Franja

всё-таки kljub temu, vendar

же, ж pa, pač; vendar;
тот же ravno isti;
он же ravno on;
так же ravno tako;
отвечайте же! odgovorite vendar!;
я ушёл, он же остался jaz sem odšel, on pa je ostal;
он тот же on je vedno isti;
тогда же ravno takrat;
всё же нехорошо это to pač ni lepo

одна́к спол., присл., vèndar člen., vez.

однако, однакож, однакоже vendar, sicer, ampak; (izraz začudenja) pomisli(te)

проте́ спол., присл., vèndar člen., vez.

таки vendar, navzlic vsemu;
прямо-таки prav

aliquandō (aliquandŏ) adv. (prim. alis)

1. kdaj = nekdaj, nekoč (in to v vseh treh časih): si forte al. Ter., erit illud profecto tempus et inlucescet al. ille dies Ci., aut quisquam nostri misereri potest, qui al. vobis hostis fuerit? S., creditum est al. Sardis Ci., de rationibus... vult diiudicari; sero, vero al. tamen Ci., plerumque revertuntur, ubi pastae sunt al. Ci.; pri adj.: al. amicus Ci.

2. occ. vendar kdaj, vendar že, (naposled) vendarle (pogosto okrepljeno s tandem): al. osculando melius est... pausam fieri Pl., sermonem alio transferamus et nostro more al. non rhetorico, loquamur Ci., pulsus tandem al. (Mithridates) Ci.; posebno pogosto v velelnih in želelnih stavkih: egredere al. ex urbe Ci., audite, quaeso, iudices, et al. miseremini sociorum Ci., utinam... al. aut apud vos aut apud deos inmortalīs rerum humanarum cura oriatur S.

3. včasih, nekolikokrat: nulla est civitas, quae non et improbos cives aliquando et imperitam multitudinem semper habeat L., Lentuli poenā compressus convertit se aliquando ad timorem, numquam ad sanitatem Ci., Macedones Eumenem al. sibi anteponi indigne ferebant N.; aliquando — aliquando (— aliquando) Sen. ph., Plin., Q. včasih — včasih (—ōvčasih) = zdaj — zdaj (— zdaj), aliquando — aliquando — nonnumquam Sen. ph., Q., saepe — aliquando Suet., aliquando — saepius Plin., T., aliquando — nec — saepius nonnumquam Q.

4. prost. = aliquamdiu: Ter.

an³, vprašalnica ali, ali pa, ali morda.

I. uvaja drugi in naslednje člene ločnih (disjunktivnih) vprašanj

1. neodvisnih: utrum igitur has corporis an Pythagorae tibi malis vires ingenii dari? Ci., utrum hostem an vos an fortunam utriusque ignoratis? L., num me rogari oportet abs te an te potius a me? Ci., Capunaene te putabas consulem esse an Romae? Ci., nonne extra ordinem tulisti an licuit tibi ferre legem? Ci.; brez vprašalnice v prvem členu: ipse percussit an aliis occidendum dedit? Ci., eloquar an sileam? V.; annōn ali bolje an nōn ali ne: sortietur an non? Ci.

2. odvisnih: videte, utrum sit aequius hominem dedi inimicis an amicis Ci., rectene an secus (dixerint), nihil ad nos Ci.; brez vprašalnice v prvem členu: non quaero, iure an iniuria sint inimici Ci., deliberatur, incendi placeret an defendi C. Ali ne v odvisnih ločnih vprašanjih necne, kadar se zanika ves stavek: quaero, potueritne Roscius suam partem petere necne Ci.; an non samo tedaj, kadar zanika non le eno besedo: requiram, dixeritne Clodiae an non dixerit Ci. = ali je povedal... ali zamolčal, quaestio est, bellum indicamus an non Ci.

3. prvi člen je zamolčan, a se lahko v mislih dostavi:
a) v neodvisnih ločnih vprašanjih an = ali pa, ali morda celo, (ali) morda, ali: unde ordiar? an ab ipsa lege? Ci. (pri čem drugem) ali (morda) pri..., quid ad se venirent? an speculandi causā? C., quae ista nova diligentia? an te L, Flavii vociferatio commovebat an M. Antonii auctoritas? Ci.; poseb. pogosto: an censes? an tu existimas? an ignoratis? an quisquam dubitat? Ci. = pa vendar ne, ali pa; včasih v trdilnem smislu (= nonne) = ali... ne, (ali) morda ne, kajne da: quando oraculorum vis evanuit? an postquam homines minus creduli esse coeperunt? Ci.
b) v odvisnih ločnih vprašanjih = ali: quaesivi, an misisset (peripetasmata) Ci. (kjer si moramo misliti: [ali je kaj drugega] ali je poslal [preproge]).

4. (šele poklas. ali pesn.) v enostavnem odvisnem vprašanju = ali: exspectabat, an ibi Pompeius esset L., quis scit, an adiciant tempora di H., Alexander, an cum ipso militare vellet, interrogat Cu., quaesito, an Caesar venisset T.

II.

1. uvaja drugi in naslednje člene odvisnih ločnih vprašanj v pomenu ali za izrazi dvoma in negotovosti, kakršni so: dubito, dubium (incertum) est, nescio, haesito, interest, refert idr.: ne forte dubitasse videretur, verumne an falsum sit Ci., nihil interesse, utrum haec Messanae an apud istum loqueretur Ci., refert etiam, qui audiant, senatus an populus an iudices Ci.; od tod skrčeno (brez nadrednega izraza dvoma ali negotovosti in tudi brez vpliva na glagol), včasih, posebno pri številčnih podatkih, navidezno = aut, vel, -ve, sive: cum ei (Themistocli) Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur (pravzaprav: Simonides an quis alius dubium est...) Ci., ea suspicio, vitio orationis an rei, haud sane purgata est L., dein cum essent perpauca inter se uno an altero spatio collocuti Ci., ex illis unus an alter ait O., finem vitae, sponte an fato, implevit T., Rufus et cum eo septem an octo... in priore sententia perseverarunt Plin. iun., dies abhinc quintus an sextus est Ap.; menjaje se s sive, seu: sive fatali vecordia an imminentium periculorum remedium ipsa pericula ratus T., seu taedio ambiguae spei an amore coniugis T. (prim. O., Fast. III, v. 773 in nasl.).

2. če se prvi člen zamolči in drugi primerno poudari, nastanejo izrazi negotovosti, ki se nagibajo k pritrditvi: dubito an, haud scio an, nescio an, v katerih je an = ali ne, tako da dobi cel izraz „dvomim, ali ne“, „ne vem, ali (če) ne“ pomen morda, menda, skoraj bi mislil, po mojem mnenju, bržkone, prejkone, najbrž: dubito, an hunc primum omnium ponam N. dvomim, ali ne bi njemu odkazal prvega mesta = po mojem mnenju gre njemu prvo mesto, najrajši bi dal njemu prvo mesto, civitatem non solum Graeciae, sed haud scio an cunctis gentibus anteponendam dico Ci., mortuus est C. Sacerdote praetore nescio an ante, quam Verres praeturam petere coepit Ci. Če pa se nagiba misel k zanikanju, pristopi non, nemo, nullus, numquam k an: quod haud scio an non possis C. česar menda (česar pač) ne moreš, contigit tibi, quod nescio an nemini Ci. kar najbrž nikomur drugemu, hoc diiudicari nescio an numquam possit Ci. to se ne da menda nikdar razsoditi; tako tudi: an imperare noluisset, dubium T. težko da je hotel postati cesar; vendar tudi: non horum senectus miserabilis fuit? haud scio an ulla beatior possit esse Ci. = pač nobena. Isto kot ind. izraža tudi cj. haud sciam an Ci., dubitaverim an Ci., le šibkeje: de L. Bruto dubitarim, an in Arruntem invaserit Ci. Lucij Brut je pač najbrž... Pogosto se nanaša le na en pojem: testem non mediocrem, sed haud scio an gravissimum Ci. morda, menda, exstincto Maximo, dubium an quaesitā morte T. najbrž prostovoljno.

a òpēt vez. pa vendar

at, adverzativni veznik ali, toda, a, pa, (p)a vendar, nasproti (pa), z druge strani (pa).

I.

1. uvaja protirek v obliki kontrasta: non placet M. Antonio consulatus meus; at placuit P. Servilio Ci., qui arma capere potuerunt, proelium commiserunt, at reliqua multitudo fugere coepit C., magnae divitiae... brevi dilabuntur: at ingeni egregia facinora... immortalia sunt S.; postavlja nasproti posamezne pojme: non cognoscebantur foris, at domi, non ab alienis, at a suis Ci. zato pa, pač pa; okrepljeni veznik: at potius Pl. ali temveč, ali marveč, at etiam Ci. ali celo, at vero Ci. a zares, at certe O. a gotovo, at contra Ci. ali at e contrario N. a nasproti; elipt. brez glagola: nox erat et placidum carpebant fessa soporem corpora... At non infelix animi Phoenissa V.

2. pri naglem prehodu h kakemu novemu odstavku ali nepričakovanemu, mikavnemu, čudovitemu prizoru: Caesar naves plano litore constituit. At barbari nostros navibus egredi prohibebant. C., conticuit tandem (Aeneas) factoque hic fine quievit V. (ob koncu III. speva Eneide). At regina... volnus alit venis V. (v začetku IV. speva), (Laocoon) simul manibus tendit divellere nodos...,... clamores simul horrendos ad sidera tollit... At gemini lapsu delubra ad summa dracones effugiunt V., tum litore curvo exstruimusque toros dapibusque epulamur opimis. At subitae... adsunt Harpyiae V.; prim. Tib. II, 5, 33. Poseb.

3. v patetičnem govoru
a) pri nepričakovanih spodbudah in prošnjah: at unum hoc quaeso, ut... Pl., at videte hominis intolerabilem audaciam Ci., me... Notus obruit undis. At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae H.
b) pri prijaznih željah in v molitvah: at tibi dii bene faciant omnes Pl., at tu candidior semper candidiorque veni Tib., at vos, o superi,... quaeso, patrias audite preces. V.
c) pri zakletvah in grožnjah: at te Iuppiter diique omnes perdant! Pl., at tibi dii dignum factis exitium duint! Ter., at tibi pro scelere di persolvant grates V., at vobis male sit, malae tenebrae Orci Cat., at vos respiciant dii periuriorum vindices Iust., at tibi ego continuo cyatho oculum hoc excutium tuum Pl.
č) pri vzkliku prevzetosti, nevolje, bolečine idr.: at ut scelesta sola secum murmurat Pl., exi foras, sceleste! at etiam restitas? Ter., Horum omnium studium... una mater oppugnat. At quae mater! Ci. toda, ljubi bog, kakšna mati! at per deos immortales, quid est, quod dici possit? Ci., at quem hominem, C. Verres, tantā, tam insigni iniuriā affecisti? Ci., tangit ira deos. At non impune feremus O.

II. uvaja neposredne ali posredno izrečene ugovore ali njih zavrnitve: edepol, facinus improbum. At iam ante alii fecerunt idem Pl., (herus) nunquam cuiquam nostrum verbum fecit. At nunc faciet Ter., An quia lex Porcia vetat? At aliae leges item condemnatis civibus... exilium permitti iubent S., dices: „quid postea, si Romae adsiduus fui?“ respondebo: „at ego omnino non fui“ Ci., „fateor me sectorem esse“; „at ego agricola et rusticus“ Ci., non potest esse miser quisquam sensu perempto; at id ipsum odiosum est, sine sensu esse Ci.; navaja misel namišljenega nasprotnika = tako se mi bo ugovarjalo, utegnil bi kdo ugovarjati: prudentia est senescentis aetatis. At memoria minuitur. Credo, nisi eam exerceas Ci.; postavlja nasproti posamezne pojme v ugovoru: parens tuus Catilinae fuit advocatus improbo homini, at supplici; fortasse audaci, at aliquando amico Ci.; uvaja ugovor in protiugovor, veznik je postavljen dvakrat: insipienter sperat (adulescens). At senex ne quod speret quidem habet. At est eo meliore condicione quam adulescens Ci.; okrepljeni veznik: at pol, at edepol, at hercule (hercle) Pl., L. idr., at mehercule Sen. ph., at pol quī (= atquī pol) Pl., at enim Pl., Ci. ali seveda, at vero Servius Sulpicius in Ci. ep. a vendar, at enim vero L.

III. omejuje za pogojnimi in dopustnimi stavki = pa vendar, pa vsaj: si ego hic peribo,... at erit mihi hoc factum mortuo memorabile Pl., qua e poena si evolarunt, at maiorem subierunt Ci., si pars aliqua circumventa cecīderit, at reliquos servari posse confidunt C., causam si non commode, at libere dici Ci., istum hominem si minus (če že ne) supplicio affici, at custodiri oportebat Ci.; okrepljeni veznik: res quamvis rei publicae calamitosae, at tamen magnae Ci., consulibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe Ci., quorum cognitio studiosis iuvenibus si non magnam utilitatem afferret, at certe bonam voluntatem Q., consules si minus fortes, at tamen iusti Ci., si moderatio illa non fuit, at fuit pompa, fuit incessus saltem Ci., si id consilium damnaret, at ille divideret saltem copias innumerabiles Cu.

IV. včasih stoji v podreku kakega silogizma (= atqui): Ci.

V. včasih se uporablja le kot prehodna členica (= autem): quae (naves) omnes citeriorem Hispaniam petiverunt. At ex reliquis una praemissa Massiliam... C., „quid faceres, cum sic mutilus miniteris?“ Atilli foeda cicatrix... frontem turpaverat H.

Opomba: Sprva je bil veznik at prejkone = ad, zato so ga starodavniki tako tudi pisali; obratno pa se pri njih nahaja predlog ad pisan v obl. at.

atque, pred soglasniki ac, kopulativni veznik (iz ad in que = „in k temu“, zato tudi v rok. pogosto adque; ac pred soglasniki je nastal po sinkopi samoglasnika e [atque, *atc, *acc, ac] in stoji v klas. dobi pred soglasniki, razen pred c, g, q in h, atque pa pred samoglasniki, redkeje tudi pred soglasniki).

I. veže posamezne besede:

1. in k temu, in pa, pa še, in tudi, in celo, in: Ecquid habet is homo aceti in pectore? Atque acidissimum Pl., Fugin' hinc? Ego vero, ac lubens Ter., alii intra moenia atque in sinu urbis sunt hostes S., populus atque universa multitudo, dicto atque facto, res nova atque inaudita, merito atque optimo iure, subito atque improviso, orat atque obsecrat, data atque donata, negotium dare atque imperare Ci.; od tod pogosteje emfatično ponovi isto besedo ali isti pojem v zvezi s kazalnimi zaimki hic, is, idem: in to (še), in zlasti še, in posebno (celo) še: vestros portus atque eos portus, qui... Ci., magna dis immortalibus habenda est gratia atque huic ipsi Iovi Statori Ci., duabus missis subsidio cohortibus a Caesare, atque his primis legionum duarum C., fratre meo atque eodem propinquo suo interfecto S. ki je celo še obenem... Iste stopnjevalne moči sta tudi zvezi atque adeo in celo, ali marveč (temveč), atque etiam in celo še, ali celo še: hoc consilio atque adeo hac amentia impulsi Ci., si prodierit atque adeo cum prodierit Ci., id iam populare atque etiam plausibile factum Ci., toda etiam atque etiam = zopet in zopet, vedno znova, neprestano: vos etiam atque etiam imploro Ci., etiam atque etiam considera Ci. Pogosto je stopnjevalna moč tega veznika neopazna, čeprav prisotna: spargere ac disseminare Ci., res aperta atque manifesta Ci., Albani tumuli atque luci Ci., genus hominum liberum atque solutum S.; od tod atque (ac) včasih = et... et, ut... ita, aeque ac: hodie sero ac nequiquam voles Ter., copiam sententiarum atque verborum perspexistis Ci., nobiles atque ignobiles S. Včasih atque (ac) veže dva pojma v ἕν διὰ δυοῖν: isto animo atque virtute Ci. s tem krepostnim duhom (mišljenjem), s to krepostnostjo, fama atque invidia S. mrzko zavisten glas, clamore atque assensu L. s hrumečo pohvalo, hrupno pritrjujoč.

2. occ. poudarja naspr. med negativno in pozitivno mislijo
a) če se negativno izražena misel nadaljuje pozitivno; takrat je atque (ac) skoraj = ampak: ut nemo genus universum complecteretur atque ut alius aliam sibi partem seponeret Ci., impetum hostes ferre non potuerunt ac terga verterunt C., resistere ausi non sunt atque demigraverunt N.; večkrat je podkrepljen še s potius = marveč: qui numquam sententias de manibus iudicum extorsimus ac potius accepimus Ci., non ita est, Quinte, ac potius ignoratio iuris litigosa est quam... Ci. ampak prej je...; ac potius = ali bolje rečeno; popravlja prejšnji pozitivni izraz: ego omni officio ac potius pietate erga te ceteris satis facio omnibus Ci.
b) popravlja ali pojasnjuje prejšnjo misel, kadar se pozitivno izražena misel zasuče še negativno; ac non (pri Plin. nav. atque non) = in ne (marveč): decipiam ac non veniam Ter., perparvam controversiam dicis ac non eam, quae dirimit omnia Ci., Tarentini destituti ac non qui ipsi destituissent, increpare Palaepolitanos L., ceu id certum esset atque non fabulosum Plin.; pogosto v pogojnih stavkih: si hoc dissuadere est ac non disturbare Ci., quasi nunc id agatur, quis occiderit, ac non hoc quaeratur Ci.; ac non je lahko podkrepljen s potius: quam ob rem enim scriba deducat ac non potius mulio, qui advexerit Ci.

3. pri primerjanju dveh pojmov je atque (ac) sprva tudi samo = in, potem = kakor, ko, in to
a) za besedami, ki označujejo enakost ali različnost, npr. aequus, aeque, par, id, idem, item, iuxta, perinde, proinde, proxime, similis, similiter, dissimilis, alius, aliter, aliorsum, contra, contrarius, secus idr.: aequo mendicus atque ille opulentissimus censetur censu... mortuus Pl. berač in oni bogatin = berač kakor oni bogatin, aequam partem decumarum tu tibi sumpsisti ac populo Romano misisti Ci. enak del... si sebi vzel in rim. narodu poslal = sebi si vzel enak del..., kakor si ga poslal... = sebi si vzel toliko..., kolikor si poslal..., aeque me atque illam restituendam putabatis Ci., aliter ac sperarat N., longe alia ratione atque veneram Ci., non dixi secus ac sentiebam Ci., unum et idem videtur esse atque id Ci., pro eo ac debeo Ci. po tem, kakor moram, po svoji dolžnosti; redkeje za determinativnimi zaimki: honos tali voluntate paucis est delatus ac mihi Ci. (pravilno: quali), cum totidem navibus atque erat profectus N. Včasih se pogreša primerjalna beseda (aeque idr.), a se lahko dostavi v mislih: quem esse amicum ratus sum, atque ipsus sum mihi Pl., digne ac mereor commendatus C. ap. Ci. Ta veznik pogosto uvaja stavke za zgoraj navedenimi besedami: suos casus aliter ferunt, atque ut auctores aliis ipsi fuerunt Ci., aliter, atque ut dixerat, decrevit Ci., similiter facis, ac si me roges Ci.; ac (atque) si brez predhodne primerjalne besede: Paul. (Dig.). Posebno perinde (proinde) ac si prav tako kakor da bi (gl. perinde in proinde).
b) pesn. za komp. = quam: amicior mihi nullus vivit atque is est Pl., haud minus ac iussi faciunt V., artius atque hedera procera adstringitur ilex H.
c) s simul v zvezi simulac, simulatque v tem istem času ko = brž ko (gl. simul); redkeje v tem pomenu stoji principio atque (ac): principio atque animus ephebis aetate exiit Pl. ali statim atque (ac): Icti.

II. kadar veže stavke, atque (ac) stopnjujoč vodi k novi, posebni, tehtnejši misli,

1. in pa, pa še, in tudi, in celo, in posebno, in tako, in prav tako: Antiquam adeo tuam venustatem obtines. Ac tu... morem antiquum Pl. in ti pa..., eos armis subegimus atque in dicionem nostram redegimus Ci., Africanus indigens mei? Minime hercle. Ac ne ego quidem illius Ci. in prav tako tudi jaz ne..., pontem faciundum curat atque ita exercitum traducit C., atque hic tantus vir tantisque bellis districtus nonnihil temporis tribuit litteris N.; od tod tudi v odgovorih, da se pritrdi kakemu vprašanju ali kaki trditvi: Tun' vidisti? Atque his quidem oculis Pl. da, pa še... (in to...), sed videone ego Pamphilium...? Atque is est Pl. seveda, on je, egon' formidolosus? nemo est hominum, qui vivat, minus. Atque ita opus est Ter. prav, tako je tudi treba, quo si civitas careat... id estne numerandum in bonis? Ac maximis quidem Ci. da, pa še...; dodaja nove, nič manj tehtne dokaze za resničnost kake trditve: atque, si natura confirmatura ius non erit, virtutes omnes tollentur Ci.

2. potrjuje prejšnjo misel = in (za)res, in v resnici: Romani metuebant, ne Phyrrus urbem oppugnaret, atque processit ille usque ad Praeneste L.

3. uvaja nasprotujočo misel = in vendar, in navzlic temu, in pri vsem tem: mihi hercle non fit verisimile; atque ipsis commentum placet Ter., in primis magno usui est memoria rerum gestarum... Atque ego credo fore qui... labori meo nomen inertiae inponant S.

4. v začetku period pogosto le nadaljuje misel ali dodaja nove misli v pripovedovanju = no, in to, in tako, zdaj pa, tedaj: neque prius finis iugulandi fuit quam Sulla omnīs suos divitiis explevit. Atque ego haec non in M. Tullio neque his temporibus vereor: sed... S., atque id primum in poëtis cerni licet Ci., ac si sublato illo depelli a vobis omne periculum iudicarem Ci. ko bi tedaj trdil, omen pertinuisse visum ad... captae deinde urbis Romanae... cladem. Atque ille dies caede hostium ac direptione urbis opulentissimae est consumptus L., artus in litore ponunt. Ac primum silici scintillam excudit Achates V., completur caede quantum inter castra murosque vacui fuit. Ac rursus nova laborum facies, ardua urbis moenia... T.; tako tudi v vrivku: vulgo credere Poenino (atque inde nomen ei iugo Alpium inditum) transgressum L.; ob koncu govora povzema posameznosti = in tako, tedaj, in zato: atque in primis duabus dicendi partibus, qualis esset, summatim... descripsimus Ci., impedior, quo minus exponam, quam multa P. Sestius... senserit, ad me detulerit, quanto ante providerit. Atque ego de Antonio nihil dico praeter unum Ci. in zato.

5. uvaja
a) želje: atque utinam (o) da bi vendar: Ci., L. idr., Atque utinam velles! O., atque utinam ex vobis unus vestrique fuissem... custos gregis...! V.
b) primere: atque ut prav tako kakor, in kakor: Pl., Ci.; ac velut(i) in kakor: cernas ex urbe ruentes. Ac velut formicae it nigrum campis agmen V., ac veluti stet volucris dies H.

6. stoji pri prehodu od splošnega k posebnemu in obratno = in, pa, tudi, tedaj, (na)dalje, potem: numquam Agesilaus destitit... patriam iuvare... Atque in hoc illud in primis fuit admirabile... N., multae sunt artes eximiae huius administrae comitesque (bellandi) virtutis. Ac primum quantā innocentiā debent esse imperatores! Ci. predvsem pa..., atque haec quidem hactenus: videamus nunc... Ci.

7.
a) navaja namišljen ugovor = pa: atque aliquis dicat, nihil promoveris Ter. pa bi utegnil kdo reči, atque ego illi praeceptori... credidi non ea sola docenda esse Q.
b) z zanikanimi izrazi prestreza zavzetje ali ugovor = pa sicer: ac ne quis forte miretur Ci., ac ne forte roges, quo me duce... tuter H.

8. spaja dobi, ki se tako rekoč dotikata druga druge = in tako, in zdaj: atque atque accedit muros Romana iuventus Enn. fr. in tako, in tako, quo imus unā; ad prandium? Atque illi tacent Pl. in zdaj, summa omnium exspectatio, quidnam sententiae ferrent leves... iudices: atque illi omnes sine ulla dubitatione condemnant Ci., hic Quinctium... incautum hastā transfigit: atque ille praeceps cum armis procīdit ante proram L., si brachia forte remisit, atque illum in praeceps prono rapit alveus amni V.; pesn. označuje nastop nepričakovanega dogodka: huc caper deeraverat, atque ecce Daphnin aspicio V. in glej; podobno atque eccum, atque eccam (gl. ecce) in glej ga (jo), tu je (kadar zagledamo koga, ki smo ga pričakovali ali si ga želeli): Ter.

III. v posebnih zvezah:

1. alius atque alius zdaj ta, zdaj oni, različni (pl.): dilatis alia atque alia de causa comitiis L.

2. atque omnia, atque omnes (kadar se kaka trditev posplošuje) in tako sploh vse, vsi: atque haec omnia verbo continentur Ci., commoda civium divellere atque omnes aequitate eādem continere Ci. in tako marveč vse...

3. v zvezi z drugimi vezniki; z et: non minis et vi ac metu Ci. = in; s que: submoverique atque in castra redigi L. ali: conponens manibusque manus atque oribus ora V. = τε καί i — i, ne le — ampak tudi; z nec (neque): T., Suet., nec clavis nec canis atque calix Mart. = in.

4. pesn. pri naštevanju se veznik ponavlja = i — i, (—i): atque deos atque astra V., atque Ephyre atque Opis et Asia Deiopea V., haec atque illa dies atque alia atque alia Cat.

atquī (atquīn) (v rok. in izd. tudi adquī), adverzativni veznik (iz at in quī oz. iz at in quī in ne)

1. in vendar, pa vendar (le), no pa, a pri vsem tem, pa, a, toda (uvaja zlasti ugovore): o rem, inquis, difficilem atque inexplicabilem! atqui explicanda est Ci. ep. pa vendar se mora rešiti; atqui je bil prvotno samostojno rabljen = ali kako? in navedeni stavek bi se potem takole bral: o rem... inexplicabilem! atqui? explīcanda est ali kako? rešiti se mora; ko je atqui izgubil prvotni pomen, se je spojil s sledečim stavkom in dobil veljavo protivnega (adverzativnega) veznika, nihil criminamini Sestium. „Atqui vis in foro versata est“ (nasprotnikove besede) Ci., Cebalinus plus quam audierat scire non potuit. Atqui coniurationis caput me fuisse credit rex Cu.; pred pogojnimi stavki atqui si = no pa če, no dobro, če, no če pa (vendar): atqui si ita placet Ci., Quasi cupias id tibi licere. Atqui si id licebit, nihil est... Ci., atqui si noles sanus, curres hydropicus H.; atqui se lahko krepi s certe: Ci. ep.

2. nasproti, toda, marveč: satis scite promittit tibi. Atqui tu hanc iocari credis? Ter. ali marveč meniš, da se šali?, atqui mihi quoque videor, inquam, venisse, ut dicis, opportune Ci. marveč tudi mislim.

3. uvaja misel, ki potrjuje prejšnjo trditev = kajpada, seveda: Salvus sis adulescens. Siquidem hanc vendidero pretio suo. Atqui aut hoc emptore vendes pulchre aut alio non potes Pl., atqui multa quaeruntur in Mario fictane an vera sint Ci.; včasih v zvezi atqui pol, atqui sic: Pl., Ter.

4. uvaja podrek v silogizmu = no pa, pa: si virtutes sunt pares, paria vitia esse necesse est; atqui pares esse virtutes... facillime potest perspici Ci., (mors) aut plane neglegenda est, si extinguit animum, aut optanda, si aliquo eum deducit, ubi sit futurus aeternus: atqui tertium nihil inveniri potest. Quid igitur timeam... Ci.; včasih v zvezi atqui certe no pa vsaj, no pa gotovo: Ci.

attamen, protivni veznik (slabše at tamen) pa vendar, toda (gl. at III.): Ci. idr.

aut, conj. disiunctiva, ločni veznik, ki razstavlja bistveno nasprotujoče si pojme (iz *auti, kor. au; prim. gr. αὖ, αὖτι zopet, αὖτε, αὖτις, αὖϑις zopet, nazaj, αὐτάρ toda, pa = lat. aut; sor. je najbrž tudi gr. αὖ-γε).

I. kadar je veznik postavljen samo enkrat

1. pri sicer bistveno različnih, a istovrednih pojmih, pa tudi pri pojmih, ki izključujejo drug drugega = ali; razstavlja besede: agri, qui arari aut coli possint Ci., nolebas aut non audebas appellare Ci., quis novit aut nosse potuit? Ci., vi aut clam Ci., quod est verum aut falsum Ci., nisi Alcibiadem vivum aut mortuum sibi tradidisset N., existumabitis, qualis illa pax aut deditio sit S., hic vincendum aut moriendum, milites, est L., ego hic a vobis desperatae victoriae aut honestae morti locum inveniam Cu.; v vprašanju: erit, inquit Brutus, aut iam est iste, quem exspectas? Ci.; razstavlja stavke: Hannibal credo erat ad portas, aut de Pyrrhi pace agebatur Ci.; razstavlja na več členov: oppidum validum prope siet aut mare aut amnis aut via bona celeberrima Ca., si (animus) deus aut anima aut ignis est Ci., tuus colonus aut vicinus aut cliens aut libertus aut quivis Ci.; v nikalnih stavkih: sine quibus nec intellegi quidquam nec quaeri aut disputari potest Ci., nullos habuit hortos, nullam suburbanam aut maritimam sumptuosam villam N., ei neque moribus neque lege aut imperio cuiusquam regebantur S. (zveze nec quaeri aut disputari, nullam suburbanam aut maritimam... villam, neque lege aut imperio so kot enote postavljene nasproti pojmom intellegi, hortos, moribus); pogosto le nadaljuje zanikano (včasih = in): neque vero qui non iisdem rebus movetur naturāque consentit, fidus aut stabilis potest esse Ci., nemo tribunos aut plebeios timebat L., neque ego hanc abscondere furto speravi... fugam, nec coniugis umquam praetendi taedas aut haec in foedera veni V. (prim. H. Carm. III, 1, 25 in nasl.); tako tudi v retoričnih vprašanjih z nikalnim pomenom: quis crederet, aut quem moveret? V.

2. stopnjuje ali razširja = ali celo, ali sploh; popravlja prejšnji pojem = ali marveč, ali pravzaprav, ali točneje (povedano); pri tem je veznik pogosto natančneje določen z različnimi adv.: non multum aut nihil mihi concessit Ci., Graeci aut ullae exterae nationes Ci., quid enim ultra differri aut teri tempus L., se consules ac dictatores aut etiam reges sperant futuros? Ci., cum de libertate aut etiam de hereditate contendunt ii Q., proditores aut potius aperti hostes Ci., de hominum genere aut omnino de animalium loquar Ci.

3. zmanjšuje ali omejuje = ali vsaj, ali pa le, ali le: quaero, num iniuste aut improbe fecerit Ci., qui habitarent in Sicilia aut qui Siciliam attigissent Ci., si (alces) quo afflictae casu conciderunt, erigere sese aut sublevare non possunt C., cuncti aut magna pars S., obrue puppes aut age diversas V.; veznik je lahko natančneje določen z ustreznimi adv.: diem vere natalem aut certe salutarem Ci., sit ergo aliquando quod placeat aut certe quod sufficiat Q., eripe mihi hunc dolorem aut minue saltem Ci. ep., Afer aut Sardus sane Ci., biduo aut summum triduo Ci., adimi vobis agros aut denique minui possessiones Ci., quod... nostros praesidia deducturos aut denique (vsaj) indiligentius servaturos crediderant C.

4. nima disjunktivne funkcije (zlasti v začetku celih stavkov = ali pa, sicer, drugače: reduc uxorem, aut quamobrem opus sit cedo Ter., nemo est iniustus, aut incauti potius sunt habendi improbi Ci., omnia... sunt ei (oratori) dicenda,... aut eloquentiae nomen relinquendum est Ci., nunc manet insontem gravis exitus; aut ego veri vana feror V., ne flectat retro sua lumina, donec Avernas exierit valles: aut irrita dona futura O., mihique, qui compertum habeo, credant; aut quidem vetustissima nave impositos... iubebo avehi Suet. ali pa jih dam prav gotovo odpeljati. — Pomni, da v vprašalnih stavkih aut nikdar ni = an, ampak
a) vprašalno uvaja le kak podrejen del ene in iste misli: voluptas melioremne efficit aut laudabiliorem virum? Ci., nonnulli dubitant de mundo, casune sit effectus aut necessitate aliqua, an ratione ac mente divina Ci.
b) ali pa vprašalno natančneje določuje predhodno vprašanje: quos accedam aut quos appellem? nationesne an reges?... an quoquam mihi adire licet, ubi non maiorum meorum hostilia monumenta pluruma sint? aut quisquam nostri misereri potest, qui aliquando vobis hostis fuerit? S.

II. kadar se veznik ponovi in odgovarja predhodnemu aut: aut — aut ali — ali, ako ne — pa vendar (pa vsaj), z ene strani — z druge strani, tudi večkrat ponovljen aut —aut—aut (—aut— aut) ali — ali — ali (— ali — ali), in to pri pojmih, ki se ali absolutno ali relativno medsebojno izključujejo: aut vivet cras Hermarchus aut non vivet Ci., aut iuguletis aut condemnetis Ci., aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt Ci., sperans... aut vi aut dolis sese casum victoriae inventurum S., aut prodesse volunt aut delectare poëtae H., alii autem aut naturā corporis aut consuetudine dolendi aut metu supplicii ac mortis vim tormentorum pertulerunt Ci., omne corpus aut aqua aut aër aut ignis aut terra est aut id, quod est concretum ex his Ci.; v vprašanju: aut ille lanista omnino iam a gladio recessisse videtur aut is discipulus magistro tantulum de arte concedere? Ci.; aut—aut se lahko ponovi, vendar v drugačnem odnosu: tot annos ita vivo, iudices, ut a nullius imquam me tempore aut commodo aut otium meum abstraxerit aut voluptas avocarit aut denique (slednjič) somnus retardarit Ci.; s predhodno nikalnico ima distributivno funkcijo = niti—niti: nemo aut miles aut eques ad Pompeium transierat C. niti—niti, non nos aut ferro Libycos populare penates venimus aut raptas ad litora vertere praedas V. niti—niti, neque enim sunt aut obscura aut non multa commissa postea Ci. saj niti—niti, nec aut Persae aut Macedones dubitavere, quin ipse rex esset occisus Cu. in niti—niti, ne aut ille alserit aut uspiam ceciderit aut praefregerit aliquid Ter. in da niti—niti, ne aut de C. Laelii soceri mei aut de huius generi aut arte aut gloriā detraham Ci. (aut—aut se ponovi, vendar v drugačnem odnosu); drugi razstavni del je lahko natančneje določen z adv.: aut damnum aut certe non magnum lucrum fecerunt Ci., plebs... aut libertatem aut certe inpunitatem adepta L., qui aut non minoris aut etiam pluris emerint Ci., ego iam aut rem aut ne spem quidem exspecto Ci. ep., si aut fuissent aut omnino non fuissent Ci.; tako tudi aut—aut vero = ali — ali morda celo (večinoma iron. v vprašanjih): quem tibi aut hominem... aut vero deum... auxilio futurum putas? Ci.; pri pesnikih včasih dobimo drugačne razčlembe le zaradi variacije, npr. aut—vel: affer... Chia vina aut Lesbia, vel metire nobis Caecubum H.; prim. V. (Aen. VI, 843-845); ve—aut: nec te, tua funera mater produxi pressive oculos aut vulnera lavi V.; aut—seu: qui aut iaculo incedit melior levibusque sagittis, seu crudo fidit pugnam committere caestu V.; tako tudi aut—aut—ve, vel—vel—aut. — Ponekod stoji namesto drugega aut anakolutsko izražen člen: quasi vero aut concedatur et eadem imbecillitate et inconstantia L. Tubulum fuisse qua... P. Scaevolam; et quasi nihil... intersit Ci. (pričakovali bi aut nihil... intersit), aut pluribus propositionibus iunctis... Interim per partes dissolvitur Q. (tako tudi Lucr. VI, 714 in nasl.); tudi obratno: succedentium autem aliae de communi appellatione... aut de re denominata Q.

Opomba: Zaradi svojega pomena aut praviloma stoji na prvem mestu v stavku ali stavkovnem členu; le pesniki ga ponekod zapostavljajo: qui tandem quibus aut venistis ab oris V., aut culmine tecti turribus aut altis V., incipiam aut hortis... tuis, persequar aut studium linguae Pr., balteus aut fluxos gemmis astrinxit amictus Lucan.; vendar pa dobimo celo v najboljši prozi zvezi si aut, ut aut (nam. aut si, aut ut): si aut de industria facias..., aut cum rerum obscuritas, non verborum, facit, ut... Ci., postulabant, ut aut referrent ad senatum, aut ut auxilio esset consul civibus suis L.

certus 3 (cernere) (od)ločen, od tod

1. sklenjen, odločen: quando id certum atque obstinatum est L., opponere turmas... certa est sententia Turno V.; sicer le v zvezi certum est (alicui) z inf. = sklenjeno je: sibi certum esse a iudiciis causisque discedere Ci., certum est igni circumdare muros V., luce aggredi certum est Cu.; v zvezi s sopomenkami: certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere arbitror, omnia dicere Ci., certum atque decretum est non dare signum L., z ACI: quorum virtuti belli fortuna pepercit, eorundem me libertati parcere certum est Enn. ap. Ci.; abs.: certumne est tibi? certum Pl.; occ. (enalaga) o osebah odločen, gotov, pripravljen: Aeneas certus... fluctus secabat V., nec sat certa diu, patriis an cederet armis Sil.; z inf.: illa certa mori V. pripravljena umreti, Caesar certus procul urbe degere T., c. fugere Plin. iun.; z gen.: certus fugae Plin. iun.; z gen. gerundii ali gerundivi: certus eundi V., O., c. desciscendi, relinquendae vitae T.

2. določen, odločen, ustanovljen, gotov: certus ac definitus locus Ci., certa dies (rok) Ca., N., V., L., Suet., certam diem observare Ci., fore in armis certo die Ci. na določeni dan, iudicium est pecuniae certae, arbitrium incertae Ci., certus locus, certa lex, certum tribunal, quo hoc reservetur Ci., certo tempore Ci., certo tempore anni Plin., ali subst. certo (sc. tempore) anni T., certum pretium finitumque tempus Suet., vectigal certum, quod stipendiarium dicitur Ci., res omnes certis et propriis vocabulis nominare Ci. s pravimi in značilnimi imeni, certus gradus Ci. odmerjen, po taktu, c. arbores Lucr., sunt certi denique fines H., linguae certa loquentes O. jasno, razločno; od tod occ. o osebah kot poudarjeni quidam = neki: hac lege dari vobis nihil, condonari certis hominibus omnia Ci., tudi v zvezi s quidam: certae quaedam dicendi leges Q.

3. gotov = zanesljiv, pravi, stalen, verodostojen, neizpodbiten
a) o osebah: Pl., Val. Fl., Sil., amicus Enn. ap. Ci., Ci., certum hominem mitteret N., unum ex hominibus certis, ex quibus omnia comperi, reperiebam Ci., c. accusator Ci., auctor N., Sen. tr., Q., T., certis auctoribus comperisse Ci., certissimus auctor V., certus enim promisit Apollo H. nelažni; kot subst. certī -ōrum, m zanesljivi ljudje: certos apud latera collocare S. ap. Serv., certos praeficere N., per litora certos dimittam V.
b) o abstr. in stvareh: Pr., Lucr., Tib. idr., fides H., O., Cu., Val. Fl., Plin. iun., spes Pl., H., O. trdno upanje, spes certissima Ci. ep., c. iudicium N., argumenta, testimonia certiora Ci., signum amoris certissimum Ci., c. receptus C., certiorem capessere fugam L., c. tempestas Ci. ep., ventus Auct. b. Afr., hasta V. ali sagitta H. ki gotovo zadene, manus Q. trdna, stanovitna, certo iactu tela exhaurire T., certissima vectigalia Ci., certis nominibus pecuniam debere Ci. v zavarovanih postavkah; subst. neutr. pl.: certa maris T. varna vožnja po morju.

4. gotov = dognan, očiten, poznan, nedvomen: patre certo nasci Ci. od zakonskega očeta, certior res Ci., intra parietes tuos hostem certissimum habes Ci., certissimus peculatus Ci., deûm certissima proles V., c. ius Q.; subst. neutr. pl.: certa amittimus, dum incerta petimus Pl., de quo dum certa dicam, breviter attendite Ci., incerta pro certis malle S., certa opperiri T. Pogosto neutr. certum (kot adj., subst. in adv.): quid ad haec Quinctius? sane nihil certum Ci., an certius quicquam obici potest? Ci., nihil invenies magis hoc certo certius Pl.; pogosto v reklih: certum est gotovo je, dognano je: Pl., satin' hoc certum est? certum Ter.; z odvisnim vprašanjem: certum est, quid e lege censoria debeant Ci., est certum, quid respondeam Ci., neque... certi quid esset, explorari poterat C., nihil certi est, cuius populi ea classis fuerit L. nič gotovega (trdnega) se ne ve; z ACI: Cu., Ulp. (Dig.); z de: cum de altero intellectu certum est, de altero dubium Q.; certum scire za gotovo (trdno) vedeti (= vedeti, da je kaj gotovo, vedeti kaj gotovega): senem quoad exspectatis vostrum? non certum scio Ter.; z de: Ter., de Oropo opinor, sed certum nescio Ci. ep.; z odvisnim vprašanjem: Ci. ep.; z ACI: Val. Max.; certum habere za gotovo (trdno) vedeti: Ci. ep., S., Q., Suet.; z odvisnim vprašanjem in obenem z de: Ci. ep., z ACI: certum habeo te imprudentiā labi L.; toda pro certo habere aliquid imeti kaj za gotovo; z acc., ACI ali odvisnim vprašanjem: Ci., Matius ap. Ci., L.; v pomenu za gotovo, za trdno tudi v zvezah: certum affirmare z ACI: L.; certum cognoscere: Auct. b. Alx.; certum comperire z ACI: Auct. b. Hisp.; certum inveniri non potest z odvisnim vprašanjem: C.; non certum traditur z odvisnim vprašanjem: L.; certum respondere: Ci.; pro certo scire z odvisnim vprašanjem: L.; pro certo negare aliquid: Ci.; pro certo putare aliquid: Matius in Ci. ep.; pro certo polliceri: pro certo polliceor hoc vobis atque confirmo me esse perfecturum Ci.; pro certo affirmare: quis enim rem tam veterem pro certo affirmet? L; pro certo dicere: nihil, quod pro certo dicere audeam Ci., nec enim hunc ipsum mundum pro certo rotundum esse dicitis Ci.; pro certo ponere aliquid: L.; pro certo creditur z NCI: pro certo creditur (Catilina)... vacuam domum scelestis nuptiis fecisse S.; pro certo esse: Q.; ad certum redigere na gotovo postaviti: si id ante dubium fuerit, legatorum... verba ad certum redegisse L., donec ad certum redigatur, vanusne hic timor noster fuerit an verus; certum ali certius facere alicui aliquid ali z odvisnim vprašanjem: razbistriti, pojasniti (pojasnjevati) komu kaj: Pl.; certum, adv. za gotovo, za trdno, zares: nondum enim certum constituerat Ci., quod mi obsit clare certumque locuto H., c. vigilans H. zares bdeč.

5. enalaga (o osebah) dobro vedoč, obveščen, prepričan o čem, v svesti si česa: num quid nunc es certior? Pl., certus incerta pericula lustret? O., hoc tamen ipso debueram scripto certior esse tuo O., certo certior contendit ad... domum Ap.; z objektnim gen.: certus consilii Sen. ph., T., eventūs, exitii, spei T., damnationis Suet.; z de: c. de sua genitura Suet.; z ACI: Gell., certi sumus perisse omnia Ci. ep.; od tod certiorem esse ex aliquo obveščen, uverjen biti po kom: quanta sit... Caesaris ira,... ex me certior esse potes O. moreš na meni spoznati; tako tudi: fac me, ut sim certus, an recte... Gell.; pesn. certum facere aliquem obvestiti (obveščati) koga o čem, naznaniti (naznanjati), sporočiti (sporočati) komu kaj: Pl., V., O.; z gen.: consilii sui O.; z odvisnim vprašanjem: face me certum, quid tibi sit Pl.; v klas. prozi le komp. certiōrem facere aliquem (v enakih pomenih), pass. certiōrem fierī: Pl, Ter., cum certum sciam faciam te paulo ante certiorem Ci. ep., praefectos certiores necessitatis suae fecit Cu.; z de: nos de Pilia et Aticca certiores faciet Ci. ep., de Germanorum discessu per exploratores certiores facti C.; z ACI: certiorem te faciunt P. Africanum Karthagine deleta simulacrum Dianae maioribus suis restituisse Ci., Haedui... Caesarem certiorem faciunt sese... non facile ab oppidis vim hostium prohibere C., per litteras certior factus provinciam Numidiam Mario datam S., litteris eum certiorem feci id agi, ut... N.; z odvisnim vprašanjem: eos Verres certiores facit, quid opus esset Ci., a quo factus Vibullius certior, quae res in Piceno gererentur C.; s finalnim stavkom: milites certiores facit, paulisper intermitterent proelium C. naroči vojakom, naj prekinejo bitko. — Od tod

I. adv. certē

1. gotovo, resnično, zares, nedvomno, brez dvoma: Pl., Ter., V., Cat., certe scio Ci. gotovo vem = gotovo je, da vem, si enim scit, certe illud eveniet, sin certe eveniet, nulla fortuna est Ci., addit haec, quae c. vera sunt Ci., certius explorare L., si reperire vocas amittere certius O.

2. (pritrjevalno) gotovo, v resnici, res: si licuit, sicuti c. licuit Ci., feciset c., si sine dedecore potuisset Ci., Apollinis signum ablatum c. non oportuit Ci. je bilo zares nepotrebno.

3. (v odgovorih) da, gotovo, zares, seveda, kajpada: vis in foro versata est? certe Ci., quid enim diceres? damnatum? certe non! Ci. num quisnam est vestrum? certe nemo! Ci.

4. (včasih omejevalno) saj vendar, vsaj, pač: speravi, etiam si honos noster vobis vilior fuisset, salutem c. caram futuram Ci., dies vere natalis aut c. salutaris C., tuae coniugis, bonae feminae, locupletis quidem c. pater Ci., difficile est de omnibus confirmare, sed tamen est c., quod respondeam Ci., c. ego S.

— II. adv. neutr. sg. certō (za)gotovo, nedvomno: certo comperi Ter., nihil ita exspectare quasi c. futurum Ci., certo certius nosse virum Eccl.; v potrjevalnih odgovorih: liberum ego te iussi abire? certo Pl. gotovo da; večinoma v reklu certō sciō za gotovo vem, za trdno vem: Pl., Ter., Ci., S. (prim. certe scio).

cum¹, st.lat. quom, v pozni lat. quum conj. (adv. acc. masc. sg. oziralnega zaimka qui; prim. tum) ko, kadar. Cum je prvotno le časovna členica, pozneje so jo začeli uporabljati tudi za označevanje drugih razmerij; v časovnem pomenu se veže z ind., le v notranje odvisnih stavkih s cj. Cum torej uvaja:

A. temporalne in modalne stavke

1. kot cum temporale (= quo tempore) z ind. v pomenu
a) tedaj ko, ko, tedaj kadar, kadar: animus nec cum adest, nec cum discedit, apparet Ci., is, qui non defendit iniuriam … , cum potest, iniuste facit Ci., haec cum licebat, renovabam legendo Ci., multi hoc leve iudicabunt, cum legent N.
b) takrat ko, ko, potem ko, odkar, kar: fuit … praetor, cum apud Aegos flumen copiae Atheniensium … sunt devictae N., cum tempus est visum, diem delegerunt N.; pogosto za kakim adv. (tum, tunc, nunc, iam) ali subst. (annus, dies, mensis, tempus idr.) v nadrednem stavku: lituo Romulus regiones direxit tum, cum urbem condidit Ci., tum decuit, cum sceptra dabas V., o praeclarum diem, cum proficiscar Ci. ko (kadar) pridem, nondum CX anni sunt, cum lata lex est Ci. odkar, ille eo tempore paruit, cum necesse erat Ci., fuit quoddam tempus, cum in agris homines bestiarum more vagabantur Ci., fuit (sc. tempus), cum hoc dici poterat L.; toda če se zaznamuje učinek, ki izvira iz kakovosti glavnega dejanja, se cum veže s cj.: fuit tempus, cum (= fuit tale tempus, ut) Germanos Galli virtute superarent C., fuit tempus, cum rura colerent homines Varr.; podobno: biduum supererat, cum exercitui frumentum metiri oporteret C.; tudi brez subst.: fuit (sc. tale tempus), cum arbitrarer Ci.; podobno: audivi, cum diceret Ci. Pogosto (z ind.) cum prīmum brž ko, kakor hitro, čim, (nunc) cum maximē (zdaj) več ko kdaj, (zdaj) bolj ko kdaj: qui cum primum sapere coepit, acerbissimos dolores miseriasque percepit Ci., quae nunc cum maxime filium interfectum cupit Ci. V retoriki se v živahnem pripovedovanju naglih in nenadnih dejanj odnos med stavkoma obrne tako, da je (časovni) stavek s cum (ki se mu pogosto dodaja še interea, interim, repente, subito ipd.) le formalno podreden, v resnici pa izraža glavno misel. Pravo časovno določilo je v navidezno glavnem stavku, uvedenem nav. s kakim časovnim adv. (iam, nondum, vix idr.). Ta cum (cum additivum ali inversum) se veže z ind. ne le pf. in impf., ampak tudi praesentis historici in (pri zgodovinopiscih) s historičnim inf.; slovenimo ga s kar ali pa se navidezni glavni stavek uvede s ko, zaradi česar postane cum-stavek glavni stavek: iam hoc facere noctu apparabant, cum matres familiae repente in publicum procurrerunt C., iam ver appetebat, cum Hannibal ex hibernis movit L., caedebatur virgis … civis Romanus, … cum interea nullus gemitus … illius miseri … audiebatur Ci., dies nondum decem intercesserant, cum illi alter filius necatur Ci., non dubitabat Minucius, … quin iste (Verres) … illo die rem illam quaesiturus non esset, cum repente iubetur dicere Ci., vix agmen processerat, cum Galli flumen transeunt C., Hannibal iam scalis subibat Locrorum muros, cum repente … erumpunt Romani L., iamque tenebat nox medium caeli spatium, cum ponit uterque in locuplete domo vestigia H., iam dies consumptus erat, cum nihil remittere atque instare S., Romanus promissa consulis fidemque senatūs exspectabat, cum Appius … ius de creditis pecuniis dicere L., plures deinde Macedonum naves superveniunt … , cum Tyrii inhibentes remis aegre evellere navem, quae haerebat Cu., nec multum erat progressa navis, cum dato signo ruere tectum loci T.

2. cum iterativum le za ponavljajoča se dejanja, klas. z ind. impf. ali (pogosteje) plpf. (v glavnem stavku stoji impf.), poklas. (pod vplivom pripovednega cum, gl. v nadaljevanju) tudi s cj. kadar koli, vselej ko, vedno kadar, kadar: (Verres) cum rosam viderat, tum incipere ver arbitrabatur Ci., cum ad aliquod oppidum venerat, eādem lecticā usque in cubiculum deferebatur Ci., summam cum fecerat, adducebat N., oppidum vocabant, cum silvas munierant C.; veniebat in theatrum, cum ibi concilium populi haberetur N., cum in ius duci debitorem vidissent, undique convolabant L.

3. cum historicum ali narrativum (pripovedni cum) = ko, potem ko, v zgodovinski pripovedi, zato s cj. (ker se v zgodovinski pripovedi ne pove samo, kako so si dejanja sledila, ampak tudi, v kakšni vzročni zvezi so), in sicer s cj. impf., če je dejanje istodobno z dejanjem glavnega stavka, in s cj. plpf., če je preddobno; v glavnem stavku nav. stoji pf., v živahni pripovedi pr. historicum, redk. impf.: Antigonus in proelio, cum adversus Seleucum et Lysimachum dimicaret, occisus est N., qui (Alexander) cum interemisset Clitum … , vix a se manus abstinuit Ci., quorum alter (Epaminondas) cum vicisset Lacedaemonios … atque ipse gravi vulnere exanimari se videret, … quaesivit, salvusne esset clipeus Ci., cum haec ita fierent, quaerebatur (= saepius quaesitum est), ubi esset Cleomenes Ci.; isti sklad, ne da bi se poudarjala vzročna zveza: Zenonem, cum Athenis essem, audiebam frequenter Ci., cum Lacedaemonii quererentur opus nihil minus fieri, interim reliqui legati sunt consecuti N., cum tridui viam procesisset, nuntiatum est … C.

4. cum explicativum ali coincidens ali identicum z ind. Dejanji glavnega in odvisnega stavka sta povezani ne le časovno, ampak tudi stvarno; odvisnik slovenimo načinovno: v tem ko, s tem da, kolikor, včasih tudi s kadar, če ali s participialnim skladom: cum igitur (Apollo) „nosce te“ dicit, hoc dicit: „nosce animum tuum“ Ci., de te, Catilina, cum quiescunt, probant, cum patiuntur, decernunt, cum tacent, clamant Ci., omnia tu Deiotaro, Caesar, tribuisti, cum et ipsi et filio nomen regium concessisti Ci., cotidianis fere proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt C. Cj. se rabi le v izrazih: cum diceret, affiramaret, negaret, npr.: cotidie meam potentiam criminabatur, cum diceret … Ci.

B. kavzalne in koncesivne stavke

1. kavzalne: ker, ko (cum causale s cj.): cum sint in nobis consilium, ratio, prudentia, necesse est deos haec ipsa habere maiora Ci., cum … vita sine amicis insidiarum et metus plena sit, ratio ipsa monet amicitias comparare Ci., Parum insulam … cum oratione reconciliare non posset, copias e navibus eduxit N., Iugurtha, cum neque bellum geri sine administris posset et novorum fidem experiri periculosum duceret, varius incertusque agitabat S.; pogosto: quod cum ita sit ali quae cum ita sint ker je tako, ker je stvar taka, potemtakem: quae cum ita sint, Catilina, perge, quo coepisti Ci.; pogosto je cum okrepljen: ut pote cum ker namreč: Asin. Poll. in Ci. ep., quippe cum ker vendar, ker pač: Ci. ep., L., praesertim cum: C., N., pri Ci. in S. tudi cum praesertim zlasti ko, zlasti ker, predvsem ker (navaja poseb. tehten razlog). Za izrazi gratulor, gratias ago, laudo se cum (= quod) veže z ind., npr.: tibi gratias ago, cum tantum litterae meae potuerunt Ci. ep.

2. koncesivne (ki so pravzaprav tudi kavzalni): ko vendar, četudi, akotudi, čeprav, dasi, dasitudi, dasiravno, najsi (cum concessivum s cj.): ut Demosthenem scribit Phalereus, cum rho dicere nequiret, exercitatione fecisse, ut planissume diceret Ci., Socratis ingenium immortalitati Plato scriptis suis tradidit, cum ipse litteram Socrates nullam reliquisset Ci., fuit enim (Phocion) perpetuo pauper, cum divitissimus esse posset N., cum a tyranno crudeliter violatus esset, tamen eodem rediit N., me, cum ab reliquorum malis moribus dissentirem, nihilo minus honoris cupido vexabat S., Teucer Salamina patremque cum fugeret, tamen uda Lyaeo tempora populeā fertur vinxisse coronā H., Druentiae flumen, cum aquae vim vehat ingentem, non tamen navium patiens est L.

3. medtem ko, (cum adversativum s cj. za dopuščanje nasprotja): solus homo ex tot animantium generibus particeps est rationis, cum cetera sint omnia expertia Ci., nostrorum equitum erat quinque milium numerus, cum hostes non amplius octingentos equites haberent C.

C. cum correlativum v zvezi s tum: cum — tum če že — potem, ako — tedaj posebno, in še posebno, kakor — tako posebno. V tej zvezi, ki je bila sprva časovna, stoji ind.; v njej se poudarja drugi člen, v katerem je tum včasih okrepljen še s kakim adv. (etiam, vero, imprimis, maxime, praecipue idr.): cum auctoritas Pisonis valebat plurimum, tum illa erat causa iustissima Ci.; z istim predik. pojmom v obeh členih: cum antea distinebar maximis occupationibus, tum hoc tempore multo distineor vehementius Ci. ep., fortuna, quae plurimum potest cum in reliquis rebus, tum praecipue in bello C.; zaradi tega lahko cum — tum veže tudi posamezne pojme: quem (hominem) amicorum videtis comprobari cum dignitate, tum etiam vetustate Ci., volvendi sunt libri cum aliorum, tum imprimis Catonis Ci., consilia cum patriae, tum sibi inimica N., cum in aliis rebus, tum maxime … N., rex … cum virtute, tum gratiā viri permotus flexit animum suum S.; od tod skrajšano (elipt.) cum maximē, prav, prav posebno, predvsem, tudi še: cum maxime volo Ter., quae nunc cum maxime fiunt Ci., paret cum maxime mortuo Ci. pokoren mu je tudi še, če je mrtev, domus celebratur ita, ut cum maxime Ci. kar se le da. — Cum correlativum se veže s cj. le, kadar sta stavka, uvedena s cum — tum, v kaki vzročni zvezi, t.j., če je cum dopusten ali nasproten (cum concessivum ali adversativum): cum (= dasi) tota philosophia frugifera sit, tum nullus feracior in ea locus est quam de officiis Ci., cum te a pueritia tua unice dilexerim, tum hoc tuo facto multo acrius diligo Ci. ep.

dēnique, adv. (dē in ni iz ne [okrepljevalni členek iz zaimenskega debla „no“, prim. enim] in que „in“; denique torej pravzaprav = in zdaj celo, in potem, in slednjič)

I.

1. (ob koncu naštevanja) (po)slednjič še, naposled: luget senatus, maeret equester ordo, … squalent municipia, afflictantur coloniae, agri denique ipsi tam beneficum … civem desiderant Ci., copia cum egestate, bona ratio cum perdita, mens sana cum amentia, bona d. spes cum omnium rerum desperatione confligit Ci., arma, tela, locos, tempora, d. naturam ipsam … industria vicerat S.; qui tot annos ita vivo … , ut a nullius umquam me tempore aut commodo aut otium meum me abstraxerit aut voluptas avocarit aut denique somnus retardarit Ci., ne nummi pereant aut puga aut fama H.; v soodnosnosti: primum omnium me ipsum vigilare … ; deinde magnos animos esse in bonis viris … ; deos denique inmortalīs huic invicto populo … auxilium esse laturos Ci.

2. occ. (ob koncu stopnjujočega naštevanja) (po)slednjič, celo, vrh tega še: omnia sua iura, commoda, auxilia, totam d. libertatem Ci., consilium ceperunt plenum sceleris et audaciae, ut nomen huius de parricidio deferrent, ut ad eam rem aliquem accusatorem veterem compararent, … denique ut … tempore ipso pugnarent Ci.

3. (brez izvedenega naštevanja) potem, in potem: ille imperat reliquis civitatibus obsides, denique ei rei constituit diem C. (zaporedje je izraženo v množini občin, zaključek posameznih ukazov je določitev roka), audiamus igitur Sextilium; fratres d. prodeant Ci., non movetur pecunia; denique, quae ornamenti causa fuerunt, non requirit Ci.; včasih = deinceps zapored(oma), po vrsti: sic ei procedit post principio d. Pl.

4. (dodaja le en splošnejši pojem) naposled, sploh: quod nemo bonus, nemo d. civis est, qui … Ci., qui non civium, non d. hominum numero essent L., dum mea delectent mala me vel d. fallant H., vitavi d. (kvečjemu) culpam, non laudem merui H.; stopnjevalno = da celo, in celo: pernegabo atque obdurabo, periurabo d. Pl., hominem … custodiae non audet committere, d. Syracusas totas timet Ci.; v vprašanjih: nonne satis fuit iis gratias agi, denique … honoris aliquid haberi? Ci., ubi erant ceteri creditores? d. hoc tempore ubi sunt? Ci.; protivno dodaja tisto, za kar predvsem gre = a kar je glavna stvar: Ci.; occ.
a) (poudarja kak zaimek) prav: is enim d. honos mihi videri solet, qui … propter magna merita claris viris defertur Ci. ep., siqua metu dempto casta est, ea d. casta est O.
b) (zmanjševalno) vsaj: quod … nostros praesidia deducturos aut d. indiligentius servaturos crediderant C.

5. (na videz samostojno, kot sklep) končno, skratka, z eno besedo: nihil est d. in natura rerum omnium, quod se universum profundat Ci., d. omnia Ci. ali omnia d. Plin. iun. skratka vse, denique haec fuit altera persona Thebis N., d. sit finis quaerendi H., sunt certi d. fines H., d. sit quidvis simplex dumtaxat et unum H.

6. (naznanja nastop česa že davno pričakovanega) naposled, vendar že, vendarle: aliquam mihi partem hodie operae des d. Pl., quae (urbana) ego diu ignorans ex tuis … litteris … d. cognovi Ci. ep.; occ. (pri izrazih nejevolje ali iron.) nazadnje celo, pa ne da bi: quam benigne! d. usi liberalitate Antoni milites imperatorem reliquerunt Ci., ii d., … qui omni tempore in praeda et in sanguine versabantur, Sex. Roscio temporis illius acerbitatem iniquitatemque obicient … ? Ci., postero d. die ecquid praesidi usquam habueris, an tu cohorsque in castra vestra virtute perruperitis? L.

7. na ta način, tako, tako tudi: Huius victoriae callide dissimulata laetitia est. Denique non solita sacra Philippus illa die fecit, non in convivio risit, … Iust., pulcherrima Campaniae plaga est: nihil mollius caelo: d. bis floribus vernat Fl., Exstat quidem exemplum eius, qui gessit (magistratum caecus). Appius d. Caecus consiliis publicis intererat Dig., In quaestionibus laesae maiestatis etiam mulieres audiuntur. Coniurationem d. Sergii Catilinae Fulvia mulier detexit Dig.

II. časovno:

1. nazadnje, naposled: apud Segestanos nemo illud signum audebat attingere: barbaros scitote adductos esse operarios; ii d. illud sustulerunt Ci., his moenia quaere, magna pererrato statues quae d. ponto V.

2. šele: mortuo d. clodio Ci., multo d. die C. šele pri belem dnevu, octavo d. mense C.; često v zvezi z drugimi časovnimi adv. (skoraj = demum) šele, prav, ravno: nunc d. Ci. ep., O. zdaj šele, prav zdaj, pravkar, tum d. Pl., Ci. takrat (tedaj) šele, potem šele, modo d. O. šele pravkar.

dum (osnovna obl. *dom iz zaimkove osnove do; dum tedaj)

I. adv. kot naslonka

1. še: nondum Ci., V. ali hauddum L. še ne, necdum L. ali nequedum Ci. in še ne, nihildum Ci., L. še nič, nullusdum, nulladum, nullumdum Ci. še noben, še nobena, še nobeno, vixdum Ci. komaj še, nēdum nikakor ne.

2. za imp. in interj. = vendar, no: adesdum Ter. ostani vendar še tu, abidum, cedodum, dicdum, facitodum Ter., ehodum Ter. poslušaj vendar, circumspicedum, iubedum, memoradum, tacedum, tangedum Pl., manedum Pl., Ter., Plin. iun., agedum Pl., Ter., Ci., L. idr. ali agitedum L.

3. s quī: quīdum? Ter. kako vendar?

4. = tedaj v zvezi s prīmum: prīmumdum.

II. conj.

1. v temporalnih stavkih, klas. z indikativom, v odvisnem govoru in notranje odvisnih stavkih s konjunktivom;
a) (označuje le istodobnost dveh dejanj) medtem ko, vtem ko, ko: dum moliuntur, tum conantur, annus est Ter., petam a vobis, ut me, dum de his singulis disputo iudiciis, attente audiatis Ci., dum tu sectaris apros, ego retia servo V. (prim. H. Epist. II, 1, 190). V pripovedovanju α) z ind. praesentis historici: haec dum Romae geruntur, Quinctius interea … de saltu … a servis communibus vi detruditur Ci., dum haec in his locis geruntur, Cassivellaunus nuntios mittit C., dum ea conquiruntur et conferuntur, … hominum milia VI … ad Rhenum … contenderunt C., dum haec apud Hellespontum geruntur, Perdiccas interficitur N., dum ea Romani parant consultantque, iam Saguntum oppugnabatur L., dum obequitat moenibus, sagittā ictus cepit tamen oppidum Cu. β) z ind. pf.: qui (Murena) … , dum … in hunc ascendere gradum dignitatis conatus est, venit in periculum, ne … Ci., dum imperium munire studuit, nulli pepercit N. Z ind. impf. klas. označuje le trajanje in ponavljajoče se dejanje: dum is in aliis rebus erat occupatus, … erant interea, qui suis vulneribus mederentur Ci., quae divina res dum conficiebatur, quaesivit a me, … N., dum haec in Apulia gerebantur, altero exercitu Samnites … urbem non tenuerunt L. Po L. se dum v pripovedovanju veže z indikativom in konjunktivom impf.: dum ea in Samnio gerebantur, Romanis in Etruria bellum concitur L., dum intentus in eum se rex totus averteret, alter elatam securim in caput deiecit L. Redko se veže z ind. plpf.: dum oculos animosque hostium certamen averterat, capitur murus L. V odvisnem govoru in notranje odvisnih (finalnih) stavkih stoji konjunktiv: ne consul Catilina fieret, dum tu accusationem comparares Ci., eius pontis, dum ipse abesset, custodes reliquit principes N., conspici, dum tale facinus faceret, properabat S., dum alii Vespasianum, alii Vitellium foveant, patere locum adversus utrumque T.; izjemoma stoji v tem primeru tudi ind. (pr.): id te sollerti furtim, dum traditur, astu subposita cepisse manu O., Piso oravit, ut traditis armis maneret in castello, dum Caesar … consulitur T.; (prim. T. Annal. XIII, 15).
b) (z ind. vseh časov označuje istodobnost in sočasnost dveh dejanj) dokler = tako dolgo, kakor: hoc feci, dum licuit Ci., quem tamen esse natum … haec civitas, dum erit, laetabitur Ci., dum civitas erit, iudicia fient Ci., fuit Lacedaemoniorum gens fortis, dum Lycurgi leges vigebant Ci., dum longius aberant Galli, plus multitudine telorum proficiebant C., Numidae tantum modo remorati; dum in elephantis auxilium putant (praesens historicum) S., dum res sinit, tua corrige vota O. (prim. V. Aen. I, 607); pesn.: dum loquor, amplexa est terra artus O. ne dlje, kakor to pripovedujem.
c) α) (če se izraža samo časovno razmerje, se veže z ind.) dokler ne: ego opperior, dum ista cognosco Ci. ep., ea mansit in condicione … usque ad eum finem, dum iudices reiecti sunt Ci., Tityre, dum redeo … , pasce capellas V., moenia ponet, tertia dum Latio regnantem viderit aetas V.; s historičnim prezentom: tantum ibi moratus, dum milites ad praedam discurrunt L., dum venit, cantat avenis O. β) (če je dejanje nameravano ali pričakovano, stoji konjunktiv) dokler ne bi, da bi medtem: ut spatium intercedere posset, dum milites … convenirent C., Caesar non exspectandum sibi statuit, dum … in Santonos Helvetii pervenirent C., differant in tempus aliud, dum defervescat ira Ci., multa quoque et bello passus, dum conderet urbem V. dokler ni (kakor je nameraval) ustanovil mesta, quippe qui moram temporis quaererent, dum Hannibal in Africam traiceret L.

2. (kot pogojna članica v kondicionalnih želelnih stavkih) če le, da le, samo če, samo da, s konjunktivom (pogosto se krepi z modo, dum modo, dummodo): Kom. idr., oderint, dum metuant Acc. ap. Ci., Sen. ph., Suet., licet lascivire, dum nihil metuans Ci., qui vel ipse sese in cruciatum dari cuperet, dum de patris morte quaereretur Ci., decere illos reliquum laborem aequo animo pati, dum pro civibus suis … poenas caperent S., dum patiar modo Ter., magno me metu liberabis, dum modo inter me atque te murus intersit Ci.; tudi brez glagola: ea … sequentes tantum modo, … dum sine adsensu Ci., parĕre intacto, dummodo casta, viro O., quomodo et similitudine, dum brevi, … utemur interim Q.; dum ne če le ne, da le ne, samo da ne: Kom., Ca., Ci. ep., Cosanis … mille (coloni) adscribi iussi, dum ne quis in eo numero esset, qui … L., unum elige, dum ne sit in omnibus unus O., patiare licet, dum ne contempta relinquar O.; v istem pomenu tudi dummodo ne: recte genus hoc numerorum, dummodo ne continui sint, in orationis laude ponitur Ci.

encore [ɑ̃kɔr] adverbe še, še vedno; povrhu, razen tega; zopet; vsaj; vsekakor, pa vendar; interjection že spet!

encore une fois še enkrat
mais encore? (no) in (kaj še)?
non seulement ... mais encore ne samo ... temveč tudi
pas encore še ne
si encore, encore si če vsaj
et encore in vendar, in celó, pa še
encore que četudi, čeprav
je ne suis pas encore prêt nisem še pripravljen
j'ai encore perdu au jeu spet sem izgubil pri igri
réfléchissez encore plus! pomislite še bolj!
si encore j'avais eu le temps! ko bi le bil utegnil!
encore si, si encore il était beau! Mais il est laid! Če bi vsaj bil lep! Pa je grd!
tout ceci est terrible; encore ne sait-on pas tout vse to je strašno; in še ne vemo vsega
trois millions, ce n'est pas cher, encore faut-il les avoir tri milijone ni dragó, pa še te je treba imeti

enim, adv. in conj. (po i-jevski sklanjatvi tvorjen acc. indoev. osnove no-, eno-, ono- = oni; prim. umbr. inim, lat. et, eine, lat. et, enem, lat. tum, gr. ἔνη „oni dan“ = tretji dan). Pri Kom. stoji ta veznik še sam zase in lahko stopi tudi na čelo stavka; poznejši pisci ga nav. zapostavljajo eni ali več (soodvisnim) besedam. Služi kot razlaga, pojasnilo ali potrdilo prejšnjega stavka, t.j. izrečene misli ali prepričanja; pomen je torej predvsem

1. vzročen = zakaj, kajti: non in vos quaeritur; Sextus enim Roscius reus est Ci., signum Cereris viri ne esse quidem (ibi) sciebant; aditus enim in id sacrarium non est viris Ci.; na tretjem ali četrtem mestu stoji enim za soodvisnimi besedami, npr. za predlogom in samostalnikom: cum homine enim … Ci., ab omnibus enim Ci., quam ob rem enim Ci.; v stalnih reklih: quousque enim Ci., meo iure enim Ci.; pri enklitični kopuli: difficile est enim Ci.; parendum est enim Ci.; opus erat enim Ci.; ret.: in illorum enim numero Ci., ab huius enim scelere Ci.; pesn.: tibi fabor enim V.

2. pojasnjujoč = namreč: primum mihi dicendum est de genere belli; genus est enim eius modi Ci.; v vrinjenem stavku: de corpusculorum (ita enim appellant atomos) concursione loqui Ci.; elipt. (pravi stavek je treba šele dopolniti): incolumi capite es? quid enim? Ci. (= τί γὰρ) kako namreč (bi moglo biti drugače?), quid enim? (kaj pa?) fortemne possumus dicere … Torquatum? Ci.

3. v pritrdilnem pomenu = seveda, kajpada, (za)res, resnično, v resnici, gotovo: Quid tute tecum? Nil enim Pl., zares, nič, enim istaec captio est Pl. to je vendar past, Blesamius tyrranum Caesarem scriberet. Multorum enim civium capita viderat Ci. gotovo, brez dvoma, ille enim revocatus resistere coepit C. v resnici. Pomni poseb.

1. sed enim = ἀλλὰ γάρ pa saj, pa seveda, saj vendar: hoc regnum dea gentibus esse tenditque fovetque; progeniem sed enim Troiano a sanguine duci audierat (pesnik je snoval po mislih: sed Carthagini metuebat; audierat enim … ) V., multa dabant animos; sed enim nec coniugis artes nec genus amborum sic placuere illi, ut sua progenies O.

2. at enim pa saj vendar, nasproti pa: at enim Caesari imperium dedi Ci.

3. certe enim: Pl., Ter. Veznik se krepi z vērō, torej enimvērō kajti zares, zakaj v resnici, in sicer v pritrdilnem pomenu: (za)res, v resnici, kajpada, seveda. V tej zvezi stoji enim tudi v začetku stavka: enimvero iam nequeo contineri Pl., enimvero Chremes graviter cruciat adolescentulum Ter., bene sane id enimvero hic nunc abest Ter. tega seveda še manjka, enimvero ferendum hoc non est Ci., ille enimvero negat Ci., hic enimvero tu exclamas Ci.; tudi: verum enimvero: verum enimvero cum esset frumentum HS binis Ci. ker pa v resnici, verum enimvero is demum mihi vivere atque frui animā videtur S. toda v resnici.