Franja

polytrophos -on (gr. πολυτρόφος) zelo hranljiv, zelo hranilen: carnes Th. Prisc.

pouacre [pwakrə] adjectif, vieilli, familier zelo umazan, zelo grd; skopuški; masculin skopuh, umazanec

pouilleux, euse [pujö, z] adjectif ušiv; zelo umazan; zelo beden; masculin ušivec; velik siromak, bednik

quartier masculin pouilleux bedna, siromašna (mestna) četrt

povúci-potégni prisl. zelo težko, z veliko mujo, gl. tudi potegnuti I. 7.

prae-altus 3 (prae in altus)

1. zelo visok: ripae L., mons L., Plin., iugum non ita praealtum Auct. b. Afr., volatus volucrum Plin., Saturni praealtius omnibus sidus M.

2. zelo globok: proxima terrae praealta S., mare Cu., Plin., ostium fluminis praealti L., praealti fluvii et profundae voragines L., molli ac profundae (sc. nivi) facile pedes ingredientium insistebant L., palus T., puteus Plin., ad locum voraginosum et praealtum eos perduxit Front.

prae-cal(e)factus 3 (prae in calefacere) zelo (močno) segret: praecalefacta apponere Cael.

prae-calidus 3 (prae in calidus) zelo gorek (gorak), zelo vroč: potio T., sanguis Prud.

prae-calvus 3 (prae in calvus) zelo plešast: statura fuit iusta, capite praecalvo, oculis caeruleis, adunco naso Suet. (o cesarju Galbi).

prae-cautus 3 (praecavēre) zelo previden: praecautus vero ille est rex, qui … Aug.

prae-celer -is -e (prae in celer) zelo hiter: praeceleri fugā Plin., praeceleri vi Plin., viri praeceleres cursu Stat.

prae-celsus 3 (prae in celsus) zelo visok: una in praecelsa consedit rupe Celaeno, infelix, vates, rumpitque hanc pectore vocem V., cetera munita erat praecelsis muris aut abruptis montibus Plin., Marsasque nives et frigora ducens Marcia, praecelsis quarum vaga molibus unda crescit Stat., in his Alpibus Cottiis, quarum initium a Segusione est oppido, praecelsum erigitur iugum Amm., mittor ad praecelsas rupes exinde longe distantes Amm., perfugarum indicio didicit multorum opes illuc translatas servari ut in munimentis praecelsis et fidis Amm., Athos in Macedonia mons ille praecelsus navibus quondam Medicis pervius Amm.; metaf. prevzvišen: iamque piam lux alta domum praecelsaque toto intravit Fortuna gradu? Stat., ad nemorosam quandam venerat (sc. qui cum superioris Indiae secreta fidentius penetraret) solitudinem, cuius tranquillis silentiis praecelsa Brachmanorum ingenia potiuntur Amm.

prae-clārus 3 (prae in clārus)

1. zelo svetel, presvetel, zelo bleščeč, zelo jasen, prejasen: lux, sol Lucr., iaspis Iuv.; occ. (pre)lep, (pre)krasen: arma Cu., facies S., vultus Lucr., res H. lepo imetje, situs (sc. urbis) ex omni aditu praeclarus ad adspectum Ci., cum tam praeclaram urbem cepisset, hanc pulchritudinem delere noluit Ci.; subst.
a) praeclāra -ōrum, n dragocenosti, dragotine, dragotinje: is quem iste et audierat multa se cum praeclara habere et suspicabatur Ci.
b) praeclārum -ī, n (sc. dictum) krasen izrek: praeclarum igitur illud Platonis Ci.

2. metaf.
a) imeniten, znamenit: et ea quae eximia plerisque et praeclara videntur parva ducere Ci., praeclarum dicendi genus Ci.
b) zelo znan, (pre)slaven, sloveč: pugna Ci., patientia famis Ci., stirps deorum V.; occ. razvpit, zloglasen, razslut, slaboglasen: qui nunc sceleribus suis ferox atque praeclarus est S.; iron.: praeclarum nescio quid adepti sunt Ci.
c) sijajen, izboren, izvrsten, odličen, zelo dober: Plin. idr., indoles Ci., praeclarissimum facinus N., praeclarum hoc quoque Thrasybuli N. slavno dejanje, slavni podvig; z abl.: gens bello praeclara V.; z in z abl.: multi in philosophiā praeclari Ci.; z gen.: eloquentiae praeclarus T. sloveč v govorništvu = sloveč govornik; praeclarum est z ACI zelo častno je: Ci. ep. — Adv. praeclārē

1. prav (zelo) jasno, (zelo) razločno: agere, explicare, intellegere Ci.

2. sijajno, krasno, izbrano, izborno, izvrstno, odlično: gerere negotium, meminisse, dicere Ci., pugna in tabulis picta praeclare Ci., facere Ci. =
a) dobro storiti (delati) komu, pomagati: Plin.
b) kaj izvrstnega storiti (napraviti): simulacrum praeclare factum ex marmore Ci., p. facta N. preslavna dela, se nihil nisi praeclarissime fecisse Ci. le preslavna dela.

prae-clueō -ēre (prae in cluēre) zelo sloveti, zelo slaven biti: praecluens potestas Prud. — Soobl. prae-cluō -ere: vos, qui ex ubertate terrae praecluatis Iul. Val.

prae-cluis -e (prae in cluis iz cluēre) zelo slaven, zelo sloveč, preslaven: quocirca officio decentiore paret praecluibus libens profatis Arcas in thalamos venire iussus M., si qua examinationem virginum prorogaret auctoritas, ipsa quoque tam praecluis eruditionis asserta cognoscere M., verum sequens heroum praeclui enituit admiratione conventus M.

prae-colō (-ere) -coluī -cultum (prae in colere)

1. prej obdelati (metaf.): animi habitus ad virtutem quasi praeculti et praeparati rectis studiis et artibus Ci.

2. prenagljeno častiti, prehitro se ogre(va)ti za kaj, prehitro se posvetiti (posvečati) čemu: nova et ancipitia praecolere T. — Od tod adj. pt. pf. praecultus 3 zelo okrašen: Aug., tum donis sacro praeculta auro Stat., genus eloquentiae praecultum Q.

prae-crassus 3 (prae in crassus) zelo (izjemno) debel: suberi minima arbor, glans pessima, rara, cortex tantum in fructu, praecrassus ac renascens atque etiam in denos pedes undique explanatus Plin.

prae-cupidus 3 (prae in cupidus) zelo žêljen (želján), zelo velik prijatelj (ljubitelj) česa: notatus est et ut pretiosae supellectilis Corinthiorumque praecupidus et aleae indulgens Suet.; adv. praecupidē zelo hlastno (željno, naglo): P. F.

prae-dēnsus 3 (prae in dēnsus) zelo gost: praedensis acervatur granis Plin., farrago ex recrementis farris praedensa seritur Plin., vomerum plura genera: culter vocatur inflexus praedensam, priusquam proscindatur terram secans futurisque sulcis vestigia praescribens incisuris Plin.

prae-difficilis -e (prae in difficilis) zelo težaven, zelo têžek (težák): praedifficilia penes homines Tert.

prae-dīrus 3 (prae in dīrus) zelo (nadvse) grozen (strašen), pregrozen, prestrašen: tunc erat spectare cum gemitu facta dictu visuque praedira Amm.