-
ἀνδρο-φάγος 2 (φαγεῖν) ep. ljudožer, ljudojed.
-
ἀνδρο-φθόρος 2 (φθείρω) poet. ljudomoren.
-
ἀνδρό-φθορος 2 poet. ubit, umorjen; αἷμα kri umorjenega človeka.
-
ἀνδρο-φόνος 2 (ἔπεφνον) ep. ljudomoren; subst. ὁ morilec, ubijalec (mož).
-
ἀνδρώδης 2 (ἀνήρ, εἶδος) [adv. -ῶς, sup. ἀνδρωδέστατα] možat, pogumen.
-
ἀν-έγγυος 2 nezajamčen, nezaročen, neomožen; nezakonski.
-
ἀν-έγκλητος 2 (ἐγ-καλέω) komur se ne more nič očitati, brez graje, neomadeževan.
-
ἀν-έγκλιτος 2 (ἐγ-κλίνω) neuklonljiv, neodnehljiv.
-
ἀν-έεδνος 2 = ἀν-άεδνος.
-
ἀν-εθέλητος 2 (ἐθέλω) ion. nezaželen, neprijeten, žalosten; proti volji.
-
ἀν-είκαστος 2 (εἰκάζω) brezprimeren, nečuven.
-
ἀν-είμων, ονος 2 (εἷμα) ep. brez obleke, brez odeje.
-
ἀν-έκβᾰτος 2 (ἐκ-βαίνω) brez izhoda.
-
ἀν-εκδιήγητος 2 (ἐκ-διηγέομαι) nepopisen, neizrekljiv NT.
-
ἀν-έκδοτος 2 (ἐκ-δίδωμι) 1. neomožena. 2. ne izdan.
-
ἀν-εκλάλητος 2 (ἐκ-λαλέω) neizrekljiv, nedopoveden NT.
-
ἀν-έκλειπτος 2 (ἐκ-λείπω) neizčrpen, neusahljiv NT.
-
ἀν-έκπληκτος 2 (ἐκ-πλήσσω) neustrašen, brez strahu.
-
ἀν-έκφραστος 2 (ἐκ-φράζω) neizrečen, neizrekljiv.
-
ἀν-έλεγκτος 2 (ἐλέγχω) 1. nepreiskan. 2. kar se ne da ovreči, neovržen, neizpodbiten, utrjen, utemeljen.