Franja

Zadetki iskanja

  • in-ultus 3 (in [priv.], ulcīscī)

    1. nemaščevan: Marius vitam suam, ne inultus esset, reservavit Ci., cavete, ne inulti animam amittatis S., precibus non linquar inultis H. da bi moje prošnje našle maščevanje, da bi mojim prošnjam sledilo maščevanje.

    2. nekaznovan, brez kazni: ut ceterorum iniuriae sint inultae Ci., inultis hostibus ager vastatur S., eum regem inultum esse patiemini? Ci., inultus ut tu riseris sacra vulgata! H., inultus subeuntem prohibet Cu. brez škode, id inultum numquam feret Ter., tantum scelus inultum habuit Val. Max., imperatores inulti L., inulti perierunt S., haud inultum interfecere L., neque inultus interficitur S., aliquem inultum sinere Ci., hostes inultos abire sinere L.; pesn.: dum catulos ferae celent inultae H.
  • inútil nekoristen, nepotreben, ne(po)raben, brez vrednosti; nesposoben, nezmožen; brezuspešen

    inútil para el servicio nesposoben za službo
    todo es inútil vse je zaman
    hacer esfuerzos inútiles zaman se truditi
  • inutilement [-tilmɑ̃] adverbe brezuspešno, zaman, brez potrebe, odvečno, po nepotrebnem
  • in-validus 3 adv. (in [priv.], validus)

    1. nedolžen, nemočen, slab, nezdrav, bolehen, hirav, bolan, strohel, trhel (naspr. validus, fortis): Amm., Anchises pelagi minas ferebat invalidus V., kljub svoji slabosti, homo invalidus senectā L., T., vulnere T., ad munera corporis invalidus L. za delo preslab, milites L., cibus cui capiendo invalidus (preslab) eram Aug., si homo morbo aut aetate aeger ad ingrediendum invalidus est Gell., invalidus atque aeger Suet., Parthi invalidiores Iust.; enalaga: vires O. slabe, invalidissimum urso caput, quod leoni fortissimum Plin., manus invalidae Lucan.; pren. slab = neuspešen, brez učinka (moči): ignes T., Cl., venenum Cl., causa, argumentum Icti., herba Col., arcus, fama Amm.; subst. invalidus -ī, m slabotnež, bolnik: Iuv., saucii et invalidi Cu. ranjenci in bolniki.

    2. metaf. slab (za odpor), neodporen: moenia T., exercitus L., stationes L. preslabo zastavljene.
  • in-venustus 3, adv.

    1. z milino neobdarjen, nemil, brez miline, nelep, neljubezniv: non invenustus actor Ci., i. scortum Cat., res Cat., Ter., aliquando invenuste ait Sen. rh., non invenuste dicere Q., Plin. iun., non invenuste hāc sententiolā ludere Gell., invenuste ait Aur., Ap.

    2. brez uživanja ljubezni, brez sreče (nesrečen) v ljubezni: adeon hominem esse invenustam aut infelicem quemquam, ut ego sum! Ter.
  • inverecundo brez sramu, nesramen
  • inverness [invənés] samostalnik
    moška pelerina brez rokavov
  • invertebrate [invə́:tibrit]

    1. pridevnik
    zoologija brez vretenc, brez hrbtenice
    figurativno šibek, neodločen, brez hrbtenice

    2. samostalnik
    zoologija brezvretenčar
    figurativno slabič, človek brez hrbtenice
  • invertebrato

    A) agg.

    1. zool. nevretenčarski

    2. pren. brez hrbtenice

    B) m

    1. zool. nevretenčar

    2. pren. neznačajnež, slabič; brezvoljnež
  • invertébré, e [-tebre] adjectif, zoologie brezvretenčen, brez vretenc

    invertébrés masculin pluriel nevretenčarji
  • in-vestis -e

    1. neoblečen, gol: nudus et investis homo Tert.

    2. metaf. brez brade, golobrad, še brez las, torej nedorasel, negoden za ženitev (možitev, naspr. vesticeps): Ap., Macr.; od tod
    a) „še neizgonjen“ = (po)hoten, potreben: Ap.
    b) še neporočen: Tert.
  • in-vituperābilis -e brez graje, brezgrajen, negrajan: Eccl.
  • ir-regressibilis -e (in [priv.], regredī) ki ne nudi povratne poti, ki ne omogoča povratka, brez vrnitve: transgressio Aug.
  • irrégulier, ère [-lje, ɛr] adjectif nepravilen, nereden; brez pravil, proti pravilom; militaire iregularen; familier nespodoben, nefair

    employé masculin irrégulier uslužbenec, ki ni v rednem službenem razmerju; masculin pluriel neregularne čete
    verbe masculin irrégulier nepravilen glagol
  • irrelato agg. nepovezan, brez zveze
  • ir-remeābilis -e ki ne nudi povratne poti, ki ne omogoča povratka, brez vrnitve, koder ni moč (iti) nazaj: viae Sen. tr., iter Cl., unda V. = Stiks, litus Sil., error V. ki nima izhoda.
  • ir-remissē, adv. (in [priv.], remittere) neprizanesljivo, brez prizanašanja: Amm.
  • irrémissiblement [-bləmɑ̃] adverbe brez prizanašanja, brez usmiljenja
  • ir-reprehēnsibilis -e, adv. irreprehēnsibiliter neoporečen, brezgrajen, brez madeža (napake): Eccl.
  • irrépréhensible [-preɑ̃sibl] adjectif brez graje, brezhiben