Franja

Zadetki iskanja

  • sauciō -āre -āvī -ātum (saucius)

    1. raniti (ranjevati, ranjati), poškodovati: AUCT. B. ALX., COL., PLIN. idr., aliquem virgis PL. do krvi (pre)tepsti, aliquem telis CI., eminus sauciabantur CI., sauciare ungue genas O., radices PLIN.; occ. (s)pustiti ((s)puščati) komu kri, evfem. = smrtno raniti koga: CI. EP.

    2. metaf.
    a) zemljo s plugom raniti (ranjevati) = razri(va)ti, (z)orati, razora(va)ti zemljo: sauciet ut duram vomer aduncus humum O., (sc. terrae) summam partem levi vomere COL.
    b) (trte) obrezati (obrezovati, obrezavati): obliquam vitem COL., saucianda ferro est ... vitis in ea parte COL.
    c) sauciare se opi(ja)ti se: sauciavit se flore Liberi LAEVIUS AP. FULG.
    d) raniti (ranjevati) = (raz)žaliti, užaliti: AMM. idr., mihi cor odio sauciat PL., facta et famam sauciant PL., pergit linguae sauciantis (po novejših izdajah satia[n]ti[s]) susurros improbos inurguere AP.
  • scathe [skéið]

    1. samostalnik
    škoda, zguba; poškodba; žalitev

    2. prehodni glagol
    arhaično zelo napasti, kritizirati
    poetično požgati, uničiti z ognjem
    arhaično poškodovati, raniti
  • scempiare2 v. tr. (pres. scempio)

    1. knjižno mučiti, trpinčiti

    2. uničiti, poškodovati
  • schädigen škodovati (komu, čemu), oškodovati (koga, kaj); biti škodljiv za; Medizin poškodovati, die Gesundheit: okvariti
  • secō -are, secuī, sectum, toda secātūrus (indoev. kor. *se(i)k-, *sēq-, *səq- rezati, (raz)klati, kalati; prim. umbr. pru-sekatu = lat. pro-secato, lat. saxum [= „razklano“], s(a)cēna, secula, secūris, segmen, segmentum, sexus, sīcu, secīvum, sl. seči, sekati, sekira, sek, lit. iszekti (iz)dolbsti, stvnem. sëga ali saga = Säge, stvnem. segansa = Sense, stvnem. sahs nož, rezilo, sihhila = nem. Sichel)

    1. seči = sekati, odsékati (odsekávati), (od)rezati, odrézati (odrezováti, odrezávati), razrézati (razrezováti, razrezávati): IUST. idr., seca digitum vel aurem PL., omne animal secari ac dividi potest CI., pabulum secari non posse CI. pokositi, florentīsque secant herbas V., sectae herbae H., secare crinem dextrā V., capillos O., viscera in frusta V., ferro pendentia colla V. odsekati, fauces novaculā SUET. prerezati, cotem novaculā FL., prave sectus unguis H. obrezan, secta abies V. obsekana jelka, jelove plošče, sectus elephantus (= gr. πριστὸς ἐλέφας) HOM.) (iz)rezljana slonova kost; abs.: manus secanti similis Q. žagajoči, nec ideo ferrum secandi vim perdidit SEN. PH.

    2. occ.
    a) v plošče (platnice) razrézati (razrezováti, razrezávati), razžágati (razžagováti), razsékati (razsekováti, razsekávati): marmora H., domus sectis nitebat marmoribus LUCAN. od marmornih plošč, robore secto ingentem struxere pyram V. iz razklane hrastovine, lapidem serrā ... secant PLIN., secatur in lamnas praetenues et ilex PLIN.
    b) razkósati (razkosávati): gallinam, lepores IUV., altilia decenter SEN. PH., sectae quadra placentae MART.
    c) kot medic. t. t. rezati, kak ud odrézati (odrezováti, odrezávati), (od)žagati, operirati, amputirati: L. EPIT. idr., vomicam immaturam PL., varices secabantur Mario CI., Marius cum secaretur CI., ense secent lato volnus V. izrezati (izrezavati, izrezovati), corpora, membra PLIN., medici etiam integra secantes Q., saevitia secandi urendique PLIN.; od tod subst. pt. pf. secta -ōrum, n operirani telesni deli: PLIN.
    d) skopiti (skopljati), kastrirati: sectus Gallus, puer sectus arte mangonis MART.

    2. pesn. = raziti, uraziti, rániti, raníti (ranjeváti), (po)habiti, pohabiti (pohabljati), (o)krniti (okrnjevati), poškodovati: SEN. PH., LACT. idr., ambo (sc. postes) ab infumo tarmes secat PL. razjeda, secuerunt corpore vepres V., tibi ne teneras glacies secet aspera plantas V., intorto verbere tera seca TIB., sectus flagello H. ali loris MART. razmesarjen, acuto ne secer ungui H., sectae ungui genuae H. razpraskana, sectis comis MART. z raztrganimi lasmi (po nekaterih izdajah saevis comis); pren. (o bolezni) mučiti, pestíti: si quem podagra secat CAT., podagrā cheragrāque secatur Gaius MART.

    3. metaf.
    a) sekati, presékati (presekávati, presekováti), (raz)deliti, ločiti (ločevati): quos (sc. populos) secans ... interluit Allia L., sectus orbis H. polovica zemeljskega kroga, caelum ... secant zonae O., undas secat Isthmos LUCAN., amnis urbem secans PLIN., medios Aethiopas secat (sc. Nilus) PLIN., medios agros secare PLIN. IUN.
    b) premikajoč se kaj sekati ali rezati = skozi kaj ali po čem, čez kaj (po)hiteti, leteti, teči, prodreti (prodirati), pluti, jadrati, plavati, kaj prehite(va)ti, preletéti (prelétati, preletávati), preteči (pretekati), prepluti, prejadrati, preplavati ipd.: MEL. idr., ales geminis secat aëra pennis CI. (Arat.), illa levem fugiens secat aethera pennis V., volabat ... ventosque secabat ... Cyllenia proles V., sonitum dat stridula cornus et auras certa secat V., vox secans aëra Q., fugā secare aequora V., vada nota secare O., nave fluctus O., aequor puppe O., puppe freta O., Doto et Galatea secant spumantem pectore pontum V., innabant pariter fluctusque secabant V., volucri curru medium secat agmen V. dirja skozi ..., iumenta secabant infimam nivem L.; s prolept. obj. viam secare ubráti (ubírati) pot, napotiti (napotovati) se, odriniti (odrivati), (pre)koračiti, krčiti si pot: ille viam secat ad navīs V. ubere pot nazaj k ladjam, via secta V. odrinjena, quacumque viam secat, agmina cedant V., diversae viae secari coeperunt Q. poti so se ubirale (so ubirali) v razne smeri; pesn.: (sc. Iris) secuit sub nubibus arcum V. je med poletom (na poti) skozi zrak naredila lok, je v loku preletela zrak.
    c) pren. α) (z besedami) sekati po kom ali čem, prerešetá(va)ti koga, kaj: secuit Lucilius urbem PERS. β) (raz)deliti: causas in plura genera CI., scrupulosa in partes secta divisionis diligentia Q., secta bipartito mens O. razdvojen. γ) (po reklu viam secare) spem secare „hoditi za upom“ = oklepati (držati) se upanja, upati: quam quisque secat spem V. δ) (= dirimere) razsoditi (razsojati), poravna(va)ti, konč(ev)ati: magnas plerumque secat res H., quo multae magnaeque secantur iudice lites H.
  • sinistrare v. tr. (pres. sinistro) poškodovati, prizadeti (z nesrečo)
  • stab2 [stæb] prehodni glagol
    zabosti, prebosti, (smrtno) raniti, usmrtiti (z nožem, bodalom); poriniti, zariniti (nož, bodalo) (into v)
    figurativno poškodovati; raniti čustva kake osebe, prizadeti bol(ečino) (komu); obrekovati; utrditi z žico (knjigo)
    neprehodni glagol
    bosti, zabosti, raniti z nožem, bodalom (at koga)
    zamahniti z bodalom (at proti komu)
    figurativno škodovati ugledu, obrekovati (at koga)

    to stab s.o. in the back figurativno zabosti komu nož v hrbet
    a stabbing pain zbadajoča bolečina
    his conscience stabbed him figurativno vest ga je zapekla
  • tarer [tare] verbe transitif poškodovati, pokvariti (tudi figuré); commerce stehtati embalažo; ne delati časti (svojemu imenu); omadeževati, umazati (svoje ime)

    l'humidité a taré ces fruits vlaga je pokvarila to sadje
    (figuré) tarer la réputation de quelqu'un umazati dobro ime, ugled kake osebe
  • toccare

    A) v. tr. (pres. tocco)

    1. potipati; prijeti; trkati:
    cose che si possono toccare konkretne, vidne stvari
    toccare le bestie ekst. priganjati, spodbadati živali (z bičem, ostjo)
    toccare i bicchieri trkniti s kozarci
    toccare con mano osebno se prepričati (o čem)
    toccare un tasto pritisniti na tipko
    toccare il violino zabrenkati na violino

    2. dotakniti, dotikati se:
    toccare fondo dotakniti se dna (v vodi)

    3. premakniti, premikati; vzeti, jemati v roke; dotakniti, dotikati se; poškodovati; popraviti, popravljati:
    guardare ma non toccare! ne dotikaj se!
    non toccare cibo, letto ne jesti, ne spati
    non toccare libro ne se dotakniti knjige, ne se učiti
    nel quadro non è stato toccato niente na sliki niso popravili nič

    4. doseči, dosegati (tudi pren.):
    toccare il cielo con un dito pren. biti v devetih nebesih
    toccare la maturità doseči zrelost
    toccare un porto, una città navt., aero pristati v pristanišču, v mestu
    toccare il segno pren. zadeti v polno
    toccare terra stopiti na kopno, na tla; pristati

    5. zadevati, tikati se:
    sono cose che non vi toccano to so stvari, ki se vas ne tičejo

    6. pren. ganiti; prizadeti:
    toccare il cuore globoko ganiti
    toccare sul vivo v živo prizadeti

    7.
    toccarle, toccarne, toccare busse pog. dobiti jih
    toccare una sgridata biti okregan

    B) v. intr.

    1. pripetiti, dogoditi, dogajati se:
    gli è toccata una fortuna insperata doletela ga je nepričakovana sreča

    2. morati; biti primoran, prisiljen:
    gli è toccato pagare una forte multa moral je plačati hudo kazen

    3. pripasti, pripadati
    PREGOVORI: fin ch'uno ha i denti in bocca non sa quel che gli tocca preg. živemu človeku se vse zgodi, čudna so pota človeškega življenja
  • traumatize [trɔ́:mətaiz] prehodni glagol
    travmatizirati; poškodovati
  • vătămá vátăm vt. poškodovati
  • verletzen poškodovati, raniti (sich se) (mit z); seelisch: prizadeti, žaliti, užaliti; ein Gesetz, einen Eid, ein Recht, den Luftraum: kršiti, prekršiti
  • verwunden raniti, poškodovati
  • vexō -āre -āvī -ātum (intens. k vehere?)

    1. sem in tja gibati, premikati, gnati, poditi, dreviti, pehati, vleči, stres(a)ti ipd.: Vell., Gell. idr., venti vexant nubila O., quam (sc. Scyllam) fama secuta est … Dulichias vexasse rates V., navigia vexata Lucr.. venti vis … montis supremos … vexant Lucr., (sc. vector) per confragosa vexabitur Ci., Lact., in turba vexatus Suet. sem in tja pehan, clades regionum vexatarum T. (sc. terrae motu) Iust.

    2. metaf.
    a) koga nadlegovati, gnjaviti, stiskati, mučiti, trapiti, trpinčiti, grdo (nasilno) ravnati s kom, poškodovati, (po)kvariti: cum Hannibal Italiam vexaret Ca. ap. Gell., Caesar ad vexandos hostes profectus C., uxorem vexavistis, raptavistis Ci., cives vexati, verberati, necati Ci., vexare senatum Ci., rem publicam, omni scelere vexare rem pubicam Ci., quos locorum asperitas hostiliter vexavit L., vexati omnes … difficultate viae L., Antigonus saepe in itineribus vexabatur N., comae vexatae O. skodrani, rosae vexatae Mart. zmečkane, napol ovenele, aspera tussis fauces vexat Mart., quem humor vexat, vexari grandine Plin., immodicis imbribus terram vexari posse Sen. ph. lahko utrpi škodo, anser non dubitavit crus meum morsu vexare Petr., vexare vestem solo Petr. (o)guliti; od tod v obscenem pomenu: vexare maritum Petr., Mart., Aus.; abs.: rapere, trahere, vexare Aur. ropati, pleniti, stiskati; subst. pt. pf. vexāta -ōrum, n zmečkanine, udarnine, otiske, otiščanci, žulji ipd.: Cels., Plin.
    b) occ. α) pokončati (pokončevati, pokončavati), (o)pustošiti, (o)pleniti, (o)globiti: Galliam, Gallorum agros C., agros vectigales vexatos, Sicilia vexata est a Carthaginiensibus, fana vexata, bello vastabitur Italia, vexabuntur urbe, vexare nobilium bona Ci., pecuniam S. zapravljati. β) (duševno) nadlegovati, mučiti, trapiti, vznemiriti (vznemirjati), (pre)plašiti: qui omnia divina vexarint Ci., vexare aliquem honestissimis condicionibus Ci., sollicitudo vexat impios Ci., cum (sc. Fulvia) … terroribus vexaretur N., conscientia mentem excitam vexabat S., mentem mariti vexare Iuv., conscientiā, invidiā vexari S. γ) (po)lotiti (lotevati) se koga, prevze(ma)ti koga, navda(ja)ti koga: civitatis mores luxuria vexabat S., me honoris cupido vexabat S. δ) (ustno ali pis(me)no) koga napasti (napadati), trdo prije(ma)ti, v nič dajati (devati) koga, kaj, (o)zmerjati, (o)psovati ipd.: vexare aliquem contumeliis, probris Ci., Cato Pisonem eis verbis vexavit Ci., vexatur Theophrastus et libris et scholis omnium philosophorum Ci., res eas, quas gesseram, vexare Ci.
  • vitiō -āre -āvī -ātum (vitium)

    1. (po)habiti (pohabljati), (po)kvariti, (s)kaziti, pokaziti, izpriditi (izprijati), spriditi (sprijati), (o)škodovati, poškodovati: Col., Plin., Suet. idr., vitiata teredine navis O., non et … Hypanis … , qui fuerat dulcis, salibus vitiatur amaris? O., decens facies longis vitiabitur annis O., loliis oculos vitiantibus O., oculi vitiantes omnia visu O., (sc. avidae volucres) vitiant caenis corpora rapta suis O., curis vitia tum corpus amaris O., ossa vitiata Cels., stomachus morbo vitiatus Sen. ph., expulit offenso vitiatum pollice talum Mart., illa (sc. vina) integrum perdunt lino vitiata saporem H. skozi platno precejena, mala … vitiato melle cicuta H. (= cicuta, qua mel vitiatum est = mel cicutā vitiatum) s hudim (strupenim, smrtno nevarnim) trobelikovcem pomešana medica, vitiatus aper H. že trohneči (naspr. integer), vitiatae aurae O. (o)kužen zrak.

    2. metaf.
    a) (ženske) skruniti, oskruniti (oskrunjati), posiliti (posiljevati), onečastiti (onečaščati): virginem Ter., Ca. ap. Gell., Sen. rh., Q., Gell.; subst. vitiātae -ārum, f oskrunjenke, posiljenke, onečaščenke: vitiatarum electiones T. izbira oskrunjenk (tj. zakon z zapeljivcem oz. posiljevalcem ali njegova smrt; prim.: stupratae datur optio eligendi mortem raptoris aut nuptias Ps.-Q. (Decl.)); pesn. meton.: vitiati pondera ventris O.
    b) ponarediti (ponarejati), potvoriti (potvarjati), prirediti (prirejati), narediti (delati) kaj neveljavno: Vell., Dig. idr., comitiorum et contionum significationes interdum verae sunt, nonnumquam vitiatae et corruptae Ci., senatus consulta … , quae antea arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque L., falsas (podtaknjeno) esse (sc. litteras) et a scriba vitiatas L., vitiatam memoriam (zgodovina) funebribus laudibus reor L., pecunias vitiare Eutr. protipravno voliti (zapustiti v oporoki).
    c) occ. (kot t.t. avgurskega jezika) zaradi neugodnih znamenj kaj razglasiti (razglašati), proglasiti (proglašati) za neprimerno ali napačno izbrano in s tem preprečiti: vitiare dies (za popis rimskega državljanstva (census) določene dni) Ci. ep., auspicia Messala ap. Gell. preprečiti ptičegledje (ki so ga prirejali višji oblastniki pred volilnimi zbori (comitia) rimskega ljudstva).
  • viziare

    A) v. tr. (pres. vizio)

    1. kvariti

    2. pokvariti, omadeževati

    3. ekst. razvaditi, razvajati (otroka)

    4. ponarediti, ponarejati (dokumente)

    5. poškodovati; motiti:
    non vizia absol. ne moti

    B) ➞ viziarsi v. rifl. (pres. mi vizio) pokvariti se, spriditi se
  • vulnerō (starejše volnerō) -āre -āvī -ātum (vulnus, volnus)

    1. raniti (ranjevati, ranjati), zada(ja)ti rano (rane), poškodovati: Sen. rh., Plin., Front., Cl. idr., occidunt nonnullos, vulnerant multos Ci., possit (sc. gladii) acie ipsa … vulnerare ali corpus ferro vulnerare Ci., neu quis quem alium prius vulneret C., plerosque iacula tormentis … emissa volnerabant S., quamvis mea vulneret arcu pectora (sc. Amor) O., vulnerare se graviter Cu., Lysimachum … Alexander hastae cuspide in fronte vulneravit Iust., legatus … in adversum os fundā vulneratur C., aliquot plagis Eumenes vulneratur N.; v pass. z gr. acc.: ipse vulneratus umerum, femur Plin.; subst. pt. pf. vulnerātī -ōrum, m ranjenci, poškodovanci: C., Cu.

    2. o neživih subj. = poškodovati: multis ictibus volnerata navis erat L., ut non queant volnerari (sc. smaragdi) Plin.

    3. metaf. raniti = užaliti, (raz)žaliti, prizadeti, kaj žalega storiti komu: Eccl., continuo fortunae vulneror ictu O., virorum hoc animos volnerare posset L., quorum mentīs sensusque volneras Ci., eos nondum voce volnero Ci., an potest gravioribus a me verbis volnerari Ci., vulnerare rem publicam Ci., gravior neu nuntius aurīs volneret V., laesum et vulneratum reum Q.
  • wound2 [wu:nd] prehodni glagol
    raniti; poškodovati
    figurativno razžaliti, užaliti
    neprehodni glagol
    raniti, prizadeti rane

    wounded vanity užaljena nečimrnost
    wounded feelings ranjena (prizadeta, užaljena) čustva
    willing to wound žaljiv
    to wound to death smrtno raniti
    to wound to the quick v živo raniti (zadeti)
  • зні́вечити -чу док., poškodováti -újem dov.
  • надрывать, надорвать natrgovati, natrgati (list papirja); poškodovati;
    н. здоровье kvariti zdravje;
    н. живот prevzdigniti se;
    н. животики со смеху pokati od smeha;
    надрывать глотку (vulg.) dreti se;