dne: quem mehercle plus plusque in dies diligo Ci.

    II. pri abl. na vprašanje kje?

    1. krajevno: v, na. Mestna imena kakor Romae, Corinthi, Carthagine zaznamujejo bivanje, zadrževanje v kakem kraju že s samim loc., ki je ohranjen tudi še v obl.: humi, ruri, domi, domi bellique, domi militiaeque. Apelativa (= občna imena) pa zahtevajo natančnejše določitve. Torej je: maestus animi V. = maestus in animo Ci.; čisto krajevno: in lectica cubans Ci., fuit tabula fixa in curia Ci., in sortibus inscriptum erat nomen Theomnasti Ci., pontem fecit in Histro N. čez Ister, homines non inerant in urbe Ci., eum sedere in subsellio video Ci., huius fornix in foro Syracusis est Ci., in Italia domicilium habere Ci., qui in Lalentinis habent (= habitant) Ci., coronam in capite habere, gerere Ci., quis te in rosā urget? H. na ležišču, potresenem z rožami; pren.: in eo loco sunt res nostrae N. so na tem, in eo est, ut … N. prišlo je do tega (tako daleč), da … , aliquid in animo habere Ci. nameravati, namen imeti, in oculis esse Ci. pred očmi biti, aliquid in manibus habere Ci. v rokah = v svoji oblasti imeti, feminam in matrimonio habere Ci. za ženo imeti; occ. o obleki in orožju: esse in veste domestica O., in Persico habitu Cu., in armis esse Ci. v orožju, pod orožjem; podobno: in vinculis (catenis) esse L. vklenjen biti.

    2. časovno: v, med, v teku … : hoc (quo) in tempore Ci., Ter. ravno sedaj, in tali tempore L., in omni aetate Ci. ob vsakem času, in tempore venire L. ob pravem času, in extremo tempore aetatis Ci. ter in anno Ci. bis in die Ci.; occ. z meton. subst. ob, pri, za (z gen.): in imbri Ci. ob dežju, medtem ko dežuje, horum in imperio N. za (= v času) njihove vlade, in hoc magistratu Ci., in adulescentia Ci., in morte ipsa Ci., in quo morbo Ci., in tuo periculo Ci., in itinere C., in bello, in pace N., Ci., in tanta caritate annonae Ci. ob taki draginji, in tantis tenebris Ci., in rebus secundis, adversis Ci., in tanta hominum perfidia Ci. ob taki … , ker so taki … ; tako pogosto z gerundijem ali gerundivom: cum in inquirendo eius furta cognovisset Ci. pri, ob, in furando manibus suis utitur Ci., eas artīs in emendo secuti sumus Ci., illae nationes in bellis gerendis ab dis immortalibus veniam petunt Ci., ego in sententia dicenda honorem Pompei cum populi salute coniunxi Ci., quo in oppido oppugnando N. pri obleganju, med obleganjem; tudi s subst.: in convivio Ci. pri, med, in funere eius Ci.

    3. metaf.
    a) o množini, v kateri se nahaja kaka stvar: v, med: in hoc numero fuit Miltiades N., in iis cepit propinquos regis N., in eius virtutibus id commemorare N., in summis ducibus haberi Ci., in his quattuor centuriones L. med temi, in his omnibus natu minimus Ci.
    b) zaznamuje pojem, na katerem se pojavlja predik. pojem: erat in eo summa humanitas N. v njem je bivala, bil je zelo človekoljuben, haec magnitudo animorum in maioribus nostris fuit Ci., in eo satis praesidii est Ci.; od tod: in his cognitum est … N. na njih se je pokazalo, in hoc videtur natura experta N., ausurum se in tribunis, quod princeps familiae in regibus ausus esset L., in filio vim suam exercuit N., in hoc homine admiror eloquentiam Ci., idem in bono servo dici potest Ci. Tako pogosto z adj.: audax in convocandis hominibus Ci., in hoc si improbus fuit Ci. v tem, in eo sane liberi fuerunt Siculi Ci., princeps in agendo Ci. ali in re p. Ci. unum in religionibus sanctum accipite Ci. —

    III. Pomni naslednje razlike med lat. in sl. rabo:

    1. glagole postavljanja, posajanja sklada lat. le na vprašanje kje? z in in abl.: id signum in Capitolio posuerat Flamininus Ci. sl.: na Kapitolij, a tudi: na Kapitoliju, Manlius in agro Faesulano castra posuit Ci., in lenonis domo ornamenta ponere Ci., in alterius manu vita posita est Ci. je v rokah, ostendam in aedibus privatis columnas locatas Ci., erant armati in eo ipso loco conlocati Ci. itd.

    2. temu nasproti stoji (brahilogično) odgovor na vprašanje kam? za nekaterimi glagoli, ko se v sl. vprašamo kje?: alicui esse in mentem Pl. = alicui venire in mentem et esse in mente na misel priti, v glavo pasti, eos adesse in senatum iussit Ci. = in senatum (venire ibique) adesse, res esse in vadimonium coepit Ci. bilo je tako daleč, da je prišlo do … , in potestatem esse Ci. ali habere S. ali retinere Ci. = priti na oblast in biti na oblasti, (captivum) in carcerem asservari L. (= duci et asservari).

    3. dvojni sklad se nahaja za nekaterimi glagoli: an se in contrariam partem terrarum abdet? Ci. ali cum se fugiens in scalarum tenebris abdidisset Ci. (pri pt. pf. prevladuje in in abl.; za abdere stoji tudi sam abl., pa tudi druge praep.; gl. abdere); prim. sl.: „v zatišju skrit“ in „skriti se v goščavo“; arma in templum Castoris comportabantur Ci. v svetišče, pa tudi: arma in templo comportabantur L.

    4. poseb. pomni: aliquid in medium relinquere T. neodločeno pustiti (gl. medius), in vulgus ignotus Ci. pri ljudstvu (med ljudstvom) nepoznan = čigar ime ni prodrlo med ljudstvo; podobno: probari in vulgus, in vulgus gratum esse Ci.
  • in-ārdēscō -ere -ārsī

    I. vž(i)gati se v kaj: munus (= vestis) humeris Herculis inarsit H. se je goreč zajedla. —

    II. zagoreti, vžgati se, vneti se, zažareti: arbusculae in igne ut ferrum inardescentes Plin., nubes inardescit solis radiis V. zažari, inardescunt genae Sen. tr. zažare, zarde; metaf.: oculi vi sanguinis inardescunt Cypr.; o čustvih in osebah: Q., Aug., cupidine vindictae inardescere T. vneti se, amor … inarsit O.
  • in-cautus 3, adv. (cautus, cavēre)

    I. act. ne čuvajoč se, nepazljiv, nepreviden, brezbrižen, nesluteč, brezskrben: V., T., Q., Plin. iun., Aug., demonstrat hominem incautum de medio tolli posse Ci., ut praeparati incautos aggredi possent L., rusticulus non inc. Ci. skrben kmetič, incaute pugnare L., incautius sequi C., incautius murum subire L.; v zvezi z ab: incautus a fraude iuvenis L. ne pazeč se … ab eo, qui aperte hostis erat, incautus Ci.; po gr. z gen.: incautus futuri H. brezbrižen glede … , i. sui Stat. ne pazeč se; z ad in acc.: incautus ad credendum pavor L.; incautum est z inf.: Plin. iun.

    — II. pass.

    1. ne(za)varovan, neokovan, nezaklenjen, nečuvan, ne varen: iter hostibus incautum T. ne zasedena od … , incautos agros invasit S., quod neglexeris, incautum habeas L. imej za nezavarovano.

    2. ne vnaprej viden, nesluten, nepričakovan, nenadejan: scelus Lucr., ictus Sil., sic est incautum, quidquid habetur amor Pr.
  • in-cestus 3, adv. (in [priv.], castus)

    1. z nečistostjo omadeževan, nečist, nesramen, sramodejen, krvoskrunski: Plin. iun., incestus iudex (Paris) H., an triste bidental moverit incestus H. z nečistim dejanjem, in extraneos (proti drugim) casti, in vosmet ipsos incesti Tert.; poseb. enalaga: i. stuprum Ci., i. amor T., i. nuptiae T., i. matrimonium, mens Lact., incesto flagitio caeremonias polluit Ci., aqua inceste uti Ci., inceste sacrificium facere L., i. sermo L., i. voces O.; subst. incestum -ī, n nečistost, zlasti krvoskrunstvo: Varr. fr., Aur., stupra, adulteria, incesta Ci. oskrunitev, prešuštvo, krvoskrunstvo (krvosramstvo), incesti reus Vell., incesti cum sorore reus Suet., sororum (s sestrami) incesta Suet., aliquam damnare incesti Q., Plin. iun., incesto liberatus Ci., incestum supremo supplicio sancire Ci. za krvoskrunstvo najvišjo (= smrtno) kazen določiti, incestum facere Ci., incestum cum filiā committere Q.

    2. metaf. (sploh v varstvenem ali pravnem oziru) nečist, omadeževan: O., Aur., Stat., optimum virum incesto ore lacerare Ci., incestae manūs L.; subst. i.: incesto addidit integrum H. hudobnežu; occ.: apud eos concessa, quae nobis incesta … T. nedovoljeno.
  • in-custōdītus 3 (in [priv.], cūstōdīre)

    I. pass. nezastražen, ne(za)varovan, nečuvan: huc illuc cursavit incustoditus T., i. ovile O., urbs T. nezasedeno. —

    II. metaf.

    1. pass.
    a) neskrivan, neprikrivan: amor T.
    b) neopazovan, ne(pri)držan, pretrgan, prenehan: observatio dierum T.

    2. act. (med.) ne čuvajoč se, nepreviden, neoprezen: incustoditus nimis et incautus Plin. iun.
  • in-dīgnus 3, adv.

    1. nevreden, ki ne zasluži česa, (v slabem ali dobrem pomenu), neupravičen, neusposobljen, nepripraven; z obj., in sicer (kakor pri dignus) v abl.: Ter., vir tua legatione indignissimus Ci., interpretatio indigna responsione Ci., nullo cruciatu, aedilitate, beneficio indignus Ci.; poseb. z abl. sup.: id auditu dicere indignum L., digna atque indigna relatu V.; pesn. tudi z gen.: Sil., haud indignus avorum V. Obj. pojem se opisuje:
    a) s finalnim stavkom: eum indigni, ut a vobis redimeremur, visi simus L.; a ta je nav. v relat. obl.: L., iine … indigni erant, qui impetrarent? Ci., nobis indigni visi sunt, quibus opem ferretis Ci., at tu indignus (neupravičen), qui faceres (contumeliam) Ter.
    b) z inf.: forma indigna perire O. ki ne zasluži, da bi … , fabula non indigna referri O. ki je vredna, da … ; na videz abs., ker obj. pojem ni poseb. izražen: senator fieri voluit, quamvis indignus Ci. (sc. qui senator fieret), illud exemplum ab dignis (sc. poenā) et idoneis ad indignos (sc. poenā) et non idoneos transfertur S., cur eget indignus quisquam O. (sc. egendi) ki tega ni zaslužil, indigno circumdat vincula collo O. nedolžen; pesn. enalaga: indignis percussit pectora palmis O. z neupravičenimi … ali pa: na nevreden način.

    2. metaf. sploh nedostojen, nepristojen, nespodoben, neprimeren, neprikladen: Plin. iun., non indignum videtur memorare … S. primerno je, haec consuetudo scribendi philosopho valde indigna Ci., nihil … ipsis indignum C., mentio ipsa indigna cive Romano est Ci., vox indigna tua probitate Ci., neque quidquam fecit (Datames), quod suā fide esset indignum N., indigno gloriae suae (gen.) decreto Val. Max., quam indigna nomini Christiano (z inf.) Tert.; occ.: nevreden = sramot(il)en, nesramen, mrzek, gnusen, grozen; nav. abs.: Ter., indignissime cervices civium frangere Ci., indigne mori Ci., indignius obtrectari Ci., indignissimis iniuriis vexari Ci., i. amor V., indignam fortunam subire Ci., indignum in modum mulcari L., civium indigna mors, caedes, direptio, egestas, facinus, locus Ci., hiems i. V. pretrda; indignum est z inf. ali ACI =
    a) sramot(il)no je: indignum est a pari vinci, indignius ab inferiore Ci.; prim. facinus indignum! epistulam … neminem reddidisse Ci.; kot vrinjeni stavek: indignum facinus! Ter., pro facinus indignum! Sen. rh.; tudi samo: indignum! H., nisi post altaria isset, et — indignum! — scelerato profuit ara O. o sramota!
    b) krivica je, hudo je: nec fuit indignum superis his sanguine nostro Emathiam pinguescere V., sata exuri, dirui tecta misera magis, quam indigna patienti esse L.; subst. n. pl.: indigna perpeti N., digna et indigna pati V., Sen. ph. zasluženo in nezasluženo, digna atque indigna canere Val. Fl.

    3. meton. ne(je)voljen, vzne(je)voljen, ogorčen, razsrjen, le v reklu indigne ferre (pati) ogorčen (vzne(je)voljen) biti, in sicer z ACI: N., Ph., indigne ferunt clementiam in crudelitatem esse conversam Ci., cum indigne pateretur uxor … Ci. ali s kavzalnim stavkom: Val. Max., indigne ferens, quod … non tribuerit Ph.; tudi z obj.: id (quod Suet.) indigne ferens Cu. nad tem ogorčen, eam (quam) rem indigne ferre Iust.
  • in-domitus 3 (in, domāre)

    1. neukročen, divji: mulier Pl., equus H., iuvencae O., bos Val. Fl., iuvencus Col., pastores C., integri et indomiti T., gentes Sen. ph.; pesn.: Mars V. vroča bitka; ret.: ager T. neobdelana njiva.

    2. metaf.
    a) nepremagan: indomitae praebentur praemia dextrae O., nationes O.
    b) razbrzdan, samopaš(en): animi cupiditates Ci., libido, furor(es) Ci., rabies H., licentia H., amor, irae O., ingenia Gallorum L., ignis O., eurus O., incendia vires indomitas posuere V.

    3. neukrotljiv, nepremagljiv: adulescens Pl., mors H., animus T. krut, ira V., ignes Sil. silen, furor Amm., Hercules, Achilles Sen. tr., ille Iove genitus (= Hercules) Plin. iun., aurum igni indomitum Plin., Falernum Pers. neprebavljivo, tarditas Plin.
  • in-ermis -e in in-ermus 3 (in, arma)

    1. brez orožja, brez obrambe, neoborožen, nebranjen, brez obrambe: Cu., Prop., Suet. idr., inermem tribunum gladiis adoriuntur Ci., qui homines inermos armis reppulerit Ci., civitatem servavi inermis Ci. kot mož miru, ab inermis pedibus auxilium petere S., inermia bracchia O., inermis manus, inermia pectora, inerme vulgus V., inermi milites C., inermis latro S., gingiva inermis Iuv. brezzoba, Nilus fama tantum, inermi quaesitu, cognitus Plin. brez vojne.

    2. occ. brez vojaštva (vojakov), brez posadke, nezaščiten: praedas agens ex agro inermi L., inermis Achaia T., inermes legati, inermes provinciae T., omnia ... nuda et inerma Lucr.

    3. metaf. slabo opravljen, nepodkovan: fuit carmen inerme O. brez osti, nikogar žaleča, Amor Tib. ne zadevajoč ran, in philosophiae alterā parte inermis Ci. slabo podkovan, virus Prud. brez učinka, senectus T. brez otrok.
  • īn-fēstus 3, adv. (in, fēstus k *fendere, prim. dēfendō, manifēstus)

    1. (o krajih) nemiren, nevaren: C., Cu., Vell., Suet., si me huic itineri infesto periculosoque commisero Ci., i. civitas L., via barbarorum excursionibus Ci., infestissima Ciliciae pars Ci., infesta terra colubris O., statio Ci., regio Varr., insulae saxis abruptis infestae T., nebulis inf. Sil. meglen, omnia serpentibus inf. S., vias infestas ali mare infestum habere Ci. neprenehoma vznemirjati; tako tudi: Macedoniam infestam habere L., agrum infestum facere (efficere, reddere) L. venomer vznemirjati.

    2. metaf.
    a) ogrožen (ogrožan), vznemirjen (vznemirjan), v nevarnost pahnjen, v nevarnosti: libertae acerbitate suppliciorum infesta Ci., agri Campani vectigal bellis infestum Ci., filii vita Ci., huius salus est infestior Ci., tempus aetatis aliorum libidine infestum Ci.
    b) sovražno nastopajoč, sovražen, vznemirjajoč, grozilen, grozeč, nevaren: Val. Fl., infesta filio mater Ci., hostis infestissimus Ci. srdit (ne mirujoč) sovražnik, infestus inimicus S., ob aemulationem infestus Cu., is, qui infestus in suos vixerit Ci., iudices reo infesti Ci., duae urbes huic imperio infestissimae Ci., provincia huic victoriae infesta Ci., gens infestissima nomini Rom. S., regiones sibi infestae Auct. b. Alx., infestis spectatoribus dimicare Suet. pred nenaklonjenimi gledalci boriti se (če so namreč ti zahtevali od gladiatorjev boj do zadnjega diha), i. numen Iuv., canes leonibus maxime infesti Cu.; enalaga: alicui infestas manus admovere Cu., O. sovražno se koga lotiti, te animo infestissimo intuetur Ci., infestis oculis conspici Ci., tam inf. odium Ci., scelus Ci., clamor Ci., Val. Fl., pestis infesta rei publicae Ci., bellum N., quae est tam infesta ira, quam ... L., tempora T., amor Cat., vulnus Sil., infeste in aliquem facere L., Vell., Suet., infestius L., infestissime contendere Ci. kar najsrditeje.
    c) kot voj. t. t.: napadajoč, za (na) boj (udar, napad) pripravljen, v napadalne oddelke razvrščen: infesto exercitu in Numidiam procedere C., infesto agmine Gallias petere T., infestis signis inferuntur Galli in Fonteium Ci., infestis signis impetum fecerunt C., infestis pilis C. ali infestā hastā (sarisā, lanceā) V., L., Cu. z naperjenimi kopji (nap. sulico itd.), infestis mucronibus T. z golimi meči, infesto spiculo petere L. z nastavljenim kopjem, tela infesta tulere V., infesta arma Val. Fl., infestis sagittis pugnam restaurare Sil., infesto ictu appetere T.; pesn. metaf.: inf. cornua Ph. z nastavljenimi rogovi, infestum fulmen V.
  • in-gēns -entis (in [priv.], gēns)

    1. silno velik, silen, ogromen, velikanski: cum aper ingens ad eum adlatus esset Ci., i. pinus H., campus Ci., arbor, caelum Val. Fl., aequor H., ingentes aquae L. zelo velika voda, povodenj, ingentissima moles Aug.; subst. n. pl.: ingentia lucrari, largiri Amm.

    2. metaf. silen = prav velik, izreden, nenavaden, mogočen, neukročen: ingentes divitiae Ci., i. pecunia, opus Ci., perditorum numerus Ci., merces Suet., populus S., V. zelo številen, množičen, post ingentia facta H., clamor, gloria L., ira O., T., Iuv., Q., Sil., Val. Fl., flagitium, gratia Ter., exitus, genus, fragor, dolor V., amor Val. Fl., animus Iust., H., animus belli (v vojni) ingens, domi modicus S., consensus, meritum Suet., facinus Ter., bellum, ausum, murmur O., hostis Sil., (Hannibal), Iuppiter, Triton Val. Fl., reges Val. Fl., vir ingentis spiritūs L., ingens semivir Iuv. (iron.), cui genus a proavis ingens (besedna igra!) V. zelo star; pesn. in poznolat. z abl.: Aus., vir famā ingens, ingentior armis V. silne slave, zelo slaven, toda (še) silnejši v boju, ingens viribus L., opibus, corpore, gloriā T.; z gen.: femina ingens animi T., vir ingens rerum T. ki je izvršil velika dejanja; z inf.: i. mala ferre Sil.
  • in-genuus 3, adv. (in, gīgnere, pravzaprav „vrojen“)

    1. v deželi rojen, domač: fons Lucr., tophus Iuv., opes ingenuas ager fundit Pr.

    2. prirojen, naraven: indoles Pl., color Pr.

    3. od svobodnih staršev rojen, rojen svoboden: pueri ingenui cum meritoriis versabantur Ci., si quid est homine ingenuo dignum Ci., ab ingenuis mulieribus hereditates lege veniunt Ci., i. homo Pl., L., Cu., H., Iuv., Q., Suet., Amm., Mart.; subst.: quid est turpius ingenuo, quam ...? Ci., vim adhibitam ingenuis Ci.

    4. svobodnorojenemu (svobodnemu) primeren: educatus est ingenue Ci., ingenuis oculis legi H., ingenua studia atque artes Ci. svobodne umetnosti; occ.
    a) plemenit, dostojen: animus, vita, timiditas Ci., nihil adparet in eo ingenuum Ci., nihil ingenuum habet officina Ci., ingenuo dolore excitatus Ci., amor H., gula Mart. objestno, zlonamerno.
    b) odkritosrčen, odkrit: astuta ingenuum volpes imitata leonem H., i. oculi H., fastidium Ci., pax Amm., aperte atque ingenue aliquid confiteri Ci., ingenue pro suis dicere Q., ingenue profiteri Suet.
    c) mehkužen, razvajen, slaboten (v nasprotju s sužnjem, ki je bil fizično močnejši): invalidae vires ingenuaeque mihi (erant) O., i. latus Mart.
  • in-iūstus 3, adv.

    1. nepravičen, krivičen, protipraven, oster, strog: Val. Fl., civis Ci., vir Q., noverca V. trdosrčna, tam iniustus existimator rerum Ci., cum rex iniustus esse coepit Ci., iniustius homine Ter., accusatores iniustissimi Lact., facis iniuste, Laeli, si … Ci., multa iniuste fieri possunt Ci. lahko se zgodijo mnoge krivice, iniuste facta Ci. krivična dejanja, morbus non iniuste terret Cels. ne brez vzroka, iniustissime nihil officere alicui S., iniuste dicere in aliquem Pl., iniustissime aliquid colere S., iniuste iniungere laborem Q., ei ante iniusta poena luenda est, quam iusta repetenda Ci., rogatio iniustissima Ci., iusta … , iniusta causa Ci., iracundia Ci., amor O., i. bellum Ci., fenus L., iniustae vindiciae Ci., incommoda iniustissima Ci., iniustissimum ducere Arn.; subst. iniūstum -ī, n krivica, krivičnost: metu iniusti H., iniusta tueri Q., de iustis et iniustis tractare Q., multa iniusta fiunt Ter., aliquid facere iniustum Lact. krivico storiti; enalaga: iniustus dens O. zob zavisti, iniusta regna O. krivično pridobljeno.

    2. metaf.
    a) težeč, težek, hud, nadležen: onus Ci., fasces V., dolor Q.
    b) neprimeren, nepravšen (pravšnji), neenak: vires Stat.
  • in-ops -opis (ab ope inops, qui eius indiget Varr.)

    1. nemočen, brez moči, o(b)nemogel, slab: leges salubriores sunt inopi quam potenti L., nihil cum potentiore iuris humani relinquitur inopi L., inopem vallare armis Val. Fl., inopes — potentes S. fr.; inops z inf.: Pr.

    2. ki si ne znati pomagati ali svetovati, brez pomoči, brez sveta: solus, inops, exspes … O., trahens inopem senectam O., i. turba V., inops animi (loc.) V., inopes relicti a duce Ci., ad eos inops supplexque venit Ci., solari inopem V.

    3. nepremožen, neimovit, reven, ubog, boren, siromašen (naspr. copiosus, dives, locuples, opulentus): Mart., Macr., inopem me copia fecit O., vendit inops O. zaradi uboštva, inops inter magnas opes H., ad alienam opem inops L., inops alienas opes expecto S., inopem iter ingredi L. brez denarja, inops atque egens Suet., i. victus, inferiae, domus O., aerarium i. et exhaustum Ci. revna in izpraznjena; subst.: regis mensa non differebat a cuiusvis inopis (reveža) atque privati N.; enalaga: cupido semper inops H. ki vedno trpi pomanjkanje, nikdar potešena, vedno lakomna, inopis animi esse H., vita Ci., Vell., ars Iuv., amor Lucr., inopes irae Val. Fl.; pren. reven = prazen, puhel (naspr. locuples, abundans, copiosus): lingua quae dicitur esse inops Ci., oratio Ci., disciplina, causa Ci.

    4. metaf. reven s čim, potreben česa, neimajoč česa, brez česa: Sil.; z objektnim gen.: inops pecuniae L. (naspr. praedives), messium L. reven z žitom (o nekem otoku), somni cibique O. brez spanca in teka, mentis O., T. brez pameti, consilii L., O., Suet., amicorum, verborum Ci., copiarum Vell. reven z živežem, rerum H. brez jedra (o verzih), paterni ruris et fundi H. (zaradi razdelitve zemljišč), humanitatis Ci., pacis O., animi, omnium rerum V., agitandi i. S. brez stvari, potrebnih za preživetje, ki nima ob čem (od česa) živeti, aeris Iuv., astūs, criminum, fortunae T., aequi, rationis, regnorum Stat.; nam. gen. pri Ci. tudi abl. z ab ali sam abl.: inops ab amicis, i. verbis.

    Opomba: Abl. sg. (subst. -e), neutr. pl. -ia, gen. pl. -um.
  • īnsānia -ae, f (īnsānus) brezumnost, blaznost, blodnomiselje, besnost, norost, nora togotnost: Cels., nomen insaniae significat mentis aegrotationem Ci., nisi poenas patriae disque … furore atque insaniā penderet Ci., his rebus mentem vacuam appellarunt insaniam Ci., haec iste ad insaniam concupiverat Ci. do blaznosti, ad insaniam agere aliquid Q., in insaniam agere Amm., amor, insania Q., frui alienā insaniā Plin. na tuje stroške si kaj pridobiti; occ. blodnja, blodna misel, pesniško navdušenje, zamaknjenost = gr. μανία, domišljija: an me ludit amabilis insania? H.

    2. metaf. neumno, blazno početje (zahteva), pl. blazna dejanja, bedaste zahteve, bedarije, budalosti: huius insania mihi tum molesta fuit Ci. njegovo bedasto početje, scelerati insania belli V. blazna želja po … , quam contemneres popularīs insanias Ci. (demokratov), noli putare tolerabiles horum insanias nec unius modi fore Ci., explere cupidissimorum insanias Ci. blazne zahteve.

    3. brezumje, neumnost, pretiravanje (v čem): ab sano initio res in hanc insaniam venit L. neumna potrata, insania libidinum Ci. brezumna razuzdanost, villarum, vestium Ci., orationis Ci., mensarum Plin.
  • īn-satiātus 3 (in [priv.], satiāre) nenasičen, nenasitljiv: ardor eundi Stat., amor habendi Prud.
  • īn-serō1 -ere -sēvī -situm

    1. vsejati, vsaditi (vsajati): frumentum Col., ramos terrae Cu., ramum insiturus eris Cat.; occ. vcepiti (vcepljati): inutilesque falce ramos amputans feliciores inserit H.

    2. meton. cepiti: insere … piros V., inseritur arbutus nucis fetu V., māla insita fert pirus V. cepljena hruška, pirum bonam in pirum silvaticam Varr., ex arbore in arborem Varr., omne genus surculi omni generi arboris Col., sarmentum vitem, oleam Col.; subst. pt. pf. īnsitum -ī, n cep(ič): Varr., Col.

    3. metaf. vsaditi (vsajati): quae vitia tibi insevit natura H., haec (eloquentia) inserit novas opiniones, evellit insitas Ci.; ret.: alter in Calatinos insitus Ci. pridružen, insitus (vrinjen) et adoptivus T.

    4. zlasti pt. pf. īnsitus 3 (od narave) vsajen, vcepljen, ukoreninjen, prirojen: ita serpit illud insitum naturā malum Ci., odium (amor, opinio) penitus insitum Ci., insitus quidam animi furor Ci., militibus insitum est aut vincere aut emori Ci., virtus insita Ci., natura insita L. narodov značaj, huic populo ita fuerat libertas insita, ut … Ci., feritas L., oculis caedes T., deorum cognitiones Ci., natura mortalibus T., vis H., inimicitiae Ci., cupiditas omnibus Q., superbia genti Iust., horror mortalibus Lucr., odii quantum animis Val. Fl.
  • in-valēscō -ere -valuī (incoh. k invalēre) ojačati se, ojačiti (ojačevati) se, okrepč(ev)ati se, (o)krepiti se, utrditi (utrjevati) se, narasti (naraščati), nadvlad(ov)ati, prevlad(ov)ati, vzmoči se: prout haec illa invaluissent T., rex opibus invalescit T. kraljeva moč je narasla, mansit hic (amor), nec refrixit iudicio, sed invaluit Plin. iun., libido et luxuria coercente nullo invaluerat Suet., ut est longe vehementissimus hic, cum invaluit, affectus, ita, si nihil efficit, tepet Q., et invaluit proelium nimis Vulg., vitiis invalescentibus Suet., coniurationes invalescerent Suet., i. armis, divitiis suis Vulg., i. contra aliquem Vulg., tenuit consuetudo, quae cotidie invalescit, ut … Q.; occ. bolj obveljati, bolj v rabo pri(haja)ti: appellatio grammaticorum Graecā consuetudine invaluit Suet., cum et verba intercidant invalescantque temporibus Q.
  • invidentia -ae, f (invidēns nevoščljiv) zavistnost, nevoščljivost, grdogled(n)ost: Ap., Cael., quemadmodum misericordia aegritudo est alterius rebus adversis, sic invidentia aegritudo est ex alterius rebus secundis Ci.; pooseb.: Amor, Labor, Invidentia Ci.
  • iūcundus (tudi iōcundus) 3, adv. (iz *iuvicundus od glag. iuvāre)

    1. razveseljiv, razveseljujoč, (vz)radostljiv, zabaven, prijeten: praemia, amicus H., comiter et iucunde esse Ci. dobre volje biti, iucunde (iucundissime) vivere Ci., iucunde cantare Suet., negavit umquam se bibisse iucundius Ci., cenare cum amicā iucundius Sen. rh., multa narrare memoriter et iucunde solebat H., iucunde cenam illam produximus Plin., herba iucunde olet Suet., iucundissime loqui Val. Max., iucundus amor, odor i. agri Ci., nihil visum est illo pane iucundius Ci., officia iucundiora Ci., iucundissime imperator Plin., ludi iucundissimi Pl.; z dat. personae: mihi iucundissimus est honos populi Ci., iucunda res plebei Ci., res magis iucunda mihi quam facilis Sen. rh., ut nihil hominum aut auribus aut mentibus iucundius percipi possit Ci., compectus vester est mihi multo iucundissimus Ci.; čemu, glede na kaj? z ad ali abl. sup. (v sl. z inf.): verba ad audiendum iucunda Ci., quid est tam iucundum cognitu atque auditu? Ci., ista sunt cognitu iucunda Plin., fortitudo in periculis communibus iucunda est auditu in laudationibus Ci., ad iucundiora cognitu veniamus Val. Max.; tudi z dat.: aqua potui iucunda Plin.

    2. priljubljen, všeč(en), drag: erat temporibus illis iucundus Metello Ci., qui concitatae multitudini iucundi esse volunt Ci., comes populo iucundus Ci.