Franja

Zadetki iskanja

  • postáviti poner; colocar ; (zgradbo) erigir; levantar ; (pogoj) poner ; (imenovati) nombrar

    postaviti za dediča instituir (por) heredero
    postaviti koga na laž desmentir a alg
    postaviti na tla poner en el suelo
    postaviti keglje armar los bolos
    postaviti rok fijar un plazo
    postaviti spomenik levantar un monumento
    postaviti vprašanje plantear una cuestión
    vse na glavo postaviti revolver todo, fam poner todo patas arriba
    postaviti ob zid (ustreliti) mandar al paredón, fusilar
    postaviti pred sodišče koga llevar a alg a los tribunales (ali al juzgado)
    postaviti se s čim hacer ostentación (ali gala) de a/c; lucir a/c
    postaviti se za koga interceder por alg, abogar por alg, defender a alg
    postaviti se komu po robu hacer frente a alg; enfrentarse a (ali con) alg; fam dar la cara a alg
    postaviti se na zadnje noge (konj) encabritarse
  • posvetíti1 consagrar; sanctificar ; (knjigo) dedicar

    posvetiti se čemu dedicarse a a/c, consagrarse a a/c
    posvetiti pozornost prestar atención (čemu a a/c)
    namen posvečuje sredstva el fin justifica los medios
  • pošepetáti

    pošepetati komu kaj decir a alg a/c al oído
  • potégniti tirar; sacar ; (meč tudi) desenvainar ; (vozilo) tirar ; (črto) trazar ; (brazdo) hacer ; (skozi odprtino) pasar (por) ; (zaključke) sacar

    potegniti kvišku alzar, elevar, izar (zastavo la bandera)
    potegniti krajši konec (fig) salir perdiendo
    potegniti iz cigarete dar una chupada al cigarrillo
    potegniti na kopno (čoln) arrastrar a tierra
    potegniti kjuč iz ključavnice sacar (ali quitar) la llave
    potegniti kaj k sebi atraer (hacia sí a/c)
    potegniti koga za roko (lase, uho) tirar del brazo (de los cabellos ali del pelo, de la oreja) a alg
    potegniti se za koga cuidar de alg, interesarse por alg
  • potegováti se

    potegovati se za kaj solicitar, pedir a/c; aspirar a; pretender; (kandidirati) presentar su candidatura
    potegovati se za glasove solicitar votos
    potegovati se za službo pretender un empleo
    poteguje se za njeno roko pretende su mano
    potegovati se za svojo pravico defender su derecho
  • potrpéti tener paciencia ; (počakati) esperar, aguardar

    potrpeti s tomar (ali soportar ali llevar) con paciencia (čim a/c)
  • potrúditi se molestarse; tomarse la molestia de

    potruditi se za kaj esforzarse en (ali para ali por) conseguir a/c
    potruditi se za koga molestarse en ayudar a alg
    ni se potrudil, da bi odgovoril no se dignó de contestar (na moje vprašanje a mi pregunta)
  • poudárek acento m ; Arg tonado m ; énfasis f ; intensidad f

    brez poudarka sin acento
    dati čemu poudarek insistir en a/c, acentuar a/c
    besedni poudarek acento m tónico
  • prae-dīscō -ere -didicī (prae in dīscere) prej se naučiti kaj, prej se seznaniti s čim, prej spozna(va)ti kaj, prej se poučiti o čem: ea, quae agenda sunt in foro … possunt etiam nunc exercitatione quasi ludicra praediscere ac meditari Ci., at prius ignotum ferro quam scindimus aequor, ventos et varium caeli praediscere morem cura sit V., hinc tempestates dubio praediscere caelo possumus V., promptum est oculis praediscere nigram, et quisquis color V., scire vias maris et caeli praediscere cursus V. (Aetna 246), si verissimo vati velut oraculo crediderimus dicenti: „Ventos et proprium caeli praediscere morem cura sit … “ Col., C. Marius sagam quandam ex Syria habuit, a qua se dimicationum eventus praediscere simulabat Front., quippe Vergilio iubente praedisci ventos ante omnia ac siderum mores Plin., sic ut praediscere possimus, utrum sit perseverans Cael.
  • praedīvīnō -āre (prae in dīvīnāre) (vnaprej) (za)slutiti, naprej vedeti: quasi volturii triduo prius praedivinant quo die e[ss]uri sient Pl., ab ha[e]c ea[n]dem voce[m] qui facile fantur facundi dicti et qui futura praedivinando Varr., cum alioqui praedivinaret hoc, quod accidit Ps.-Q., quod futurum cum praedivinasset Caesar Front., praedivinant enim ventos imbresque Plin.
  • prae-fātiō -ōnis, f (praefārī)

    1. (kot relig. ali publ. t.t.) uvodno besedilo, uvodna beseda (uvodne besede), predslovje, uvodni obrazec (pred kakim verskim ali državnim dejanjem), prefácija: p. donationis Ci., omni praefatio sacrorum eos, quibus non sint purae manus, sacri arcet L., triumphi Plin., fetialium Suet., ultionis Val. Max.

    2. predgovor, uvod (v govor, sodno razpravo, knjigo, tudi kot captatio benevolentiae), nagovor: opus erit tamen praefatione, qua et ratio reddatur dilati criminis et promittatur defensio Q., Cicero … longa tamen praefatione excusavit officii sui necessitatem Q., perfrixisse tuas questa est praefatio fauces Mart. praefationem dicere Plin. iun., sermo Graecus, immo Atticus; praefationes tersae, graciles, dulces, graves interdum et erectae Plin. iun.

    3. uvodna beseda (uvodne besede), opazka, pripomba, opomba, opomnja (pred posameznimi izrazi, imeni ali celotnim govorom): libros Naturalis Historiae, novicium Camenis Quiritium tuorum opus … constitui tibi, iucundissime Imperator; sit enim haec tui praefatio, verissima Plin., rusticis vocabulis aut externis, immo barbaris etiam, cum honoris praefatione ponendis Plin., numquam tristiorem sententiam sine praefatione clementiae pronuntiavit Suet., C. Cassius numquam sine praefatione publici parricidii nominandus Val. Max.

    4. (kot jur. t.t.) predhodna (uvodna) obravnava (razprava, pogodba): Paul.
  • prae-fēstīnō -āre (prae in fēstīnāre)

    1. zelo (preveč) hiteti, prenagliti se, prehitro narediti (storiti) kaj, prehitro ukrepati glede česa, v zvezi s čim: quid opus[t], adulescens? PL. Isti[c] infortunium, qui praefestinet ubi erus adsit praeloqui Pl., praefestinamus quae sit causa sciscere, quod sit necessum scire, praesertim in brevi Afr. fr., iam tamen invenio qui me iaculentur et ictu praefestinato munus inane petant Ps.-O., quia neque praefestinatum opus nimium immature videri possit ante quindecim dies factum Col., proprium est dolentis praefestinare ad indicandum quae dolent Don., defecturos se, ne deficere praefestinarent, effecisse L. prenagliti se z odpadom.

    2. hiteti mimo česa, obiti kaj: Toronaeum Thermaeumque sinum praefestinans T.
  • praegnātiō -ōnis, f (praegnās)

    1. oploditev, oplodba, nosečnost, brejost, tudi polnost, obilnost
    a) pri ženskah: iam in sarcina praegnationis obsepto utero et repigrato fetu perpetua praegnatione damnavit Ap., quodsi viri sui faciem ignorat, deo profecto denupsit et deum nobis praegnatione ista gerit Ap., cum primum praegnationem tuam plenus maturaverit uterus Ap.
    b) pri živalih: nun[c] appello feturam a conceptu ad partum: hi enim praegnationis primi et extremi fines Varr.
    c) pri rastlinah: in eodem loco eodem anno nihil renascitur, quod praegnationis idem bis habere non potest Varr.

    2. splošno kot plodnost, vzrok plodnosti, splošna ustvarjalna sila narave, plodilno počelo narave: o vitae vera vita, o naturarum omnium fecunda praegnatio Ps.-Ap.
  • prae-iūdicium -iī, n (prae in iūdicium)

    1. vnaprejšnja (predhodna, poprednja) (raz)sodba (ki je poznejši lahko ali ji mora biti vodilo), predsodba, prejudíc(ij), predhodna odločitev, predhodni izrek: Plin. iun., Q., Suet. idr., de quo non praeiudicium, sed plane iudicium iam factum putatur Ci., cur non eius damnatione aliquod ad hoc iudicium praieiudicii comparasti? Ci., praeiudicium se de capite C. Verris per hoc iudicium nolle fieri Ci.

    2. metaf. vnaprejšnja (predhodna, poprednja) sodba, predsodba, vnaprejšnja odločitev (izven sodišča): praeiudicium tantae rei afferre L. vnaprej (prenaglo, prehitro) se odločiti glede tako pomembne zadeve (o tako pomembni zadevi).

    3. meton.
    a) prejudicialna tožba, tožba na vnaprejšnjo sodno odločbo, po kateri naj se določi kako pravno razmerje: Icti.
    b) po kaki vnaprejšnji odločbi nastala škoda, prejudíc(ij): Sen. ph., Gell., Icti., neque veritati facit praeiudicium Icti. ne škoduje.
    c) odločilni (vplivni, merodajni) zgled (primer): Pompeius vestri facti praeiudicio demotus Italiā decessit C., praeiudicia Africi belli C. dosedanji zloslutni (= nesrečo, slab izid napovedujoči) dogodki, orabat, ut se praeiudicio iuvarem Plin. iun.
  • prae-loquor -loquī -locūtus sum (prae in loquī)

    1. omeniti kaj uvodoma, povedati nekaj uvodnih besed, napisati uvod (predgovor, predslovje): haec necessarium fuit praeloqui dicturo de tonitru fulminibusque ac fulgurationibus Sen. ph., oratores quoque ea, quae prius quam causam exordiantur ad conciliandos sibi iudicum animos praelocuntur, eadem appellatione signarunt Q., de quibus brevissime praelocutus, quid ipse sentiam Q., quod mihi causam praeloquendi dedit Plin. iun., an merito, scies, cum legeris librum, cuius amplitudo non sinit me longiore epistula praeloqui Plin. iun.

    2. (vna)prej govoriti (izreči, povedati): isti[c] infortunium, qui praefestinet ubi erus adsit praeloqui Pl., occupas praeloqui quae me[a] oratiost Pl., collegae … de communis officii necessitatibus praelocuti excusare me et eximere temptarunt Plin. iun.

    3. (vna)prej oznaniti (oznanjati): Lact., alicui de aliquo Aug.
  • prae-ministrō -āre (prae in ministrāre)

    1. intr. (po)streči, servirati (abs. in z dat.): magistratibus Gell., Bruttios … magistratibus in provincias euntibus parere et praeministrare servorum vicem iusserunt (sc. Romani) Gell., adsidue respiciens praeministrantem Fotidem Ap., tuae famulae sedulo tibi praeministrabimus Ap.

    2. trans. (po)da(ja)ti: quam (sc. tibiam contionariam) C. Graccho cum populo agente praeisse ac praeministrasse modulos ferunt Gell., fabulas ad destructionem veritatis praeministrare Tert.
  • právkar ahora mismo

    pravkar kaj narediti acabar de hacer a/c
    pravkar je prispel acaba de llegar
    pravkar izšlo (o knjigi) acaba de publicarse
  • preboléti

    preboleti kaj consolarse de a/c
    preboleti bolezen curar de una enfermedad; (prenesti) soportar, sufrir, llevar con paciencia (ali con resignación)
  • prédnost preferencia f ; prioridad f ; (ugodnost) ventaja f ; (predpravica) privilegio m

    dati prednost dar (la) preferencia a, préferir (a/c)
    imeti prednost pred ser preferible (ali preferido) a; tener la preferencia
    nuditi prednost ofrecer una ventaja
  • predóčiti presentar; demostrar; evidenciar

    predočiti si tener presente (a/c)