abscīdō -ere -cīdī -cīsum (abs in caedere)
1. odrez(ov)ati, odsek(ov)ati: truncis arborum abscisis C., absc. lignum sagittae Cu., funes abscisi T., absc. caput Ci., Lucr., V., L. idr.; pren.: rebus caput absc. Sil., absc. membra Lucr., bracchium L., iugulo (abl.) pectus O., dentibus linguam Val. Max. odgrizniti, alicui aures nasumque Sen. ph., virilia Petr., comas alicui Lucan., crines T.; od tod abscidere aliquem Eccl. skopiti koga, Attis abscisus Arn., homo abscisus Arn., skopljenec; subst.
a) abscīsī -ōrum, m skopljenci: Arn.
b) abscīsa -ōrum, n odrezana spolovila: Arn.
2. pren.
a) odrezati = ločiti: hostis pars parti abscisa erat L., abscisus in duas partes exercitus C.
b) nekaj že začetega prerezati, t.j. pretrgati, prekiniti, onemiti (o glasu): quarum (orationum) alteram non libebat scribere, quia abscideram Ci. ep., vox absciditur per ἀποσώπησιν Q., abscisa ... vox publica est Vell., sic fata querellas abscidit Val. Fl.
c) odvze(ma)ti, vzeti, jemati, odtegniti (odtegovati): aquam L. odpeljati, regibus spem auxilii sui L., spe undique abscisa L., absc. latera montium Sen. ph. odkopavati, abscisis omnibus praesidiis T. — Od tod adj. pt. pf. abscīsus 3, adv. -ē
1. strm, prepaden: rupes, saxum L. (gl. saxum), petra Cu.
2. (o govoru) ostro pretrgan, kratek in jedrnat, določen, osoren, oster (naspr. plenus, latus): responsum, sententia, abscisior iustitia Val. Max., si verba numeres, breviter et abscise Val. Max.
Zadetki iskanja
- abscondō -ere -condī (redko -condidī) -conditum (poklas. in pozn. -cōnsum)
1. skri(va)ti: cadavera foveis (abl.) V., aliquem alvo O., hominem in armentario Cu.; pesn.: ensem in vulnere Sen. tr., in aëre telum Sil. vreči, da izgine v zraku; refl.: latenter abscondimus Ap. smo se skrili; pren.: stultitiam in latebras pectoris Pl.; occ. prekri(va)ti, zakri(va)ti, zagrniti (zagrinjati), zastreti (zastirati): nec galea frontem abscondit Iuv., fumus abscondit caelum Cu., luna illum (solem) abscondit Sen. ph., tellus absconditur umbrā Tib., protinus Phaeacum abscondimus arces V. pustimo za seboj, izgubimo izpred oči; pren.: pueritiam Sen. ph. preživeti; med.: ante tibi ... Atlantides abscondantur V. naj ti zaidejo; pesn.: aves draco abscondidit ore O. je pogoltnila.
2. pren. prikri(va)ti, potajiti, utajiti (utajevati): fugam furto V., paucitatem militum Cu., dolorem, caritatem, omnes affectus T., quod quo studiosius ab istis ... absconditur, eo magis apparet Ci. — Od tod adj. pt. pf. absconditus 3, adv. -ē skrit: Lucr., Corn., Cu., Vulg., gladii Ci.; pren. skriven, tajen: insidiae, ius pontificum Ci.; (o govoru) skrivnosten, globokoumen: abscondite disseri Ci. Poklas. abscōnsus 3 skrit, skriven, tajen: Ps.-Q.; subst. neutr.: in absconso Aug. na skrivnem; adv. abscōnsē tajno: Hyg., Vulg. - absistō -ere -stitī
1. odstopiti (odstopati), oditi, odhajati, oddaljiti (oddaljevati) se; abs.: Pl., miles abstitit T., absistit imago Sil. izgine poseb. voj. umakniti (umikati) se: nec absistens nec congrediens L., tandem abstiterunt L. Od kod? z abl.: limine, luco V.; s praep.: ab signis C., ab sole Plin. (o planetu); pesn.: ab ore scintillae absistunt V. oči se iskrijo.
2. pren. odstopiti (odstopati) od česa, (od)nehati, opustiti (opuščati) kaj; abs.: Nisus: absistamus, ait V., ne absiste V., nec . . . ille (Piso) abstitit T. ni odstopil; z inf.: haud absisto petere L., absiste moveri V.; z abl.: magistratu, conatu, incepto, obsidione L., bello L., H., Cu., T. ali ferro V., spe L. nehati upati, izgubiti upanje, sequendo L.; brezos.: bello absistitur L. - absolu, e [apsɔlü] adjectif neomejen, absoluten; izključen, brezpogojen; popoln; grammaire neodvisen, nevezan; (oseba) avtoritativen, oblasten, absolutističen; masculin absolutist
alcool masculin absolu čisti alkohol
confiance féminin absolue neomejeno zaupanje
majorité féminin absolue absolutna večina
pouvoir masculin absolu absolutna oblast
dans l'absolu brez primerjanja, brez upoštevanja razmer ali okoliščin
on ne peut juger de cela dans l'absolu o tem se ne da soditi brez poznavanja, upoštevanja okoliščin - absolutna napaka stalna zveza
fizika, matematika (o negotovosti meritve) ▸ abszolút hibaabsolutna napaka razlike dveh podatkov ▸ két adat különbségének abszolút hibájaabsolutna napaka vsote dveh podatkov ▸ két adat összegének abszolút hibája - absolutna napaka približka stalna zveza
matematika (o negotovosti meritve) ▸ közelítő érték abszolút hibája - absolutna ničla stalna zveza
fizika (o temperaturi) ▸ abszolút nulla fok, abszolút nulla - absolutna temperatura stalna zveza
fizika (o temperaturi) ▸ abszolút hőmérséklet, termodinamikai hőmérséklet - absolutna višina stalna zveza
geografija (o višini kraja) ▸ abszolút magasság
Sopomenke: nadmorska višina - absolutna vlaga stalna zveza
meteorologija (o ozračju) ▸ abszolút nedvesség, abszolút nedvességtartalom, abszolút páratartalom - absorbeō -ēre -sorbuī posrka(va)ti, pogoltniti, goltati, požreti (požirati): placentas H.; pren. o vodovju: oceanus vix videtur tot res absorbere potuisse Ci., quidquid ingerebatur, praealtum absorbebat mare Cu.; o suhih stvareh: (vlago) vpijati: omnem naturalem absorbet umorem siccitas Cu., lens ..., quae omnem aquam absorbet Plin.; o abstr. prevze(ma)ti, osvojiti si: hunc absorbuit aestus gloriae Ci., ne aestus nos consuetudinis absorbeat Ci., ad tribunatum, quia ... quodam modo absorbet (tako rekoč golta) orationem meam, ... veniamus Ci.; podobno: aestuose absorbet, ubi quemque attigit Pl.
Opomba: Pf. absorpsī: Lucan.; pt. pf. absorptus: Eccl., Vulg. - absorpcijski maksimum stalna zveza
kemija (o vpijanju svetlobe) ▸ abszorpciós maximum - abstimmen
1. (seine Stimme abgeben) glasovati (über o)
2. Physik Instrumente u.Ä.: uglaševati, uglasiti (auf z), das Radio: naravnati; (in Einklang bringen) Meinungen, Farben: usklajevati, uskladiti (auf z, aufeinander med seboj) - abstrahirati glagol
1. (povzeti) ▸ absztrahál [elvonatkoztat]
Če abstrahiram odločbo ustavnega sodišča, je ta volilni sistem v bistvu v redu, potrebuje le nekaj korektur. ▸ kontrastivno zanimivo Ha összefoglalom az alkotmánybíróság határozatát, ez a választási rendszer lényegében rendben van, csupán egy kis kiigazítást igényel.
2. (izločiti) ▸ absztrahál [elkülönít]
Ampak, če iz filma abstrahiram ves balast, postane jasno, da je tisto, kar se je dogajalo pred kamero, nekaj, kar se dogaja v življenju vseh nas. ▸ Ha azonban a filmet megszabadítom az összes sallangtól, világossá válik, hogy a kamera előtt olyasvalami zajlott, ami mindannyiunk életében játszódik.
3. pogosto v umetnosti (o abstraktnem prikazu) ▸ absztrahál
Razstava metaforično abstrahira ponižanje, s katerim so bili ljudje označeni. ▸ A kiállítás metaforikusan absztrahálja azt a megaláztatást, amelynek az emberek részesei voltak. - abstrakten pridevnik
1. (o umetnosti) ▸ absztraktabstraktna kompozicija ▸ absztrakt kompozícióabstraktna skulptura ▸ absztrakt szoborGre za abstraktno skladbo, ki poslušalcu dopušča svojo interpretacijo. ▸ Ez egy absztrakt darab, amelyet a hallgató a maga módján értelmezhet.
Povezane iztočnice: abstraktna tehnika
2. (nematerialen; pojmoven) ▸ absztrakt, elvontabstraktno razmišljanje ▸ absztrakt gondolkodás, elvont gondolkodásabstrakten pojem ▸ absztrakt fogalom, elvont fogalomNi dovolj, da otroku nevarnost opišemo z abstraktnimi pojmi. Nevarnost mu moramo pokazati. ▸ Az nem elég, ha a gyermeket fenyegető veszélyt elvont fogalmakkal magyarázzuk el. A veszélyt meg is kell mutatnunk neki.
3. (nekonkreten; nejasen) ▸ absztrakt, elvontpreveč abstrakten ▸ túl absztrakt, túl elvontZakoni so pisani v abstraktnem jeziku in jih je zato mogoče tolmačiti različno. ▸ A törvények absztrakt nyelven íródtak, ezért különbözőképpen értelmezhetők. - abstraktna tehnika stalna zveza
slikarstvo (o načinu slikanja) ▸ absztrakt technika
S slikanjem v abstraktni tehniki slikarji ustvarijo neponovljive originale. ▸ Absztrakt technikával a festők páratlan eredeti műveket alkotnak. - absum -esse, āfuī, āfutūrus (redkeje abfuī, abfutūrus); pesn. in ret. cj. impf. āforem, inf. fut. āfore; pravzaprav „odsostvovati“ (naspr. adesse prisostvovati)
I.
1. odsoten biti, ne biti kje, izost(ja)ti od kod; abs.: Dareus, dum ipse abesset, custodes reliquit N., vellem abesset O.; abese longe, longe gentium, procul, propius Ci.; litota: nec (Iuno) usquam aberit V. bo vselej prisotna. Izhodišče: non longe hinc Pl.; s samim abl.: domo et foro Ci. ep., Athenis N., et poteras nuptā lentus abesse tuā O.; večinoma s praep.: ab domo Pl., L., a foro, ab urbe, ex urbe Ci.; evfem. = pregnan biti: afui simul cum re publ. Ci., qui nulla lege (nezakonito) abessem Ci., Scythicique in finibus Histri ille ... lusor Amoris abest (= vivit absens) O.; occ. ne udeležiti (udeleževati) se česa, ne biti pri (v) čem, ne priti (prihajati) k čemu; z abl.: publicis consiliis L., clades, quibus afui, unus omnium maxime sensi Ci., ea fuit causa, quare toto bello abessent C.; s praep.: a periculis S., ab hoc concilio, ab his studiis Ci., a consilio, a bello C.; afuisse me in altercationibus fero non moleste Ci.
2. ne pomoči (pomagati) komu, zapustiti (zapuščati) ga (naspr. adesse, defendere; prim. deesse = na cedilu puščati); abs.: nusquam abero (sc. tibi) et tutum patrio te limine sistam V., facile etiam absentibus nobis (brez nas) veritas se ipsa defendet Ci.; večinoma z dat.: longe iis fraternum nomen populi Rom. afuturum C. da jim ne bo nič pomagalo (koristilo), ut mirari Torquatus desinat, me, qui Autronio afuerim, Sullam defendere Ci., nec deus dextrae erranti afuit V.
3. pren. manjkati, ni, manjka česa (prim. deesse); abs.: studium semper adsit, cunctatio absit Ci., mecum leges, mecum libertas afuit Ci., cum omnia subsidia vitae abessent L., quidquid abesse poterat Cu. kar se je lahko utrpelo; z dat.: abest historia litteris nostris Ci., hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit (ni bilo), si opus erat, defuit (se je pogrešalo) Ci., fraudem et sermoni et rei abesse L.; pesn.: remo ut luctamen abesset V. da bi se veslalo brez težave, curtae nescio quid semper abest rei H.; z a(b): memoria a meo sensu afutura Ci., (tua virtus) aberat a me Ci., quae libido ab oculis, quod facinus a manibus tuis afuit? Ci., et quo plus intererat, eo plus aberas a me, cum te non videbam Ci. ep. tem občutneje sem te pogrešal, neque animus neque corpus a vobis aberit S.
II.
1. daleč, stran, oddaljen, ločen biti: ii, qui longissime absunt C. najbolj oddaljeni, hostium copiae non longe absunt Ci.; tudi: prope, propius, proxime, procul, alte abesse Ci., L. idr.; z a(b): cum domus patris a foro longe abesset Ci., non longe a Tolosatium finibus absunt C. Razdalja z acc.: Teanum a Larino abest XVIII milia pasuum Ci., quot milia fundus abesset ab urbe Ci., abesse aliquot dierum viam Ci., quinque dierum iter a Carthagine L.; z izpuščenim subst.: quadridui (sc. viam) ab Autronio abesse Ci., bidui aberam Ci.; redkeje z abl.: abesse bidui spatio ab eo Ci., aequo ferre spatio ab castris abesse C., abesse VII milium intervallo C.
2. pren. daleč, oddaljen biti, nič ne imeti opraviti s čim, ne biti (v časovnem pomenu in o abstr. pojmih): cuius aetas a senatorio gradu longe abesset Ci., appropinquatio mortis, quae certe a senectute non potest longe abesse Ci., tantum afuit ab insolentia gloriae N., abesse a carcere et a vinculis Ci., nisi me animus fallit, haud multum a me aberit infortunium Ci., neque abest suspicio C. in človek bi sumil, suspicere ..., quod abest longissime Ci. na kar ni misliti, paulum abesse a capienda urbe Iust. skoraj (malodane) osvojiti si mesto; kot izraz želje v opt.: vis absit, ferrum ac lapides removeantur Ci. nasilja naj ni, carnifex ... absit non modo a corpore civium, sed etiam a cogitatione Ci., absit publica fraus L. naj se ne omeni; z abl.: absint inani funere neniae H. naj se opuste pri ..., absit invidia verbo ali absit verbo invidia L. ali le absit invidia Cu. ne bodi samohvalno rečeno, bog ne daj predrzne besede; tako se lahko absit sloveni tudi, kadar je njegov subjekt stavek z ut ali inf.: bibere aut etiam ēsse inter agendum ... ab oratore meo procul absit Q. bog ne daj, da bi pil ... = piti ... nikakor ne sme, absit, ... ut Milonem hospitem ... deseram Ap. bog ne daj, da bi ..., nočem ...
3. occ.
a) prost biti česa: abesse a vitiis, a molestiis Ci., a qua suspicione ille aberat plurimum Ci., quamquam abest a culpa, suspicione tamen non caret Ci., afuit a societate sceleris N., abesse a cupiditate pecuniae N., a poena Cod. Th.; pesn. z dat.: abfuimus dolori O. pozabili smo bolečino.
b) razločevati se, razlikovati se, različen biti: abesse plurimum a saltatore debet orator Ci., nulla re longius absumus a natura ferarum Ci., longissime Plancius a te afuit Ci. = te je prekosil; tudi o abstr.: id autem tantum abest ab officio, ut nihil magis officio possit esse contrarium Ci., a schemate procul abest communicatio Q.; tudi = zaosta(ja)ti za kom, ne dosegati koga (v čem): consultus iuris ... abest virtute diserti Messalae H., a Zeuxide abest discipulus Q.
c) ne strinjati se s čim: a sententia, a consilio fugiendi Ci., sed ab eo plurimum absum Ci. to mi niti na kraj pameti ne pride.
č) (o stvareh) ne spodobiti se, ne prikladati se, ne ujemati se, ne pristajati: musice abest ab principis persona N., haec etsi ficta sunt a poëta, non absunt tamen a consuetudine somniorum Ci. se čisto dobro ujema.
4. pogosto abest brezos. v nekaterih reklih,
a) v nikalnih izrazih haud multum, haud (non) procul, non longe abest, quin ... ni mnogo (malo je) oddaljeno od tega, da ne bi ... = malodane ..., skoraj bi: Ci., L. idr., neque multum afuit, quin etiam castris expellerentur C. malo, da niso bili ... = skoraj bi bili izgnani tudi iz tabora, minimum afuit, quin periret V., nihil afore credunt, quin V. že mislijo; paulum (= non multum) abest, quin ... C., Suet.; quid abest quin ...? L., včasih z dodanim ab eo: neque multum abnesse ab eo, quin ... C.; osebno: Ap., haud multum afuere, quin opera perrumperent L. ap. Prisc.; osebno in pozitivno: ille longissime aberit, ut credat Ci.
b) v pozitivnem reklu tantum abest, ut ... ut ... toliko je oddaljeno od tega, da (bi) ..., da ... = ne le da ne ..., ampak ali še (celo) ...: tantum abest, ut gratiam quaesisse videar, ut multas susceperim simultates Ci. ne le da nisem iskal hvale, še celo mnogo sovraštva sem si nakopal, tantum afuit, ut exercitum periculosum putaret, ut in eo praesidium rei publicae poneret Ci. ne samo da se mu vojska ni zdela nevarna, še celo varnost države je polagal vanjo; v drugem ut stavku pogosto etiam, quoque: Ci. ep., Suet., redkeje contra: L., potius: le Ap. = marveč, še celo, nasproti; namesto drugega ut stavka samostojen stavek z etiam idr.: tantum abest, ut se indicet, perficiet etiam ... Ci., tantum aberat, ut binos scriberent, vix singulos confecerant Ci. Drugi ut stavek je konsekutivni stavek besedi tantum, prvi kaže v želelni obliki to, od česar je kaj oddaljeno, zato stoji pred njim včasih še ab eo: L., tantum autem abest ab eo, ut malum mors sit, ut verear Ci. Redko osebno: Lucr., milites tantum afuerunt, ut perturbarentur, ut potius accessiones fecerint Auct. b. Alx. — Od tod adj. pt. pr. absēns -sentis
1. odsoten, nepričujoč, nenavzoč (naspr. praesens, coram)
a) predikativno: semper absenti adfui Deiotaro Ci., a quo vivo nec praesens nec absens rex quicquam impetravit Ci., Appium fratrem absentem (za njegove odsotnosti) de fundo deiecit Ci., absens mecum in gratiam rediit Ci. kot pregnanec; o umrlih: Vitr., absentes (poëtae) sunt pro praesentibus Pl.; o takih, ki ne nastopajo kot sokandidati za častne službe, čeprav so v Rimu: Ci. (De re publ. VI, 11), plebs tribunos plebi absentes Sex. Tempanium, A. Sellium, Sex. Antistium ... fecit L.; o nekom, ki ni prišel pred sodnika, čeprav je bil poklican: de absente iudicare Ci.; pogosto kot predikat v absolutnem abl.: me absente Ci. med mojo odsotnostjo, te praesente absente Ter. bodi prisoten ali odsoten; v starejšem jeziku stoji včasih absente nam. pl. absentibus: nescio quid absente nobis turbatumst domi Ter.; pren.: z duhom neprisoten: cum milite isto praesens absens ut sies Ter., mente ac sensu absentissimus Aug.
b) atributivno: amicorum colloquia absentium Ci.
2. (o krajih in rečeh) daljen, oddaljen: Rhodos H., Romae rus optas, absentem rusticus urbem tollis ad astra levis H., ventis absentibus Stat. če jih ni; abs. rogus Mart., absentes comae Mart. ki jih v resnici ni, versus absentes dicere Gell. ki jih človek nima napisanih pred seboj = verze na pamet (= iz glave) govoriti. - absūmō -ere -sūmpsī (-sūmsī) -sūmptum
I.
1. docela porabiti (porabljati), (po)trošiti (naspr. parĕ,re): lumina (oculos) in fletūs Cat., duodecim milia in congiarium militum absumpta sunt Cu., absumptae in Teucros vires V., viribus absumptis O., purpura, quae teritur (se obnosi), quae absumitur L. se oguli, ungula in ungues absumitur O. preide v ...; occ. použi(va)ti, zauži(va)ti: vina H., mālis ambesas mensas ali membra V. z zobmi raztrgati, absumptis frugum alimentis L., humorem solis radii absumunt Plin., popijejo; pren.: satietatem amoris abs. Ter. naužiti se ljubezni (dosita).
2. pren.
a) (po)tratiti, zapraviti (zapravljati), pognati: rebus maternis atque paternis fortiter absumptis H., pecuniam libidine aut aleā abs. Sen. ph.
b) (čas) (po)tratiti, (po)trošiti, prebiti, preživeti (preživljati): absumo decipioque diem O., dies aliquot ibi frustra abs. L., tempus dicendo Ci. ali consultando L., quattuor horas dicendo L., diem segni navigatione L., biduum morando Cu., dies cunctatione absumitur T.
— II.
1. (po)grabiti, uničiti (uničevati), v pass. tudi = (iz)giniti: incendium domos absumpsit L., penates ignis absumpsit Sen. ph., curā absumitur Ter., corpus clade horribili absumptum extabuit Cl. (prevajajoč Sofoklov verz), Carthaginem flammis absumi sinere L. pustiti, da Kartagina zgori, lacrimis absumitur omnis O. ves gine od solz, classe vi tempestatis prope absumptā Suet., bis anno absumi umbras, absumpta hac observatione (znak) Plin.
2. pren. pokonč(ev)ati, ugonobiti (ugonabljati), uničiti (uničevati), (od)vzeti, jemati, (o boleznih, smrti) pograbiti, ugrabiti (ugrabljati), pob(i)rati: me absumite ferro ali animam quocumque leto V., plus hostium fuga quam proelium absumpsit, plures fames quam ferrum absumpsit, multos pestilentia absumpsit L., nisi mors eum absumpsisset L., alii alio leto absumpti L., sin absumpta salus V. (od)vzeta, izginula; vzrok smrti v abl.: multi mortales ferro ignique absumpti sunt L. mnoge ... je vzel ogenj in meč, absumi gurgitibus L. (sloveni act. z glag. požreti!), absumi morbo S., T. ali fame, pestilentiā, veneno L. ali febrium vi Amm. poginiti (poginjati), umreti (umirati) za čim, ali act.: bolezen, lakota ... pobere (pomori) koga; abs.: iamiam absumor Acc. fr., avunculus nuper absumptus erat L. je umrl, od tod: absumptus est Pl. izgubljen je, po njem je, tako tudi: absumpti sumus Pl. - absurd samostalnik
1. (nesmisel) ▸ abszurdum, abszurditás, képtelenségmejiti na absurd ▸ az abszurditás határán vanpopoln absurd ▸ teljes abszurdumtotalni absurd ▸ totális abszurdumabsurd brez primere ▸ példátlan abszurdkaj je na meji absurda ▸ abszurdummal határosFilm ima sicer dobro zastavljeno zgodbo, razplet pa je čisti absurd. ▸ A filmnek ugyan jól kitalált a története, a végkifejlete azonban teljes képtelenség.
Da od dobička podjetij denar dobivajo zgolj menedžerji, je absurd brez primere. ▸ Példátlanul abszurd, hogy a vállalatok nyereségét csak a menedzserek teszik zsebre.
In kakšen absurd je, da stane potrdilo o ceni karte za neko relacijo več kakor dejanski prevoz posameznika na tej isti relaciji. ▸ Abszurdum, hogy a vonalra érvényes menetjegy áráról szóló igazolás többe kerül, mint egy utazás ezen a vonalon.
Sopomenke: absurdnost, farsa
2. (umetniško delo) ▸ abszurd
Sopomenke: farsa
Povezane iztočnice: drama absurda, gledališče absurda, komedija absurda, teater absurda - absurdus 3, adv. -ē
1. neblagoglasen, zlozvočen: vox Ci., absurdoque sono ... stagna cietis Poeta ap. Ci. (o žabah), absurde canere Ci., Amm.
2. pren.
a) neskladen, neprimeren, nesmiseln, neslan: est hoc omnibus auribus animisque absurdum Ci., absurdae lacrimae L., mos absurdus T., absurdissima mandata Ci., aliquid absurde dicere Pl., Ci., imperite absurdeque fictus Ci., non absurda cognitu T. primerno, pauca repetiero ab initio talium facinorum non absurda T. kar se sklada (ujema) z ...; z dat.: aetati utriusque non absurdum T.; z ACI: quam absurdum eum petere consulatum, qui praetor fieri non potuerit Ci.; z inf.: haud absurdum est bene dicere S.
b) nenadarjen, nesposoben, neroden, neraben: sin plane abhorrebit et erit absurdus Ci., ingenium haud absurdum S. ali nec abs. ingenium T. prebrisana glava, nec absurdus ingenio T.