careō -ēre -uī -itūrus (iz *caseō, mediopasiv; prim. castus 3, castus -ūs, castimūnia)
1. biti brez česa, biti prost česa, ne imeti; z abl.: Lucr., Sen. ph., Q. idr., erat dignitate regiā, quamquam carebat nomine N. ni imel naslova, quae caret ora cruore nostro? H., ripa caret ventis H. je brezvetrn, adituque carentia saxa O. nepristopne, tandem nivibus Rhodope caritura O.; o dobrih rečeh: quam multa sunt commoda, quibus caremus Ci., si mercede caret virtus, tamen sit se ipsa contenta Ci., honore, lege c. Ci., arte c. H., bonis vero militibus cariturus sum Cu.; o slabih rečeh: P. Naso omni carens cupiditate Ci., metu carere non possumus Ci. strahu se ne moremo otresti, carebat suspicione Ci., N., c. culpā Kom., Ci., crimine, malo, dolore, febri Ci., morte H. nesmrten biti, malis hominibus Icti.
2. occ. po svoji volji vzdržati se, ne posluževati se, ne uporabiti (uporabljati), ne uživati, ne udeleževati se česa, odreči (odrekati) se čemu, (pri)kratiti si kaj: Pl., amicorum caruit facultatibus N. ni uporabil, quod declamationibus nostris cares, damni nihil facis Ci. ep., Veneris fructu c. Lucr.; poseb. o kakem kraju: caruit foro Pompeius, caruit senatu, caruit publico Ci. se je izogibal, non modo provinciis atque oris Italiae ac portubus nostris, sed etiam Appia iam via carebamus Ci. se nismo smeli posluževati, qui... caret omni maiorum censu Iuv. ki je po svoji krivdi izgubil, ki je potratil, caret libens patriā T.
3. (s priokusom neprijetnosti) pogrešiti (pogrešati), težko biti brez česa, morati se odreči čemu: Pl., Luc. fr., dies festi quid haberent voluptatis, carendo magis intellexi quam fruendo Ci., non caret is, qui non desiderat Ci.; z abl.: eo viro carent aegrius Ci. ga teže pogrešajo, c. consuetudine amicorum Ci., provinciā domoque Ci., patriā Ter., Ci., N. ali urbe, moenibus Ci. pogrešati (evfem. za pregnanstvo), matre carentes privigni H. ki se jim toži po materi, sirote; z gen.: tui carendum quod erat Ter., quod carendum tui erat Laevius ap. Gell.; vulg. z acc.: Fr., quia id, quod amo, careo Pl., meos parentes careo Turpilius ap. Non.; od tod pass. careri: Marc., virque mihi dempto fine carendus abest O. ki ga moram težko pogrešati. — Dep. soobl. careor v st.lat. po Prisc.
Opomba: Gen. pl. pt. pr. carentum: V., Lucr.
Zadetki iskanja
- celsus 3, adv. -ē (gl. *cellō1)
1. kvišku moleč, štrleč in od tod vznesen, vzvišen, visok: quae (natura) primum eos (homines)... celsos et erectos constituit Ci., c. vortex montis Ci., Appenninus, Acherontia H., turres H., O., arx., Capitolia, urbs, puppis V., collum, remigia O., celsus in cornua cervus O. s štrlečim rogovjem, laetitia vitium celsius evagatur Col., celsius assurgere Cl. ali consurgere Amm.; z abl.: celsus haec corpore... dicebat L.
2. pren.
a) po dostojanstvu visok, vzvišen: eques Stat., senatus ali senatūs turba Sil., sedes celsissima dignitatis et honoris Ci., celsae natorum aequavit honori Stat. visokorodnih (drugi berejo: celso... honore), celsius evocari Col.
b) v duševnem oziru velikosrčen, velikodušen, velik: celsus et erectus et ea, quae homini accidere possunt, omnia parva ducens Ci., celsus (po drugih celsā) mente Sil., quo generosior celsiorque est Q.; occ. v slabem pomenu: visok, prevzeten, ohol, ošaben: erectum et celsum vagari toto foro Ci., celsi et spe haud dubia feroces L., celsi praetereunt austera poëmata Ramnes H., celsus profatur Sil. — Kot ime več rim. rodov Celsus -ī, m Celz, poseb.
1. C. Cels. Albinovanus Gaj Celz Albinovan, Horacijev prijatelj, lirski pesnik, ki je kot scriba spremljal Tiberija na njegovem pohodu v Armenijo (l. 20): H.
2. A. Cornelius Cels. Avel Kornelij Celz, sloveči zdravnik in učenjak v Tiberijevem času, napisal je enciklopedično delo (Artes) v 20 knjigah, od katerih je ohranjenih samo 8 (VI.—XIII.) de medicina: Col., Q., Veg.
3. P. Iuventius Cels. Publij Juvencij Celz, oče in sin, oba izvrstna pravnika, oče v Vespazijanovem času: Dig., njegov slavnejši sin v času Trajana, Domicijana in Hadrijana: Plin. iun., Ulp. (Dig.) - céna price; cost; (vrednost) value; (kura) rate
za céno od at the price of
za nobeno céno (figurativno) not at any price, not for all the world, not for anything, not on any account, not for worlds
za vsako céno at any price (ali cost)
za smešno céno (figurativno) for a (mere) song
po lastni céni at cost price
po znižani céni at a reduced price
za polovično céno (at) half-price
po najnižjih cénh (žargon) at cutthroat prices
enotna (nizka, stalna, visoka, zadnja, maksimirana) céna single (low, firm ali stable, high, reserve, controlled) price
nabavna (prodajna, tovarniška, uradna) céna purchase (selling, factory ali ex works, official) price
polovična céna half (the) price
pretirana céna exorbitant (ali extravagant ali unreasonable ali fancy) price
zmerna céna moderate (reasonable, fair) price
brezobvezna céna provisional price
slepa céna cut price, ZDA cutrate price
tržna céna market (ali current) price
trdne céne (brez popusta) fixed prices (no discount allowed)
naraščajoče céne soaring prices
nedostopne, previsoke céne prohibitive prices
rastoče (padajoče) céne rising (falling) prices
najnižja céna the lowest price, floor price, bottom price, ZDA rock-bottom price
realne céne fair prices
dnevna céna current price
porast, dvig cen rise in prices; price increase (s), price rise (s)
padec cen fall in prices, (nenaden) price slump
znižanje cen reduction (ali cutting) of prices, price cuts
zvišanje cen rise in prices, price rise, increase in prices, price increase
kontrola cen price control
listek z označeno céno price mark, price-tag
céne se dvigajo prices are on the rise
zvišati, dvigniti céne to raise prices
pognati céne kvišku to push up prices, to inflate prices
določiti céne to fix prices
prodajati pod céno to sell for less than the market value, to undersell
céne padajo prices are falling ali dropping, (naglo) there is a price slump
pogajati se za céno to bargain
céne se gibljejo od... do... prices range from... to...
zahtevati previsoko céno od koga to overcharge someone
potisniti céne navzdol to force prices down
znižati céne to lower (ali to cut down ali to reduce) the prices
znižati céno za 20 penijev pri funtu to cut the price by 20 pence (20 p.) a lb.
sprostiti (odmrzniti) céne to unfreeze prices
navi(jati) céne to force up prices
znižati céne z intervencijo države to force down prices - certus 3 (cernere) (od)ločen, od tod
1. sklenjen, odločen: quando id certum atque obstinatum est L., opponere turmas... certa est sententia Turno V.; sicer le v zvezi certum est (alicui) z inf. = sklenjeno je: sibi certum esse a iudiciis causisque discedere Ci., certum est igni circumdare muros V., luce aggredi certum est Cu.; v zvezi s sopomenkami: certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere arbitror, omnia dicere Ci., certum atque decretum est non dare signum L., z ACI: quorum virtuti belli fortuna pepercit, eorundem me libertati parcere certum est Enn. ap. Ci.; abs.: certumne est tibi? certum Pl.; occ. (enalaga) o osebah odločen, gotov, pripravljen: Aeneas certus... fluctus secabat V., nec sat certa diu, patriis an cederet armis Sil.; z inf.: illa certa mori V. pripravljena umreti, Caesar certus procul urbe degere T., c. fugere Plin. iun.; z gen.: certus fugae Plin. iun.; z gen. gerundii ali gerundivi: certus eundi V., O., c. desciscendi, relinquendae vitae T.
2. določen, odločen, ustanovljen, gotov: certus ac definitus locus Ci., certa dies (rok) Ca., N., V., L., Suet., certam diem observare Ci., fore in armis certo die Ci. na določeni dan, iudicium est pecuniae certae, arbitrium incertae Ci., certus locus, certa lex, certum tribunal, quo hoc reservetur Ci., certo tempore Ci., certo tempore anni Plin., ali subst. certo (sc. tempore) anni T., certum pretium finitumque tempus Suet., vectigal certum, quod stipendiarium dicitur Ci., res omnes certis et propriis vocabulis nominare Ci. s pravimi in značilnimi imeni, certus gradus Ci. odmerjen, po taktu, c. arbores Lucr., sunt certi denique fines H., linguae certa loquentes O. jasno, razločno; od tod occ. o osebah kot poudarjeni quidam = neki: hac lege dari vobis nihil, condonari certis hominibus omnia Ci., tudi v zvezi s quidam: certae quaedam dicendi leges Q.
3. gotov = zanesljiv, pravi, stalen, verodostojen, neizpodbiten
a) o osebah: Pl., Val. Fl., Sil., amicus Enn. ap. Ci., Ci., certum hominem mitteret N., unum ex hominibus certis, ex quibus omnia comperi, reperiebam Ci., c. accusator Ci., auctor N., Sen. tr., Q., T., certis auctoribus comperisse Ci., certissimus auctor V., certus enim promisit Apollo H. nelažni; kot subst. certī -ōrum, m zanesljivi ljudje: certos apud latera collocare S. ap. Serv., certos praeficere N., per litora certos dimittam V.
b) o abstr. in stvareh: Pr., Lucr., Tib. idr., fides H., O., Cu., Val. Fl., Plin. iun., spes Pl., H., O. trdno upanje, spes certissima Ci. ep., c. iudicium N., argumenta, testimonia certiora Ci., signum amoris certissimum Ci., c. receptus C., certiorem capessere fugam L., c. tempestas Ci. ep., ventus Auct. b. Afr., hasta V. ali sagitta H. ki gotovo zadene, manus Q. trdna, stanovitna, certo iactu tela exhaurire T., certissima vectigalia Ci., certis nominibus pecuniam debere Ci. v zavarovanih postavkah; subst. neutr. pl.: certa maris T. varna vožnja po morju.
4. gotov = dognan, očiten, poznan, nedvomen: patre certo nasci Ci. od zakonskega očeta, certior res Ci., intra parietes tuos hostem certissimum habes Ci., certissimus peculatus Ci., deûm certissima proles V., c. ius Q.; subst. neutr. pl.: certa amittimus, dum incerta petimus Pl., de quo dum certa dicam, breviter attendite Ci., incerta pro certis malle S., certa opperiri T. Pogosto neutr. certum (kot adj., subst. in adv.): quid ad haec Quinctius? sane nihil certum Ci., an certius quicquam obici potest? Ci., nihil invenies magis hoc certo certius Pl.; pogosto v reklih: certum est gotovo je, dognano je: Pl., satin' hoc certum est? certum Ter.; z odvisnim vprašanjem: certum est, quid e lege censoria debeant Ci., est certum, quid respondeam Ci., neque... certi quid esset, explorari poterat C., nihil certi est, cuius populi ea classis fuerit L. nič gotovega (trdnega) se ne ve; z ACI: Cu., Ulp. (Dig.); z de: cum de altero intellectu certum est, de altero dubium Q.; certum scire za gotovo (trdno) vedeti (= vedeti, da je kaj gotovo, vedeti kaj gotovega): senem quoad exspectatis vostrum? non certum scio Ter.; z de: Ter., de Oropo opinor, sed certum nescio Ci. ep.; z odvisnim vprašanjem: Ci. ep.; z ACI: Val. Max.; certum habere za gotovo (trdno) vedeti: Ci. ep., S., Q., Suet.; z odvisnim vprašanjem in obenem z de: Ci. ep., z ACI: certum habeo te imprudentiā labi L.; toda pro certo habere aliquid imeti kaj za gotovo; z acc., ACI ali odvisnim vprašanjem: Ci., Matius ap. Ci., L.; v pomenu za gotovo, za trdno tudi v zvezah: certum affirmare z ACI: L.; certum cognoscere: Auct. b. Alx.; certum comperire z ACI: Auct. b. Hisp.; certum inveniri non potest z odvisnim vprašanjem: C.; non certum traditur z odvisnim vprašanjem: L.; certum respondere: Ci.; pro certo scire z odvisnim vprašanjem: L.; pro certo negare aliquid: Ci.; pro certo putare aliquid: Matius in Ci. ep.; pro certo polliceri: pro certo polliceor hoc vobis atque confirmo me esse perfecturum Ci.; pro certo affirmare: quis enim rem tam veterem pro certo affirmet? L; pro certo dicere: nihil, quod pro certo dicere audeam Ci., nec enim hunc ipsum mundum pro certo rotundum esse dicitis Ci.; pro certo ponere aliquid: L.; pro certo creditur z NCI: pro certo creditur (Catilina)... vacuam domum scelestis nuptiis fecisse S.; pro certo esse: Q.; ad certum redigere na gotovo postaviti: si id ante dubium fuerit, legatorum... verba ad certum redegisse L., donec ad certum redigatur, vanusne hic timor noster fuerit an verus; certum ali certius facere alicui aliquid ali z odvisnim vprašanjem: razbistriti, pojasniti (pojasnjevati) komu kaj: Pl.; certum, adv. za gotovo, za trdno, zares: nondum enim certum constituerat Ci., quod mi obsit clare certumque locuto H., c. vigilans H. zares bdeč.
5. enalaga (o osebah) dobro vedoč, obveščen, prepričan o čem, v svesti si česa: num quid nunc es certior? Pl., certus incerta pericula lustret? O., hoc tamen ipso debueram scripto certior esse tuo O., certo certior contendit ad... domum Ap.; z objektnim gen.: certus consilii Sen. ph., T., eventūs, exitii, spei T., damnationis Suet.; z de: c. de sua genitura Suet.; z ACI: Gell., certi sumus perisse omnia Ci. ep.; od tod certiorem esse ex aliquo obveščen, uverjen biti po kom: quanta sit... Caesaris ira,... ex me certior esse potes O. moreš na meni spoznati; tako tudi: fac me, ut sim certus, an recte... Gell.; pesn. certum facere aliquem obvestiti (obveščati) koga o čem, naznaniti (naznanjati), sporočiti (sporočati) komu kaj: Pl., V., O.; z gen.: consilii sui O.; z odvisnim vprašanjem: face me certum, quid tibi sit Pl.; v klas. prozi le komp. certiōrem facere aliquem (v enakih pomenih), pass. certiōrem fierī: Pl, Ter., cum certum sciam faciam te paulo ante certiorem Ci. ep., praefectos certiores necessitatis suae fecit Cu.; z de: nos de Pilia et Aticca certiores faciet Ci. ep., de Germanorum discessu per exploratores certiores facti C.; z ACI: certiorem te faciunt P. Africanum Karthagine deleta simulacrum Dianae maioribus suis restituisse Ci., Haedui... Caesarem certiorem faciunt sese... non facile ab oppidis vim hostium prohibere C., per litteras certior factus provinciam Numidiam Mario datam S., litteris eum certiorem feci id agi, ut... N.; z odvisnim vprašanjem: eos Verres certiores facit, quid opus esset Ci., a quo factus Vibullius certior, quae res in Piceno gererentur C.; s finalnim stavkom: milites certiores facit, paulisper intermitterent proelium C. naroči vojakom, naj prekinejo bitko. — Od tod
I. adv. certē
1. gotovo, resnično, zares, nedvomno, brez dvoma: Pl., Ter., V., Cat., certe scio Ci. gotovo vem = gotovo je, da vem, si enim scit, certe illud eveniet, sin certe eveniet, nulla fortuna est Ci., addit haec, quae c. vera sunt Ci., certius explorare L., si reperire vocas amittere certius O.
2. (pritrjevalno) gotovo, v resnici, res: si licuit, sicuti c. licuit Ci., feciset c., si sine dedecore potuisset Ci., Apollinis signum ablatum c. non oportuit Ci. je bilo zares nepotrebno.
3. (v odgovorih) da, gotovo, zares, seveda, kajpada: vis in foro versata est? certe Ci., quid enim diceres? damnatum? certe non! Ci. num quisnam est vestrum? certe nemo! Ci.
4. (včasih omejevalno) saj vendar, vsaj, pač: speravi, etiam si honos noster vobis vilior fuisset, salutem c. caram futuram Ci., dies vere natalis aut c. salutaris C., tuae coniugis, bonae feminae, locupletis quidem c. pater Ci., difficile est de omnibus confirmare, sed tamen est c., quod respondeam Ci., c. ego S.
— II. adv. neutr. sg. certō (za)gotovo, nedvomno: certo comperi Ter., nihil ita exspectare quasi c. futurum Ci., certo certius nosse virum Eccl.; v potrjevalnih odgovorih: liberum ego te iussi abire? certo Pl. gotovo da; večinoma v reklu certō sciō za gotovo vem, za trdno vem: Pl., Ter., Ci., S. (prim. certe scio). - Cethēgus -ī, m Ceteg, priimek Kornelijev. Poseb.
1. M. Cornelius Ceth. Mark Kornelij Ceteg, konz. l. 204, kot prokonz. je l. 203 premagal Magona v Insubriji: Ci., L. Enij ga slavi kot govornika, od tod: vocabula rerum,... priscis memorata Catonibus atque Cethegis H.
2. C. Corn. Ceth. Gaj Kornelij Ceteg, kot konz. je l. 197 premagal Galce v gornji Italiji, kasneje je bil razsodnik med Kartagino in Numidijo: L.
3. P. Corn. Ceth. Publij Kornelij Ceteg, l. 88 izobčen od Sule, kateremu se je pozneje pridružil: Ci.
4. C. Corn. Ceth., Gaj Kornelij Ceteg, usmrčen kot Katilinov sozarotnik: Ci., S.; preg.: Clodius accuset moechos, Catilina Cethegum Iuv. - citō -āre -āvī -ātum (citus)
1. (za)gibati, zagnati, pognati, goniti: alumen... dentem citat Cels. omaje, zrahlja, medicamentum, quod humorem illuc citat Cels. ki bolezenske sokove tja prežene, odvaja.
2.
a) medic. v telesu kaj vzbuditi (vzbujati), povzročiti (povzročati), pospešiti (pospeševati): pituitam, pus, sanguinem (krvavenje), urinam (izločanje seča) Cels., alvum (drisko) Col.; pren.: isque (animi) motus aut boni aut mali opinione citatur Ci. se vzbudi, Paeanem aut Nomionem c. Ci., ab ovo usque ad mala citaret „Io Bacche!“ H. bi venomer klical..., glas... povzdigoval, omnibus risum c. Lamp.
b) agr. rast čemu pospešiti (pospeševati), kaj (vz)gojiti (vzgajati): radices, palmitem, virgam e duro Col.
3. occ.
a) z glasom (po)klicati, poz(i)vati: Lucr., Sil., Stat., Front., Graeci, qui hoc anapesto citantur Ci., aliquem nominatim c. Cu. po imenu = mancipia ergastuli quotidie per nomina c. Col. ali ad nomen citari Sen. ph., sensi noto me quater ore citari O., citari... numina magna Iovis O. sem poklical na pomoč, c. deum ad suum munus Cat., rogitare citatos nautas Pr., victorem Olympiae citari N. kot zmagovalec biti poklican, da sprejme venec; (o konzulu) poz(i)vati senatorje, da povedo svoje mnenje: haec illi, quo quisque ordine citabantur Plin. iun.
b) (po)vabiti, poz(i)vati, (po)klicati pred koga ali kam α) senat(orje) k seji: patres in curiam citari iussit L., citati non conveniebant L., lex a sexagesimo anno senatorem non citat Sen. ph.; vojskovodje k zboru: cum praeco, exceptis qui nominatim citarentur, adire (regiam) prohiberet Cu. β) državljane k volitvam: in campo Martio centuriatim populum citare L. γ) viteze in cenzorje k cenzusu ali po njem: senio insignibus permisit, praemisso in ordine equo, ad respondendum, quotiens citarentur, pedibus venire Suet., cum praeco cunctaretur citare ipsum censorem „cita“, inquit Nero, „M. Livium“ L. δ) državljane vojaške obveznike k popisovanju (konskripciji) ali prisegi na zastavo: Varr. ap. Non., Val. Max., citati milites nominatim apud tribunos in verba P. Scipionis iuraverunt L., nec citatus in tribu civis respondisset L., tribus urbanas ad sacramentum c. Suet.
c) (pred sodišče) (po)klicati (poz[i]vati) sodnika, tožnika, obtoženca, pričo: Pl., Q., Fl., Icti., si Lysiades citatus iudex non responderit excuseturque Ci., citat accusatorem; citatus accusator nescio quo casu non respondit Ci. ni prišel, citatur reus: causa agitur Syracusis Ci., tota denique rea citaretur Etruria Ci., canes citati non respondent Ph., citari ad causam dicendam Suet., in hanc rem te, Naevi, testem citabo Ci. se bom nate skliceval, praeconis audita vox citantis nomina damnatorum L. ki je klical imena obtožencev = ki je klical obtožence pred sodišče; od tod citare aliquem koga (ob)tožiti: Vitr., ubi tu es, qui me libello Venerio citavisti? Pl.; z objektnim gen.: capitis citari Ci. na smrt obsojen biti; pren.: in hanc rem testem totam Siciliam citabo Ci., magistratuum libros linteos auctores citare L. sklicevati se na knjige, c. poëtas ad testimonium Petr., ne proditi mysterii reus a philosophis citaretur Lact., citavere nefas leges Fl. — Od tod adj. pt. pf. citātus 3 pognan, pospešen, od tod
1. hiter, nagel, uren: Rhenus per fines Treverorum citatus fertur C. teče deroč, dere, ferunt citati signa L., imbribus continuis citatior solito amnis L. nenavadno deroča, citato gradu Cu., Iust. s pospešenimi koraki, equo citato C., L. ali equis citatis L. v diru, skokoma, citato agmine iter ingredi L. v hitrih pohodih (marših), citatiore agmine L., quam citatissimo poterant agmine L. v kar najhitrejšem pohodu.
2. occ.
a) ret. (o govoru in govorniku) hiter, vzburjen, buren, živahen: pronuntiatio citata Q., Roscius citatior, Aesopus gravior fuit Q., soni tum placidi, tum citati Gell.
b) medic. hiter, nagel: pulsus arteriarum aut citatus aut tardus Plin., alvus citatior Plin. - Claudius (vulg. Clōdius) 3 Klavdij(ev), Klodij(ev), ime prvotno sab. rodu, ki se je l. 504 pod Ato Klavzom (Atta Clausus = Appius Claudius) priselilo v Rim in bilo sprejeto med patricije; rod je bil slaven po stanovitnosti in odločnosti, nič manj pa tudi po ošabnosti in sovraštvu do plebejcev. Pozneje se je od njega odcepila ter poplebejila veja (njen najimenitnejši rod so bili Marcellī) in nekateri Klavdiji so se imenovali Clōdiī. Izmed patricijskih Klavdijev so najznamenitejši:
1. Appius Claudius Sabinus Apij Klavdij Sabin(ec), ki se je l. 504 preselil v Rim: L., T., Suet.
2. njegov sin Appius Claudius Sabinus, konz. l. 471: L.
3. Appius Cl. Regillensis Crassus Apij Klavdij Regilski Kras, sin 2., decemvir l. 450, znan po svojem silovitem ravnanju z Virginijo: L.
4. App. Cl. Crassus, diktator v vojni s Herniki l. 362: L.
5. Ap. Cl. Caecus (Slepi), ki je kot cenzor l. 312 zgradil cesto, poimenovano po njem via Appia, in vodovod; prvi znani rim. prozaik, sloveč tudi zaradi govora, s katerim je l. 281 preprečil premirje s Pirom: Ci., L., Sen. ph., T. idr.
6. P. Cl. Pulcher Publij Klavdij Pulher, sin 5., kot konz. l. 249 je dal pri Drepanu potopiti svete kokoši: Ci., L. epit., Val. Max., Gell.
7. iz rodbine Pulhrov so poseb. znani še trije bratje
a) App. Cl. Pulcher, z Lukulom l. 70 v Aziji, Ciceronov nasprotnik; l. 49 je s Pompejem bežal pred Cezarjem in umrl na Evbeji: Varr., Ci., Lucan., Gell.
b) C. Cl. Pul. Gaj Klavdij Pulher, l.56 propretor v Aziji: Ci.
c) P. Clodius Pul. Publij Klodij Pulher, ki se je s Ciceronom zasovražil od svoje blaznosti v svetišču dobre boginje (Bona Dea) ter kot tr. pl. l. 59 izpeljal pregon svojega nasprotnika; l. 53 ga je kot kandidata za konzulstvo Milon pri pouličnem spopadu ubil: Ci., Vell., Suet. Njegova sestra Clōdia Klodija s priimkom Quadrantāria Kvadrantarija (gl. quadrantārius), poročena s Kvintom Metelom Celerom, huda Ciceronova sovražnica, je bila ljubica Marka Celija in Katúla: Ci.
8. neko Klavdijo Kvinto (Claudia Quinta) omenjajo: Ci., L., Val. Max., Aur. Kot književniki so vredni omembe:
9. Claudius Klavdij, ki je polatinil gr. pisane letopise Gaja Acilija Glabriona; prevod je bil Liviju zgodovinski vir: L.
10. Q. Cl. Quadrīgārius Kvint Klavdij Kvadrigarij, rim. letopisec, Sulov in Sizenov sodobnik, tudi vir Liviju, ki ga kratko imenuje Claudius: L., Vell., Gell.
11. Cl. Mamertīnus Klavdij Mamertin
a) sicer neznan govornik ob koncu 3. st. po Kr., napisal (ohranjen) hvalilni spis na cesarja Maksimijana in njegovega sovladarja Dioklecijana.
b) govornik v 2. pol. 4. st. po Kr., napisal (ohranjeno) zahvalnico ces. Julijanu, ki mu je podelil konzulstvo: Amm. — Za druge veje tega rodu (npr. za Marcele, Nerone) prim. ta gesla. Neronovega rodu je Tib. Claudius Drusus Nero Germanicus Tiberij Klavdij Druz Neron Germanik, kot (4.) rim. cesar (od l. 41 do 54 po Kr.) kratko imenovan Claudius, roj. l. 10 pred Kr. v Lugdunu, zastrupljen od svoje žene Agripine: Sen. ph., Plin., T., Suet. — Kot adj. Claudius (Clōdius) 3 Klavdijev (Klodijev): gens L., tribus L., V., Serv. okraj na fidenskem ozemlju, via Cl. O. stranska cesta Kasijeve ceste (via Cassia) v južni Etruriji, aqua Cl. Suet., Front. od Kaligule začeti in od ces. Klavdija zgotovljeni vodovod, lex Cl. (ces. Klavdija) T., leges Clodiae (ljudskega tribuna Klodija) Ci., porticus Claudia Mart. Od tod nadaljnje tvorbe: Claudiānus 3 Klavdijev: castra (Apija Klavdija Pulhra) L., cometes Sen. ph. za ces. Klavdija vidna, tempora (ces. Klavdija) T.; vulg. Clōdiānus 3 Klodijev (= ljudskega tribuna Klodija): crimen (njegov uboj) Ci., operae (njegovi pomagači) Ci., incendia (od njega povzročeni) Ci.; redko Claudiālis -e Klavdijev (= ces. Klavdija): flamonium T. - comes -itis, m f (cum in īre)
1. spremljevalec, spremljevalka, tovariš, tovarišica; kot masc.: Ter., Lucr., Cat., Plin. idr., absolve me … , ne comites morer Pl., dixit hoc comes P. Clodii, C. Clodius Ci., aliquem comitem alicui adiungere Ci., adiunctis de suis comitibus locum tutum reliquit N., dare (alicui) comitem Cu., aliquem L. ali sese comitem alicui addere V., esse comitem alicui O., comitem (sc. se) negare O. ne hoteti iti s kom, ibimus, o socii comitesque H.; z gen.: c. fugae (na begu) Ci. ep., L., Vell., Sen. tr., Suet., victoriae (tovariš pri zmagi) C., Suet., si nemo tantae virtutis exstitisset comes L. ko se ne bi bil niti eden ponudil za spremljevalca pri njegovem velikem dejanju, c. calamitatis, furoris, honoris Ci., fatorum V., exsilii Mart. v pregnanstvu; z dat.: aliquem comitem habere consiliis suis Pl.; z in in abl.: comitem in ulciscendis quibusdam se praebere Ci. ep. Kot fem.: comitemne sororem sprevisti moriens? V., his Laodamia it comes V., iuro … me tibi venturam comitem O., data sum comes inculpata Minervae O., nec (Fides) comitem (sc. se) abnegat H. in ne odreka spremstva onim, ki … O neživih subj. (pren.): Pl., Lucr., Plin., ira et metus et reliqui motus animi, comites superiorum Ci., furor sceleris comes Ci., pacis est comes otiique socia … eloquentia Ci., invidia gloriae comes N., eminentis fortunae comes invidia Vell., culpam poena (Poena) premit comes H. krivdi je kazen za petami, grammatice dulcis secretorum c. Q.
2. occ.
a) spremljevalec = voditelj, učitelj: pater Aeneas … custodem ad sese comitemque impubis Iuli Epytiden vocat V., Philippus (medicus) Alexandro comes et custos salutis datus Cu., haec iterent comites praecepta senesque paterni Stat., comes et rector eius (= privigni Gai) Suet.
b) spremljevalec = eden iz spremstva, nav. pl. = spremstvo: comes scribaque Neronis H., sequebatur raeda cum lenonibus, comites nequissimi Ci., comites Graeculi, quocumque ibat Ci., comitum coetus Cat.; poseb. spremstvo oblastnikov, zlasti pretorja v provinci: comites magistratuum, praetoris Ci., quorum comes in provincia fuit Suet. V cesarski dobi cesarski dvor, dvor cesarskih princev: inter comites Neronis Suet., comites a se removere Suet.; v bizantinski dobi je comes dvorni ali državni uradnik ali častnik: Icti., c. stabuli Cod. Th. dvorni konjar, vrhovni konjušnik, comes rei castrensi praefuit per Africam Amm. kot general. - coniūngō -ere -iūnxī -iūnctum
I. skupno v en jarem vpreči (vpregati): boves Ca., et biiungum prius est, quam bis coniungere binos Lucr. dvovprega je starejša od štirivprege.
— II. pren.
1. (krajevno) strniti (strinjati), (z)vezati, (z)družiti, skleniti (sklepati), spojiti (spajati): Tib., coniungere dextras ardebant V. desnice si podati, naves c. Cu.; z abl. instrumenti: Cels., Suet., Pan primus calamos cerā coniungere plures instituit V., columellas capreolis inter se c. C., turres pontibus c. C. med seboj povezati z mostički. S kom ali s čim?
a) z dat.: Vitr., Cu., Dig., navi onerariae alteram c. C. sklopiti, dextrae c. dextram V. roke si podati, v roke si seči, victricemque petunt dextrae coniungere dextram O., c. pauca huic commentario Hirt. malo pridejati = knjigo nadaljevati, castra castris L. tik tabora tabor postaviti, castra oppido C., aedifica moenibus L. tik zraven zidovja zgraditi, Commius equum coniungit equo Quadrati Hirt. postavi konja ob bok konju (Kvadrata).
b) s cum: Lucr., epistulam cum altera Ci. ep., hunc montem murus circumdatus … cum oppido coniungit C., Uxiorum gentem cum Susianorum satrapea c. Cu. V pass. biti v zvezi, stikati se s čim, držati se česa: qui (portus) in exitu coniunguntur C., haec insula … ponte cum oppido coniungitur C. ta otok je z mostom povezan z mestom.
2. (časovno) (z)vezati, spojiti (spajati): noctem diei C. noč dnevu pridati = pozno v noč marširati; podobno: tristibus dictis atrocia facta c. T. doda(ja)ti, nox eadem necem Britannici et rogum coniunxit T., abstinentiam cibi c. T. še naprej gladovati, consulatus c. Suet. brez prestanka konzulsko čast imeti.
3. (v razmerah in položajih) združiti (združevati), zediniti (zedinjati), priklopiti (priklapljati); predvsem
a) o vojaškem združevanju: coniuncto exercitu Caesar Gomphos venit C. s skupno (združeno) vojsko; s cum: eas cohortes cum exercitu suo coniunxit C.; z dat.: oppidanos sibi c. Hirt., arma Sidicinis finitimis c. L.; refl.: ut paulatim sese legiones coniungerent C., cum se cum Bibulo coniunxisset C., se Hannibali c. L.; med.: ne tantae nationes coniungantur C., cum aeque coniungi possent L.; potem
b) o kakršni koli osebni zvezi: dedecus est nostrum … te coniungens Ci., inter nos naturā coniuncti et consociati sumus Ci., non dubito, quin … res publica nos inter nos conciliatura coniuncturaque sit Ci. ep., Milonem sibi c. C., socium fallere, qui se in negotio coniunxit Ci. ki je stopil v kupčijsko zvezo, coniungi foedere Teucris V.; poseb. o prijateljski, ljubezenski ali sorodstveni zvezi: Cat., Pr., optimum quemque hospitio atque amicitiā c. Ci. ep., me tibi studia communia coniunxerant Ci. ep., se tecum affinitate coniungi cupit N., multos sibi familiari amicitia c. S.; tudi zakonsko zvezati, v zakon združiti, poročiti: filias suas alicuius filiis matrimonio L., feminam sibi matrimonio L., aliquem matrimonio secum Cu., aliquam sibi iusto matrimonio Suet., nec te c. curas O., c. se cum aliquo O. (o nevesti), exin Poppaeae coniungitur T.
c) o abstr.: c. cum probro privato imperii dedecus Ci., eius salutem cum communi salute Ci., quem ego cum deorum laude coniungo Ci. privzemam v slavo, c. prioribus sequentia Q., omnia vota in unum Petr.
4. (s proleptičnim obj.) iz dveh delov združiti, sestaviti: quod (Epicurus) e duplici genere voluptatis coniunctus est Ci. ker je (Epikur = najvišje dobro) sestavljeno iz dveh vrst slasti; pren. z združevanjem skleniti (sklepati): c. Sabinorum coniugia Ci., conubia L., nuptiae non genere ac nobilitate coniunctae Cu., c. amicitiam Ci., societatem amicitiamque S., necessitudinem Ci., bellum …, quod coniungant reges potentissimi Ci. ki jo skupno vojujejo, cum amicis … c. iniuriam Ci. združiti se s prijatelji v krivične namene. — Od tod adj. pt. pf. coniūnctus 3, adv. -ē,
1. (krajevno) zvezan, spojen, združen, neločljiv, skupaj držeč se, skupaj (skupno): passibus coniunctis spatiari O. z združenimi koraki = skupaj, drug z drugim, c. bubilia Vitr., supercilia Suet. skupaj zrasle, coniunctis digitis nasci Icti., c. possessiones Icti., coniuncte de confirmatione … dicere Corn., si quando risus coniuncte re verboque moveatur Ci., coniuncte ferre ab aliquo promulgatas rogationes L.; pren.: si et sapere expetendum sit et valere, coniunctum utrumque magis expetendum est, quam sapere solum …, sapere separatum Ci. Adv. coniuncte (ret.) = v medsebojni zvezi, pogojno: c. videre rationem verborum Ci., c. efferre aliquid Ci. — Skladi: s cum: vita rustica disiuncta a cupiditate et cum officio coniuncta Ci., ea, quae coniuncta cum illis rebus sunt Ci. kar spada k temu, sublicae cum omni opere coniunctae C.; redk. s samim abl.: mendacitas aviditate coniuncta Ci., ratis coniuncta crepidine saxi V.; z dat.: officii praecepta coniuncta naturae Ci., simulatio vanitati est coniunctior quam honestati Ci.
2. occ. meječ s čim, držeč se česa, seseden; nav. z dat.: Dig., occupat coniunctam Cappadociae Paphlagoniam N., Macedonia Thraciae coniuncta Cu., theatrum coniunctum domui C., loca Caesaris castris coniuncta C., Vari castra muro oppidoque coniuncta C. naslanjajoč se na zid, regio coniuncta Oceano Hirt., balnearia coniuncta culinae Vitr., coniuncta tecta muro portisque L.; pren. (časovno) spojen, bližnji, naslednji: quae proelio apud Arbela coniuncta sunt Cu. kar je neposredno sledilo bitki; (o osebah): coniunctus … Sulpicii aetati P. Antistius fuit Ci. je bil Sulpicijev sodobnik, cui (Hortensio) eram aetate coniunctior Ci.
3. po sorodstvu, zakonu, prijateljstvu, mišljenju zvezan, prijateljski, veren, zaupen, bližnji: ubi tecum coniunctus siem Pl., quoniam in re publica coniuncti sumus Ci. ker smo somišljeniki v politiki, qui cum reo criminum societate coniunctus est Ci., cum eo … adeo coniuncte vixit, ut … N., hunc adeo dilexi, nullo ut cum homine coniunctius viverem Ci. ep., quocum coniunctissime et amantissime vixerat Ci., cum quo a condiscipulatu vivebat coniunctissime N.; animum atque animam dico coniuncta teneri inter se Lucr., ut nosmet ipsi inter nos coniunctiores simus Ci., tum et cum iis et inter se coniunctissimos fuisse M. Curium, Ti. Coruncanium memoriae proditum est Ci.; z abl.: Segestani non solum perpetua societate atque amicitia, verum etiam cognatione se cum populo Romano coniunctos esse arbitrantur Ci., propinqua cognatione coniunctus N., propinquitatibus adfinitatibusque coniuncti C., sanguine coniuncti S., coniunctissimus sanguine Vell., propinquitate, sanguine coniunctus Cu., homo coniunctissimus officiis, usu, consuetudine Ci.; z dat.: homo mihi coniunctus fidissimā gratiā Ci., quis mihi in re publica potest aut debet esse coniunctior? Ci., intima familiaritate coniunctus Caesari N., tam coniuncta populo Romano civitas C. tako tesno povezana z rimskim ljudstvom, coniuncti sontibus, ei familiaritate coniunctus Cu., coniunctior illo nemo mihi est O.; redk. abs.: ipsum Pompeium coniunctum non offendit N., coniunctus an alienus Q.; pren. o prijateljstvu, sorodstvu idr.: quae fuit umquam amicitia consularium in nostra civitate coniunctior Ci. ep. zaupnejše (prim.: quod enim par amicitiae consularis fuit umquam in hac civitate coniunctius, quam fuimus inter nos ego et Cn. Pompeius? Ci.), civium Romanorum omnium sanguis coniunctus existimandus est Ci. vsi rimski državljani se morajo imeti za krvne sorodnike; pesn. (fem.) = zakonsko zvezana, omožena, poročena: dandaque opera, ut habeant (servi) … coniunctas conservas, e quibus habeant filios. Eo enim fiunt firmiores ac coniunctiores fundo Varr., o digna coniuncta viro O.; pren. (o vinski trti): si forte eadem est ulmo coniuncta marito Cat. — Od tod subst. coniūnctum -ī, n
1. kot govorna podoba = zveza, zevgma: et coniuncta quaeremus et genera et … Ci.
2. naravoslovno s čim zvezana lastnost: coniunctum est id, quod nusquam sine perniciali discidio potis est seiungi seque gregari Lucr. - cōnsecrō -āre -āvī -ātum (cum in sacrāre: sacer)
1. (božanstvu) posvetiti (posvečevati): Val. Max., Mel., non dubitavit Martis manubias Musis consecrare Ci., tua domus certe et quicquid habes aliud Cereri est consecratum Ci., domum Manibus c. Ci., candelabrum dare, donare, dicare, consecrare Iovi Ci., Menti delubra et Virtuti et Fidei consecremus Ci., delubra sanctissimis religionibus consecrata Ci., quam (veterem Carthaginem) P. Africanus … consecravit Ci. je razglasil za sveto zemljišče (kjer se ni smelo več zidati), bona alicuius c. Ci., L., in templo Victoriae, ubi Caesaris statuam consecraverant C., hunc lucum tibi dedico consecroque, Priape Cat., lucos et nemora consecrant T., c. sedem deo Cu., aedem tonanti Iovi Suet.; pren.: in patria nostra omnia ponere et quasi consecrare debemus Ci. vse moramo položiti tako rekoč na žrtvenik svoje domovine, qui certis quibusdam destinatisque sententiis (dat.) quasi addicti et consecrati sunt Ci. tako rekoč hlapčevsko privrženi in v last predani. Pogosto adj. pt. pf. cōnsecrātus 3 posvečen, svet: insulam totam Cereri et Liberae consecratam Ci., hunc Cupidinem (Kupidov kip), quod erat consecratus, non attigit Ci., c. termini L., consecratis (verbis) utendum est Q.
2. occ. podzemeljskim bogovom posvetiti = prekleti (preklinjati), zakleti (zaklinjati) koga, preklic(ev)ati: cum caput eius, qui contra fecerit, consecratur Ci., te tuumque caput sanguine hoc consecro L., quibus (verbis) caput suum, domum suam, si scienter fefellisset, deorum irae consecraret Plin. iun.; pri vojnih napovedih: Dis pater Veiovis manes … uti vos eas urbes agrosque capita aetatesque eorum devotas consecratasque habeatis Formula vetus ap. Macr.; pren.: esse (se) iam consecratum Miloni Ci. je že izročen Milonovemu maščevanju.
3. (osebe, živali) pobožiti (poboževati), za božanstvo (boga, bogove) razglasiti (razglašati), med bogove spreje(ma)ti, uvrstiti (uvrščati), kot božanstvo prideliti (prideljevati) čemu: Liberum cum Libera et Cerere maiores nostri consecraverunt Ci., ex hominum genere consecratos, ut Herculem, coli lex iubet Ci., omne fere genus bestiarum Aegyptii consecraverunt Ci., apud Memphim bovem Apim c. Suet.; poseb. o poboženju članov cesarske hiše: Claudium c. T., defunctam mortem prohibuit consecrari Suet.; consecratae immortalitatis exempla Cu., matrem immortalitati c. Cu. narediti jo nesmrtno; occ.
a) koga za svetega spozna(va)ti, posvetíti: sit deus nobis non in templis, sed in corde consecratus Lact., nonne deus melius … in nostro immo consecrandus est pectore? Min.
b) (stvari) posvetiti (posvečevati), svete narediti: honor hominis deorum religione consecratus Ci., ars … deorum immortalium inventioni consecrata Ci. s tem posvečena, da se pripisuje božji iznajdbi, c. origines suas et ad deos auctores referre L.
4. pren. narediti koga nesmrtnega, na veke proslaviti (proslavljati), ovekovečiti: ei viri prope ad immortalitatis religionem consecrantur Ci., hanc opinionem in illo sanctissimo Hercule consecratam videmus Ci., (Socratis) ratio disputandi Platonis litteris consecrata Ci. v Platonovih spisih na veke ohranjena, reges maximi in memoriam sunt consecrati Ci.; pren.: beneficium elegantissimo carmine aeternitati c. Val. Max. ovekovečiti. — Dep. soobl. cōnsecror -ārī -ātus sum posvetiti (posvečevati), pobožiti (poboževati): quos (Antonius) sapientia bonitas pietas consecrata sit Lamp. - cōnsessus -ūs, m (cōnsedēre)
I. skupno sedenje: cum amicis tam familiariter vixit, ut communis esset ei saepe consessus Lamp. da je pogosto z njimi po domače skupaj sedel; od tod pravica do sedenja pri kom: consessum offerre alicui Lamp., liberum consessum habere Cod. Th. —
II. met.
1. seja, skupščina, zbor, zborovanje: tollitur … a praeconum consessu in Galliam Naevius Ci., c. senatorum Ci. seja (zaničljivo), in hunc consessum P. Sestius venit Ci., non umquam turpior in ludo talario consessus fuit Ci.; poseb. zbor, zbrani svèt (v gledališču, v cirkusu): ludorum gladiatorumque consessu Ci. če se v gledališču skupaj sedi, consessus theatrales gladiatoriique Ci., caveae c. V. ali c. caveaï Lucr. = c. caveae T., c. spectantium Val. Max., consessu frequenti Suet.
2. occ. sodna seja: non enim coronā consessus vester cinctus est, ut solebat Ci., nunc autem vester, iudices, conspectus et consessus iste reficit et recreat mentem meam Ci.
Opomba: Consessu … exstructoque resedit V. (Aen. V, 290) po Serv. = in je sédel na vzvišeni sedež (sporno mesto). - cōnsobrīnus -ī, m in cōnsobrīna -ae, f (cum in soror sosestrski; prim. sobrīnus)
1. ujnin (materine sestre) otrok, ujnič, ujnična: Non., Isid., cumque nos cum consobrinis nostris, Aculeonis filiis, et ea disceremus, quae Ci., consobrini consobrinaeque, id est qui quaeve ex duabus sororibus nascuntur G. (Dig.), fratres compatrueles aut consobrini Aug.
2.
a) sploh bratranec, sestrič oz. bratranka, sestrična: Paul. (Dig.); consobrinus: Afr. ap. Non., Gell., quid reliquit Phania consobrinus noster? Ter., ne cum hoc T. Broccho avunculo, ne cum eius filio, consobrino suo, … vivat Ci., sequuntur fratrum coniunctiones, post consobrinorum Ci., Vercassivellauno Arverno, consobrino Vercingetorigis, summa imperii traditur C.; consobrina: Eutr. (VIII, 10), P. Quincti consobrinam habet in matrimonio Naevius et ex ea liberos Ci., Anicia, Pomponii consobrina, nupserat Servio N.
b) bratranec, sestrič, oz. bratranka, sestrična v tretjem, četrtem itd. kolenu, mrzli bratranec (sestrič) oz. mrzla bratranka (sestrična), daljni sorodnik oz. daljna sorodnica sploh; consobrinus: Eutr. (VII, 23), Messalinam, Barbati Messalae consobrini sui filiam, in matrimonium duxit Suet.; consobrina: Eutr. (VIII, 6). - cōnsul -ulis, m, okrajšano v sg. COS., v pl. COSS. (prim. cōnsilium)
1. sprva „prisednik kraljevega svéta“, potem konzul. Consules (množinska obl. je starejša od edninske), ki sta se prvotno (do l. 449) imenovala praetores, sta bila najvišja rimska oblastnika. Po l. 510 (po pregonu kraljev) so jih v centurijskih komicijah volili za eno leto med patriciji, po l. 366 pa tudi med plebejci. Poleg svečeniške (prim. rex sacrificulus) sta imela popolno kraljevo oblast: v miru sta upravljala državo ter bila najvišja sodnika in finančna upravitelja, v vojni pa vojskovodji. Ko pa so v Rimu l. 443 uvedli cenzuro in l. 366 še preturo, se jima je oblast precej zožila: izgubila sta finančno upravo in sodstvo. Službo sta konzula nastopila sprva nav. 1. sekstilija (avgusta), po l. 154 pa 1. januarja. Consul imperiosus, popularis Ci., sellae consulum L., sella consulis Plin. iun. Z besedo consul(es) in z imeni konzulov (v absolutnem abl.) so se označevale letnice in starost stvari in oseb: te (sc. Asinio Pollione) consule V. za časa tvojega konzulovanja, quibus consulibus interierit, non convenit N. ob katerih konzulih = katerega leta, ignoto consule Lucan. neznanega leta, proximis consulibus Ci. prejšnje leto, in destinatos consules Ci. za prihodnje leto, sequentibus consulibus Suet. v naslednjem letu, multos consules inter magna bona numerare Sen. ph. mnoga leta, adiecto (edito) die et consule Icti. s podatkom dne in leta, sine die et consule Icti. brez podatka dne in leta, habere diem et consulem Icti. dan in leto, tot consulum regionumque vina Sen. ph. tolikih let in tolikih vrst vina, amphora centeno consule facta Mart. stoleten, bis tibi consul trigesimus instat Mart. star si skoraj 60 let; imeni konzulov stojita v službeni pisavi v brezvezju (asindeton): M. Claudio Marcello L. Fabio Labione consulibus N., pisatelji pa imeni vežejo z et (pri Ci. in C. dobimo oba načina): C. Claudio Caeci filio et M. Tuditano consulibus Ci., C. Cornelio Q. Minucio consulibus Ci., M. Messala et M. Pisone coss. C., L. Pisone Aulo Gabinio consulibus C.; tudi Mario consule et Catulo Ci., Q. Caepione consule et C. Laelio Ci.; pesn. stoji le eno ime: consule Tullo H. za Tulovega konzulovanja, prim.: Bibuli consulis amphora H. vrč izza Bibulovega konzulovanja. Pomni poseb.: ordinarii consules L., Aus. redna konzula = konzula, ki sta službo redno nastopila s pričetkom leta (po njiju se je leto imenovalo), naspr. consul suffectus L., Lamp. ki je služboval namesto konzula, umrlega pred iztekom leta; consul designatus Ci., L. za prihodnje leto izvoljeni konzul (dokler ne nastopi službe); novi consules L. nova konzula = konzula tega (tekočega) leta, naspr. prioris anni consules L.; consul maior Gell., Fest. konzul, ki je imel oblastništvo (fasces, imperium) ter je predsedoval senatu in komicijam, sprva starejši (od tod maior, sc. natu), pozneje pa tisti, ki je pri volitvah dobil največ glasov, po Julijevem zakonu (lex Iulia) pa oni, ki je imel največ otrok. Rekla: creare consulem Ci. ep. ali consules Varr., Ci., L., Plin. iun. ali aliquem creare consulem (aliquos creare consules, v pass. z dvojnim nom.) C., L., Val. Max. konzula (iz)voliti, koga za konzula (iz)voliti (o ljudstvu), konzula (koga za konzula) (iz)voliti dati (o predsedniku komicij); redk. aliquem dicere consulem ali aliquem dicere consulem cum aliquo L. koga (s kom) za konzula (iz)voliti (o ljudstvu); večinoma aliquem facere consulem (v pass. z dvojnim nom.) koga storiti konzula, koga postaviti za konzula (o ljudstvu) ali (o posamezniku, včasih s pristavkom suffragio suo) storiti, da se kdo izvoli za konzula, glasovati, da se koga izvoli za konzula: L., Vell., Q., Fl., me … primum hominem novum consulem fecistis Ci., cum C. Fabricio P. Cornelius … gratias ageret, quod se (homo) inimicus consulem fecisset Ci., aliquem facere consulem ordinarium Sen. ph., cum ab aratro arcessebantur, qui consules fierent Ci., Marius absens consul factus S.; consulem sufficere nadomestno (iz)voliti konzula (prim. zgoraj consul suffectus): sufficere consules L., suffectus in Lucreti (consulis) locum M. Horatius Pulvillus L., ne consul sufficiatur, non timent Ci.; aliquem sibi consulem substituere Vell. postaviti si koga za konzula namestnika, substituere sibi consules Suet.; consulem rogare konzula za volitve predlagati (o predsedniku komicij): ut consules roget praetor Ci. ep. comitia consulibus rogandis habuit Ci.; consulem subrogare konzula za nadomestno volitev predlagati (nasvetovati) ali konzula po narodu (iz)voliti, ozir. (iz)voliti dati (o predsedniku komicij): ad consules subrogandos venire L., in locum collegae consulem non subrogaverat Aur. (prim.: nec [consul P. Valerius] collegam subrogaverat in locum Bruti L.); aliquem declarare consulem objaviti izvolitev koga za konzula, izvolitev konzula razglasiti dati (o predsedniku komicij ali o volivcih samih): me … una vox universi populi Romani consulem declaravit Ci., quos populus proximis comitiis ingenti consensu consulem alterum, alterum praetorem declaravit L., v pass. (z dvojnim nom.): eiusdem hominis voce et declaratus consul et defensus Ci., comitiis habitis consules declarantur M. Tullius et C. Antonius S., consules declarati P. Scipio Nasica L. Calpurnius Bestia S.; v istem pomenu tudi aliquem renuntiare consulem: comitiis centuriatis L. Murenam consulem renuntiavi Ci., dictator … M. Valerium Corvum … consulem renuntiavit L., v pass.: tua voce (consules) renuntiati sumus Plin. iun.; aliquem consulem designare koga za konzula nameniti, koga za konzula prihodnjega leta (iz)voliti (prim. zgoraj consul designatus): Mamertinum consulem d. Amm., v absolutnem abl.: eodem tribuno plebis et inimico consule (za konzula) designato Ci. V službeni pisavi je pogostna zveza pro consule = konzulov namestnik, prokonzul: Siciliae provinciae, cum esses pro consule, praefuisti Ci., pro consule ad Veios esse L., qui ad urbem sunt pro consulibus C., Furius Camillus pro consule Africae T. Iz te zveze je nastal subst. prōcōnsul -ulis, m (gl. to geslo). — Katerikrat je kdo konzul, se pove z acc. (redk. z abl.) neutr. sg. vrstilnih števnikov, kolikokrat pa s prislovnimi števniki: cum primum consul fuerat L. prvič, Marius … septimum consul Ci., Q. Maximo quintum consule Ci., T. Quinctio quartum consule L., tako tudi: C. Flaminius consul iterum Ci. drugič; tertio consules esse Plin. iun. v tretje, tretjič, Marium creatum septimo consulem Quadr. ap. Gell.; M. Aemilius Lepidus, qui bis consul augurque fuerat L. dvakrat, M. Marcellus ille quinquies consul Ci. — Zgodovinopisci včasih rabijo consul nam. proconsul: L. (XXVI, 33, o Klavdiju), Fl., Aur., Eutr., quaestor obtigit P. Africano consuli (bil pa je le prokonzul) N.
2. consul = najvišji oblastnik v municipijih: Aus., L. Fulvius …, Tusculanorum rebellantium consul, … qui … Romae triumphavit ex iis, quorum consul fuerat Plin.
3. consul = Posvetovalec, Jupitrov vzdevek (po gr. Ζεὺς βουλαῖος ali βουληφόρος): Ap., Vop. - cōnsurgō -ere -surrēxī -surrēctum (decomp.)
1. hkrati (obenem) vzdigniti (vzdigovati) se, skupno vsta(ja)ti: cur non in media oratione consurgitis atque disceditis? Ci., consurrexisse (namreč iz spoštovanja) omnes illi discuntur et senem sessem recepisse Ci., senatum … in Capitolio cenantem consurrexisse et petisse, ut … L., paulisper addubitavit, an consurgendi iam triariis tempus esset L. (o klečečih, čepečih vojakih), consolatus (ad terram proiectos) consurgere iussit C., subito illi ex insidiis consurrexerunt C., consurgunt Teucri V., socii consurgere tonsis (na veslanje) V., consurgite, iuvenes! Cat., inde graves multi nequeunt consurgere O., c. (namreč v senatu) ad censendum, in venerationem alicuius Plin. iun.; (o mrtvih): medio visi consurgere campo … manes Lucan.; v pass. brezos.: honorifice sane consurgitur Ci., subiti ex insidiis consurgitur L., in plausus consurrectum est Ph.; consurgitur ex consilio C. vstanejo in odidejo z zborovanja.
2. z oslabljenim pomenom predloga (o posamezniku): vzdigniti (vzdigovati) se, vsta(ja)ti: consurrexit consul L., consurgit P. Scaptius de plebe et … inquit … L., semilacerque toro (abl.) temptat c. O. z ležišča vstati, tum quasi vacillans consurgit (aeger) Lucr., c. stratis Sil., consurgens e convivio Caesaris T., solitus … calore demum provectus consurgere ac perorare Suet.; brezos.: leniter est consurgendum (oratori) Q.; occ. (po)vzpeti se, vzdigniti se pokonci: sublatum alte consurgit in ensem V. vzdigne se pokonci in zamahne z mečem.
3. pren.
a) (v kak namen) vzdigniti (vzdigovati) se, vsta(ja)ti, (po)vzpe(nja)ti se na kaj, do česa, stremeti za čim; večinoma z označeno smerjo: Lucan., Fl., c. magno tumultu ad bellum L., in arma (na boj) V., donec a tergo vires consurgerent T., c. in iras truces Val. Fl., in nostri curam tuendi O., ad novas res Suet., in aemulationem Iust., ad gloriam L., ad summam dignitatem Val. Max.; pesn.: Maeonio consurgere carmine O. vznesti se v … pesmi.
b) (o stvareh in abstr.) vzdigniti (vzdigovati) se, dvigati se, vsta(ja)ti, kvišku kipeti, kvišku moleti, kvišku štrleti: T., Plin. iun. idr., terno consurgunt ordine remi V. v trojnih vrstah se dvigajo vesla, Padi ripis consurgunt geminae quercus V. molita skupno kvišku, non presso tellus consurgit aratro Tib. se ne dviga v brazde, cautes ut gradus subinde consurgunt Mel. Izhodišče z adv.: unde consurgeret aër Lucr.; s samim abl.: mare imo consurgit ad aethera fundo V., scandentis Asisi consurgit vertice murus Pr., moenia pulchrioribus operibus consurgunt Val. Max., villa leniter et sensim clivo fallente consurgit Plin. ep.; s praep. z abl.: vespere ab atro consurgunt venti V., namque (ventos) … videmus … e terra consurgere Plin. Redk. in le pesn. in poklas. o abstr. nasta(ja)ti, vne(ma)ti se ipd.: O., Cod. Th., subitoque novum consurgere bellum (sc. fecerat) V., bellum in media pace consurgit Sen. ph., debet docere comoedus, quā concitatione consurgat Q., fama consurgit Val. Fl. - cōntiō -ōnis, f (iz st.lat. coventiō: convenīre; novejša tvorba je conventiō)
1. shod, skupščina, narodni, ljudski ali vojaški zbor, ki le posluša, a ne sklepa: Val. Max., Q., c. militum C., civium Ci., de mea salute principum civitatis celeberrimae … contiones fuerunt Ci., c. legitima Ci. ali legitime ab consule vocata L., togata et urbana L., diurna L., extrema L., Suet. zbor zadaj = najbolj zadnji (pl.) v zboru, universa Cu., contio significat conventum, qui a magistratu per praeconem convocatur Fest. Rekla: contionem vocare T. ali advocare Ci., C., S., L., vocare ali advocare ad contionem (abs.) L., vocare plebem ali exercitum ad contionem L., Cu., advocare populum in contionem L., convocare classico ad contionem (abs.) L., me in vestram contionem convocaverunt Ci., convocare classico contionem Sen. ph., convocare milites ad contionem Suet., contionem habere Ci., L. shod imeti (prirediti), skupščino imeti, contionem habere de aliquo Ci., ad contionem ire L. ali adire Ci., ex curia in contionem itur L., in contionem prodire Ci., N., L. iti na zborovanje, in meam contionem prodeant Ci. od mene sklicano, procedere in contionem L. (o konzulih), in contionem prosilire L., in contionem ascendere Ci. ali escendere L. na zborovanju kot govornik nastopiti, data est contio Laelio Ci. Lelij je smel na ljudskem shodu govoriti, producere aliquem in contionem Ci., L. privesti koga pred zbor (da pove svoje mnenje ali nastopi kot priča), subducere aliquem in contionem L. privesti koga (namreč obtoženca) pred zbor, contionem dimittere L., contionem summovere Ci. Pogosto pro contione v zboru, pred zbranim narodom, ljudstvom ali vojsko: aliquem pro contione donare atque laudare S., dictator … miris pro contione eam pugnam laudibus tulit L., pro contione dicere Auct. b. Afr., Romanis pro contione suadere ac dissuadere moris fuit Q., epistulas ali litteras pro contione recitare Cu., T.; toda stabant pro contione legiones destrictis gladiis T. = in contionis modum L. kakor na zborovanju. (o nerimskih razmerah): saepe in contionem populi prodibat (Themistocles) N. v (atenskem) narodnem zboru (ἐκκλησία), Graecorum res publicae contionis temeritate administrantur Ci.
2. met.
a) zbrani narod, zbrano ljudstvo, zbrana vojska, zbrani vojaki: facta est contionis admurmuratio Ci., (seditio) oritur ex clamore contionis Ci., ut omnis contio audire posset Ci., quid aliud fuit, in quo contio rideret? Ci.
b) govor pred zbranim narodom, ljudstvom, senatom ali zbrano vojsko: c. libera et moderata L., saeva atque acerba L., contiones turbulentae Metelli, temerariae Apii, furiosissimae Publii Ci., contiones P. Sestii scriptae Ci., alicuius contionem legisse Ci., contio funebris Ci., Q. pogrebni govor, Antonii epistulae, Bruti contiones T., contiones directae (naspr. oratio obliqua) Iust. neodvisni, direktni govori, haec contra Antonium contio Ci. ep., in contione contra Catilinam Q., contionem habere Ci., contionem apud (pred) milites habere C., L., habere contiones in Caesarem graves C., contionem habere super ea re Suet., primae alicuius contioni interesse Val. Max., dicere contra contionem Metelli Q., ille contionibus, hic sermonibus melior Q. oni v govorih pred ljudstvom, ta v razgovorih …, in contionibus eadem, quae in orationibus vis est Plin. iun. v govorih pred ljudstvom …, v govorih pred sodniki. - conveniō -īre -vēnī -ventum
I.
1. intr. sniti se, shajati se, skupaj priti, zb(i)rati se;
a) (sprva o množicah): convenisse video tribunos Ci., (tribuni) non desistebant clam inter se convenire Ci., conveniunt duces N., convenerant duces L., cum maiores manus hostium … convenissent C., convenientes manus dissipare Hirt., Tyrii per limina laeta frequentes convenere V., boni quoniam convenimus ambo V. Od kod? haruspices ex tota Etruria convenerunt Ci., milites, qui ex provincia convenerant C., conveniuntque (pisces) ex alto etiam ad quosdam odores Plin., quae undique convenerant auxilia C., ad certam diem frequentes undique c. L. Kje? omnīs Segestae matronas et virgines convenisse C., c. apud hiberna T. Kam? (v sl. kje?): c. huc Ci., illuc O., omnes etiam gravioris aetatis … eo (tam, ondi) convenerant C., c. eodem (prav tam, tudi tam, prav [tudi] ondi) Ci., quo (kjer) … omnes puberes armati convenire consuerant C., locus, quo conveniretur N. kjer naj bi se sešli, c. in senatum Ci. ep., in contionem, in eum locum Ci., in unum L., in una moenia S., ex fuga in oppidum C., in Remos T., in colonia Agrippinensi in domum privatam T., in coetus scholarum Q., viri ad me mane convenerant Ci., c. ad signa, ad ripam Rhodani C., ad regem L., omnem senatum ad se convenire iubet L., qui Romam frequentissimi convenerant Ci., c. Cales L. Čemu? ad propulsandum periculum homines convenerunt Ci., c. ad eum defendendum N., ad auxilium C., ad decuriatum aut centuriatum L., in domum Calvini ad officium Val. Max., ad delectationem Q. (o poslušalcih), in colloquium N., de communi officio Ci., ad aliquem de civitate impetranda Val. Max., ex oppidis finitimis visendi causā Ci., visendi eius gratiā ad aliquem Vell., spectandorum ludorum gratiā Romam Val. Max.; s sup.: totius fere Galliae legati … ad Caesarem gratulatum convenerunt C., c. undique Romam gratulatum L.; s finalnim stavkom: iussit eo omnes cotidie convenire, ut ibi de summis rebus consilia caperentur N., reguli in unum convenerunt, ut inter se de cunctis negotiis disceptarent S. Ob (pri) čem? Na kaj? ad bucinam inflatam certo tempore apros et capreas convenire ad pastum Varr., celeriter ad clamorem hominum circiter milia sex convenerunt C., ad nomen quoque barbari conveniunt Cu. Kdaj? c. mane in consilium Ci., ad aedes alicuius noctu Ci., primā nocte in oppidum C., c. ante lucem Plin. iun.
b) (potem o kolekt.) exercitus (multitudo) convenerat Ci., mei capitis conservandi causā Romam … Italia tota convenit Ci., magnaque … multitudo undique ex Gallia perditorum hominum latronumque convenerat C., centuria convenit C., agricolarum copia conveniens ex omni morbidaō parte Lucr.
c) (naposled o posameznikih, ki prihajajo z množico): neque quam in partem quisque conveniat, provident C., qui ex iis novissimus convēnit, … necatur C. ki je prišel zadnji na zbor, Eporedorix Aeduus, … et unā Viridomarus, … in equitum numero convenerant C. sta se bila znašla; occ. sestati se in tako celoto tvoriti = zediniti (zedinjati) se, združiti (združevati) se, strniti (strinjati) se: uti … tandem conveniant ea, quae convecta repente magnarum rerum fiunt exordia semper Lucr. (o atomih); (o bitjih) sniti (shajati) se zaradi spojitve = spojiti (spajati) se, plemeniti se, pariti se: ut nequeunt homines, armenta feraeque inter sese ullam rem gignere conveniundo Lucr., aranei conveniunt clunibus Plin. Čemu? c. in voluptatem veneriam Ap., gignendis liberis (dat.) Arn.
2. trans.
a) sniti se, shajati se s kom, priti h komu (da bi z njim govoril, da bi se dogovarjal), obiskati, doiti, srečati koga, naleteti na koga, zateči se h komu, govoriti s kom: hominem, fratrem Pl., te per eos dies nemo tuae domi convenire potuit Ci., si ipse Verrem convenisset Ci., c. Epaminondam, c. adversarios eius N., tres equites C., per Gabinium ceteros S.; s predikatnim acc.: c. Atilium spargentem semen Ci.; v pass.: sunt qui volunt te conventam Pl., quod esse ambas conventas volo Pl., nunc conveniundus Phormio est Ter., conveniundi patris tempus capere Ter., alicuius conveniendi habere potestatem N., in conveniendis magistratibus et senatoribus Ci., conveniri nolle Ci., nocte conveniri et interdiu ab omnibus mortalibus posse Sen. ph., prius P. Scipione convento L., opus esse sibi domino eius convento L. da mora z njegovim gospodarjem govoriti; s predikatnim nom.: cum forte Romam rediens ab nuntio uxoris erat conventus L. Obj. je včasih izpuščen (lahko se dostavi v mislih): post convenero (sc. eum) Pl., die convenisse (sc. me) Ter., illae … conveniunt (sc. eum), cuius de periculo timebant N. Kje? ubi eos convenit? Ci., dic, ubi te conveniam? Mart., ibique (sc. Arimini) tribunos plebis … convenit C., cum legati eum in itinere convenissent C., ad Thempe … Philippus est conventus L. so dohiteli Filipa, convento Cn. Octavio Demetriade Ci., non uno est omnis convenienda loco O., ubi (sc. Megarae) cum Theodorum domi convenire vellet Val. Max.
b) occ. (jur.) convenire aliquem s tožbo prije(ma)ti koga, (po)klicati, poz(i)vati ga pred sodnika, tožiti ga: Icti., c. aliquem de (pro) aliqua re Icti. tožiti koga zaradi česa, za kaj; od tod c. aliquid tožiti zaradi česa, za kaj: Icti.
3. pren. sniti se, shajati se, skupaj priti, strniti (strinjati) se; (o neživih subj.): facite hodie, ut mihi munera multa huc ab amatoribus conveniant Pl. da mi pride mnogo daril, huc convenit utrumque bivium Plin. tu se stika(ta); (o abstr.): cum multae causae convenisse unum in locum … videntur Ci., quae (sc. bellum intestinum et externum) si in unam conveniant L. če se strneta obe vojni v eno; occ.
a) drž.pr. convenire aliquo (loco) shajati se kje ob sodnem dnevu = spadati v kak sodni okraj v provinci: ut … iudices dentur ex iis civitatibus, quae in id forum convenirent Ci., Carthaginem conveniunt populi LXV Plin.
b) jur. convenire in manum (zaradi možitve) priti (prihajati) pod moževo oblast: c. viro in manum Ci., quaeque (= et quae) in manum flaminis conveniret T.; abs. (brez dat. ali gen.): G., quae in manum convenerunt Ci., „in manum“, inquit, „convenerat“ Ci., quae in manum non convenerit Q.; od tod sploh stopiti v zakon: c. in matrimonium alicuius Pap. (Dig.) ali cum aliquo Gell., c. in nuptias Cod. Th.
II.
1.
a) klas. le convenit s stvarnim subj. ali brez njega = dogovori se, dožene se, sklene se kaj, domenijo se, dogovorijo se, zedinijo se o čem, zastran česa, pogodijo se za kaj, strinjajo se v čem. Z imenskim subj.: colloquium convenit N. se je zvršil, tempus et locus convenit L., id convenerat signum L., eo signo, quod convenerat, revocantur C. z dogovorjenim znamenjem, na dogovorjeno znamenje, Corinthus, ut ibi deponerentur obsides, convenit L., Marcellus posse rem convenire ratus L., addebant praeterea rem conventuram Ci., pax convenit S., L. ali non convenit Iust., saepe pacem conventam frustra fuisse S., si condiciones pacis non convenissent L. ko se ne bi bili zedinili o mirovnih pogojih, in eas condiciones cum pax conveniret L., pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset L., quae significatio … convenerat T., quod convenisset C. dogovor, pogodba, quibus conventis L.; z označbo dogovarjajočih se strank: ratio inter nos convenit Pl., „pactum“ est, quod inter aliquos convenit Ci., iudex inter adversarios convenit Ci., iudex (predikatni nom.) inter eos convenit Atilius Calatinus Val. Max., ea, quae inter regem Pausaniamque convenerant N. o čemer sta se bila kralj in Pavzanija zedinila, quod tempus inter eos committendi proelii convenerat C., si quid inter nos convenit Corn., postquam nihil inter utrumque convenit H., illud unum inter nos non convenit Sen. ph., pax, quae cum T. Quinctio convenisset, ut rata esset, petierunt L. o katerem so se bili zedinili s T. Kvinkcijem; tudi z dat.: omnibus amicis (= inter omnes amicos) idem convenit Pl., saepius ultro citroque agitantibus rem conventuram L., pax, quae non ipsis civitatibus conveniret Iust., cum his mihi nec locus nec sermo convenit Pl., haec fratri mecum non conveniunt Ter., ut notam apponam eam, quae mihi tecum convenit Ci. ep. o kateri sem se dogovoril s teboj, quid nobis conveniat cum adversariis Corn. Nam. imenskega subjekta s subjektnim stavkom, in to α) s finalnim stavkom: Val. Max., G., pro argento si aurum dare mallent, darent convenit L., convenit, … urbem, … agrum … seque uti dederent Pl., nunc ita convenit inter me atque hunc, ut te … mittam ad patrem Pl., mihi cum Deiotaro convenit, ut ille in meis castris esset cum suis copiis Ci. ep., pacto convenit, ut Himera amnis finis regni Syracusani ac Punici imperii esset L., ad ultimum convenit, ut comprehenderentur tam seditiosae vocis auctores Cu., convenerat, ne interloquereris Sen. ph. β) z odvisnim vprašanjem: cum eo … convenerat iam, quemadmodum aedes traderetur Ci., quibus consulibus interierit, non convenit N. v tem se (pisci) ne strinjajo. γ) s povednim stavkom (ACI): convenit mihi cum adversario damnum passum esse M. Tullium Ci. v tem se ujemava z nasprotnikom, da … , convenit iam inde per consules reliqua belli perfecta (esse) L., inter omnes convenit Sibyllam tres libros attulisse Plin., signum, quod ab eo dari convenerat Suet., veneno quidem occisum (esse Claudium) convenit; ubi autem aut per quem dato, discrepat Suet. δ) s quod stavkom (poleg imenskega subj.): id modo non conveniebat, quod (da) senatus consulesque nusquam alibi spem quam in armis ponebant L. Brez subj. (brezos.): ut (uti) convenerat Hirt., S. ali ita enim convenerat L., ita, ut convenerat, factum est L. kakor so se bili zedinili, si ita conventum est Cod. I., sic sibi cum Caecina convenisse Ci., se dare operam, ut Lacedaemoniis cum rege conveniret N., non modo inter patres, sed ne inter consules quidem satis conveniebat L. ne le očetje, ampak niti konzula si nista bila dovolj edina, ut inter omnes oratores convenit Q.; včasih pristopi dopolnilo z de: Sen. ph., Plin. iun., Iust., cum de facto conveniret Ci., cum de legibus conveniret, de labore tantum discreparet L. so si bili edini … , … needini, quamquam de numero parum convenit Q., ea, de quibus inter creditorem et debitorem conventum est Cod. I.
b) poklas. z osebnim subj. zediniti (zedinjati) se, ujemati se, strinjati se: quos negant inter se convenisse Hyg., cum de praeda non convenirent Iust., de rebus litigosis et convenire et transigere possumus Paul., ideo plerumque artifices convenire solent (z ACI) Ulp. (Dig.).
2. occ. bene (optime) convenit alicui cum aliquo (prav) dobro se (spo)razumeva kdo s kom, v (prav) prijateljski zvezi je kdo s kom, (prav) dober je kdo s kom, (prav) dobra sta (sva) si, (prav) dobro se ujameta (ujameva): sororis vir, quîcum optime ei convenisset Ci., cui cum paupertate bene convenit, dives est Sen. ph.; tako tudi: ut ei cum Curio consessore facillime possit convenire Ci., pulcre convenit inprobis cinaedis Cat.; brez adv.: idne agebas, ut tibi cum sceleratis conveniret? Ci.; podobno bene convenit ali samo convenit inter aliquos dobro razmerje je, dobri odnosi so, razumevanje (sloga) je med … : primo … bene conveniebat sane inter eas Ter., nec conventurum inter nos posthac arbitror Ter.
III.
1. prilegati se čemu, oprije(ma)ti se česa, poda(ja)ti se, prista(ja)ti, dobro stati, prav biti komu; abs.: noli mirari, si (corona) non convenit; caput enim magnum est Ci.; s praep.: conveniebatne in vaginam tuam machaera militis? Pl., eo fistulam ferream indito, quae in columellam conveniat et in cupam Ca., si cothurni laus illa esset ad pedem apte convenire Ci.; z dat.: dicitur Afrani toga convenisse Menandro H. je baje dobro pristajala Menandru (ker se je Afranij, začetnik rimske „togate“, zgledoval po Menandru).
2. pren. le convenit (s subj. in brez njega) prilegati se čemu, ujemati se, skladati se, zlagati se, strinjati se s čim, primeren biti čemu, pripraven biti za kaj, všeč(en) biti, prijati komu. Z imenskim subj.; abs.: Suet., Iust., conveniunt adhuc utriusque verba Pl., conveniunt mores Ter., non bene conveniunt … maiestas et amor O., conveniet etiam ambulatio quaedam Q.; s praep.: convenit arundinetum cum coruda Ca., intellegatis illa tempora cum societatis tabulis convenire Ci., ceterae vites in quemvis agrum conveniunt Ca., non in omnes omnia convenire Ci., poteram ego, verbum (πάϑη) ipsum interpretans, morbos appellare, sed non conveniret ad omnia Ci. bi ne bilo primerno za vse; c. in ali ad aliquem pogosto = nanašati se ali nanašati se moči (utegniti) na koga, meriti na koga, tikati se koga, zadevati koga: erat nemo, in quem ea suspicio non conveniret Ci., haec maxime in Alcibiadem convenire videbantur N., quae (contumelia) non ad maximam partem civium conveniret Ci.; z in in abl.: nihil autem minus in perfecto duce quam festinationem temeritatemque convenire arbitrabatur Suet.; z dat.: mulier mulieri magis convenit Ter., quae (praedia) mulieri maxime convenirent Ci., hic introitus eius adulescentiae maxime convenit Ci., negavit id suae virtuti convenire N., munditias mulieribus, viris laborem convenire S.; pesn. z inf.: nec mea conveniunt duro praecordia versu Caesaris in Phrygios condere nomen avos Pr.; occ. z inf. ali ACI kot subj. pristaja, spodobi se, primerno je, dostojno je: ilicone ad praetorem ire convenit? Ci., ad quos devenire convenerit Ci., quo sidere terram vertere … conveniat V., quî convenit in minore negotio legem timere, cum eam in maiore neglexeris S., respondebam non convenire moribus meis aliud palam, aliud agere secreto Plin. iun.; ubi sementem paraveris, glandem parari legique convenit Ca., haud convenit unā ire cum amica imperatorem in via Ter., quo ex senatus consulto confestim te interfectum esse convenit Ci. Brez subj. (brezos.): convenit Pl. prija mi! dobro! naj bo! ad nummum convenit Ci. ujema se do beliča, si tibi ita conveniat Ci. če ti tako prija, videte nunc illum primum egredientem e villa, … tarde; quî convenit, praesertim id temporis? Ci. kako je to mogoče? in quam cuique feminae convenisset domum nuberet L., quam sibi conveniat, ipse viderit Ci. kako mu pristoji, si tibi curae, quantae conveniat, Munatius H. če ti je Munacij toliko pri srcu, toliko je vreden. — Od tod
I. adj. pt. pr. conveniēns -entis, adv. convenienter,
1. prilegajoč se, priležen: sit bene conveniens et sine labe toga O.
2. pren.
a) skladen, ujemajoč se, soglasen, primeren, priličen, dostojen, pristojen, spodoben, prijajoč: hunc tam superbum apparatum … convenientes sequebantur contemptus hominum omnium L., oculi convenientes Fr. prijajoče (ugodne?), non enim potest convenienter dici nihil comprehendi posse, si … Ci., propter quod utroque numero significari convenientissime potuit Aug.; kot subst. neutr. pl.: recta enim et convenientia … natura desiderat Ci. Skladi: s praep.: cum populi vultu conveniente die O., convenienter cum natura vivere Ci.; ut … in vita omnia apta sint inter se et convenientia Ci., convenientes inter se motus Lucr., minime inter se convenientes orationes L.; redk. z ad ali in z acc.: nihil est … tam conveniens ad res vel secundas vel adversas Ci., ad formam tauri conveniens sonus O., convenienter ad praesentem fortunae nostrae statum locuti estis L., forma in illam conveniens amplitudinem Vell.; posamič z in in abl.: gratulatio conveniens in ea victoria L.; pogosto z dat.: c. hostia rebus suis Ci., oratio tempori conveniens L. času primeren, conveniens prudenti viro gestus Sen. ph., maiora nec feminae convenientia negotia Suet., quid enim his (abl. comparationis), quae supra retuli, facto Mucii convenientius? Val. Max., disciplina convenientissima viris, vox convenientissima conscientiae suae Vell., congruenter naturae convenienterque vivere Ci., constanter convenienterque sibi dicere Ci.; kot subst. neutr. pl.: sibi convenientia finge H., reddere personae scit convenientia cuique H.; convenientius ali convenientissimum est z ACI: Plin., isto skupaj z dat.: Plin. iun.; nihil convenientius ducens quam z inf.: Suet.
b) (o osebah) bene (optime) conveniens složno (v slogi, v razumevanju, v soglasju) živeč, složen: bene convenientes propinqui Ci., cum Ameriae … tot propinqui cognatique optime convenientes (essent) Ci., uxor bene conveniens Suet. —
II. subst. pt. pf. conventum -ī, n dogovor, domemba, domenek, pogoditev, pogodba: Sil., Gell., Icti., facere promissa, stare conventis Ci. držati se dogovora, dictorum conventorumque constantia Ci., dii testes conventorum L., ex convento Corn., ex pacto et convento Ci., pacta conventaque Sen. ph., conventum et pactum Iuv., tudi asindeton: pactum conventum stipulatio ali pacta conventa stipulationes Ci.
Opomba: Star. sinkop. pr. coveniātis: Ca. fr.; fut. convenībo: Pl. - Cornēlius 3 Kornelij(ev), ime enega najznamenitejših rimskih rodov, ki mu pripadajo številne rodbine: patricijske (Cethegi, Dolabellae, Lentuli, Maluginenses, Rufi, Scipiones, Sullae) in plebejske (Balbi, Cinnae, Mammulae, Merulae idr.). Najbolj znani so:
1. P. Cornelius Scipio Publij Kornelij Scipion, konzul l. 218, premagan od Hanibala ob Ticinu, padel l. 212 v Hispaniji: L.
2. njegov sin P. Corn. Scipio Africanus maior Scipion Afričan (Afriški) starejši, v znanostih izobražen mož in nadarjen govornik, konzul l. 205, izvrsten vojskovodja, ki je premagal Kartažane v Hispaniji in l. 202 Hanibala pri Zami v Afriki (od tod častni vzdevek Africanus); pozneje legat svojemu bratu Luciju Korn. Scipionu, umrl l. 183: Ci., L. idr. Apel. Āfricānī možje, kakršen je bil Korn. Scipion Afričan starejši: Ci.
3. njegov brat L. Corn. Scipio Asiaticus Lucij Korn. Scipio Aziatik (Azijski) je l. 190 premagal Antioha pri Magneziji v Aziji (od tod častni vzdevek Asiaticus): Ci., L.
4. P. Corn. Scipio Aemilianus Africanus minor Numantīnus P. Korn. Scipion Emilijan Afričan mlajši Numantijski, roj. l. 185 kot drugi sin Lucija Emilija Pavla, posinovljen od Scipiona Afričana starejšega, eden najbolj blagih in tako v znanostih kakor v umetnostih izvedenih mož v času rimske demokracije, hraber vojak in izvrsten vojskovodja; 17 let star se je l. 168 junaško bojeval pri Pidni na strani svojega očeta, l. 146 je osvojil Kartagino in l. 133 Numancijo (zato Africanus in Numantinus). Dasi je bil v svaštvu z Grakhoma, je vendarle nasprotoval njunim nameram in ko je l. 129 nenadoma umrl, so imeli voditelje ljudske stranke (poseb. Papirija Karbona) za njegove morilce: Ci. idr.
5. P. Corn. Scipio Nasīca P. Korn. Scipion Nazika je l. 204 pripeljal v Rim kip „velike matere“ (Magna mater); l. 193 se je bojeval v Hispaniji; konzul l. 191: L.
6. P. Corn. Scipio Nasīca Corculum (gl. corculum) P. Korn. Scip. Naz. Korkul (Razboriti), zet starejšega Scipiona Afričana, se je l. 168 boril pri Pidni in kot konzul l. 155 podjarmil Dalmatince: L. epit., Aur.
7. P. Corn. Scipio Nasīca Serāpiō(n) (gl. Serāpiō[n]) P. Korn. Scip. Naz. Serapion, konzul l. 138, kot nasprotnik Grakhov je vodil ljudstvo zoper Tiberija Grakha, ki je pri tem padel: Ci. ep., L. epit., Val. Max.
8. Cornelia Kornelija,
a) najmlajša hči Scipiona Afričana starejšega, poročena s Tiberijem Sempronijem Grakhom, mati Grakhov: Ci, Q.
b) hči starejšega Lucija Kornelija Cine, Cezarjeva žena in Julijina mati, umrla l. 68: Suet.
9. L. Corn. Sulla, Faustus Corn. sulla in P. Corn. Sulla, gl. Sulla.
10. Corn. Nepōs, gl. nepōs. — Pl. Scipiones Scipioni: Ci. — Kot adj. Cornēlius 3 Kornelijev: leges Ci. idr. Kornelijevi zakoni (v obilnem številu sproženi od raznih Kornelijev, poseb. od Lucija Kornelija Sule), Forum Cornelium ali Cornelii Ci., Plin., gl. forum. — Od tod adj. Cornēliānus 3 Kornelijev: Castra Cornēliāna ali Cornēlia, gl. castrum; kot subst. Cornēliāna -ae (sc. oratio), f govor za Kornelija, ki ga je imel Ci. za nekega Gaja Kornelija ter ga je pozneje obdelal in izdal v dveh govorih: nostra in Corneliana, in Corneliana secunda Ci., in Corneliana prima M. - cossus -ī, m kukec, pišč, tudi vrbar, vrbov zavrtač: Plin., Veg. — Soobl. cossis -is, m: Plin., Plin. Val. — Kot nom. propr. Cossus -ī, m Kos, priimek Kornelijevega rodu. Poseb.
1. A. Cornelius Cossus Maluginensis Avel Kornelij Kos Maluginenz (Maluški), kot konzul l. 428 je v boju ubil vejskega kralja Tolumnija; tribunus militum consulari potestate l. 426: L., V., Pr., Val. Max.
2. njegov istoimenski sin je kot diktator l. 385 zadušil Manlijev upor: L.
3. P. Corn. Rutilus Coss. Publij Korn. Rutil Kos, večkrat tribunus militum consulari potestate, je kot diktator l. 408 premagal Volske pri Anciju: L.
4. A. Corn. Coss. Arvīna Avel Korn. Kos Arvina, l. 439 magister equitum pod diktatorjem Titom Manlijem Torkvatom, kot konzul l. 343 je premagal Samnijce ter nad njimi triumfiral, l. 332 je bil drugič konzul, l. 322 diktator: L.
5. P. Corn. Coss. Arvīna Publij Korn. Kos Arvina, kot konzul l. 306 je premagal Samnijce, l. 293 cenzor, l. 288 drugič konzul: L.
6. nekega Klavdija (napačno nam. Kornelija) Kosa omenja T. (Hist. I, 69). — V pl.: Cossi et Servilii Sen. ph., ex familia Cossorum T. - crassus 3, adv. -ē
1. (o osebah) debel, tolst, masten, zavaljen, rejen: homo crispus, crassus, caesius Ter., crassus pinguis est Isid.
2. pren. (o stvareh)
a) debel, grob, raskav: restis, compedes Pl., filum Ci., fila O., toga, quae defendere frigus quamvis crassa queat H. groba, ager Ca., Varr., Ci. mastno polje (prim. sl.: debela, mastna zemlja), (pesn.) crassaque terga (agrorum) V.; crassum aurum Lucan., crassior arbor Plin., crassus pulvis Stat.
b) debel = gost: caligo inferûm Enn. ap. Ci., Thebis crassum caelum Ci., aër Ci., Boeotum in crasso iurares aëre natum H., crassoque sub aëre nasci Iuv., crassior caliginis aër Lucr., aër crassissimus Ci., crassa terra, crassissima regio mundi Ci., crassae tenebrae Ci. gosta, neprodorna, umbra Sil., nubis caligine crassā Lucr., ruit (ignis) atram ad caelum picea crassus caligine nubem V. z gosto, sajasto črno soparo, cruor V. zgoščena, strjena kri, sanguis crassior Plin., crassae paludes V. mlakužnata, aquae O. gosto, blatno vodovje, toda: crassae imber aquae Mart. v debelih kapljah lijoč; unguentum H., venenum Sil., medicamentum crassius Sen. ph., vitrum crassiore visu Plin. manj prozorno, crasse picare vasa, crasse illinere māla Col., crassius nitent gemmae Plin. bolj zamolklo, manj prozorno; kot subst. neutr.: nocturnā, si quid crassi (in vinis) est, tenuabitur aurā H.
c) vulg. (v označbo obsega) debel: nucleus crassus sex digitos Plin., arbores crassiores digitis quinque Ca., pollex crassior digitis ceteris Plin.
3. pren. debel = na debelo ustvarjen, debele (preproste, naravne) pameti, grob, zarobljen, neizobražen; (o osebah): senes Varr. ap. Non. topi, rusticus, abnormis sapiens crassāque Minervā H. debele pameti, crassiore Musā Q. bolj debele pameti, turba crassa Mart. neotesana; (o stvareh): infortunium Pl. debele, hude batine, neglegentia Dig. topa, crassiora nomina Mart. bolj prostaška, poëma crasse compositum H. neduhovito, crasse intellegere aliquid Sen. ph. le v grobem. — Od tod Crassus -ī, m Kras, Debeli, priimek Licinijevega rodu. Poseb.
1. P. Licinius Crassus Dives Publij Licinij Kras Divit (Bogati), pontifex maximus l. 212, slovel je po svojem pravoznanstvu, edil l. 211, cenzor l. 210, potem pretor, konzul l. 205, l. 204 se je kot prokonzul srečno bojeval s Hanibalom pri Krotonu, umrl l. 183: Ci., L.
2. P. Licinius Crassus, konzul l. 171, premagan pri Larisi od Perzeja: L., Iust.
3. C. Licinius Crassus Gaj Licinij Kras, brat in legat prejšnjega, bojeval se je v nesrečni bitki pri Larisi, konzul l. 168: L.
4. C. Licinius Crassus, tr. pl. l. 145: Varr., Ci.
5. P. Licinius Crassus Dives Muciānus Publij Licinij Kras Divit Mucijan, sin Publija Mucija Scevole, posinovljen od Publija Licinija Krasa Divita, pristaš Tiberija Grakha, izvrsten pravoznanec in govornik, popolnoma vešč grščine, konzul l. 131, poveljnik v vojni zoper Aristonika v Aziji, a premagan pri Levkah je padel na begu l. 130: Ci., L. idr.
6. L. Licinius Crassus Lucij Licinij Kras, izvrsten, izobražen, duhovit, a miren govornik, konzul l. 95, odvzel je rimsko državljanstvo vsem zaveznikom, ki se niso mogli popolnoma dokazati, potem je upravljal Cisalpinsko Galijo; kot cenzor l. 92 je s svojim tovarišem Gnejem Domicijem Ahenobarbom izdal sloviti edikt zoper šole latinskih retorjev, umrl l. 91 v starosti 49 let: Ci. (ki mu je v svojem spisu De oratore pripisal najpomembnejšo vlogo), Plin., Q.
7. P. Licinius Crassus Dives Publij Licinij Kras Divit, oče triumvira Krasa, konzul l. 97, l. 87 je po Marijevih proskripcijah naredil samomor, da ne bi prišel v roke svojim sovražnikom: Ci.
8. M. Licinius Crassus Dives Mark Licinij Kras Divit, poveljnik v vojni zoper sužnje pod Spartakom, katerega je porazil in ubil l. 71; konzul l. 70 in 55, cenzor l. 65, triumvir s Cezarjem in Pompejem, poveljnik v vojni zoper Parte, ki so ga 8. VI. 53 pri Karah (Carrhae) premagali in ubili. Bil je na slabem glasu kot lakomnik, ki si je svoje premoženje (pozneje pregovorno) nagrabil z ne povsem poštenimi sredstvi: Ci., C., T. idr.
9.
a) njegov starejši sin M. Licinius Crassus Dives je bil najprej Cezarjev kvestor v Galiji, pozneje pa je upravljal Cisalpinsko Galijo: C.
b) mlajši sin P. Licinius Crassus Dives je bil Cezarjev legat v Galiji in izvrsten vojskovodja, ki se je izkazal tudi v partski vojni, v kateri je l. 54 padel; prijateljeval je s Ciceronom, ki hvali njegovo znanje, zgovornost in vrlino: Ci., C.
10. M. Licinius Crassus Muciānus Mark Licinij Kras Mucijan (prim. Crassus 5.) iz Mucijevega rodu, posinovljen od nekega Licinija Krasa, cesarski namestnik v Siriji od dobe Klavdija do Galbove smrti, Vespazijanov pristaš, pisatelj, poseb. geograf in naravoslovec: Plin., T., Suet. — Od tod adj. Crassiānus 3 Krasov (= triumvira Krasa): Crassiani exercitus clades Vell., Crassiana clades Plin., Fl. - creō -āre -āvī -ātum
1. ustvariti (ustvarjati), roditi (rojevati), obroditi, napraviti (napravljati), v pass. tudi = nasta(ja)ti: censet (Zeno) artis maxime proprium esse creare et gignere Ci., ut placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum creari Ci., nec principium exstinctum ex se aliud creabit Ci., cr. genus humanum ali vix animalia parva Lucr. (o zemlji), vermes intus (= in corpore humano) creantur Lucr., terram creari ex igni Lucr., res non posse creari de nilo Lucr., seminibus quia certis quaeque creantur Lucr., quos (flores) Thessala magnis montibus (abl. loci) ora creat Cat., ut plaga (rana) plus carnis creare possit Cels., aliud fimum herbas creat Plin., terra, quae neglecta sentes ac dumos, culta fructus creat Q.; z dvojnim acc.: natura fingit homines et creat imitatores et narratores facetos Ci., primordia cr. ignes et lignum Lucr.; subst. pt. pf. neutr. pl.: creata servare Lucr.; pren. (kako stanje) povzročiti (povzročati), napraviti (napravljati), roditi, v pass. tudi = nasta(ja)ti: venter creat omnes has aerumnas Pl., nonnumquam etiam errorem creat similitudo Ci., alicui periculum cr. Ci. koga v nevarnost spraviti, in urbe luxuries creatur Ci., notitiam veri quae res falsique crearit Lucr., cr. seditionem Vell., toporem et dolorem, adversam valetudinem Cels., fastidium, vomitum Plin., taedium Q., magnum (maius) odium Auct. b. Afr., familiaritate Romanā odium sibi apud regem Iust.
2. occ. (otroka, otroke) roditi (rojevati), poroditi (porajati), oče ali mati biti komu; (o očetu in materi): prolem ex se videre creatam Lucr.; (redk. o očetu): patria est antiquior parens, quam qui creavit Ci., is (Silvius) Aeneam Silvium creat L., me creat … Babylonius Horops Horon Pr., quattuor ille iuvenes crearat O., cr. liberos Ph., Val. Max., si dii creare possint Min.; z abl.: fortes creantur fortibus et bonis H.; (večinoma o materi): Dryope quem nympha crearat V., quaeritur argentum puerisque beata creandis uxor H. zmožna poroda, plodna, vestra parens vobis animosa creatis O. ponosna, da sem vaju rodila; s predikatnim nom.: cum crearer masculus Ph.; v kavzativnem act.: patri quos (equos) daedala Circe suppositā de matre nothos furata creavit V. je dala roditi. Pren. (o zemlji, morju, domovini): tum partu Terra nefando Coeumque Iapetumque creat V., o caeruleo creata ponto (=ποντογενής) Cat. (o Veneri), Sulmone creati quattuor hic iuvenes V. v Sulmoni rojeni. Pogosto pt. pf. creātus (-a) z abl. očeta ali matere: Saturno sancte create Enn. fr. Saturnov častitljivi sin, Erebo creata Nox Enn. fr. Erebova hči, Vulcani stirpe creatus V. Vulkanov potomec, Telamone ali Maiā creatus O. Telamonov, Majin sin, matre servā creatus Fl.
3. pren. (drž. pr.)
a) ustanoviti (ustanavljati), utemeljiti (utemeljevati): tribuniciam potestatem L., nova Romae dignitas est creata, quae dictatura appellatur L.
b) (oblastnike) (iz)voliti, (iz)voliti da(ja)ti: cr. magistratūs Ci., L., Iust., consules, praetores, censores, tribunos plebis duos Ci., decem praetores N., consules plebeios, interregem, regem sacrificulum, regem, sui corporis regem, augures, pontifices, tribunos militum tres, sibi tres collegas, centum senatores L.; v pass.: quo mense sacerdotem maximum creari oporteat Ci., comitia habere decemviris creandis Ci., ut enim Romae consules, sic Carthagine quotannis annui bini reges creabantur N.; z abl.: comitatu consules rite creare Ci., decem tribuni plebis comitiis curiatis creati sunt Ci., optimā lege creari Ci., magistratus ali consules ali censores vitio creati Varr., Ci., L. po napaki pri avgurjih, lege, non suffragio creatum esse L., plebeius magistratus nullus auspicato creatur L.; s praep.: decem tribunos plebis per pontificem (po pontifiku) creaverunt Ci., si per praetorem consules creantur Ci., toda: consules per vim ac tumultum creantur Plin. iun. nasilno in burno; creare consules ex plebe L., tribunos plebis ex equitibus Romanis Suet.; creatis in annum magistratibus L., summus magistratus, quem vergobretum appellant Aedui, qui creatur annuus C., archontes coeperunt in denos annos creari Vell., prior consulatus eius, in quem creatus est anno octavo et tricesimo Vell., neve quis flamen aut augur in locum Germanici nisi gentis Iuliae crearetur T.; creari in eo numero S.; creari inter quinque viros Plin. iun.; kam? (z acc.): praefecti Capuam creari coepti sunt L.; z dvojnim acc.: Tullum Hostilium populus regem interrege rogante comitiis curiatis creavit Ci., non praetorem te, sed praedonem creavimus Ci., Ancum Marcium regem populus creavit, dictatorem Albani Mettium Fufetium creant, dictator primo comitiali die creavit consulem Q. Fulvium Flaccum magistrum equitum L.; v pass. z dvojnim nom.: consules creantur Iulius Caesar et P. Servilius C., cum leges duo ex una familia vivo utroque magistratus creari vetarent C., decem qui postea praetores (za vladarje v Atenah) creati sunt N., rex est creatus L. Tarquinius L., consules creati (sunt) Q. Fabius et P. Decius L.; apud veterrimos … auctores T. Larcium primum, Sp. Cassium magistrum equitum creatos invenio L.; v absolutnem abl.: magistro equitum creato filio suo L.; z dat. gerundivi (za kaj): me Albani ducem bello gerendo creavere L., cr. decemviros legibus scribundis L.