Franja

Zadetki iskanja

  • comeback [kʌ́mbæk] samostalnik
    domačno povratek v nekoč izgubljen položaj
    sleng duhovita zavrnitev
    sleng vzrok za pritožbo; ugovor povračilo, kazen
  • créer [kree] verbe transitif ustvariti, realizirati; ustanoviti, stvoriti; biti vzrok, povzročiti; kreirati, théâtre prvikrat (vlogo) igrati, uprizoriti (igro); commerce izdelati, spraviti v prodajo

    se créer une clientèle ustvariti si klientelo
  • dessous [dəsu, tsu]

    1. adverbe spodaj, zdôlaj

    2. masculin spodnji del, spodnja stran, narobe stran (pri blagu); figuré globlji vzrok, ozadje; architecture spodnje nadstropje, trup (pri oknu); pluriel (žensko) spodnje perilo; (v gozdu) podrast, mladičje

    au-dessous (tu) spodaj
    au-dessous de pod
    cinq degrés au-dessous de zéro 5* pod ničlo
    ci-dessous tu spodaj, naprej (v knjigi, v pismu)
    de dessous izpod; spodnji
    en dessous spodaj; skrivaj, zahrbtno, lokavo, potuhnjeno
    là-dessous pod tem, za tem
    il y a là-dessous quelque chose de suspect za tem tiči nekaj sumljivega
    dessous de pod; južno
    par-dessous izpod
    il me prit par-dessous les bras et me souleva de terre prijel me je pod roko in me dvignil s tal
    appartement masculin de dessous spodnje stanovanje
    les gens, les voisins du dessous ljudje, sosedje iz spodnjega stanovanja
    dessous de blouse podloga pri bluzi
    dessous de bouteille, de plat podstavek za steklenico, za skledo
    dessous de bras potnica, vložek, všivek za znoj
    les dessous (de la politique) skrivne spletke (v politiki)
    avoir le dessous podleči, kratko potegniti
    connaître le dessous des cartes biti vešč, spoznati se
    j'ai acheté des bas à cinq francs et au-dessous kupil sem nogavice po pet frankov in še manj, še ceneje
    agir en dessous hinavsko delati (ravnati, postopati)
    être en dessous (figuré) ne biti odkrit
    il est au-dessous de tout on je ničla, je popolnoma nesposoben
    étre au-dessous de sa tâche ne biti kos svoji nalogi
    il est dans le troisième, le trente-troisième dessous (figuré) slabo mu gre, je v slabem položaju
    faire quelque chose par-dessous la jambe (figuré, familier) prenagliti se v čem
    interdit aux enfants au-dessous de 16 ans prepovedano za mladino pod 16 leti
    mettre dessous prevrniti, dol vreči; podvreči, premagati
    mettre sens dessus dessous obrniti vse narobe, postaviti vse na glavo
    regarder en dessous skrivaj pogledati
    rire en dessous potuhnjeno se smejati
    vendre, acheter un objet au-dessous de sa valeur prodati, kupiti predmet izpod njegove vrednosti
  • destruction [distrʌ́kšən] samostalnik
    razrušitev, uničenje, opustošenje; propad; usmrtitev; vzrok propada

    to work one's own destruction povzročiti lasten propad
  • discordia -ae, f (discors)

    1. nesloga, nesložnost, neskladnost, razpor, spor, razdor: Kom. idr., discordia est ira acerbior corde concepta Ci., in discordia pax civilis esse nullo pacto potest Ci., d. civilis S., concordiā parvae res crescunt, discordiā maxumae dilabuntur S., tecum mihi discordia est H., en, perfecta tibi bello discordia tristi V.; v pl.: Acc. fr., odia, discidia, discordiae Ci., discordiae civiles Fl.; s subjektnim gen.: discordiae civium, civitatis, optimatium, principum, deorum Ci.; pren. (o stvareh): discordia verborum novorum ac veterum Varr., haec discordia non rerum, sed verborum Ci., d. rerum Lucr., incertae mentis O., animi Sen. ph. nedoslednost, ponti Lucan.; s praep.: d. erga (z) Germanicum T.; met. vzrok prepira, sporna zadeva (o osebah): non, Idae et cupido quondam discordia Phoebo, eveni patriis filia litoribus Pr.

    2. metež, vstaja, upor: nec deerant in exercitu semina discordiae T., discordiā laboratum, cum miles otio lasciviret T., ne proceres gentium … ad discordias traheret T.

    3. pooseb. Discordia Nesloga, Diskordija, boginja nesložnosti (= Ἕρις): Hyg., Petr., Val. Fl., Stat., Serv., postquam Discordia taetra belli ferratos postes portasque refregit Enn. ap. H., Discordia demens V., scissā gaudens vadit Discordia pallā V., mālum Discordiae Ius. (Eridino) jabolko spora.
  • dolor -ōris, m (dolēre)

    1. telesna bolečina, bol: corporis Ci., Lucr., pedum Ci., articulorum Ci. ep., dolorem morbi ferre non posse Ci., d. capitis, dentium Lucr., Cels. idr., oculorum Lucr., Aur., laterum H. zbadanje, calculi dolor L. epit. bolečine zaradi kamnov; occ.: e dolore laborare Ter. imeti porodne bolečine.

    2. duševna bolečina, bol, bolest, otožnost, žalost: dolor est aegritudo crucians Ci., d. muliebris L., femineus, virgineus O., mutuus Cu., in-fixus haeret animo dolor Ci., animi dolorem tegere L., hoc est mihi dolori Ci. to me žalosti, in dolore esse Ci. žalostiti se, dolorem accipere (ex) aliqua re, dolorem capere ab (ex, in) aliqua re, dolorem suscipere, dolorem haurire Ci. razžalostiti se zaradi česa; z objektnim gen. (zaradi česa): d. iniuriae C., desiderii futuri N., coniugis amissae O. zaradi izgube; nam. tega gen. ex z abl.: d. ex civibus amissis L.; met. predmet bolečine, vzrok žalosti: tu dolor es meus O., neque enim debet dolor ille referri O., potest … illa etiam duris mentibus esse dolor Pr.

    3. occ.
    a) žalitev: tantus dolor est in iniuria Ci., quo dolore incensus N., doloris iniuria Suet.; poseb. žalitev v ljubezni: Pr.
    b) nejevolja, srd, ogorčenost, maščevalnost: ea oratione uti me dolor meus coëgit Ci., dolor elicere veram vocem potest etiam ab invito Ci., quo dolore exarsit C., infectum volet esse, dolor quod suaserit et mens H., liber d. Cu. ali liberior d. T.

    4. ret. (= πάϑος) bolest, strastnost, visoki slog, patos: Q. (VI, 3, 26), naturalis quidam dolor dicentem incendebat Ci., ut (oratio) doloris habeat, quantum opus sit Ci., in quo ut viderer excellere, non ingenio, sed dolores assequebar Ci., detrahit praeterea (genus hoc orationis) actionis dolorem Ci.
  • écueil [ekœj] masculin kleč, čer, podvodni skalni greben; figuré nevarna ovira, težava, vzrok neuspeha

    se briser sur un écueil razbiti se na čeri
  • ēlogium -iī, n (iz gr. ἐλεγεῖον)

    1. izpoved, izrek: antiquarium elogia litterarum Arn., maledictionis elogia Arn. sramotitve.

    2. napis
    a) na nagrobnikih, nagrobnica: Ca. ap. Gell., Ps.-V. (Culex), Suet., illud elogium: „Hunc plurimae consentiunt populi primarium fuisse virum“ Ci.
    b) na podobah prednikov: Suet.
    c) na zaobljubnih tablah: Suet.
    č) na hišnih vratih (= paskvil): Pl.

    3.
    a) oporočni pristavek, kodicil: Ci., Sen. rh., Q., Dig.
    b) vzrok razdedinjenja: Dig., elogium gravissimum Ap.
    c) ultimum elogium odredba poslednje volje, poslednja volja: Cod. I.

    4. ime, rod in zločin vsebujoči sodni zapisnik, obdolžilno poročilo, s katerim so zločinca izročali pristojni oblasti: Suet., Dig., Lamp., Amm.; od tod pren. seznam grehov: Eccl.
  • Endursache, die, končni vzrok
  • expliquer [ɛksplike] verbe transitif razlagati, razložiti, pojasniti, raztolmačiti; ustno prevajati (tekst); poučiti; opravičiti; navesti vzrok (quelque chose za kaj)

    s'expliquer izraziti se, odkrito govoriti; opravičiti se (sur quelque chose zaradi česa, avec quelqu'un pri kom); populaire stepsti se; pojasniti se, biti lahko razložljiv
    s'expliquer avec quelqu'un pogovoriti se s kom
    cela s'explique aisément to je lahkó razložljivo; to ni težko razložiti
    je m'explique mal ce que vous faites ici ni mi jasno, kaj delate tu
  • furor2 -ōris, m (furere)

    I. divjanje, razgrajanje, razsajanje, besnenje (poseb. o viharju in morju): caeli Cat., Boreae dirus f. Sil., f. maris Tib. razburkanje; v pl.: furores rabiesque tanta caeli marisque V. —

    II. metaf.

    1. besnenje, besnost, (besno) divjanje: qui … eius furorem exsultantem repressit Ci., quod eorum … furorem consceleratum repressi Ci., cum maxime Antonii furor arderet Ci., imminebat tuus furor omnium fortunis et bonis Ci., eius indomitos atque effrenatos furores plausu prosequebantur Ci. izbruhe njegove besnosti.

    2. occ.
    a) (bakhantska) besnost, navdušenost: violenti signa furoris Lucr., simulato numine Bacchi orsa furorem V., venit in exemplum furor hic O., face, ut hunc furor agitet Cat.; pren. Cethegi furor in vestra caede bacchantis Ci.
    b) (pesnikov, vedežev, vedeževalk) navdahnjenost, navdušenost, navdihnjenost, zamaknjenost: negat sine furore Democritus poëtam magnum esse posse Ci., cuius furor consederit Ci., ut primum cessit furor (Sybillae) V., ubi vaticinos concepit mente furores O., ille f. patriae fuit utilis Pr., feminae in furorem turbatae … canebant T. zamaknjene.
    c) bojna navdušenost, srdita bojaželjnost: sic animis iuvenum furor additus V., f. Teutonicus Lucan., armorum Vell., bellandi Sil.; o živalih: f. illorum (sc. taurorum) Ph.; pesn. pooseb. Furor -ōris, m Furor, Besnik, božanstvo v Marsovem spremstvu: Sil., Stat., Furor impius saeva sedens super arma V.
    č) besna jeza, divji srd, ihta, togota: furor iraque mentem praecipitant V., inceptum frustra submitte furorem V., regia Iuno acta furore gravi V., populum Rom. egit in furorem praetexta C. Caesaris cruenta Q.; meton. vzrok jeze, nejevolje: ut tibi sim merito semper furor Pr.
    d) strastna (blazna) ljubezen, strastno ljubkovanje, ljubljenje, pohota: ardet amans Dido traxitque per ossa furorem V., mille puellarum, puerorum mille furores H., quo me furor egit amantem? O., intus erat f. igneus O. goreča, žarna ljubezen, furori indulgere O., amenti caeca furore Cat.; (o živalih) pojatev, pojanje: f. equarum V.; meton. predmet strastne ljubezni, ljubica: sive mihi Phyllis, sive esset Amyntas, seu quicumque furor V.

    3. poblaznelost, blaznost, steklost, brezumnost: ira furor brevis est H., caeci furore L., velut captus furore L., detrectavitque furore militiam ficto O., indomitus furore Cat., dignum furore suo habuit exitum Vell., fere ira et concitatio furori sunt similia Q.; furor est z inf.: Sen. ph., quis furor est atram bellis arcessere mortem? Tib.; id primum videri furor (brezumnost) z inf. Iust.; occ.
    a) zaslepljenost: cuius tanti furoris fuit omnes reges contra se excitare Ci., furore atque amentiā impulsus C., quis furor auditos … praeponere visis caelestes? O.
    b) slepa strast, zagrizenost političnih strankarjev, uporno mišljenje, upornost: tantumque esse eorum omnium furorem, ut … C., sceleri ac furori tuo … fortunam populi Rom. obstitisse Ci., alicuius furorum frangere Ci. ali armis compescere Vell., alicuis effrenatus et praeceps furor Ci., f. civilis H., tribunicii furores L., cum aliquo furorem suum consociare L., nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit L.
    c) strasten pohlep, silno poželenje: movit tantum vox illa furorem Lucan., nec minor in campo (Martio) furor est Petr.; z objektnim gen.: impius lucri f. Sen. tr., quis vos agitat furor (z inf.) Sen. tr., f. impendiorum Suet.
  • incógnita ženski spol matematika neznanka; skriven vzrok
  • in-colōrātē, adv. neolepšano = ne da bi se navedel kak vzrok: Ulp. (Dig.).
  • Krankheitsursache, die, vzrok bolezni
  • Kündigungsgrund, der, vzrok za odpoved, odpovedni razlog
  • lūctus -ūs, m (lūgēre)

    1. žalovanje, žalost (ki se kaže na zunaj, po zunanjih znakih), tuga (naspr. gaudium): Lucr., V., H. idr., senatus luctum suum vestis mutatione declarandum censuit Ci., quis enim in luctu domestico cenavit cum toga pulla? Ci., filius luctu perditus Ci. ves pogreznjen v žalost, luctu atque caede omnia complentur S., totam urbem opplevit luctus L., quocumque aspiceres, luctus gemitusque sonabant O.; v pl. = pojavi žalosti, posamezni primeri žalosti, žalost: exsilia, luctus, orbitates Ci., in luctibus maximis esse, in maximos luctos incīdere Ci., feminarum praecipue et gaudia insignia erant et luctūs L., dare animum in luctus O. utopiti (utapljati) srce v žalosti, utopiti (utapljati) se v žalosti, pogrezniti (pogrezati) se v žalost; z gen. (za kom): l. Memnonis amissi O., luctu mariti Ap.

    2. meton.
    a) žalna obleka, žalna oprava: erat in luctu senatus, squalebat civitas, publico consilio mutatā veste Ci.; z objektnim gen. (za kom): luctum amissae sororis … laeto cultu mutavit T.
    b) žalosten dogodek: eum luctum quoniam satis visus est eluxisse Gell.
    c) vzrok (povod) žalosti: tu … luctus eras levior O.

    3. pooseb. Lūctus -ūs, m Lúktus = „Žalostin“, bog žalosti: V. (Aen. 6, 274), Sil., Stat.
  • matrīx -īcis, f (māter) mati, za vzrejo in razplod

    1. žival za pleme, plemenska žival, plemeníca (npr. krava, ovca): Varr., Col., tudi o perutnini: Col.

    2. metaf.
    a) (o ženah) roditeljica, začetnica (rodu), pramati: Eva m. generis feminei Tert.
    b) deblo, iz katerega rastejo veje: Suet.
    c) maternica, materino telo: Plin., Sen. rh., Veg.
    d) matica, matična knjiga, javni zapisek (zaznamek): Tert.
    e) mati = vzrok, vir, izvor: omnium praeceptorum, m. et origo cunctorum Tert.
  • mischief [misčif] samostalnik
    škoda, nesreča, zlo, vzrok nesreče neprilika; zloba, krivica objestnost, prešernost, nagajrvost, navihanost, vragolija
    pogovorno navihanec, vražič

    to be up to (ali full of) mischief pripravljati vragolijo
    to do s.o. a mischief škoditi komu, storiti komu krivico; vulgarno raniti, ubiti
    to get into mischief zabresti v neprilike
    to keep out of mischief izogibati se zlu, biti dober
    to make mischief between sejati razdor med
    to mean mischief snovati zlo
    to play the mischief with grdo ravnati s, z
    napraviti nered, to run into mischief zaiti v nevarnost
    what (who, how, where) the mischief kaj (kdo, kako, kje) za vraga
    the mischief of it is that nerodna stvar pri tem je, da
    there is mischief brewing nekaj se kuha
    the mischief was a nail in the tyre vzrok nesreče je bil žebelj v pnevmatiki
  • morāmentum -ī, n (morārī) vzrok za zamudo, zakasnitev: Ap.
  • mover [mú:və] samostalnik
    figurativno povzročitelj, gonilna sila, glavni vzrok
    tehnično gonilna naprava, mehanizem; predlagatelj
    ameriško spediter