circum (adv. acc. subst. circus = in circum v krog[u])
I. adv. okrog, okoli, krog in krog: adustum, quod circum ustam est Varr., ignem circum subicere coeperunt Ci., quae c. erant opera, tueri C., matres stant c. V., c. sub moenibus aquantur V. okrog ob obzidju; occ.
a) okoli in okoli, od vseh strani: circum undique convenere V., tudi kot ena beseda circumundique: Lucr., Gell.
b) naokoli, naokrog, v bližini, na obeh straneh: ara amicitiae effigiesque circum Caesaris ac Seiani T., gentibus innumeris c. infraque relictis O.
— II. praep. z acc.
1. okrog, okoli: quae (terra) cum c. axem se... convertat Ci., qui c. iudicium stabant Ci., radii c. caput micantes O., ligato c. collum sudario Suet.
2. okoli = v bližini, v okolici: omnes urbes, quae c. Capuam sunt Ci., legiones Narbone circumque ea loca disposuerat C., c. Bactra haerere Cu.
3. okoli k, okoli pri, okoli po: concursare c. tabernas Ci., dimissis c. municipia litteris C., legatio c. insulas missa L.; praep. svojemu subst. pogosto zapostavljena: Ci. idr., oras et litora circum errantem V., errabant omnia maria c. V.
4. (o osebah) okoli, v družbi z, pri: qui c. aliquem sunt Ter., Ci. spremstvo, c. pedes (habere) homines formosos Ci. za strežnike, spremljevalce, eos equites circum se habere consuerat C., c. se tamquam stipatorum catervas habebat S., c. Hectora pugnas obibat V.
Zadetki iskanja
- circumamiciō -īre -amictus krog in krog ogrniti (ogrinjati): It.; večinoma v pt. pf.: Petr., Eccl.
- circumauferō -ferre krog in krog, docela odvze(ma)ti, pren. ukiniti, prepoved(ov)ati: Aug.
- circumcalcō (circumculcō) -āre krog in krog utreti (utirati): Col.
- circumcingō -ere -cīnxī -cīnctum krog in krog obda(ja)ti, oklepati: Vitr., Sil., Aug., Vulg.
- circumcircā, adv. krog in krog, vse naokoli: Pl., Sulpicius in Ci. ep., Auct. b. Hisp. idr.
- circumcumulō -āre krog in krog nakopičiti: Stat.
- circumdoleō -ēre krog in krog bolečino čutiti, od vseh strani trpeti: Cael.
- circumducō -ere -dūxī -ductum
1. v krogu voditi, okoli peljati, okrog vleči, okrog potegniti: exercitum Pl., flumen ut circino circumductum C. kakor s šestilom okrog speljana, aratrum circumducere Ci. plug okoli potegniti (pri ustanavljanju mesta), c. linum ter vel quater Ulp. (Dig.) oviti, oculos circumducto nigrore fucare Cypr. s krog in krog namazanim črnim lepotilom; occ.
a) obkrožiti, krog potegniti okrog česa: oppida, quae prius erant circumducta aratro Varr.; s potezo obkrožiti v znak neveljavnosti = ukiniti, razveljaviti (razveljavljati): cognitionem, edictum Icti.
b) odprtino tvoriti: utro modo vero id circumductum est Cels.
2. okrog voditi: aliquem vicatim ali per coetus epulantium Suet.; v tmezi: Galli... circum in quaestus ducere asinum solebant Ph.; z dvojnim acc.: aliquem hasce aedes et conclavia Pl., quos... omnia sua praesidia (od straže do straže) circumduxit et ostentavit C.; v tmezi: terque haec altaria circum effigiem duco V.
3.
a) po ovinkih voditi, okrog česa peljati: cohortes quattuor longiore itinere C., per invia circa... quamvis longo ambitu c. agmen L., ad latus Samnitium c. alas L.; abs.: praeter castra hostium circumducit (sc. copias ali agmen) L. udari mimo tabora.
b) (o stvareh) α) arhit. zgradbo v loku (z)graditi: bracchia Auct. b. Hisp., portum exstruxit circumducto dextrā sinistrāque bracchio Suet. β) kaj napisanega z lokom gor potegniti: Suet. (Augustus, 87).
4. pren.
a) koga za nos voditi, zavajati, (pre)varati: Icti., servum Pl., c. aliquem aliqua re Pl. koga opehariti.
b) gram. in ret. α) kak zlog zategniti (zategovati), zategnjeno izgovoriti (izgovarjati): syllabam flexam Q., syllabam apice Q. z znamenjem dolžine za zategnjenega zaznamovati. β) kak izraz razširiti, opis(ov)ati: sensus unus longiore ambitu circumducitur Q., si quid modo longius circumduxerunt Q.; od tod subst. pt. pf. circumductum -ī, n sestava, perioda: Q.
Opomba: Star. imp. pr. circumdūce Pl. - circumfartus 3 (circum in farcīre) krog in krog napolnjen: Plin.
- circumfingō -ere krog in krog oblikovati: Tert.
- circumfīrmō -āre krog in krog utrditi (utrjevati): Col.
- circumforātus 3 (circum in ferre) krog in krog prevrtan: Plin.
- circumfrāctus 3 (circum in frangere) krog in krog odlomljen, okrušen: turbo amm., colles Amm. strmi.
- circumfricō -are krog in krog drgniti, (o)čistiti: Ca.
- circumfulciō -īre krog in krog podpirati, držati: Tert.
- circumgelō -āre storiti, da kaj krog in krog zmrzne ali skrepeni: c. corpus Tert.; od tod circumgelātus 3 krog in krog zmrznjen: cortex Plin.
- circumlambō -ere krog in krog obliz(ov)ati: Plin.
- circumlavō -āre in -ere krog in krog izpirati, oplakovati: Aegyptus, quam nilus circumlavat Hyg., dubium, an insula sit, quod... fluctibus circumlavitur S. fr.
- circumlevō -āre krog in krog privzdigniti (privzdigovati): Cael.