discuter [disküte] verbe transitif razpravljati (quelque chose o čem), pretresati, obravnavati, diskutirati; spodbijati, oporekati; verbe intransitif pogajati se; govoriti (de quelque chose o čem); (familier)
discuter le coup, le bout de gras živahno diskutirati, klepetati
discuter un débiteur dans ses biens iztožiti in zarubiti dolžnika
discuter avec l'ennemi pogajati se s sovražnikom
discuter les ordres de quelqu'un oporekati ukazom kake osebe
discuter un point litigieux, une question obravnavati sporno točko, neko vprašanje
discuter (de) politique diskutirati o politiki
discuter le prix pogajati se za ceno
cela peut se discuter o tem bi se dalo diskutirati, o tem so argumenti za in proti
Zadetki iskanja
- discutere* v. tr. (pres. discuto)
1. razpravljati, pretresati, diskutirati:
discutere una proposta di legge pretresati zakonski predlog, razpravljati o zakonskem predlogu
2. (contestare) zanikati, ne priznavati:
discutere sul prezzo pogajati se o ceni, barantati
non lo discuto o tem ne dvomim
3. prerekati se, pričkati se:
finiscila di discutere nehaj s prerekanjem! - disegnare v. tr. (pres. disegno)
1. risati; narisati; očrtati:
disegnare a matita narisati s svinčnikom
2. pren. (ideare) zasnovati:
disegnare e non colorire pren. namere ne izpeljati do konca
3. pren. (delineare) orisati, začrtati
4. nameravati, nameriti se:
disegno di partire quest'oggi danes nameravam odpotovati - disertus 3, adv. -ē (adj. pt. pr. glag. disserere po izpadlem enim s pred naglašenim e)
1. dobro (lepo) urejen, sestavljen: historia, oratio Ci., litterae Ci. ep., oratio disertissima Sen. ph.; adv.
a) z izbranimi besedami, v lepo sestavljenem govoru, izbrano: diserte dicere Ci., N., loqui T.
b) izrazito: diserte saltare T.; occ. jasen, razločen, izrecen: sententia disertior Sen. ph.; adv.: Afr. fr., quae (condiciones) diserte a Quinctio latae sunt L., in foedere diserte additum est L., disertissime in eo decreto scriptum est L., in recenti dolore disertissime quaedam exclamare Q.
2. met. besedljiv, zgovoren: disertum credidi hominem Ter. imel sem ga za spretnega govorca, disertus homo, orator, disertior fuit Socrates, disertissimus orator Lysias, disertissimus poëta, disertissimum cognovi avum tuum Ci., (Alcibiades) disertus, ut in primis dicendo valeret N., calices quem non fecere disertum? H., disertissime Romuli nepotum, … Marce Tulli Cat., disertissimi viri Sen. rh., Arpi diserti Mart.; z gen.: est enim lepōrum disertus puer Cat. vešč; subst. disertī -ōrum, m izurjeni govorniki: Ci. - disfavour1 ameriško disfavor [dísféivə] samostalnik
neodobravanje; nenaklonjenost, nemilost
to fall into disfavour zameriti se
in disfavour with s.o. v nemilosti pri kom
in s.o.'s disfavour v škodo koga - disgustare
A) v. tr. (pres. disgusto) (stomacare) gnusiti se, studiti se, gabiti se, želodec obračati:
il tuo egoismo mi disgusta tvoj egoizem mi je zoprn, se mi studi, se mi upira
B) ➞ disgustarsi v. rifl. (pres. mi disgusto) naveličati se; zagnusiti se:
mi sono disgustato della carne naveličal sem se mesa
disgustarsi con qcn. odtujiti se komu; spreti se s kom - dish1 [diš] samostalnik
skleda, krožnik; jed
množina posode
arhaično skodelica
ameriško, pogovorno dekle; votlina, jama
to bave a hand in the dish biti v kaj zapleten
a dish of chat kramljanje
to lay a thing in s.o.'s dish dati komu kaj pod nos
standing dish običajna jed
dish of gossip kramljanje - disiciō (v najboljših rokopisih pogosto dissiciō) -ere -iēcī -iectum (dis in iacĕre, zato je i v prvem zlogu dolg po stavi, ta dolžina pa se je po izpadu j neprimerno označevala z dvojnim s)
1. razmetati, razbi(ja)ti, razrušiti, porušiti, razdejati: Acc. fr., Varr. Fr. idr., saxa, lapides, silvas, montes Naev. fr., arcem, moenia, munitiones N., partibus disiectis Lucr., disiectis oppida muris V., bello disiecerat urbes V., disiecit fulmine montes V., disiecti membra poëtae H. razkosanega, ni rota stipitis occursu fracta et disiecta esset O., disiecta tempestate statua L., disiectae terrae motu civitates Suet., disicere alicuius domum Vell.
2. razgnati, spoditi, razkropiti, razpršiti, poseb. voj.: phalangem C., barbarorum copiis disiectis N., consensionis globus disiectus est N., medios cohors praetoria disiecerat S., disicere agmina, duces, rates V., naves passim, classem L., tempestas, quā ipsi disiecti forent L., disicere obvios T., disiectos consectatus T.; pren.: disiectā nebulā L., nubila disiecit O., disiectis nubibus Ap., disicere totos capillos O. razmršiti, (z grškim acc.:) disiecta comas O. ali crinem disiecta Venus Sil. z razpuščenimi (razpletenimi) lasmi, disiectae arenae T. razpihan. Pogosto pt. pf. disiectus 3 raztresen, osamljen: disiectos ab tergo aut lateribus circumveniebant S., disiecti equi Lucr., plebs … passim disiecta per herbas potabat O., disiectae catervae T., quod non disiecti, sed pariter ardescerent T., cuncta in curia disiecta erant T. vse je bilo … v neredu; occ.
a) raztreseno bivajoč (stanujoč), v raztresenih posadkah bivajoč: quod imparatis disiectisque accidere fuit necesse Hirt., disiecti aliisque nationibus permixti T.
b) (o stvareh) raztreseno stoječ, (tu in tam) razmetan: disiecta aedificia C., late disiecta moenia L., vasta disiectaque spatio urbs L. prek širnega prostora raztezajoče se mesto, hostium disiecta (= hostes disiectos) frangere Amm.; od tod tudi: pabulatione, quae … cum exigua tum disiecta esset Hirt. ki je bilo … tako skopo kakor se je moralo opravljati na različnih krajih.
3. kaj zaprtega na silo in naglo odpreti: tellurem, undique portas Sil.
4. occ. razklati, razrezati, razsekati, odsekati: elephantum machaerā Pl., securi mediam frontem mentumque V., foedo disiectus vulnere O., disicere cotem novaculā Lact., sinciput ense Sid.
5. pren.
a) razmeta(va)ti = zapraviti (zapravljati), razsipa(va)ti, (po)tratiti: dide et disice Caecil. ap. Ci., pecuniam flagitiis disici Val. Max.
b) spodnesti (spodnašati), brezuspešno narediti, razbi(ja)ti, razdreti (razdirati), podreti (podirati), npr. namero, uničiti (uničevati), izničiti (izničevati): disice (dissice) compositam pacem V., disiecta pax est Sil., temptatur, si rem disicere possent L., disicere haec consilia ducis L., cogitationem regiam Vell., novarum tabularum exspectationem Suet., Neroni cupitum id … libertae astu disiectum T.
c) po govorici raznesti (raznašati): ut nomen eius per totum terrarum orbem disiceretur Val. Max. - disiungo in dīiungo -ere -iūnxī -iūnctum izpreči (izpregati): iumenta Ci., bovem Col., boves Iuv., bos disiunctus H., disiungere fessos iuvencos O.; z abl.: armenta opere diiuncta Col.; occ. odstaviti: agnos a mamma matris Varr.
1. (od)ločiti: quia diiungimur Pl., quoniam intervallo locorum et temporum diiuncti sumus Ci. ep., quod (flumen) Iugurthae Bocchique regnum diiungebat S., quamquam longis disiungimur oris Val. Fl. Od kod? z abl.: Italis longe disiungimur oris V.; z a(b): nisi (fons) munitione ac mole lapidum diiunctus esset a mari Ci., equitatus a laevo cornu brevi spatio disiunctus L.
2. pren. (od)ločiti = razdružiti (razdruževati), odtujiti (odtujevati) od koga, od česa, razdvojiti (razdvajati): quem mecum eadem res publica, quae in tribunatu eius diiunxerat, … coniunxit Ci., disiungere honesta a commodis Ci., commoda colonorum a fortunis Pompeianorum rei publicae fortuna diiunxit Ci., disiungere aliquem ab aliquo Ter., Ci., aliquem ab alicuius amicitia ali familiaritate Ci. komu prijateljstvo s kom razdreti, aliquem a corpore Ci.; occ.
a) (v presojanju) ločiti, razločiti (razločevati): pastionem a cultura Varr., insaniam furore Cl.
b) log. (besede, stavke) nasproti postavljati: Gell. — Od tod adj. pt. pf. disiūnctus (dīiūnctus) 3, adv. -ē
1. ločen, oddaljen: quae (Aetolia) procul barbaris disiuncta gentibus Ci., duobus in locis disiunctissimis maximeque diversis Ci.
2. pren.
a) oddaljen = v nobeni zvezi s čim, različen, nasproten čemu: vita maxime disiuncta a cupiditate Ci., homines Graeci, longe a nostrorum hominum gravitate disiuncti Ci., homines naturā et genere diiuncti Ci., nihil est ab ea cogitatione … disiunctius Ci., inter se disiunctum discrepitansque Lucr.; subst. neutr. pl.: maxime disiuncta atque contraria Ci.
b) occ. α) log. ločilen, razstaven, protiven: cum dialectici sic statuant, omne, quod ita disiunctum sit, quasi „aut etiam aut non“, non modo verum esse, sed etiam necessarium Ci., quae diiunctius dicuntur Ci. preveč v protivnih stavkih; od tod subst. disiūnctum -ī, n (= διεζευγμένον ἀξίωμα) protivni stavek: Gell. β) ret. neodvisen, pretrgan: concursūs diiuncti Ci.; (o govorniku) neodvisno (pretrgano) govoreč: Brutus diiunctus T. - diskusija samostalnik
1. (izmenjava mnenj) ▸ vita, eszmecsere, diszkussziójavna diskusija ▸ nyilvános vitaživahna diskusija ▸ élénk eszmecserepolitična diskusija ▸ politikai eszmecserestrokovna diskusija ▸ szakmai diszkusszióodpreti diskusijo ▸ vitát megnyitsprožiti diskusijo ▸ vitát eredményezsodelovati v diskusiji ▸ vitában részt veszpredmet diskusije ▸ vita tárgyadolga diskusija ▸ hosszú vitavroča diskusija ▸ heves vitadiskusija o zakonu ▸ kontrastivno zanimivo törvény megvitatásaVse odločitve so bile sprejete po dolgotrajni diskusiji. ▸ Minden döntés hosszas vita után született meg.
Njen članek ni požel nobenega odziva ali javne diskusije, bil je popolnoma neopažen. ▸ A cikke nem váltott ki semmilyen választ vagy nyilvános vitát, teljesen észrevétlen maradt.
Globalna razširjenost elektronskih medijev je sprožila mnogo diskusij. ▸ Az elektronikus média világméretű elterjedése sok vitát váltott ki.
2. (del dogodka) ▸ beszélgetés, diszkusszió, vitavoditi diskusijo ▸ vitát vezetPredavanje se bo začelo ob 19.30, sledila pa bo diskusija prisotnih s predavateljem. ▸ Az előadás 19.30-kor kezdődik, utána pedig a jelenlévők eszmecserét folytathatnak az előadóval.
3. v akademskih publikacijah (del besedila) ▸ vita, diszkusszió
V diskusiji članka avtorji razpravljajo o tem, kako bi bilo njihov pristop možno uporabiti v različnih segmentih varnostnih sistemov. ▸ A cikkről szóló eszmecsere során a szerzők megvitatják, hogy a megközelítésük hogyan alkalmazható a biztonsági rendszerek különböző szegmenseire. - dispār -păris neenak, različen: Q., Suet., Amm., dispar fortuna Ci., dispares colores Ci. neujemajoče se, dispares enim mores disparia studia sequuntur Ci., honorum gradus sunt pares, gloriae dispares Ci., in pari scelere disparem condicionem facit Ci., dispar proelium C. neenakih oboroženih vrst (pehote s konjenico), genere dispari C., duo imperatores, … ipsi pares, ceterum opibus disparibus S., dispares ac dissimiles gladii L. neenake dolžine in oblike, haud dispar habitus animorum Carthaginiensibus erat L., male dispar H., si disparibus bellum incidat H., dispares cicutae V. neenako dolge, dispar fistula, dispares avenae, calami O., haud dispar habitu oris et corporis Cu.; z dat.: sunt his alii dispares Ci., neque par rebus neque denique dispar Lucr., matrona meretrici dispar H.; z gen. (v sl. dat.): neque (animi natura) haberet in se quicquam admixtum dispar sui Ci., dispar sortis, animorum Sil.; s praep.: dispar inter se Ci., in secundis Amm.; subst. neutr.: nec fuit (hic mos) leonibus umquam nisi in dispar H. proti neenakim (= druge vrste) bitjem, transfertur in multa disparia Ci. na mnoge druge neenake stvari.
- dispenser [dispɑ̃se] verbe transitif oprostiti (quelqu'un de quelque chose komu kaj), izpregledati; dispenzirati; deliti, razdeljevati, razdajati
dispenser quelqu'un d'impôts, d'une obligation, d'un devoir oprostiti koga davkov, kake obveznosti, dolžnosti
dispensez-moi de vous accompagner dovolite mi, da vas ne pospremim (nazaj)
je vous dispense de faire des commentaires prosim vas, nobenih komentarjev!
je vous dispense à l'avenir de vos visites v bodoče mi prizanesite s svojimi obiski; prepovedujem vam obiske pri meni v bodoče
dispensez m'en! prizanesite mi s tem!
se dispenser de ses devoirs, de travailler odtegniti se dolžnostim, delu - dispiciō -ere -spexī -spectum (dis in speciō -ere)
1. „videti začeti“, oči (zopet) odpreti, spregledati: catuli caeci (slepi rojeni) et qui iam dispecturi sunt Ci., ut primum dispexit Ci. (o smrtno ranjenem Epaminondi), tanta oborta caligo est, ut dispicere non posset Suet. da ni mogel stvari okrog sebe prepoznati.
2. occ.
a) intr. s široko odprtimi očmi ogledovati, razgledovati se, ozreti (ozirati) se: ad terram aspice et dispice (ali despice) Pl., longe cunctas in partīs dispicere Lucr.; pren. vse natanko preisk(ov)ati: dispicientibus consistorianis et militaribus Amm., dispicere de hereditatibus, de his obligationibus Iustin. Inst.
b) trans. z očmi izslediti, razločiti (razločevati), zagledati, zazna(va)ti: nequit ullam dispicere ipse oculus rem Lucr., dispecta est et Thule T., praedam celsius (z višine) dispicere Amm.
3. pren. duševno izslediti, spozna(va)ti, prepozna(va)ti, jasno uvide(va)ti, spredvideti: iam aliquid dispiciam Ter., si dispicere quid coepero Ci., tot res mea sponte dispexi Ci., si … imbecilli animi … verum dispicere non possint Ci., populus Romanus libertatem iam ex diutina servitute dispiciens Ci., dispice insidiatorem et petitum insidiis L. razločuj, dispicere mentem principis, merita T.; z relativnim stavkom: sed ego quod sperem non dispicio Ci.; z odvisnim vprašanjem: in ea re Pompeius quid velit non dispicio Ci. ni mi jasno, dispicies, quid renuntiandum Regulo putes Plin. iun.; occ. premisliti (premišljati), preudariti (preudarjati), (po)misliti na kaj: ubi occasio admonet, dispicere Pl., dispicere res Romanas Ci. ep., quorum nihil cum dispexisset caecata mens subito terrore L.; dispice z ne: Plin. iun., z num ali an: Plin. iun. - display2 [displéi] samostalnik
sijaj, razkazovanje, parada; razstava; slavnostna oprema; razvitje; debel tisk; bahanje
to make a great display of bahati, ponašati se s čim
on display razstavljen, na razstavi - displease [displí:z] prehodni glagol
ne ugajati; (raz)žaliti; mučiti; ne zadovoljiti, (u)jeziti; zameriti se
to be displeased with (ali by, at) s.th. biti s čim nezadovoljen, jeziti se zaradi česa - displeasure1 [displéžə] samostalnik
nevšečnost, nezadovoljstvo, čemernost, nevolja, zamera, jeza; nemilost
to incur s.o.'s displeasure ujeziti koga
to take displeasure zameriti
to be in displeasure with s.o. biti pri kom v nemilosti - displicentia -ae, f (displicēre) nezadovoljnost: sui (s samim seboj) Sen. ph.; medic. (z gen. corporis ali brez njega) telesno neugodje: Cael.
- displōdō -ere -plōsī -plōsum (dis in plaudere)
1. (s pokom) razgnati: vensicula displosa Lucr. ali displosa vesica H. razpočen, displosa caeli templa Lucr.
2. razkrečiti (razkrečevati): pedes, qui ingredienti displodantur Varr., nares displosae Arn. razširjene, razprte. - disponíranje (-a) n disposizione, il disporre:
disponiranje s il disporre di - disponírati to dispose (z of); to have at one's disposal; to arrange, to do
disponirajte z menoj, kakor hočete if I can be of any service I am completely at your disposal
biti dobro disponiran to be in good humour
prosto disponírati s svojo lastnino to be free to dispose of one's property