-
ἀνά-δοτος 2 ki se mora nazaj dati.
-
ἀνά-εδνος 2 ep. brez svatbenih daril (o nevesti, za katero ni treba dati ženinu nobenih daril).
-
ἀν-αιδής 2 (αἰδώς) nesramen, (pre)drzen, brezobziren; κυδοιμός neusmiljen; λᾶας lokav, zvit; subst. τὸ ἀναιδές nesramnost; εἰς ἀναιδὲς δός μοι σεαυτόν podaj (izroči) mi sebe za drzno laž. – adv. -ῶς nesramno, brez strahu.
-
ἄν-αιμος 2 ἀν-αίμων 2 (αἷμα) brez krvi, brezkrven.
-
ἀναιμό-σαρκος 2 poet. z brezkrvnim mesom.
-
ἀν-αίσθητος 2 (αἰσθάνομαι) 1. neobčuten, neobčutljiv, nezavesten, mrtev; subst. τὸ ἀναίσθητον topoglavost. 2. θά-νατος brez bolečin, brezbolesten.
-
ἀν-αίσχυντος 2 (αἰσχύνω) nesramen, brez sramu; adv. -ύντως grd, nespodoben θήκη.
-
ἀν-αίτιος 3 in 2 nedolžen, nekriv, brez krivde τινός; ἀναίτιος ἔσῃ παρὰ τοῖς στρατιώταις ne bodo te dolžili vojaki; οὐ δικαίως ἀναίτιός εἰμι ἀφροσύνης po pravici se mi očita nespamet.
-
ἀν-άκανθος 2 (ἄκανθα) ion. (riba) brez koščic.
-
ἀν-άλγητος 2 (ἀλγέω) 1. brezčuten, trd(osrčen), neusmiljen. 2. brez bolečin, brezbolesten.
-
ἀν-αλλοίωτος 2 neizpremenljiv.
-
ἀνά-λογος 2 primeren, soglasen, sorazmeren, skladen; ἀνάλογον ἔχω zlagam se, ujemam se.
-
ἄν-αλος 2 (ἅλς) 1. neosoljen, neslan. 2. kdor ne soli NT.
-
ἄν-αλτος 2 (ἀλδαίνω) nenasičen, nenasiten, nenasitljiv.
-
ἀν-άλωτος 2 (ἁλίσκομαι) neosvojen, neosvojljiv, nepremagljiv, nepodkupljiv, nedostopen.
-
ἀν-αμάξευτος 2 ion. kjer se ne more (s tovornimi vozovi) voziti, nevozen.
-
ἀν-αμάρτητος 2 (ἁμαρτάνω) 1. brez pregreška, nedolžen, nekriv, nezmotljiv, τινός na, v čem, τινί pri kom. 2. neizpremenljiv.
-
ἀν-άμβατος 2 (ἀνα-βαίνω) ne zajahan, brez jezdeca.
-
ἀνά-μεσος 2 ion. sredi dežele stoječ, ležeč πόλις.
-
ἀν-αμπλᾰ́κητος 2 (ἀμπλακεῖν) poet. ki ne izgreši, gotovo zadene, neizbežen.