Franja

Zadetki iskanja

  • post-futūrus 3 (ixpt. iz post in futūrus) bodoč, prihodnji: Plin., tum videbitur lex in postfuturum loqui Nigidius Figulus ap. Gell.; subst. postfutūrī -ōrum, m: quin solus omnium post memoriam humani [generis] supplicia in postfuturos (novejše izdaje pišejo narazen post futuros) composuit quis prius iniuria quam vita certa esset S. fr. še ne rojeni.
  • potegn|iti1 [é] (-em) vleči ziehen, sunkovito: reißen, s silo, z veliko muko: zerren (navzgor aufziehen, hinaufziehen, emporziehen, hinaufzerren, hochzerren, hochreißen, dol hinunterziehen, hinunterzerren, herunterziehen, nazaj zurückziehen, zurückzerren, zurückreißen, narazen [auseinanderziehen] auseinander ziehen, …); z roko iz česa: fischen/herausfischen aus, herausgreifen aus, figurativno hervorangeln aus, po dolgem brkljanju: herauskramen aus
    z roko, prsti: potegniti po čem streichen über
    potegniti dol herunterziehen, hinunterziehen, z omare ipd.: herunterholen
    potegniti črto eine Linie ziehen, einen Strich machen, figurativno pod kaj: einen Strich machen unter, den [Schlußstrich] Schlussstrich ziehen unter
    potegniti dobiček iz česa (Profit) herausholen aus
    potegniti glavo med rame sich ducken, den Kopf einziehen
    potegniti ključ iz ključavnice den Schlüssel abziehen
    potegniti krajši konec figurativno den Kurzeren ziehen, zu kurz kommen, das Nachsehen haben
    potegniti mejo eine Grenze ziehen
    potegniti sklepe iz [schlußfolgern] schlussfolgern aus, die Konsequenzen ziehen
    potegniti čez glavo über den Kopf ziehen, überziehen
    potegniti iz dreka aus der Scheiße ziehen
    potegniti iz zemlje aus der Erde ziehen/reißen
    potegniti k sebi noge: anziehen, krožnik ipd.: zu sich ziehen
    potegniti za rokav, plašč ipd.: zupfen an
    potegniti koga za nos (jemandem) einen Bären aufbinden, (jemanden) nasführen
  • predáleč adv. troppo lontano:
    pren. gnati stvar predaleč gonfiare, esagerare una questione
    iti z zahtevami predaleč portare le richieste all'estremo, essere esagerato nelle richieste
    po nazorih biti si predaleč narazen trovarsi ai poli diametralmente opposti nelle idee
  • quantus-libet 3 (ixpt., bolje pisano narazen) „tolikšen, kolikršen se (komu) zljubi ((za)hoče)“, kolikršen si bodi (kolikršensibodi), poljubno velik, poljubno visok: Iuv., Col., Plin., quanto libet ordine dignus O., quanta libet magnitudo hominis L., quantum libet intersit inter Romanos et Achaeos L. Rimljani in Ahajci naj bodo v poljubno veliki razdalji.
  • quā-rē (ixpt.; adv. abl. h quae res; piše se tudi narazen)

    I. s čimer, po čimer, pogosto = da bi s tem, da bi; s čim? po čem?: Ter., H., multas res novas in edictum addidit, quare (= ut eā re) luxuria reprimeretur N., omnia exscogitantur, quare nec sine periculo maneatur C., quare intellegatur tibi facultatem fuisse Ci., qua re nisi vi et malo cogebantur? Ci.

    II.

    1. vprašalno zakaj?, zaradi česa?; neodvisno: Ter., quare ausus? Pl., quare adesse noluis? quare periuras, surripis, aufers? H.; odvisno: quaesivit, quare id faceret N., utendum est excusatione, quare id necesse fuerit Ci., nunc accipe, quare desipiant omnes H.

    2. relat. priklepajoč konsekutivne glavne stavke: Ci. ep., Iust., Plin. iun., Sen. ph. (in) zato, (in) zatorej: quare eos quam infirmissimos esse volebant N., qua re … pro certo habetote vos simul de exercitu Catilinae … decernere S., quare … desine matronas sectarier H., accendis, quare cupiam magis illi proximus esse H. tako, da zato … Tako poseb. pred vprašalnimi stavki: quare, quis me reprehendet? Ci. in zato (vprašam), torej (vprašam), kdo bi me grajal?; nescio quare Pl., Ci. ep. ne vem zakaj (reklo o čudovitih rečeh); tako tudi: nec quid nec quare Petr. (o tem, kar je nedoumljivo).
  • quī-dam (iz *quiz-dam; prim. quis, dē in īdem), quae-dam, quod-dam (adj.) in quī-dam, n quid-dam (subst.)

    I. adj.

    1. neki, nekak(šen), v pl. neki, nekateri: L., O., H., Iust., T. idr., Argilius quidam adulescentulus N., quidam ante portam oppidi Gallus C., certa quaedam vox Ci., breve quoddam tempus Ci., quaedam quaestiones Ci., quosdam dies Ci. ep.

    2.
    a) (blažeč prispodobne izraze) (tako) nekak, nekako, tako rekoč, dejal bi, kakor: nativus quidam lepor N., decor oris cum quaedam maiestate T., tacitus quidam sermo Ci.
    b) pogosto v zvezi s quasi, velut(i), tamquam: ad omnes meos impetus quasi murus quidam boni nomen imperatoris opponitur Ci., cum Graeciam veluti tempestas quaedam occupasset Iust.
    c) (poudarjajoč kak pojem) zares, prav, povsem, popolnoma, čisto, celo: divina quaedam facultas eloquendi Q. zares (prav) božanska, novum quoddam genus dicendi Ci. čisto nova, incredibilis quaedam magnitudo ingenii Ci.

    II. subst. nekdo, n nekaj, v pl. nekateri, nekaj (njih), nekoliko (njih): quidam ex advocatis, quidam de collegis nostris Ci., est quiddam, quod occultatur Ci., quiddam divinum Ci.; z gen.: inesse quiddam mali Ci.; pl.: ex ephoris quidam descenderunt N., alia quaedam conquiras Ci.; z gen.: quibusdam Andriorum ut manerent, persuasit L., quidam bonorum caesi T. Od tod abl. f. sg. quādam v zvezi s tenus: quādamtenus, pisano tudi narazen quādam tenus

    1. do nekam: est quadam prodire tenus H.

    2. v nekem oziru (smislu), nekako, nekaj: Gell., alterum genus est … quadamtenus rubens Plin.
  • retentō1 -āre -āvī -ātum (frequ. k retinēre)

    1. pridrž(ev)ati (pridržavati), zadrž(ev)ati (zadržavati), ustaviti (ustavljati), zaustaviti (zaustavljati), (trdno) držati: aliquem Pl., L. idr., agmen L., fugientes T., se Corn., frena O., caelum a terris Lucr. nebo in zemljo držati narazen (posebej, vsaksebi).

    2. metaf.
    a) zadrž(ev)ati (zadržavati), zatreti (zatirati), požreti (požirati), (za)dušiti, (u)krotiti: iras Val. Fl.
    b) ohraniti (ohranjati), vzdrž(ev)ati: hominum sensus vitasque Ci. poet.
  • retrō-cēdō -ere -cēssī (gl. pod retrō) odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se: si hastati profligare hostem non possent, pede presso eos retrocedentes (v novejših izdajah pisano narazen retro cedentes) in intervalla ordinum principes recipiebant L., si id praestare non possent, retrocedere in montes et occulte circumire ultimos hostium Cu., occurrisse enim in Ciliciae angustissimis faucibus, cum retrocedendo posset perducere incautos in loca naturae situ tuta Cu., numquam a P signo ad O sol accedit, sed a P semper retrocedendo numquam fines poli septentrionalis attingit Macr., venere prope urbem Argentoratum extrema metuentem Caesarem arbitrati retrocessisse Amm., rapidos turmarum procursus hostilium in se ruentium acriter exceperunt inviti operaque consulta retrocedentes Amm., verum retrocedere coacti Germani atque noscentes exercitus pleramque partem in Illyricum Amm.
  • retro-eō -īre (retrō in īre) nazaj iti, vzvratno iti: quamvis enim illi ad superiora nisus sit, tamen deficiente materia retroiens (v novejših izdajah pisano narazen retro iens) ipse descendit Sen. ph., quoniam tum primum incipiant detrahi numeri stellaeque retroire Plin., progreditur deinde eiusdem radii violentia et retroire cogit vapore percussas Plin.
  • retrō-flectō -ere -flexī -flexum (retrō in flectere) nazaj upogniti (upogibati): frons minima et quae radices capillorum retroflexerat (v novejših izdajah pisano narazen retro flexerat) Petr.
  • rompre* [rɔ̃prə] verbe transitif (z)lomiti, prelomiti; predreti; raztrgati (vezi); razriti (cesto); oslabiti; zajeziti, (za)ustaviti; prekiniti, motiti; figuré ne držati (pogodbe), preklicati (nakup); razbiti, podreti (ravnotežje); ukrotiti (strast); preorati (travnik); technique (pre)mešati; militaire odrezati, prekiniti (zvezo); razrušiti (most); poklicati nazaj (pse na lovu); verbe intransitif prekiniti, napraviti konec (avec quelqu'un, quelque chose s kom, s čim); izgubiti svojo barvo (vino); zlomiti se (žarek, val); raztrgati se, razbiti se

    à tout rompre viharno, močno, živahno, glasno, hrupno
    applaudir à tout rompre viharno odobravati
    il a rompu avec son meilleur ami prekinil, pretrgai je stike s svojim najboljšim prijateljem
    rompre à l'amiable zlepa iti narazen, se ločiti
    rompre quelqu'un aux affaires vežbati koga v poslih
    rompre le camp podreti tabor, zapustiti tabor
    rompre les chiens (figuré) menjati témo pogovora
    rompre la cervelle, la tête à quelqu'un oglušiti koga
    rompre ses chaînes razbiti, zlomiti okove
    rompre le cou à quelqu'un zaviti komu vrat
    se rompre le cou zlomiti si vrat
    rompre les desseins de quelqu'un prekrižati komu naklepe, račune
    rompre un enchantement, un charme zlomiti urok
    rompre la glace (figuré) prebiti led
    rompre une lance pour quelqu'un (figuré) zastaviti dobro besedo za koga
    rompre les rangs (militaire) raziti se
    rompre les os à quelqu'un (figuré) polomiti komu vse kosti, premlatiti koga
    rompre le silence prekiniti molk
    rompre la tête à quelqu'un podkuriti jo komu; biti komu nadležen, nadlegovati koga
    rompre les relations diplomatiques prekiniti diplomatske stike
    rompez! (militaire) voljno! razhod!
    rompre un serment prelomiti prisego
    rompre un marché razdreti kupčijo
    rompre les oreilles à quelqu'un natrobiti komu polna ušesa
    rompre un tête-à-tête motiti sestanek
    rompre en visière zabrusiti v obraz
    il s'est rompu à cette discipline navadil se je na to disciplino
  • sat-agō -ere = sat(is) agō

    I. zadovoljiti (zadovoljevati), zadostiti (zadoščati, zadostovati, zadoščevati): nunc satagit (v izdajah pisano tudi narazen sat agit) PL. zdaj plačuje takoj. –

    II.

    1. (za)dosti (mnogo, veliko) opravka ali posla imeti, silno dosti imeti opraviti, veliko se ukvarjati s čim, biti (zelo) dejaven (marljiv, neutruden); abs.: Afer ... multum in agendo discursantem non agere dixit, sed satagere Q.; z gen. (s čim): etsi is quoque suarum rerum satagit TER.; s circa z acc.: Martha autem satagebat circa frequens ministerium VULG. si je dajala veliko opraviti s postrežbo; z notranjim obj.: haec satagens PETR. to marljivo opravljajoč; occ. marljivo si prizadevati, zelo se (po)truditi, zelo se (po)mujati, zelo (po)hiteti, paščiti se
    a) s finalnimi stavki: quapropter, fratres, magis satagite, ut ... VULG., semper satagere, ut ne in amore animum occupes PAC. FR.
    b) z inf.: satagite immaculati et inviolati ei inveniri in pace VULG.

    2. biti v skrbeh (težavah, strahu, stiski), imeti težave, tožiti, tarnati, skomljáti: Caesar alteram alam mittit, qui satagentibus celeriter succurrerent AUCT. B. AFR. stiskanim, curris, stupes, satagis PETR., Iuppiter satagit fractus metu ARN., dole et satage quasi parturiens VULG. imej porodne popadke.
  • satis-faciō (ixpt.), pisano tudi narazen satis faciō -ere -fēcī -factum

    1. zadostiti (zadoščevati), ustreči (ustrezati) komu, čemu, zadovoljiti (zadovoljevati) koga; abs.: histriones satisfaciebant CI.; z dat.: SEN. PH. idr., satis facere dicimur ei, cuius desiderium implemus DIG., viro et recta et honesta petenti satisfacere CI., etsi nullo modo poterit oratio mea satisfacere vestrae scientiae CI., qui et naturae et legibus satis fecit CI., vitae satisfeci CI. EP. zadosti dolgo sem živel, ut omnium vel suspicioni vel malevolentiae vel crudelitati satisfiat CI., satis est factum Siculis, satis officio ac necessitudini, satis promisso nostro CI.; v obscenem pomenu: alicui, dominae PETR.; z in z abl.: satisfacere in historia, in iure civili CI., in omni genere CI. EP.

    2. occ.
    a) zadovoljiti upnika, in sicer α) s poplačilom dolga = izpláčati (izplačáti, izplačeváti), poplačati (poplačevati), vrniti (vračati), povrniti (povračati, povračevati), da(ja)ti (v) povračilo: DIG. idr., pecuniam CA., proinde ac si satisfacere vellent C. plačati, ipse ... Fufius satisfacit CI., cum de visceribus tuis et filii tui satis facturus sis, quibus debes CI. EP., alicui argento satisfacere L., ut si mihi in pecunia minus satisfecisset CAELIUS AP. CI. EP., iam pro īs (= iis) satisfecit Sticho? PL. β) s plačilom varščine (poroštva, jamčevine) = da(ja)ti varščino (jamčevino, založnino, poroštvo): DIG.; z gen. (s čim): donec ei totius dotis satis fieret DIG.
    b) α) zadovoljiti razžaljenca, prizadetega = primerno se opravičiti (opravičevati) komu, prositi koga odpuščanja (za odpuščanje), da(ja)ti zadoščenje: missis ad Caesarem satis faciundi causā legatis C., si Allobrogibus satis faciant C., ut Caesari satis facerent C., nisi publice satis factum sit CI., acceperam ... Caesaris litteras, ut mihi satis fieri paterer a te CI., satisfieri postulat ille sibi O., repente tantum non satis facientis modo veniam dedit SUET.; s praep.: praedicabas te non existimare, ... umquam mihi pro tuis in me iniuriis satis esse facturum CI., omnibus rationibus de (za) iniuriis satisfacere CI.; z gen. (za kaj): iniuriarum satisfecisti L., Labeoni CORN. β) s kaznijo (pokoro) da(ja)ti zadoščenje komu za kaj, (u)trpeti kazen (za kaj): ut pro facinore suo satisfaceret hosti LACT., saepe satisfecit praedae venator MART.
    c) zadostno pojasniti (pojasnjevati), dokazati (dokazovati), prepričati (prepričevati): z ACI: de quo multis ... testibus ... vobis priore actione satis factum est CI., quibus ... satisfeci me nihil reliqui fecisse N.
    d) (o žrtvovanju): „Mars pater, si quid tibi in illisce suovitaurilibus lactentibus neque satisfactum est, te hisce suovitaurilibus piaculo“ CA.

    Opomba: Impers. pass.: non satisfacitur rei publicae VARR. AP. PRISC.
  • scōpa1 -ae, f (gl. scamnum)

    1. vejica, odrastek, mladika, poganjek, prot(ek), svežica: scopa regia ali pl. scopae regiae PLIN. (bot.) kozji rep, metlika ali divje konoplje (Chenopodium scoparia LINN.); češče pl. o vejicah, odrastkih raznih rastl.: NAEV. AP. P. F., CAT., PLIN. idr., tentoriolis ex arundinibus scopisque contextis AUCT. B. AFR.

    2. meton. pl. scōpae -ārum, f
    a) metla: Q., PLIN., MART. idr., cape illas scopas, converre PL., unae scopae VARR. ena metla, vilibus in scopis ... quantus consistit sumptus? H., argentum ... scopis coepit everrere PETR.; sg.: scopabo eam in scopa terens VULG.; preg.: scopas dissolvere CI. metlo dajati narazen = delati nered; od tod scopae solutae CI. EP. narazen dana (raztrgana, razcufana, razcefrana) metla = bebast in zanikrn (malovreden) človek.
    b) sveženj (butara) protja: VEG.
  • skočiti (skóčim) skakati

    1. springen (dol hinunterspringen, herunterspringen, gor hinaufspringen, heraufspringen, naprej vorspringen, narazen [auseinanderspringen] auseinander springen, nazaj zurückspringen, pokonci aufspringen, proti zuspringen auf, ven hinausspringen, herausspringen, v višino hochspringen); z močnim/dolgim skokom: setzen (preko česa setzen über); z velike višine: springen, sich stürzen
    figurativno skočiti v hrbet komu (jemandem) in den Rücken fallen
    skočiti čez plot fremdgehen
    skočiti iz kolone ausscheren
    skočiti čez ojnice über die Schnur hauen
    skočiti iz kože aus der Haut fahren
    skočiti si v lase [aneinandergeraten] aneinander geraten, sich in die Haare geraten/kriegen
    skočiti v besedo komu (jemandem) in die Rede fallen, ins Wort fallen

    2. na obisk, v trgovino ipd.: kurz kommen/gehen/laufen
    skočiti na obisk auf einen Sprung kommen/gehen
    skočiti kam (narediti kratek izlet) einen Abstecher machen (nach/in)

    3. v obleko, iz postelje: fahren (in die Kleider fahren, aus dem Bett fahren)
    skočiti narazen dva človeka: [auseinanderfahren] auseinander fahren
  • skupaj

    1. (skupno) zusammmen (tudi vsota), gemeinsam, miteinander

    2. (družno) beisammen, zusammen, (drug ob drugem) nebeneinander, beieinander; z glagoli: beieinander … (čepeti [beieinanderhocken] beieinander hocken, ležati [beieinanderliegen] beieinander liegen, sedeti [beieinandersitzen] beieinander sitzen, stati [beieinanderstehen] beieinander stehen), zusammen-, beisammen- (biti [zusammensein] zusammen sein, [beisammensein] beisammen sein, ostati beisammenbleiben, zusammenbleiben, sedeti beisammensitzen, zusammensitzen, stati beisammenstehen)

    3. (drug k drugemu) zueinander …, zusammen- (spadati [zueinandergehören] zueinander gehören, spadajoč zusammengehörig); pritrditi, privezati: aneinander … ([aneinanderbinden] aneinander binden, [aneinanderfesseln] aneinander fesseln, [aneinanderkleben] aneinander kleben); (drug z drugim) zueinander …, zusammen- (držati zusammenhalten, [zueinanderhalten] zueinander halten)

    4. (zbrano) zusammen-, beieinander … (imeti zusammenhaben, [beieinanderhaben] beieinander haben); (ne vsaksebi/narazen) zusammen- (pisati zusammenschreiben, pustiti zusammenlassen); (na kup) zusammen- (dati zusammenschütten, zusammenrücken, zusammentun, zusammenlegen, držati zusammenhalten, gnati zusammentreiben, hoteti priti [zueinanderwollen] zueinander wollen, pasti zusammenklappen, zusammenfallen, zusammenbrechen, spraviti zusammenkriegen, zusammenbringen)

    5.
    pet/devet skupaj zu fünft/zu neunt

    6.
    vse skupaj insgesamt, alles in allem
    vsi skupaj allesamt, allerseits, samt und sonders
    skupaj z mitsamt, pravo kaznivo dejanje: in Tateinheit mit
    |
    Kdaj sva midva skupaj krave pasla? Wo haben wir denn schon zusammen Schweine gehütet?
    figurativno nenehno tičati skupaj wie Kletten zusammenhängen
  • skúpaj adv. assieme, insieme; in tutto:
    biti, tičati skupaj stare assieme
    delati, živeti skupaj lavorare, vivere assieme
    knjižnica ima skupaj milijon knjig la biblioteca ha in tutto un milione di libri
    vsi skupaj tutti insieme
    štirje skupaj in quattro
    dober dan vsem skupaj buongiorno a tutti!
    pog. biti koga dosti skupaj essere grande e grosso, essere forte
    naprava je bila v nekaj trenutkih, minutah spet skupaj in pochi minuti la macchinetta era montata, assemblata
    pren. vse skupaj ni vredno počenega groša non valere un fico secco
    pog. držati skupaj capirsi, aiutarsi, sostenersi a vicenda
    pren. hoditi skupaj amoreggiare
    pog. iti skupaj (skrčiti se) restringersi
    to mi ne gre skupaj non posso capirlo
    pog. trčiti skupaj imbattersi
    pog. pasti, zlesti skupaj svenire
    pog. priti skupaj sposarsi; incontrarsi; (sporazumeti se) trovare un accordo, accordarsi su qcs.
    spati skupaj avere una relazione, amoreggiare
    spraviti skupaj (denar) risparmiare, racimolare
    spraviti skupaj (izpit) superare l'esame
    ne biti za skupaj, ne spadati skupaj non andare d'accordo
    lingv. pisati skupaj, narazen scrivere assieme, separatamente
    pri pluženju sta prednja konca smuči skupaj, zadnja narazen nello spazzaneve le punte degli sci vanno unite, le code separate
  • spatium -iī, n (indoev. kor. *spē(i)-, *spə- napenjati, raztegovati; prim. skr. sphā́yatē debeli se, postaja tolst, redi se, raste, sphāváyati, sphāráḥ obširen, raztegnjen, velik, širok, sl. speti, spešiti, dospeti, uspeh, let. spêt moči, močen biti, veljati, spêks moč, stvnem. spuot uspeh, pospešitev, spuon izvršiti se, uspe(va)ti, nem. sich sputen podvizati se, pohiteti)

    I.

    1. prostor, prostranstvo = razsežnost, razsežje, razsežaj, obsežnost, obseg, obsežje podolgem in počez, v dolžino in širino, dolžina, širina, mesto, kraj: Sen. ph., Q. idr., spatium castrorum C., spatia locorum C., spatium, qua flumen intermittit, mons continet C., ad impetum capiendum, equiti utique, modicum erat spatium L., quod spatium non esset agitandi (sc. equos) N., magnum campi spatium Cu., spatium maris L., caeli V., medium caeli spatium H., totum caeli spatium Lucr., spatium dare V., Lucr., Cu. narediti prostor, umakniti se, in spatium resilire breve O. skrčiti se.

    2. occ.
    a) prostranstvo = obseg, velikost, dolgost, dolžina: spatium victi victor considerat hostis O., viae O., oris et colli O., quod sit homini spatium a vestigio ad verticem Plin., spatium rhombi, parvi lateris Iuv., elephanti Lucan., vasti corporis Sen. tr., plantae Herculis Gell.; od tod in spatium v dolžino, podolgem, podolgič, podolgoma: trahit in spatium (sc. aures) O. podaljša, in spatium fugit O. beži naravnost (naspr. redit in gyrum), tum iacet in spatium sine corpore … vorago Sil.
    b) vmesni prostor, presledek, razstop, razdalja, dalj(a), daljava, oddaljenost: spatium inter acies C., longo spatio distare C., hic locus aequo fere spatio ab castris Ariovisti et Caesaris aberat Ci. skoraj enako oddaljen, tanto spatio C. pri tolikšni razdalji, pri tolikšni daljavi, tako daleč, quod tanta machinatio ab tanto spatio instrueretur (po drugih constitueretur) C. v taki daljavi, paribus intermissae spatiis (sc. trabes) C. v enaki razdalji narazen ležeči, mediocri spatio relicto V. po zmernem presledku, ne predaleč, subit iniquo spatio V., spatio propinquitatis (= spatio propinquo) C. zaradi neznatne oddaljenosti = zaradi (velike) bližine, alterum (sc. genus siderum) spatiis immutabilibus ab ortu ad occasum commeans Ci., spatium discrimina fallit O.

    3. razdalja, daljava, ki jo mora kdo prehoditi ali preteči, proga, pot določene dolžine, del poti, kos poti: duum milium spatium C., longo itineris spatio C., pari spatio transmissūs C. prav tako daleč prepeljan, illi medio in spatio chorus … occurrit comitum V., spatium conficere ali emetiri pot opraviti, prehoditi, preteči, premagati: magno spatio paucis diebus confecto C., dimidium fere spatium confecerat, cum … N., ingens die uno cursu emetiens spatium L., ut eadem spatia quinque stellae conficiant Ci.; pesn.: nec (sc. lapis) spatium evasit totum V.

    4. occ. (= gr. στάδιον) dirkališče, dirkalna (temovalna) steza, tekališče, tir na dirjališču ali tekališču, stadion (štadion), tekmovališče: Sen. ph., Suet. idr., equus spatio qui saepe supremo vicit Olympia Enn. ali spatio extremo … sub ipsam finem adventabant V. na koncu … dirkališča, equique pulsabant pedibus spatium declivis Olympi O., spatia etsi plura supersint V. in ko bi bilo tekališče še daljše, nobiles equos cursus et spatia probant T., abstulerunt me velut de spatio L.; pren.: deflexit iam aliquantulum de spatio curriculoque consuetudo maiorum Ci. iz tira in s poti, spatiis exclusus iniquis V. ker me ovirajo preozke meje mojega načrta; meton. kroženje, obtek, krogotek, obkrožitev, krog, tek, pretek, pot (dirkačev), pesn. tudi v pl.: (sc. equus) ad … maxuma campi sudabit spatia V., quadrigae addunt in spatia V. končujejo obtek za obtekom (krog za krogom), corripiunt spatia V. pospešijo tek, zdirjajo po tekališču, adversi(s) spatiis V., septem spatiis circo meruere coronam O.; metaf. sploh tek, pot: ille (sc. turbo) actus habenā curvatis fertur spatiis V. v krogoteku, v krogih, immensum spatiis confecimus aequor V. pretekli smo plan (pot, površino) neizmernih razsežnosti, ruunt tritumque relinquunt quadriiugi spatium O., spatium defensionis Ci., ex medio gloriae spatio Cu. iz srede slovitega prizorišča, spatium iuventae transire, aevi spatium finire, vitae spatium decurrere O., decurso aetatis spatio Pl., quasi decurso spatio Ci., iam excurso spatio Ter., spatiis obstantia claustra H., currenti spatium praemonstra Lucr., mea quem spatiis propioribus aetas insequitur V. ki mi je po starosti bližji, mors est velocis spatii meta novissima Sen. tr.

    5. sprehajališče: Academiae non sine causa nobilitata spatia Ci., ad illa spatia nostra sedesque pergimus Ci., spatia communia, silvestria Ci., locus planis porrectus spatiis H., in interius spatium … Cecropidas ducit O., innumeris spatia interstincta columnis Stat.; pren.: oratorem ex Academiae spatiis exstitisse Ci.; meton. sprehod, sprehajanje: a quibus si uno basilicae (po baziliki) spatio honestamur Ci., duobus spatiis tribusve factis Ci. po dveh ali treh sprehodih, ut in extremis spatiis subsultim decurreret Suet.

    II. metaf.

    1. čas, doba, obdobje, vek, razdobje: annuum, dierum triginta, praeteriti temporis Ci., tam longo spatio Ci., hoc interim spatio Ci. v tem vmesnem času (obdobju, medčasju), in brevi spatio Ter., Lucr., brevi spatio S., L., H., parvo spatio Pr., tantam eorum multitudinem nostri interfecerunt, quantum fuit diei spatium C. naši so jih pobili toliko, kolikor je trajala dolžina dneva (= kolikor jih je dolžina dneva dopuščala pobiti), (sc. Galli) spatia omnis temporis non numero dierum, sed noctium finiunt C., totidem dierum spatio retardari N., post sexagesimum vitae spatium Plin. po šestdesetem letu, mari iussis non amplius quam horarum spatium dedit Suet.; occ. dolgost, dolžina časa, dolga doba, dolgotrajnost, (dolgo) trajanje, vek: arbor spatio durata O., prius quam dolor spatio evanescere possit O., spatio pugnae defatigati C., regem spatium initiorum Cereris tenuit L., spatia annorum lenibunt vulnera nostra Pr. dolgost let.

    2. čas za kaj, določeni čas, prilika, priložnost, rok: Pl., Pac. fr., Plin., Val. Fl. idr., nisi tempus et spatium datum sit Ci. čas in priložnost, neque ut celari posset, tempus spatium ullum dabat Ter. čas ni dajal priložnosti, čas ni dopuščal priložnosti, alicui tridui spatium dare C. tri dni časa, irae spatium dare L., Sen. ph. pustiti jezo, da se izkadi (razkadi, poleže, pomiri), irae spatium et consilio tempus dare L., daret malorum paenitentia, daret bonorum consensui spatium T. naj da časa hudobnim za kesanje (da se pokesajo), dobrim za združitev (da se združijo), spatium animo dare Cu. dati si čas za preudarjanje (preudarek, premislek, razmislek), dare pugnae spatium Cu. prekiniti boj, prenehati boj (se bojevati), spatium deliberandi N. čas za premislek, ut spatium pila in hostes coniciendi non daretur C., spatium Vitellianis datum refugiendi T., si mihi spatium ad scribendum darent Ci., vix explicandi ordines spatium Etruscis fuit L., spatium habere ad dicendum Ci., nullum sibi ad cognoscendum spatium relinquunt C.; spatium sumere vzeti (jemati) si čas: spatio sumpto, spatio ad colloquendum sumpto L., spatium sumamus ad cogitandum Ci.; sex dies ad eam rem conficiendam spatii postulant C., tempus inane peto, requiem spatiumque furori V., spatium pro munere posco O.

    3. (metr. ali ret.) mera (po času), trajanje, dolžina: trochaeus, qui est eodem spatio quo choreus Ci., quae (sc. vitia) fiunt spatio Q.

    4. meton. merska (merilna) vrv(ica): altitudo nullis inquirentium spatiis penetrabilis T. nedosegljiva merilnim vrvicam = ki je merilne vrvice ne morejo izmeriti.
  • sub-exhibeō -ēre (sub in exhibēre) upodabljati kaj pod čim: subexhiberi (v nekaterih izdajah pisano narazen sub exhiberi) Arn.
  • subter-secō -āre (subter in secāre) spodaj razrezati (razrezovati, razrezavati): distribuens medium subtersecat (v novejših izdajah pisano narazen subter secat) his Capricornum Ci. (Arat.).