-
στερρότης, ητος, ἡ trdota, trdnost.
-
στιλβότης, ητος, ἡ στιλπνότης, ητος, ἡ svetlost, svetloba, lesk, sijaj.
-
στρεβλότης, ητος, ἡ krivina, sločina αἰχμῆς.
-
σφοδρότης, ητος, ἡ sila, hitrica, naglica, divjost.
-
σχολαιότης, ητος, ἡ počasnost, lenoba.
-
ταπεινότης, ητος, ἡ 1. nizkost, nizka lega. 2. a) neznatnost, onemoglost, slabost, siromašne razmere, siromašnost; b) pobitost, klavrnost, malodušnost; c) ponižnost; d) poniževanje.
-
τάπης, ητος, ἡ ep. [Et. tap- iz tm̥p odkor. temp, razpeti, slov. tetiva (iz tempt-), lat. tempus, templum] τάπις, ιδος, ἡ preproga, ogrinjalo, odeja.
-
τάχος, ους, τό ταχυτής ῆτος, ἡ (ταχύς) brzina, naglica, hitrost, ἀπὸ ποίου τάχους s kakšno hitrostjo, ὡς εἶχε τάχους kakor hitro je mogel. – adv. τάχος hitro, urno (= ἐν, σὺν τάχει, διὰ, μετὰ τάχους); πρὸς, κατὰ τάχος naglo, hitro, jadrno, ὅσον (ὅτι) τάχος kar najhitreje.
-
ταχυτής, ῆτος, ἡ gl. τάχος.
-
τελειότης, ητος, ἡ popolnost, dovršenost NT.
-
τελευτάω [ion. pt. praes. τελευτέων, fut. τελευτήσω, med. τελευτήσομαι tudi s pas. pomenom] 1. trans. a) dovršim, dokončam, ὅρκον izgovorim do konca, τὸν βίον (τὸν αἰῶνα) umrjem; kakor παύομαι tudi z gen.: λόγου sklenem govor, τοῦ ἐπαίνου ἐτελεύτα ἐς τάδε τὰ ἔπη svoj pohvalni govor je končal s temi besedami, τοῦ βίου umrjem; b) izvršim, izpeljem, izpolnim ἔργα, ἃ μενοινᾷς, τὸ ἔνθεν, γάμον, τινὶ κακὸν ἦμαρ pripravim, εὐχομένοισι τάδε ἔργα uslišim, podelim; pass. izpolnim se, dovršim se, zgodim se. 2. intr. a) o času: končam se, bližam se koncu, potečem, minem ἔτος, τοῦ θέρους τελευτῶντος; b) o dejanju in stanju: končam se, izidem se ναυμαχία, κατὰ νόον ὁ πόλεμος vojna se srečno konča; ἐς τοῦτο τελευτῶ tako se končam, τὸ κεφάλαιον ἐς τοῦτο τελευτᾷ teži po tem, obstoji v tem, ὃ μὴ εἰς ταῦτα τελευτᾷ, εἰς τί ποτε ἐλπὶς ταῦτα τελευτῆσαι kakšnega konca se moremo pri tem nadejati; τελευτάω ἐπί τι dospem (naposled) do česa; c) izpolnim se ὄψις τοῦ ὀνείρου; d) o osebah: umrjem, poginem, ὑπό τινος umori me kdo, νούσῳ umrjem za boleznijo, γήραϊ vsled starosti; e) neham (govoriti), καλῶς τελευτᾷς konec tvojega govora je dober, dobro govoriš, τελευτάω καταλέγων neham naštevati; f) o prostoru: končam se, neham ᾗ τελευτᾷ τὰ τῆς Λιβύης, τῇ ἡ Κνιδίη χώρη ἐς τὴν ἤπειρον τελευτᾷ, ἐς γράμμα končam se s črko; g) pt. τελευτῶν se prevaja adverbialno; τελευτῶν εἶπε naposled (končno) je rekel, τὴν τυραννίδα τελευτῶσαν (naposled) χαλεπὴν γενομένην.
-
τετρα-ετής 2 (ἔτος) ion. štirileten.
-
τῆτες adv. [Et. iz κjᾱ-ϝετες (ἔτος), prim. σήμερον] letos, v tem letu.
-
Τίγρης, ητος Τίγρις, ιδος, ὁ [Et. iranskega izv.] reka v Mezopotamiji.
-
τῑμιότης, ητος, ἡ (τίμιος) 1. dragocenost NT. 2. cena, vrednost.
-
τρᾱχύτης, ητος, ἡ hrapavost, hrapa, hribovitost; pren. ostrost, osornost, strogost, nagla jeza.
-
τριᾱκοντα-έτης 2 (ἔτος) tridesetleten.
-
τρι-έτης, -ετής (ἔτος) 2 trileten; adv. τριέτες tri leta.
-
ὑγρότης, ητος, ἡ 1. vlaga, mokrota, tekočina, ὀμμάτων poželjive oči, poželjiv pogled. 2. pren. vlažnost, prožnost, gibčnost.
-
Φάγρης, ητος, ὁ, ἡ mesto v Makedoniji.