Franja

Zadetki iskanja

  • exquirō -ere -quīsīvī -quīsītum (ex in quaerere), star. exquaerō -ere

    1. (po)iskati, izslediti (izsledovati), (iz)najti, odkriti: exquaere ex illis multis (sc. amicis) unum, qui certus siet Pl. izberi, exquirere stirpem Pac. fr., locum similem, vestras terras V., antiquam exquirite matrem! V., equirere frigus difficile est V., militibus exquirere honores novos Ci., iter per Diviciacum exquirere C.; occ.
    a) preisk(ov)ati, prebroditi: vescendi causā terrā marique omnia S.
    b) pregled(ov)ati, razisk(ov)ati: eorum tabulas Ci., noli eius facta ad antiquae religionis rationem (po merilu) exquirere Ci., in exquirendo iure augurum curiosus Ci.

    2. pren. izvedeti, dognati, izmodrovati, razglabljati, do dna priti čemu: verum, ratione veritatem, consilia Ci., ambages L.; z odvisnim vprašanjem: quid in omni genere vitae optimum et verissimum sit exquirere Ci.; occ.
    a) izpraš(ev)ati, vpraš(ev)ati, povpraš(ev)ati koga po čem, za kaj, poizvedovati: exquire quidvis Pl., quid id exquaeris? Pl., quolibet cruciatu per me exquire Ter., exquirere palam pretia Ci., sententias C., quasi per saturam sententiis exquisitis S., Aeneas exquiritque auditque virûm monumenta piorum V., exquirire sensūs T. Skladi: cum ex te causas divinationis exquiro Ci., a te nihil certi exquiro Ci. ep., exquirere pretia ali imperatoria consilia (nakane) ab aliquo L.; z odvisnim vprašanjem: salutavi et valuissetne usque exquisivi semel Pl., quid iis de quoque officii genere placeat exquirire Ci., exquire de Blesamio, num quid ad regem … scripserit Ci., iactabat exquisiturum se … de Caesonia sua, cur eam tanto opere diligeret Suet. Subst. pt. pf. exquīsīta -ōrum, n poizvedbe: Ci. (De orat. I, 33, 150).
    b) zahtevati, (iz)prositi: alicuius consilium (svéta) Ci., sed haec non nimis exquiro a Graecis Ci. ep., iuvenem (sc. equum) magistri exquirunt V., pacem per aras exquirunt V. Od tod adj. pt. pf. exquīsītus 3, adv. -ē,

    1. izbran, odbran, izboren: sententiae, litterarum iudicium Ci., supplicia Ci. izbrane = najhujše kazni, laudantur equisitissimis verbis Ci., exquisitae epulae Plin., verba exquisitiora Q., exquisitissimi gemmarum colores M.; occ. natezan, prisiljen: munditia nimis exquisita Ci., verba exquisita Q.

    2. natančen, skrben, korenit: exquisitā doctrinā philosophi Ci., exquisitius dicendi genus Ci., exquisite disputare Ci., ali dicere Gell., rationes eae, quae exquisitius a philosophis colliguntur Ci., exquisitius sermocinari Suet. globokomiselno, težko umljivo, libri, quos de animalibus exquisitissime composuit Gell.
  • exsequor in exequor -quī -secūtus sum

    I. do groba spremiti (spremljati), za pogrebom koga iti: uxorem Pl., funus Massur. Sabin. ap. Gell., qui labores morte finisset gravīs, hunc omni … laude et laetitia exsequi Ci. poet.

    — II.

    1. (sovražnika do konca) preganjati, zasledovati: vos, dii, testes facio me Tarquinium ferro ignique exsecuturum L.; occ. kaj (poseb. jur.) zasledovati, kaznovati, maščevati: rem tam atrocem, dolorem, deorum iura violata L., delicta Suet., omnia scire, non omnia exsequi T., iniurias hospitum accusationibus Plin. iun., crimen, iniurias Icti.; abs.: caesus est; exsequar Sen. ph. maščevati ga hočem.

    2. pren.
    a) zasledovati kaj = poganjati se za čim, prizadevati si za kaj, stremeti za čim, skušati kaj doseči: aspectum tuum Pl. hrepeneti po … , aeternitatem Ci., sua consilia, suam spem L.
    b) occ. α) iskati svojo pravico, uveljaviti (uveljavljati) svojo pravico: ius suum armis C., formulam iuris exsequendi constituere L., exsequi litem, causam Icti. β) kaj (poizvedujoč) zasledovati, dognati, spraševati, raziskovati, izslediti: si vis veram rationem exsequi Ter., sciscitando aliquid exsequi L., quae cognosse in rem erat, summā omnia cum cura inquirendo exsequebatur L.; z odvisnim vprašanjem: quem locum ipse capturus esset, cogitando aut quaerendo exsequebatur L.; exsequi si quidem omnia humanus animus queat Plin. Od tod adj. pt. pr. exsequēns -entis raziskujoč, izsledujoč: memoriarum veterum exsequentissimus Gell. zelo marljiv raziskovalec. γ) kako stranko slediti, prijeti se je, držati se je: sectam meam exsecutae comites Cat.
    c) izvršiti (izvrševati), izvesti (izvajati), opraviti (opravljati), storiti, dokončati: imperium Ter., Sil., rem astute Pl., cum aliquo sermonem Pl. spustiti se s kom v pogovor, orationem, mandata vestra, munus officii, omnia regis officia et munera, in exsequendis negotiis Ci., id non exsequi usque ad extremum Ci. ne dokončati, ne vztrajati v … , exsequi mandata, decreta, officia, negotium, quod idoneum videtur S., praecepta V., iussa V., Cu., hoc unum mihi exsequere V. stori mi, exsequi pompas V. slaviti = svečano obhajati, ministeria L., incepta L. nadaljevati, propositum Val. Max., occasio exsequendi sceleris Cu., exsequi non ducis magis quam militis munia Cu., accusationem T. končati, obsidiones T., mortem Pl., T. „smrt izvesti“ = smrt si zadati, usmrtiti se; abs.: fuisse eum … in exsequendo virum Vell.; z ut: mihi exsequi certa res est, ut abeam Pl. V pass. pomenu: exsecuto regis imperio Iust., sententiae exsequentur ali an … iudicis sententia exsequi possit Ulp. (Dig.).
    č) „z besedami izvajati“ = (p)opisovati, pripovedovati, razvi(ja)ti, povedati, razložiti (razlagati): ea vix verbis exsequi posse Ci., protenus mellis dona exsequar V., exsequi laudes, viam consilii scelerati, subtiliter numerum L., multos ambitus fecerim, si quae variant auctores omnia exsequi velim L., haec exsecutus sum pluribus Ph., consilium diutius exsequi supervacuum est Cu., brassicae laudes longum est exsequi Plin., haec omnia copiosius, diligentius, verbosius exsequi Q., ea in libro primo Q., imagines et elogia universi generis Suet.; abs.: perge exsequi Pl., in exsequendo suas vires adhibere Q.; z odvisnim vprašanjem: exsequebatur, quae derivatio esset L., diligentissime est exsecutus, quid … soleret accidere Q., exsequendum reor, quae tua copia (fuerit) T.
    d) kaj zlega (skupaj s kom) prebiti, presta(ja)ti, (pre)trpeti, česa zlega soudeležiti (soudeleževati) se: hanc aerumnam, sororis causā egestatem Pl., lucri causā probrum Pl. požreti, fatum Pompei unā Ci., cladem illam fugamque Ci.
  • exserō in (redko) exerō -ere -(s)erui -(s)ertum

    I.

    1. ven dati, dati iz česa, pomoliti iz česa, potegniti, (po)vzdigniti (povzdigovati): adversus Gallum … linguam … ab inrisu exserentem L., ensibus exsertis O. z golimi meči, exserere manum L., Fr., brachium Q., radicem Col. izruvati, vincula Col. razvezati; pesn.: caput altius O., digitum exsere, peccas Pers. le mezinec iztegni, exserere ad osculum caput Petr. Od kod? z abl.: caput ponto, aquis bracchia O., viam, quā se exsereret O., exserere se domicilio (o polžu) Plin. zlesti iz hiše = lupine, s praep.: herba cacumen exserit ex humo O., exserere linguam per os Plin., caput ab oceano Lucan.

    2. occ. (ude izpod obleke) pomoliti = razgrniti (razgrinjati), razgaliti (razgaljati): dextris humeris exsertis C., exserere bracchia O., exserta mamma, papilla V., exserere uber Val. Max.; z grškim acc.: Amazon, unum exserta latus pugnae V. na eni strani (prsi) razgaljena za boj, truces exerta manūs Val. Fl., exerti ingentes humeros Stat.

    — II. pren.

    1. rešiti česa: se aere alieno Ci.

    2. kaj očitno storiti = (po)kazati, razode(va)ti: secreta mentis ore Sen. tr., ut in genere causae indubitabili fiducia se ipsa nimium exserere non debeat Q., exserere principem Suet. svojo moč kot vladar kazati, in librum tuum ius, quod dedisti Plin. iun., virtus exseret se aliquando Lact., suave quoddam principium dicendi exseritur Amm. Od tod adj. pt. pf. ex(s)ertus 3, adv. -ē,

    1. ven pomoljen, od tod štrleč: dentes exerti, ut apro Plin., manus exertiores Q.

    2. pren.
    a) očiten: exerto bello Stat.
    b) močan, krepak, pogumen, srčen: exserere cachinnus Ap., vigor, bellator Amm., exsertiores foris, subiecti domi Tert., exserte iubere Tert. strogo, ad audendum exsertius consurgere Amm.
  • exsiliō in exiliō (ēsiliō) -īre -siluī -sultūrus (e[x] in salīre)

    1.
    a) ven skočiti, skočiti iz česa: exsilit in siccum V. (o kači); pren. (o stvareh): lumen exilit Lucr. švigne, exsiluere oculi O. so izstopile, quoniam legumina exsiliunt Plin., exsiliunt crines Stat. Od kod? z abl.: domo levis exsilit (mus) H., ut … exiliant cavis … nubibus ignes O. da šviga ogenj iz … ; z e(x): puer citus e cunis exilit Pl., exsilire e mari Suet. (o ribi). Kam?: huc … foras, ad molam Pl., ad te Ter., in privatorum damna Amm.
    b) (hipoma) pojaviti se, (hipoma) nastati: mox subitum nemus … exiluit Sil., gelida non crebrior exsilit Arcto grando Stat., tam subitas acies exsiluisse reor Cl.

    2. skočiti kvišku, skočiti na noge, poskočiti (poskakovati): Suet., Aug., in (pri) M. Anii testimonio Ci., gaudio (od veselja) exsilire Ci., clamore atque impetu perturbatus exsiluisti Ci., utcumque fortis exsilis puerpera H. skočiš iz postelje, cor exsilit Sen. ph. poskakuje, utripa. Od kod? z abl.: stratis … exiluit O., exsilire gremio, loco O., sedibus Lucan., cathedrā Plin. iun.: s praep.: properans de sella exilit Ci., ex sella exsiluit Cu. Kam?: exsilit ad caelum arbos V., arundo in caelum exsilit Sen. tr. leti; pesn.: lunares equi exsiluistis O. ste kot mesečni (= boginje Lune) konji skočili (= ste bili prestavljeni) na nebo.

    Opomba: Pf. exsilīvī: Sen. ph., Plin., Suet., Arn., Aug., Vulg., Amm.; exsiliī: Sen. ph., Stat., Vulg. Obl.: ēsilit (pr.) Gell.
  • exspectō (expectō) -āre -āvī -ātum „pogledovati po čem“, od tod

    1. čakati, dočakati, pričak(ov)ati; abs.: ad portam Ci. ep., cum paucos dies exspectasset Quinctius Ci., Carthagine exspectat V. čaka = se mudi, paulum exspectare Q.; trans.: legatos, praetores, Kalendas, transitum tempestatis Ci., ventum Ci. ugodnega vetra, aliud tempus Ci., N., alicuius adventum, eventum pugnae C., omnia magis quam proelium S., alius alium exspectantes S., exspectare fugam ventosque, dapes et pocula, praemia V.; z dvojnim acc.: illa castra Catilinam ducem (kot vodnika) exspectant Ci., alius alium principem (kot predhodnika) exspectantes S. fr., remedium mortem exspectare S. smrt si želeti kot … — Skladi: z odvisnim vprašanjem: L., Cu., Plin., Q., exspecto, quo pacto meae technae processurae sient Pl., exspectare, uter esset induperator Enn., exspecto, quid tribunus excogitet Ci., exspectabant homines, quidnam acturus esset Ci., quid hostes consilii caperent, exspectabat C., hanc (paludem) si (ali) nostri transirent, hostes exspectabant C.; s finalnim stavkom: Pl., nisi exspectatis, ut illa diluam Ci., quid aliud exspectemus, nisi ut mittat Ci., mea lenitas … hoc expectavit, ut id, quod latebat, erumperet Ci., neque exspectent, ut de eorum imperio ad populum feratur C., taciti primo exspectaverant homines, uti consul comitia … haberet L., exspecta, ne iniuriam illi facias appellando Sen. ph.; s temporalnimi stavki: S. fr., Q., exspectas fortasse, dum dicat Ci., ne exspectemus quidem, dum rogemur Ci., Caesar non exspectandum sibi statuit, dum … in Santonos Helvetii pervenirent C., ne exspectaret, quoad Alexandri filius regnum adipisceretur N., scilicet exspectem, libeat dum proelia Turno nostra pati V., rusticus exspectat, dum defluat amnis H., nec ultra exspectato (abl. abs. = ne da bi se bilo dalje čakalo) quam dum … Claudius Ostiam proficisceretur T., si exspectasses, donec me consuleres Traian. in Plin. iun. ep.; za zanikanim glag. quin: exspectari diutius non oportere, quin ad castra iretur C.

    2. occ. počakati (vztrajati, obstati) do konca (= da kdo kaj opravi ali da se kaj opravi): quos (oratores) multas horas expectavit Ci. ki jih je vztrajno poslušal do konca njihovih govorov, cenantes … exspectans comites H. čakajoč, da spremljevalci poobedujejo, quis quinque in Verrem libros exspectabit? T. kdo bo pet knjig … do konca poslušal?, senectus eius exspectabatur T.; o stvareh: expectavere eum fata, dum … inpleret Cu. usoda je počakala z njim = mu je dala časa.

    3. pren.
    a) čakati koga, namenjen, usojen biti komu: seu me tranquilla senectus exspectat, seu … H., nos uberrima victoriae praemia exspectant Cu.
    b) zahtevati, potrebovati kaj: silvarum aliae pressos propaginis arcus exspectant V., neque illae (oleae) procurvam exspectant falcem V., lenta remedia et segnes medicos non expectant tempora mea Cu.
    c) α) željno, z napeto pozornostjo pričakovati koga, česa, kaj, nadejati se česa, želeti kaj, obetati si kaj: senserat de re publica aliud atque homines exspectabant Ci.; trans.: pater exspectat me aut aliquem nuntium Pl., meam exspectant mortem Ter. želijo, exspectare reditum spe, vestrum auxilium, nihil adiumenti, testamenta Ci., fama mortis meae non accepta solum, sed etiam exspectata est L., complexus meos ardenter exspectare Ap. β) v strahu pričakovati, bati se česa: malum Pl., mortem Ter., Sen. ph., contumeliam, supplicium, vim edicti Ci., maiorem Galliae motum C., poenam V., graviora Cu., paria praemia damno Plin. iun. γ) sploh pričakovati: eloquentiam, furtum aut praedam Ci.; z dvojnim acc.: ne quid exspectes amicos (od prijateljev), quod tute agere possies Enn. Od kod? z a(b) ali (redkeje) e(x): tabulas novas a Catilina exspectant Ci., ex iis quasi proles civitatis exspectari videtur Ci., quae ab sua liberalitate exspectare deberent C., ut ex sua amicitia omnia exspectarent C. — Skladi: z ACI (redko in neklas.): Varr., Aug., cum exspectaret … Aetolos in fidem suam venturos (esse) L., exspecto cum magno fenore vitia reditura (esse) Sen. ph.; v zvezi s spero ali cupio: quam ob rem exspectem aut sperem porro non fore Ter., quod ego expecto cupioque te ita illud defendere Ci.; z inf. (v pozni lat.): nunc exspecto cognoscere ex tuis litteris, quantum … Fr., exspectas a me audire consilium dei Aug.; navidezno abs.: nec gravius quam exspectavissem … evenisset Ci., ad verum, ubi minime exspectavimus, pervenimus Q. Od tod

    I. adj. pt. pf. ex(s)pectātus 3 (željno) pričakovan, zaželen, dobrodošel: exspectata advenis Pac. fr., exspectatun (= exspectatusne) advenio? Pl., ubi te exspectatum eiecisset foras Ter., čigar smrt se pričakuje (želi), arus omnibus exspectatusque venies Ci. ep., in expectatis ad amplissimam dignitatem fratribus Ci. od katerih je pričakovati, da se povzpnejo do najvišjih častnih služb, exspectatus solo Laurenti V., quibus Hector ab oris exspectate venis? V., pietas parenti exspectata V., carmina exspectata H., triumphus exspectatus Hirt., ut rem claram exspectatamque facerent Val. Max.; v komp.: nimio … ille potuit exspectatior venire Pl.; v superl.: adventus exspectatissimus, litterae exspectatissimae Ci. ep.

    II. subst. pt. pf. ex(s)pectātum -ī, n pričakovano: ante ex(s)pectatum V., O., Sen. ph., Sil. prej, kakor se je pričakovalo, exspectato ocius ali maturius Vell. hitreje (prej), kakor se je pričakovalo; v pl.: pričakovano, pričakovane stvari: quis non … contraria exspectatis aut speret aut timeat? Vell., diu exspectata vix ad clausulas redeunt Sen. ph.
  • exsternō -āre -āvī -ātum (prim. cōnsternāre) silno prestrašiti, zbegati, v pass. tudi prestrašiti se česa: ah, misera, assiduis quam luctibus exsternavit Cat., pertimuit seque exsternata refugit O., ad oblivionem praesentium exsternari Ap.; večinoma pt. pf. exsternātus 3
    a) splašen: equi O.
    b) prestrašen, zastrašen: exsternata fugam frustra temptabat O., exsternata malo Cat.
  • exstō (extō) -āre -stātūrus (Plin., Icti.)

    1. (ven) moleti, moleti iz česa, gledati iz česa, štrleti: Col., tantummodo humeris ac summo pectore exstare C., humeris exstantem suscipit alter V., ninguit, … cervi vix cornibus exstant (namreč iz snega) V., ossa sub incurvis extabant arida lumbis O., extare supra profundum O., homines … paulum supra terram exstantes Gell.; pesn.: serpens longā trabe rectior extat O. stoji pokonci, se vzpenja, Phoebus extat O. stoji visoko na nebu. Od kod? z abl.: quantum exstant aquā H., tantum quod exstaret aquā L., navis extat aquis O.; s praep.: milites capite solo ex aqua exstant C., quo altius ab aqua exstaret L., extabat ferrum de pectore O., aedificia modice ab humo exstantia Plin.; pesn. z acc.: quantum egomet Nereidas exto Stat. presegam; occ. iz vode moleti: modo pectore, modo ore tenus exstantes T.

    2. pren.
    a) (po)kazati se, v oči biti: quo magis id, quod erit illuminatum, exstare atque eminere videatur Ci., licet haec nitere et aliquatenus extare videantur Q., vox et tua vocibus extet Val. Fl. preglašaj.
    b) α) viden biti, obstajati, ostati, bi(va)ti: Syrorum … nemo exstat, qui ibi sex menses vixerit Pl., exstant litterae, quaedam foedera exstant, scriptum exstat in iisdem litteris, cui heres non exstabit, tot senatus exstare consulta, ut exstaret testimonium Ci., dum populi Romani nomen exstabit Ci. dokler bo živelo, eius monimentum exstare voluerunt Ci., cuius sepulcrum usquam exstet Ci., video … neminem, … cuius non exstet in me summum meritum Ci., benignitatis memoriam volebat exstare N. da ostane, non exstat alius auctor L., cuius auctor non exstat Q.; brezos. ex(s)tat z ACI ali odvisnim vprašanjem = jasno (očitno, gotovo) je, vidi se: quem extet … eloquentem fuisse Ci., apparet atque extat, utrum simus earum (artium) rudes an didicerimus Ci. β) occ. še ohranjen biti, še bivati, še živeti: qui locus (est), in quo non extent huius … fortitudinis … inpressa vestigia? Ci., exstant epistulae Philippi ad Alexandrum Ci., quod eorum monimenta certa in litteris exstant Ci., si qui ex tanto exercitu reliqui milites extant Ci., Sarmenti domina exstat H., sepulcra exstant L., ritus ut a prisco traditus exstat avo Tib., cuius tres orationes extant Q. Adj. pt. pr. ex(s)tāns -antis (ven) moleč, štrleč: partes exstantiores Cael., exstantiores aures Ambr.
  • exstruō (extruō) -ere -strūxī -strūctum

    1. skladati, zložiti (zlagati): tantos acervos corporum Ci., magnum acervum librorum Ci. ep., exstructus rogus Ci., aliena rogorum insuper extructa Lucr., exstructis rogis O., exstruere stramenta in acervum Col.

    2. occ.
    a) nagrmaditi, nakopičiti (nakopičevati): omnem eam materiam pro vallo exstruebat C., exstructis in altum divitiis potietur heres H., exstruere montes ad sidera summa O., solas divitias Petr.
    b) obložiti (oblagati): extructae mensae Ci. jedi polne, extructa mensa multā carne subrancidā Ci., mensae conquisitissimis epulis exstruebantur Ci., mensae exstructae dapibus O.; pesn.: exstruat lignis focum H., exstructa canistra H. zvrhano polni.

    3. postaviti, (z)graditi, (se)zidati, napraviti: Plin., Suet., aedificium in alieno, molem, monumentum Ci., sepulcrum Ci., H., turres, tumulos, aggerem C., cum satis alti muri exstructi viderentur N., exstruere urbem, toros V., consessus exstructus V. vzvišen sedež, tapetibus altis exstructus V. ležeč visoko na preprogah, ex(s)truere theatrum T., Plin. iun.; ret.: aream sibi sumpsit, in qua civitatem extrueret arbitratu suo Ci. bi ustanovil, divitias profundere in exstruendo mari S. zagrajajoč morje (= gradeč prelepe stavbe na preperelih morskih klečah).

    4. pren.
    a) exstrue animo altitudinem … virtutum Ci. osnuj si v duhu … , deus exstruit alia, alia submittit Sen. ph. tega povzdigne, drugega strmoglavi.
    b) α) exstructa disciplina Ci., verba ad poëticum quendam numerum exstructa Corn. nakopičene, facilius poëma exstrui posse quam controversiam Petr. se da zložiti. β) z besedami poudariti in povečati: crimen unum multis … vocibus Gell. Adj. pt. pf. exstrūctus 3 visoko zgrajen: illa species … amoenissima et exstructissima Ap.
  • exsūgō (exūgō) -ere -sūxī -sūctum izsesa(va)ti, izpiti: alicui sanguinem Pl., humorem Varr., liquorem Vitr., sudorem Col., venena Plin., venenum ac virus Suet.; occ. z obj. predmeta, iz katerega se kaj izsesa: exsugare segetem Ca., vitem Col., vulnus Cels. Adj. pt. pf. exsūctus 3 izsesan, izpit, izmozgan: Gell., corpus Sen. ph., ostrea vacuis exsucta medullis Iuv., ut restibiles segetes essent exsuctiores Varr.; pren.: ad usque ipsas medullas exsuctus (namreč zaradi sodnih stroškov) Amm. Star. soobl. exsūgeō -ēre, od koder imp.: exugeto Ca., fut. act.: exsugebo Pl.
  • exsul (exul) -ulis, adj. masc. in fem. (najbrž iz ex in solum, prim.: exsules dicuntur solo patriae suae pulsi Fest.)

    1. prostovoljno ali prisilno zunaj domovine (v tujini) živeč, kot subst. masc. izseljenec, brezdomec, izgnanec, pregnanec, ubežnik, kot fem. izseljenka, brezdomka, izgnanka, pregnanka, ubežnica: omnes scelerati atque impii, quos leges exsilio affici volunt, exsules sunt, etiamsi solum non mutarint Ci., quom Hannibal Carthagine expulsus Ephesum ad Antiochum venisset exul Ci., num qui exules restituti Ci., exules sine lege restituit Ci., cum vagus et exsul erraret atque undique exclusus Ci., exules damnatosque totā Galliā … ad se allicere C., exsules Thebas occuparunt N., feror exsul in altum, regnis ademptis exsul, exsules Teucri V., egregius exsul H. (o Regulu), exsules beati H. (o trojanskih potomcih), aliena petentes velut exsules loca Cat.; kot fem.: exul Hyperm(n)estra O., exsul umbra ducis Lucan., non alia exsul T., matrona exsul Amm. Od kod? Iz česa? z abl.: exsul patriā, domo S., Medea Corintho exsul Hyg.; z gen.: Ps.-Q., patriae exsul H., Lucan., exsul mundi (dea) O., exsul orbis terrarum Cu., eiusdem loci T., paradisi Eccl.; pren.: ciconia avis exsul hiemis Publ. Syr. ap. Petr. pozimi v tujini bivajoča.

    2. pren. rešen česa, brez česa: exul mentisque domusque O., exsul vocis humanae Tert., pectoris tui Aug.
  • exsulō (exulō, star. ex[s]olō), -āre -āvī -ātum (ex[s]sul)

    1. intr. zunaj domovine (v tujini, v pregnanstvu) živeti, izgnanec (pregnanec) biti: iam dudum exulo Acc. fr., hinc abire foras exolatum Pl., Italiā prohibetur; exsulat Ci., cui Romae exulare ius est Ci., levare … Telamonem pulsum patriā exulantem atque egentem Ci., aptissimus ad exsulandum locus Ci. ep., Suessam Pometiam exulatum ire L., damnatus absens in Volscos exulatum abiit L., Protei Menelaus adusque columnas exsulat V. tava, blodi kot pregnanec okrog, per oras extremas exsul O.; pren.: perii, nam domo exulo nunc Ter. ne smem domov, exsolatum abiit salus, perfidia ex urbe et avaritia si exsolant, ut (cor) exsolatum ex pectore aufugiat meo Pl., cum omnes meo discessu exulasse rem publicam putent Ci. da je bila brezdomka, da je ni bilo več, etiam cum manent corpore, animo tamen exulant Ci. so z duhom odsotni. Depon. soobl. exsulor -ārī: Hyg., Lact.

    2. trans. pregnati: Fulg.
  • exsuperō (exuperō) -āre -āvī -ātum

    I.

    1. intr. dvigniti se, vzdigati se nad kaj
    a) (o sapi): aegris faucibus exsuperat gravis halitus Pers.
    b) (o ognju) = kvišku udariti (udarjati), buhniti: ignis … summa ad fastigia … volvitur; exsuperant flammae V.; pren.: magis exsuperat violentia Turni V. vzplameni.

    2. trans. vzdigati se nad kaj: angues exsuperant undas V., vites exuperant ulmos Plin.

    — II. pren.

    1. iti čez kaj, prek česa, kaj prestopiti (prestopati), prelesti, prehajati, prekoračiti, preseči (presegati): exsuperare angustias L., solum Helori V. jadrati prek … , iugum V., clivum Sen. ph., amnem Plin., Nilus exuperavit sedecim cubita Plin., mulli binas libras ponderis raro admodum exuperant Plin., (vitis) vino … quod genuit aestatem non exuperans Plin. katere vino se ne drži dlje od enega poletja, tu vero, pater, vive et me quoque exsupera Val. Max. in preživi tudi mene; o abstr.: id summum exsuperat Iovem Ci. poet. presega celo moč najvišjega Jupitra, magnitudo sceleris omnium ingenia exsuperat S. presega vse, kar si more človek misliti, multitudo Gallorum omnem sensum talis damni exsuperans L., operum fundamenta exsuperare L., alicuius laudes exsuperare L., materiā vires exsuperante meas O.; z abl. = prekositi (prekašati) koga (kaj) v čem, presegati koga (kaj) v čem: aliquem impudentiā Enn. fr., omnes Tarquinios superbiā L., qui … exsuperans morum nobilitate genus O., sol montem Idam exoriens exuperat latitudine Plin.; brez obj.: quantum feroci virtute exsuperas V.

    2. premagati, zmag(ov)ati, obvladati; abs.: cum sol et vapor … exsuperarint Lucr., si non poterunt exsuperare, cadant O., cum copia humoris exsuperat Sen. ph.; z obj.: Turnus exsuperat moras V., caecum exsuperare consilium V., exuperans astu Sil. Od tod adj. pt. pr. ex(s)uperāns -antis izvrsten, odličen: exsuperantes viri Pac. fr., mulier exsuperanti forma Gell., uter esset exsuperantior, certabatur Gell., equus colore exsuperantissimo Gell., providentia summi exsuperantissimique deorum Ap., exsuperantissimi dei cultus Aug.
  • exta -ōrum, n (iz *exsecta: exsecāre izrezati, prim. prōsecta: prōsecāre)

    1. drob(ovje), poseb. darovanih živali (srce, pljuča, jetra, vranica; intestina pa so čreva): exta omnium pecudum Ci., victimae L., asini, bovis O., ardentia V., trepidantia O., humana H., cruda L., O., exta homini ab inferiore viscerum parte separantur membranā Plin.; kot žrtev: puerorum extis deos Manīs mactare soles Ci., fumantia reddimus exta V., exta dare (darovati) deo, secta fumosis exta dare focis O., exta perperam dare (namreč na žrtveniku) L.; iz drobovja so starodavniki prerokovali: quod in extis nostris portentum est Pl., augurum atque extûm (= extorum) interpretes Pac. fr., exta interpretari, inspicere Ci., spectare Cu., ea, quae significari dicuntur extis, cognita esse ab haruspicibus Ci., si est in extis aliqua vis, quae declaret futura Ci., spirantia consulit exta V., si exta eadem, quae somnio visa fuerant, portenderentur L., exta laeta, tristia Cu.

    2. redko = čreva: exta serpentibus et lacertis longa Plin., Caecinae Volaterrano dracones emicuisse de extis laeto prodigio traditur Plin.

    3. met. žrtvena gostija, žrtvena pojedina: abducunt me ad exta Pl., iamne exta cocta sunt? Pl.
  • extendō -ere -tendī -tēnsum in -tentum

    I.

    1. nape(nja)ti, razpe(nja)ti, iztegniti (iztegovati), raztegniti (raztegovati): Lucr., quam magis extendas, tanto adstringunt artius Pl., extendere brachia, digitos Ci., extensis digitis L., extento capite currere L. (o konjih), maiores pennas nido extendisse H. (o godnih ptičih, katerih peruti so razpete čez gnezdo), per extentum funem ire H. po napeti vrvi hoditi = kaj posebno težkega delati, extendere lineam Plin., extentis tumet uva racemis O., extendere manūs O., Cels., Lact., manum Q., cervicem Vell., cutem mulierum, crura ad longitudinem Plin., aures, labellum Iuv.; refl.: in vacuum poterunt se extendere rami V.; med.: (Cerberus) terga resolvit fusus humi totoque ingens extenditur antro V. se razteza, rex veluti mortuus extendi Cu.; od tod pesn.: Buten … moribundum extendit harenā ali multā porrectum extendit harenā V.

    2. širiti, razširiti (razširjati), razprostreti (razprostirati), podaljš(ev)ati, poveč(ev)ati: coepit agros extendere victor H., extendere munimenta castrorum Cu., fastigium totum extendi iussit Cu. izravnati, extendere verba Q., extendi epistulam ali extendi me epistulā Plin. iun. = pismo mi je naraslo, extendere pretium Suet. povišati, fenus in usuras T. denar na obresti dajati in s tem povečevati glavnico; med.: ignis per latos campos extenditur V., extenditur una … per latos acies Volcania campos V., plaga extenta in medio quattuor plagarum (= vroči zemeljski pas) V., iussit extendi campos O.; occ.
    a) geogr. raztezati; refl. in med. raztezati se, razprostirati se, segati do … , držati do … : promunturium reliqua extendit in latius Mel.; Asia ad Hellesponticum fretum se extendit, Hispania se in nostrum et Oceanum mare extendit, extendit frons illa ad promunturium, longo rectoque limite extentus (Pontus) Mel.
    b) voj. raztegniti, razvi(ja)ti: aciem in radicibus montis L., cornua aciei, aciem latius, agmen ad mare, phalangem in duo cornua, cornua extenta Cu., adversariorum equites sese extendere coeperunt Auct. b. Afr., ex consuetudine classem extendere Front.

    3. (časovno) raztegniti (raztegovati), zatezati, podaljš(ev)ati, zavleči (zavlačevati): suam aetatem Pl., pugnam ab hora tertia ad noctem L., ad medias sementem extende pruinas V. daj ji trajati, vivet extento Proculeis aevo H., extendere curas in annum venientem V. raztegniti na prihodnje leto, sua itinera extendere L. podaljšati, itineribus extentis ire L. pomikati se v dolgotrajnih pohodih, nequiquam avidos extendere cursūs V., se magnis itineribus extendit C., ultra tricesimum diem luctus suos extendat Val. Max., extendere vitae spatium Vell., vitam an mortem Sen. ph., labores in horam quintam Mart., consulatum suum, tempus epularum suarum, memoriam sui operibus Plin. iun., in variis sermonibus vespera extenditur Plin. iun. se prebije, preide, extendere bellum Sil., venatu vitam Sil. preživjati se ob lovu, comissationes ad mediam noctem Suet.

    — II. pren.

    1. pregnati = prek moči gnati, preveč gnati: pecudes vehementer agitare et extendere Col.; supra vires se extendere L. prek svojih moči se napenjati.

    2. raztegniti (raztegovati): in Asiam quoque cognitionem L., spem suam in Africam L., dare civitatem (državljanstvo) omnibus Italicis, extendere eam paene usque Alpes Vell. extendere partitionem ultra tres propositiones Q.

    3. razširiti (razširjati), razglasiti (razglašati): famam factis V., nomen in ultimas oras H. Od tod

    1. adj. pt. pf. extentus 3
    a) v širino se raztezajoč, širok, razsežen, prostran: latius extenta … Lucrino stagna lacu H., castra … quam extentissimā potest valle locat L., extenti oculi Q., campi Sil.
    b) zategnjen, zategel: sonus Plin.

    2. adv. pt. pf. v komp. extensius: Tert. razsežnejše, obširnejše, ali extentius: Amm. razsežneje, bolj raztegnjeno.
  • exter in exterus -tera -terum (pravzaprav komp. k ex; prim. inter: in)

    I. poz. (v nom. sg. masc. zelo redek) zunanji = tuj, inozemski: exterae civitates, exterae nationes et gentes Ci., nationes C., Lact., gentes Cels., Suet., vis, res extera Lucr., extera quaerere regna V. v tujini, heres exter Dig.; subst. exterus -i, m = inozemec, tujec: emancipatus aut exterus Icti., apud exteros Plin.; subst. neutr. pl.: extera Europae Plin. zunanji deli = skrajne meje, extera corporum Plin.

    — II. komp. exterior -ius, gen. -iōris, bolj zunanji, bolj zunaj, zunanji (vselej ob dvojnosti subjektov): orbis Ci., collis, vallum, munitiones C., pares munitiones contra exteriorem hostem perfecit C. proti zunanjemu sovražniku (= proti sovražniku, ki oklepa oblegance), ne tamen illi tu comes exterior … .. ire recuses H. iti mu kot spremljevalec ob levici, spremljeti ga ob levici, exterius sitae urbes O., intrinsecus et exterius Col.

    — III. superl. extimus (extumus) 3 (prim. intimus: in) najzunanjejši, najskrajnejši: Varr., Fr. idr. pozni pisci, quorum (orbium) unus est caelestis, extumus Ci., extima membrorum circum caesura Lucr., extimus mons, extimae gentes, promunturium oceani extumum Plin.; subst. neutr. pl. = najskrajnejši deli, skrajna meja: Apuliae extuma Plin., extima Galliarum, limitum Amm. Večinoma v obl. extrēmus 3 (iz extrā; prim. suprēmus: suprā)

    1. (krajevno) najskrajnejši, najbolj oddaljen, zadnji: extrema pars nominis, quaestionis Ci., in extremis atque ultimis gentibus Ci., extremum oppidum Allobrogum C., cum iam extremi essent in prospectu C. zadnje vrste, primos et extremos tribunos locare S. na čelo in na konec postaviti, extremi addenset acies V. zadnje bojne vrste pritiskajo na prve, primi et extremi H. prednje in zadnje vrste, virtute, ingenio extremi primorum H., extremis usque priores H. zadnji med prvimi, pa vendar pred zadnjimi, occupet extremum scabies H. = zadnjega vzemi vrag, si quem tellus extrema submovet oceano V.; subst. extrēmum -ī, n zadnje, najskrajnejši del, najskrajnejši kraj, konec: quod (caelum) extremum atque ultumum mundi est Ci., beluarum hoc quidem extremum Ci., quod finitum est, habet extremum Ci., ad extremum Ci. ob koncu (pisanja), telum hastili … tereti praeterquam ad extremum L., citerioris provinciae extremum C., extremum montis S., in extremum O. do konca, in extremum mundi Sen. ph., gulae extremum Plin.; v pl.: extrema pelagi V., ali agri, finium, agminis L., Africae Plin., Galliae Fl.; predik. (partitivno) česa zadnji del, najskrajnejši del, konec česa: extremus pons, extremi Remorum fines, extremae fossae C. konec mosta, ozemlja, jarkov, in extremis lingulis promunturiisque C., extrema impedimenta C. zadnji del prtljage, in hac insula extrema Ci., extrema India Ci. ali Africa S. najdaljnejša Indija, Afrika, extremos ad Indos H. do najdaljnejših Indov, extremus Tanais H., extremi hominum Morini V. ki stanujejo na skrajnjem zahodu, extremi orbes clipei V. rob, cuspis extrema O. ost sulice, extremis ut dicitur attigisse Ci. s konci prstov, extremus vinitor V. ki je prišel na konec vinograda = ki je s svojim delom pri koncu, extremus imber V. konec dežja, ignis V. pojemajoči ogenj, extremis in vicis H. v zakotnih vaseh, in extrema oratione Ci. proti koncu govora, in extremo libro tertio ali in codicis extrema cera Ci. ali in extrema fere parte epistulae Ci. ep. ob koncu tretje knjige, ob robu voščene (pisalne) deščice, ob koncu pisma.

    2. (časovno) zadnji, (po)slednji, skrajni: dies Varr., extremis diebus consulatus mei, mensis extremis anni Februarius, extrema vox servi morientis, extremus conspectus liberorum Ci., extremo tempore diei Hirt. = zvečer, haec extrema fuit aetas imperatorum Atheniensium N. zadnja doba, v kateri so se odlikovali atenski poveljniki, extremus dominorum T.; pren.: extremum spiritum edere Ci. zadnjikrat vzdihniti, extremo spiritu exsanguis Ci. ob zadnjem dihu, multarum deliciarum comes est extrema saltatio Ci. je nazadnje ples; kot subst. neutr. v sg. in pl. konec: extremum habet oratio mea Ci., extremum aetatis, diei S., noctis Sil., extremo anni L. konec leta, ad extremum H. nazadnje; principiis cognitis facilius extrema intellegetis Ci., Dido ferro extrema secuta V. smrt, extrema imperii T. konec, razpad; occ. predik. (partitivno) končen, iztekajoč se, konec česa: extrema et prima luna Varr., extremā pueritiā miles fuit Ci., bellum Pompeius extrema hieme apparavit Ci. konec zime, manus extrema non accessit operibus eius Ci. „zadnja roka“ = dovršenost, ad extremam orationem C. na koncu govora, extrema aetate S. v visoki starosti, ad extremam aetatem N. do konca življenja, extremo bello Peloponnesio N. proti koncu … vojne, extremo tempore N. slednjič, končno, extremis temporibus magnum in odium pervenit civium suorum N. v zadnjem času svojega političnega delovanja, extrema hiems V. konec zime, extremo anno V., L. konec leta, extrema in morte V. = v jamo viseč.

    3. pren. (po stopnji) zadnji, najskrajnejši = kar se le v najhujši sili stori ali uporabi: res ad extremum perducta casum, hic extremus perorandi locus, salus nostra spe extremā pendet Ci., in extrema spe salutis C., extremum illud senatūs consultum: videant consules … C., hoc extremae dementiae est S.; subst. neutr.: defendenda usque ad extremum Ci. do zadnjega, cum extrema conceditis Ci., ad extremum tenax O. do skrajnosti, extrema periculorum L. skrajne nevarnosti; occ.
    a) najskrajnejši = najhujši, največji, najnevarnejši: extremum discrimen Ci., Cu., plaga illa extrema, extrema defensio, extremo summoque supplicio Ci., extremum bonorum, malorum Ci. največja dobrina, največje zlo, in extremis suis rebus C. v najhujši sili, extrema fortuna C. najhujša sila, extremam famem sustentare C., extremum auxilium C. skrajni, zadnji pripomoček, extrema fata V.; subst. neutr.: hoc reservato ad extremum consilio C. za najhujši primer, omnes suas fortunas in extremo sitas S. v največji nevarnosti, per omnia extrema V. najhujše, najnevarnejše, extrema pati V. smrt, famem ferrumque et extrema pati T., ad extrema perventum est Cu. ali ventum ad extrema, nisi … T. do skrajnega, vitam ipsam ad extremum adductam T. v skrajno (največjo) nevarnost, plura de extremis loqui pars ignaviae est T., extrema metuere Suet.; z gen.: quae captarum urbium extrema sunt, patiebantur L: konec, quotiens in extrema periculorum ventum L. v največje nevarnosti, compellere ad extrema deditionis Fl.
    b) najslabši, najhudobnejši: haud Ligurum extremus L., extremi ingenii est, qui … L. čisto topoglav je, povsem nesposoben je, extrema mancipia Sen. ph., extrema alimenta vitae T., sortis extremae iuvenis Iust.

    4. adv. obl.
    a) acc. neutr. sg. extrēmum, pesn. tudi acc. neutr. pl. extrēma = zadnjič, slednjič: extremum adfari V., adloquor extremum maestos abiturus amicos O., luctibus extremum … tabuit O., illum exspirantem atque extrema gementem linquunt V.
    b) redkeje abl. sg. neutr. extrēmō naposled, nazadnje: Suet., Dig., extremo Hannibalem imperatorem fecerunt N., prius … dein … extremo Ci.

    Opomba: Iz superl. extrēmus so pozni pisci napravili nov komp. extrēmius: Ap., Tert., in superl. extrēmissimi: Tert.
  • externus 3 (exter, prim. supernus: super)

    1. zunanji: cingatur mens corpore externo Ci., ille externus et adventicius tepor Ci., quae (fortuna) domina rerum sit … externarum Ci. zunaj nas, externus hostis C. zunanji = od zunaj pritiskajoči sovražnik, externa bona O.; subst. externa -ōrum, n zunanje stvari, zunanji pojavi : illa externa cum multis cognovimus Ci.; v sg.: externi ne quid valeat H.

    2. occ. zunanji = tuj, inozemski: externa religio Ci., scientia peregrina et externa Ci., populus externus, externi populi Ci., domesticis externisque bellis Ci., ab externo hoste atque propinquo sua templa defendunt Ci., externis hostibus victis Ci., superare vel domesticis opibus vel externis auxiliis C., diuturnitate externi mali exarsit intestinum bellum N., externa terra, sedes, gens, externus dux V., orbis Plin., externa bella, verba Q., in peregrinos externosque ritus degenerare Cu., mores externi T.; enalaga: externi thalami V., ali externus amor O. ljubezen do tujca, externa Venus O. ljubezen do tujke, externus timor, terror L. strah pred zunanjim sovražnikom, morum mutatio externa Cu. sprejem tujih šeg. Pogosto subst.
    a) externus -ī, m tujec, inozemec: externus quaeritur heres V. tujec za dediča, externi generi V. tujci kot zeti, cum pars … externo potius se applicet quam civi L., externi alienique Vell.; externi tujci = ne k hiši spadajoči: canum … odium in externos Ci.
    b) externa -ōrum, n tuje (neutr. sg.) stvari (zadeve): externa libentius … quam domestica recordor Ci., dum in externis moror, incĭdi in rem domesticam Vell. pri zunajitalskih zadevah, ad externa T., adversus externa floruimus T. nasproti tujini, neve externa armis falsis velaret T. sovražnosti (gen. sg.).
  • exterreō -ēre -terruī -territum

    1. splašiti, preplašiti: anus exterrita somno (iz spanja) Enn., timuit exterrita pinnis ales V., exterrita silvis diffugiunt armenta V., equi sine rectore exterriti S. fr., ali exterriti sine rectoribus equi T. splašeni, plašni, per somnum exterreri Suet. v spanju splašen kvišku planiti; pesn.: Triton caerula conchā exterrens freta V. plašeč, anguis exterritus aestu V.

    2. hudo prestrašiti, zastrašiti, ustrašiti, zdrzniti, osupniti
    a) o bitjih: improvisa species exterret utrumque H., exterrere periculo suo aliquem, ut … L., exterrere Cheruscos T.; v pass.: praeter modum plerique exterrentur Ci., vehementius exterreri C., ne … repentino hostium incursu exterrerentur C., propriā voce exterrita est O.; poseb. pogosto pt. pf.: quo aspectu exterrita clamorem sustulit Ci., repentino periculo exterriti C., novitate exterritus ipsā Lucr., magnis exterrita monstris V., exterritus subitae rei miraculo L., ceteris ad dicendum testimonium exterritis T.
    b) o stvareh: hic ubi detonuit strepituque exterruit orbem O., exterrita tellus, exterritus amnis V.
  • extollō -ere (le v obl. iz prezentovega debla, druge nadomešča efferō)

    I. vzdigniti (vzdigovati), povzdigniti (povzdig[ov]ati): Lucr., Auct. b. Afr., extollere pedem Pl., pedes Nov. fr., onera in iumenta Varr., caput (v znamenje upanja na rešitev) Ci., cruentum alte extollens pugionem Ci., extollere primas gurgite palmas Pr. okonce rok pomoliti iz … , cachinnum Ap. smeh zagnati; pren.: extollere iacentem Ci., quem civem perculsum res publica suis manibus extolleret Ci., extollere novos S., aliquem supra ceteros T. povišati (v dostojanstvu); occ. kvišku (z)graditi: Paul. (Dig.); pren.: fundamentum substernunt liberorum, extollunt Pl. = vzgajajo otroke.

    — II. pren.

    1. povzdigniti (povzdigovati), vzdigniti komu samozavest: extollere animos Ci. prevzeti se, adulescentium animos praematuris honoribus ad superbiam Ci. pooholiti, se Ci. osvestiti se, se magis S. gnati se za višjim, se supra modum Q. preveč duška dajati svoji samozavesti, aliquem secunda oratione S., irā promptum alicuius animum T. še bolj razdražiti, alicui animos Iust. opogumiti koga, nimiā nautas hilaritate Ph. v preveliko veselje spraviti; occ.
    a) (o)krasiti, (o)lepšati: Baiarum suarum piscinas T., hortos … insigni magnificentiā T.
    b) okrepiti: vocem per gradus et ceteros motus Sen. ph.

    2. (z besedami) povzdig(ov)ati, poviševati, poveličevati, častiti, hvaliti, slaviti: dum Planci in me meritum verbis extollo Ci., aliquem in caelum laudibus extollere ali samo aliquem ad caelum extollere Ci. ali aliquid in caelum extollere Amm. v zvezde kovati, vos meam fortunam deprimitis, vestram extollitis? Ci., alios praeter modum extollere, alios nimium deprimere L., extollere aliquid laudando Ci., S. ali laudibus, verbis S., extollere malos S., gentis Aemiliae bene facta S. fr., aliquid oratione S., ali aliquid verbis in maius L. ali samo aliquid in maius Plin. iun., Iust. poveč(ev)ati, extollere vires gentium V., humilia Q., vetera extollimus recentium incuriosi T.

    3. odlikovati, počastiti: strenuum quemque praemiis Aur.

    4. odložiti (odlagati), preložiti (prelagati): hoc malum in diem Pl., res serias omnīs extollo ex hoc die in alium diem Pl., extollere nuptias Caecil. fr.

    Opomba: Plpf. act. cj.: exsustulissent Sen. rh.
  • extrahō -ere -trāxī -trāctum (po nekaterih -trăctum)

    I.

    1. izvleči, vleči iz česa, izdreti, potegniti (potegovati) iz česa; abs.: nequitia est ut extrahas mergere (illum) Sen. ph.; z obj.: extrahere ferrum N., telum L., cervices boum ad aratra extrahenda natae Ci., extrahere aquam Pl., materiam, venenum, cucurbitulā, virus, telum forcipe, polypum unco ferramento, infantem Cels., retia Suet., Eutr.; z dat.: spinas extrahere corpori, venena extrahere corpori Plin., anulum sibi deficienti Suet. sneti. Od kod? z abl. (večinoma pesn.): vivum puerum alvo H., extrahe turbā (sc. eum) H. potegni ga iz gneče, extrahere aquam specubus ac puteis Auct. b. Afr., aliquem arundineto Vell.; s praep.: rete ex aqua Pl., telum e corpore Ci., de vulnere telum O., cultrum ex vulnere Lucretiae L., gladium e vulnere Q., velut ab inferis extractus L.; z adv.: inde guttam Cels., aliquem inde Mel.; pren.: Epicurus … ex animis hominum extraxit radicitus religionem Ci. je iztrebil, se ex aliquo malo Ter., ali urbem ex periculis maximis extrahere Ci. oteti iz … , se ac suos omnes extraxit incolumes N. je rešil, extrahere copias ex hibernaculis N. odvesti, secreta mentis Sen. ph. razodeti, odkriti, candidatos Sen. ph. pripomoči jim k častnim službam, aliquem poenae (dat.) Sen. ph. odtegniti, se ab hac vita Sen. ph. Kam?: ex occultis ea (scelera) tenebris in lucem extraxerunt L. so na dan spravili (dali), extrahere aliquem ad honorem L.

    2. siloma izvleči, potegniti iz česa: extrahitur domo latitans Oppianicus a Manlio Ci., ex tenebricosa popina consul extractus Ci., extrahere senatores vi in publicum L., aliquem cubili T., ab his extractus e latebra Suet.; pren.: datis vadibus qui rure extractus in urbem est H. ki je prisiljen s kmetov iti v mesto na sodišče, extractus falsis rumoribus Suet. na cesto zvabljen; voj. (sovražnika) zvabiti na kaj, prisiliti k čemu: (hostes) in aciem invitos extraxit L., extractos ad certamen fudit L.

    — II.

    1. (časovno) zavleči (zavlačevati), odložiti (odlagati), odlašati: res ab adversariis extracta variis calumniis Ci. ep., extrahere obsidionem, certamen diutius, certamen usque ad noctem, proelium prope ad noctem L., extractum bellum est in tertium annum, extrahi rem ex eo anno viderunt L., se tergiversando in adventum eius (collegae) rem extracturum L., extrahere diem de die (dan na dan, dan za dnem) Sen. ph., extrahere has materias in infinitum Q., pugnā in posterum extractā T., quem (somnum) plerumque in diem extrahunt T., ki ga navadno daljšajo do belega dne.

    2. (osebe) za nos voditi: Suet., eludi atque extrahi se multitudo putare L., populumque ducesque extrahit incertis Stat.

    3. (čas) (po)tratiti: triduum disputationibus, dicendi morā dies, extracto primo noctis tempore C., cum id (= non multum aestatis) facile extrahi posse intellegeret C., ne … sine ullo effectu aestas extraheretur L., extrahere tempus morando, cunctando diem L., biduum Cu., aliquantum temporis Cu., Front., noctem vigiliis Cu.
  • extrūdō -ere -trūsī -trūsum

    1. izriniti (izrivati) , odriniti (odrivati) , pahniti iz … , izgnati, odgnati, odpraviti (odpravljati): me ex aedibus ali samo aedibus Pl., me foras, eo (tjakaj) aliquem invitum Ter., te in viam extrudam et eiciam Ci., is tamquam extruderetur a senatu in Macedoniam Ci., quo in numero tu certe fuisses, nisi te extrusissemus Ci. ep. ko bi te ne bili s silo odpravili (šalj. = ko bi te ne bili prisilili iti k Cezarju v Galijo), a latebris suis extrusi (hostes) T.; pren. (z acc. rei): extrudere mare aggere ac molibus C., mirando pondere saxa Lucr., qui vult extrudere merces H., Euboea ad meridiem promunturium … extrudit Mel.

    2. pren. spodriniti: rerum novitate extrusa vetustas Lucr.