Franja

Zadetki iskanja

  • desglosar razrešiti

    desglosarse narazen iti
  • deshacer* (glej hacer) razstaviti; razkosati; razbiti; uničiti; odpraviti; stopiti, staliti; odpreti, izložiti (kovček); zmanjšati; zapraviti; preklicati

    deshacer agravios maščevati zatirane
    deshacer en agua raztopiti v vodi
    deshacer un embuste odkriti prevaro
    deshacer un error popraviti napako
    deshacer un nudo vozel razvozlati
    deshacerse narazen iti; razvezati se; razbiti se; raztopiti se; umirati od poželenja
    deshacerse de alg. znebiti se koga
    deshacerse en alabanzas (elogios) čezmerno hvaliti
    deshacerse en llanto v solzah se topiti
    deshacerse la cara težko si raniti obraz
    estar deshaciéndose čisto obupan biti
  • désunir [dezünir] verbe transitif razdružiti, razdvojiti, ločiti

    désunir une famille, un ménage razdvojiti, razdreti družino, zakon(sko dvojico)
    se désunir iti narazen; sport izgubiti koordinacijo gibov (o atletu tekaču)
  • dīdō -ere, dīdidī, dīditum (dis in dāre) ”narazen da(ja)ti“, od tod

    1. razdeliti (razdeljevati): mea bona … didam Pl., in venas cibus omnis diditur ei Lucr., dum munia didit H., argentum … inter apparitores et amicos suos d. Fr.; (o neživih subj.): sensiferos motus quae (sc. natura) didit prima per artus Lucr.

    2. occ. zapraviti (zapravljati); abs.: dide et disce Caecil. ap. Ci.

    3. pren. (med.) didi razširiti (razširjati) se: calor diditus Lucr., per magnas didita gentīs … solacia vitae Lucr., diditur hic subito … per agmina rumor V., tua terris didita fama V., diditā per provincias famā T., hinc fama in populos iurati didita belli Sil.

    Opomba: Star. obl.: dīdier (= dīdī) Pl., disdidī (= dīdidi) Ca. ap. Front.
  • diribeō -ēre -uī (—) (po rotacizmu iz *disibeo = *dishibeo, dis in habeō) „narazen držati“, ločiti, od tod

    1. pri komicijah in sodiščih oddane glasovalne tablice ločiti, razporediti (razporejati), šteti: suffragia Varr., dum de te … tabelae diribeantur Ci., d. sententias Val. Max.

    2. porazdeliti (porazdeljevati): gentes et regna Plin.
  • dirimō -ere -ēmī -emptum (dis in emere)

    1. narazen spraviti (spravljati), ločiti, razločiti (razločevati), razkrojiti (razkrajati), (raz)deliti (kar je sicer organsko zvezano): Col., Plin., Val. Fl., Plin. iun. idr., corpus … , quod dirimi … non possit Ci., colos … , dirimi qui non queat Lucr., Sabinae mulieres … dirimere infestas acies, dirimere iras (= iratos) L., nox incertos victi victoresne essent diremit L., urbs Volturno flumine dirempta L. na dva dela razdeljeno, in conspectu steterunt dirimente (eos) amni L., dirempti fuerant medio amne L., duces parvā campi statione dirempti Lucan., a continenti urbem angustum fretum dirimit Cu., Alpes populos immanes dirimunt Mel., dir. iunctos olim perpetuo iugo colles Mel. predreti, spumea porrecti dirimentes terga profundi Stat.; pren.
    a) moderatione meliorum dirempti (Caecina et Metellus) T. razprta.
    b) glasove sodnikov (raz)ločiti: dir. sententias occīdentis et relegantis (za smrtno kazen in za izgon) Plin. iun.

    2. prekiniti, pretrgati, ustaviti, (z)motiti, zavreti (zavirati), preprečiti: suffragia Varr., colloquium C., sermonem, rem susceptam Ci., tempus Ci. storiti, da se kaj odloži na drug čas, comitia consularia L., senatum, actionem meam Plin. iun., nihil agi potuit dirimente magnitudine fluentorum Amm. zaradi (ovirajoče) visoke gladine vode; abs.: actum est de eo nihil; nox diremit Ci. ep. noč je vmes stopila; avgursko: augurium, auspicium dir. L. razveljaviti.

    3.
    a) kaj ukiniti, s čim prenehati: proelium Pl., C., S., V., L., Auct. b. Alx., T., aequis manibus pugnam L.
    b) kako zvezo, skupnost (raz)ločiti, razdružiti, razvezati, razpustiti, razdreti, razbiti, spodnesti, onemogočiti: veterem coniunctionem Ci., humani generis societatem Ci., officiorum societatem falsis criminibus Ci., societatem auxilii mutui L., concilia populi L., ea res consilium diremit S., dir. Pyrrhi pacem Q., quem motum mors Caesaris diremit T., dir. amicitias, adfinitatem, belli commercia T., coniugium Iuv., nuptias Suet., omnia inter duces Vell. vse vezi raztrgati.
    c) poravna(va)ti, pomiriti (pomirjati), razrešiti (razreševati), odpraviti (odpravljati), odstraniti (odstranjevati): controversiam Ci., litem O., simultates L., bellum Iuv., bellum inter Philippum et Aetolos L., duellum Formula ap. L., conubium L., certamen O., aemulationem inter duos T., consiliorum diversitatem T.

    Opomba: Pf. tudi dirempsi po Char.
  • disceptō -āre -āvī -ātum (nam. *discaptō) „narazen jemati“, od tod

    1. obravnavati, razpravljati, dognati, na čisto spraviti (spravljati); abs.: cum palaestritis … aequo iure d. Ci., erat non iure, non legibus, non disceptando decertandum: armis fuit dimicandum Ci., spes … iure potius disceptandi quam belli gerundi Hirt., cognitā inter disceptandum iniquitate Q., ne armis disceptarent T., disceptantium altercationes Suet.; brezos.: sicut inter Marcellum Siculosque disceptatum fuerat L.; v abs. abl.: multum invicem disceptato T. po dolgih medsebojnih razpravah; večinoma s praep.: de aliquo crimine Ci., de controversiis iure apud se (sc. Caesarem) potius quam inter se armis C., de cunctis negotiis inter se S., de foederum iure verbis L.; cum quibus ob rem pecuniariam disceptabat T.; brezos.: si coram de omnibus condicionibus disceptetur C., de agro deinde cum regis legatis disceptari coeptum L.

    2. occ. odločiti (odločati), razsoditi (razsojati), razsodnik biti: controversias C., L., qui haec iuste sapienterque disceptet Ci., eodem audiente et disceptante te Ci., fetiales bella disceptanto Ci., ipso exercitu disceptante L., d. inter populum Carthaginiensium et regem in re praesenti L., inter amicos Plin. iun.

    3. pren. na čem sloneti: in uno proelio omnis fortuna rei publicae disceptat Ci. ep.
  • disclūdō -ere -clūsī -clūsum (dis in claudere)

    1. razkleniti, (od)ločiti: Varr., mons, qui Arvernos ab Helvetiis discludit C., trabes d. C. narazen držati, d. mundum Lucr. ločiti, turrīs, ossa Lucr. razcepiti; pesn.: d. Nerea ponto V. morje razcepiti, morsūs roboris V. razkleniti, odpreti.

    2. pren. ovirati: officia spiritūs Ap.
  • disjoindre* [disžwɛ̃drə] verbe transitif ločiti, razdružiti

    se disjoindre iti narazen
    disjoindre deux questions ločiti dve vprašanji
  • dislocar [c/qu] razmestiti; izpahniti

    dislocarse narazen iti
    dislocarse el brazo roko si izpahniti
  • dispertiō -īre -īvī (-iī) -ītum (dis in partīre) razdeliti (razdeljevati), porazdeliti (porazdeljevati), podeliti (podeljevati), deliti: opsonium hic bifariam Pl., mihi tecum dispertitum officium fuisse Ci., dispertire tempora voluptatis laborisque Ci. strogo ločiti, coniecturam in quattuor genera Ci., funditores inter manipulos S., exercitum per oppida L., vires T.; z dat.: dispertire pecuniam iudicibus Ci., fortunas nostras parricidis Ci., cum regna singulis familiaribus dispertirentur N., proxuma loca tribunis dispertit S. odkaže tribunom v stražo; med.: etiam dispertimini? Pl. ali ne pojdeta takoj narazen? tot in curas dispertiti eorum animi erant L. — Redka dep. soobl. dispertior -īrī: iuris consulti … id in infinita dispartiuntur Ci., consules belli administrationem inter se dispertiri iussi L. — Varianti: dispartiō -īre in dispartior -īrī.
  • dissideō -ēre -sēdī (—) (dis in sedēre) „narazen sedeti“, od tod

    1. ločen, oddaljen biti: Cl., omnem … sceptris (dat.) terram quae libera nostris dissidet externam reor V., quantum Hypanis Veneto dissidet Eridano Pr., ab omni dissidet turba procul Sen. tr., qui partitis dissederat ante maniplis Sil.; occ. raz(po)tegnjen biti: si toga dissidet impar H. če je toga poševno potegnjena, inaequalia dissident supercilia, supercilia dissidentia Q. narazen stoječe (naspr. constricta).

    2. pren.
    a) (o bitjih) ne skladati se, ne strinjati se, drugače misliti, drugačnega mnenja biti: de re una dissident, de ceteris congruunt Ci., cum Cleanthe dissidet Chrysippus Ci., me non cum homine solere, sed cum causa dissidere Ci., homines nobiles ita dissident a nobis animo et voluntate Ci., dissidere re, non verbis Ci.; pesn. z dat.: dissidens plebi Virtus H.; occ. (v sovražnem pomenu) spreti se, v sporu (neslogi) biti, nesložen biti, navzkriž si biti: cum is tribunus plebis capitali odio a Q. Pompeio … dissideret Ci., cum Octavio conlega Cinna dissedit Ci., non consiliis solum et studiis, sed armis etiam et castris dissidebamus Ci., dissidebat ab eo Eumenes N., dissidet hostis in Arminium et Segestem T. je razcepljen v Arminijevo in Segestovo stranko; pesn.: Medus infestus sibi luctuosis dissidet armis H. je razcepljen v stranke; abs.: Ph., quod … dissideat interim miles T. je uporen, mox dissedit (sc. a Iulia) Suet.; brezos.: propter quos (histriones) dissidebatur Suet.
    b) (o stvareh, poseb. o abstr.) ne ujemati se, razlikovati se, upirati se, nasprotovati (si), navzkriž si biti: scriptum a sententia dissidet Ci., cum corporis partes inter se dissident Ci., iracundia dissidens a ratione Ci., temeritas a sapientia dissidet plurimum Ci., opiniones inter se dissidentes Ci., cupiditates inter se dissident Ci., sensus (mnenja) dissidentes N., voluntas scriptoris cum scriptore dissidet Corn., dissidet (je polno protislovij) et variat sententia O., fama a fide dissidet O., feritas dissidet a studiis tuis O., ambitio dissidens Ph. uporna, non dissidet a voce gestus Q.
  • dissolvō -ere -solvī -solūtum

    1. narazen spraviti (spravljati), kar je bilo zvezano (spojeno), razvez(ov)ati, odvez(ov)ati, razstaviti (razstavljati): scopas (gl. scōpae) Ci., clipeum Ci., arborum radices Varr., contextum, nodos omnes Lucr., animam Lucr. umreti, pontem N. podreti, navigium Ci. ep., navem Ph., stamnina Tib., monumenta Sen. tr. ali ilia risu Petr. razgnati, pinūs lamnā Val. Fl. razpiliti = razžagati, simulacrum Iovis Suet. s podstavka sneti, dissolutis membris insistere non potuit T. ker je imela ude spahnjene; pesn. z vokalnim u: (puppes) né temere ín mediís dissoluántur aquís O. da ne razpadejo; occ.
    a) razstaviti = raztopiti (raztapljati), topiti: nubes, nubila solis calore, aes Lucr., resinam oleo Plin., fel aquā dissolutum Plin., stomachum d. Plin. povzročiti drisko.
    b) kaj hudega pregnati, razbliniti: inflationes, dolorem capitis Plin.; pren.
    a) ret. (periode, sestavke, verze idr.) razvez(ov)ati, razstaviti (razstavljati), brez zveze pustiti (puščati): orationem Ci., bene structum collocationem permutatione verborum Ci., versum H., argumenta Q.
    b) (kako vprašanje, problem idr.) (raz)rešiti: captiosas interrogationes Ci., non poterit ratio dissolvere causam, cur … Lucr.

    2. pren.
    a) oprostiti, rešiti (opravkov, sitnosti): dissolvi me Ter., dissolve me Pl. odpravi me = povej mi, dissolvere pro sua parte (sc. se) Ci. pobotati (spraviti) se.
    b) odpraviti (odpravljati), razveljaviti (razveljavljati), ukiniti (ukinjati), uničiti (uničevati), ugonobiti (ugonabljati): d. iura, iudicia, acta Caesaris, interdictum Ci., omnes leges Caesaris hac lege dissolvuntur Ci., d. amicitiam Ci. ali societatem N. razdreti, in dissolvenda severitate Ci., d. disciplinam severitatemque Auct. b. Alx., regia potestate dissoluta N., aetas … disturbans dissolvensque Lucr., eam (sc. mortem) cuncta mortalium mala dissolvere S., d. religiones, rem publicam L., imperium L. konzulsko oblast, neque … dissoluta quae Augustus voluisset T., d. leges, corpus Achaeorum Iust.; z acc. personae: senectus plerosque dissolvit T. oslabi.
    c) ovreči, izpodbi(ja)ti, pobi(ja)ti: Erucii criminatio dissoluta est Ci., criminibus omnibus dissolutis Ci., utrumque dissolvitur Ci. se da ovreči, d. controversiam controversiā Corn., contra dicta d., dissolvitur varie, interim per partes dissolvitur Q., d. obiecta T.
    č) occ. (po)plačati ([po]plačevati), izplač(ev)ati: qui dissolverem, quae debeo Ter., d. aes alienum Ci., neque quicquam (pecuniae publicae) ulli d. civitati Ci., ceteris … hoc nomen (dolg), quod urget, … dissolvere Ci., d. poenam, damna Ci., pecuniam pro his rebus dissolvit C., pristina vota novo munere dissolvo Cat.; abs.: non d., d. pro sua parte Ci., Scapulis difficiliore condicione dissolvit Ci.; med. (dvoumno): qui magno in aere alieno maiores etiam possessiones habent, quarum amore adducti dissolvi nullo modo possunt Ci. se nikakor ne morejo ločiti od posestev (= z njimi dolgove poplačati). — Adj. pt. pf. dissolūtus 3, adv.

    I. nezvezan, razpadel: Pl., navigium Ci. razpokano, stomachus Plin. oslabel, mlahav. — Sicer

    II. le pren. „nezvezan“ =

    1. ret. nepravilno zvezan: alterum nimis est vinctum, … alterum nimis dissolutum Ci., dissoluta oratio Q., nimis dissolutum genus orationis Ci., cum demptis coniunctionibus dissolute plura dicuntur Ci. brezvezno; od tod subst. dissolūtum -ī, n kot govorna podoba = ἀσύνδετον, brezvezje: Corn., contrarium et dissolutum Ci., Q.

    2. nemaren, malomaren, brezbrižen, neskrben, nesamozavesten: animus, iudicium Ci., pater tam neglegens et dissolutus Ci., cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri Ci., maluit crudelis quam dissolutus esse Ci., exstant libelli multo dissolutiores ipsis actionibus Sen. rh., dissolute factum Ci., minus severe (res confecta est) quam decuit, non tamen omnio dissolute Ci., dissolute decumas vendidisti (si dal v zakup) Ci.

    3. lahkomiseln, nepremišljen, zanikrn, malopriden, prešeren, razuzdan, nesramen, razpuščen: filius, consilia Ci., liberalitas dissolutior, omnium hominum dissolutissimus Ci., (Alcibiades) luxuriosus, dissolutus … reperiebatur N., dissoluti mores Ph., dissoluta comitas Q., reprehensio dissoluti Q., dissoluta luxu mens T., non dissoluta clementia Plin. iun. ne lahkomiselna, adeo dissoluti Amm., dissolute scribere Ci. ep., dissolute hilaris Aug. prešerno; est dissoluti z inf. = lastnost lahkomiselneža (znamenje popolne lahkomiselnosti) je: Ci. (De offic. I, 28, 99).
  • distendō -ere -tendī -tentum (redko -tensum)

    1. razpe(nja)ti, raztegniti (raztezati); razširiti (razširjati): d. hominem L., bracchia O., distenta umbracula O., tityos novem iugeribus distentus O., d. temonibus corpus Col., aliquem tormento Suet., rictum Q., ventrem Plin. nape(nja)ti, ovis sanguinariam herbam pasta toto ventre distenditur Col., cutis farta distenditur Hier.; d. aciem C., pontem medios in agros Lucan.; pass. distendi (o krajih) = razprostirati se: haec per octoginta sex milia distenduntur M.; pren.: inani distendi vanitate Arn. napihniti se od prazne domišljavosti.

    2. occ. (do napetosti) napolniti (napolnjevati), natlačiti, nabiti: d. ventres suos Pl., nectare cellas, cytiso ubera V., horrea spicis Tib. Od tod adj. pt. pf. distentus 3 napolnjen, poln: lacte distenta ubera V., distenta ubera, distentius uber H., quadrupedes, cum viridi pabulo distentae sunt Q., distentus solitariā cenā Plin. iun., (Claudius) distentus ac madens Suet.; z gen.: carnis distentiore sagina Amm.

    3. pren.
    a) voj. sovražne čete narazen držati, osamiti (osamljati), jim na več mestih opravka da(ja)ti: hostium copias, hostes ab apertiore loco L.
    b) razdeliti (razdeljevati): distendit ea res Samnitium animos L. je zbegala, consules … velut in duo pariter bella distenderant curas hominum L., d. curas unius pastoris Col.
  • drs|eti [é] (-im) rutschen; po pregladkih/pomrznjenih tleh: schlittern; po vodi, zraku: gleiten
    drseti vsaksebi/narazen [auseinanderdriften] auseinander driften
    drseti nazaj zurückgleiten, zurückrutschen
    tla pri zemeljskih plazovih ipd.: fließen; tehnika schleifen, gleiten
    začeti drseti ins Rutschen kommen; figurativno v krizo: schliddern
  • drž|ati1 (-im) prijeti

    1. halten (za an, za roko an/bei der Hand); (tudi v pomenih: zadrževati, vzdrževati, braniti vojska, ne prelomiti (besede), ne puščati - posoda, trajati - vreme, ne popustiti - žebelj); -halten (odprto [offenhalten] offen halten, zaprto zuhalten, toplo [warmhalten] warm halten, hladno kühlhalten, na kratko (z denarjem) [kurzhalten] kurz halten, [knapphalten] knapp halten, naravnost [geradehalten] gerade halten, navzgor emporhalten, narazen [auseinanderhalten] auseinander halten, skupaj zusammenhalten, [beieinanderhalten] beieinander halten, figurativno [zueinanderhalten] zueinander halten, stran od česa abhalten von, weghalten, v negotovosti hinhalten, pod kaj unterhalten)
    držati dieto Diät halten
    figurativno držati gobec den Mund halten, die Klappe halten
    držati korak (z) Schritt halten (mit), Tritt halten (mit), mithalten (mit)
    figurativno držati na povodcu gängeln, am Gängelband führen
    držati položaj die Stellung halten
    držati proč od sebe figurativno sich vom Leibe halten
    držati razdaljo (od) Abstand halten von
    figurativno držati s kom stehen zu (jemandem), (jemanden) unterstützen, es mit (jemandem) halten
    držati smer pri vožnji: Spur halten, pri plovbi: den Kurs halten
    držati takt taktfest sein, Takt halten
    držati v tajnosti geheim halten, nichts verlauten lassen von
    figurativno držati v šahu in/im Schach halten
    figurativno držati na vajetih (brzdati) zügeln
    držati v dobrem stanju gut in [Schuß] Schuss halten
    držati pesti za koga (jemandem) die Daumen drücken
    trdno držati fest halten, figurativno fest im Griff haben
    držite tatu! haltet den Dieb!

    2. steber: tragen, stützen

    3.
    držati se sich halten, sich anhalten, sich festhalten (za an)
    držati se drug drugega aneinander festhalten
    držati se ob strani sich abseits halten
    držati se stran od česa/koga (einer Sache/jemandem) fernbleiben

    4.
    Drži se! Nicht nachlassen!
    | ➞ → držati se1, ➞ → imeti (govor, predavanje, v zalogi), ➞ → gojiti/rediti (živali), ➞ → križem
  • ēiúsmodī (iuxtapositio)

    1. te vrste, tak(šen): Ter., Ci., N.

    2. = ita tako: quam viam tensarum … eiusmodi exegisti, ut … Ci. — Pogosto pisano narazen.
  • grave-olēns -entis (grave in olēre) močno dišeč, zoprno dišeč, zoprnega duha, zoprnega vonja, smrdeč, smrdljiv: fauces graveolentis Averni V. kugosopnega, gr. cenae AP.; subst. n. pl.: suaveolentia et graveolentia AUG. – Pisano tudi narazen grave olēns, gl. oleō.
  • íti (grém)

    A) imperf., perf.

    1. andare:
    gosi so šle druga za drugo le oche andavano una dietro l'altra
    iti z letalom, z vlakom andare in aereo, col treno
    iti k fizerju, k zdravniku andare dal barbiere, dal medico

    2. pog. (premikajoč se pojavljati se iz česa ali kje) andare, venire:
    iz dimnika gre dim dal camino viene il fumo
    iz rane gre kri dalla ferita viene sangue

    3. pog. (teči, delovati) andare, funzionare:
    ura gre naprej, nazaj l'orologio va avanti, indietro

    4. (biti speljan, voditi) andare; portare:
    stopnice gredo v klet le scale portano in cantina

    5. impers. (izraža bližnji nastop stanja, kot ga nakazuje določilo) avvicinarsi; essere a momenti:
    šlo je na jesen in se je že ohladilo si avvicinava l'autunno e si sentiva il freddo

    6. (s prislovnimi določili izraža obstajanje dejanja, kot ga nakazuje določilo) andare, procedere:
    z zdravljenjem gre počasi la terapia procede lentamente

    7. (biti dostopen, razumljiv) andare:
    matematika mu ne gre la matematica non gli va, gli è incomprensibile

    8. pog. (biti določen komu, pripadati) andare:
    določen delež gre podjetju una parte va all'azienda

    9. pog. (miniti, minevati) passare:
    leto je šlo ko blisk l'anno è passato come un lampo

    10. pog. (porabiti, potrošiti se) andare:
    na sto kilometrov gre deset litrov bencina per cento chilometri vanno (si consumano) dieci litri di benzina

    11. impers. andarne:
    gre za življenje in smrt ne va della vita o della morte
    gre mu za čast ne va del suo onore

    12. impers. (izraža istost, opredelitev) trattarsi: tu ni šlo za nesrečo, pač pa za malomarnost non si è trattato di infortunio bensì di negligenza

    13. impers. (izraža nedopustnost česa) non andare + participio:
    tega ne gre podcenjevati la cosa non va sottovalutata

    14. impers. (moči, zmoči) farcela:
    poskušal je vstati, pa ni šlo tentò di alzarsi ma non ce la fece

    15. pog. (z nedoločnikom poudarja dejanje, ki ga izraža nedoločnik) andare:
    vse stori zate, kar zmore, ti pa mu greš nagajati lui fa per te quel che può e tu vai a fargli dispetti
    šole še ni končala, dela še nima, ona pa gre in se poroči non ha ancora finito gli studi, non ha ancora trovato un lavoro e lei va a sposarsi
    FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
    pren. prišlo je vse, kar leze in gre venne tantissima gente
    pog. kako že gre tista pesem? come va, come fa quella canzone?
    pren. stvari gredo svojo pot le cose vanno normalmente
    pren. priznati komu mesto, ki mu gre riconoscere a uno il ruolo che gli spetta
    pog. staviti grem, da boš spet zamudil scommetto che farai ancora tardi
    pren. iti stvarem do jedra andare fino in fondo a qcs.
    pog. plašč mu gre (sega)
    do kolen il cappotto gli arriva alle ginocchia
    pren. iti do zadnjih meja tentare l'impossibile (costi quel che costi)
    pren. iti do živega toccare nel vivo, pungere sul vivo
    iti hitro od rok (delo) procedere bene, senza intoppi (lavoro)
    iti (molče) čez kaj, preko česa lasciar perdere, andare
    iti (komu) s poti non intralciare qcn.
    iti (komu) z luči non fare ombra a qcn.
    pren. iti h koncu essere moribondo, al lumicino
    pog. pren. iti k hudiču andare in malora
    iti na bolje (zdravje) migliorare
    iti na dno (potopiti se) andare a fondo, affondare
    iti na drobno andare in frantumi (vetro, stoviglie)
    iti na dvoje spaccarsi in due (ciocco)
    pog. pren. iti na jetra, na živce mangiare il fegato, dare ai nervi
    iti (komu) na jok (biti hudo prizadet) venire (a qcn.) da piangere
    iti (komu) na led, na limanice lasciarsi abbindolare, imbrogliare da qcn.
    pren. iti na magistrat, na matični urad, pred oltar sposarsi
    žarg. rib. iti najbolj na muho abboccare la mosca
    pren. iti na nož venire ai ferri corti
    pren. iti (komu) na otročje rimbambire
    pren. iti (komu) na roke dare una mano a qcn., sostenere qcn.
    evf. iti nastran andare al gabinetto, fare i propri bisogni
    evf. iti po gobe, v krtovo deželo, na drugi svet andare all'altro mondo, tirare le cuoia
    pren. iti na ulice scendere in piazza
    pog. pren. iti pod ključ finire in gattabuia
    pog. bolniku gre vse podenj il malato è incontinente, se la fa addosso
    pren. iti pod nož farsi operare
    pren. iti skozi ušesa straziare le orecchie (fischio, urlo)
    iti v cvet fiorire, andare in fiore (lattuga)
    iti v klasje fiorire, accestire (spiga) pren. andare bene, prosperare (affari)
    pren. ne iti v glavo non andare in testa
    iti v denar vendersi bene
    pren. iti v korak s časom stare al passo coi tempi
    evf. iti v leta invecchiare
    škoda gre v milijone i danni si calcolano a milioni
    iti v noge, v glavo (pijača) dare alla testa
    pren. iti v nos sentirsi offeso, saltare (a uno) la mosca al naso
    pren. iti vase rientrare in se
    iti v škodo (komu) averne, soffrirne danno
    iti v zrak saltare in aria
    iti z modo seguire la moda, vestirsi alla moda
    evf. iti s kom amoreggiare, flirtare con
    iti za pogrebom andare al funerale
    pren. iti dol (sonce) tramontare
    pog. iti gor (podražiti se) rincarare
    žarg., šol. iti naprej andare avanti (con la materia), superare la classe
    pren. iti narazen separarsi, divorziare
    pren. iti navzdol andare in rovina, declinare
    iti pokonci (lasje) rizzarsi (capelli)
    pren. iti predaleč s čim esagerare in qcs.
    pog. iti skupaj (blago) restringersi
    ekon. iti v breme essere, andare a carico
    voj. iti v strelce avanzare in ordine sparso
    pren. iti kot namazano andare liscio come l'olio
    iti se solit andare a farsi friggere
    igre iti ven z adutom attaccare con l'atout
    impers. tako ne gre, ne bo šlo così non va
    impers. tesno mi gre za čas, s časom ho pochissimo tempo a disposizione
    impers. trda mu gre za denar è a corto di denaro
    PREGOVORI:
    v tretje gre rado non c'è due senza tre
    prvi dobiček ne gre v mošnjiček una rondine non fa primavera

    B) íti se (grém se) imperf. refl.

    1. (z namenilnikom, s tožilnikom pomeni opravljati kako igro) giocare:
    iti se kartat giocare a carte
    iti se slepe miši giocare a mosca cieca
    iti se ravbarje in žandarje giocare a nascondino
    iti se mance giocare a rimpiattino; pren. fare il doppio gioco

    2. (izraža negativno stališče do dejavnosti, kot jo nakazuje določilo) pretendere:
    iti se znanstvenika pretendere di essere uno scienziato
    kaj se pa greste! che diavolo fate, combinate!
    FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
    pren. ne iti se slepih miši parlarsi chiaro, mettere le carte in tavola
    pog. ne gre se mi še domov non mi va di andare già a casa
  • jemati1 (jêmljem) vzeti

    1. nehmen, -nehmen (dol hinunternehmen/herunternehmen, gor hinaufnehmen/heraufnehmen, iz hinausnehmen/herausnehmen, einer Sache entnehmen, iz rok abnehmen, narazen [auseinandernehmen] auseinander nehmen, nazaj zurücknehmen, s seboj mitnehmen, proč wegnehmen)

    2. zdravila: einnehmen; prstne odtise: abnehmen, za preiskavo: nehmen, entnehmen
    jemati kri Blutproben entnehmen
    jemati vzorce Proben nehmen/entnehmen, Muster nehmen/entnehmen

    3.
    jemati podkupnino Schmiergelder einstecken, sich bestechen lassen

    4. figurativno rauben (mir die Ruhe, spanec den Schlaf)
    jemati čas Zeit rauben, veliko časa: zeitraubend sein
    jemati čast in dobro ime pravo die Ehre abschneiden
    jemati moči bolezen: an den Kräften zehren

    5.
    figurativno jemati v misel in Betracht ziehen
    jemati v poštev berücksichtigen, in Rücksicht nehmen
    jemati resno ernst/wichtig nehmen
    ne jemati resno česa: nicht ernst nehmen, [leichtnehmen] leicht nehmen, auf die leichte Achsel/Schulter nehmen
    koga: nicht ernst nehmen, nicht für voll nehmen
    jemati si k srcu sich (etwas) zum Herzen nehmen
    jemati kot (sprejemati) nehmen als
    jemati si za zgled koga: (jemandem) nachstreben/nacheifern

    6.
    jemati nedovoljena poživila dopen
    jemati mamila fixen
    jemati kokain koksen

    7. za moža/ženo: (im Begriff sein zu) heiraten
    |
    dajati je bolje kot jemati geben ist seliger denn/als nehmen
    | ➞ → vzeti1