Franja

Zadetki iskanja

  • monaxial [manǽksiəl] pridevnik
    enoosen, z eno osjo
  • mono [mɔnɔ] (v zloženkah) eno-
  • monochromatic [mɔnəkroumǽtik] pridevnik
    enobarven, ki ima eno valovno dolžino
  • monochromist [mɔ́nəkroumist] samostalnik
    umetnost monokromist, slikar, ki uporablja samo eno barvo
  • monoclinal [manəkláinəl] pridevnik
    geologija monoklinski, nagnjen v eno smer
  • monoclōnos -on (gr. μονόκλωνος) enovejen, enobrstičen, z enim poganjkom, z eno mladiko: Ap. h.
  • monocorde [-kɔrd] adjectif, musique z eno struno; figuré enoglasen

    monocorde masculin glasbilo z eno struno
  • monocordio moški spol glasbilo z eno struno
  • monoculare agg. enook, za eno oko; z enim okularjem; monokularen
  • monogame [-gam] adjectif živeč v monogamiji; ki ima samo eno ženo, enega moža; masculin monogamist
  • monogamie [-mi] féminin zakonska zveza med enim moškim in eno žensko; monogamija, enoženstvo
  • monogamus -ī, m (gr. μονόγαμος) mož s samo eno ženo, enoženec: Eccl.
  • monogrammos -on (gr. μονόγραμμος)

    1. z eno črto ali progo, enočrten, enoprogast (naspr. polygrammos), priimek neke vrste jaspisa: Plin.

    2. (o breztelesnih bogovih) le očrtan, le obrisan: dii monogrammi Ci. breztelesni, zgolj obrisi; šalj. medel, shujšan, senca: Luc. ap. Non.
  • monolōris -e (gr. μόνος in lorum) z eno črto ali progo: vestes Vop.
  • monopodium -iī, n (gr. μονοπόδιον) mizica z eno nogo: L., Plin.
  • monopodius -iī, m (gr. μονόπους) enonožec, z eno nogo; pl. šalj.: Lamp.
  • monoptōtos -on (gr. μονόπτωτος) ki ima samo en sklon; subst. monoptōta -ōrum, n samostalniki s samo eno sklonsko obliko: Prisc., M.
  • monorime [-rim] adjectif (le) z eno rimo
  • ne-uter -tra -trum, gen. neutrīus, dat. neutrī (ne + uter, vedno trizložno: „neutrum“ trisyllabum pronuntiamus Consentinus)

    1. nobeden od njiju, nobeden od obeh, ne (niti) eden ne (niti) drugi: aut uterque … aut neuter Ci., earum sententiarum neutram probo Ci., in neutram partem moveri Ci. ravnodušen ostati, neutram in partem effici possunt Ci. niti v škodo niti v korist (blagor), quid bonum sit, quid malum, quid neutrum Ci., debemus neutrum eorum contra alterum iuvare C., neutra acies laeta ex eo certamine abiit L., neuter consulum L., in neutram partem cultus miser H., neutrumque et utrumque videntur O., ita fiet, ut neutra lingua alteri officiat Q., homo neutrius partis Suet. nobeni strani pripadajoč, nevtralen; neuter z glagolskim predikatom v pl.: ut caveres, neuter ad me iretis Pl., quia neuter consulum potuerunt bello abesse L.; pl. neutri nobena od obeh strani, niti eni niti drugi: neutrorum contemnenda est sententia Ci., cum iam neutris gratiam referre posset Ci., ubi neutri (= niti Rimljani niti Galci) transeundi initium faciunt C., quare toto abessent bello et neutris auxilium auxilia mitterent C. in da so ostali nevtralni, neutri alteros primo cernebant L., in neutris partibus esse Sen. ph., ita neutris cura posteritatis G., neutris quidquam hostile facientibus Iust.

    2. occ.
    a) kot fil. t. t. neutrae res (= gr. ἀδιάφορα) srednje, vmesne, tj. niti dobre niti slabe stvari, neopredeljene (indiferentne) stvari: sed haec in bonis rebus … facilitas nominetur, in malis proclivitas … in neutris habent superius nomen Ci.
    b) kot gram. t. t. srednji, tj. niti moški niti ženski (= gr. οὐδέτερον), srednjega spola: genus neutrum, nav. samo neutrum Varr. idr. slovničarji, srednji spol, nomina neutra, nav. samo neutra Varr., Ci. imena srednjega spola, verba neutra slovničarji glagoli, ki niso niti aktivni niti pasivni. — Od tod adv. abl. sg. neutrō na nobeno od obeh strani, ne (niti) na eno ne (niti) na drugo stran: n. inclinaverat fortuna T., n. inclinata res, spes L., si n. litis condicio praeponderet Q.

    Opomba: Gen. sg. neutrī: Aus. in vselej pri slovničarjih v zvezi neutri generis; star. gen. sg. fem. tudi neutrae: Prisc.
  • neutr-ubī̆, adv. (neuter in ubī́)

    1. na nobenem od obeh krajev: n. habeam stabile stabulum Pl.

    2. na nobeno od obeh strani, niti na eno niti na drugo stran: a diei principio ad usque lucem obscuram neutrubi proelio inclinato ferocius quam consultius pugnabatur Amm., quae, ut Aristoteles affirmat, tum fixa sunt et stabilia, cum animantis altius quiescentis ocularis pupilla neutrubi inclinata rectissime cernit Amm., dimicabatur nihilo minus utrubique saxorum manualium nimbis neutrubi inclinato momento proelium atrox a lucis ortu ad initium noctis Amm.