-
capitalizar [z/c] kapitalizirati, spremeniti v glavnico
-
capitalize [kəpítəlaiz] prehodni glagol
kapitalizirati, v kapital spremeniti; pisati ali tiskati z veliko črko
to capitalize on (ali upon) s.th. okoristiti se s čim
-
capiteux, euse [-tö, z] adjectif opojen, ki gre v glavo
vin masculin, parfum masculin capiteux opojno vino, opojen parfum
-
capitolo1 m
1. poglavje
2. lit. šaljiva pesnitev v tercinah
3. pl. pogoji (določeni z mednarodno pogodbo)
-
caporalisme [-lism] masculin politični režim, v katerem imajo vojaki prevladujoč vpliv; vojaški, avtoritativen režim; korporalstvo; militarizem
-
captīvus 3 (captus)
1. ujet, ulovljen: vulpes, ferae, pisces O.; nav. v vojni ujet, zajet, zasužnjen: homines Pl., servi, piratae Ci., cives Romani Ci., pubes H., corporis custodes Cu.; occ. o stvareh osvojen, uplenjen, ugrabljen: naves C., ager S. fr., pecunia L., vestis V., ebur H., in captivo habitu Cu. Subst. captīvus -ī, m ujetnik, jetnik, vojni ujetnik: C., V., H., L., O. idr., captivos necare Ci., captivos redimere N., Cu., Eutr., praedam captivosque locare S.; captīva -ae, f vojna ujetnica: Acc. fr., O., Sen. rh., eat tristis captiva V., captivarum ira Cu.
2. pesn. (enalaga) (o stvareh) ujetnikov (gen. pl.), ujetniški, suženjski: sanguis V., colla, crines O., parabantur captivis vincla lacertis O., cruore captivo adolere aras T.
-
capulāris -e (capulus) ki spada v krsto = grobu blizu: Pl., Luc. ap. Fulg., Non., Lact., Serv., Isid.
-
caquer [kake] verbe transitif vložiti v sod (nasoljene slanike)
-
caratare v. tr. (pres. carato)
1. določiti, določati karate (čiste kovine v leguri)
2. tehtati v karatih (dragulje, bisere)
-
caratura f
1. merjenje v karatih
2. trgov. delež (pri skupni lasti trgovske ladje)
-
caravaning [-niŋ] masculin potovanje, taborjenje v stanovanjskih avtomobilskih prikolicah
-
caravaning tujka angl. m invar. letovanje v prikolici
-
carbolize [ká:bəlaiz] prehodni glagol
namočiti v karbolu; karbolizirati
-
carbonater [-bɔnate] verbe transitif spremeniti v karbonat
-
carbonisation [-zasjɔ̃] féminin (z)oglenenje, (z)oglenitev, spremenitev v oglje
-
carboniser [-ze] verbe transitif poogleniti, spremeniti v oglje
-
carcer -eris, m (iz gr.κάρκαρον; prim. lat. cancer, cancellī)
1. ograja, pregraja, pregrada na dirkališču; v sg.: Enn. ap. Ci., Tib., ruunt effusi carcere currus V., carcere pronus uterque emicat O.; pogosteje (v prozi vedno) v pl.: Corn., Lucr. idr., e carceribus exire Varr., Ci., carceres eo anno in circo primum statuti L., cum carceribus sese effundere quadrigae V., carceribus missos rapit ungula currus H., tempore qui longo steterit,... inter carceribus missos ultimus ibit equus O.; od tod pren. (aliteracija): nemini fortuna currum e carcere intimo missum labi inoffensum per aecor (= aequor) candidum ad calcem sivit Varr., ut cum aequalibus possis, quibuscum tamquam e carceribus emissus sis, cum eisdem ad calcem, ut dicitur, pervenire Ci., ad carceres a calce revocari Ci. življenje znova pričeti.
2. occ. ječa, zapor, temnica: Pl., Lucr., Cu., T. idr., ianitor carceris Ci., in carcerem ducere, condere, includere Ci., carcere includere L., in carcere includi Ci., abripi a tribunali et in carcerem conici iubet Ci., carcerem vindicem nefariorum scelerum maiores nostri esse voluerunt Ci., carcer ille, quae lautumiae vocantur Ci.; Aeolus... ventos... vinclis et carcere frenat V., clauserat Hippotades aeterno carcere ventos O.; pren. (po orfejskih in platonskih nazorih je telo ječa duše): Sen. ph., Arn., clausae vitae (= duše) tenebris et carcere caeco V., qui e corporum vinculis tamquam e carcere evolaverunt Ci.; met.
a) v ječi zaprti zločinci, jetniki, zaporniki: in me carcerem effudistis Ci.
b) (kot psovka) malopridnež, lopov: Ter., carcer vix carcere dignus Luc. ap. Don.
-
carcerare v. tr. (pres. carcero) zapreti, zapirati; vreči v ječo
-
carcerō -āre (carcer) v ječo zapreti (zapirati): Eccl.
-
cardimōna -ae, f (= καρδιωγμός) bolečina, tiščanje v želodcu: Cael.