Franja

Zadetki iskanja

  • appointé, e [apwɛ̃te] adjectif plačan

    être appointé au mois biti mesečno plačan
    fonctionnaire masculin mal appointé slabo plačan uradnik
  • appōnō (adpōnō) -ere -posuī -positum

    I. (ad s pomenom dodajanja) doda(ja)ti, prida(ja)ti, priložiti (prilagati): aetas... illi, quos tibi dempserit, adponet annos H., postulare id gratiae adponi sibi Ter. da se mu to šteje v uslužnost, quem fors dierum cunque dabit, lucro adpone H. štej (imej) za dobiček, vitiis app. modum Ci.; aqua et igni interdictum reo adpositumque, ut teneretur insulā T. in dodalo se je (= dodan je bil ukaz), naj...

    — II. (ad s krajevnim pomenom)

    1. položiti (polagati) kaj kam (tja, sem), postaviti (postavljati) kaj (k) čemu: at tu appone (sc. onus) Pl., appone hic mensulam Pl., app. rastros, appositum mensā lumen Ter., scalis appositis L., columnae machinā appositā deiectae Ci., gladium propter appositum e vagina eduxit Ci.; z dat.: Lucr., Sen. ph., app. cucumam foco Petr., candelam valvis Iuv.; s praep.: puerum ante ianuam Ter., dum ego haec appono ad Volcani violentiam Pl., dominum lavit... captiva cruentum, adpositum flavis in Simoënta vadis Pr.; occ.
    a) (jedi, pijačo) postaviti (postavljati) pred koga, na mizo prinesti (prinašati, nositi), (po)streči komu s čim: quamquam adpositum est ampliter Pl., pueri, mensam (jedi) adponite Pl., cena dubia adponitur Ter., iis apposuit, quod satis esset Ci., appositā secundā mensā Ci., alicui exta app. L., pabula plenis adpone canistris V., ne panis adustus adponatur H., app. aliquid vasis fictilibus Ci., cenam in argento puro Plin. iun., aprum in epulis Plin., alicui liberos epulandos Sen. ph., appositi pisces et volucres Amm., vina adposita H., adposito Lyaeo O.; tudi o postavljanju posode na mizo: argentum ille... purum apposuerat Ci., apposuit patellam Ci., pocula adp. O.
    b) (mrliča) v krsto položiti, shraniti: obiit appositusque est ad populum suum Vulg.
    c) pismeno kaj kam postaviti (postavljati), kaj čemu pristaviti (pristavljati): notam epistulis Ci. ep. ali ad malum versum Ci., syllabis apicem Q., versum Naevi Gell.

    2. (osebe) komu prida(ja)ti, prideliti (prideljevati), privrstiti (privrščati): custodem assiduum Ioni apposuit virgini Acc. ap. Prisc., vereor,... ne... praevaricatorem mihi apposuisse videar Ci., appositi erant custodes N., adpositi custodes T., aliquem (kot poveljnika) custodiae ad. T.; z dvojnim acc.: „custodem“, inquit, „Tullio me apponite“ Ci., eo magis adducor, ut credam Larcium... moderatorem et magistrum consulibus appositum L.; pogosto v slabem pomenu = koga napelj(ev)ati, nagovoriti (nagovarjati), k čemu, da bi kaj storil, naje(ma)ti koga: iudicem Luc., illicitatorem, mancipem Ci., calumniatores ex sinu suo (ob svoji mošnji) Ci., apponit de suis canibus quendam, qui dicat Ci., appositus erat ab isto... quidam, qui emeret Ci.; s predikatnim določilom: accusator apponitur civis Romanus Ci. — Od tod adj. pt. pf. appositus (adpositus) 3, adv.

    1. blizu (česa) ležeč (stoječ), bližnji: adpositi nemoris latebrae O., adposita crepido Cu. vštric nasuta; z dat.: statio, quae portae apposita erat L., regio urbi (petrae) adposita Cu. sosednja, castellum Lupiae flumini adpositum T., gentes Thraciae adpositae T. sosednja.

    2. klas. le pren.
    a) bližnji, blizu: audacia (fidentiae) non contrarium, sed appositum est Ci., iudicis natura noscenda est, iuri magis an aequo sit appositus Q. se nagiba bolj k strogemu pravu ali k pravičnosti; subst. (gram. in ret.) appositum -ī, n pridevnik, adjektiv, pridevek, epitet: Q.; pl. apposita -ōrum, n približevalno: Q.
    b) priležen, primeren, pripraven, uporaben, sposoben: homo bene appositus ad istius audaciam Ci., adpositior ad ferenda quam ad auferenda signa Ci., cetera apposite tibi mandabo Ci. ep., dicere apposite ad persuasionem Ci. ali ad persuadendum Q., apposite scribere Gell.

    Opomba: Pf. apposīvī: Pl., apposīvērunt: Ap. ap. Prisc.
  • apportare v. tr. (pres. appōrto)

    1. knjižno prinesti, nositi (tudi pren.):
    il vento apporta suoni e odori veter prinaša zvoke in vonje

    2. povzročiti, porajati:
    apportare benessere prinašati blaginjo
    apportare danni povzročati škodo

    3. pravo predložiti, predlagati; navesti, navajati:
    apportare qcs. a discarico navesti kaj kot olajšavo

    4. navesti, citirati:
    apportare un motto navesti duhovit izrek
  • apposé, e [apoze] adjectif pristavljen, apozicionalen
  • apprenti, e [aprɑ̃ti] masculin, féminin vajenec, -nka; figuré novinec, -nka, začetnik, -ica

    apprenti maçon, tailleur, menuisier zidarski, krojaški, mizarski vajenec
    apprenti sorcier čarovnikov učenec, figuré oseba, ki neprevidno sproži nevarne dogodke in jih potem ne more ustaviti, obvladati
    apprenti n'est pas maître (proverbe) nihče ni učen padel z neba; vaja naredi mojstra
  • apprêté, e [-te] adjectif izumetničen, nenaraven, prisiljen

    style masculin apprêté izumetničen slog
    lettre féminin apprêtée afektirano pismo
  • approchant, e [-šɑ̃, t] adjectif podoben, primerljiv, ekvivalenten

    quelque chose, rien d'approchant nekaj, nič podobnega, ekvivalentnega
    ça vaut les 200 francs ou quelque chose d'approchant to je vredno 200 frankov ali nekaj takega
  • approché, e [-še] adjectif približen

    résultat masculin approché približen rezultat
  • approprié, e [-prie] adjectif (namenu) primeren, ustrezen
  • approuvé, e [apruve] adjectif

    lu et approuvé prečitano in odobreno, prečital in odobril
  • approvabile agg. sprejemljiv, dopusten:
    non è un comportamento approvabile tako obnašanje ni dopustno
  • approvare v. tr. (pres. apprōvo)

    1. odobravati, hvaliti:
    approvare le idee di qcn. odobravati ideje nekoga
    approvare incondizionatamente qcs. hvaliti kaj brez pridržkov

    2. priznati za sposobnega:
    l'alunno è stato approvato agli esami učenec je opravil izpite

    3. pravo odobriti, sprejeti, izglasovati:
    approvare una concessione, un appalto odobriti zakup
    entrambe le Camere hanno già approvato il progetto di legge oba doma sta že sprejela osnutek zakona
  • appuntamento m

    1. sestanek, zmenek:
    darsi un appuntamento dogovoriti se za sestanek
    avere un appuntamento imeti sestanek
    appuntamento d'affari poslovni sestanek
    appuntamento amoroso ljubezenski sestanek
    mancare all'appuntamento pren. izneveriti pričakovanja:
    la squadra è mancata all'appuntamento col suo pubblico moštvo je izneverilo pričakovanja domače publike, je razočaralo svoje navijače
    appuntamento spaziale, in orbita astr. spajanje vesoljskih plovil

    2. redko, knjižno dogovor, domenek
  • aptōtus 3, adv. (gr. ἄπτωτος) nesklonljiv: slovničarji.
  • aptus 3 (pt. pf. glag. *apiō -ere), adv. (comprehendere vinculo antiqui apere dicebant, unde aptus P. F.)

    I. kot pt. pf.

    1. privezan, pritaknjen, pritrjen, privešen, pripet (spet): vincti inter se et nodis apti Ci., gladium e lacunari setā equinā aptum demitti iussit Ci., uteri terrae radicibus apti Lucr., bracchia... validis ex apta lacertis Lucr.; pren.: vi Veneris vinctus, otio aptus Pl. navezan na brezdelje, brezdelju predan.

    2. pren. odvisen od česa, izvirajoč iz česa: honestum, ex quo aptum est officium Ci., non ex verbis aptum pendere ius Ci., nemo potest non beatissimus esse, qui est totus aptus ex sese Ci., rerum causae aliae ex aliis aptae et necessitate nexae Ci.; s samim abl.: rudentibus apta fortuna Ci., vita modica et apta virtute Ci.

    3. strnjen, zvezan: cum inter se omnia conexa et apta viderit Ci., apta inter se et cohaerentia dicere Ci., facilius est apta dissolvere quam dissipata conectere Ci., oratio apta Ci., coniugio corporis atque animae consistimus uniter apti Lucr.

    4. primerno uravnan, dobro urejen, v dobrem stanju, preskrbljen, opravljen, opremljen, okrašen s čim; abs.: socordius ire milites non aptis armis S. fr., exercitus S., L. za boj pripravljeno, oratio Ci. primerno zaokrožen, naturā nihil est aptius, nihil descriptius Ci., Thucydides verbis aptus et pressus Ci. kratek in jedrnat; z abl. instrumenti: Fides alma, apta pennis Enn. ap. Ci., caelum stellis ardentibus aptum V., illae triremes omnes... aptae instructaeque omnibus rebus ad navigandum C., nautico instrumento apta et armata classis L., aptae et instructae remigio... quinqueremes erant L.

    II. kot adj. priležen, prilegajoč se, tesen, oprijet: calcei... apti ad pedem Ci., ad pedem apte convenire Ci., pileum capiti apte reponere L., mundi corpus apte cohaeret Ci., ex patellis quae evellerat, apte in scaphiis aureis includebat Ci.; pren.
    a) ret.: apte cum genere ipso orationis Ci. popolnoma ustrezno značaju govora, aptissime inter se cohaerere (o besedah) Ci.
    b) nravno: hunc (casum) apte... ferre Ci. vdano; pogosto pren. priležen, prikladen, prigoden, primeren, pripraven, sposoben, spreten (naspr. ineptus): abs.: tempus L. pravi, apto cum lare fundus H. s primernim imetjem, nunc quid aptum sit, hoc est quid maxime deceat in oratione, videamus Ci., aptior occasio Cu., opere ipso coniungi haud paulo aptius videri potest Cu., verbis uti... quam maxime aptis Ci., apte, distincte, ornate dicere Ci.; z abl.: (Mucianus) aptior sermone T.; z dat.: arma, quae cuique habilia atque apta essent Ci., ut provincia, quae cuique apta esset, ea cuique obveniret Ci., aptum Argos equis H., armis apta magis tellus Pr., aptum tempus insidiis T., reliqua illis erant aptiora C., locus proelio aptior Cu.; z dat. gerundii ali gerundivi: quod bellando aptus sum Acc. fr., quidquid alendo igni aptum est Cu., iter aptum insidiis tegendis erat Cu., aptus alliciendis feminarum animis T., gens aptior novandis quam gignendis rebus Cu., aptiora exportandis oneribus tarda iumenta sunt quam nobiles equi Sen. ph.; z ad: ad omnes res aptus N., id pallium aptum esse ad omne anni tempus Ci., videamus nunc..., locus ad insidias ille ipse,... utri tandem fuerit aptior Ci., nostros minus aptos esse ad huius generis hostem C. za boj zoper takega sovražnika, Gallia aptissima ad bellum renovandum C., castra ad bellum ducendum aptissima C.; s finalnim relat. stavkom: est mihi, quae lanas molliat, apta manus O., nulla videbatur aptior persona, quae de illa aetate loqueretur Ci.; pesn.
    a) z in (za): formas deus aptus in omnes O.; poklas.: in quod (genus pugnae) minime apti sunt L.
    b) z inf. (pesn.): (ficus) non erat apta legi O., mens apta capi O., Circe apta cantu mutare figuras Tib.
  • arabisant, e [-zɑ̃, t] masculin, féminin arabist, -nja
  • arare v. tr. (pres. aro)

    1. orati:
    arare un campo orati njivo
    arare in su e in giù pren. zastonj si prizadevati
    arare diritto pren. ravnati, obnašati se pravilno

    2. pren. knjižno pluti:
    arare il mare pluti po morju; pren. početi kaj jalovega
  • arbitral, e, aux [-tral, tro] adjectif razsodniški

    jugement masculin arbitral razsodba
    tribunal masculin arbitral razsodišče
  • arborescent, e [-sɑ̃, t] adjectif drevesast, drevesen; razvejan
  • archaïsant, e [-kaizɑ̃, t] adjectif ki uporablja arhaizme