Franja

Zadetki iskanja

  • ratificá ratífic vt. ratificirati, potrditi, priznati
  • ratificar [c/qu] odobriti, potrditi, ratificirati

    ratificarse postati pravnomočen
    ratificarse en vztrajati pri
  • ratificare v. tr. (pres. ratifico)

    1. pravo ratificirati, potrditi, priznati, izpeljati ratifikacijo

    2. ekst. potrditi, potrjevati

    3. priznati, priznavati
  • ratifier [ratifje] verbe transitif potrditi, odobriti; ratificirati (une convention, la paix konvencijo, mir)
  • ratify [rǽtifai] prehodni glagol
    potrditi, odobriti, priznati, ratificirati
  • reconocer [-zc-] skrbno preiskati, pregledati, raziskati; vojska ogledovati, rekognoscirati; priznati, spoznati, uvideti, opaziti; domnevati, presoditi; potrditi

    reconocer la exactitud de una cuenta potrditi točnost računa
    reconocer por causa kot ali za vzrok imeti
    reconocer por dueño priznati za svojega gospodarja
    reconocer por verdadero kot resnico priznati
    reconocerse priznati se krivega
    reconocerse incompetente priznati se za nekompetentnega
  • revalidar zopet uveljaviti; potrditi
  • riaffermare

    A) v. tr. (pres. riaffermo) potrditi, potrjevati; poudariti, poudarjati

    B) ➞ riaffermarsi v. rifl. (pres. mi riaffermo) ponovno se uveljaviti, uveljavljati
  • riprovare1

    A) v. tr. (pres. riprōvo)

    1. znova preizkusiti, preizkušati, poskusiti, poskušati

    2. potrditi, potrjevati

    B) ➞ riprovare, riprovarsi v. intr., v. rifl. (pres. /mi/ riprōvo) znova poskusiti, poskušati; znova preizkusiti, preizkušati se
  • rubricar [c/qu] podpisati; potrditi; okrepiti

    rubricar con su sangre zapečatiti s svojo krvjo
  • sanciō -īre, sanxī, sanctum in sancītum (sacer)

    1. s posvetilnim obredom, posvečenjem posvetiti (posvečati, posvečevati), storiti (delati) kaj (za) sveto (neprelomljivo, neprelomno, nezlomljivo), postaviti (postavljati) za sveto (nedotakljivo), nepreklicno utrditi (utrjevati), potrditi (potrjevati), prizna(va)ti, odobriti (odobravati): PL., PR., SUET., CL. idr., quod ius ipse Iuppiter sanxit CI., sancire foedus sanguine L., foedera fulmine V., ius imperii Perdiccae morte CU., pacta T., acta Caesaris CI., augurem CI., tabulas ... quas bini quinque viri sanxerunt H., quae coniunctio necessitudinem eorum sanxit N., iure iurando inter se sanxerunt, ne ... C.; pogosto legem sancire CI., L., H. posvetiti (posvečati, posvečevati), ustanoviti (ustanavljati), potrditi (potrjevati).

    2. določíti, dolóčiti (dolóčati, določeváti), odrediti (odrejati), ustanoviti (ustanavljati), uvesti (uvajati), (za)ukazati: PLIN., hoc ... Corneliae leges non sanciunt CI., sancire poenam STAT. ali poenam capitis alicui CU. prisoditi (prisojati), dosoditi (dosojati), silentium periculo vitae CU. s smrtjo preteč, pod grožnjo smrti, zaukazati, de iure praediorum sanctum apud nos non est iure civili CI., nihil de hac re sanciendi L., contra quam sanctum legibus erat L., nihil lege ullā in alios sanxit IUST.; s finalnim stavkom: quā lege videmus satis sanctum, ut cives Romani sint, ii, quos Cn. Pompeius de consilii sententia singillatim civitate donaverit CI., habent legibus sanctum, si quisquid de re publica a finitimis rumore aut famā acceperit, uti ad magistratum deferat C., sanxerunt, ne quis emeret CI. ali ut ne cui liceret CI., Flaccus sanxit edicto, ne ... CI., primo XII tabulis sanctum, ne ... T., neque, quominus id postea fieret, ulla lex sanxit CI. EP.; z ACI: AMM., fide sanxerunt liberos Tarentinos leges [suas] suaque omnia habituros L., omnes liberos esse sanxit SUET.

    3. occ. (pod kaznijo, s kaznijo) prepovedati (prepovedovati), preprečiti (preprečevati), zabraniti (zabranjevati), kaznovati: GELL. idr., sancire observantiam poenā CI., incestum supplicio CI., honoris cupiditas ignomimiā sanciatur CI., lege sanciri aut iure civili CI., quod Athenis exsecrationibus publicis sanctum est CI. pod grožnjo (kaznijo) javnega prekletstva prepovedano, qui (sc. Solon) capite sanxit, si qui ... CI. je dal pod smrtno kazen, je omejil s smrtno kaznijo, je določil smrtno kazen. – Od tod adj. pt. pf. sanctus 3, adv.

    1. posvečen, nedotakljiv, svet: CA., Q., templum L., fanum sanctissimmum CI., arae, lucus O., ignes in honore deorum V., fontes, Thybris cum flumine sancto V., numina, oracula divûm V., societas ENN. AP. CI., fides V., ius CI., iura patriae sanctiora quam hospitii duxit N., libertas L., leges H., tribuni plebis TAB. XII AP. CI., uxor PH., aliquem sanctum habere C., sanctum est, quod ab iniuria hominum defensum atque munitum est DIG., aerarium sanctius CI. tajni državni zaklad, skrivna državna zakladnica (v Sirakuzah; po tamkajšnjih sredstvih so posegali samo v največji sili), nusquam eas (sc. pecunias) tutius sanctiusque deponere credentes quam in publicā fide L.

    2. svet = častitljiv, častivreden, božji, božanski: LUCR., MART., FL. idr., sancte deorum V., vates sanctissima (= Sibylla) V., sanctissimae deae CI., sancta stella Mercurii CI., Osiris H., Ennius sanctos appellat poëtas CI., sanctum nomen poëtae CI., sanctus senatus V., ordo sanctissimus ali sanctissimum orbis terrae consilium CI. (o senatu), sanctius consilium L. ožji senatni odbor, ožji svet; sanctus ali sanctissimus o cesarjih = (pre)vzvišeni: sancte pater patriae O. (o Avgustu), sancte pater VAL. FL., sanctissime Imperator PLIN. IUN.; occ. prazničen, slovesen: dies TIB., dies sanctior paene natali H., diem sanctissimum et celeberrimum sustulerunt CI., sancta oratio Q. Subst. n
    a) sveto: omne sanctum non tanget VULG. ničesar svetega.
    b) sveto = svetišče, svet kraj, tempelj: in sancto quia facit aurum? PERS., VULG.

    3. meton. svet = bogu všečen, brezgrajen, brezmadežen, neomadeževan, čist, blagonraven, pošten, pravičen, nedolžen, kreposten, vesten, pobožen: Q., VAL. MAX., IUV. idr., Cato sanctus et innocens L., Luscius et Manilius naturā sancti et religiosi CI., veteres et sancti viri S. AP. MACR., nulla umquam res publica nec maior nec sanctior L., cum illo neque integrior esset in civitate neque sanctior CI., homo sanctissimus CI., sanctissima atque optima femina CI., sancta viri sententia LUCR., sanctior eloquentia T., sanctissima disciplina Stoicorum GELL., sanctissime observare promissa CI. najvestneje, se sanctissime gerere CI.; subst. n: nihil veri, nihil sancti L. nič čuta za resnico, nič občutka za pravico; occ.
    a) čist, deviški, sramežljiv: ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrarentur CI., virgines (= Vestales) H., sanctissima coniunx V., mulier sancti pudoris custos TIB., verecundo sanctius ore loqui MART.; subst. sanctus -ī, m svet mož, svet človek, svetnik: ECCL.
    b) pobožen, (globoko) veren, poln svetega strahu (strahospoštovanja), kot adv. tudi = s svetim strahom (strahospoštovanjem): Dareus, ut erat sanctus et mitis CU., sancte iurare, adiurare PL., TER., pie sancteque colimus naturam excellentem CI.

    Opomba: Nenavaden pf. sancīvit: LAMP.; pt. pf. sancītus: LUCR., plpf. sancierat: PRISC.
  • sancionar potrditi, odobriti, sankcionirati; ameriška španščina izdati (zakon)
  • sancire v. tr. (pres. sancisco) potrditi, potrjevati; uzakoniti, uzakonjevati; sankcionirati
  • sanctify [sǽŋktifai] prehodni glagol
    posvetiti, posvečevati; očistiti greha; sanktificirati; sankcionirati, potrditi

    the end sanctifies the means namen posvečuje sredstva
  • sanction [sǽŋkšən]

    1. samostalnik
    sankcija; sprejetje, dovoljenje, pritrditev, odobritev, dopustitev; podpora, nagrada
    pravno prisilni zakonski ukrepi ali odredbe, kazenski ukrepi
    množina, politika sankcije

    to give sanction to s.th. odobriti kaj

    2. prehodni glagol
    odobriti, potrditi, uveljaviti, uzakoniti (zakon); sankcionirati
  • sancţioná -éz vt.

    1. potrditi, potrjevati, uzakonjevati, uzakoniti, sankcionirati

    2. kaznovati
  • sanctionner [sɑ̃ksjɔne] verbe transitif potrditi, odobriti; dati zakonsko moč (quelque chose čemu); familier kaznovati

    sanctionner une loi potrditi zakon
    sanctionner un délit kaznovati prestopek
    emploi masculin d'un mot sanctionné par l'usage raba neke besede, ki jo je potrdila, odobrila njena uporaba
  • sankcionírati -ònīrȃm, sankciònisati -išēm sankcionirati, uzakoniti, potrditi
  • sanktionieren sankcionirati; potrditi; izreči/naložiti sankcije
  • sanzionare v. tr. (pres. sanziono)

    1. potrditi, potrjevati; uzakoniti, uzakonjevati; sankcionirati

    2. izvesti, izvajati kazenske sankcije