ἄν-ᾱτος (ἄτη) poet. nepoškodovan, brez škode; nekaznovan, brez kazni. – adv. ἀνατί, -τεί.
ἀν-αύδητος 2, dor. ἀν-αύδατος in ep. in poet. ἄν-αυδος 1. brez glasu, nem, molčeč, skriven, tajen. 2. neizrečen, grozen, strašen.
ἀν-αφαίρετος 2 (ἀφ-αιρέω) kar se ne da odvzeti ali ugrabiti.
ἀν-ᾰφής 2 (ἅπτω) ki se ne da prijeti, netelesen, mehek.
ἄν-διχα adv. (ἀνά, δίχα) na dvoje, narazen, vsaksebi.
ἀν-δύομαι dor. ep. = ἀνα-δύομαι.
ἀν-έβραχε gl. ἀνα-βραχεῖν.
ἀν-έβωσε ion. = ἀν-εβόησε.
ἀν-έγγυος 2 nezajamčen, nezaročen, neomožen; nezakonski.
ἀν-εγείρω [aor. med. ἀνηγρόμην, inf. ἀνεγρέσθαι] 1. act. (v)zbudim, probujam, osrčujem, hrabrim. 2. pass. in med. zbudim se.
ἀν-έγκλητος 2 (ἐγ-καλέω) komur se ne more nič očitati, brez graje, neomadeževan.
ἀν-έγκλιτος 2 (ἐγ-κλίνω) neuklonljiv, neodnehljiv.
ἀν-έγνω gl. ἀνα-γιγνώσκω.
ἀν-εδέγμεθα gl. ἀνα-δέχομαι.