-
ἀ-νεμέσητος 2 (νεμεσάω) komur se ne more ali ne sme zameriti, brez graje, brez zamere, nespotekljiv.
-
ἀνεμόεις 2, ion. ἠνεμόεις (ἄνεμος) 1. vetroven, vetrovit, zračen. 2. hiter kakor veter φρόνημα.
-
ἀνεμο-σκεπής 2 (σκέπη) ep. veter odbijajoč, pred vetrom braneč.
-
ἀνεμο-τρεφής 2 (τρέφω) ep. vsled vetra naraščajoč, kipeč κῦμα, od vetra napet ali utrjen ἔγχος.
-
ἀν-εμπόδιστος 2 (ἐμ-ποδίζω) neoviran.
-
ἀνεμώλιος 2 (ἄνεμος) ep. vetroven, vetrn, ničev, zaman, brezuspešen, prazen; ἀνεμώλια βάζω govorim v veter (= prazno, puhlo).
-
ἀν-ένδεκτος 2 (ἐν-δέχομαι) nemogoč, nedopusten NT.
-
ἀν-εξέλεγκτος 2 (ἐξ-ελέγχω) nepreiskan, kar se ne da dokazati, nedokazan.
-
ἀν-εξερεύνητος 2 (ἐξ-ερευνάω) nedoumen, nezasledljiv, skrit NT.
-
ἀν-εξέταστος 2 (ἐξ-ετάζω) nepreiskan, neizprašan, βίοτος življenje brez preiskovanja.
-
ἀν-εξεύρετος 2 (ἐξ-ευρίσκω) kar se ne da izslediti, najti.
-
ἀνεξί-κακος 2 (ἀν-έχομαι) potrpežljiv NT.
-
ἀν-εξιχνίαστος 2 (ἴχνος) nedoumen, nezasledljiv NT.
-
ἀν-επαίσχυντος 2 (ἐπ-αισχύνω) brez sramu, komur se ni treba sramovati NT (2. Tim. 2. 15).
-
ἀν-επαχθής 2 (ἄχθος) ne nadlegujoč, brez siljenja. – adv. -ῶς obzirno.
-
ἀν-επιδεής 2 nepotreben, neubog.
-
ἀν-επιεικής 2 neprimeren, nepravičen, neodnehljiv, trd(osrčen).
-
ἀν-επίκλητος 2 (ἐπι-καλέω) brez graje, brezmadežen.
-
ἀν-επίληπτος 2 (ἐπι-λαμβάνω) brez napake, na dobrem glasu, neizpodbijan, nenapaden NT.
-
ἀν-επίσκεπτος 2 (ἐπι-σκοπέω) na kar se ne gleda, pazi, neopažen, zanemarjen; adv. -έπτως nepremišljeno λέγειν.