Franja

Zadetki iskanja

  • pēnis -is, m (iz *pes-nis; prim. skr. pásas- = gr. πέος in πόσϑη moško spolovilo = stvnem. fasal)

    1. rep: Naev. fr., Fest., caudam antiqui penem vocabant, hodie „penis“ est in obscaenis Ci. ep.; nav.

    2. metaf. moško spolovilo, moški spolni ud, penis: Ci. idr.; meton. pohota, pohotnost, nečistovanje: H., Iuv. idr., ventre, pene bona patria lacerare S.; kot ljubkovalna beseda: purissimus penis Suet. „prečisti picek“.
  • per-ficiō -ere -fēcī -fectum (per in faciō)

    1. dodela(va)ti, izdel(ov)ati, dozid(av)ati, narediti (delati) (naspr. incohare): munitiones non plene perfectae C., candelabrum opere mirabili perfectum Ci., pocula argento p. V., p. pontem C., aedem antiquitus incohatam Suet.; cibos ambulatione Plin. prebaviti (prebavljati), lanas Plin. pripravljati, coria Plin. izgotavljati.

    2. dovršiti (dovrševati), izvršiti (izvrševati), izvesti (izvajati), (do)konč(ev)ati: inceptum S., incepta V., conata C., N., Suet., cogitata, facinus, scelus Ci., munus V. nalogo, mandata, senatus consultum L., promissa Ter. izpolniti.

    3. dokonč(ev)ati: bellum C., L., delectum, censum, comitia, lustrum L., ferias Latinas comitiaque omnia C., his senatūs consultis perfectis L. ko so bili storjeni, perfecto temporis orbe V. po preteku, qui centum perficit annos H. kdor dopolni sto let.

    4. dognati, doseči, narediti, povzročiti (povzročati), storiti: rem Ter.; z zahtevnim stavkom: Ter., perfecit, ut auxilio privarentur N., perfice (= fac), ut cures Ci., quae senatus … ne fieri possent perfecerat Ci., illud non perficies, quominus tuā causā velim Ci.

    5. occ.
    a) kako vsoto kot dobiček doseči (dosegati), (pri)dobiti: perfici sexagena (milia HS) posse Varr.
    b) popolnoma, dodobra naučiti (poučiti): Achillem citharā O.
    c) (v obscenem pomenu) = gr. ἐνεργεῖν končati spolni odnos, „končati“, „obdelati“: aut numquam temptes, aut perfice O., hunc ego, cum futuit, non puto perficere Mart. Od tod adj. pt. pf. perfectus 3, adv.

    1. dopolnjen: anni O.

    2. metaf. dovršen, popoln, vrl, dober, kot adv. popolnoma, docela, dodobra: H., Mart., Corn., Q., Sen. ph., Suet., Ap., Gell. idr., orator, virtus Ci., vivitur non cum perfectis hominibus Ci., perfectus litteris, sed Graecis Ci. dodobra poučen, zelo vešč, dober poznavalec, strokovnjak, in dicendo Ci., ponendis (spletati) capillis O., perfecte eruditus, perfecte absolutus Ci., perfecte mustum deferbuit Col., valvae perfectiores Ci., quod perfectissimum iudico Ci.; perfectissimus, častni naslov za časa poznih rim. cesarjev: Amm., Lact.; subst.: ad perfectum venire Varr. do popolnosti, ad perfectum Lact. popolnoma, natura perfecta format Macr.
  • phallus [fǽləs] samostalnik (množina phalli)
    falus, moški spolni ud
  • phallus [falüs] masculin moški spolni ud
  • pímpek -a m (nj. Pimmel) eufem. kita, dječački spolni organ
  • pizzicore m

    1. srbenje; srbež; ščeget:
    sento pizzicore alle mani pren. zasrbele so me roke

    2. pren. nenadna želja, poželenje, skomina; evfemistično spolni gon
  • private2 [práivit] samostalnik
    britanska angleščina navaden vojak
    množina spolni organi

    in private v privatnem življenju; zaupno
  • promiscuity [prɔmiskjú:iti] samostalnik
    pomešanost, zmešnjava; promiskuiteta, svobodni spolni odnošaji
  • pudeō -ere -uī -itum (prim. paviō, repudiō, tripudium)

    I. sramovati se: ita nunc pudeo, ita nunc paveo Pl., simul me piget parum pudere te Pl. da ti je premalo mar poštenja, induci ad pudendum Ci., pudendo Ci. s tem, da se sramujemo; z gen. rei: pudet exacti iam temporis, odit praeteritos … annos Prud.

    II.

    1. s sramom navda(ja)ti: me autem quid pudeat … ? Ci., non te haec pudent? Ter., idne pudet te, quia … ? Pl., semper metuet, quem saeva pudebunt Lucan.

    2. večinoma impers. pudet -ēre -uit in puditum est sram biti koga česa, sramovati se kdo česa; obj. v acc.: ecquid te pudet? Pl., Ter. idr., ceteros pudeat Ci., cum puderet vivos tamquam puditurum esset exstinctos Plin.; stvar ali oseba, katere (pred katero) se kdo sramuje
    a) v gen.: pudet cicatricum et sceleris H., non pudet patriae Cu., homines, quos infamiae suae neque pudeat neque taedeat Ci., pudet me tui Ter. pred teboj, pudere iam sui Cu. pred seboj, nonne te huius templi, non urbis pudet? Ci. pred tem svetiščem, pred tem mestom, pudet deorum Pl., L. sramota je pred bogovi; z dvojnim gen.: patris mei meûm factûm pudet Enn. fr. pred očetom se sramujem svojih dejanj.
    b) v inf.: Pl., N., Aur., Fl. idr., pudet dicere Ter., Ci., Sen. rh., quae non puduit ferre, tulisse pudet O., te id facere puduit Ter.
    c) z ACI.: Pl., pudebat Macedones urbem deletam esse Cu.
    d) ret. s sup.: pudet dictu T. človeka je sram povedati. Dep.: non est, quod illum pudeatur Petr.; puditum est z acc. personae ali brez njega in z acc. ali gen. rei: pudet, quod prius non puditum umquam est Pl., Apollinem tam humilis victoriae puditum est Ap.; z inf.: Arn., commemorare, quod illum non puditum est ostentare Ap.; z ACI: nonne esset puditum (mar bi se ne bili morali sramovati) … non modo legatum, sed Trallianum omnino diei Maeandrium? Ci. Od tod adj.
    a) pt. pr. pudēns -entis, adv. pudenter sramežljiv, plašljiv, plah, obziren, občutljiv, časten, častivreden, nežnočuten, rahločuten, pošten, blagonraven, skromen, spodoben, moralen, tudi skromen: Ap. fr., Ter., Cat., Lucr., Gell. idr., animus, miles, mulier Ci., pudentes ac boni viri Ci., ex impuro parente pudens filius Ci., nihil adparet in eo ingenium nihil pudens Ci., te videri pudentiorem fuisse quam soles Ci., femina pudentissima Ci., homo pudentissimus Ci. zelo časten = ki mu je zelo mar časti, pudens prave L. iz napačnega sramu; vultus pudentes O., pudens risus, exitus Corn., pudenter respondere, vivere Ci., pudenter sumere H., pudentius ad hoc genus sermonis accedere Ci., pudentissime petere Ci.; subst. pudentes C. častni ljudje = ki imajo čustvo za čast, ki jim je mar časti.
    b) pt. fut. pudendus 3 ki se ga je (česar se je) treba sramovati, sramoten, ostuden, neprijeten, zoprn, gnusen, grd, ogaben: Sil., Suet. idr., domui vita pudenda est O., pudendis vulneribus pulsus V., luxus, inopia T., animalia Plin., pars O. sram = spolovilo; z inf.: ut iam pudendum sit honestiora decreta legionum quam senatūs Ci.; s sup.: pudendum dictu Q., Lamp.; subst. pudenda -ōrum, n sramotne stvari (reči): pudenda dictu spectantur Q. reči, ki jih je človeka sram povedati; occ. sram, spolovilo, spolni udje: Sen. ph., Lamp., Aus., Aug.
  • rāmus -ī, m (iz *u̯rādmos; prim. rādīx, radius)

    1.
    a) veja, brstika, mladika, poganjek, mladica (naspr. stirps): Vulg., Eccl. idr., praetereuntes ramum defringunt arboris Ci., rami frondentes V., viridis O., nodosus, retorridus Sen. ph., ab eius (sc. cornūs) summo sicut palmae ramique late diffunduntur C. dlanaste razrasti, dlanasti razrastki.
    b) pren.: non solum ramos amputare miseriarum, sed omnes radicum fibras evellere Ci., fortitudo, cuius patientia et perpessio et tolerantia rami sunt Sen. ph.
    c) veja kot Herkulov bat, bèt, kij, gorjača: Pr.

    2. sinekdoha
    a) steblo, drevo: bacas dant rami V.
    b) listje: tempora cingite ramis V.
    c) (drevesni) sad, sadje, sadeži, ovočje: (sc. eos) rami atque venatus alebant V.

    3. metaf.
    a) posamezno trstno steblo, trst: Plin.
    b) pl. rami roglja grške črke Υ (Pitagora ju je uporabil kot simbol za razpotje dveh različnih načinov nravstvenega življenja): et tibi quae Samios deduxit littera ramos surgentem dextro monstravit limite callem Pers., Pythagorae bivium ramis pateo ambiguis — Y Aus.
    c) veja, odrastek, razrastek gorovja: mons Cambalidus, qui est Caucasi ramus Plin.
    d) rokav reke: quodcumque ex his elegeris, amnis est; multos nihilominus [non] ignobiles ramos in aliud atque aliud litus exporrigit (sc. Nilus) Sen. ph.
    e) veja = rod, sorodstvena linija, sorodstveno deblo, loza, panoga sorodstva: hoc satis? an deceat pulmonem rumpere ventis, stemmate quod Tusco ramum millesime ducis Pers.
    f) kadilo: vobis rubra dabunt pretiosas aequora conchas, Indus ebur, ramos Panchaia, vellera Seres Cl.
    g) moški spolni ud, penis: Prud., puerum mulieri praestare noenu scis, quanto siet melior cuius vox gallulascit, cuius iam ramus roborascit? Nov. fr.
    h) odcep, razcep, veja, vod vodovoda: ramus Augustae (sc. aquae) Front., sublatis eiusmodi ramis (veje, odcepi cevi) Front.
  • rutābulum -ī, n (ruere) orodje za strganje (struganje), ogrebanje, mešanje

    1. gréblj(ic)a, grebača, greblo, grebalo: Ca., quid ego facerem? [ut] otiosi rodebam rutabulum Nov. fr., Suet., P. F.

    2. mešalnica, mešalo: aliqua aromata contusa et cribrata paulatim insparges et iubebis rutabulo ligneo agitari Col.

    3. kljuka (motika) za kidanje, kidalnica, kidalo: Isid. (ki piše rotābulum)

    4. metaf. moški spolni ud, penis: vel quae sperat se nupturam viridulo adulescentulo, ea licet senile tractet detritum rutabulum? Naev. fr. ap. Non.
  • scabiēs -ēī, f (scabere)

    1. hrapavost, raskavost, grobost, neravnost, negladkost, rodost: salsā laedit robigine ferrum V., scabie frueris māli IUV., scabies vetusta cariosae testae AP. nesnažnost.

    2. occ. kraste, srab, garje, grinta (grinte), gobe, gobavost, (na drevesih) grintavost, starejše oskrumba: LUC. AP. NON., CA., CELS., COL., SEN. PH. idr., turpis ovīs temptat scabies V., mala quem scabies … urget H., grex totus in agris unius scabie cadet … porci IUV., scabies pecorum, palpebrarum, vulvarum PLIN., scabies communis omnium (sc. arborum) est PLIN.

    3. metaf. srbečica, srbenje =
    a) močna želja, mik, sla, skomine, poželenje po čem, do česa: quia dulcedine hac et scabie carent CI., scabies lucri H., nos hac a scabie tenemus ungues MART. od tega zasramovanja, omalovaževanja.
    b) spolni mik, spolna sla, (spolno) poželenje, spolna razdraženost, naslada, cepêtec: o quanta scabie miser laborat! MART.
  • scortātiō -ōnis, f (scortārī) kurbanje, kurbarjenje, kurbarstvo, vlačuganje, vlačugarjenje, blodništvo, razuzdaštvo, razvrat: ECCL.; v pl. spolni pregreški, nečistovanja, sramodejstva: AUG.
  • sens [sɑ̃s] masculin čut, čutilo; čutnost; pamet, razum, zmožnost presoje; čustvo, občutek (de za); pomen, smisel; mnenje, naziranje, pojmovanje; stran, smer; pluriel spolni nagon, potreba po zadovoljitvi spolnega nagona

    à mon sens po mojem (mnenju)
    au sens figuré, propre v prenesenem, v pravem pomenu
    en un sens v nekem pogledu, oziru
    en tous sens v vseh smereh
    en sens inverse, contraire v obratni, nasprotni smeri
    sens dessus dessous [sɑ̃dsüdsu] vsevprek, v popolnem neredu
    sa bibliothèque est sens dessus dessous njegova knjižnica je v popolnem neredu
    cet accident l'a mis sens d. d. ta nesreča ga je popolnoma zmedla, zmešala
    sens devant derrière narobe
    sens des aiguilles d'une montre smer kazalcev na uri
    sens artistique, esthétique, social umetniški, estetični, socialni čut
    sens commun, bon sens zdrava pamet
    sens de l'équilibre občutek za ravnotežje
    sens giratoire krožni promet
    sens de l'orientation orientacijski čut
    mot masculin à double sens beseda z dvojnim pomenom
    organes masculin pluriel des sens čutila
    voie féminin à sens unique enosmerna cesta, pot
    mettre un pullover sens devant derrière narobe obleči pulover
    perdre l'usage de ses sens izgubiti zavest
    reprendre (l'usage de) ses sens priti zopet k zavesti
    tomber sous le(s) sens (figuré) biti očiten, očividen
    tourner le bouton dans le mauvais, le bon sens (za)vrteti gumb v napačno, v pravo smer
  • sessismo m seksizem, spolni šovinizem
  • Sexualakt, der, spolni akt
  • Sexualhormon, das, spolni hormon
  • sexualidad ženski spol spolni nagon, spolno razmerje
  • sexualiser [sɛksɥalize] verbe transitif dati spolni, seksualni značaj (quelque chose čemu)
  • Sexualobjekt, das, spolni objekt